De Kerkplein.
„DONETZ" ANTHRACIET
BOUMA'S BRANDSTOFFENHANDEL
Hei Bdattpi\ksU
53e Jaargang No. 16141
Verschijnt dagelijks, beKalve op Zon- en Feestdagen.
Donderdag 6 Februari 1936
HAARLEM S DAGBLAD
Directie: F. VV. PEEREBOOM UITGAVE LOURENS COSTER MAATSCHAPPIJ VOOR
en ROBERT PEEREBOOM- COURANT-UITGAVEN EN ALGEMEENE DRUKKERIJ N.V. Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM.
ABONNEMENTENper week 0.25, per maand 11.10, per 3 maanden
3.25, franco per post ƒ3.55, losse nrs. ƒ0.06. Geïllustreerd Zondagsblad:
per week 0.05, p. maand 0.22, p. 3 mnd. 0.65, franco p. post 0.7254.
Bureaux: Groote Houtstraat 93 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos-: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Drukkerij: 10122, 12713 Administratie: 10724, 14825 Postgiro 38810
Bijkantoor: Soendaplein 37, Haarlem-Noord, Telefoon 12230.
ADVERTENTIëN 1—5 regels f 1.75, elke regel meer f 0.35. Reclames
ƒ0.60 per regeL Tarieven regelabonnementen op aanvraag. Vraag en
aanbod 14 regels 0.60. elke regel meer ƒ0.15. Onze Groentjes zie
hoofd rubriek.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 600.-, Overlijden 600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-, Duim ƒ250.-, Wijsvinger 150.-, Elke andere vinger 50.-, Arm-of Beenbreuk 30—
Idem voor Abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad: Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.-, Overlijden ƒ600.-, Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400-, Verlies Duim ƒ75.-, Verlies Wijsvinger 75.-, Verlies andere vinger ƒ30.-.
Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWAALF BLADZIJDEN.
HAARLEM, 6 Februari.
Het Tekort.
In .het Engelsche Lagerhuis, dat zich weer
eens miet nieuwe voorstellen tot uitbreiding
der bewapening bezig houdt, hebben zoowel
Lloyd George als Lansbury aangedrongen op
een internationale bijeenkomst waarin aan
de mogendheden gevraagd zou worden hun
bedoelingen ronduit kenbaar te maken en
een gemeenschappelijke oplossing te zoeken.
Maar de regeering wou die toezegging niet
geven. Zij zal „doen wat zij kan". De meer
derheid van het Huis nam met deze verkla
ring genoegen. Natuurlijk volgt er uit, dat
de Engelsche regeering geen kans ziet, zulk
een conferentie met eenige kans op succes te
ondernemen,
Intusschen 'bewapent men zich lustig. Het
moet een groote voldoening zijn voor alle
lieden, die kwaad worden als men een posi
tieve verandering in koers voorstelt om aan
de oorlogsramp te ontkomen, en die ge
zond verstand „idealisme" noemen. Dit laat
ste is zeer handig. Het woord Idealisme heeft
Immers in dezen tijd van hooge beginselen
en hooge opvattingen een kiwader klank dan
ooit! Het schijnt voor velen haast nog erger
dan „communisme".
De onmacht der Engelsche regeering ten
aanzien van een internationale conferentie
is niet onbegrijpelijk. De meeste volken be
grijpen in hun meerderheid nog steeds niet,
aan welke ontzettende gevaren zij bloot
gesteld zijn. Dit groote tekort maakt de
triomf der Bewapening mogelijk. Blijft deze
bewapening zich voortzetten, dan moet
vroeger of later een nieuwe wereldoorlog het
onvermijdelijke resultaat zijn. Dan zal het
gejammer beginnen van degenen die thans
niets willen doen om een nieuwen geest te
scheppen. Dan, als zij merken dat men „zijn
grenzen niet verdedigen kan" en „'huis en
hof beschermen", omdat wij niet meer in
Napoleon's tijd leven maar in 1936, en ge
weldige luchtmachten den doorslag in een
Europeeschen oorlog zullen geven dan
zullen zij jammeren en weeklagen en zeggen
dat het allemaal de schuld van „de pacifis-
ten" is. Want als die niet zoo voor den
vrede gevochten hadden, zou men de lucht
machten wèl aan de grens kunnen tegen
houden.
