QUAKER
Quaker
Havermout
DE GROOTE
KINDER
VRIEND
h. o. v4.
EEN KWAJONGEN ALS
HUWELIJKSMAKELAAR.
MAANDAG 11 NOVEMBER 1935
H A A R L E M'S DAGBCAD
11'
STADSNIEUWS
Oud-leerlingen van de
Handelsschool bijeen.
Zaterdag heeft de Haarlemsche Handels
school Vereeniging een reünie van oud-leer
lingen gehouden in de bovenzalen van café
restaurant Brinkmann. De oud-leerlingen
waren hier in de gelegenheid vroegere vriend
schapsbanden weer aan te knoopen. Er
heerschte des middags dan ook reeds een fees
telijke stemming in de muziekzaal, waar de
reünisten het eerst ontvangen werden. De
herinnering aan de oude school en de oude
vrienden blijkt wel sterk te zijn, waar zooveel
oud-leerlingen aan de roepstem van de feest
commissie gehoor gaven en Zaterdag te Haar
lem aanwezig waren. Ook de directeur van de
Handelsschool, de heer ir. M. Voorzanger, was
aanwezig, als mede vele leeraren en oude-
leeraren.
,Ruim honderd personen vereenigden zich
aan het groote diner, dat in de voorzalen van
restaurant Brinkmann was aangericht. Het
is onnoodig te zeggen, dat de stemming ten
top was gestegen, toen te ongeveer 10 uur het
bal begon, dat tot diep in den nacht voort
duurde
De feestcommissie had voor verschillende
attracties gezorgd. Zoo voerde een danspaar
eenige Tirolsche dansen uit.
De jazz-band ..The Queries" zorgde voor
pittige dansmuziek.
Ongetwijfeld mogen de organisatoren van
dit feest, dat op veler aandrang op touW gezet
is. met voldoening op een geslaagden dag te
rugzien. En de groote schare reünisten zal het
op hoogen prijs gesteld hebben, weer eens in
de gelegenheid geweest te zijn oude school
kameraden terug te zien.
Rehoboth bouwt een tweede
kleuterschool.
De eerste steen is gelegd.
Afscheidspreek van
Ds. C. J. van Paassen.
Avondbijeenkomst in de Groote Kerk.
In de Groote Kerk hield Zondagavond ds.
C. J. van Paassen voor een volle kerk zijn af
scheidspreek.
Nadat de gemeente eerst vers 3 en 4 van
psalm 43 gezongen had en ds. van Paassen
uit den Bijbel had gelezen en in gebed was
voorgegaan, zong het Oosterkerk-koor psalm
138
Daarna begon ds. van Paassen zijn afscheids
preek. Met weemoed in mijn hart ga ik van
hen scheiden, van wie ik zooveel weldaden
ondervonden heb. Nu ik mijn ambt moet
neerleggen, doe ik dat in dankbaarheid en
in de hoop, dat er iets achterblijft. God kent
mijn arbeid en ik hoop, dat Hij ook in uw
geweten is geopenbaard.
In en na den oorlog heb ik vaak gespro
ken over de vervreemding van God, die zich
bij velen heeft voorgedaan. Doch ik heb ook
van God's genade kunnen getuigen. Veel
menschen zijn voor het Evangelie verloren
gegaan en er zijn vele teleurstellingen ge
weest.
Ik hoop voor de waan van onmisbaar te zijn
te worden bewaard, maar ik heb de komst
van God's koninkrijk verkondigd en ik hoop,
dat blijken mag, dat dit iets beteekend
heeft: -
„God heeft me", zoo vervolgde ds. Van
Paassen, „in mijn standplaatsen rijk gezegend.
Vanavond geef ik vol vertrouwen alles aan
God over. Zijn koninkrijk zal zeker komen,
want gelijk in den Bijbel staat, ten tijde van
den nacht zal het licht worden".
Vervolgens richtte hij zich tot zijn ambt-
genooten in Haarlem en omgeving, wien hij
dank bracht voor wat ze voor hem geweest
waren. Eveneens dankte hij het provinciaal
kerkbestuur van Noord-Holland, den kerke-
raad, kerkvoogden, ouderlingen en diakenen,
de afgevaardigden van kerkbesturen en ge
meenten.
