ra»
■m
DE BILT
SITTERS*
ECHTE WALES-ANTHRACIET
Liefde in de wildernis
MAANDAG 6 JANUARI 1936
HAARLEM'S DAGBLAD
2
MUZIEK.
CONCERT DER H.O.V.
Het Zondagmiddagconcert werd geopend
met Mendelssohn's „Hebriden "-ouverture.
Mendelssohn ontving de inspiratie tot deze
Ouverture tijdens een verblijf in Schotland in
1832; hij was toen 23 jaar. Over de hooge
waarde van het werk oordeelden zelfs muzi
kale anti-poden als Wagner en Brahms een
stemmig; Wagner erkent Mendelssohn als
onovertrefbaren landschapschilder. In een
ongeveer acht jaar geleden in Duitschland
verschenen boek wordt deze Ouverture ne
vens die van ,.Ein Sommernachtstraum" ge
roemd als „een meesterwerk, dat het stempel
draagt van ideale volkomenheid". Dat boek
werd in 192S gedrukt. Het zal nu wel omge
werkt of in beslag genomen zijn. Misschien is
of wordt de ..Hebriden"-Ouverture wel op
hoog bevel door een notenschrijver van on
verdacht ras overgecomponeerd. evenals dat
een tijd geleden mei de ..Sommemachts-
traum'-muziek gebeurd is. Deze laatste werd
een fiasco, maar wat heeft dat te betee-
kenen? Op hoog bevel kan men ook bijval of
zelfs geesdrift verplichtend stellen. Wagner en
Brahms hebben nog kans op een nlewe
editie der zwarte lijst te komen, die onlangs
verschenen is waarop ook de naam van Men
gelberg, vriend van Mahler, schitterde.
We mogen ons gelukkig achten dat in ons
land de beoefening der schoone Kunsten nog
vrij is. Zoo hebben we ook van de uitvoering
der ,.Hebriden"-ouverture veelszins kunnen
genieten Het door Schuurman genomen tem
po was over 't algemeen wellicht iets vlugger
dan door den componist bedoeld is. maar in
geen geval zóóveel, dat de klaarheid der ver
tolking er onder leed.
Met Schumann's Pianoconcert, dat op de
Ouverture volgde, bleven we in de roman
tische sfeer van de eerste helft der vorige
'eeuw. De soliste, mevrouw Caroline Lankbout
speelde dit werk ook bij haar vorige medewer
king aan een H.O.Y.-concert, enkele jaren
geleden. Groote verschillen tusschen hare
vertolking van toen en die van nu waren er
niet. Haar opvatting toonde veelszins tempe
rament en muzikaal inzicht; anderszins tech
nische onverzorgdheden. Het spelen van het
hoofdthema van het Allegro appassionato in
een langzaam tempo, zooals dat tegenwoordig
nogal eens gedaan wordt ook door mevr.
Lankhout, kan ik niet onderschrijven. De
componist heeft ook geen enkele aanwijzing
in die richting gegeven. Het tempo der Finale
had iets vlugger, het algemeen karakter daar
van iets vlotter en elastischer kunnen zijn.
Het pedaalgebruik was bij de staccato-passa
ges overvloedig. Zeer goed slaagde het In
termezzo. Een kleine geheugenfout in het eer
ste hoofddeel werd door Schuurman handig
geëclipiseerd. De vertolking oogstte veel hij-
val, die de soliste noopte Chopin's Mazurka
op. 68 no. 2 als toegift te spelen.
Tschaikowsky's Vijfde vulde de tweede pro
grammahelft. Zij boeide mij nu meer dan op
het ledenconcert van twee dagen te voren.
Schuurman dirigeerde zoowel de Symphonie
als de Ouverture uit het hoofd.
IC. DE JONG.
ZONDER VOORUITBETALING
10 jaar alle reparaties gratis
SCHOTERWEG 1 TELEFOON 16659
(Adv. Ingez. Med.)
AGENDA
MAANDAG 6 JANUARI
StadsschouwburgNieuw Schouwtooneel
„Mars en Co", S.15 uur.
Gem. Concertgebouw; Mie en Ko in Jordaan
Cabaretrevue: „Zoo was het". 8.15 uur.
Soefi-Beweging. Muzikale voordi-acht. 't Nut
L. Veerstraat 16. 8.15 uur.
Cinema Palace: Joe E. Brown in „Op de
planken". Op het tooneel; Traveniers, Come
dy Equilibristic. 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: Revuefilm. „Casino de
Paris". Op het tooneel: 6 Lorch's. Ikarische
spelen. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals Theater: „Liefdesrhapsodie".
