1 Kou in het Hoofd DINSDAG 17 DECEMBER 1935 HAARLE M'S DAGBLAD 7 Over de Abessynische kwestie en haar achtergrond. Lezing van prof. dr. L. H. Grondijs voor de Maatsch. „Tot Nut van 't Algemeen". Voor het departement Haarlem van de Maatschappij „Tot nut van 't Algemeen" heeft gisteravond prof. dr. L H. Grondijs een voordracht gehouden over het Italiaansch- Abessynische conflict. De spreker werd ingeleid door den voorzit ter van het departement, mr. Julius Hoog. die o.m. zeide, dat men het nuttig heeft geacht, nu er zoovele tegenstrijdige berichten over het conflict tot ons komen, het oordeel van een deskundige over deze kwestie te hoor en. Het woord was vervolgens aan prof. Grondijs. Deze constateerde, dat het conflict om Abes- synië geenszins nieuw is. Het is integendeel een kwestie, die telkens terugkeert. Abessynië is gedoemd een twistappel te blijven tusschen de koloniseerende mogendheden Italië, Enge land, Frankrijk, maar ook Amerika en Japan. Bij de Abessynische kwesties is men altijd op contrasten gestuit; tot aan de laatste maan den toe hebben de tegenstellingen zich voor gedaan. Men heeft tot voor kort gedacht, dat de Volkenbond een sterke bescherming vormde van het land en nu komen daar de voorstel len van Laval en Hoare ter tafel, die bij aan neming den weg voor lederen aanvaller open stellen. Alvorens dieper op dit laatste punt in te gaan, vertelde spreker het een en ander over de bijzondere positie, welke Ethiopië in Afrika en tegenover Europa inneemt. Het is treffend op te merken, met welk een meerderheidsbesef Abessynië zich bij het, conflict laat gelden, dit in tegenstelling met wat de geschiedenis der andere negervolkeren in Afrika heeft geleerd. Het rijk is trotsch op zijn zelfstandigheid en stelt de vraag met welk recht een aanval ge richt wordt op een land, dat reeds zoovele eeuwen een Christelijk eiland temidden van heidensche gebieden vormt. Inderdaad wordt het Christendom al heel lang in Ethiopië be leden, want reeds in de vierde eeuw deed her er zijn intrede. De hooge geestelijkheid werd van den beginne af benoemd door den pa triarch der Koptische Christenen in Egypte, zoodat al vroeg een contact ontstond tusschen Ethiopië en de Egyptische en Byzantijnsche beschaving. Die oude verwantschap met de Europeesche cultuur is dan ook de oorzaak, dat de Abessyniërs thans met zoo'n trots voor het forum treden. Aan dat contact met de Europeesch Christelijke beschaving kwam een einde in de zevende eeuw met het optre den van den Islam. De Mohammedanen be zetten de havenplaatsen en trachtten vervol gens het land binnen te dringen, wat wegens de geografische hindernissen niet gelukte. An dere penetratiepogingen zijn nadien evenmin geslaagd en het dient thans te worden afge wacht, wat de Italianen, die op dit oogenblik voor de lastigste deelen van het land staan, zullen bereiken. Sprekende over het uiterlijk der Christelijke religie in Ethiopië, zei prof. Grondijs dat dit een barbaarschen indruk maakt. De kleeding der priesters is dikwijls verwaarloosd, oude feesten zijn in gebruik gebleven en het ambt van geestelijke wordt al op heel gemakkelijke wijze verkregen. Hierbij moet onderscheid ge maakt worden met ae geestelijken der kloos terorden, die met haar strenge leefwijze ver want zijn aan de oude Egyptische orden. Op vele punten staat de cultuur in Abessynie nog op den trap der zevende en achtste eeuw. o.a. wat de rechtspraak betreft. Deze dingen hou den onmiddellijk verband met de ondoordring baarheid van het land. De slavernij, die thans zoo druk ter sprake is gekomen, heeft een patriarchalen inslag; de slaaf wordt min of meer in familieverband opgenomen. Goede eigenschappen van den Abessyniër zijn z'n gastvrijheids- en zijn nationaliteitsgevoel. Spreker zeide veel sympathie te gevoelen voor de wijze, waarop de Abessyniërs voor hun vrij heid