Bijzondere dank bracht ds. van Paassen
aan de verschillende vereenigingen op zen-
dings-, verplegings- en maatschappelijk ge
bied.
Ook sprak hij een dankwoord tot de kosters
en organisten der kerken, zijn vrouw en kin
deren en verdere familieleden.
Tenslotte richtte hij zich tot de gemeente
en eindigde met de woorden: „Ik beveel u
Gode aan. die machtig is u op te bouwen en
u plaats te geven onder de geheiligden in het
licht".
Namens den kerkeraad sprak ds. Beker
hierna den afscheid nemenden predikant toe.
,.U hebt het ons gemakkelijk gemaakt bij
dit afscheid. Wij weten wat voor moeite het
u heeft gekost". Spr. gaf hem de verzekering
dat hij de gemeente veel laad gegeven. „De
kerk in het Oosterkwartier, voor den bouw
waarvan gij u zoo beijverd hebt, zal in de
toekomst spreken van uw trouw en liefde"
Hierop sprak mr. N. Mulderije uit Amster
dam namens het provinciaal kerkbestuur van
Noord-Holland.
In de twintig jaar, dat ds. Van Paassen zit
ting had in het provinciaal kerkbestuur, was
hij naar spr., immer een raadgever. Het was
voor het kerkbestuur dan ook een voldoening
dat hij heeft toegezegd de benoeming, tot
secretaris te aanvaarden.
Tenslotte sprak nog de heer J. Roggeveen,
die namens de gemeente Haarlem den schei
denden predikant dankte.
Nadat het Oosterkerk-koor nog had gezon
gen, was de afscheidsbijeenkomst ten ein
de.
Op de plaats van het vroegere Parkherstel
lingsoord aan den Rijksstraatweg komt een
kleuterschool, gesticht door de vereeniging
voor voorbereidend lager onderwijs op Gere
formeerden grondslag „Rehoboth".
Deze kleuterschool is de tweede dezer ver
eeniging en wordt gebouwd door den heer Han
Smits, architect. Er komen twee leslokalen,
een groot speellokaal en er is plaats voor hon-
der twintig kinderen, die geleid zullen worden
door een hoofd van de school, twee leerkrach
ten en ongeveer zes assistenten.
Het gebouw wordt van gele gevelsteenen,
blauwe pannen en is aanbesteed voor f 9835,
buiten de verwarming, electriciteit en het
meubilair.
Zaterdag was de eerste steenlegging, een
steen die zich onderscheidt van de andere
steenen. Later zal er een gedenksteen worden
aangebracht.
De heer K. Bakker, bestuurslid van Rehoboth
zeide dat een eerste steenlegging geen buiten
gewone plechtigheid is. Het is een oud gebruik
waarvan zelfs reeds in het Oude Testament
gewag wordt gemaakt. Bij een plechtigheid
als deze is er gelegenheid vrienden en kennis
sen bijeen te roepen om uiting te geven aan de
vreugde en de dankbaarheid. Bij déze eerste
steenlegging vooral voor de bijzondere hulp
die Rehoboth heeft mogen ondervinden van
hen, die liever niet genoemd wenschen te wor
den.
Zeven jaar geleden werd Rehoboth opge
richt. Toen bestonden er al plannen om drie
kleuterscholen te bouwen. De crisis kwam
echter, het subsidie werd verminderd en pas
nu kon men tot den bouw van de tweede school
overgaan.
De heer Bakker sprak er zijn vreugde over
uit dat de heer Johs. J. van Schuylenburg.
voorzitter van Rehoboth en oud-inspecteur der
volksgezondheid te Groningen de eerste steen
legging wilde verrichten. Want de heer Van
Schuylenburg heeft bij de aanvaarding van het
voorzitterschap van Rehoboth te kennen gege
ven dat hij hoopte drie kleuterscholen te zul
len bouwen. Vroeger heeft hij ook drie lagere
scholen mee helpen tot stand komen.
Het is te hopen dat de heer Van Schuylen
burg zijn wensch in vervulling zal zien gaan.
Wij weten dat er vage plannen zijn in het
Oosten van de stad. naast de Ae. Mackay-
school een kleuterhuis te stichten.
