ju?, m
Het galaconcert
der H. O. V.
ECHTE WALES-ANTHRACIET
N.V. Gebr. H. F. KIMMAN
DINSDAG Tl FEBRUARI 1936
H A A R E E M'S D A 'G B E D
2
Gesprekken met
dirigent en solist.
Wat Karl Dammer vertelde.
Gedurende de pauze van de repetitie voor
het gala-concert, dat. door de H. O. V. heden
avond in den Stadsschouwburg, met Karl
Dammer als dirigent, zal gegeven worden,
heb ik een onderhoud gehad met dezen beken
den Generaal Musik Director van het Deut
sche Opernhaus. Het wil wat zeggen, wanneer
menschen als Karl Dammer en Rudolf Nel
gratis hun medewerking verleenen om een
concert van de H. O V. te doen slagen en de
vereeniging te steunen!
Een pauze tijdens een repetitie is maar een
kort tijdsbestek om iets van iemand te weten
te komen, maar wanneer men den goeden wil
heeft van Karl Dammer, dan is het toch net
voldoende om een indruk van de persoonlijk
heid te krijgen.
Dammer dirigeert het orkest van het Deut
sche Opernhaus da* uit honderd en zeventien
man bestaat! Het was al een lang gekoesterd
ideaal om het orkest zoo groot te maken, maar
toen het theater nog een stedelijke instelling
was, bleek dit onmogelijk. Nu het Opernhaus
door het rijk wordt gefinancierd, waren die
bezwaren gauw ger.oeg opgelost en het enor
me orkest speelt nu in het geheel vernieuwde
Opernhaus, dat het een lust voor bogen en
ooren is!
Natuurlijk heeft Karl Dammer ook z'n
slechten tijd gehad. Zoo had hij bijvoor
beeld een contract voor twee jaren afgeslo
ten in Riga. waar hij als kapelmeester optrad.
Het was kort na den oorlog en de revolutie
begon te gisten. Hef orkest wist niet wat het
moest doen. Blijven of weggaan? De directeur-
was plotseling verdwenen, hij was eh over
werkt! Een paar andere leden van het orkest
vonden het ook maar beter, weg te gaan,
maar het grootste deel bleef, want in Riga
was de goede betrekking, terwijl in Duitsch-
land geen werk op hen wachtte.
Toen kwam op een dag de aanzegging dat
de musici moesten rtrekken. Hals over kop
werden de dingen bij elkaar gepakt en ze kre
gen nog net den laatsten trein die naar
Duitschland vertrok. Terwijl zij wegreden
begon het bombardement op de stad reeds!
Eenige lederT van het orkest, die niet zoo snel
weg hadden kunnen komen, moesten met een
boot de reis maken. Op het randje waren ze
ontkomen aan 't beleg en dein hongersnood!
Toch bleek deze ellende '-ok weer haar goeden
kant te hebben, want de beroemde Artur Ni-
kisch had volkomen begrip voor den desolaten
toestand waarin Dammer in Berlijn was te
ruggekeerd en hij stond hem toe, alle repe
tities en concerten bij te wonen, waardoor
Dammer een schat van ondervinding opdeed,
die hij niet graag zou willen missen.
„En nu" zei Karl Dammer, „is het tijd voor
me: oni weer aan het werk te gaan, er is nog
veel te doen voor morgen."
Even later begon het gezoem van het stem
men der instrumenten, een korte stilte en
toen zette het orkest in met ja, dat zult u
vanavond zelf hoeren!
Rudolf Nel aan liet woord.
Rudolf Nelzelfs bij de nuchtere
schrijfmachine moet ik nog glimlachen als ik
dien naam neerschrijf. Een „boom van een
vent" zooals wij dat noemen, met een wui-
venden haardos, geestige oogen achter een
vervaarlijke bril er. een mond die graag
lacht. Zooals het bij een echt interview in den
regel gaat. komen de officieele mededeelingen
het eerst aan de beurt en zoo visch ik dan
langzamerhand uit, dat Rudolf Nel uit een
zeer muzikale familie is voortgekomen; zijn
grootvader was klarinettist bij de H.O.V. zijn
vader solo-fluitist bij de Berliner Philhar-
monie. Daardoor werd Rudolf Nel in Berlijn
geboren, waar hij zich jaren geleden liet na-
turaliseeren. maar een tikje Nederlandsch is
hij toch gebleven want tot mijn niet geringe
verbazing vroeg hij in onberispelijk Hol-
landsch of hij mocht rooken en ons verdere
gesprek hebben we in het Hollandsch ge
voerd, behalve daar waar een of ander avon
tuur de speciale verve noodig had, van het
hem gemakkelijker liggende Duitsch.