opkomen. Prof. Grondijs behandelde verder nog de toe spelingen van de Ethiopische keizers op hun afstamming van den zoon van koning Salomo en de koningin van Saba. Als afsluiting van het gedeelte zijner lezing voor de pauze liet spreker een aantal lichtbeelden over de cultuur van het rijk de revue passeeren. In het tweede gedeelte van zijn voordracht behandelde prof. Grondijs de politiek, die achter het Italiaansch-Abessynische conflict oprijst, waarbij hij het gesprokene met een serie op het doek geprojecteerde kaartjes ver duidelijkte. Spreker zette uiteen, hoe groot de beteekènis van Ethiopië is in de wereldpolitiek. Hier liggen immers de bronnen van den Nijl. die voor negen tienden of tien elfden het water leveren, dat Egypte vruchtbaar maakt. De Nijl ontvangt dit deel van den Blauwen Nijl, die voortkomt uit de Abbai. ontspringende in het befaamde Tsanameer. De katoenoogsten van Egypte vormen een levensbelang voor En geland en daarom is het begrijpelijk, dat de Britten het oog op dit meer gericht houden. Door de eeuwen heen heeft men naar de bronnen van den Nijl gezocht. Langen tijd heeft men den Witten Nijl voor den belangrijk sten toevoerstroom gehouden en de door Lord Kitchener en generaal Gordon gevoerde oor logen speelden zich dan ook in de gebieden om den Witten Nijl af. Nog niet zoo heel erg ver in het verleden kwam men tot de ontdek king, dat het de Blauwe Nijl was die de wel vaart van Egypte en den Soedan beheerschte. Deze ontdekking deed vele landen en personen in contact treden met den Abes- synischen keizer. Engeland wist Ethiopië te interesseeren voor het leggen van een dam, zoodat de bevloeiïng van Egypte gereguleerd en het aantal katoenplantages uitgebreid kon worden. Spreker wijdde verder de aandacht aan de rol, die Amerika en Japan in Abessynië spelen. Het optreden van Japan is nog eens geaccen tueerd door het huwelijk, dat kort geleden ge sloten werd tusschen een Ethiopische prinses en den zoon van een Japanschen katoen magnaat. Van de uit de laatste dagen dateer en de Britsch-Fransche voorstellen, zeide prof. Grondijs, dat deze geheel overeenstemmen met het contract, dat Engeland in 1891 met Italië sloot. De inhoud daarvan kwam neer op de verovering van een aantal Abessynische pro vincies door Italië, terwijl het Tsanameer aan Engeland zou komen. Engeland zou naar spre- ker's oordeel nooit de hulp van den Volken bond ingeroepen hebben, wanneer Italië ook thans nog voor die verdeeüng te vinden wave geweest. Uit Mussolini's redevoeringen, kort voor het uitbreken van het conflict, bleek echter, dat Italië veel grootere pretenties koes terde en dat de mystiek van het oude Romein- sche Rijk met zijn uitgestrekte gebieden om de Middellandsche Zee weer opdoemde; het geen voor Engeland aanleiding was tot het in nemen van het bekende standpunt. Aan het einde van den avond heeft mr. Hoog prof. Grondijs met. eenige vriendelijke woorden voor zijn lezing bedankt. Zij nog vermeld dat op de ledenvergadering, die aan de voordracht voorafging, de beide periodiek aftredende commissarissen voor de Nutsspaarbank, de heeren L. A. Bouricius en J. Wildschut, herkozen werden. VOOR DEN- -KANTONRECHTER Paard doodgereden. Voor den kantonrechter stond een automo bilist terecht, die een ander onder zijn toe zicht had laten chauffeeren. Onder Lisse is ae auto, toen men met onge veer 50 km. snelheid reed tegen een paard gereden, dat door een militair met nog een tweede paard werd weggebracht. Het paard werd zwaar gewond. Pogingen de groote wonde te hechten faalden, zoodat het dier moest worden afgemaakt. De 20-jarige berijder heeft het andere paard nog kunnen vasthouden, is zelf echter gevallen en heeft ongeveer drie weken last van deze aanrijding gehad. De verdachte zei dat men met gedimde lich ten reed, omdat er een tegenligger was. De ambtenaar van het