ra» ■m DE BILT SITTERS* ECHTE WALES-ANTHRACIET Liefde in de wildernis MAANDAG 6 JANUARI 1936 HAARLEM'S DAGBLAD 2 MUZIEK. CONCERT DER H.O.V. Het Zondagmiddagconcert werd geopend met Mendelssohn's „Hebriden "-ouverture. Mendelssohn ontving de inspiratie tot deze Ouverture tijdens een verblijf in Schotland in 1832; hij was toen 23 jaar. Over de hooge waarde van het werk oordeelden zelfs muzi kale anti-poden als Wagner en Brahms een stemmig; Wagner erkent Mendelssohn als onovertrefbaren landschapschilder. In een ongeveer acht jaar geleden in Duitschland verschenen boek wordt deze Ouverture ne vens die van ,.Ein Sommernachtstraum" ge roemd als „een meesterwerk, dat het stempel draagt van ideale volkomenheid". Dat boek werd in 192S gedrukt. Het zal nu wel omge werkt of in beslag genomen zijn. Misschien is of wordt de ..Hebriden"-Ouverture wel op hoog bevel door een notenschrijver van on verdacht ras overgecomponeerd. evenals dat een tijd geleden mei de ..Sommemachts- traum'-muziek gebeurd is. Deze laatste werd een fiasco, maar wat heeft dat te betee- kenen? Op hoog bevel kan men ook bijval of zelfs geesdrift verplichtend stellen. Wagner en Brahms hebben nog kans op een nlewe editie der zwarte lijst te komen, die onlangs verschenen is waarop ook de naam van Men gelberg, vriend van Mahler, schitterde. We mogen ons gelukkig achten dat in ons land de beoefening der schoone Kunsten nog vrij is. Zoo hebben we ook van de uitvoering der ,.Hebriden"-ouverture veelszins kunnen genieten Het door Schuurman genomen tem po was over 't algemeen wellicht iets vlugger dan door den componist bedoeld is. maar in geen geval zóóveel, dat de klaarheid der ver tolking er onder leed. Met Schumann's Pianoconcert, dat op de Ouverture volgde, bleven we in de roman tische sfeer van de eerste helft der vorige 'eeuw. De soliste, mevrouw Caroline Lankbout speelde dit werk ook bij haar vorige medewer king aan een H.O.Y.-concert, enkele jaren geleden. Groote verschillen tusschen hare vertolking van toen en die van nu waren er niet. Haar opvatting toonde veelszins tempe rament en muzikaal inzicht; anderszins tech nische onverzorgdheden. Het spelen van het hoofdthema van het Allegro appassionato in een langzaam tempo, zooals dat tegenwoordig nogal eens gedaan wordt ook door mevr. Lankhout, kan ik niet onderschrijven. De componist heeft ook geen enkele aanwijzing in die richting gegeven. Het tempo der Finale had iets vlugger, het algemeen karakter daar van iets vlotter en elastischer kunnen zijn. Het pedaalgebruik was bij de staccato-passa ges overvloedig. Zeer goed slaagde het In termezzo. Een kleine geheugenfout in het eer ste hoofddeel werd door Schuurman handig geëclipiseerd. De vertolking oogstte veel hij- val, die de soliste noopte Chopin's Mazurka op. 68 no. 2 als toegift te spelen. Tschaikowsky's Vijfde vulde de tweede pro grammahelft. Zij boeide mij nu meer dan op het ledenconcert van twee dagen te voren. Schuurman dirigeerde zoowel de Symphonie als de Ouverture uit het hoofd. IC. DE JONG. ZONDER VOORUITBETALING 10 jaar alle reparaties gratis SCHOTERWEG 1 TELEFOON 16659 (Adv. Ingez. Med.) AGENDA MAANDAG 6 JANUARI StadsschouwburgNieuw Schouwtooneel „Mars en Co", S.15 uur. Gem. Concertgebouw; Mie en Ko in Jordaan Cabaretrevue: „Zoo was het". 8.15 uur. Soefi-Beweging. Muzikale voordi-acht. 't Nut L. Veerstraat 16. 8.15 uur. Cinema Palace: Joe E. Brown in „Op de planken". Op het tooneel; Traveniers, Come dy Equilibristic. 7 en 9.15 uur. Rembrandt Theater: Revuefilm. „Casino de Paris". Op het tooneel: 6 Lorch's. Ikarische spelen. 