Als je dien man daar zoo gemoedelijk en
eenvoudig ziet zitten, dan is er niets dat op
een zoo groot talent wijst. Geen ophef, geen
„Wichtigtuerei", niets anders dan een gezellig
causeur, die bij voorkeur losjes heenglijdt
over die onderwerpen, waaruit zijn talent en
zijn groote bekendheid zouden kunnen blij
ken.
Reeds vier jarer. achtereen heeft Nel als 1
altviolist meegespeeld onder Toscanini inBay-
reuth, maar het is niet mogelijk hem daar
over aan het praten te krijgen. „Daarover kan
men niet praten dat is een zoo groote beleve- j
nis, dat kan men alleen maar voelen.
Die spaning, die geladen atmosfeer, zoodra
Toscanini den stok opheft, dat is niet met
woorden te beschrijven, dat moet men mee
gemaakt hebben. Het is duidelijk dat Nel
even wegdrijft met zijn gedachten en verder
vragen zou onbescheiden zijn. Maar hij lacht
alweer. „Weet u wat een van mijn gekste
avonturen was? Ik ben eens als engel opge
treden! Dat kwam zoo. Ik was nog jong en
studeerde nog aan de Hoogeschool. toen er op
een avond laat werd opgebeld door een gra
vin, die me vertelde dat ze zich al met mijn
leeraar in verbinding had gesteld en dat ik
haar uit de verlegenheid moest helpen. Ze
moest den volgenden dag met een gezelschap
op een muzikale tournee, de rest zou ze me
wel vertellen, het honorarium was zooveel en
den volgenden dag moest ik maar om half
elf op het perron komen. Ik kwam daar ar
geloos aangestapt en schrok niet zoo zuinig
toen ik daar een perron vol meisjes zag! Ver
scholen achter een pilaar ontdekte ik einde
lijk nog een ander mannelijk wezen, geflan
keerd door een violoncel. Ik sloop naar hem
toe en vroeg of hij ook bij het gezelschap be
hoorde. ..Ja" zei hij. moet u hooren wat me
gebeurd is. gisteravond laat werd ik opgebeld
door een gravin, dat ik haar uit den nood
moest helpen!" Enfin, de gravin kwam einde
lijk opdagen en in den trein werd ons verteld
dat het een soort van passiespelen was, waarin
we moesten optreden in verschillende kerken.
Alles ging goed en de repetitie liep vlot van
stapel, tot opeens een van de dames er wa
ren liefst tachtig meisjes! zei „Als die
groote maar in je jurk kan. zeg!" „In wat
voor jurk?" vroeg ik en toen bleek dat we in
een wit gewaad als engelen moesten optre
den: Natuurlijk verzette ik me met hand en
tand. maar ik zag wel in dat het heele tooneel
bedorven zou zijn als ik daar in colbert tus-
schen de engelen zou staan en schikte me
gelaten in m'n lot.
De jurk was natuurlijk een stuk tekort en
met twee beddelakens, die aan elkaar waren
genaaid moest ik me behelpen. Alles ging
prachtig en ik dacht dat er nu niets aan me
haperde, toen opeens een dominee op me af
stapte en vermanend een vinger opstak.
„Nee hoor, dat gaat nietl"
„Wat gaat niet?"
„Die bril moet af mijnheer. Engels dragen
geene brils".
„Maar zonder bril kan ik niets zien!"