openbaar ministerie vond dat er dan te hard gereden was. Een automobilist, die achter de aanrijdende auto had gereden, was niet door den tegenlig ger verblind geworden en had de paarden wel gezien. Deze verklaring is destijds afgelegd, daar de betrokkene naar Indië is gegaan. Verd. vond dit heel begrijpelijk. Deze auto mobilist werd niet verblind omdat hij in de schaduw van de eerste auto reed. Er was dien avond wel wat alcohol gebruikt: een glaasje bier. doch de man achter het stuur had slechts koffie gehad. De ambtenaar eischte f 30 of 15 dagen. De kantonrechter gaf f 25 of 10 dagen hechtenis. 74-jarige boer krijgt vier weken hechtenis. Slechter kwam een 74-jarige boer uit de Haarlemmermeer er af. die zijn heele leven reeds water bij de melk heeft gedaan. Dat is een zeer ernstig feit, vooral wanneer blijkt dat de overtreder hardnekkig is en steeds weer zich aan melkvervalsching schul dig maakt. Dan helpt 't niet wanneer men steeds maar beweert: „Ik heb 't niet gedaan, ik heb 't niet ge daan Als alle bewijzen bevestigen dat verdachte het wel gedaan heeft. De ambtenaar eischte vier weken hechtenis en hoe ernstig dit geval is bewijst het feit dat de kantonrechter den verdachte overeenkom stig dezen eisch ook veroordeelde. GEMEENTERAAD. Er wordt een vergadering van den raad der gemeente Haarlem gehouden op Woensdag 18 December 1935 des namiddags ten IV2 ure zoo noodig voort te zetten des avonds ten 8 ure, in de Statenzaal (Prinsenhof). Aan de orde zal worden gesteld: 1. Mededeelingen en ingekomen stukken. Verzoekschrift R. Blomberg om eervol ont slag als hoofd van school no. 7. 2. Balans enz 1934 woningbouwvereniging (a. „Eigenhaard" G. A.; b „Bloemen da al"). 3. Aanvaarding schenking. 4. Vergoeding bijzondere scholen Ingevolge de L.O. Wet 1920: 5. Ie Suppl. Kohier Straatbelasting dienst 1935. 6. Rekening der gemeente dienst 1934. 7. Ontwerp-begrooting dienst 1936 Keu ringsdienst van Waren. 8. Verkoop inschrijvingen grootboek N.W S. voormalige Schoterveenpolder. 9. Verkoop grond Van Nesstraat (F. Hop). 10. Aankoop strook grond Kleverlaan (langs voorm. trambaan). 11. Beroepschrift tegen weigering vergun ning verbouw perceel Grebberstraat 16. 12. Uitkeering 1936 gewezen zaalknecht ge meentelijk concertgebouw. 13. Tijdelijke regeling financieele gevolgen ontslag gemeente-personeel. 14. Aanvulling art. 109 Ambt. regl. 1934 en art. 3 wachtgeldverordening 15. Overplaatsing onderwijzeres van school 39 (Pol) naar school 7 (Leidscheplein). 16. Verleenen eervol ontslag mej. W. E. Huiskes als onderwijzeres aan school 3. 17. Financieele aanspraken Commissaris van Politie bij ziekte enz. 18. Ontwerp-verordening tot instelling enz. van georganiseerd overleg met het onder wijzend personeel van gem. inrichtingen van onderwijs. 19. Op'peffing toonkamer electriciteitsbe- drijf. 20. Opheffing bureau beroepskeuze. 21. Opheffing kindertehuis. Benoeming: a. Tijd. leerares (Fransche taal) 2e H.B.S. B met 5-j. c. b. Id. (Teekenen) Middelbare School voor Meisjes. Crematie W. Tijmann. Maandagmiddag vond onder groote belang stelling de crematie plaats van den heer W. Tijmann. oud-stationschef te Haarlem en secretaris van de Ev. Luthersche Gemeente alhier. Onder de belangstellenden zagen wij de heeren J. L. Pfundt, onder-stationschef alhier, J. Gerritsen, oud-collega, Th. Lührs, restau rateur en verschillende leden van den Kerke- raad der Ev. Luthersche Gemeente, regenten en regentessen van het Ev. Luthersch Wees- en Ouaeliedenhuis. Het eerst sprak de heer G. J. Sariemijn oud-inspecteur der Nederl. Spoorwegen, die herdacht, hoe hij toen hij 46 jaar geleden sta tionschef te Naarden-Bussum was, met den overledene kennis maakte, toen deze daar als jong klerk was geplaatst. Hij bezat toen reeds grooten ijver en groote plichtsbetrachting. Spreker bleef steeds belang in hem stellen en