De Kerkplein weer in volle zee.
Haarlem's Kunstbezit.
Herdenking wijlen Koning
George V.
WOENSDAG 5 FEBRUARI 1936
H A A R L E M'S D-A G B E A D
Een spannende nacht van harden
arbeid aan Egmond's strand.
Enkele toeschouwers trotseerden koude,
hagel, wind en sneeuw.
EGiMOIND, Woensdagnacht.
„Vannacht zal de Kerkplein vlot
komen", heet 't.
Vannacht zijn wij op Egmond's
strand, waar de koude wind giert over
'duinen en zee en waar donkere schim
men langs de schuimstrook schee-
ren, nieuwsgierigen, om het groote
oogenblik te aanschouwen, waarop
het gestrande schip verlost zal
worden uit den greep van het land.
Over de donkere zee, welker einder door
de duisternis wordt opgeslorpt, ligt een ge
heimzinnige sfeer. Uit deze zelfde zwarte
zee strandde hier menig schip. Nu wachten
op de bruisende ggolven twee sleepbooten
het juiste oogenblik af de lijnen strak te
trekken; om de Kerkplein door de branding
te sleepen, over de tweede en derde zand
bank heen, de diepte in. waar de bodem
veilig ver onder de kiel is.
Er wordt gewerkt, hard gewerkt, daar
in de verte. En tocher is geen be
weging te zien. Noch op de Ebro of op de
Witte Zee, de beide booten van Smit's ber-
gingsmaatschappij, noch op de Kerkplein
zelf is een mensch te bespeuren. Ook de
verrekijker, die de drie schepen tot vlak
voor onze oogen trekt, onthult niets meer
dan dat uit de pijp van de Kerkplein een
dikke rookpluim tracht zich een weg te
banen naar den donkeren hemel, doch
door den sterken wind tot veegsel wordt
verspreid.
In den on doordringbaren nacht ver
spreidt slechts een bescheiden maan eenig
licht over land en water, dat het blauw-
bleeke licht tot zilveren glans maakt. De
golven krullen zich sierlijk tot schuimflar-
den, die hoog opvliegen tegen de duinen.
Enkele sterren komen speelsch achter gril
lige wolkfiguren te voorschijn en vormen
met de twinkellichtjes op de Kerkplein, de
schijnwerpers op de sleepbooten en het licht.
van den vuurtoren, het eenige schijnsel
in deze duisternis.
•Zij zijn de punten van oriënteering. Aan
hen onderscheiden wij hemel en aarde,
schip en zee.
Onzichtbaar is de sterke band die be
staat tusschen het gestrande schip en de
twee sleepbooten, die op ongeveer duizend
meter afstand liggen. En toch zijn er ette
lijke kabels, dikker dan een mansvuist, die
straks een zware proef zullen ondergaan.
Af en toe knipt weer een schijnwerper
aan. die als een zoekend oog over het wijde
water, waart, om soms het bemoedigend
licht van de vuurtoren te ontmoeten, dat
gestadig aan- en uit gaat en voortdurend
de geheele omgeving even in een fel licht
zet, om daarna alles weer in des te diepere
duisternis te dompelen.
Het is één uur in den nacht.
Ijzige koude wordt door den Noord-
Westen wind over het strand gejaagd, dat
nagenoeg leeg is. Op de plaats, waar op
sommige Zondagen duizenden vertoefden,
loopen nu slechts enkele tientallen, allen
Egmonders, die meeleven met de Kerkplein,
die een stuk Egmonid is geworden, gelijk
de Drente, welke midden op het strand ligt
als een bonk oud roest.
Eén uur. Een zware fluittoon brult ons
toe. Het klinkt als een machtige kreet van
een Goliath, die zeker is van zijn spoedige
overwinning op een anderen reus, de zee.
Lichten dooven en worden weer ontstoken.
De Kerkplein spreekt met zijn helpers. De
samenzwering tegen de woeste zee begint.
Er worden berekeningen gemaakt; zal 't
lukken? Ja? Neen?
Uit enkele huizen komen slaperige men-
schen, zij die gewekt werden en zelf willen
zien hoe de Kerkplein zal vertrekken. An
deren gaan naar huis in de vaste overtui
ging dat het vannacht niet zal lukken. Nie
mand weet wat er zal gebeuren.