2.30, 7 en 9.15 uur.
Luxor Sound Theater: „David Copper-
field". Doorloopende voorstelling van. 7 uur
,tot 11 30 uur.
Tijdingzaal Haarlem's Dagblad: Tentoon
stelling „Het Oude Kinderboek95 uur.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 11—3 uur, behalve 's Maan
dags. Toegang vrij.
DINSDAG 7 JANUARI
Tijdingzaal Haarlem's Dagblad: Tentoon-
stelling „Het Oude Kinderboek". 95 uur.
Bioscoopvoorstellingen de middags en des
avonds
HET TOONEEL
Jubileum-Voorstelling
Aaf Bouber.
Het Kind van de Buurvrouw.
Als tante Daatje in Het Kind van de Buur
vrouw heeft Aaf Bouber ook j,e Haarlem Zater
dag haar zilveren tooneeljubileum gevierd.
Een actrice met een zoo zuiver talent als me
vrouw Bouber had ware zij geheel naar ver
dienste gehuldigd op dezen avond voor een
uitverkocht huis moeten spelen, maar al was
dit niet het geval, zoo zal zij zich over gebrek
aan sympathie en warmte van de zijde van
het publiek te Haarlem zeker na deze jubi
leumvoorstelling toch niet beklagen. Er was
een stemming van hartelijke genegenheid in
de zaal, die op treffende wijze tot uiting
kwam, al dadelijk bij de eerste entree van
tante Daatje en zich telkens weer manifes
teerde na elk tafereel. In de rol van deze naar
het moederschap hunkerende vrouw, die al
haar liefde geeft aan het door haai- aange
nomen kind, is Aaf Bouber van een ontroe
rende innigheid, en geeft zij een kunst te zien,
die wel volkomen Hollandsch is.
Toen mevrouw Bouber na het laatste tafe
reel voor het voetlicht trad, rees het publiek
als één man op en bracht haar een ovatie, zoo
oprecht en zoo warm, dat zij er merkbaar van
onder den indruk kwam. Het duurde dan ook
heel lang, voordat de voorzitter van het hul-
digingsccmïté, de heer M. A. Reinalda aan het
woord kon komen. De jubilaresse en haar spel
noemde de heer Reinalda het eigendom van
Amsterdam, maar Haarlem is de hoofdstad
der provincie, en al ziet onze stad mevrouw
Bouber te zelden binnen haar veste, de Haar
lemmers kennen de gevoelens, die de Amster-
c'ommers haar toedragen en zij weten, dat ook
uit eigen aanschouwing, omdat velen dikwijls
in den Plantage-Schouwburg, waar zij haar
groote kunst geeft, te gast zijn.
En daarom hadden de Haarlemsehe kunst
vrienden de behoefte de actrice te huldigen en
dank te zeggen voor hetgeen zij in den loop
dc-r jaren voor het tooneel gedaan heeft. Spre
ker had in haar spel altijd de bevestiging ge
vonden van wat de kri-iek van haar schreef,
namelijk dat zij zoo prachtig vooral is in haar
moederrollen en hij memoreerde enkele der
belangrijkste rollen, waarin zij heeft uitgeblon
ken. Na nogmaals zijn bewondering te hebben
uitgesproken voor haar groote kunst, overhan
digde de heer Reinalda mevrouw Bouber bloe
men en een enveloppe.
Dr. Tjebbo Franken sprak als voorzitter van
de Haarlemsehe afdeeling van het Tooneel-
verbond. Hij had de grootsche huldiging te
Amsterdam bijgewoond en zou haar toen reeds
op het tooneel spontaan de hand hebben ge
drukt, wanneer hij bij die gelegenheid een
titel ervoor had kunnen vinden. Spreker re
kende er echter op, dat zij ook naar Haarlem
zou komen en achtte zich gelukkig haar thans
hier te kunnen huldigen. De heer Franken ge
tuigde van zijn bewondering voor haar diep
doorleefd spel, dat vooral door zuivere men-
scheüjkheid in haar moederrollen treft. Haar
kunst is nooit gekunsteld. Hoe zeer moet me
vrouw Bouber de menschheid lief hebben om
zoo het leven te kunnen uitbeelden. Maar de
menschheid betuigt daarvoor dan ook we
derliefde door groote waardeering voor haar
werk. Spreker wenschte haar nog vele jaren
toe en bood haar namens het Tooneelverbond
fraaie bloemen aan.
