DE SOCIALE VERZEKERING.
DINSDAG 24 MAART 1936
H X A R E E SI'S D A G B E A D"
9
Over de invaliditeitsrente, de
weduwe- en weezenrente.
Tot de voordeelen welke door het bezit van
een rentekaart geboden worden behoort ook
de invaliditeitsrente.
De verzekerde heeft recht op invaliditeits
rente:
a. wanneer hij blijvend-invalide is. d.w.z.
blijvend ongeschikt om 1/3 van het loon te
verdienen, dat een gezonde arbeider van zijn
soort en opleiding kan verdienen;
b. wanneer hij tijdelïjk-invalide is, mits de
invaliditeit, dan een half jaar onafgebroken
heeft geduurd, met andere woorden, mits hij
reeds langer dan een half jaar door ziekte
of gebreken zoo goed als niet kan werken.
Voor het recht op invaliditeitsrente wordt
vereischt dat ten minste 150 premiën zijn
betaald.
Voor de invaliditeitsrente en eveneens
voor de in volgende artikelen te bespreken
weduwen- en weezenrente, tellen alle ge
plakte dagzegels mede bij de bepaling van
het aantal der betaalde premiën met dien
verstande evenwel, dat per jaar niet meer
dan 52 premiën kunnen worden geboekt. Een
werkster, die één dag per week arbeid ver
richt en voor wie in 150 weken 150 dagzegels
zijn geplakt, kan derhalve reeds invaliditeits
rente bekomen.
Een rente op grond van blijvende invalidi
teit, de blijvende invaliditeitsrente, kan te
allen tijde worden aangevraagd; de tijdelijke
invaliditeitsrente echter eerst nadat de on
geschiktheid tot werken een half jaar heeft
geduurd. Tijdelijke invaliditeitsrente zal der
halve dikwijls aansluiten op de uitkeeriug
krachtens de Ziektewet, welke een uitkee-
ringsduur van ziekengeld kent van ten hoog
ste 26 weken.
Regel is. dat de invaliditeitsrente ingaat
minder dan f 26 zou bedragen worden af
gekocht, wanneer dit in het belang van de
betrokkenen moet worden geacht.
Weduwen- en weezenrente kunnen tege
lijkertijd genoten worden. Moeder en kinde
ren ontvangen dan echter te zamen niet
meer dan de verzekerde zelf zou hebben ont
vangen. indien hij invalide ware geworden.
Zooals uit het voorgaande wel begrepen is
kunnen worden heeft de Invaliditeitswet tot
hoofddoel, arbeiders in geval van invaliditeit
of ouderdom in het genot te doen komen van
een geregelde geldelijke uitkeering.
De Invaliditeitswet heeft echter ook een
nevendoel, nl. het voorkomen en tegengaan
van invaliditeit door doelmatige behandeling
of verpleging.
Onder behandeling wordt verstaan de
verpleging in een inrichting, operatie, be
straling. massage enz. De verzekerde arbei
der heeft op deze geneeskundige behande
ling evenwel geen recht. Alleen de mogelijk
heid wordt opengesteld. Zij moet worden be
schouwd als een toegift op de krachtens de
verzekering verkregen rechten. Tegen afwij
zing van een aanvraag om geneeskundige
behandeling is dan ook niet het recht van
beroep opengesteld, gelijk dit wel het geval is
ten aanzien van beslissingen, waardoor een
verzekerde zich in zijn rechten meent te zien
aangetast.
Om voor behandeling- in aanmerking te
komen, moet aan de volgende eischen wor
den voldaan.
Ie. er moet gevaar bestaan voor het intre
den van blijvende invaliditeit;
2e. dit gevaar moet door doelmatige be
handeling binnen afzienbaren tijd kunnen
worden afgewend, ma.w.. er moet een aan-
op den datum van aanvraag. Door te late i nemelijke kans bestaan, dat door de behan-
aanvrage berokkenen de verzekerden zich
dus schade, welke grooter is naarmate men
met de aanvrage langer heeft gewacht.
Bij de aanvrage om invaliditeitsrente moet
de loopende rentekaart, alsmede een genees
kundige verklaring van den behandelenden
geneesheer worden overgelegd.