Ondanks de romantische sfeer van deze
omgeving den scherp-kouden winternacht,
de duisternis en het regelmatig terugkomend
vuurtoren-licht, is de zaak erg nuchter.
Het water wast.
Ongeveer half twee is de vloed 't hoogst.
Dan moet 't gebeuren en zulen de sleepboo
ten gaan trekken. Dan komt de Kerkplein
vlot ofniet. Komt zij vlot. dan is het
doel na maandenlangen arbeid bereikt. In
het andere geval zal des middags weer een
poging gewaagd moeten worden.
De beslissing nadert.
Twee uur.
Weer een brultoon, Nog steeds doet het
•vuurtorenlicht zijn onafgebroken werk. Weer
knappen schijnwerpers uit en aan. Het is te
zien dat de sleepbooten op volle kracht wer
ken. De kleinste danst op de hooge golven,
als had het ding plezier in dezen strijd. Men
kan beide booten als 't ware zien rukken.
Kwart over twee.
De Kerkplein geeft steeds signalen. Er
ontstaat een groote spanning onder de toe
schouwers. die geheel verkleumd zooveel
mogelijk beschutting zoeken, al is het slechts
achter den een of anderen strandpaal.
De wind voert harde hagelkorrels aan, ver
mengd met kleine vlokken sneeuw, die in
schuine richting de aarde tegemoet snellen.
Dan
Duidelijk is te zien dat er beweging in de
Kerkplein is. 't Is slechts weinig, doch eer
men zich 't. heeft gerealiseerd, is het schip
zeker twintig meter verder zeewaarts ge
komen. Langzaam, als een groot zeemonster,
schuurt de Kerkplein door het zand. terwijl
woedende golven de wanden woest aanval
len. Hoog-op krullen de gretige, gekartelde
golfstrooken. En rustig schuift de gevan
gene de vrijheid tegemoet.
Kwart over twee.
De derde zandbank is bereikt. Het voor
stuk steekt er reeds over. Duidelijk is de
'beweging zichtbaar tegen den flauw ver
lichten waterspiegel. Menschen op het dek
beschaduwen de lamoen. Het achterstuk is
nog vóór de zandbank. De Kerkplein ligt als
op een wip.
Half drie.
Het is alsof de sleepbooten hun gestamp
en gezwoeg tot op het strand laten hooren,
De vuurtoren alleen stoort zich aan niets
en zijn regelmaat is in scherpe tegenstelling
met de opgewondenheid van de enkelingen,
die op het punt staan een groote gebeurtenis
te beleven.
De Kerkplein wil vrij komen.
De Kerkplein moet vrij komen.
De Kerkplein kómt ook vrij.
Kwart voor drie!
Luid dreunt de stoomfluit over de zwarte
zee. De wilde wind overstemt soms seconden-
lang de sonore zegeklank. De boot gaat snel
ler voorwaarts, blijft soms met een ruk lig
gen. Felle vuren branden de ankerkettingen
los. die niet snel genoeg kunnen worden in
gehaald en het werk van de zwoegende sleep
booten niet mogen belemmeren.
De groote boot wringt zich vrij baan dooi
de laatste hinderlijke zandlaag heen.
Als een overwinning klinkt nu de fluit
toon. die de vreugde uit van hen, die dezen
nacht wijdden aan de bevrijding van de
Kerkplein.
Tien minuten voor drie.
De Kerkplein is in volle zee. In dezelfde
zee. waaruit zij op het strand is geworpen.
Snel verdwijnt de sleep nu ver van het
strand.
Tegen den horizon zien wij nu de twee
sterke lichten der sleepbooten met daartus-
schen de vele bescheidener lampen des ge
redden. die als "t ware ter weerszijden door
zijn helpers wordt ondersteund, doordat in
de duisternis alle perspectief opgelost wordt
in een simpele lichtlijn.
De Kerkplein is vrij!
En met de zucht van verlichting, die bij
velen merkbaar is. nu de spanning is ge
broken. rijst de vraag hoe het transport naar
Rotterdam zal af loopen, daar men veronder
stelt dat het schip ernstig is beschadigd.
Doch de Egmonders zijn hun Kerkplein
kwijt, terwijl de vuurtoren zijn licht uit
straalt over duin. strand en zee.
Zooals in October toen de Kerkplein
strandde.
Zooals gister, heden, morgen.
W. SCH.
De roofoverval te Lonneker
berecht.