Met haar warmgetimbreerde en van. ontroe
ring trillende stem antwoordde daarop" me
vrouw Bouber. Deze huldiging zei ze, had haar
verrast; zij dankte alle aanwezigen en het
comité in het bijzonder voor dezen avond, en
sprak den wensch uit spoedig weer in Haarlem
te mogen optreden.
Na deze woonden brak een stonm van
applaus los en het leek wel, of het publiek
geen afscheid kon nemen van de sympa
thieke actrice, die haar kunst in allen een
voud, maar zoo gaaf en overtuigend ook
dezen, avond weer had gegeven.
Het Kind van de Buurvrouw bleek een
voortreffelijk jubileumstuk te zijn, omdat in
de rol van tante Daatje, het talent van Aaf
Bouber zich zoo prachtig manifesteert. Ook
in de verdere bezetting, die niet veel af
wijkt van de oorspronkelijke, zagen wij
weer bevestigd, dat in het realisme de groote
kracht der Hollandsche spelers is gelegen.
Welk een uitstekend trio vormden Riek Berk
hout, Lena Kempen en Rina Blaaser als
schoone Emma, de dragonder en. 't On
derdeurtje en wat gaven deze 3 vrouwen een
kernachtig stukje Amsterdamsch volksleven
van alle tijden. Jan van Dommelen zagen
wij met genoegen weer als Arie, zeer zeker
een van zijn beste rollen. Greet Gerlach had
weer haar oude rol van Kee en Beppie Nooy
was nu de -„lieve" zuster Lien, als type onge
twijfeld heel goed, maar in haar spel nog
wat te vlak voor een zoo belangrijke rol.
Jan Nooy had veel plezier van het bankbare
rolletje van mijnheer Ergo en André van Dijk
en Piet Urban hadden weinig moeite met
Bleeke Willem en den Kippenboer, figuren
zooals zij al ontelbare malen tot leven heb
ben gebx-acht.
Het was een jubileum-voorstelling, die zich
kenmerkte door hartelijkheid, waarachtig
heid en eenvoud, een avond, waaraan ook wij
met dankbaarheid zullen blijven denken.
J. B. SCHUIL.
MUZIKALE VOORDRACHT VAN OOSTER-
SCHE ZANGEN.
Maandagavond 6 Januaii. geeft de „Soefi"
-beweging Holland, afd. Haarlem in het Nuts-
gebouw Lange Veerstraat 16, een muzikale
vooi'drachtavond van Oostersche muziek.
a 2.25
WITTOP KONING - HAARLEM
HARMENJANSWEG 87A. TELEFOON 18100
(Adv. Ingez. Med.)
meldt:
Hoogste barometerstand 767.1 m.M. te
Jan Mayen.
Laagste barometerstand 729.1 m.M. te
Malinhead.
en voorspelt:
Matigen tot krachtigen Zuidoostelijken tot
Zuidelijken wind, Zwaar bewolkt of betrokken
met kans op regen, later opklarend. Iets kou-
der.
Uit het Buitenland
Wind en regen, later opklaring.
De depressie in het Westen is snel dieper
geworden en vertoont thans een kern onder
725 m.M. over Ierland, terwijl uit het Kanaal
een secundaire nadert. De hooge drukking is
uit Spanje naar Polen getrokken en breidt
zich over Scandinavië uit, waar de lucht is
opgeklaard en uiterst strenge vorst voorkomt,
te Sarna minus 35 graden Celsius. Ook in
Polen en Oost-Duitschland vertoont zich weer
lichte vorst, terwijl op IJsland tot 15 graden
vorst voorkomt. Waarschijnlijk zullen zich
nieuwe secundaire depressies verder Zuidelijk
ontwikkelen en de wind op het vasteland daar
door een Oostelijk component houden, zoodat
in Duitschland de vorstkansen stijgen. In de
Golf v. Biscaje stormt het uit Westelijke rich
tingen, in Noord-Schotland uit het Oosten.
In Frankrijk valt vrij veel regen, in Oost-
Duitschland klaarde de lucht op. De Britsche
Eilanden hebben stormweer met regen.
Hier te lande is aanvankelijk toenemende
wind met regen te wachten, gevolgd door op
klaring.
Barometer
Stand van heden 753 m.M.
Vorige stand 758 m.M,
Neiging: Achteruit,
Opgave van:
Fa. A. FEDERMANN. Opticien
Groote Houtstraat 37, Haarlem
JoJasHuanX. a-S.