„Dan doet u hem alleen af tijdens het loopen
door de kerk, maar een engel draagt geen
bril!" v
Ik had me natuurlijk te schikken en in
plechtige optocht liepen we door de kerk,
terwijl ik met een hand het laken waardig iets
ophield. Nu zie ik werkelijk heel slecht zon
der bril en ik had het trapje naar het altaar
niet snel genoeg opgemerkt. Om vallen te
voorkomen nam ik een grooten stap, raakte
verward in den zoom van het laken, trachtte
me weer te herstellen met een nog grooteren
stap en kwam met m'n volle gewicht neer op
het laken dat krakend scheurde. Nu was
het een heel warme dag en daar door het ge
waad alles bedekt was, droeg ik daaronder
niets anders dan een kort broekje! U begrijpt
wat een gezicht het was, die bloote knieën en
daaronder sokophouders met gekleurde sok
ken! En wat kon ik doen? Ik ben maar
gewoon doorgeloopen
Terwijl we nog nalachten, viel hem een
andere pech te binnen.
„Het kwam wel eens voor, dat ik plotseling
ergens moest invallen, dan telefoneerde ik
m'n moeder, dat ze m'n koffer pakte, zoodat
ik geen tijd verloor. Zoo moest ik ook eens
Invallen in Frankfurt bij de opening van een
concertgebouw. We repeteerden 's avonds
boemelden nog wat door de stad en sliepen
Zondagsmorgens uit.
's Avonds, toen het tijd was ons te klee-
den, legde ik m'n smoking uit en kwam tot
de ontdekking, dat m'n moeder per vergissing
bruine sokken had meegegeven. Nou ja, dacht
ik, dat geeft niets, dan laat ik m'n pantalon
wat verder zakken; maar toen ik die aantrok,
stond ik te trekken en te trekken, maar
verder dan even over m'n knie reikte hij niet!
Moeder had de broek van m'n vader mee
gegeven en vader was een kop kleiner dan ik!
In het concertgebouw moesten we over een
balustrade loopen om op het tooneel te komen.
Ik stelde me verdekt op achter den cellist
en huppelde op een kippedrafje achter zijn
instrument dat mijn beenen moest bedekken.
Helaas, toen we gingen zitten, moest hij zijn
cel aan den anderen kant houden en ik stond
voor het publiek in een te korte broek met
bruine sokken! Ja, nu lach ik erom, maar leuk
was het allesbehalve!"
„Neen, dat begrijp ik! Maar vertelt u eens,
u hebt toch als solist gespeeld bij veel bekende
dirigenten, nietwaar?"
„Ah zoo, ja ik heb bij veel dirigenten ge
speeld, knappe kerels waren het! Toscanini
heb ik al genoemd en dan had je nog Blech,
Bruno Walter, Furtwangler, Richard Strauss,
Straram in Parijs, Klemperer. Ik heb veel sa
mengespeeld met Edwin Fischer, een der
grootste Bach-spelers. Geweldige pianist is
dat!"
We dwalen weer af; zoodra ik wat over
Nel zelf wil weten, worden z'n verhalen vaag
en hij vlucht naar een ander terrein. De
menschen waarmee hij heeft samengewerkt
zijn allemaal knap maar over zichzelf wenscht
hij niet veel te praten.
Een kenmerk van het ware. Rudolf Nel!
Groot talent en groote bescheidenheid!
HELEN DE BALBIAN VERSTER.
FILMVOORSTELLING K XVIII.
Door hét Rembrandt-Theater zal in sa
menwerking met de Kon. Vereen. „Onze
Vloot" Vrijdagavond a.s. in het Rembrandt-
Theater een gala-filmvoorstelling gegeven
worden van de K XVIII.
PRIJSVRAAG GRAFBEDEKKINGEN.
Zaterdag vermeldden wij dat het Centraal
Genootschap voor Coöperatievern Lijkbezor
ging een prijsvraag zal uitschrijven voor
grafbedekkingen.
Nader verzoekt men ons te melden, dat
deze prijsvraag nog moet worden uitgeschre
ven en dat nadere bijzonderheden nog be
kend gemaakt zullen worden.
De prijsvraag, die de eerste is, welke op
dit gebied in Nederland zal worden uitge
schreven. heeft de goedkeuring gekregen van
de permanente prijsvragen commissie.
KARDINAAL FAULHABER
PROTESTEERT.
MUNCHEN, 10 Februari (A.N.P.) Kardinaal
aartsbisschop Faulhaber heeft in een rede
geprotesteerd tegen de anti-Roomsch-Katho-
lieke propaganda in Duitschland, die naar hij
zeide, officieel wordt toegelaten. z
mlil I? I'/S Mi?