memoreerde hoe hij eerst stationschef te Twello werd en zijn loopbaan eindigde als sta tionschef le klasse te Haarlem. Al was spreker niet officieel namens de Spoorwegen aanwezig, zoo wilde hij den overledene toch danken voor alles wat hij voor de spoorwegen heeft gedaan. Daarna voerde de heer Bischof als kerke- raadsmeester van de Ev. Luthersche gemeente het woord. Het gaat ons zeer aan het hart. zeide spreker, dat wij den heer Tijmann moeten missen. Lief en leed hebben wij met elkander gedeeld; er was een sterke band van vriendschap. Namens regenten en regentessen van het Ev. Luthers Wees- en Oudeliedenhuis sprak de heer van Geuns. Deze herdacht, hoe de overledene twee jaar geleden lid van het Col lege van Regenten was geworden en hoe hij na eerst eenigen tijd het penningmeesterschap te hebben waargenomen, lid werd van de fi nancieele commissie, in welke commissie men genoot van zijn scherp inzicht. Hij was een beminnelijk mensch en deed de traditie van het Huis in stand houden. Ds. G. J. Duijvendak las het eerste gedeelte van Ps. 90 en sprak daarna als voorzitter van den Kerkeraad. waarvan de overledene secre taris was. Dit ambt heeft hij steeds met nauw gezetheid en groote toewijding vervuld. Met groote zorg vervulde hij zijn werk. Hij nam tijd voor de dingen en uit alles sprak zijn warm hart. Als predikant zou eigenlijk Ds. Brandt hier het woord hebben gevoerd, doch deze vertoefde ten huize van de weduwe Daarom richtte spreker woorden van troost to: de familie. Hij besloot met gebed. Onder het spelen van het Largo van Handel daalde de baar. 1 De oudste zoon dankte de aanwezigen voor hun belangstelling. Smelt in kokend water en adem de dampen in DE VERDAMPENDE ZALF (Adv. Ingez. Med.) De Wereldjamboree 1937. In het Gooi of in Vogelenzang? In het Decembernummer van het officieel orgaan van „De Nederlandsche Padvinders" lezen we o.a. het volgende onder den titel; „Op den uitkijk en aan het roer": „Vogelenzang of het Gooi? Dat is de kwestie, die om een oplossing dringt. Het schoone boschterrein tegen de duinen of de open hei, omgeven door de Gooische gemeenten. De laatste oplossing geeft financieele. mate- rieele en organisatorische voordeelen, doch geeft niet het bijzondere van Holland's na tuurschoon, nocht het karakteristieke van een groot padvinderskamp. De hei werd nog nimmer voor een Wereldjamboree uitverkoren. Hoe schoon de hei op zichzelf ook moge zijn, ze eigent zich meer om het massale, dan om het individueele tot uitdrukking te brengen. In padvinderskringen hoopt men op het kamp tegen bosschen en duinen; op kampvuren in duinpannen, op de zee, die met den pas van een padvinder juist in een half uur door de duinen te bereiken is, want te Vogelenzang is de afstand van het kamp door den ver harden weg in de duinen naar zee juist vier K.M. Zal het financieel mogelijk zijn? Zooals het zich tot nu toe laat aanzien is het gelde lijk verschil te groot, om dit aan het natuurschoon en de propaganda voor Neder land in den vreemde ten offer te brengen. Dwingen de omstandigheden ons tot de keuze van het Gooi, dan zullen we dit met blijmoe digheid doen en trachten, ook het kamp op de hei zoo goed mogelijk te doen zijn. De financieele commissie voor de Wereld jamboree. die zich met het beheer van het Jamboreefonds zal belasten, is ingesteld. Die heeft zich bereid verklaard, deze taak op zich te nemen, hoewel ze de bijeengebrachte gel den, die zamen slechts tien procent van den totalen omzet der laatste twee Jambo rees bedroegen, zakelijk gesproken, onvol doende vond. Daarop werd geantwoord, dat het bestuur der N.P.V. dit bedrag als minimum noodig heeft geacht om de uitnoodigingen te kunnen doen, aangezien de Regeering toestemming heeft verleend tot het houden van een Jam boree-loterij en de uitgaven en het risico te beperken zijn door de keuze van het Gooi, een