Twee Enschedesohe arbeiders. B. G. B. en
G. van O. hebben voor de Almelosche recht
bank terecht gestaan wegens het plegen van
een roofoverval onder Lonneker.
Zij zijn gemaskerd de woning binnenge
drongen van den landbouwer G.. van wien
hun bekend was, dat hij een groote som
geld in huis had en bedreigden de bewo
ners. Toen het een zuster van G. gelukte uit
de woning te vluchten en om hulp te roepen,
zijn de twee mannen op de vlucht geslagen.
Tegen beide verdachten werd drie jaar"~ge-
vangenisstraf geëischt.
Erfgenamen van Neeltje Pater
sluiten zich aaneen.
Bestuur eener vereeniging gekozen.
Goed zóó,
maak „los" die verkoudheid
Dampo dampen diep inademen; neus,
keel en borst 's-morgens en 's-avonds
flink diep inwrijven met dampo-bai-
sem. Maakt elke verkoudheid „los".
Doos 30 cent - Pot 50 cent
Wat Miinhardt maakt Is goed
(Adv. Ingez. Med.)
Het verblijf van de Koninklijke
familie te Igls.
Prinses Juliana met haar gevolg hebben
den Dinsdagochtend doorgebracht met het
houden van ski-oefeningen op de oefenweide.
Des middags zijn de Koningin en Prinses
Juliana in een met een paard bespannen
slede een tocht gaan maken.
RAADSLID IN RAADSZAAL OVERLEDEN.
Tijdens de debatten in de Dinsdagmiddag
gehouden raadsvergadering van Dordrecht
werd het raadslid C. S. C. van Waalwijk van
Doorn, terwijl hij het woord voerde plotseling
onwel. In bewusteloozen toestand werd hij
door eenige raadsleden uit zijn zetel genomen
en op den vloer neergelegd, waar hij eenige
minuten later is overleden. De ontboden ge
neesheer kon slechts den dood door hartver
lamming constateeren.
Begrijpelijkerwijze veroorzaakte dit tra
gisch voorval groote consternatie in de raads
zaal. De burgemeester, de heer P. L. de Gaay
Fortman, die zelf een der eersten was. die
den stervende de laatste hulp verleende,
schorste de vergadering tot acht uur.
Vragen over een advertentie.
Aan den minister van Sociale Zaken.
De opzienbarende erfeniskwestie, waarvan
de in 1789 te Broek in Waterland overleden
Neeltje Pater het middelpunt is. staat nog
steeds in het brandpunt der belangstelling
van honderden.
Daarop wees het feit, dat Dinsdagavond
in het gebouw „Joannes Roothaan" aan de
Rozengracht te Amsterdam een 500-tal per
sonen uit alle deelen des lands waren saam-
gekomen, gevolg gevende aan de uitnoodi-
ging van de voorloopig leidende commissie,
om statuten en huishoudelijk reglement te
behandelen.
Na langdurige besprekingen werden sta
tuten en huishoudelijk reglement aanvaard.
In het bestuur werden gekozen de heeren
J. Vroegop, Amsterdam, A. Pater, Laren
(N.-HJ. K. Medemblik. Amsterdam. W. A.
Kok, Haarlem. C. D. Oosterbaan, Amster
dam, en Jac. Pater, Amsterdam.
Het Eerste Kamerlid, de heer Van Vessem.
heeft de volgende vragen gesteld aan den
minister van sociale zaken;
1. Heeft de minister kennis genomen van
de door den directeur van het Rijks Instituut
voor de Volksgezondheid in reclamevorm af
gegeven verklaring omtrent pakjes Blue Band
margarine, welke op 30 Januari j.l. in ver
schillende dagbladen als advertentie op de
eerste bladzijde is geplaatst en door welke
verklaring de indruk wordt gewekt, dat het
gebruik Blue Band margarine voor de volks
gezondheid beter zou zijn dan het gebruik van
de beste Hollandsche winterboter?
2. Is de minister bereid te onderzoeken,
door welke invloeden de bedoelde ambtenaar
er toe is gekomen op deze wijze met terzijde
stelling -van het belang der volksgezondheid
zijn ambtelijke positie aan te wenden ten be
hoeve van reclame voor een internationaal
margarinebedrijf en ter benadeeling van het
nationale zuivelbedrijf en van de nationale
veehouderij?