(Adv. Ingez. Med.)
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 6 Januari.
Ondertrouwd 6 Januari: J. Veldman en D.
P. Mink.
Bevallen 2 Januari: C. E. Krause—ter Horst,
d.; G. A. M. SchnitgerBos, d.; 3 Januari:
A. M. v. d. VeldeStijnman, z.; G. A. Heij er-
manHagen, d.; A. M. Hagen—de Vries, d.;
H. A. KlootwijkHag'e, z.; J. T. v. d. Heide
v. Lieshout, d.; 5 Januari: M. W. Kluver—de
Boer, z.; 6 Januari: M. C. de ZwagerBarn-
hoorn, d.
Overleden 3 Januari: T. v. Altena, 81 j„
Hagestraat; H. de Jong, 79 j.. Potgieterstraat;
H. A. Keiser, 66 j„ Westerhoutpark; 4 Januari:
S. Zwi« ersScheer, 77 j„ Kennemerstraat;
C. Steenken, 42 j„ Amsterdamstraat; W. van
DeldenBruijn, 63 j., Gasthuisvest; K. van
Wirdum, 60 j„ Hazepaterslaah; A. M. Zonne
veldVester, 63 jaar, Pres. Steijnstraat; .A.
N. J. van Hees, 91 j„ Overtonstraat; C. A. M.
Braunv. d Weijden, 66 j., Leidschestraat;
5 Januari: H. Eichhorn, 85 j., L. Molenstraat;
E. J. Elfrink, 17 j.,Bantamstraat: P. J. Freni,
69 j„ Zonnelaan.
Naasf de alom bekende z.o.Gene
fhans een nieuw type
(extra droog)
(Adv. Ingez. Med.)
Teraardebestelling
Mr. Dr. J. J. M. Noback.
Treffende plechtigheid.
In ons vorig nummer hebben we reeds uit
voerige bijzonderheden gepubliceerd over de
teraardebestelling van het stoffelijk overschot
van Mr. Dr. J. J. M. Noback.
Hieronder vindt men nog eens de met eenige
namen aangevulde lijst van de talrijke vrien
den en zakenrelaties, die hem de laatste eer
bewezen: de burgemeester van Haarlem, de
heer C. Maai-schalk van Egmond en Rinne-
gom.
De Algemeene Werkgevers Vereeniging
werd vertegenwooridgd door de heeren Mr.
F. H. A. de Graaff, J. W. Dekker, W. F.
Bloemendaal en T. Du vis; de Vereeniging
Centraal Overleg in Arbeidszaken door de
heeren S. M. D. Valstar en Mr. A. J. R.
Mauritz.
Verder werden opgemerkt de heer H. P.
Gelderman, uit Oldenzaal, voorzitter van het
Vei-bond van Nederlandsche Werkgevers en
Mr. A. M. Molenaar; Ds. J. M. Leendertz, voor
zitter van den grooten Kerkeraad en voor
zitter van de Commissie voor Ziekenverple
ging der Doopsgezinde Gemeente; de heer M.
Lugt. voorzitter van het Fonds van wijlen Dr.
Jacobu' van Zanten; Mr. Th. A. Wesstra,
voorzitter van het college der diakenen; prof.
Dr. E. van Slogteren, lid van den Kerkeraad,
allen van de Doopsgezinde Gemeenten
De Rotaryclub te Haarlem was vertegen
woordigd door de heeren Dr. A. H. Haentjens,
vooi-zitter; A. J. H. Reinders, secretaris, en J.
M. C. Hoog, penningmeester en vele leden.
Voorts waren aanwezig: Jhr. Dr. J. C. Mol-
lerus, secretaris van de Kamer van Koophan
del en Fabrieken voor Haarlem en Omstre
ken; de heer G. J. W. Putman Cramer uit Den
Haag, secretaris van den Indischen Onderne-
mersraad; H. van Borssen Buisman, conser
vator van het Teyler-Museum; P. Doyer te
Hilvei-sum; voorzitter van de Vereeniging
Nederlandsche Chemische Industrie; K. Kruit
hof te Utrecht oud-voorzitter Chr. Nat. Vak
verbond; A. C. de Bruyn en pater mr. D.
Beaufort, resp. voorzitter van het R.-K.
Werkliedenverboxid, en bestuurslid van het
Werkfonds, beiden te Utrecht; J. v. d. Burg,
directeur hotel Bosch van Bredius te Naar-
den; H. Bertel, arts te Oegstgeest en ir. P. J.