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals Theater: „Liefdesrhapsodie". 2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor Sound Theater: „David Copper- field". Doorloopende voorstelling van. 7 uur ,tot 11 30 uur. Tijdingzaal Haarlem's Dagblad: Tentoon stelling „Het Oude Kinderboek95 uur. Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op werkdagen van 11—3 uur, behalve 's Maan dags. Toegang vrij. DINSDAG 7 JANUARI Tijdingzaal Haarlem's Dagblad: Tentoon- stelling „Het Oude Kinderboek". 95 uur. Bioscoopvoorstellingen de middags en des avonds HET TOONEEL Jubileum-Voorstelling Aaf Bouber. Het Kind van de Buurvrouw. Als tante Daatje in Het Kind van de Buur vrouw heeft Aaf Bouber ook j,e Haarlem Zater dag haar zilveren tooneeljubileum gevierd. Een actrice met een zoo zuiver talent als me vrouw Bouber had ware zij geheel naar ver dienste gehuldigd op dezen avond voor een uitverkocht huis moeten spelen, maar al was dit niet het geval, zoo zal zij zich over gebrek aan sympathie en warmte van de zijde van het publiek te Haarlem zeker na deze jubi leumvoorstelling toch niet beklagen. Er was een stemming van hartelijke genegenheid in de zaal, die op treffende wijze tot uiting kwam, al dadelijk bij de eerste entree van tante Daatje en zich telkens weer manifes teerde na elk tafereel. In de rol van deze naar het moederschap hunkerende vrouw, die al haar liefde geeft aan het door haai- aange nomen kind, is Aaf Bouber van een ontroe rende innigheid, en geeft zij een kunst te zien, die wel volkomen Hollandsch is. Toen mevrouw Bouber na het laatste tafe reel voor het voetlicht trad, rees het publiek als één man op en bracht haar een ovatie, zoo oprecht en zoo warm, dat zij er merkbaar van onder den indruk kwam. Het duurde dan ook heel lang, voordat de voorzitter van het hul- digingsccmïté, de heer M. A. Reinalda aan het woord kon komen. De jubilaresse en haar spel noemde de heer Reinalda het eigendom van Amsterdam, maar Haarlem is de hoofdstad der provincie, en al ziet onze stad mevrouw Bouber te zelden binnen haar veste, de Haar lemmers kennen de gevoelens, die de Amster- c'ommers haar toedragen en zij weten, dat ook uit eigen aanschouwing, omdat velen dikwijls in den Plantage-Schouwburg, waar zij haar groote kunst geeft, te gast zijn. En daarom hadden de Haarlemsehe kunst vrienden de behoefte de actrice te huldigen en dank te zeggen voor hetgeen zij in den loop dc-r jaren voor het tooneel gedaan heeft. Spre ker had in haar spel altijd de bevestiging ge vonden van wat de kri-iek van haar schreef, namelijk dat zij zoo prachtig vooral is in haar moederrollen en hij memoreerde enkele der belangrijkste rollen, waarin zij heeft uitgeblon ken. Na nogmaals zijn bewondering te hebben uitgesproken voor haar groote kunst, overhan digde de heer Reinalda mevrouw Bouber bloe men en een enveloppe. Dr. Tjebbo Franken sprak als voorzitter van de Haarlemsehe afdeeling van het Tooneel- verbond. Hij had de grootsche huldiging te Amsterdam bijgewoond en zou haar toen reeds op het tooneel spontaan de hand hebben ge drukt, wanneer hij bij die gelegenheid een titel ervoor had kunnen vinden. Spreker re kende er echter op, dat zij ook naar Haarlem zou komen en achtte zich gelukkig haar thans hier te kunnen huldigen. De heer Franken ge tuigde van zijn bewondering voor haar diep doorleefd spel, dat vooral door zuivere men- scheüjkheid in haar moederrollen treft. Haar kunst is nooit gekunsteld. Hoe zeer moet