3. Is de minister bereid maatregelen te tref
fen, waardoor herhaling van een dergelijke
handelwijze voorkomen kan worden
Actie voor het versche cadetje.
Vergadering in Den Haag.
Dinsdag heeft het Comité van Actie voor
versch brood aan het Ontbijt in hotel Paulez
een vergadering gehouden.
Mr. E. W. Catz. heette de autoriteiten en
de vertegenwoordigers van vereeniigngen en
organisaties welkom.
Het essentieele van ons betoog aldus
spreker zal in regeeringskringen worden
opgevangen en naar wij vertrouwen
aandachtig worden bestudeerd. Dit mede in
verband met de binnenkort te verwachten
behandeling van de begrooting van Sociale
Zaken in de Eerste Kamer, waar omtrent de
kwestie van het versche brood aan het ont
bijt een hartig woordje zal worden gezegd.
Moge bij die gelegenheid de nieuwe en voort
varende minister, mr. M. Slingenberg, aan
de materie volledige aandacht schenken en
zijn standpunt nauwgezet overwegen.
Beschrijving van den strijd om het ver
sche brood aan de vaderiandsche ontbijtta
fel beslaat menige bladzijde uit onze sociaal-
economische geschiedenis. Enkele punten
stipte spr. aan. Zonder maar in eenig op
zicht te willen tornen aan het verbod van
nachtarbeid, beoogt het comité de mogelijk
heid te scheppen, dat de uren van vervoer
en aflevering van versch bi-ood aanmerkelijk
worden vervroegd. Deze zaak is allerminst
een groepsbelang. Zij is veeleer een aange
legenheid. die heel Nederland aangaat, een
consumentenbelang van acht millioen inwo
ners en meer. Wie in staat wil zijn, in eik
opzicht verkwikt, zijn dagtaak te beginnen,
behoort de gelegenheid te hebben zich te
kunnen voeden met brood in prima conditie.
De heer L. Snapper zeide in geen enkel
opzicht te willen komen aan het verbod van
nachtarbeid.
Wij leven thans niet meer in 1919. doch
in 1936 en de techniek is thans zoo voor-
uitgeschreden. dat men nu zeker geen
nachtarbeid noodig heeft om te zorgen, dat
het publiek des morgens versch brood aan
het ontbijt kan krijgen. Ook de economische
omstandigheden hebben zich ten zeerste ge
wijzigd. en het bakkersbedrijf is evenmin
ontkomen aan de noodlottige gevolgen van
de economische crisis.
De bedoeling Is het versche brood in den
vorm van klein brood in den winkel be
schikbaar te stellen.
Van de verdere sprekers noemen wij nog
dr. A. van Raalte, directeur van den Keu
ringsdienst van Waren te A'dam. die er op
wees. dat hij in het comité zitting heeft om
daarmede het belang van den consument te
dienen. En het belang van den consument
brengt mede dat hij versch brood aan het
ontbijt kan krijgen.
De bewering, dat oudbakken brood gezon
der is dan versch brood is onjuist.: ieder
voedsel is in het algemeen gezond, dat ons
goed smaakt, en het is onbetwistbaar dat
versch brood ons beter smaakt dan oudbak
ken: bovendien bevordert het een betere
voeding omdat het meer den eetlust opwekt.
Uit een proef is gebleken, dat het wel de
gelijk mogelijk is binnen den door de wet
vastgestelden arbeidstijd voldoende versch
kleinbrood tijdig voor aflevering op een vroeg
uur gereed te hebben.
Daarom kan met handhaving van het ver
bod van nachtarbeid het distributieverbod
gereedelijk worden opgeheven. Dat is in het
belang van den ocnsument en het is tevens
in het belang der gezellen omdat het brood-
verbruik dan zeker gestimuleerd zal worden
en daarmede de werkloosheid in het bak
kersbedrijf verminderen.
DE K. N. A. C. IN 1936.
Van de Kon. Ned. Automobiel Club ontvin
gen wij een drukwerkje in den vorm van een
folder, waarin op duidelijke en tegelijkertijd
artistieke wijze wordt uiteengezet, hoe deze
vereeniging haar activiteit in het jaar 1936
ten aanzien van sport- en toergebeurtenissen
hoopt te ontplooien. De folder, die bij de firma
Enschedé te Haarlem werd ontworpen en ge
drukt, bevat behalve een beknopte uiteenzet
ting van de komende toeristische en sportieve
evenementen, een schat aan foto's van elk
evenement apart. Tot deelneming aan de bin
nen- en buitenlandsche reizen der K. N. A. C.
wordt men opgewekt door illustraties van de
schoonste plekjes in Europa, terwijl de spor
tieve evenementen aan aantrekkingskracht
winnen door foto's van ritten en rallyes der
vorige jaren.