Hoe, dat weet ik niet, en dat weet niemand,
maar wat doet dat er toe? Men zal maar wat
zeggen, zooals er nu ook zoo vaak maar wat
gezegd wordt. En als de Europeesche oorlog
er eenmaal is zal Europa dte gemakkelijke
prooi van het Verre Oosten zijn, dat bedaard
zit af te wachten hoe die stomme Westerlin
gen hun heele standje definitief in elkaar
zullen trappen. In navolging van een woord
van Bismarck zal de een of andere Japansche
staatsman wel eens schouderophalend en met
een stiekum glimlachje zeggen: „Europa an
nexeert zichzelf. Maar als men hier waar
schuwt tegen zulke gevaren is men een idea
list. Nou ja, en wat is nou een idealist!
Het einde van het vorige jaar heeft door de
nieuwe eenheid in de Volkenbondspolitiek en
door de Engelsche volksuiting tegen het vre
desplan Laval-Hoare, die tenslotte tot beider
val leidde, een stuk vooruitgang gebracht. Nu
staat men weer stil. Het Tekort doet zich weer
gelden. In het Britsche Lagerhuis wordt op
nieuw gesproken over wereld-verdeeling dei-
grondstoffen, maar deze economische vorm
van idealisme vindt nog haast nergens weer
klank. En toch zal men, als Italië in den loop
van het jaar de hopelooze Abessinische histo
rie moet beëindigen, onmiddellijk weer voor
vraagstukken staan als deze, die in werkelijk
heid veel grooter en van ingrijpender betee-
kenis zijn. Italië is bezig zich totaal te verar
men. Het zal na zijn Abessinische avontuur
het grondstoffen-vraagstuk des te acuter ma
ken. Duitschland wil zijn oude koloniën terug
hebben. Japan houdt het Verre Oosten in on
rust en vormt een steeds grooter bedreiging
voor Europa.
En wat doen de Europeesche volken? Zij be
wapenen zichtegen elkaar. Zij sluiten
grenzentegen elkaar. Zij verarmen zich
door enorme improductieve uitgavente
gen elkaar. Omdat het tekort aan gezond ver
stand in het verlichte Westen dusdanig is.
dat men niet begrijpt dat Lloyd George en
Ransbury gelijk hebben als zij aandringen
op een internationale conferentie „om elkaar
zijn bedoelingen uiteen te zetten en tot een
vergelijk te pogen te komen."
Toch is dat de eenige reödingsmogelijkheid
die voor Europa openstaat. Maar nadenken is
zoo vermoeiend, en het is zooveel makkelijker
met een vlag te zwaaien en hoera te roepen
voor zichzelf.
In 1931 hebben wij een petitionnement voor
ontwapening gehouden.
In 1935 hield Lord Robert Cecil er een in
Engeland voor den Volkenbond.
Wanneer komt het Europeesche petitionne-
't Bekendste schip van onze handelsvloot,
Is ongetwijfeld heden de „Kerkplein"
Zij is niet bijster mooi, noch extra groot,
Zij is eer leelijk en betreklijk klein.
Zij raakte in een storm haar richting kwijt,
Zij werd van S.S. tot een S.O.S.,
Zij smoorde op het strand na harden strijd,
Van dat moment af was zij een succes.
Nooit sinds zij door het water had gestoomd,
En moeizaam was gekomen en gegaan,
Had zij zelfs in haar zoetsten droom
gedroomd,
Dat z' ooit zoo in het middelpunt zou staan,
Van heind en verre en van dag tot dag,
Stroomden de menschen naar het
wintersch strand,
Waarop zij machteloos en eenzaam lag.
Baken in zee, gesmoord in t mulle zand.
Voor Egmond werd zij tot de beste gast,
Dien men daar sedert jaren heeft gehad,
Kon Egmond kiezen, dan hield men
haar vast,
Als blijvend monument voor Egmond Bad
Het dorp werd haast van Egmond aan
de Zee,
Tot Egmond Binnen financiëel gezegd,
En elke Eg-mond kreeg een hapje mee,
Van het fortuin, dat daar was opgelegd.