Bertel, Den Haag; A. Bos, ingenieur van het
Werkfonds te Amersfoort; A. A. Frijlink en ir.
F. E. Müller, x-esp. voorzitter en secretaris van
de Utrechtsche Werkgeversvereenigmg; C. de
Jong Gzn. te Westzaan, voorzitter van de af
deeling Papierfabrikanten der Alg. Ned Werk
geversvereniging; D. Orena de long, presi
dent van de Nedei-1. Handelsmaatschappij te
Amsterdam, den heer H. E. ter Kuyle en mr.
A. C. van Eek, ï-esp. voorzitter en secretaris
van de Fabrikanten vereeniging te Enschede;
de heer H. J. Jannink voorzitter der Twentsch.
Geldersche fabrikantenvereniging, de heer C.
A. W. Pauw, directeur houthandel Pont en
voorzitter van den Bond van Werkgevers in
het Houtbedrijf te Zaandam, M. B. C. Slote-
maker, secretaris van het Verbond van Ne-
deiT. Werkgevers; dr. ir. W. M. Meijer uit Rot
terdam; ir. Damme, van Werkspoor; de hee
ren H. Smit van Gelder, K. C. Honig Mzn., no
taris J. Wildschut; Mr. A. R. Andringa, sub
stituut officier van Justitie; de arts S. L.
Anholt, huisdokter van den overledene; Mr.
L. J. van Rossem; de heeren R. Peereboom,
directeur-hoofdredacteur, en P. W. Peere-
boom;1 directeur van Haarlem's Dagblad; de
heeren J. D. D. Pi-uissen 'en Mr. P. Fuhri
Snethlage, resp. voorzitter en directeur van de
Nutsspaarbank te Haarlem.
Ook werden nog opgemerkt vele industriee-
len en vrienden uit het zaken- en bedrijfs
leven, o.a.: ir. F. C. Dufour, directeur van de
ijzerfabriek Figee; de heeren H. A. J. de
Bijll Nachenius namens de Werf Co na: ad en
dr. ir. J. J. Born als vertegenwoordiger van
N.V. Gebr, Stork en Co.'s Fabriek van Hijsch-
werktuigen Stork Hijsch te Haarlem; de hee-
i-en C. F. Stork en B. W. Stork Jr. namens
Gebr. Stork uit Hengelo; de heer W. H. van
Leeuwen, directeur van de Gist- en Spiritus
fabriek te Delft; M. C. Koning, oud-directeur
der Stoomvaart Mij. „Nederland"; A. Tiele-
man, directeur van de Mij. tot Expl. van Zeep
fabrieken te Zeist; P. Dyserinck, directeur
N.V. Dyserinck Zonen te Haarlem; P. Breman,
lireeteur van de Ver. Blikfabrieken te Am
sterdam; ir. W. J. Burgersdijk eir ma-. D. A. E.
Immink van de N. Z. H. T. M., ir. W. A. J. van
Geuns, secretaris van het Groepsverband Ne
derlandsche Tramwegen; de heer J. A. A.
Ochtman, directeur Gem. Gasbedrijf te Haar
lem; ir. M. H. Maas, directeur van Openbare
Werken; J. Vader, directeur van den Werk
loosheidsdiens t; ir. Bekker, directeur van J.
J. Beynes' Wagonfabriek; de heeren J. J.
Swens, G. H. Kaars Sijpesteyn, R. Kaars Sij-
pesteyn; H. D. Tjeenk Willink; D .C. Endei-t
jr., voorzitter van den Mebaalbond, ir. A. H.
Ingen Housz, directeur van het Hoogovenbe-
drijf te IJmuiden, ir. Telders, directeur van
Van Hattem te Beverwijk; A. de Koster, voor
zitter Nederl. Ver. van Leerf abrikan ten; A.
W. Hoette, dagelijksch. bestuurslid Centraal
Overleg.
Tenslotte nog de heeren Mi-. A. Hoekema, se
cretaris der Christ. Werkgeversvereenigmg; ir.
W. G. C. Gelinck, hoofdingenieur-dii-ecteur
van den Rijkswaterstaat; Jhr. C. J. A. Rei
gersman, hoofdingenieur-directeur van den
Prov. Waterstaat; C. J. P. Zaalberg, oud-direc
teur-generaal van den Arbeid; Dr. P. Pos
thumus Meyjes; mr. H. J. A. J. Niemeyer te
Amsterdam van den Nedei-landschen Bond van
Steendrukkerijen; E. H. Krelage; Mr. J. B.