Ouderdomsrente en invaliditeitsrente kun
nen niet te zamen worden genoten. Men heeft
het recht de hoogste van beide renten te
kiezen. Een verzekerde, die öp 65-jarigen
leeftijd in het genot van ouderdomsrente is
gesteld, kan. als hij daarna b.v. op 70-jari-
gen leeftijd invalide wordt en de invaliditeits
rente hooger zal zijn dan de ouderdomsrente,
het verzoek indienen de ouderdomsrente te
mogen inruilen tegen een invaliditeitsrente.
Omgekeerd kan iemand, die vóór zijn 65ste
jaar invalide is geworden en deswege in het
genot van invaliditeitsrente is gesteld, op
zijn 65ste jaar verzoeken om in plaats van de
invaliditeitsrente ouderdomsrente te mogen
ontvangen.
De weduwe van een verplicht verzekerde,
voor wien tenminste 40 premiën zijn betaald,
hiertoe behooren ook alle geplakte dagzegels,
heeft recht op weduwenrente, indien zij
a. den leeftijd van 60 jaar heeft bereikt,
b. nog geen 60 jaar zijnde, blijvend inva
lide is,
dat wil zeggen, blijvend ongeschikt om-1/3
van het loon te verdienen, dat een gezonde
arbeidster- van haar soort en opleiding (dus
b.v. een huishoudster) kan verdienen'.
Echter kan de rente niet worden toege
kend als het huwelijk gesloten werd, nadat
de man zijn 60e levensjaar was ingetreden,
d.w.z. op of na zijn 59sten verjaardag en ook
niet wanneer het huwelijk gesloten werd na
dat aan den man invaliditeitsrente was toe
gekend. Ook lean geen weduwenrente worden
toegekend aan de weduwe, die is hertrouwd,
dus wanneer het opvolgend huwelijk gesloten
wordt vóór den datum, waarop zij anders
recht op reu te zou hebben verkregen. Her
trouwt zij echter nadat zij in het genot van
weduwenrente is gesteld, dan blijft zij deze
rente behouden.
Wanneer van den datum van toelating tot
de verzekering tot den datum van 't overlij
den steeds zegels van 60 cent zijn geplakt
dan bedraagt de weduwenrente f 187.20 per
jaar.
Zijn er zegels van lagere waarde geplakt
dan is ook het bedrag der rente lager. Inge
val de rente minder zou bedragen dan f 26
per jaar, kan zij werden afgekocht door een
som ineens, mits dit in het belang van de
weduwe is.
Indien een weduwe zelf ook verzekerd is,
zal zij dus twee renten naast elkaar kunnen
genieten nl. de weduwenrente krachtens de
verzekering van haar echtgenoot en de
ouderdomsrente of invaliditeitsrente krach
tens haar eigen verzekering. Beide renten
worden onafhankelijk van elkaar en derhal
ve onverminderd naast elkaar toegekend.
Een weduwe, die zelf verzekerd is, zal dus,
als zij niet invalide is, op haar 60e jaar de
weduwenrente ontvangen en daarnaast op
65-jarigen leeftijd haar eigen ouderdoms
rente. Wordt aan de weduwe weduwenrente
toegekend op grond van invaliditeit, dan
heeft zij. mits op haar rentekaarten 150 ze
gels zijn geplakt, tegelijkertijd recht op inva
liditeitsrente krachtens haar eigen verzeke
ring.
Weduwenrente op grond van het bereiken
van den 60-jarigen leeftijd gaat in:
a. als zij ten tijde van het overlijden van
den man reeds 60 jaar was, op den datum
van het overlijden!
b. als zij op den sterfdatum van den man
nog geen 60 jaar was op haar 60en verjaardag.
Te late renteaanvrage is hier niet van in
vloed. Wel is te late aanvraag van invloed,
wanneer de renteaanvraag geschiedt op
grond van invaliditeit. De rente gaat. tenzij
bewezen kan worden, dat de weduwe ten
tijde van het overlijden van haar echtgenoot
reeds invalide was, eerst in op den datum
van aanvraag, zoodat hier te grootere scha
de wordt geleden, naarmate met het indie
nen der aanvraag langer wordt gewacht.
Recht op weezenrente hebben de nagela
ten kinderen beneden den leeftijd van 14
jaar wanneer er, evenals bij de weduwen
rente, 'tenminste 40 premiën zijn betaald.
Ook hier geldt elke dagzegel voor een week-
zegel, met dien verstande dat per jaar niet
meer dan 52 dagzegels voor de berekening in
aanmerking kunnen worden gebracht.