\V
lljfll i
In het Gemeentehuis van Kortenhoef is
Maandagmiddag, naar wij reeds in een groot
deel onzer vorige oplage hebben gemeld, tot
burgemeester geïnstalleerd de heer J. E. van
Nes van Meerkerk, die als volontair ter ge
meente-secretarie te Hillegom werkzaam is
geweest.
Bij de installatie voerden het woord de heer
Grootendorst, waarnemend burgemeester en
wethouder de heer Gorter en de oud-burge
meester van Kortenhoef, de heer J. Warmolts.
Tenslotte hield de nieuwe burgemeester een
rede.
Voordat de installatie plaats had, welke dooi
de burgemeesters der omliggende gemeenten
vain Kortenhoef werd bijgewoond, evenals
door mr. D. F. Pont, burgemeester van Hille
gom en door den hoofdcommies en den com
mies van der secretarie dier gemeente, werd
den heer Van Nes van Meerkerk een zang-
hulde gebracht door kinderen van de O.L. en
de Bijzondere School te Kortenhoef.
Op bovenstaande afbeelding hangt de loco
burgemeester, de heer A. Grootendorst, den
nieuwen burgemeester den ambtsketen om.
De Bilt voorspelt:
Zwakken tot matigen Oostelijken tot
Zuidelijken wind. Toenemende bewol
king. Weinig of geen neerslag. Aanvan
kelijk matige, later afnemende vorst.
BAROMETERSTAND
Hoogste 769.7 m.M. te Muenchen.
Laagste 7452 m.M. te Haparanda.
Het buitenlandsch weerbericht meldt:
Zal de vorst aanhouden?
De depressie over Scandinavië trekt snel
Zuidoostwaarts en heeft den hoogen
druk sterk aangetast, maar er ligt nog
een rug van hooge drukking tot IJsland.
In Noorwegen begint de barometer weer
te stijgen. De Oceaan depressie is vooral
in het Zuidwesten afgenomen en in de
Middellandsche zee steeg de barometer.
Over het Kanaal, Engeland en Ierland
waait nog een Oosterstorm die in En
geland vorst, maar bij Scilly geweldige
regen (61 m.M.) en een temperatuur van
plus 10 graden Celsius bracht. Mede in
verband met de föhntemperatuur (18 gr.
Celsius) in Noord-Spanje en Frankrijk
is de lucht grootendeels betrokken, maar
het vriest er flink in het Noor-doosten.
In Duitschland werd in het Zuiden de
vorst zeer streng. Daarentegen is in
Zuid-Scandinavië dooi ingevallen en al
leen in Finland de strenge vorst gehand
haafd.
De voortgaande daling van den baro
meter om de Noordzee vormt een be
dreiging voor de vorst en zal de bewol
king doen toenemen, zonder veel kans
op neerslag.
AANVANKELIJK IS MATIGE VORST,
LATER AFNEMENDE VORST TE WACH
TEN. DE VERDERE VOORUITZICHTEN
GEVEN KANS OP AANHOUDEN VAN
DE VORST.
BAROMETERSTAND
Vorige stand 766 m.M.
Stand van heden 764 m.M.
Neiging achteruit.
Opgave van:
Fa. A. FEDERMANN, Opticien
Groote Houtstraat 37, Haarlem
Misschien nog wel koorts
ookl Aspirin is de on
overtroffen bestrijder van ver-
koudheid. Na Uw verkoudheid
zult U met zo velen zeggetu
Zon Aspirientje
helpt toch maar!
(Adv. Ingez. Med.J.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Waar blijven onze
schaakliefhebbers
Het was een goede gedachte van het be
stuur van de Volksuniversiteit, om bij de le
zingen over letterkunde, muziek enz., ook
een uit 12 lezingen bestaande schaakcursus
te voegen.
Een cursus, waar onze in de schaakwereld
zoo bekende heer A. D. de Groot een uiteen
zetting zou geven over de aanval en verdedi
ging in het schaakspel; leerzaam zoowel voor
mingeoefenóen als voor meergevorderden,
dus ook voer clubspelers.