De heer Van Schuylenburg heeft na het ge
sprokene van den voorzitter van Rehoboth den
eersten steen gelegd, waarbij, hij eraan herin
nerde dat acht en dertig jaar geleden, de nu
groot geworden vereeniging Groen van Prin-
sterer, de vereeniging voor de lagere scholen,
begon op dezelfde basis als nu Rehoboth.
Ongeveer vijftig personen woonden de plech
tigheid bij.
CREMATIE S. DE GROOT.
Onder zeer veel belangstelling heeft Zater
dagmiddag in het crematorium op Westerveld
de crematie plaats gehad van het stoffelijk
overschot van den heer S. de Groot, oud
onderwijzer aan de Tweede Doopsgezinde
school te Haarlem, oprichter van de Haarlem
sche Onderwijzers Zwemclub.
Aanwezig waren Ds. C. B. Hylkema, predi- I
kant bij de Doopsgezinde gemeente, de heeren
J L. Tadema, H. D. Tjeenk Willink, uitgevers
alhier, Koopman en Overbeek, hoofden der
Doopsgezinde scholen, onderwijzers aan deze
scholen, de heer Joh. M. Schmidt, voorzitter
der Haarlemsche Reddingsbrigade en vele
leden van de Haarlemsche On derwij zerszwem-
club en van de Haarlemsche Zwem- en polo
club H.V.G.B.. waarvan de overledene eerelid
was.
Allereerst sprak Ds. Hylkema, die aan den
trouwen werker een woord van afscheid
bracht namens de Doopsgezinde gemeente,
waarvan de overledene een belangstellend lid
was. Ook namens de Doopsgezinde scholen,
waaraan de overledene 30 jaar lang werkte
sprak Ds. Hylkema en namens het Doopsgezind
zangkoor, waarvan de heer de Groot bestuurs
lid, bibliothecaris en tenslotte eerelid was.
Spr. zeide dat met den overledene een rijk
leven is heengegaan. Hij had niet alleen be
langstelling voor zijn vrienden, doch ook voor
het geheel, want hij had een warm, sociaal
voelend hart. Hij had een gesloten karakter,
doch de ware zijde van zijn wezen leerde men
kennen, als men hem bezig zag met de kin
deren. En nimmer had spr. met zooveel liefde
over den onderwijzer hooren spreken, dan
over hem. Vele vrienden had hij rondom zich
verzameld die hem een warm hart toedroegen.
De heer Bongertman zeide dat de besturen
van den Haarlemschen Zwembond en van de
Haarlemsche Zwem- en poloclub H.V.G.B. hem
verzocht hadden een woord te spreken. Spr.,
die 20 jaar met den overleden mocht samen
werken. herinnerde er aan, dat toen de heer
de Groot begon, er weinig of niets aan de
zwemkunst gedaan werd. Nu is dit heel anders,
thans kunnen bijkans alle kinderen zwemmen.
Een groot deel van de propaganda voor het
zwemmen hebben we aan den heer de Groot
te danken. Hij deed dat werk niet voor eer
of roem, maar alleen omdat hij wist, welk een
vreugde het zwemmen voor de schoolkinderen
is. Dat hij van zijn arbeid in zijn leven schit
terende resultaten zag, moet een groote vol
doening voor hem geweest zijn.
Ook voor H.V.G.B. is hij veel geweest. Har
telijk danken wij hem voor alles, wat hij voor
de zwemkunst deed. Wij, zwemmers, zullen
hem niet vergeten.
- Tenslotte heeft de heer K. Burghout als
jeugdvriend gesproken.
Nadat de kist onder het spelen van het Largo
van Handel was gedaald, heeft de zoon dank
gezegd voor de groote belangstelling.
Moeders weten her. Quaker is vanouds
de groote kindervriend. Quaker Havermout,
van de beste zongerijpte haver, thans in
Nederland gemaakt, bevat alles wat kin
deren noodig hebben. Ze houden ervan en
ze groeien ervan! Nu kost het slechts 22'h ct.
per pottdspak netto 500 gram). Moeders, geeft
uw kinderen het beste, geeft hun
De wereldjamboree te
Vogelenzang?
In padvinderskringen zekere voorkeur te
bemerken.
(Adv. Ingez. Med.)
Bij de Padvinders van „De
Grijze Driehoek".
Een welgeslaagde feestavond.
Dat was een jolige feestavond, die van „De
Grijze Driehoek", groep 4 van de afd Haar
lem der Ned. Padvindersvereeniging, Zater
dagavond in de Tuinzaal van het Gem. Con
certgebouw!