Nu is de Kerkplein echter weder vlot,
Door Egmond droef maar dankbaar
nagestaard.
Elke roman heeft toch per slot een slot,
Het lied is uit, nu ook dit schip weer vaart.
En 'k hoop nu maar, dat voortaan de
Kerkplein,
Na dit langdurig ongewoon geval,
Welvarend want wel varende zal zijn
En blijvend een vlot leven leiden zal.
P. GASUS.
ment?gelijktijdig in de verschillende
landen georganiseerd, en de samenwerking der
Europeesche mogendheden eischend?
Want dat zal moeten komen. 1937?
R. P.
De Koningin en de Prinses
in Tirol.
De Koningin ontvangt de
Nederlanders in het Hotel.
Onze Weensche correspondent schrijft ons
uit Igls in Tirol:
Reeds op den eersten morgen na de aan
komst van de hooge gasten uit Nederland be
gon het te sneeuwen. Wekenlang was er geen
sneeuw gevallen, tot groote ergernis van alle
wintersport-enthousiastelingen, die nu voor
niets met hun lange ski's en met hun heele
toeristenuitrusting naar de bergen waren ge
komen, daar zij zich in hun schoonste ver
wachtingen, die toch eigenlijk ook wel heel be
scheiden waren gebleven, bedrogen hadden
gezien. Maar nu: hoera hoorde men aan alle
kanten en overal zag men vroolijke gezichten,
niet alleen te Igls en in de slechts een half uur
vandaar gelegen fraaie hoofdstad van Tirol,
Innsbrück, maar ook in alle andere plaatsen
in het rond. Voorzichtig en onderzoekend
keken de weerkenners eens naar den hemel.
Zou het blijven sneeuwen, zou men op be
stendig weer mogen rekenen en zou de sneeuw
ook blijven liggen. Enkelen, die nogal cynisch
gestemd waren, schudden bedenkelijk het
hoofd, maar de meesten zagen de naaste toe
komst niet zoo donker in en deze lieden hebben
gelijk gekregen! Groote verantwoordelijkheid
rustte op de schouders van een langen ski-
gids, die als weerkundig adviseur van het ski-
lustige gezelschap van Prinses Juliana aan
gesteld was. Hij zei in den beginne niet veel,
peinzend staarden zijn grijze oogen naar de
net zoo grijze lucht en het scheen eerst na
een poosje, alsof hij fiducie in de soliditeit
van het sneeuwweer had gekregen. Weldra
kon hij de Prinses en haar gezelschap op een
eerste verkenningsexpeditie meenemen. Per
auto klom men een paar honderd meter hoo-
ger de bergen in. Men vond al spoedig voor
het uitoefenen van de skisport geschikte
sneeuw bij Götzens aan de noordwestelijke
helling van de Nockspitze en op de zooge
naamde Heiligwasser-Wiese. Doch ook bij ho
tel Igler Hof, waarin het vorstelijke gezelschap
zijn intrek genomen heeft, was de sneeuw in
tusschen blijven doorvallen en toen de auto
van de Prinses enkele uren later weer de poort
van het hotel indraaide, was de bruine mod
der, die tevoren op den weg gelegen had, ge
heel verdwenen onder een dikke laag hagel
witte sneeuw.
Maandagmorgen werd door de Prinses ski
geloopen. Zij droeg, evenals haar begeleiders,
een donkerblauw ski-costuum. Een vroolijk
contrast daarmee vormde het pittige rood-en-
wit doorwerkte ski-mutsje, dat haar hoofd be
dekte.