Hoe groot was echter de teleurstelling, toen
Woensdagavond j.l. de eerste lezing gehou
den zou worden en het bleèk dat slechts 6
o.a. a f 2.25
WITTOP KONING - HAARLEM
HARMENJANSWEG 67A. - TELEFOON 16100
(Adv. Ingez. MedJ
AGENDA
DINSDAG 11 FEBRUARI
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: Concert
H. O. V. 8.15 uur.
Gemeentelijk Concertgebouw (tuinzaal) Bak
en kookdemonstratie Gem. Gasbedrijf. 8 uur.
Remonstrantsche Kerk: Bijeenkomst Evan
gelische Maatschappij. 8.15 uur.
Luxor Sound Theater: Greta Garbo als
„Anna Karenina". 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals Theater: „De zanger van Broad
way", 2,30, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „De Roode Pimpernel". Op
het tooneel: „Raimond et Fils", Sketch acro
batie 2.30, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: „Mazurka" geprolon
geerd. Op het tooneel: „Rettichini Trio", dans-
fantasieën. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan
dags. Toegang vrij.
Frans Hals Museum: Tentoonstelling wer
ken van Louis Hartz, 104 uur.
WOENSDAG 12 FEBRUARI
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: Voordracht
avond leerlingen Muziekschool A. de Vogel.
7.15 uur.
Gebouw Protestantenbond: Filmvertooning
voor de Volksuniversiteit. 8.15 uur.
Wilsonsplein 11: Alg. verg. Levensverz. Mij.
Haarlem". 2 uur.
Statenzaal (Prinsenhof): Vergadering van
den gemeenteraad. 1.30 uur.
Bioscoopvoorstellingen, 's middags en des
avonds.
Frans Hals Museum- tentoonstelling wer
ken van Louis Hartz, li
deelnemers zich voor dezen belangrijken cur
sus hadden opgegeven.
Niet prettig voor den heer De Groot en nog
minder prettig voor den secretaris van het in
stituut ar. Bartstra.' die moest mededeelen,
dat wegens de te geringe deelnoming deze
schaakcursus geen doorgang kon vin-den.
Waar blijft nu dat geweldige schaak-
enthousiasme van nog geen 2 maanden ge
leden?
Gezien dit enthousiasme moest een der
gelijke serie lezingen bestormd worden!
Of heeft er een afkoel-proces plaats ge
had!
Of heeft het publiek te weinig aandacht
geschonken aan het gepubliceerde programma
van de Volksuniversiteit?
En maakte men het niet gemakkelijk door
gratis programma's in boekvorm te verstrek
ken via de Openbare Leeszaal. (Zijn nog
verkrijgbaar!)
Hoe het cok zij, het is jammer dat deze
cursus in „hersen-gymnastiek" niet doorging.
Of zullen er van heden af zooveel aanvragen
binnenkomen, dat dr. Bartstra dezen cursus
toch laat doorgaan?
EéN VAN DE ZES.
Ter overdenking.
Zeer Geachte Redactie,
De verslagen van de vergaderingen van de
Eerste Kamer der Staten-Generaal zullen,
naar ik veronderstel, niet door alle lezers van
Uw dagblad worden gelezen. Mag ik daarom
de aandacht vestigen op twee uitlatingen van
den man, die in dezen benarden tijd den moed
heeft schipper te zijn op ons schip van staat?
Colijn zeide in de Eerste Kamer:
„Ik ben overtuigd, dat wij er op den in
geslagen weg kunnen komen, als allen,
die leiding hebben, den moed hebben, de
werkelijkheid onder de oogen te zien."
„De regeering moet overtuigd zijn van de
onvoorwaardelijke trouw en gehoorzaam
heid der dienaren van het overheidsgezag."
Wat Colijn zei zal een vergadering niet tot
gejuich brengen, maar den in de rustige sfeer
van zijn kamer verblijvenden Nederlander
kunnen die woorden tot nadenken stemmen.
En tot handelen in den geest als Schipper
Colijn van zijn opvarenden vraagt.
Men bedenkeer schuilt levenservaring ach
ter hetgeen Colijn van ons verlangt. Levens
ervaring, die ook in crisis-tijd haar niet te
devalueeren waarde heeft.
W. LUBBERINK.
Denkt aan de Kinabu.