me vrouw Bouber de menschheid lief hebben om zoo het leven te kunnen uitbeelden. Maar de menschheid betuigt daarvoor dan ook we derliefde door groote waardeering voor haar werk. Spreker wenschte haar nog vele jaren toe en bood haar namens het Tooneelverbond fraaie bloemen aan. Met haar warmgetimbreerde en van. ontroe ring trillende stem antwoordde daarop" me vrouw Bouber. Deze huldiging zei ze, had haar verrast; zij dankte alle aanwezigen en het comité in het bijzonder voor dezen avond, en sprak den wensch uit spoedig weer in Haarlem te mogen optreden. Na deze woonden brak een stonm van applaus los en het leek wel, of het publiek geen afscheid kon nemen van de sympa thieke actrice, die haar kunst in allen een voud, maar zoo gaaf en overtuigend ook dezen, avond weer had gegeven. Het Kind van de Buurvrouw bleek een voortreffelijk jubileumstuk te zijn, omdat in de rol van tante Daatje, het talent van Aaf Bouber zich zoo prachtig manifesteert. Ook in de verdere bezetting, die niet veel af wijkt van de oorspronkelijke, zagen wij weer bevestigd, dat in het realisme de groote kracht der Hollandsche spelers is gelegen. Welk een uitstekend trio vormden Riek Berk hout, Lena Kempen en Rina Blaaser als schoone Emma, de dragonder en. 't On derdeurtje en wat gaven deze 3 vrouwen een kernachtig stukje Amsterdamsch volksleven van alle tijden. Jan van Dommelen zagen wij met genoegen weer als Arie, zeer zeker een van zijn beste rollen. Greet Gerlach had weer haar oude rol van Kee en Beppie Nooy was nu de -„lieve" zuster Lien, als type onge twijfeld heel goed, maar in haar spel nog wat te vlak voor een zoo belangrijke rol. Jan Nooy had veel plezier van het bankbare rolletje van mijnheer Ergo en André van Dijk en Piet Urban hadden weinig moeite met Bleeke Willem en den Kippenboer, figuren zooals zij al ontelbare malen tot leven heb ben gebx-acht. Het was een jubileum-voorstelling, die zich kenmerkte door hartelijkheid, waarachtig heid en eenvoud, een avond, waaraan ook wij met dankbaarheid zullen blijven denken. J. B. SCHUIL. MUZIKALE VOORDRACHT VAN OOSTER- SCHE ZANGEN. Maandagavond 6 Januaii. geeft de „Soefi" -beweging Holland, afd. Haarlem in het Nuts- gebouw Lange Veerstraat 16, een muzikale vooi'drachtavond van Oostersche muziek. a 2.25 WITTOP KONING - HAARLEM HARMENJANSWEG 87A. TELEFOON 18100 (Adv. Ingez. Med.) meldt: Hoogste barometerstand 767.1 m.M. te Jan Mayen. Laagste barometerstand 729.1 m.M. te Malinhead. en voorspelt: Matigen tot krachtigen Zuidoostelijken tot Zuidelijken wind, Zwaar bewolkt of betrokken met kans op regen, later opklarend. Iets kou- der. Uit het Buitenland Wind en regen, later opklaring. De depressie in het Westen is snel dieper geworden en vertoont thans een kern onder 725 m.M. over Ierland, terwijl uit het Kanaal een secundaire nadert. De hooge drukking is uit Spanje naar Polen getrokken en breidt zich over Scandinavië uit, waar de lucht is opgeklaard en uiterst strenge vorst voorkomt, te Sarna minus 35 graden Celsius. Ook in Polen en Oost-Duitschland vertoont zich weer lichte vorst, terwijl op IJsland tot 15 graden vorst voorkomt. Waarschijnlijk zullen zich nieuwe secundaire depressies verder Zuidelijk ontwikkelen en de wind op het vasteland daar door een Oostelijk component houden, zoodat in Duitschland de vorstkansen stijgen. In de Golf v. Biscaje stormt het uit Westelijke rich tingen, in Noord-Schotland uit het Oosten. In Frankrijk valt vrij veel regen, in Oost- Duitschland klaarde de lucht op. De Britsche Eilanden hebben