De Koningin heeft eenige rijtoeren in de
omgeving gemaakt en heeft den Nederlanders,
die in het hotel wonen en die ook grootendeels
naar igls zijn gekomen om hier aan winter
sport te doen, een groote vreugde bereid door
hen persoonlijk te bedanken voor de bloe
menhulde die zij hun vorstin bij haar aan
komst in het hotel gebracht hadden. Zij heeft
des avonds na tafel alle leden van die Hol-
landsche ski-kolonie in de schrijfkamer om
zich heen verzameld en heeft allen aan zich
laten voorstellen. Met elk hunner wisselde zij
een paar vriendelijke woorden. De Prinses
liet zich door een paar Nederlanders, die pas
in Garmisch-Partenkirchen geweest waren,
een en ander over de sneeuwcondities en over
den bobbaan daar vertellen.
De Prinses zet haar ski-excursies eiken dag
met grooten ijver voort. Zij is een populaire
verschijning in de witte bergwereld geworden.
Af en toe worden haar door lieden uit ver
schillende landen kleine ovaties gebracht.
W, M. B.
STOOKT
HARDER DAN Ie SOORT WALES.
Afm. 22| 35 p. H.L. slechts f 2 50
SAENREDAMSTRAAT 48, TEL. 13028
(Adv. Ingez. Med.)
Lezing over het Haarlemsche
St. Jacobsgilde.
Mevr. F. M. SterckProot spreekt voor de
vereeniging „Haerlem".
In de sociëteit „Trou moet blijeken" sprak
Woensdagavond mevr. F. M. Sterck-Proot voor
de vereeniging „Haerlem" over „Het Haar
lemsche Sint Jacobsgilde".
Na een korte inleiding van den voorzitter,
den heer J. L. Tadema, kreeg mevr. Sterck
het woord, die eerst eenige levensbijzonder
heden over St. Jacob vertelde.
In de zevende eeuw werd het graf van San
Diago in Spanje gevonden en vooral na den
tijd van den strijd tegen de Mooren werd hij
tot voornaamste heilige in Spanje en werd de
plaats waar het graf is, San Diago di Com-
postella, een bedevaartsoord
De pelgrims, terugkeerende van hun tocht,
sloten zich later tot St,. Jacobsgilden aaneen.
Zij hielden gewijde feesten op St. Jacobsdag
en stichtten in allerlei steden gasthuizen voor
pelgrims en later ook voor anderen. Vervol
gens sprak mevrouw Sterck over het ontstaan
van het Haarlemsche St. Jacobsgilde. Waar
schijnlijk ligt de oorsprong reeds vroeg in de
veertiende eeuw, omstreeks 1319. In 1436 werd
volgens de boeken al een schenking aan het
gilde gedaan; het kreeg toen een huis, waarin
het Jacobsgasthuis werd gevestigd. Dit was
een soort herberg, zegt Langendijk, waarin
pelgrims onderdak konden vinden voor één
nacht. Uit 1464, toen het gilde al een parochie
kerk en een kapel had, is nog een schenking
aan het altaar bekend. In 1490 kregen het
gasthuis en de kapel nieuwe buren, de Augus
tijner paters. Omstreeks 1500 werden doar
deken en vinders van het gilde verschillende
ruimten, waaronder de kapel en voorwerpen
aan hen afgestaan, behalve het gasthuis en
de gildekist, terwijl nog verschillende bepa
lingen werden gemaakt, die aan het gilde
eenige rechten toekenden. Later werden het
klooster der Augustijners en het gasthuis sa
mengevoegd.
Het gasthuis, dat alleen In de zomermaan
den voor pelgrims open was, ontving langza
merhand gasten van minder allooi (in 1610
kwam er de laatste pelgrim) zoodat het in
1698 voorloopig werd gesloten om in 1715 voor
de armen te worden ingericht en den naam
Jacobsgodshuis te krijgen.
Tijdens de troebelen in de zestiende eeuw
verdwenen de meeste broederschappen. In
Haarlem bleven er twee over, waar het gees
telijk element langzamerhand plaats had ge
maakt voor het wereldlijke: het Kerstgilde en
het St. Jacobsgilde. Uit het laatste gilde, waar
voornamelijk werd feest gevierd, waren de gil-
dezusters verdwenen. Zoowel katholieken als
protestanten waren lid. De feestmaaltijden
werden eerst in de kapel en na 1588 in ver
schillende Haarlemsche herbergen gehouden.