Ebbinge; ir. J. Vetter van het Werkfonds; ir.
J. H. J. Huygens, hoofdinspecteur van den Ar
beid te Haarlem; A. de Vogel, directeur van
de Muziekschool Toonkunst; dr. Eysvogel; mr.
A. Haex, voorzitter Mijnvereeniging te Heer
len; C. H. A. van de Toren Vrijthoff van de
Landel. Ver. tot Onderl. Verz. tegen de nadee-
lige volgen van werkloosheid en ziekte te
's-Gravenhage.
Na de rede van Ds. Leendertz (reeds in
ons nummer van Zaterdag opgenomen) spra
ken nog de volgende heeren:
Dr. Ir. W. M. Meyer van Rotterdam, de
tweede spreker, zeide, dat het de wensch van
zijn vriend Noback was, dat behalve tot zijn
naaste vrienden de woordvoerders zouden
worden beperkt tot enkele zijner medewerkers.
Vriendschap gaf hij en straalde van hem uit,
vriendschap, die verkwikte. Spreker heeft Mr.
Nobach 40 jaar gekend en van zijn vei'kwik-
kende vriendschap genoten. Wanneer men
hem met een raad of een wensch verliet, bleef
een zonnige vriendschap achter. Zijn verlies
is onherstelbaar. Zijn geest verliezen wij
echter niet, die blijft bij ons.
De heer J. W. Dekker wilde getuigenis af
leggen van de groote droefenis die over Mr.
Noback's vrienden is gekomen .Van zijn fijn
heid van geest, gepaard aan practischen zin,
zijn liefde voor het werk, die elke eigenbaat
terzijde stelde, daarvan wilde de heer Dekker
spreken. Gij groote schaar die heden opge
komen zijt om hem de laatste eer te bewijzen,
gij allen staat hier met mij in diepe droefenis,
want voortaan zullen we hem moeten missen.
Gij zult zijn vriendelijke lach niet meer hoo-
ren, evenmin als zijn vriendelijken raad. Wij
kunnen het niet beseffen en wij zijn diep ter
neergeslagen, dat dit jonge leven zoo plotse
ling is afgesneden.
Bijna 20 jaar heeft spreker met Mr. Noback
samengewerkt. Veel heb ik van hem geleerd
aldus spreker. Je taak heb je op onvergelijke
lijke wijze vervuld. Voor de toewijding en op
offering jegens de A.W.V. bracht spreker den
overledene dank. Hij huldigde hem voor zijn
liefde voor anderen. Een hartelijk woord van
hem kan steeds elke mineur-stemming doen
verdwijnen. Groote zorgen zijn hem niet ge
spaard gebleven, maar nochtans is zijn leven
gelukkig geweest.
Als menschen zouden we vermeenen, dat zijn
taak niet geëndigd was, maar we weten ook,
dat we te klein zijn om dat te beoordeelen.
We zullen je nimmer vergeten, zoo besloot
de heer Dekker.
Ir. Da mme, directeur van Werkspoor her
innerde er aan, dat ongeveer 10 jaren ge
leden Karei Hoijer en Mr. Noback een kring
van werkgevers vormden om gedachtenwisse-
ling te voeren over dingen van dezen tijd. Ze
noemden dezen Kring „de Pijp".
Noback was het middelpunt van deze sa
menkomsten Noback had behoefte aan vriend
schap en wist vriendschap te geven.
Thans is het einde daar van zijn naar men-
schelijke opvattingen te korte loopbaan.
Spreker dankte den overledene voor alle
vriendschap, die hij van hem heeft mogen
ondervinden.
De heer S. M. D. Valstar, voorzitter van
„Centraal Overleg in Arbeidszaken" sprak
eenige woorden namens het bestuur. Van 1921
af was Noback secretaris. Hij verstond de
kunst, overal waar hij was een sfeer van
vriendschap te scheppen. In den besten zin
van het woord was hij een trouw medewerker.
Zijn heengaan is ontstellend onverwacht.
Hard is de slag en wreed is het verlies. Zijn
gulle trouwe persoonlijkheid zal lang in
herinnering blijven bij allen die hem kenden.
Ir. H. P. Gelder man prees eveneens de
groote vriendschap. In den Bond van Werk
gevers werden zijn adviezen zeer op prijs ge
steld. Het was zijn eerlijkenatuur, zijn groote
.vriendschap, die tot hem aantrok.