keuze, die ook deze leden als middel om de aandacht op de aantrekkelijkheden van Nederland in het buitenland te doen vestigen, niet verkieselijk achten. Dat wij. toen het minimum bedrag bijeen was. de uitnoodiging gedaan hebben, vond zijn oorzaak in de over weging. dat wij tegenover jong Nederland geen voldoende recht hadden, deze gelegenheid on gebruikt te laten voorbij gaan. Het Jamboree-fonds zal gescheiden gehou den worden van de middelen der vereeniging. Wil men de N.V.P. spoedig aan vlottende mid delen helpen, dan zal storting op het giro nummer der N.V.P., no. 150484, dankbaar worden aanvaard. De voorzitter van Amersfoort is op het denkbeeld gekomen om de middelen van de vereeniging te versterken en tevens aan ver dienstelijke toonkunstenaars gelegenheid voor muziekuitvoeringen te geven £oor Jamboree concerten in verschillende plaatsen, waarvan de opbrengst aan de N.P.V. ten goede komt. In overleg met het Internationaal Bureau zullen op 20 Juli 1937 de contingenten aan komen en zal op Zaterdag 31 Juli de Wereld jamboree geopend worden en tot 10 Augustus duren. Van 10 tot 13 Augustus zullen excursies gehouden worden, voor zoover de middelen zulks toelaten. HANDHAVING DER BOUWVERORDENING. B. en W. stellen vobr het beroep van H. J. Bakker Hzn., gemachtigde van J. Junge, wat betreft de afwijzing van B. en W. op de aan vraag tot verbouw van perceel Grebberstraat 16. af te wijzen. B. en W. hebben deze vergunning geweigerd, omdat bij de uitvoering van dit plan de achter het perceel gelegen open grond geheel zou worden bebouwd en de daar geldende achter gevelrooilijn met ongeveer 17 M2. zou worden overschreden. Het bouwplan was derhalve in strijd met het bepaalde in de artikelen 29, 2b en 35, 7 der Bouwverordening. Tegen deze volbouwing en overschrijding der achtergevelrooilijn zou bij B. en W. geen be zwaar bestaan indien de westelijke zijgevel geen grootere hoogte zou verkrijgen dan 2 25 M. en het dak, onder een hoek van 45 graden op den horizon, terug zou vallen tot de ver- eischte dakhoogte van de garage. Met een en ander is Junge destijds in kennis gesteid, waarbij hem in overweging is gegeven zijn ontwerp in den zin, als hiervoor omschre ven, te wijzigen, hetgeen hij echter niet wenschte te doen. Aangezien wij de ontworpen bebouwing met het oog op de toetreding van licht en lucht ontoelaatbaar achten, hebben B. en W. de ge vraagde vergunning geweigerd. OUDERAVOND In de tuinzaal van de Marnixschool zal a Woensdagavond ae jaarlijksche ouderavond der Groen van Prinstererschool en Marnix school worden gehouden. Tevoren zal er gele genheid zijn het werk der leerlingen te bezich tigen en met het onderwijzend personeel kennis te maken. LIBERAAL-SOCIALISTISCHE BEWEGING. Voor de Liberaal-Socialistische Beweging zal de heer C. Verwey. voorzitter der Pers en Propagandacommissie. Woensdagavond 13 December in de groote bovenzaal van café- restaurant Brinkmann. Groote Markt., spre ken over het onderwerp: „Tusschen Scylla en Charybdis". KERST-WIJDINGSSAMENKOMST GEREF. KERK. Hedenavond 17 December wordt in de Wil- helminakerk een Kerst-Wijdingssamenkomst gehouden, met medewerking van Ds. L. Hoor weg Jr. (Schriftlezing), mevr. R, Best (so praan), mevr. R. Hippe-Teudeloo (alt), A. F. de Braai (bas), D. W. L, Mllo (orgel), het Strijkorkest Hogenbirk en het Geref. Evan gelisatiekoor. Schouwburg - Jansweg. Vereeniging Rotterdamsch Hofstad Tooneel. Vrijdag 20 December a.s. zal door het Rot terdamsch Hofstad Tooneel een enkele op voering gegeven worden van het nieuwe blij spel Rood (Rouge) van Henri Durenois. De vrouwelijke hoofdrol zal worden vervuld door mevr. Annie v. d Lugt Melsert-v. Ees. Verder treden in dit stuk op: Anton Roe mer, Theo Frenkel. Mimi Boesnach, Jan v. d. Linden, Eduard Palmers, Hélène Berthé en anderen. LETTEREN EN KUNST HET TOONEEL Ver. „HERMAN