Na 1807 hield men meestal in de plaatsen in
de omgeving van Haarlem de maaltijden, die
in het begin twee dagen, later één dag duur
den, totdat dit te bezwaarlijk werd en men
ze weer in de stad hield.
Sober in het begin, werden deze festijnen
steeds weelderiger en kostbaarder, om in de
laatste eeuw weer eenvoudiger te worden.
In de vijftiende eeuw was er al muziek bij
de feesten.
De gildekist, waarin de voornaamste bezit
tingen als zilveren bekers etc. werden bewaard
en waarvan thans nog een exemplaar van
1611 bestaat, vervulde een groote rol. Tot de
verdere bezittingen van het gilde behoorden
een zilveren schild en eenige zilveren zoutva
ten, die ook blijkbaar veel werden gebruikt.
in 1588 telde het gilde 33 leden, later meest
al 25—30. Aanvankelijk waren menschen van
alle rangen en standen lid van de broeder
schap. In de zeventiende eeuw begonnen adel
lijke namen de overhand te krijgen.
Lang konden alleen Haarlemmers lid zijn,
in latere jaren ook personen uit andere plaat
sen.
In de beginjaren van de negentiende eeuw
floreerde het gilde, doch ongeveer 1820 be
gon het tamelijk erg te kwijnen. De gildekist
was plotseling verdwenen en de gelden werden
slordig beheerd. Langzamerhand ging het
echter weer beter. In 187o werd de gildekist
met eenige voorwerpen teruggevonden.
Daarna sprak mevr. Sterck over den naam.
Tot in het begin van de zeventiende eeuw
werden de leden broeders van de broederschap
genoemd. Later (wellicht naar de bestaande
Jacobsridderorde van Floris V) noemden zij
zich ridders. In 1739 werd het gilde „Loffelijk
gilde en orde van St. Jacob", opgericht ten
tijde van Floris V, genoemd door den toen-
maligen secretaris.
Mevr. Sterck verhaalde tot slot een geheim
zinnige geschiedenis van eeuwen geleden, die
beschrijft hoe een Haarlemmer er toe kwam
een bedevaart naar San Diago te maken, na
afloop waarvan hij als lid wer.d aangenomen.
Na de lezing van mevrouw Sterck dankte jhr.
mr. J. D. J. Boreel van Hogelanden, eerelid
van de vereeniging, haar als oud-deken van
het St. Jacobsgilde. namens de broeders van
het gilde, voor haar lezing. De heer Tadema
sprak een slotwoord waarin ook hij de
spreekster namens de leden dankte.
Zwitserland betuigt zijn leed
wezen over den moord op
Gustloff.
Streng onderzoek zal worden ingesteld.
WILHELM GUSTLOFF, de leider der Duitsche
nationaal-socialisten in Zwitserland, die te
Davos door een Joego-Slavisch student
vermoord werd.
Het A. N. P. meldt uit Bern, 5 Februari: In
verband met den moord op Gustloff heeft de
Duitsche gezant te Bern zijn verlof afgebro
ken. Hij is terstond naar Bern teruggekeerd.
Bij zijn terugkeer vond hij een schrijven
van bondsraad Motta, waarin deze namens de
Zwitsersche regeering uiting geeft aan zijn
diepste ontsteltenis over den moordaanslag,
die in geheel Zwitserland levendige veront
waardiging moet wekken. De Zwitsersche re
geering is ten diepste getroffen door een daad,
waarvan de snoodheid een beleediging betee-
kent voor de traditie van het land. Het schrij
ven eindigt met uiting te geven aan het ge-
veolde leedwezen en met het verzoek de wedu
we van den overledene de diepgevoelde sym
pathie der Zwitsersche regeering mede te
deelen.
De Duitsche gezant heeft een bezoek ge
bracht aan bondsraad Motta, hem dank ge
zegd voor zijn sympathie en in opdracht van
de rijksregeering het strengste onderzoek
naar den aanslag, welks politieke motieven on
betwijfelbaar zijn. ook met betrekking tot
eventueele aanstichters tot den moord, ge-
eischt.