stormweer met regen. Hier te lande is aanvankelijk toenemende wind met regen te wachten, gevolgd door op klaring. Barometer Stand van heden 753 m.M. Vorige stand 758 m.M, Neiging: Achteruit, Opgave van: Fa. A. FEDERMANN. Opticien Groote Houtstraat 37, Haarlem JoJasHuanX. a-S. (Adv. Ingez. Med.) BURGERLIJKE STAND HAARLEM, 6 Januari. Ondertrouwd 6 Januari: J. Veldman en D. P. Mink. Bevallen 2 Januari: C. E. Krause—ter Horst, d.; G. A. M. SchnitgerBos, d.; 3 Januari: A. M. v. d. VeldeStijnman, z.; G. A. Heij er- manHagen, d.; A. M. Hagen—de Vries, d.; H. A. KlootwijkHag'e, z.; J. T. v. d. Heide v. Lieshout, d.; 5 Januari: M. W. Kluver—de Boer, z.; 6 Januari: M. C. de ZwagerBarn- hoorn, d. Overleden 3 Januari: T. v. Altena, 81 j„ Hagestraat; H. de Jong, 79 j.. Potgieterstraat; H. A. Keiser, 66 j„ Westerhoutpark; 4 Januari: S. Zwi« ersScheer, 77 j„ Kennemerstraat; C. Steenken, 42 j„ Amsterdamstraat; W. van DeldenBruijn, 63 j., Gasthuisvest; K. van Wirdum, 60 j„ Hazepaterslaah; A. M. Zonne veldVester, 63 jaar, Pres. Steijnstraat; .A. N. J. van Hees, 91 j„ Overtonstraat; C. A. M. Braunv. d Weijden, 66 j., Leidschestraat; 5 Januari: H. Eichhorn, 85 j., L. Molenstraat; E. J. Elfrink, 17 j.,Bantamstraat: P. J. Freni, 69 j„ Zonnelaan. Naasf de alom bekende z.o.Gene fhans een nieuw type (extra droog) (Adv. Ingez. Med.) Teraardebestelling Mr. Dr. J. J. M. Noback. Treffende plechtigheid. In ons vorig nummer hebben we reeds uit voerige bijzonderheden gepubliceerd over de teraardebestelling van het stoffelijk overschot van Mr. Dr. J. J. M. Noback. Hieronder vindt men nog eens de met eenige namen aangevulde lijst van de talrijke vrien den en zakenrelaties, die hem de laatste eer bewezen: de burgemeester van Haarlem, de heer C. Maai-schalk van Egmond en Rinne- gom. De Algemeene Werkgevers Vereeniging werd vertegenwooridgd door de heeren Mr. F. H. A. de Graaff, J. W. Dekker, W. F. Bloemendaal en T. Du vis; de Vereeniging Centraal Overleg in Arbeidszaken door de heeren S. M. D. Valstar en Mr. A. J. R. Mauritz. Verder werden opgemerkt de heer H. P. Gelderman, uit Oldenzaal, voorzitter van het Vei-bond van Nederlandsche Werkgevers en Mr. A. M. Molenaar; Ds. J. M. Leendertz, voor zitter van den grooten Kerkeraad en voor zitter van de Commissie voor Ziekenverple ging der Doopsgezinde Gemeente; de heer M. Lugt. voorzitter van het Fonds van wijlen Dr. Jacobu' van Zanten; Mr. Th. A. Wesstra, voorzitter van het college der diakenen; prof. Dr. E. van Slogteren, lid van den Kerkeraad, allen van de Doopsgezinde Gemeenten De Rotaryclub te Haarlem was vertegen woordigd door de heeren Dr. A. H. Haentjens, vooi-zitter; A. J. H. Reinders, secretaris, en J. M. C. Hoog, penningmeester en vele leden. Voorts waren aanwezig: Jhr. Dr. J. C. Mol- lerus, secretaris van de Kamer van Koophan del en Fabrieken voor Haarlem en Omstre ken; de heer G. J. W. Putman Cramer uit Den Haag, secretaris van den Indischen Onderne- mersraad; H. van Borssen Buisman, conser vator van het Teyler-Museum; P. Doyer te Hilvei-sum; voorzitter van de Vereeniging Nederlandsche Chemische Industrie; K. Kruit hof te Utrecht oud-voorzitter Chr. Nat. Vak verbond; A. C. de Bruyn en pater mr. D. Beaufort, resp. voorzitter van het R.