Als geheel mogen we hier van een zeer ge
slaagden folder spreken.
Christoffel Bisschop „De Kus"
Teyler's Kunstverzameling.
Zoo naast de Haagsche school ontwikkelt
zich in het midden der negentiende eeuw bij
ons een beperkt provincialisme, dat het in
sommig opzicht tot vrij groote hoogte stuurt.
Afzijdig van de Marissen en hun kring staan
een aantal figuren, die misschien juist
doordat zij buiten dat kring-verband leefden
een vrij grooten roem niet zoo duurzaam
konden behouden en in de algemeene waar
deering spoediger met een tweederangs
plaats genoegen moesten gaan nemen. Voor
de historie behouden zij hun beteeken is;
voor de vogue, de mode zijn ze en onbillijker
wijs te spoedig buiten den ring geraakt.
•Het is opmerkelijk dat uit de Friesche
provincie een aantal dier beroemdheden op
duiken. die geheel afzonderlijk blijvend toch
den Nederlandschen naam op schildergebied
luister hebben bijgezet en vooral in den
vreemde persoonlijken roem hebben geoogst.
Men denke maar eens even aan den in
Dronrijp geboren Alma Tadema, die het in
Engeland tot hooge onderscheiding bracht
en naast hem kan men den Leeuwarder
Ohristoffel Bisschop plaatsen, wiens Friesche
interieurs een tijdlang in Amerika zeer hoog
gewaardeerd werden. Denken wij dan nog
even aan den beeldhouwer Pier Pander, die
zijn leven in Rome doorbracht, dan hebben
wij een drietal representanten van beteeken is
eener zich naast de Haagsche zelfstandig uit
levende kunstidee.
Voor alle drie geldt dat zij zich in de eerste
plaats op de figuur-compositie werpen wat
voor den beeldhouwer bijna een noodwendig
heid is en van aard romantisch zijn. Voor
de schilders geldt dan nog bovendien dat hun
romantiek een historischen ondergrond
heeft en de impressionistische schilderwijs
geen vat op ze heeft. De zuivere teekening
blijft hun hoofdzaak, hun kleur is wel over
wogen en smaakvol, doch zelden meeslepend,
hun romantiek is meer verhalend dan lyrisch,
ze zijn prachtige vertellers, die aan de aan
kleeding van hun verhaal alle zorg besteden
en geen détail verwaarloozen.
Alma Tadema had zich in het leven der
Romeinen uit den Caesarentijd geheel in
gewerkt, zich in zijn vorstelijke woning te
Londen een gansche Romeinsche omgeving
geschapen, zich verder met allerhand histo
rische voorwerpen omgeven zoodat zijn huis
een museum gelijk was. Bisschop vond de
aankleeding zijner geschilderde vertelsels
dichter in de buurt, in de oude Friesche
steden met hun bijzondere stoffen en
meubels; in Hinlopen vooral, in Franeker en
Stavoren. Het is een verstandelijke kunst, die
zij voortbrachten, doch een die in haar "soort
gaaf. kundig en wei-gefundeerd was.
Bisschop was vier jaar jonger dan Jozef
Israels, de Groninger jongen, die later geheel
in de Haagsche sfeer zou opgaan. Dat gebeurt
met Bisschop niet, ook niet als hij zich later
voor goed in Den Haag vestigt. In Leeuwar
den had hij solide teekenonderwijs gehad van
den leeraar Wester, dan gaat hij via Amster
dam naar Delft, waar hij bij H. W. Schmidt
een beroemd man in zijn tijd studeert en
daarna naar Den Haag bij Huib van Hooi. En
dan komt natuurlijk ook voor hemParijs,
het eeuwige Mekka der jonge kunstenaars.
Maar nu is. het wel voor Bisschop typeerend
dat hij, vóór zijn vertrek daarheen eerst nog
eens in de oude interieurs van Hinlopen gaat
rondneuzen, als wilde hij er zich voor wape
nen daar in de Fransche hoofdstad zijn voor
keur, zijn persoonlijkheid niet kwijt te raken.
