Défilé der gemotoriseerde Artillerie
DE GOUDEN BRUG.
De onlusten in Spanje. De cel in
een der kloosters te Madrid, waar de
oproerlingen hebben huisgehouden
H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana in het galarijtuig bij aankomst op het Alexanderveld te den Haag, waar zij Donderdag
het derde halfregiment huzaren inspecteerden
De zeventigste verjaardag van den Nederlandschen
gezant te Parijs, jhr. Loudon. Een snapshot tijdens
de huldiging van den diplomaat door de Nederland-
sche kolonie
FEUILLETON
ROMAN VAN HANNO l'LESSEN.
(Nadruk verboden)
21)
In den middag van dezen dag heeft Johanna
twee telefoongesprekken vanuit haar hotel.
Het eerste is met den voormalïgen commis
saris der recherche, Schwarzer, die nu een
particulier detective-bureau in de Brienzer-
straat heeft. Haar kort en bondig geformu
leerde opdracht geeft Schwarzer na beëindi
ging van het telefoongesprek aanleiding tot
een snel en doelbewust optreden in dat spe
ciale onderdeel van zijn vak. waarin hij in den
loop der jaren reeds heel wat gunstige resul
taten heeft bereikt. Zóó voortreffelijk is de
reputatie, welke hij geniet, dat de directeur
van het Grand Hotel Grunewald geen oogen-
blik heeft geaarzeld hem op een informatie
van de bewoonster van kamer 130, warm aan
te bevelen.
Johanna's tweede verbinding is een inter
communaal gesprek met Igls, dat tante Sophie
aan het andere einde van de draad totaal
uit haar evenwicht brengt.
Stefan Szartossy, die de laatste vierentwin
tig uur tot den bij zonderen vertrouwensman
van barones von Geitier is gepromoveerd, ver
mag haar slechts gerust te stellen met de toe
zegging, dat hij volkomen te harer beschik
king blijft. Want Johanna heeft haar tante
niets meer of minder dan het volgende mede
gedeeld:
Professor Witte heeft haar, in het belang
van haar ernstig aangedane stem uitdruk
kelijk gewaarschuwd voor een langer verblijf
in de bergen en haar dringend aangeraden
onmiddellijk een zuidelijker klimaat op te
zoeken. Zij heeft daarom besloten naar Cairo
^te gaan, waar het bij Shepheard nog niet al
te druk zal zijn. Zij vertrekt morgen via Salz
burg naar Triest.
Tante Sophie moet eveneens morgen den
korteren weg over den Brenner nemen. Zij
verwacht haar op den avond van den 31sten
December in Hotel Splendid in Triest.
„Alles zoo hals over kopzucht Sophie
von Geitier.
„Het arrangement van de barones is wel-
overlegd en even verstandig als practisch",
tracht Szartossy haar te verzekeren. „En dat
de barones haar aandeel in het reisprogramma
tot Triëst zoo gemakkelijk mogelijk wordt
gemaakt, daarvoor hoop ik te zorgen, als
u zoo goed volt zijn dit aan mij over te
laten".
„Met genoegen, beste Szartossy. Wat heer
lijk, dat ik u tenminste heb. Het kamermeisje
zal dus de koffers gaan pakken en u zorgt
voor m'n reisbiljet en brengt mij naar den
trein, ja? Morgenochtend om elf uur van
Innsbruck, heeft Hannerl gecommandeerd.
En alles vanwege die stem! Maar het kind
scheen wel erg heesch te zijn; dat heb ik
zelfs door de telefoon gehoord!"
„De barones zag er gisteren zeer slecht
uit en heeft eenige ontspanning ongetwijfeld
dringend noodig".
„Eigenlijk zijn we ook voor ontspanning hier
heen gekomen. Enfin, vooruit dan maar. Op
naar Cairo. Ik neem het nu eenmaal niet zoo
zwaar. Dat weet Hannerl ook drommels goed
en ze weet ook, dat ze zich op haar oude
tante verlaten kan, waar en wanneer ze haar
noodig heeft!"
Szartossy lacht heimelijk om deze geheel
nieuwe wijze van de zaken voor te stellen door
de oude dame, die haar hulpeloosheid plotse
ling geheel heeft afgelegd en totaal vergeten
schijnt te zijn, hoe zij zich slechts enkele mi
nuten geleden over een en ander heeft uitge
laten. Maar zelfs in dezen vermakelijken om
mekeer van de barones steekt slechts charme
en gratie.
„Ach, wilt u het meisje even zeggen, dat
ze moet gaan pakken?" beschikt ze met on
weerstaanbare beminnelijkheid over den rid
derlijken Hongaar. „Dan laat ik me intusschen
door dr. Falk de krant voorlezen".
Daarop schrijdt ze de hall door, genadiglijk
dankend voor de eerbiedige buiging van Syl
vester Vonberg, die haar tegemoet komt. Bij
alle minzaamheid ligt er echter zooveel ge
reserveerdheid in de wijze, waarop de oude
dame slechts enkele centimeters het hoofd
groetend buigt, dat Sylvester het niet waagt
haar aan te spreken.
En toch brandt de vraag naar Johanna
hem op de lippen. Nóg tast hij volkomen in
het duister. Zwijgen omringt hem, een koel,
ondoordringbaar en onbarmhartig zwijgen.
Nóg is hij overgeleverd aan de ergste van alle
folteringen: wachten! Doelloos wachten,
wachten op genade of een beslissende veroor
deeling
Hij stormt het hotel uit, dwars door het
dorp Igls en over den breeden straatweg naar
Vill. Daar komt hij in een kleine herberg tot
rust. De waard brengt, op zijn verzoek cognac,
daarna gentiaan. Meer en altijd meerDe
inhoud van Johanna's portemonnaie is nauwe
lijks toereikend om de vertering te betalen.