Geachte Redactie,
Juist in deze dagen, waarin iedereen te kam
pen heeft met financieele moeilijkheden door
de crisis veroorzaakt, vind ik het een prachtig
idee van het bestuur van Haarlem's Kinder
en Meisjeskoor, een uitvoering te geven ten
bate van de Vereeniging voor uitzending van
Nederlandsche Kinderen naar Buiten (KINA
BU) comité Haarlem
In dezen tijd, nu het zoovelen ontbreekt aan
het allernoodigste, tracht deze vereeniging de
meest behoeftigen eenigen tijd te laten genie
ten van buitenlucht en goede voeding.
Hoevelen moeten niet teleurgesteld" worden
aaar het geld, dat voor deze uitzending noodig
is, ontbreekt.
Wanneer allen, die ondanks de slechte tij
den nog iets kunnen missen, het concert dat
Donderdagavond a.s. door bovengenoemde ko
ren gegeven wordt, bezoeken, om te genieten
van de frissche kinderzang en van de goede
solisten, zal de KINABU in staat gesteld wor
den aan meer aanvragen te voldoen.
In de hoop, dat ik later mag hooren, dat
een groot batig saldo aan de KINABU kon af
gedragen v/orden en met dank voor de plaats
ruimte,
EEN MOEDER
Veiligheid voor alles.
Ieder, die veel of weinig gebruik maakt van
den weg, zal ervan doordrongen zijn, dat
„Veiligheid voor alles" onze lijfspreuk moet
zijn.
Dat van overheidswege alles in het werk
wordt gesteld, om iederen weggebruiker het
veege lijf zoo goed mogelijk te beveiligen,
kunnen wij niet anders dan van harte toe
juichen.
Snelheidsmaniakken in bebouwde kom, be-
berijderes van onbetrouwbare vehikels waar
van remmen of stuurinrichtingen niet meer
aan de eischen voldoen, overtreders van ver
keersverbod of gebruik van alcohol worden
zwaar gestraft .indien zij het ieven van an
deren daarmede in gevaar brengen.
Wel zijn de lasten zwaar die drukken op de
eigenaars zoowel van luxe- als vrachtwagens
Voor die zware offers zien wij tenminste
nog de door Rijk of Provincie modern aange
legde wegen of bruggen.
Dat onze provinciestad Haarlem, ook al het
mogelijke doet, kunnen wij niet anders dan
van harte toejuichen. Behalve met de be
ruchte Ant-honiestraat, die met haar jaren
lang onteigeningsplan. nu niet alleen te smal
maar ook met haar wegdek levensgevaarlijk
is geworden.
De bestrating is zoodanig aan het verzakken,
dat de tramrails niet meer gelijk, maar
geheel boven het wegdek uitsteken.
Dat dit gevaar niet denkbeeldig is, kan
ieder zich levendig voorstellen, vooral door
het druk tram- en autoverkeer in deze straat
en vooral als men als bewoner van dit stads
gedeelte het geregeld verkeer gadeslaat.
Hoe soms een motor- of fietsrijder bij een
buiteling er nog goed afkomt en het geluk
bij een ongeluk heeft, niet voor een snel rij
dende auto terecht te komen, mag tot heden
wel een wonder genoemd worden.
Rust dan ook niet op de overheid de
plicht dat zij in de eerste plaats „veiligheid
voor alles" in praktijk brengt?
EEN ANTHONIESTRAATBEWONER
Doet de Haarlemsche politie
iets aan lawaaibestrijding?
Geachte redactie,
Het zal uw lezers misschien ietwat naief
voorkomen, dat in een tijd van bestrijding
van overbodig en zéér nadeelig straatlawaai in
het algemeen en overbodig autogetoeter in 't
bijzonder, een inwoner van Haarlem boven
staande vraag moet stellen.
Men leest, dat in New-York den taxichauf
feurs door den burgemeester een belofte
wordt afgenomen, op loyale wijze mee te wer
ken aan de daadwerkelijke lawaaibestrijding.
Men leest verder dat in geheel België het
autogetoeter gedui-ende de uren van zonsonder
gang tot zonsopgang geheel verboden is. Dat
het nog kort geleden, om zijn nachtelijk
straatrumier beruchte Parijs thans ook des
nachts een der stilste steden van Europa is.
Men ervaart zelf, bij een bezoek aan Londen,
hoe geruischloos daar het verkeer zijn gang
gaat. Men leest allerwege dat deze stilte bij
Op de tentoonstelling geweest, doch nog
geen keus kunnen maken? Begrijpelijk.
