Een beetje sneeuw
een beetje zon.
EN DE WERELD BEWAPENT ZICH
Karikatuur.
ZATERDAG 8 FEBRUARI 1936
HAARLEM'S DAGBLAD
3
en
Er ligt een klein, miezerig laagje oude
sneeuw op de voortuintjes van mijn straat en
nu schijnt de zon er over en er is iets in deze
stemming van winter en voorjaar, met hya
cinten en crocussen voor de breede ramen en
twee azaleas bij de menschen die gisteren een
verjaardag hebben gehad zooals de krui
denier op den hoek, die alles van onze straat
weet, heeft verteld er is iets in deze stem
ming, dat weemoedig maakt en blij. Weemoe
dig en blij, in wonderlijke afwisseling, over
vloeiend het ééne gevoel in het andere, zooals
de stemming in de natuur zelve is, met een
beetje sneeuw en een-beetje zon.
Die stemmingen lederen morgen bij de eer
ste blik door de ramen zijn het liefste wat
den mensch beschoren is in zijn dagen van
werken-zonder-sensaties en leven-zonder-
hoogtepunten het liefste en het gewoonste
en daarom zijn zij als alles wat innig-ver-
trouwd is het moeilijkst onder woorden te
brengen
Ik kijk, over het straatje dat slechts aan
één kant straatje en aan den anderen kant
„natuur" is, over weilanden en een spoorbaan,
naar het silhouet van de stad met kerkspit
sen, rijen huizen en een waierblauwe hemel,
die er boven staat als een belofte op de lente.
Er ligt dunne sneeuw op de zwarte aarde
van het tuintje en de spitse, weekgroene
punten van tulpen steken tusschen het zwarte
en het grauwe op. Een kleine grijze poes
snuffelt zéér nieuwsgierig en zéér voorzichtig
aan zoo'n groen 'puntje en gaat er voor
pootjes netjes naast elkaar en staart er om
heen gevlijd peinzend bij zitten.
Het is zoo stil, zoo blij en zoo weemoedig.
Dat wij nu weer weten dat de lente in aan
tocht is en dat de zon warmer gaat worden,
de dagen langer, de geuren zoeter en de hoo
rnen groener. Dat het niet meer héél lang du
ren zal dat wij buiten zitten, op een warmen
avond, en uitzien over de stille weiden naar
den horizont waarboven het parelsnoer glanst
in de trillende warmte.
En dat wij allemaal weer hetzelfde zullen
doen. Aanschuiven aan tafeltjes met geurende
kopjes kgffie en neuriënd door de duinen
loopen en 's avonds in den tuin op de rieten
stoelen, die nu nog mistroostig in het
schuurtje staan, gaan zitten en de courant
openvouwen, niet lezen en kijken naar een
musch die driftig heen en weer hupt en naar
de stil-bloeiende rozen in de parken.
Dat dit allemaal weer komen zal, nu er een
dun laagje sneeuw ligt en de slagersjongen
in zijn gezwollen roode handen blaast omdat
het koud is dezen Februari-morgen met de
zon in de straat en groene tulpen-punten in
de voortuintjes.
Dat het komen gaat.
Het geurig geluk van een zoele lente.
De warme uitbundigheid van den stralen
der. zomer.
En dat het ieder jaar zoo komt, waarnaar
wij met ons heele hart verlangen, waarheen
ons hart neigt en ons geheele wezen reikt.
Dat wij weer op de terrassen van de-cafés
tullen zitten en het leven niet slecht vin
den na wéér een herfst en wéér een winter
met verlangen naar den zomer en zandpaden
stovend in de zon. Ieder jaar op zonnige Fe
bruaridagen hetzelfde verlangen, ieder jaar
de vervulling en in iedere vervulling de vrees
voor het einde van den bloei.
Dat zijn simpele gedachten op een morgen
als dezen,, gedachten die diep ontroeren en
die ge dan vorm wilt geven en opschrijven om
dat. ze toch het innigste, in den mensch, in
lederen mensch, raken en die geschreven
een niets-zeggend stukje-in-de-krant
worden.
Want wie heeft de illusie dat een blauwe
lucht, een kleine grijze poes, wat sneeuw en
wat zon tot peinzerijen leiden zouden, waard
om voor één dag vereeuwigd te worden?
De slagersjongen die in zijn grove, roode
handen blaast en in één sprong zich op zijn
fiets slingert en een schel deuntje fluit heeft
gelijk
Hij brengt de biefstukken en de kalfslapjes
rond en voelt de lente en wéét het niet
en schrijft geen stukje in de krant maar zijn
weemoed is zoo waarachtig als de mijne en
die van de grijze poes die langs de huizen
sluipt.