Natuurlijk was het begin eenigszins offi
cieel: met het vaandel voorop kwamen Wel
pen, Verkenners en Leiders de zaal binnen-
marcheeren en toen daarna allen op het po
dium geschaard stonden en het Padvinders
lied „Hoort, zegt het voort", dat door alle
aanwezigen (de zaal was stampvol) staande
werd aangehoord, gezongen was, sprak Oubaas
Haccou een openingswoord, waarin hij Mr.
Julius Hoog, voorzitter der afdeeling
Haarlem van de N. P. V. en den D. C.
(districts-commissaris) welkom heette
voorts uiteenzette, waarom deze feestavond
eigenlijk^p touw was gezet. „De Grijze Drie
hoek" heeft n.l. maar een klein Troephuis en
nu willen leiders en verkenners met vereende
krachten een nieuw en grooter bouwen. Om
dit doel nader te komen, daarvoor was deze
avond georganiseerd en daarvoor dienden ook
een verloting en een grabbelton, met dezelfde
bedoeling mochten de bezoekers van den feest
avond den naam van een pop raden en een bij
zondere tentoonstelling bezoeken.
Maar al deze attracties kwamen in de
pauze aan de orde en wij zijn pas aan 't begin.
Het eerste nummer van het eigenlijk pro
gramma gaf ons een troepmiddag bij de Wel
pen. Wij zagen, hoe deze „leerling-padvinders"
niet alleen spelletjes doen, maar hoe op de
troepmiddagen het nuttige met het aangena
me wordt vereenigd en de welpen leeren
allerlei huiselijke bezigheden te verrichten, tot
het weer „zoet" maken van een huilende baby
toe! Ook voerden een paar welpen eenige
korte eenbedrijfsspelletjes op en dat zóó goed.
dat een enthousiast handgeklap na hun op
treden klonk. Weer een andere welp gaf een
proeve van „declamatie", die ook zeer goed
slaagde.
Toen kwamen de ouderen aan de beurt..
Eenige verkenners zongen zeer verdienstelijk
liedjes bij het kampvuur, waarna „The Croa
king Nightingales" door uitstekenden samen
zang met verschillende bekende Engelsche
liedjes bewondering afdwongen. Hoe goed wa
ren ook die imitaties van Yehudi Menuchin en
Maurice Chevalier!
De „Welpenhorde Jazzband" gaf, niet het
minst door de uitmuntende leiding, de illusie
van een échte band. Bewonderenswaardig
was de wijze waarop met allerlei primitieve
middelen de instrumenten van zulk een band
waren nagebootst.
Daarna volgden drie nummers, die er uit
sluitend op berekend waren, de lachspieren
in beweging te brengen en daarin zeker niet
faalden. Of was de vermakelijke boksmatch
„Om den wereldtitel" niet van een groote ko
mische kracht; was Flip in de bekende „Artis-
tenrevue" niet onbetaalbaar (hoe goed werd
hij ook door de andere medespelenden ter
zijde gestaan!) en was de woordenrijke juf
frouw, die bij de school-inspectrice ontboden
was, niet om „dubbel te slaan" van den lach?
Het succes van alle artisten, groot en klein,
was in alle nummers van het rijke program
ma groot en welverdiend. De voorbereiding
van dezen zoo welgeslaagden avond zal heel
wat tijd en moeite hebben gekost, maar met
groote toewijding en geestdrift hebben allen
samengewerkt, om dit goede geheel tot stand
te brengen. ij
Te half 12 werd de avond door den Oubaas
gesloten; het programma was toen afgewerkt.
Maar daarna zou nog een gezellig samenzijn
volgen, waarbij het wel „jolig-op-z'n-Pad-
vinders" zal zijn toegegaan
En nu wachten wij op de uitnoodiging voor
de opening van het nieuwe Troephuis
PARKEEREN ZONDER LICHT ONDER EEN
STRAATLANTAARN IS TOEGESTAAN.