Bondsraad Motta heeft uiting gegeven aan
zijn leedwezen over de daad en op de meest
nadrukkelijke wijze verzekerd, dat van den
kant van Zwitserland alles geschieden zou om
de afschuwelijke daad op te helderen en den
moordenaar zijn gerechte straf niet te doen
ontgaan.
Het overbrengen van het lijk van Gustloff
naar zijn geboortestad Schwerin zal Zaterdag
plaats vinden. Zaterdagmorgen om 9 uur wordt
in de kerk te Davos een plechtige godsdienst
oefening gehouden, waar gouwleider Bohle
met een delegatie van de leiding der buiten-
landsche organisatie der N. S. D. A. P., bene
vens vertegenwoordigers van de plaatselijke
groepen der N. S. D. A. P. in Zwitserland, de
Duitsche gezant met- verscheidene leden van
het gezantschap en het Duitsche consulaat in
Davos aanwezig zullen zijn. In aansluiting
hierop zal het lijk via Chur, Lindau, Wuerz-
burg naar Schwerin worden gebracht.
Alle uitvoeringen der Joodsche cul
tuurorganisaties voorfoopig in Duitsch
land verboden.
Het Duitsche Nieuwsbureau meldt:
Na den moord op den landsgroeplei-
der der N. S. D. A. P. voor Zwitser
land. Wilhelm Gustloff, door den Jood
David Frankfurter in Davos heeft de
rijksminister voor volksvoorlichting
en propaganda alle uitvoeringen van
den Rijksbond van Joodsche Cultuur
organisaties tot nader order verboden,
teneinde eventueele incidenten te
voorkomen.
Zwitsersch commentaar.
BERN, 5 Februari (Reuter). Het Zwit
sersch Telegraaf Agentschap deelt mede:
„In internationale kringen wordt de moord
op Gustloff scherp veroordeeld. Men doet
evenwel opmerken, dat de anti-semietische
maatregelen, door Duitschland genomen, bij
de Joden over de geheele wereld een zoo groote
verontwaardiging hebben gewekt, dat men
reeds sedert lang heftige reacties verwachtte.
Betreurd wordt, dat de aanslag heeft plaats
gevonden op Zwitsersch grondgebied, waar het
asylrecht voor buitenlanders steeds is geëer
biedigd, en waar derhalve ieder misbruik van
dit asylrecht temeer dient te worden ver
oordeeld."
Het gevaar der runder-
tuberculose.
Wat ter bestrijding gedaan wordt.
Een deskundige lezer schrijft ons in ver
band met de interviews die wij een week ge
leden opnamen over het gevaar der runder
tube rculose voor de menschen:
Bij velen zal de vraag zijn opgekomen:
waarom wordt de bestrijding der runder-
tuberculose niet krachtig ter hand
genomen, opdat ae oesmetting door de melk
voor den mensch zooveel mogelijk wordt tegen
gegaan?
Allereerst zij opgemerkt dat al reageeren de
koeien bij onderzoek op tuberculose, zij daar
om nog geen smetstofverspreiders zijn. Het
percentage der reageerende koeien is voor
Haarlem en omgeving 34 6 maar een onder
zoek heeft uitgewezen dat er slechts 3 Vo lij
ders zijn aan open tuberculose en dit zijn de
Het woord is aan....
Honoré de Balzac:
Wees voor niemand streng
dan voor u zelf.
smetstofverspreiders. Dit is gebleken bij een
onderzoek van de ongeveer 1500 koeien die
voor zoo'n onderzoek waren opgegeven aan de
Vereeniging voor bestrijding der tuberculose
onder het vee. die verleden jaar te Haarlem
werd opgemaakt. Maar een gesloten reactie-
dier kan open worden en daarom is de tuber-
culose-bestrijding onder het vee. hoewel moei
lijk, een zeer dankbaar en belangrijk werk.
Mij persoonlijk zijn gevallen bekend van
veestapels die geregeld worden onderzocht
(éénmaal per jaar is voldoende). De voor de
melkvoorziening schadelijke dieren worden
onmiddellijk opgeruimd.
Na aankoop van nieuwe koeien wordt zoo
spoedig mogelijk een onderzoek ingesteld om
daardoor de veestapel vrij te maken van t.b.c.
en ook te houden.