En zijn geluk om wat de zon op de sneeuw
hem belooft is hetzelfde als dat van mij en
van alle menschen, die gelukkig kunnen zijn
om de eeuwige dingen, die voor ons allen zoo
kortstondig zijn.
Mr. E. ELI AS.
Wederom onrustig bij
„Heldenkermis".
Dertig personen in arrest.
Evenals Donderdagavond is het ook Vrij
dagavond in het Theater Tuschins^y te Am
sterdam bij de voorstelling van ..heldenker
mis" weer zeer roemoerig toegegaan. De po
litie was op alle eventualiteiten voorbereid en
een zeer sterke politiemacht, waaronder we
derom een groot aantal rechercheurs en in
specteurs was in het gebouw aanwezig.
Ook buiten in de Reguliers Breestraat. waar
zoo nu en dan groepjes a.s. bezoekers samen
schoolden. waren veel agenten op de been en
geen oogenblik liet men toe. dat de orde op
eenigerle. wijze in de straat verstoord werd.
Nadat het voorprogramma gedaaid was
begon het in de zaal zeer rumoerig te wor
den. Kreten van protest klonken zoowel uit
parterre en stalles als uit hooger gelegen ran
gen. De politie trad wederom zeer krachtig
op.
In minder dan geen tijd waren de onrust
stokers een dertigtal uit het gebouw verwij
derd. om voor de rest van den avond onder
dak te krijgen in het Posthuis Halve Maan-
steeg op het Bureau Singel.
In tegenstelling met Donderdag vond de
politie ditmaal geen stinkbommen bij de ar
restanten
Kalme tweede voorstelling.
De tweede voorstelling is uitermate rustig
verloopen. Slechts eenmaal moesten de lichten
worden opgedraaid, omdat een zevental per
sonen op de voorste rijen in de zaal luid
ruchtig protesteerde. Van alle kanten schoten
rechercheurs toe en weldra stond het zeven
tal op straat. Een ervan riep, terwijl hij werd
weggebracht: ..Hou zee!" Dit was betrekkelijk
In het begin van de voorstelling, en tot het
einde toe bleef het hierop zeer rustig.
Verschillende gedeelten zijn uit de film
coupeerd sinds Donderdag.
„Kwak" te Bari gebleven.
Wegens slecht weer.
Twee zeer snelle vluchten van Smirnoff en
Van Dijk.
Het K. L. M.-vliegtuig „De Kwak", waar
van men verwacht had. dat het nog Vrijdag
avond op Schiphol zou arriveeren is Vrijdag
om half vier te Bari op 400 K.M. van Rome
aangekomen en zou daar wegens de slechte
weersomstandigheden blijven tot hedenoch
tend.
Tot aan Bari heeft de bemanning van de
„Kwak", gezagvoerder is Iwan Smnirnoff. een
buitengewoon snelle vlucht gedaan. Als het
nog gelukt was Vrijdagavond Schiphol te
bereiken, zou een record zijn gevestigd, dat
niet gemakkelijk te verbeteren was geweest.
Smirnoff zou den in minder dan 60 uren van
Batavia naar Amsterdam zijn gevlogen.
Intusschen heeft E. van Dijk den afstand
Amsterdam—Batavia binnen 50 uren afge
legd.
Engelsche luchtdienst op
Scandinavië geopend.
Vrijdag is, komende van Londen, op Schip
hol het vier-motorige Engelsche passagiers
vliegtuig De Havilland 86 gearriveerd, waar
mede de dienst op Scandinavië van de British
Continental Airways, voor welk lichaam de
K.L.M. als hoofdvertegenwoordigster in Neder
land optreedt, is geopend.
De machine, aan boord waarvan zich geen
passagiers bevonden, is van Schiphol naar
Hamburg vertrokken. Daar is de opening van
dezen dienst in een feestelijke bijeenkomst
herdacht.
HOLLANDSCH LANDBOUWCREDIET N.V.
Bijkantoor Haarlem
Kruisweg 74 Tel. 13890
VREEMD GELD
(Adv. Ingez. Med.)
Prijsvraag over de graf
bedekkingen.
Het Centraal Genootschap voor Coöpera
tieve Lijkbezorging, dat ruim 400.000 Nederlan"
ders bevat en waarbij ook de Associatie voor
Lijkbezorging aan de 2e Hasselaerstraat te
Haarlem is aangesloten, heeft zich onder
meer ten doel gesteld haar hervormend werk
ook op de begraafplaatsen in den lande, welke
meerendeels aesthetisch slecht verzorgd zijn,
voort te zetten.
De grafbedekkingen, die zelden door be
voegde krachten worden ontworpen, zijn wel
een der oorzaken, die er geenszins toe bij
dragen de voor de begraafplaatsen onmisbare
stemming van wijding en rust te bevorderen.