-K. Werkliedenverboxid, en bestuurslid van het Werkfonds, beiden te Utrecht; J. v. d. Burg, directeur hotel Bosch van Bredius te Naar- den; H. Bertel, arts te Oegstgeest en ir. P. J. Bertel, Den Haag; A. Bos, ingenieur van het Werkfonds te Amersfoort; A. A. Frijlink en ir. F. E. Müller, x-esp. voorzitter en secretaris van de Utrechtsche Werkgeversvereenigmg; C. de Jong Gzn. te Westzaan, voorzitter van de af deeling Papierfabrikanten der Alg. Ned Werk geversvereniging; D. Orena de long, presi dent van de Nedei-1. Handelsmaatschappij te Amsterdam, den heer H. E. ter Kuyle en mr. A. C. van Eek, ï-esp. voorzitter en secretaris van de Fabrikanten vereeniging te Enschede; de heer H. J. Jannink voorzitter der Twentsch. Geldersche fabrikantenvereniging, de heer C. A. W. Pauw, directeur houthandel Pont en voorzitter van den Bond van Werkgevers in het Houtbedrijf te Zaandam, M. B. C. Slote- maker, secretaris van het Verbond van Ne- deiT. Werkgevers; dr. ir. W. M. Meijer uit Rot terdam; ir. Damme, van Werkspoor; de hee ren H. Smit van Gelder, K. C. Honig Mzn., no taris J. Wildschut; Mr. A. R. Andringa, sub stituut officier van Justitie; de arts S. L. Anholt, huisdokter van den overledene; Mr. L. J. van Rossem; de heeren R. Peereboom, directeur-hoofdredacteur, en P. W. Peere- boom;1 directeur van Haarlem's Dagblad; de heeren J. D. D. Pi-uissen 'en Mr. P. Fuhri Snethlage, resp. voorzitter en directeur van de Nutsspaarbank te Haarlem. Ook werden nog opgemerkt vele industriee- len en vrienden uit het zaken- en bedrijfs leven, o.a.: ir. F. C. Dufour, directeur van de ijzerfabriek Figee; de heeren H. A. J. de Bijll Nachenius namens de Werf Co na: ad en dr. ir. J. J. Born als vertegenwoordiger van N.V. Gebr, Stork en Co.'s Fabriek van Hijsch- werktuigen Stork Hijsch te Haarlem; de hee- i-en C. F. Stork en B. W. Stork Jr. namens Gebr. Stork uit Hengelo; de heer W. H. van Leeuwen, directeur van de Gist- en Spiritus fabriek te Delft; M. C. Koning, oud-directeur der Stoomvaart Mij. „Nederland"; A. Tiele- man, directeur van de Mij. tot Expl. van Zeep fabrieken te Zeist; P. Dyserinck, directeur N.V. Dyserinck Zonen te Haarlem; P. Breman, lireeteur van de Ver. Blikfabrieken te Am sterdam; ir. W. J. Burgersdijk eir ma-. D. A. E. Immink van de N. Z. H. T. M., ir. W. A. J. van Geuns, secretaris van het Groepsverband Ne derlandsche Tramwegen; de heer J. A. A. Ochtman, directeur Gem. Gasbedrijf te Haar lem; ir. M. H. Maas, directeur van Openbare Werken; J. Vader, directeur van den Werk loosheidsdiens t; ir. Bekker, directeur van J. J. Beynes' Wagonfabriek; de heeren J. J. Swens, G. H. Kaars Sijpesteyn, R. Kaars Sij- pesteyn; H. D. Tjeenk Willink; D .C. Endei-t jr., voorzitter van den Mebaalbond, ir. A. H. Ingen Housz, directeur van het Hoogovenbe- drijf te IJmuiden, ir. Telders, directeur van Van Hattem te Beverwijk; A. de Koster, voor zitter Nederl. Ver. van Leerf abrikan ten; A. W. Hoette, dagelijksch. bestuurslid Centraal Overleg. Tenslotte nog de heeren Mi-. A. Hoekema, se cretaris der Christ. Werkgeversvereenigmg; ir. W. G. C. Gelinck, hoofdingenieur-dii-ecteur van den Rijkswaterstaat; Jhr. C. J. A. Rei gersman, hoofdingenieur-directeur van den Prov. Waterstaat; C. J. P. Zaalberg, oud-direc teur-generaal van den Arbeid; Dr. P. Pos thumus Meyjes; mr. H. J. A. J. Niemeyer te Amsterdam van den Nedei-landschen Bond van Steendrukkerijen; E. H. Krelage; Mr. J. B. Ebbinge; ir. J. Vetter van het Werkfonds; ir. J. H. J. Huygens, hoofdinspecteur van den Ar beid te Haarlem; A. de Vogel, directeur van de Muziekschool Toonkunst; dr. Eysvogel; mr. A. Haex, voorzitter Mijnvereeniging te Heer len; C. H. A. van de Toren Vrijthoff van de Landel. Ver. tot Onderl. Verz. tegen de nadee- lige volgen van werkloosheid en ziekte te 's-Gravenhage. Na de rede van Ds. Leendertz (reeds in ons nummer van Zaterdag opgenomen) spra ken nog de volgende heeren: Dr. Ir. W. M. Meyer van Rotterdam, de tweede spreker, zeide, dat het de wensch van zijn vriend Noback was, dat behalve tot zijn naaste vrienden de woordvoerders zouden worden beperkt tot enkele zijner medewerkers. Vriendschap gaf hij en straalde van hem uit, vriendschap, die verkwikte. Spreker heeft Mr. Nobach 40 jaar gekend en van zijn vei'kwik- kende vriendschap genoten. Wanneer men hem met een raad of een wensch verliet, bleef een zonnige vriendschap achter. Zijn verlies is onherstelbaar. Zijn geest verliezen wij echter niet, die blijft bij ons. De heer J. W. Dekker wilde getuigenis af leggen van de groote droefenis die over Mr. Noback's vrienden is gekomen .Van zijn fijn heid van geest, gepaard aan practischen zin, zijn liefde voor het werk, die elke eigenbaat terzijde stelde, daarvan wilde de heer Dekker spreken. Gij groote schaar die heden opge komen zijt om hem de laatste eer te bewijzen, gij allen staat hier met mij in diepe droefenis, want voortaan zullen we hem moeten missen. Gij zult zijn vriendelijke lach niet meer hoo- ren, evenmin als zijn vriendelijken raad. Wij kunnen het niet beseffen en wij zijn diep ter neergeslagen, dat dit jonge leven zoo plotse ling is afgesneden. Bijna 20 jaar heeft spreker met Mr. Noback samengewerkt. Veel heb ik van hem geleerd aldus spreker. Je taak heb je op onvergelijke lijke wijze vervuld. Voor de toewijding en op offering jegens de A.W.V. bracht spreker den overledene dank. Hij huldigde hem voor zijn liefde voor anderen. Een hartelijk woord van hem kan steeds elke mineur-stemming doen verdwijnen. Groote zorgen zijn hem niet ge spaard gebleven, maar nochtans is zijn leven gelukkig geweest. Als menschen zouden we vermeenen, dat zijn taak niet geëndigd was, maar we weten ook, dat we te klein zijn om dat te beoordeelen. We zullen je nimmer vergeten, zoo besloot de heer Dekker. Ir. Da mme, directeur van Werkspoor her innerde er aan, dat ongeveer 10 jaren ge leden Karei Hoijer en Mr. Noback een kring van werkgevers vormden om gedachtenwisse- ling te voeren over dingen van dezen tijd. Ze noemden dezen Kring „de Pijp". Noback was het middelpunt van deze sa menkomsten Noback had behoefte aan vriend schap en wist vriendschap te geven. Thans is het einde daar van zijn naar men- schelijke opvattingen te korte loopbaan. Spreker dankte den overledene voor alle vriendschap, die hij van hem heeft mogen ondervinden. De heer S. M. D. Valstar, voorzitter van „Centraal Overleg in Arbeidszaken" sprak eenige woorden namens het bestuur. Van 1921 af was Noback secretaris. Hij verstond de kunst, overal waar hij was een sfeer van vriendschap te scheppen. In den besten zin van het woord was hij een trouw medewerker. Zijn heengaan is ontstellend onverwacht. Hard is de slag en wreed is het verlies. Zijn gulle trouwe persoonlijkheid zal lang in herinnering blijven bij allen die hem kenden. Ir. H. P. Gelder man prees eveneens de groote vriendschap. In den Bond van Werk gevers werden zijn adviezen zeer op prijs ge steld. Het was zijn eerlijkenatuur, zijn groote .vriendschap, die tot hem aantrok. Mr. De Graaff was de laatste spreker. Jou leven was werken, aldus Mr. De Graaff; of je het bewust of onbewust deed weet ik niet, maar voor je werk liet je veel na wat je voor je persoon wellicht hadt gedaan. Na het verlies van je ouders was je werk als 't ware je familiekring geworden. Dank je voor alles, wat je voor ons bent geweest. Zestien jaar hebben