Reeds zijn mij veehouders bekend die hun
melk t.b.c.-vrij kunnen verkoopen.
Voor volwassen personen is het besmet
tingsgevaar niet zoo groot als voor jonge kin
deren. Vooral voor jonge kinderen die niet
sterk zijn is de tuberkelbacil een loerende
vijand die flink bestreden moet worden.
Tot zoover deze lezer.
Wij hadden over deze quaestie nog een on
derhoud met. Dr. W. G. C. Kielstra. die als
arts voor de buitengemeenten verbonden is
aan het consultatiebureau voor t.b.c.-bestrij-
ding te Haarlem. Deze erkende, dat- de schrij
ver van het bovenstaande stuk theoretisch
gelijk heeft.. Wetenschappelijk wordt, aange
nomen dat alleen melk van koeien met open
t.b.c. of uier-t.b.c. gevaren voor den mensch
opleveren. Maar het is voor een niet-deskun-
dige moeilijk om het juiste oogenblik te con-
stateeren waarop een geval ..open" wordt.
Bovendien ligt er een groote afstand tusschen
de koe en de melk-drinker. De melk wordt te
Haarlem in zeer veel gevallen van verschil
lende boeren tezamen gevoegd, zoodat men
nooit zekerheid heeft waar de melk die men
koopt vandaan komt.
Daarom blijft het onvoorwaardelijk een eisch
om alle melk goed te laten doorkoken en wel
in de pan waarin men ze koopt. Vele huis
moeders hebben de slechte gewoonte melk in
een kan te koopen, ze vervolgens in een pan
te koken en daarna weer te gieten in de kan.
Het natuurlijke gevolg is, dat de gekookte
melk weer verontreinigd kan worden "door de
ongekookte resten die in de kan achterbleven.
Tuberculose bestrijding onder het vee is
zoo besloot dr. Kielstra uitstekend, maar
daarnaast blijven wij staan op den eisch om
de melk te blijven koken!
LIFTBEDIENDEN IN NEW-YORK GAAN
STAKEN.
NEW-YORK, 5 Februari (A.N.P De lift
bedienden en andere bedienden in woon
huizen en gebouwen beb^e^ vcv-'r>.ard. dat
zij Woensdagmiddag opnieuw in staking
zullen gaan, indien hun eischen niet worden
ingewilligd. Tallooze gebouwen en wolken
krabbers zouden bij de staking worden be
trokken.
De vroegere leider der Labourpartij Lansbury
stelde in het Britsche Lagerhuis voor een
internationale conferentie over de wereld
grondstoffen bijeen te roepen.
pag. 4
Het einde van de Londcnsclie abattoirstaking
schijnt in zicht te zijn.
pag. 4
Geruchten, dat de gouverneur-generaal de
Jonge nog een jaar in functie zou blijven
zouden niet juist zijn.
pag. 3
De Eerste Kamer heeft de crisis-hypotheek-
wet aangenomen en is begonnen met de al-
gemeene beschouwingen over de rijksbe-
grooting.
pag. 3
In het Noordzeekanaal zijn Woensdagavond
twee schepen tegen elkaar gebotst.
pag. 3
Tusschen Engeland en Nederland worden be
sprekingen gevoerd over een internationale
suikerconventie.
pag. 3
Hedenmorgen zijn de Olympische Winterspe
len te Garmisch-Partenkirchen begonnen.
pag. 9
ARTIKELEN. ENZ.
R. P.: Het tekort.
pag. 1
Tan onzen correspondent te .Stockholm: Het
bombardement van de Zweedsclie ambu
lance.
pag. 4
Mr. E. Elias: Haagsch allerlei.
pag. 3
Van onzen Wecnschen correspondent: De Ko
ningin en de Prinses in Tirol.
pag. 1
Jan van ZijstEen dag in de „keuken" van de
A. V. R. O.
pag. 6
J. B. Schuil over „Relletjes op het Leidsche-
plein".
tr ,r P®*' 2
Voor de Vrouw;
pag. 10
De burgerlijke stand van «iaarlem is opge
nomen op pag.