Om tot betere aesthetische verzorging te
geraken, zal het Centraal Genootschap een
prijsvraag uitschrijven, waaraan Nederland-
sche architecten, beeldhouwers, kunstnij-
veraars en tuinarchitecten kunnen deelnemen
en waarmede beoogd wordt aan te toonen.
dat een betere verzorging van de begraaf
plaatsen mogelijk is, zonder verhooging van
kosten voor de betrokkenen.
Zaterdagmiddag 1 Februari werd door den
heer J. Allebrandi voorzitter van het Centraal
Genootschap de jury geïnstalleerd, die de in
zendingen zal beoordeelen. Het ligt in de be
doeling, alle inzendingen na de uitspraak der
jury openbaar ten toon te stellen.
TE HUUR °P mooiste gedeelte ORIONWEG
geriefelijk Heerenhuis, modern comfort. Inl.
Makelaar H. W. VROLIJK. Heussensstraat 16,
Telefoon 23693.
(Adv. Ingez. Med.)
Bommenwerpers voor Indië
besteld.
In Amerika.
Enkele toestellen zullen nog dit jaar
uitkomen.
BATAVIA. 7 Februari. De „Java-
Bode" verneemt, dat het Legerbe
stuur na langdurige onderhandeling
gemachtigd is bij de Glenn Martin-
fabrieken (Vereenigde Staten) nog
voor dit jaar een aantal bommen
werpers voor de Luchtvaartafdeeling
te bestellen, nl. twee-motorige toe
stellen. welke zijn ingericht voor een
bezetting door vier man. De bewape
ning zal bestaan uit drie mitrail
leurs. De topsnelheid zal 340 K.M.
per uur bedragen, terwijl de actie
radius, volledig bezet en met bom
men belast, 2000 K.M. is.
Enkele van deze toestellen zullen
nog dit jaar uitkomen.
De omvang van de bestellingen voor
de komende jaren maakt nog een
punt van overweging uit, waarbij van
invloed is de vraag of de Indische
regeering de licentie van de Glenn
Mar tin-fabrieken zal aankoopen.
(Aneta).
NIEUW SCHIP VAN DE ROTTERDAMSCHE
LLOYD.
Zal Weltevredenheeten.
Naar wij vernemen za! het nieuwe motor
vrachtschip. hetwelk door de Rotterdamsche
Lloyd bij de werf van P. Smit Jr. te Rotter
dam in aanbouw is gegeven, den naam „Wel
tevreden" ontvangen. (ANP.)
DOOR PIET VAN DER HEM
De tevreden koopman, die in de afgeloopen maand geen uitverkoop of opruiming behoefde te houden.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1886.
8 Februari:
UIT DEN GEiMEENTERAAD
Besloten werd o.a. het subsidie aan de
Kweekschool voor Onderwijzeressen
met i 500.te verminderen. Op de
aanvrage van T. C. Magnenat om een
besteldienst per rijwiel in te voeren,
werd beslist, dat hiervoor geen uitslui
tende vergunning kon worden verleend.
Voorts werd bepaald, dat voor den
grond voor een kerkgebouw in de Prins
Hendrikstraat per M2 f 13.50 zal worden
gevraagd. Goedgekeurd werden twee
staten van af- en overschrijving, be
nevens de rekening der Kamer van
Koophandel en Fabrieken. Een missive
der Kamer van Koophandel betreffende
de groote klok werd gesteld in handen
der commissie van fabricage. Het ver
slag van den gasopzichter werd voor
kennisgeving aangenomen, evenals het
verslag der bewaarschool van het Bar-
bara-Gasthuis.
Zij stond in de étalage, wij stonden er voor.
Van weerszijden stonden we er reeds dagen
en steeds meer lokte zij ons aan. Wij waren
jonggetrouwde menschen met een kindje, zij
was een Kar. Neen. zij was meer dan dat. Men
kon haar gevoeglijk een Karos noemen. En wij
begeerden haar met de drift en de hardnek
kigheid. waarmee ouders streven naar bezits-
vermeerdering voor hun eerstgeborene.
Zij heette Kar. Voor den twijfelmoedige, die
te dezen opzichte nog in onzekerheid mocht
verkeeren, had de verkooper haar naam, keu
rig op een kartonnetje geschreven, aan haar
derde ribbe vastgehecht-
Zij was van het edelste Kardinaalsrood en
alles aan haar zeide dat zij tot in haar diep
ste vezelen achttien karaats was. Dat zeide
ook haar prijs. En daarom bleef het voorloo-
pig bij een platonische vereering onzerzijds en
een koele ongenaakbaarheid van de hare.