In Parijs studeert hij op het atelier van Gleyre,
den opvolger van Delaroche, beiden straffe
akademisehe kunstenaars. Die straffe weten
schappelijkheid in zijn kunstopvatting ligt
hem wel: hij raakt ze ook niet meer kwijt en
komt daardoor later in Den Haag tusschen de
bentgenooten eenigszins tusschen twee stoe
len te zitten. Aan'de eene zijde laat hem zijn
overwegend lineair voelen niat los 'de lijn als
hoofdzaak^aan den anderen kant trekken
hem de bevrijdende oplossingen der kleurpro-
blemen bij zijn vrienden de landschapschil
ders sterk aan. Maar hij blijft een stevige
Fries en zoo zal men in zijn mooiste werk al
tijd den sterken teekenaar kunnen blijven be
wonderen naast een even sterk, maar alleen
ietwat te beredeneerd colorist.
Ons plaatje van deze week toont Bisschop in
zijn eerste aualiteit op zijn best. Er is een
vastberaden kundigheid in de compositie waar
men respect voor heeft, ook al interesseert ons
het bedenksel der voorstelling niet meer zoo
sterk als het een vorige generatie deed. Maar
ook als kleurwaarde zit dit werk vol prach
tige stukken: de stofuitdrukking van de klee
ding der jonge vrouw, het sitsen kussen en
de bijbel op de met beeldhouwwerk versierde
bank zijn perfect, de zwarte tegelvloer sug
gereert de koelte van de materie. Twee rozen
in een bloempotje illustreeren de kuischheid'
van de kus, die, voor zoover men dat van een
kus zeggen kan, bijna evenzeer als stilleven
gecshilderd is als de requisieten waarmee het
vertrek gevuld is.
Hartstochtelijkheid is Tadema zoowel als
Bisschop vreemd in hun peinture. Beiden de-
monstreeren, vertellen op ingehouden, kui-
schen toon in een gave techniek, eer nog dan
aan Delaroche zijn zij aan den Belgischen
Baron Leys verwant, maar de heete schilder
drift van een Delacroix heeft hen weinig ont
roerd. Een jongere Fries van onze generatie,
de tegenwoordige professor Jurres, zou juist
weer dien kant uitkijken ,al blijft ook bij dezen
de lineaire begaafdheid, de van natura prach
tige teekenhand het allereerst opvallend.
Christoffel Bisschop is in 1904, diep in de
zeventig, in den Haag gestorven. Hij was met
een Engelsche, Kate Swift, gehuwd, die, even
eens schilderend, soortgelijke onderwerpen
als de zijne behandelde. Richard Bisschop, de
kerkschilder, echtgenoot van Suze Bisschop—
Robertson, was zijn neef. Dit ter informatie
om de schilderende Bisschopfamilie uit elkaar
te houden.
J. H. DE BOIS.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1886.
5 Februari:
De gemeente Zandvoort ondergaat in
den laatsten tijd in haar uiterlijk be
langrijke verfraaiingen. Hoofdzakelijk
dankt zij dit aan de wijze van werkver
schaffing aan verschillende personen,
die door de tegenwoordige tijdsomstan
digheden ook in die plaats met ver
langen naar verdienste uitzien. Een
commissie, bestaande uit den burge
meester, den heer Van Doorninck, den
predikant, den heer dr. Heldring en
eenige ingezetenen, heeft de aandacht
laten vallen op de omgeving van het
park Kostverlore'n als voor haar doel
geschikt en, na toestemming van den
eigenaar dier gronden, den heer A. C. J
de Favauge en de bijeenbrengïng van de
benoodigde gelden zoowel van belang
stellenden buiten als in de gemeente
verkregen, werd haar plan ten uitvoer
gebracht.
Dit bestond in het volgende: Genoem
de gronden moesten uit den bestaanden,
in een meer fraaien toestand worden
gebracht en dat werk zou aan vele han
den arbeid kunnen verschaffen. Reeds
zijn er van het begin Januari af een
30 a 40 man dagelijks aan den arbeid,
waarmede zij voor den winterdag een
aardig daggeld verdienen.
Slingerpaden worden aangelegd dooi
de boschjes, wegen gelijk gemaakt en
gehard, de grond gereed gemaakt voor
den aanplant van houtgewas, boomen
verplant enz. enz.