HEYERMANS". EEN DOLLE STRE^C. „Op verzoek" stond er op het programma en dat is dus wel het beste bewijs, dat de Ver. Herman Heyermans pleizier heeft gehad van de opvoering van de Duitsche klucht „Een Dolle Streek", welke eenige jaren geleden is gegeven. En ook gisteravond was de lach niet uit de zaal van den Jansschouwburg, zoodat wij wel mogen aannemen, dat het publiek van deze herhaling geen spijt heeft gehad. De stem van het publiek is natuurlijk beslissend voor het bestuur en het zal het dus wel on verschillig zijn hoe de recensent over deze oude klucht denkt. Trouwens al die Duitsche Possen lijken zoo op elkaar, dat het er weinig toe doet, welke men uitkiest. Het motto is „lachen, lachen, lachen!" en als dat doel bereikt is, dan :s men tevreden. Toch lijkt het mij toe, dat de werkende leden van Herman Heyermans zich in realistische Holiandsche stukken beter thuis gevoelen dan in een Duitsche klucht. Een groote fout bij Heyermans is als bij zoo vele vereenigingen dat er te veel op den souffleur gespeeld wordt. Gisteren althans was er soms een ang stig gedrang om den man in het hok en er waren enkele spelers, zooals Theodoor Steinkopf die herhaaldelijk smeekende blik ken wierpen naar dezen redder in den nood. Met een zoo slechte rolkennis, kan er natuur lijk geen sprake van zijn, dat zoo'n klucht in de opvoering de noodige vaart krijgt en tot haar recht komt. Men vertrouwt blijkbaar te veel op de malle situaties in het stuk, en vult daardoor te weinig met het spel aan. Over het algemeen was de rolbezetting ook zwakker dan de vorige maal. Zoo moest "Ernst het afleggen bij zijn voorganger en ook Kron- lein. Maar gelukkig waren de heeren Poppen en Schiffer nog in hun oude rollen en deze twee hebben wel het meest er toe bijgedragen, dat er gelachen werd. De heer Poppen had plezier van zijn Jan Ongeluk, al zie ik per Engelsche bombardeervliegtuigen boven Cairo. Op den achtergrond een moskee met minarets. soonlijk hem liever in de rol van pastoor Nan- sen in Allerzielen. Een prettige vooruitgang mocht ik consta- teeren bij den heer Schiffer. Deze speler was vroeger in zijn komiekigheid wel eens wat erg opzettelijk. Gisteren echter speelde hij veel natuurlijker en was hij werkelijk nu en dan komiek. Wij zagen den heer Schiffer in lang niet zoo goed als in de rol van Bimstiel. Me vrouw Schiffer had weer haar oude rol van Veronika en het echtpaar Bender was dus aan elkaar vertrouwd. Van de dames noem ik mevrouw van Scha- gen. die er als Oritanika werkelijk charmant uitzag. Haar spel had zeker gedurfder en losser kunnen zijn, maar zij bracht althans iets van de operette-zangeres met zich mee op het too neel. Van de twee meisjes, die Ernst het hoofd op hol brachten, was Eva mevrouw Heiner- raa de beste. En vergeten wij ook niet het hondje te noemen, dat zoo zijn best deed en zijn rol zoo uitstekend kefte. Een Dolle Streek elscht nog al een groote be zetting en ik zou niet durven beweren, dat aile rollen goed bezet waren. Maar nog eens, het doel. waarom gisteren gespeeld werd. is be reikt. Men heeft gelachen, geschaterd zelfs en de vereeniging Heyermans kan dus tevreden zijn. Want het was er ten slotte om te doen den leden een vrooüjken avond te bezorgen. J. B. SCHUIL. HET TOONEEL STADSSCHOUWBURC. „Een Vrijdagskind." In een abonnementsvoorstelling gaf Maan dagavond in den Stadsschouwburg de N V. Amsterdamsche Tooneel vereeniging, directie Alb. van Dalsum en A. Defresne een opvoe ring van het tooneelspel „Een Vrijdagskind" Gver de voorstelling te Amsterdam schreef onze tooneelrecensent, de heer Schuil, reeds. Te Haarlem genoot het stuk een niet on hartelijke ontvangst van een flink bezetten schouwburg. Na eik tafereel er zijn er negen klonk applaus, vooral na het laatste. Als een voordeel van de film, vergeleken met het tooneel. wordt wel eens genoemd het feit, dat