Nadat reeds is bepaald dat auto's en andere
motorrijtuigen des avonds niet meer verlicht
hoeven te zijn, wanneer zij parkeeren binnen
een straal van vijftien meter van een licht
gevende lantaarn of op een parkeerterrein,
door het gemeentebestuur aangewezen, is nu
een gelijk besluit genomen voor stilstaande
rijwielen op meer dan twee wielen (bakfiet
sen) en voor alle andere voertuigen, die stil
houden op een afstand van niet meer dan
vijftien meter van een lichtgevende lantaarn.
HAARLEMSCHE SUCCESSEN IN HET ZANG
CONCOURS TE OVERSCHIE.
De mannenzang-vereeniging Electrisch Ma
teriaal van de Centrale Werkplaats, dirigent
de heer G. Zeilmaker, voorzitter de heer J.
Knape, heeft in het te Overschie gehouden
achtste najaarsconcours in de vierde afdee
ling den eersten parijs behaald met 306 pun
ten.
In de hoogste afdeeling dubbelmannenkwar-
tet behaalde het koor „Aurora" uit Haarlem
met denzelfden dirigent vóór zes andere deel
nemers den eersten prijs, benevens den
directeursprijs.
TOT DE EVANGELIEBEDIENING
TOEGELATEN.
Door het Provinciaal Kerkbestuur van Zuid-
Holland is tot de Evangeliebediening in de
Ned. Herv. Kerk toegelaten de heer F. H. v.
Aalst, te Haarlem, cand. aan de R. U. te
Leiden.
Wr
Omtrent de plaats, waar in 1937 de wereld
jamboree van padvinders zal worden gehou
den, is nog niets bekend. Ten aanzien van het
Gooi of Vogelenzang is :nog geen beslissing
genomen. In padvinderskringen wordt het
meest voor Vogelenzang gevoeld, omdat dit
door zijn ligging het meest ideale Hoilandsche
landschap nabij komt. Vlak tegen de duinen,
met de Noordzee op korten, afstand, is dit voor
de buitenlandsche deelnemers de grootste
attractie.
Van de buitenlandsche jpadvindersorganisa-
tles is tevens reeds nu de opmerking gehoord,
dat men het haast als 'ïanaelfsprekend be
schouwt, dat de wereldjanuboree in de nabij
heid der Noordzee plaats heeft.. Nederland en
de Noordzee acht men zoo [nauw saam verbon
den, dat men, gezien ook de oppervlakte van
ons land, natuurlijk denkt' dat alles vlak bij
de Noordzee ligt.
HAARLEMSCHE TRACHT AMSTERDAMMER
OP TE LICHTTEN.
Een Haarlemsche uit hert woonwagenkamp
heeft in Amsterdam geprobeerd de bekende
wisseltruc toe te passen. Zïij kocht een pakje
thee in de Kinkerstraat, betaalde met een
briefje van tien en ging hieen met thee, wis
selgeld n het briefje van tien.
Dat laatste had ze nu niet moeten doen,
maar hierop berust juist de wisseltruc. De
winkelier was echter niet -van gisteren, greep
de vrouw mitsgaders thee, klem en groot
geld en gaf de politie het beele geval ter be
handeling over.
ZUSTER A. A. BREDA KLEYNENBERG.
Donderdag 14 November a.s. zaï het 40 jaar
geleden zijn, dat Zuster Ai. A. Breda Kleynen-
berg, thans rustend Zuster in Den Haag, vroe
ger vele jaren besturend zuster van de Stich
ting Bethesda Sarepta, alhier, aan genoemde
Stichting verbonden werdL
Het ligt in de bedoeling het jubileum hier ter
stede, in Bethesda Sareptat, te vieren. Van half
vier tot half vijf zal de jubilaresse daar re
ceptie houden.
JUBILEUMCONCERT VAM NOORDERKERK
KOOR.
Het Noorderkerkkoor geeft Dinsdagavond
12 November een jubileumaoncert ter gelegen
heid van het tienjarig bestaan, in de Noorder-
kerk aan de Velserstraat.
Medewerking verieenen mevrouw J. P.
BarettaVan der Ley. uit; Bergen (sopraan)
en de heeren S. P. Visser, uit Heemstede
(orgel), H. Schouten (püano) en C. Kool
(orgel).
Het programma vermeSdt een openings
woord van den eere-voorzitter. Ds. P. W. Foe-
ken, koorzang en soli.
Tsjechische avond op Dinsdfcig 12 November.