Bij het vóór-overlijden van een verzeker
de moeder geeft haar verzekering geen recht
op rente, als de vader in staat is zijn kin
deren te onderhouden. Sterft deze vader ook.
dan is het zelfs mogelijk, dat de kinderen
van den datum van zijn overlijden af ook
rechten aan de verzekering der vroeger ge
storven moeder gaan ontleenen. Was de va
der zelf verzekerd, dan kunnen de kinderen
dus twee renten ontvangen, ingaande op den
dag van zijn overlijden.
De rente wordt toegekend aan alle kinde
ren tezamen. Het volle bedrag der weezen
rente wordt genoten tot het jongste kind
den leeftijd van 14 jaar heeft bereikt.
Ook hier kan de weezenrente indien deze
deling spoedig herstel zal intreden;
3e de verzekering moet niet zijn verwaar
loosd. d.w.z. er moet zoo regelmatig mogelijk
premie zijn betaald.
Voor wat dit laatste betreft, zoo zal een
verzekerde die een loon van meer dan f 3000
is gaan verdienen, maar niet voor eigen re
kening met de prenr-betaling doorging en
door dit niet-plakke%- getoond zich niet
voor zijn verzekering r- hebben geïnteres
seerd, zeer zeker niet vr:-r geneeskundige be
handeling of verpleging in aanmerking ko
men.
Voorts spreekt het vanzelf dat de verze
kerde die reeds in het genot is van een blij
vende of van een tijdelijke invaliditeitsrente
niet voor geneeskundige behandeling of ver
pleging in aanmerking komt.
Uit de bovengenoemde eischen blijkt, dat
niet voor alle ziektegevallen behandeling voor
rekening van den Raad van Arbeid kan wor
den verleend. In het algemeen komen acute
ziekten daarvoor niet in aanmerking. Zoo
zal iemand die plotseling zwaar ziek wordt
en naar het ziekenhuis wordt vervoerd, niet
op kosten van den Raad van Arbeid kunnen
worden verpleegd. Er dreigt dan -wellicht le
vensgevaar. maar geen gevaaT, dat verwach
ten doet, dat de patiënt, zoo hij in 't leven
blijft, voor den verderen duur van het leven
blijvend invalide zal zijn, zoodat in dit geval
niet wordt voldaan'.aan deiï'eerste der boven
vermelde eischen. Indien nu dé patiënt de
ziekte wel te boven komt, maar het volledig
herstel niet lukken wil en als gevolg van de
ziekte een zoodanige zwaktetoestand intreedt
waardoor, wanneer niet wordt ingegrepen,
blijvende invaliditeit gaat dreigen, dan kan
de patient voor die zwakte, dus niet voor de
daaraan voorafgaande ziekte, slechts voor 't
niet acute gevolg daarvan naar een herstel
lingsoord worden uitgezonden.
Tal van ziekten, om er enkele te noemen,
ziekte van de ademhal.ings-organen, van de
spijsverterings-organen, 'de zintuigen (ge
zicht, gehoor) lichaamszwakte, bloedarmoe
de enz. kunnen, indien de voorwaarden zijn
vervuld, wel voor behandeling in aanmerking
komen.
Behandeling kan geschieden in ziekenhui
zen, sanatoria en de onder medisch toezicht
staande herstellingsoorden en rusthuizen.
Bij plaatsing wordt rekening gehouden met
de wenschen van den patiënt. Een aanvraag
om geneeskundige behandeling moet tijdig
bij den Raad van Arbeid worden ingediend
onder overlegging van een verklaring van
den behandelend geneesheer.
Nimmer worden kosten vergoed, welke
reeds gemaakt zijn. Zonder voorkennis en
voorafgaand goedvinden van den Raad van
Arbeid" geschiedt geen verpleging op kosten
van het Invaliditeitsfonds.
Men kan zich dus niet op eigen gelegenheid
laten behandelen in de onderstelling, dat de
Raad van Arbeid de rekening wel zal beta
len. als deze hem wordt gepresenteerd. Dit
zou tot teleurstelling leiden.
Hiermede zijn wij gekomen aan het einde
van onze artikelenreeks betreffende de voor
deelen welke den ingevolge de Invaliditeits
wet verzekerden geboden worden.