Voorts zorgt de commissie dat er ban
ken in dit plantsoen worden geplaatst,
waar men de heerlijkste vergezichten zal
kunnen genieten, terwijl men er aan
koelte en schaduw gedurende de zomer
warmte geen gebrek zal hebben.
Met ijver werken commissie en arbei
ders, welke die bijna „ontoegankelijke
wildernissen" in een aangename wandel
en rustplaats herscheppen en men zou
haast een vergelijking willen maken met
de Scheveningsche Boschjes.
EERSTE KAMER.
Met een indrukwekkend plechtig woord
herdacht President de Vos v. Steen wijk den
aan het Britsche Rijk ontvallen vorst. George
V. Deze monarch, zoo merkte de voorzitter
op. heeft zioh met algeheele toewijding aan
zijn verheven taak en aan zijn volk gegeven,
daarbij de bewonderenswaardige historische
staatsinstellingen van zijn land. de tradities
van het constitutioneele koningschap in hun
hooge waarde nauwgezet handhavend. Hij
had den luister, het aanzien, het gezag van
de Kroon bevestigd, de dynastie uit het Huis
van Windsor, zoo mogelijk, nog vaster in
Albion's bodem verankerd.
Nadat aldus de heer de Vos v. Steenwiik
als tolk der Eerste Kamer de oprechte deel
neming van dit college had uitgesproken, in
het leed. dat over de naburige en machtige,
zoo bevriende, natie gansch onverwacht is
gekomen, sloot Minister Oud zich namens de
Regeering bij deze condoleance-betuiging
aan het Engelsche volk en het vorstenhuis
van harte aan. Eenige hamerslagen en een
paar nihilisten waren er ook al door, zoodat
we binnen een kwartier we.er op straat
stonden.
E. v. R.
Goudaanwas bij de Ned.
Bank.
Blijkens de weekstaat der Nederlandsche
Bank is de goudvoorraad voor de achttiende
opvolgende week gestegen en wel met 2 mil
lioen. De direct opeischbare verplichtingen zijn
voor 78.9 pCt. door goud en zilver gedekt.
Twee Nederlandsche auto
dieven in België gearresteerd.
De politie te Luik heeft twee inwoners uit
Eindhoven H. v. L. en J. v. G. onder verden
king van auto-diefstal, in Nederland gepleegd
in hechtenis genomen.
Vijf medeplichtigen van de gearresteerden
zijn door de Nederlandsche justitie gevat.
Tot dusver heeft men zes auto's kunnen
terugvinden, die in Januari j.l. in Nederland
werden gestolen.
MINIATUUR AUTO-RENBAAN IN HET
VONDELPARK TE AMSTERDAM.
Op 28 Maart a.s., zal de hoofdstad een at
tractie rijker zijn. Zij betreft een miniatuur
autorenbaan, welke momenteel in het Vondel
park, nabij 't „Groote Melkhuis", welks exploi
tant den organisatoren de volle medewerking
verleent, wordt aangelegd en waarop, na de
officieele opening, een twaalftal baby-auto's,
bestuurd door het geeft niet wie, door de
bochten zullen rijden met een maximum snel
heid van niet minder dantwaalf kilo
meter
Ofschoon „in eersten aanleg" de gedachte
heeft voorgezeten, een bijzonder vermaak voor
kinderen te organiseeren. hebben zich overal,
waar deze minatuur racebaan in exploitatie
zijn, in hoofdzaak de volwassenen ervan mees
ter gemaakt, in 't bijzonder degenen, die nog
nimmer achter het stuur van een „echte"
auto hebben gezeten en deze sensatie, zonder
gevaar voor hun kostbare ledematen, wel eens
willen medemaken. De lengte van de „Vondel-
parkbaan" bedraagt ongeveer 100 meter, met
een breedte van 8 meter.
De twee persoons autotjes 12 stuks zijn in
bestelling zijn uitgerust met een Douglas
tweetact 4-cylinder motor van 1' ,- P.K., die
geen lawaai maakt en het wagentje een maxi
mum snelheid van 45 kilometer kan geven,
welke echter in verband met de lengte van
de baan, op 10 a 12 kilometer is afgesteld.
De bestuurder ieder is zijn eigen coureur!
heeft slechts de beschikking over één
I pedaal: drukt hij dit in, dan rijdt hij, laat
hij het pedaal opkomen, da niremt hij auto
matisch!