Het ledenconcert van Dinsdag a.s„ waaraan
de Haarlemsche pianist Felüx de Nobel zijn
medewerking verleent, is geheel gewijd aan
de Tschecho-Slowaaksche school.
De avond wordt geopend niet de eerste uit
voering van een meditatie c»ver het oud-Bo-
heemsche Koraal „Svaty Va clave" van Josef
Suk, vervolgens Fragmenten nit een Siowaak-
sche Suite van Vitezslav Novak, daarna een
cencertino voor piano en kamerorkest van
Leos Janacek en als laatste Kiummer voor de
pauze ,,Aus Bóhmens hain lind flur" van
Friedrich Smetana. Na de pau:se de Symphonie
No. 5 ,Aus der neuen Welt" van Antonin
Dvorak.
(Adv. Ivgez. Med.)
DE COLLECTE VOOR HHT PARK
HERSTELLINGSOORD.
Opbrengst 1025.
De collecte, die Zaterdag door het Roode
Kruis voor het Parkherstelling.soord werd ge
houden, heeft een bedrag van) f 1025 op
gebracht.
FEUILLETON
Naar het Engelsch
van
JEFFERY FARNOL.
1)
HOOFDSTUK I.
Ik zat te visschen. Ik had niets gevangen,
dat spreekt ik vang zelden iets en ik ben
ook heelemaal niet dol op visschen. maar
toch vischte ik volhardend en ijverig, om
dat de omstandigheden het eischten.
Dat was allemaal gekomen door Lady War-
burton, Lisbeth's tante van moederszijde.
Wie Lisbeth is zult gij vernemen, wanneer
gij de moeite neemt dit op waarheid berus
tende verhaal te lezen voorloopig zij het
voldoende te zeggen dat zij van haar jeugd
af aan wees geweest is met geen andere le
vende bloedverwanten dan haar getrouwde
zuster Julia en haar Tante (met een hoofd
letter T) Lady Warburton voornoemd.
Lady Warburton is een kleine en eenigszins
grove vrouw met een scherpe kin en nog
scherper neus en gebruikt eeuwig een
lorgnonook is zij in het bezit van veel aard-
sche goederen.
Precies een week geleden had Lady War
burton mij gevraagd bij haar te komen
had mij met vreemde nauwkeurigheid door
haar lorgnon aangekeken en mij vriendelijk,
doch vastberaden gezegd, dat Elizabeth, of
schoon een lief kind, jong was en neiging
toonde om koppig en onafhankelijk te zijn
Dat zij (Lady Warburton) van meening was,
dat Elizabeth verkeerdelijk de vriendschap,
die zoo lang tusschen ons had bestaan, voor
iets sterkers aangezien had. Dat. ofschoon
zij (Lady Warburton) het feit, dat iemand,
die boeken schreef, niet noodzakelijkerwijze
onzedelijk was. ten zeerste waardeerde ik
toch natuurlijk een vreeselijke Bohémien
was en dat de lucht van Bohemia er niet op
berekend was te leiden tot dien graad van
huwelijksharmonie welken zij (Lady War
burton) als Elizabeth's Tante, die voor haar
de plaats van moeder bekleedde, wenschen
kon. Dat derhalve onder die omstandighe
den mijn attenties enz., enz.
Hier zou ik tot rechtvaardiging van mij
zelf willen zeggen, dat ik ondanks den stort
vloed van haar welsprekendheid in den be
ginne een schuchtere poging tot verzet ge
daan heb; maar wie zou kunnen hopen met
succes te strijden tegen een vrouw in het
bezit van zoo'n ontembaren neus en kin en
die bovendien een met juweelen bezetten
lorgnon met zoo'n doodelijke preciesheid
richten kon. Toch zouden, was Elizabeth
naast mij geweest, de zaken heel anders ge-
loopen kunnen hebben; maar zij was naar
buiten gegaan dat had Lady Warburton
mij medegedeeld. Dus was zij er in geslaagd
van mij. die alleen en aan haar genade over
geleverd was. een halve belofte af te dwin
gen, dat ik voor een tijdsverloop van zes
maanden mijn attenties zou staken, „ten
einde de lieve Elj^abeth tijd te geven met
betrekking tot deze zaak haar eigen hart te
leeren kennen".