Na het telefoongesprek met haar tante
begeeft Johanna zich naar het Hotelbureau.
Haar bewegingen zijn automatisch en afge
meten. Zij spreekt op gedempten toon, maar
nochtans zeer gedecideerd:
„Ik vertrek morgenochtendmet den
F.-D. trein van 10 uur van het Centraal sta
tion naar Triëst. Zorgt u voor een reisbiljet en
maakt u de rekening klaar. Voorts zou ik nu
graag een flesch wijn, Haute Sauterne, op
mijn kamer hebbenEn dan de hoofd
zaak: ik wensch in geen geval voor morgen
ochtend te worden gestoord. Laat u mij om
acht uur wekkenEn om half negen zal
meneer Schwarzer van het Detective Bureau
naar mij vragen. Wilt u mij dan onmiddellijk
waarschuwen?,"
„Zee goed barones; wij zullen er voor zorgen
dat alles prompt wordt uitgevoerd!" De chef
de réception vergezelt Johanna naar de lift,
waar hij de deur voor haar opent.
Op haar kamer lost ze drie tabletten van
een slaapmiddel op in een glas wijn, dat zij
dorstig leegdrinkt. Dan begeeft zij zich te
bed
Oververmoeid, de réactie van al te over
spannen zenuwen in vereeniging met de
sterke narcotium doen haar spoedig inslapen.
Ook Sylvester Vonberg, die eerst laat in den
avond in Iglerhof terugkeert, vindt dezen
nacht de slaap. De zware, doffe slaap na sterk
alcoholgebruik
Geheel anders staat het met Sophie von
Geitier, die telkens uit een lichten sluimer
ontwaakt om dan verschrikt naar de klok te
kijken. De vrees zich te zullen verslapen doet
in niet geringe mate afbreuk aan haar nacht
rust, die gewoonlijk toch niets te wenschen
overlaat.
Om 8 uur staat zij op en begint zij toilet te
maken, waarbij de gepakte koffers haar danig
in den weg staan. Zij vindt niets, haalt alles
overhoop en belt tenslotte wanhopig om het
kamermeisje.
Om 9 uur zit zij in de ontbijtzaal, waar zij
nerveus naar Szartossy uitkijkt. Eindelijk
vijf volle minuten later treedt deze de zaal
binnen, waar hij aan haar tafeltje plaats
neemt. Omiddellijk voelt de oude dame zich
meer op haar gemak en zij is nu tenminste in
staat de afscheidscercle te leiden, welke ge
vormd wordt door de verschillende hotel
gasten, die haar nog eenmaal de hand komen
drukken.
Het slaat 10 uur, als Szartossy de barones in
de auto helpt, die hen naar Innsbruck zal
brengen. En juist van dat moment is Sylvester
Vonberg, die zoo juist is opgestaan en doel
loos naar buiten staart, getuige. Hij ziet hoe
de koffers van barones von Geitier ach
ter op den wagen worden geladen, voor
een ander deel een plaats krijgen bij den
chauffeur. Hij ziet ook, hoe dr. Falk, miss
Spencer en de directeur van het hotel do
vertrekkenden nawuiven en zijn eerste ge
dachte is naar beneden te snellen en te vragen
naar de reden van dit plotselinge vertrek, hen
zoo noodig tegen te houdenEen blik in
den spiegel echter herinnert hem er aan, dat
hij zich eerst behoorlijk zal moeten kleeden.
Haastig en gejaagd voldoet hij aan dezen
eïsch
Van den portier verneemt hij, dat Barones
von Geitier inderdaad is vertrokken. Zij neemt
den 11 uur-trein van Innsbruck.
„Naar Weenen?" vraagt Vonberg.
„Wel neen, dat is toch de Rome-expres!"
„En meneer Szartossy? Reist die met den
zelfden trein?"
„Neen, die blijft nog hier. Hij brengt de
barones naar het station".
Dies blijft Sylvester Vonberg niet veel an
ders over dan post te vatten in de hall om den
Hongaar bij diens terugkeer onmiddellijk te
kunnen interpelleeren. Daarbij is zijn denk
vermogen volkomen uitgeschakeld en zoo
bemerkt hij niet, dat uren voorbij gaan. Het
ontgaat hem, da thet middag wordt en de
hotelgasten zich naar de eetzaal begeven en
evenmin bemerkt hij, dat zij na tafel de hall
weer passeeren. Hij hoort niets van hun lachen
en praten en hun haastige schreden, hij ziet
niet, dat de schemer valt en de avond komt.
Sylvester Vonberg wacht op Stefan Szartossy.
Hij wacht.... wacht.... wacht.... en niets
dan dat.
(Wordt vervolgd)
De leden der Duitsche delegatie (op
bovenstaande foto links) woonden Don
derdag de zitting van den Volkenbonds
raad te Londen bij. Met (x), Von
Ribbentrop, de leider der Duitsche
delegatie
Een afdeeling van het regiment motor-artillerie defileerde Donderdagmiddag te Amsterdam voor den generaal-majoor, De voorbereidingen voor de Rijksdagverkiezingen in Duitschland. In de bureaux van den Burgerlijken Stand
commandant der 4e divisie J. J. G. baron van Voorst tot Voorst zijn de ambtenaren druk bezig met het samenstellen der kiezerslijsten
De kronkelwegen van de Langstraat worden zooveel mogelijk
weggenomen. Het plaveisel wordt met een dansende wals
aangestampt
De Hertog en de Hertogin van Gloucester woonden te
Arborfield nabij Workingham de ruiterwedstrijden voor leden
der cavalerie bij. De hooge gasten onder de toeschouwers