we „fest und treu zusaromen" gewerkt aan de taak, die wij op ons hadden genomen.' Je bent van ons weggegaan, maar je geest zal bij ons blijven. Ds. Leendertz besloot de plechtigheid met een dankwoord voor de belangstelling en ging daarna voor iix gebed. INSTITUUT VOOR ARBEIDERS ONTWIKKELING. Op Dinsdag 7 en 14 Januari belegt boven genoemde organisatie twee lezingen over „Het Arbeidsrecht". De inleider van deze bijeen komsten is de heer Mr. S. Mok uit Amsterdam, rechtskundig adviseur van het N. V. V.. De cursussen vinden plaats in het gebouw „De Centrale", Spaarne. FEESTAVOND VAN DE POLITIEMUZIEK- VEREENIGING EN J. J. CREMER. De Haarlemsehe Politiemuziekvereeniging houdt voor leden en donateurs op Maandag 13 Januari in den schouwburg aan den Jans- weg een feestavond, waaraan medewerkt de Koninklijke Letterlievende vereeniging J. J. Cremer. Behalve het muziekprogramma wordt opge voerd het tooneelstuk „Inbreker gevraagd" van Jan Fabricius en Henk Bakker. Na afloop is er bal onder leiding van den heer J. Monnikendam en met muziek van The Harlem Kings. H. O. V. De zangeres Hans Grays zal als soliste op treden bij de Haarlemsehe Orkest Vereeni ging op 8 Januari; o.m. zal zij „El Amor Brujo" van M. de Falla ten gehoore brengen. Het geheel staat onder leiding van Frits Schuurman. FEUILLETON 17) Uit het Engelsch van OTTWELL BINNS. (Nadruk verboden.) Die gedachte dreef haar tot haast. Ze tastte in Mannering's tent naar zijn geweer, onderzocht of het geladen was en bleef bui ten een paar oogenblikken staan luisteren. De kiank van de banjo kwam van rechts, ter wijl Legrand in de tegenovergestelde richting verdwenen was. Met een laatsten blik op de onbeweeglijke gcstaltexx van de dragers glipte ze onhooi'baar achter de tenten om het woud in. In een paar minuten had ze het kamp uit het oog verloren. Onder de boomen was het donkerder dan zij gedacht had, maar van tijd tot tijd waren er open plekken, die helder door de maan verlicht werden. De banjospeler had gelukkig zijn spel nog niet gestaakt en ze kon zich op hei geluid oriënleeren. Het terrein begon langzamerhand te stij gen. De boomen stonden verder van elkaar en met behulp van het maanlicht kon ze sneller vooruit komen. Betrekkelijk spoedig stond ze op den top van een lange heuvelrij, welke dwars door het woud scheen te loopen. Er woei een lichte wind, die de bladeren even deed ritselen en den stillen nacht vervulde met een licht geruisch. Toen werd ze er zich plotseling van bewust, dat het getokkel van de banjo had opgehouden en een gevoel van oneindige verlatenheid beving haar. In de verte begonnen de trommels weer zacht te roffelen alsof ze spotten met -haar wanhoop. Legrand was ongetwijfeld den kant opge gaan van het negerdorp, waar het geluid van daan kwam; en nu was het alsof ze gedwon gen zou worden ook die richting uit te gaan, want ze zou den weg naar het kamp zeker niet terug vinden. Het geluid zwol aan, tot het tenslotte was of alle trommels van de wereld daar samenklonken in een allesoverstemmend geroffel. Daarna werd het weer zachter tot het een vaag verwijderd gerommel leek van een af' drijvende onweersbui en tenslotte stierf het geheel weg. Op hetzelfde oogenbiik klonk door het ge bladerte weer liet luchtige gepingel van de banjo. Ze merkte, dat het geluid met den wind meekwam. Ze draaide zich om met het ge zicht in den wind en zag toen plotseling een kleine lichtplek beneden zich in de duisternis. Dat was een kampvuur. Ze holde verheugd den heuvel af, geleid door den gloed van het