Dat was verleden Maandag. Toen ik den
daaropvolgenden Woensdag doelloos langs
Piccadilly wandelde het niet eens zijnde
met het lot en met mij zelf maar speciaal
met mijzelf zag mijn oog de hertogin van
Chelsea.
De hertogin heeft onder haar kennissen
den bijnaam „Cor.versatie-boek" en dat ten
gevolge van het feit. dat zij, wanneer zij een
maal begint, steeds doorgaat.
„Zy is dus weg?" was haar begroeting,
terwijl ik mijn hoed afnam ..Lisbeth",
knikte zij „Ik heb toevallig iets van haar
gehoord, zie je".
Het is misschien vreemd, maar de hertogin
„hoort toevallig" gewoonlijk iets over alles.
„En jij hebt je laten overbluffen om die
belofte te doen Dick! Dick! Ik schaam
me over je".
.Maar wat kon ik er tegen doen? begon ik.
„U moet begrijpen
„Arme jongen!" zeide de hertogin, terwijl
zij me met den knop van haar parasol tee-
derlijk streelde. „Dat was natuurlijk niet te
verwachten. Je moet weten, ik ken haar
vele. vele jaren geleden ben ik met Agatha
Warburton op school geweest".
„Maar toen gebruikte zij waarschijnlijk
geen lorgnon en
„Haar neus was anders toen al even scherp
„spits" zei ik indertijd", knikte de hertogin.
„En zij heeft nu feitelijk Lisbeth wegge
stuurd het lieve kind en dan nog wel
naar zoo'n afschuwelijke, stille plek ook,
waar zij niemand heeft om mede te praten
dan den jongen Selwyn
„Pardon, hertogin, maar
..Horace Selwyn van Selwyn Park een
neef van Lord Selwyn van Brankesmere.
Agatha heeft daar al lang voor geïntrigeerd,
maar dat zeg ik je natuurlijk onder de roos
Natuurlijk zou het in zeker opzicht een goed
huwelijk zijn rijk en al die dingen maar
ik moet zeggen, dat hij mij vreeselijk ver
veelt zoo erg ernstig en precies!"
„Heusch!" riep ik uit. ..Wilt u zeggen
„Ik vermoed, dat zij ze in het huwelijks
bootje zal hebben vóór zij het zelf weten
Agatha is vreeselijk beslist en vastberaden.
Haar karakter ligt in haar neus en haar kir.".
„Maar Lisbeth is geen kind zij heeft
haar eigen wil en
„Zeker, volkomen waar", knikte de her
togin. ..maar is die wel een tegenpartij voor
Agatha's kin? En bovendien is het mogelijk,
neen meer dan waarschijnlijk, dat je thans
het voorwerp van haar diepste minachting
geworden bent".
„Maar lieve hertogin
„O. Agatha is een geboren diplomaat. Na
tuurlijk heeft zij reeds lang geschreven en
zonder het feitelijk te zeggen lts zij er in ge
slaagd bij haar de gedachte irtgang te doen
vinden, dat jij een monster van trouweloos
heid bent; en Lisbeth, het arrae kind. dat
waarschijnlijk haar oogen uithuilt of zich
inbeeldt, dat zij je haat, is in stjaat alleen uit
spijtigheid het eerste huwelijksaanzoek, dat
zij krijgt, aan te nemen".
„Wat ter wereld kan ik doen?*" riep ik uit.
„Je zoudt kunnen gaan visscihen". stelde
de hertogin peinzend voor.
„Visschen!" herhaalde ik. ..Zelcer. maar
„Riverdaie is een heel aardig püaatsje. naar
ik hoor", ging de hertogin op denzelfden
pein zenden toor. voort „Ér is daür een huis,
een mooi oud huis. Fane Court genaamd Het
staat tegenover de rivier naast Selwvn
Park, geloof ik".
„Hertogin", nep ik uit. terwijl ik vlug het
adres noteerde, „ik heb teger.Cwer u een
schuld van dankbaarheid die ik nooit
kan
„Tut. tut", zeide de hertogin.
„Ik geloof, dat ik vandaag nog gaan zaL
en
„Dat Is heusch het beste want ie doen
kunt" knikte de hertogin.
En zoo gebeurde het. dat ik op dier. Augus
tusmiddag onder de elzen zat te, visschen,
terwiji de rook van myn pijp ae zonneschya
in dwarrelde.
(Wordt vejrvolgd).