Mr. De Graaff was de laatste spreker.
Jou leven was werken, aldus Mr. De Graaff;
of je het bewust of onbewust deed weet ik niet,
maar voor je werk liet je veel na wat je voor
je persoon wellicht hadt gedaan. Na het
verlies van je ouders was je werk als 't ware
je familiekring geworden. Dank je voor alles,
wat je voor ons bent geweest. Zestien jaar
hebben we „fest und treu zusaromen" gewerkt
aan de taak, die wij op ons hadden genomen.'
Je bent van ons weggegaan, maar je geest zal
bij ons blijven.
Ds. Leendertz besloot de plechtigheid met
een dankwoord voor de belangstelling en ging
daarna voor iix gebed.
INSTITUUT VOOR ARBEIDERS
ONTWIKKELING.
Op Dinsdag 7 en 14 Januari belegt boven
genoemde organisatie twee lezingen over „Het
Arbeidsrecht". De inleider van deze bijeen
komsten is de heer Mr. S. Mok uit Amsterdam,
rechtskundig adviseur van het N. V. V..
De cursussen vinden plaats in het gebouw
„De Centrale", Spaarne.
FEESTAVOND VAN DE POLITIEMUZIEK-
VEREENIGING EN J. J. CREMER.
De Haarlemsehe Politiemuziekvereeniging
houdt voor leden en donateurs op Maandag
13 Januari in den schouwburg aan den Jans-
weg een feestavond, waaraan medewerkt de
Koninklijke Letterlievende vereeniging J. J.
Cremer.
Behalve het muziekprogramma wordt opge
voerd het tooneelstuk „Inbreker gevraagd"
van Jan Fabricius en Henk Bakker.
Na afloop is er bal onder leiding van den
heer J. Monnikendam en met muziek van
The Harlem Kings.
H. O. V.
De zangeres Hans Grays zal als soliste op
treden bij de Haarlemsehe Orkest Vereeni
ging op 8 Januari; o.m. zal zij „El Amor
Brujo" van M. de Falla ten gehoore brengen.
Het geheel staat onder leiding van Frits
Schuurman.
FEUILLETON
17)
Uit het Engelsch van
OTTWELL BINNS.
(Nadruk verboden.)
Die gedachte dreef haar tot haast. Ze
tastte in Mannering's tent naar zijn geweer,
onderzocht of het geladen was en bleef bui
ten een paar oogenblikken staan luisteren.
De kiank van de banjo kwam van rechts, ter
wijl Legrand in de tegenovergestelde richting
verdwenen was. Met een laatsten blik op de
onbeweeglijke gcstaltexx van de dragers glipte
ze onhooi'baar achter de tenten om het woud
in. In een paar minuten had ze het kamp uit
het oog verloren. Onder de boomen was het
donkerder dan zij gedacht had, maar van tijd
tot tijd waren er open plekken, die helder
door de maan verlicht werden. De banjospeler
had gelukkig zijn spel nog niet gestaakt en
ze kon zich op hei geluid oriënleeren.
Het terrein begon langzamerhand te stij
gen. De boomen stonden verder van elkaar en
met behulp van het maanlicht kon ze sneller
vooruit komen. Betrekkelijk spoedig stond ze
op den top van een lange heuvelrij, welke
dwars door het woud scheen te loopen. Er
woei een lichte wind, die de bladeren even
deed ritselen en den stillen nacht vervulde
met een licht geruisch. Toen werd ze er zich
plotseling van bewust, dat het getokkel van
de banjo had opgehouden en een gevoel van
oneindige verlatenheid beving haar.
In de verte begonnen de trommels weer
zacht te roffelen alsof ze spotten met -haar
wanhoop.
Legrand was ongetwijfeld den kant opge
gaan van het negerdorp, waar het geluid van
daan kwam; en nu was het alsof ze gedwon
gen zou worden ook die richting uit te gaan,
want ze zou den weg naar het kamp zeker
niet terug vinden. Het geluid zwol aan, tot het
tenslotte was of alle trommels van de wereld
daar samenklonken in een allesoverstemmend
geroffel.
Daarna werd het weer zachter tot het een
vaag verwijderd gerommel leek van een af'
drijvende onweersbui en tenslotte stierf het
geheel weg.
Op hetzelfde oogenbiik klonk door het ge
bladerte weer liet luchtige gepingel van de
banjo. Ze merkte, dat het geluid met den wind
meekwam. Ze draaide zich om met het ge
zicht in den wind en zag toen plotseling een
kleine lichtplek beneden zich in de duisternis.