vuur en het geluid van de banjo. Het licht werd heldei-der. De banjo tinkelde vroolijk door en het duurde niet lang of ze kon den speler zien zitten in den lichtkring van het vuur. Nog steeds rende ze. De gestalte van den speler werd steeds duidelijker, toen hield de muziek plotseling op. De man liet zijn banjo vallen en strekte haastig de hand uit. In minder dan geen tijd stond hij rechtop bij het vuur met iets in zijn handen; iets dat glinsterde in het licht van het vuur: een ge weer. Ze slaakte even een kreet van angst bij de gedachte, dat de man haar voor een nach telijken aanvaller zou houden en zou schieten. Maar bij het hooren van die angstige meis jesstem liet de man bij het vuur zijn geweer zakken en hij staarde haar verbaasd aan toen ernstig gezicht zich onderzoekend over haar kwam. Ze holde regelrecht op hem toe, ze ving even den verwonderden blik op van een groo ten gebaarden man en zakte toen snikkend en uitgeput in elkaar. Het volgende dat Honor zich herinnerde, was een prettig klinkende stem, die met zach- ten aandrang zei: Hier drink dit op, maar langzaam aan. Iemand hield een tinnen beker aan haar lippen en machinaal dronk ze den kroes leeg. De drank deed haar wonderlijk goed en ze ontdekte, dat ze op den grond lag terwijl een ednstig gezicht zich onderzoekend "over haar heenboog. Ze maakte een kleine beweging en de oogen boven haar werden minder ernstig en begonnen te glimlachen. Beter? zei hij. Prachtig. Blijf nog maar even liggen. Tijd genoeg. Hier is nog wat whisky. Ze gehoorzaamde zwijgend als een kind. maar al dien tijd was ze zich bewust van die vragende, onderzoekende uitdrukkinug in zijn oogen. Eer. paar minuten gingen voorbij. Haar hart begon onrustiger te kloppen; ze werd zich be wust van de warmte van zijn hand op haar arm en haar schouders, en blozend maakte ze een beweging om op te staan. Hij xuchtte zich op, lichtte haar op alsof ze een veertje was en zette haar op haar voeten. Toen, terwijl hij haar ondersteunde, zei hij rustig: Vertel me alles. Zijn stem, zijn manier van doen, stelden haar gei'ust en ze begon haar verhaal haas tig, een beetje onsamenhangend en nog voor ze geëindigd had viel hij haar in de rede. Wie is die man? De man, voor wien u bang bent, bedoel ik? Hij noemt zich Jules Legerand. Aha! Kent u hem? vroeg ze haastig. Ik heb hem nooit ontmoet. Maar zijn reputatie iswelmeer dan slecht. U zou beter doen u niet verder met hem in te laten en uw echtgenoot ook niet.».., j Six George Mannering is mijn echtge noot niet, viel ze hem snel in de rede. Sir GeorgeWat? De woorden klonken bruusk en verrieden greote verbazing. Sir George Mannering, antwoordde ze. Kent u hem? Ne.?n' ^ij e6n korte stilte, en in het schijnsel van het vuur kon ze zien, dat er een aarzelende uitdrukking op zijn gezicht lag. Ik ken hem niet. Is hij deikeh.. ik bedoel is hij erg ziek? Honor voelde dat hij iets anders had wil len vragen, en terwijl ze hem antwoordde vroeg ze zich af wat hij had willen vragen. —Hij heeft de koorts. Hij is niet in staat iets te doen en ik geloof zeker, dat Legrand van plan is daarvan op de een of andere ma nier misbruik te maken. De man knikte. Dat lijkt, mij wel bijna zeker. Toen vroeg hxj opeens: Wat wilt u dat ik voor u doe? Mij helpen Sir Georgfe weg te krijgen van Legrand en ons naar M'Buba te bi"en- gen. Maar u kent mij niet, viel hij haar in de rede Ik zou wel eens van hetzelfde soort kunnen zijn als Legrand. U? Neen! (Wordt vervolgd.).' j

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 2