Toen kwam Oma. Zij kwam zoo onverwachts
dat wij niet in de gelegenheid waren ons ten
aanzien van het kardinale punt te beraden,
maar als bij ingeving zwegen wij beiden over
Kar. Wij kennen Oma's karakter. Wij zin
speelden op geen enkele wijze op haar-. Wij
wachtten onzen tijd af. Maar toen het uur
aanbrak, v/aarop Oma ons een wandelingetje
voorsloeg, kozen wij schijnbaar toevallig den
weg, die langs Kar's behuizing leidde. Wij wis
ten wat voor resultaten het huidige aan
schouwelijke onderwijs afwerpt. Zoover gin
gen wij in de uitvoering van ons met krijgs
listen doorspekt veldtochtplan, dat wij Kar
passeerden, zonder haar ook maar met een
blik te verwaardigen.
Op het moment dat wij den winkel naast ons
hadden, blies mijn vrouw den aanval.
Nee, kijk eens wat een aardig beertje
daar ligt, zei ze arglistig, voor de étalage stil
staande.
Niets voor Car, zei ik. Car is onze eerstge
borene, voor wie Kar bestemd was.
En Oma fladderde lustig in de knip.
Nee, dan vind ik die kar veel aardiger,
zei ze.
Ja, wat is dat een dot, jubelde mijn
vrouw.
En wat ziet ze er stevig uit, prees ik.
Wat kan een kind daar lang plezier van
hebben, kreet mijn echtgenoote.
En hoe paedagogisoh is zulk speel
goed! (ik).
Wat zit zij fiks in de verf! (mijn vrouw).
Hoe fraai is haar kleur! (ik).
Hoe practisch om te trekken! (mijn
vrouw).
Hoe deugdelijk haar carrosserie! (ik).
Hoe hoog haar prijs! (mijn vrouw op
somberen toon).
En reeds hadden we, den slag over de heele
linie gewonnen. Oma was geheel door Kar in
gepalmd en toonde zich gansch niet karig.
Wij kochten haar en Oma betaalde. Toen
voer de hoogmoed in mijn ziel en ik zeide:
Wij nemen haar mee.
Waarom ik het zeide, ik weet het niet. Ik
kende Kar noch haar luimen en grillen, Ik had
nooit met een kar gereden. Maar wien de Go
den willen verderven slaan zij met blindheid.
Wij togen de straat op. Het was een ware
karavaan. Voorop mijn vrouw, die de voorbij
gangers voor mij waarschuwde en het verkeer
bij mijn nadering trachtte stop te zetten. Dan
ik, zwoegend als een karbouw. Oma sloot
de stoet. Zij had haar karbies in Kar gelegd
en flaneerde opgewekt in de achterhoede.
Het was een heele karwei. Niet zoodra voel
de Kar het plaveisel onder haar raderen of
zij werd nukkig. Er bleek iets aan haar stuur
inrichting te haperen. Zij vertoonde onbe
dwingbare neigingen zonder eenige redelijken
grond links en rechts uit te schieten en zich
in haar volle breedte op den rijweg te plaat
sen. Bovendien bezat haar karkas zoo wei
nig souplesse, dat het niet mogelijk was haar
anders dan in een wijde boog weer op het
rechte spoor te brengen. Zoo doorkruisten wij
d<uwinkelstraat in alle richtingen zonder be
langrijk te vorderen. Wij karamboleerden van
trottoir tot trottoir tot aanmerkelijk nadeel
der schenen van wie zich in onze buurt
waagden.
Allengs stelde zich aan weerskanten van den
weg een aandachtige menigte op, die onze
verrichtingen met stijgende belangstelling
gadesloeg.
Hup Carré, gilde een slagersjongen, toen
ik geheel tegen mijn zin en reeds deerlijk be
zweet een nummer karousselrijden ten beste
gaf en op een haar gemist werd door een voor
bij stuivende auto.
Ik wierp den knaap een blik toe die mij in
rechten zeer zou hebben bezwaard, wanneer
hij dien dag was komen te overlijden en het
stuur om. Maar door deze onverwachte bewe
ging raakte Kar's linker achterwiel in een
onoogelijk putje. Karmijnrood van inspanning
rukte ik, rukte mijn vrouw, duwde Oma. Het
was maar een derderangs'putje, maar Kar had
er zich als het ware in genesteld en bleef het
trouw.
Kar gadoor, zei een geestig heer.
Toen werd ik geheel dol. Ik gaf een vertwij
felde ruk. Kar deed een wilde wip en ik strui
kelde haar vooruit den rijweg op. Oma meters
achter mij latend en mijn vrouw voor mij uit-
jagend met woest geweld. Zoo stormde ik hals
over kop in de armen van een zwaargebouwd
agent, met een karbonkelneus.
Nu is het genoeg, zei de agent.
Het was genoeg en meer dan dat.
Wij lieten Kar op een kar laden en thuisbe
zorgen.
Zooiets heb ik in mijn heele karrière nog
niet bijgewoond, zei Oma.
P. H. S.