Er was te veel te zien.
Thans bent U rustig aan het overwegen,
welke wagen U het meest geschikt
voorkomt. Daarna zult U enkele merken
laten komen om die serieus te beproe
ven en tenslotte Uw keus te maken.
Vergeet dan niet de
OPEL TE LATEN KOMEN.
(vanaf 995.—.)
Product van GENERAL MOTORS.
Official Dealer
WAGENWEG 8—10 - TELEF. 13850
HAARLEM.
(Adv. Ingez. Med.)
het autoverkeer een aanzienlijke verminde
ring aan ongelukken tengevolge heeft.
Maar wat doet men te Haarlem?
Ik heb de ondervinding, gebaseerd op da
gelij ksche waar-neming van onze verkeers- en
andere agenten, dat men inzake de auto-
la waaibestpling niets doet!
Mocht deze conclusie niet juist zijn, dan is
het misschien mogelijk, dat de Haarlemsche
politie, evenals de Amsterdamsche eens pu
bliceert, hoeveel processen-verbaal wegens
overbodig veroorzaken van lawaai gedurende
de laatste maanden zijn opgemaakt.
Tot laat in den nacht, ja, tot 1 uur of zelfs
later, gillen door Haarlem's straten onge
straft de claxons, terwijl toch. de Haarlem
sche Commissaris onlangs de order heeft uit
gevaardigd. dat er in stede van claxonsignalen
lichtsignalen moeten worden gegeven.
Mat wat helpen zulke orders als er niet de
hand aan wordt gehouden? Hoogstens wordt
het gezag er door verslapt!
Men leest, dat te Amsterdam, de agenten
van den Verkeersdienst luisteren naar de
sterkte der claxons en dat als er één is, die
door bijzondere onwelluidendheid of door
dringend lawaai de aandacht trekt, het num
mer van de auto van dezen lawaaimaker wordt
genoteerd en de eigenaar achterhaald. Na
mens den Hoofdcommissaris van Politie
krijgt deze autobezitter dan een aanmaning,
waarin hem wordt meegedeeld, dat de claxon
die hij gebruikt te veel en te hard geluid
maakt en dat het toch'beter voor de rust in de
stad zou zijn, als hij daarin verbetering zou
brengen. Reeds moet een honderdtal van
zulke brieven zijn verzonden, en het succes
moet zeer groot zijn. Velen, die dezen wenk
ontvingen, hebben hem ter harte genomen,
en zich voorzien van een claxon, die een be
scheidener en mogelijk beschaafder geluid
produceert. Op deze wijze wordt bevorderd dat
ooren en zenuwen worden gespaard.
Het is voorts bekend, dat de actieve Amster
damsche Commissaris samenwerking op prijs
stelt met collega's van andere gemeenten.
Zou deze samenwerking ook met Haarlem
bestaan? vragen wij ons zeer weifelend af.
En zoo dat niet het geval is, hoe lang moet
het dan duren, voor ook te Haarlem, althans
tusschen 11 uur 's avonds en 7 uur 's morgens
een dusdanige stilte heerscht, dat men rustig
kan slapen?"
Stiltecampagnes door particulieren gear
rangeerd, zijn lapmiddelen, het is hier de po
litie die een taak heeft te vervullen en die
daarin, ondanks het feit, dat de wetgever in
grijpen toelaat en in sommige gevallen zelfs
in de hand werkt, bij voortduring in gebreke
blijft!
Claxonneeren is geheel overbodig! Iedere
goede autobestuurder, die zich aan de voor
schriften houdt, weet, dat hij honderden
K.M. kan rijden zonder ook maar éénmaal
zijn claxon te behoeven te gebruiken.
„Lang. luidruchtig claxonneeren,
Doen slechts onbeschaafde „heeren"!
Met dank voor de plaatsing in het alge
meen belang:
ADALINE-GEBRUIKER.
in afwachting van de maatregelen die de
Haarlemsche Commissaris zal nemen!
FeiCK
- Eenheid van het geheele Fransche volk,
meneer?Prachtig, meneer!Maar met
de linkerzijde?.... nóóit, meneerrr!
(Uit l'Oeuvre.)