een film in ééns doorgaat, zonder pauzen, zoodat de toeschouwer niet „er uit raakt", wat bij een tooneelstuk in bedrijven wél het geval kan zijn. Wanneer dit inder daad juist is, hoezeer zal men dan telkens „er uit raken" bij een stuk dat, zooals ..Een Vrijdagskind", in negenen is geknipt, d.w.z. in negen tafereelen is verdeeld. Toch blijft bij dit stuk, al moet.de toeschouwer zich dan acht keex met zijn gedachten in een andero situatie veiplaatsen, de aandacht tot het eind gespannen. Dat komt waarschijnlijk ten deele doordat de stelling, zooeven geponeerd over het meer uit de stemming komen bij een tooneelstuk dan bij een film, op zijn minst aanvechtbaar is, maar het komt ook in dit geval door het spel van de hoofdper sonen, dat werkelijk veel te genieten geeft. Zooals Charlotte Kohier de gescheiden en hertrouwde vrouw voor ons doet leven en lijden en Fa ui Huf den gescheiden en hertrouwden man uitbeeldt; zooals de jeug dige en veelbelovende Bob Verstraete hun twaalfjarig zoontje, het „Vrijdagskind speelt, komt wel op zeer navrante wijze de waarheid tot ons, dat bij een scheiding de kinderen altijd de dupe van de historie zijn. De „tweede echtgenooten" werden vertolkt door Loudi Nyhoff eri Carpentier Alting en lang niet onverdienstelijk, maar hun rollen zijn niet van zooveel beteekenis als de ge noemde, want de negen tafereelen van dit stuk draaien om den vader, de moeder en het kind. De andere, ondergeschikte rollen, genoten alle een goede vertolking, zoodat ook deze abonnementsvoorstelling weer bevrediging gaf aan spelers en publiek. E. INGEZONDEN Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redactie zich niet verantwoordelijk. Van ingezonden stukken, geplaatst of niet geplaatstwordt de kopij den inzender niet teruggegeven. Petitionnement van den Intern. Vrouwenbond. Geachte redactie, Mogen wij bij het naderend Kerstfeest eefi beroep doen op uw gastvrijheid voor den vol genden oproep? Het „Vrede op Aarde" lijkt voor velen bit tere ironie. En toch als wij allen werkelijk willen, willen de Regeeringen niets liever dan hun zware taak te kunnen volbrengen zonder de voortdurende onrust van oorlogs dreiging. En dan kan er vrede komen. Daarom heeft de Internationale Vrouwen bond voor Vrede en Vrijheid een wereld-actie op touw gezet, waarbij de volken hun re- geeringen opdragen, om, met gebruikmaking van Volkenbond, Internationaal Gerechtshof enz. krachtiger dan ooit te werken voor het tot stand komen van Wereldvrede. We leeren nu de moreele kracht kennen der financieele en economische sancties, het geweldlooze wapen van het Internationaal Vreriesfront der Staten. Wij kunnen daarom nu met recht aandrin gen op stopzetting van den universeelen bewa peningswedloop en ze'.fs op vermindering van de internationale bewapening als eerste stap op den weg naar volledige wereldontwape ning. En daarnaast verlangen wij het eind van de economische anarchie, door een krach tige actie der Regeeringen in den Volken bond. Wij hebben hier allen zonder uitzondering belang bij. De Internationale Vrouwenbond verzamelt voor deze opdracht handteekeningen over de geheele wereld, om deze aan de Regeer in gen en aan den Volkenbond voor te leggen. Wie de zijne of hare (man of vrouw boven 18 jaar) nog niet op onze lijsten geplaatst heeft zende ze op een visitekaartje, een briefkaart of op andere wijze aan ons secretariaat Joh. Verhulststraat 81 Amsterdam. De bond moet :n het voorjaar 1936 kunnen spreken uit naam van millioenen. Laat ook uw naam daar bij zijn en zendt hem liever heden dan mor gen. U, geachte redactie, betuig ik, namens onzen Internationalen Bond en de vol ken der wereld, hartelijk dank voor uw medewerking en teeken mét de meeste hoogachting, C. RAMONDTHIRSCHMANN, presidente Nederl. Afdeeling

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1935 | | pagina 11