Dat was een kampvuur. Ze holde verheugd
den heuvel af, geleid door den gloed van het
vuur en het geluid van de banjo.
Het licht werd heldei-der. De banjo tinkelde
vroolijk door en het duurde niet lang of ze
kon den speler zien zitten in den lichtkring
van het vuur. Nog steeds rende ze. De gestalte
van den speler werd steeds duidelijker, toen
hield de muziek plotseling op. De man liet zijn
banjo vallen en strekte haastig de hand uit.
In minder dan geen tijd stond hij rechtop bij
het vuur met iets in zijn handen; iets dat
glinsterde in het licht van het vuur: een ge
weer. Ze slaakte even een kreet van angst bij
de gedachte, dat de man haar voor een nach
telijken aanvaller zou houden en zou schieten.
Maar bij het hooren van die angstige meis
jesstem liet de man bij het vuur zijn geweer
zakken en hij staarde haar verbaasd aan toen
ernstig gezicht zich onderzoekend over haar
kwam. Ze holde regelrecht op hem toe, ze ving
even den verwonderden blik op van een groo
ten gebaarden man en zakte toen snikkend en
uitgeput in elkaar.
Het volgende dat Honor zich herinnerde,
was een prettig klinkende stem, die met zach-
ten aandrang zei:
Hier drink dit op, maar langzaam aan.
Iemand hield een tinnen beker aan haar
lippen en machinaal dronk ze den kroes leeg.
De drank deed haar wonderlijk goed en ze
ontdekte, dat ze op den grond lag terwijl een
ednstig gezicht zich onderzoekend "over haar
heenboog. Ze maakte een kleine beweging en
de oogen boven haar werden minder ernstig
en begonnen te glimlachen.
Beter? zei hij. Prachtig. Blijf nog maar
even liggen. Tijd genoeg. Hier is nog wat
whisky.
Ze gehoorzaamde zwijgend als een kind.
maar al dien tijd was ze zich bewust van die
vragende, onderzoekende uitdrukkinug in
zijn oogen.
Eer. paar minuten gingen voorbij. Haar hart
begon onrustiger te kloppen; ze werd zich be
wust van de warmte van zijn hand op haar
arm en haar schouders, en blozend maakte ze
een beweging om op te staan. Hij xuchtte zich
op, lichtte haar op alsof ze een veertje was en
zette haar op haar voeten. Toen, terwijl hij
haar ondersteunde, zei hij rustig:
Vertel me alles.
Zijn stem, zijn manier van doen, stelden
haar gei'ust en ze begon haar verhaal haas
tig, een beetje onsamenhangend en nog voor
ze geëindigd had viel hij haar in de rede.
Wie is die man? De man, voor wien u
bang bent, bedoel ik?
Hij noemt zich Jules Legerand.
Aha!
Kent u hem? vroeg ze haastig.
Ik heb hem nooit ontmoet. Maar zijn
reputatie iswelmeer dan slecht. U
zou beter doen u niet verder met hem in te
laten en uw echtgenoot ook niet.».., j
Six George Mannering is mijn echtge
noot niet, viel ze hem snel in de rede.
Sir GeorgeWat?
De woorden klonken bruusk en verrieden
greote verbazing.
Sir George Mannering, antwoordde ze.
Kent u hem?
Ne.?n' ^ij e6n korte stilte, en in
het schijnsel van het vuur kon ze zien, dat er
een aarzelende uitdrukking op zijn gezicht
lag. Ik ken hem niet. Is hij deikeh..
ik bedoel is hij erg ziek?
Honor voelde dat hij iets anders had wil
len vragen, en terwijl ze hem antwoordde
vroeg ze zich af wat hij had willen vragen.
—Hij heeft de koorts. Hij is niet in staat
iets te doen en ik geloof zeker, dat Legrand
van plan is daarvan op de een of andere ma
nier misbruik te maken.
De man knikte.
Dat lijkt, mij wel bijna zeker. Toen vroeg
hxj opeens: Wat wilt u dat ik voor u doe?
Mij helpen Sir Georgfe weg te krijgen
van Legrand en ons naar M'Buba te bi"en-
gen.
Maar u kent mij niet, viel hij haar in de
rede Ik zou wel eens van hetzelfde soort
kunnen zijn als Legrand.
U? Neen!
(Wordt vervolgd.).' j