Tot slot dit aan de verzekerden.
Zorg dat ge de voordeelen die u geboden
worden ook in werkelijkheid geniet door er
op te letten dat voor u geplakt wordt of door
zelf te plakken als ge geen werkgever hebt
die het voor u doen moet.
Een eigen rentekaart is een waardevol be
zit.
'N TUINMAN
Uw adres is: Haitsma Mulierstraat 54,
Haarlem-Noord.
(Adv. Ingez. Med.)
PERSONALIA.
Mej. F. C. W. Berghuis, te Heemstede, is te
Amsterdam geslaagd voor het apothekers as
sistent-examen.
De Burgemeester van Haarlem heeft ter
voorziening in de vacature C. Vos mét ingang
van 4 April a.s. bevorderd tot hoofdagent van
politie, speciaal belast met fotografie en
dactyloscopie den heer J. B. Meulman, thans
agent van politie. Als zoodanig werd hij op
27 Januari 1923 benoemd. Op 16 Januari 1929
werd hij bij de recherche geplaatst. De laat
ste jaren was de heer Meulman reeds op de
afdeeling van den heer Vos werkzaam.
HET TOONEEL
HET MASKER.
ELIZABETH.
De Vrouw zonder Man.
In betrekkelijk korten tijd zagen wij drie
tooneelwerken, waarin koningin Elizabeth de
hoofdpersoon is. Eerst in Schiller's Maria
Stuart, in welke tragedie de figuur van Eli
zabeth misschien nog belangrijker is dan de
ongelukkige koningin van Schotland, daarna
het stuk van Ferdinand Bruckner, dat Het
Rotterdamsch-Hofstad Tooneel hier in een
voortreffelijke opvoering speelde en thans van
Het Masker het tooneelspel van den Fransch-
man André Josset, die met deze dramatische
eersteling onmiddellijk naam maakte.
Josset interesseert zich eigenlijk de titel
zegt het reeds meer voor de vrouw dan voor
de koningin in Elizabeth. Hoe is het mogelijk,
dat deze vrouw, die toch waarlijk niet onge
voelig voor de mannen was, integendeel, her
haaldelijk mannen tot zich trok om ze later
weer van zich af te stooten, heel haar leven
de maagdelijke koningin is gebleven, ziedaar
het probleem, dat Josset heeft getracht in zijn
tooneelstuk te verklaren. Dat hij hierin vol
komen geslaagd is, zou ik niet durven
beweren, ja, ik meen zelfs, dat deze oplossing
van het raadsel in het laatste bedrijf het
zwakste deel van zijn stuk is.
Met ongemeene belangstelling heb ik Jos-
set's drama in de eerste vier bedrijven gevolgd.
In deze bedrijven is een voortdurende stij
ging en de vierde acte is van een zoo sterke
dramatische kracht en zoo tragisch tevens,
dat wij haar klassiek zouden kunnen noemen.
Evenals in Brückner's Koningin Elizabeth
vormt de verhouding tusschen Elizabeth en
den hartstochten j ken E-ssex 't hoofdmotief van
Josset's werk. Tot en met het vierde bedrijf is
het feitelijk een afgerond drama. Wij zien hoe
de vurige Essex lijdt onder dit voortdurend
aanhalen en weer afstooten door de grillige
vorstin, die het eene t poëenblik hem teleur
stelt, wanneer hij" vraagt zijn vriend Bacon te
benoemen tot procureur-generaal, om onmid
dellijk daarop hem te overladen met haar
gunsten door hemzelf tegen het advies van
haar raadgevers in het commando te ver
leen en over het leger, dat het opstandige
Ierland moet onderwerpen. Maar nog grooter
is Essex' vertwijfeling omdat zij ook als vrouw
hem niet wil geven wat hij van haar ver
langt. Het is een voortdurende strijd, die hem
als man vernedert en neerslaat.
Maar niet minder dan hij lijdt Elizabeth
zelf door haar liefde voor Essex. „Er staat
een muur tusschen ons!" roept zij in haar
vertwijfeling uit, als zij, verteerd door jalou
sie. hem gruwelijk heeft beleedigd door hem
in het gezicht te slaan en hem dan naar Ier
land zendt als verdediging voor zich zelf.
omdat zij dezen strijd niet langer kan vol
houden.
Wanneer Essex dan in de vierde acte
terugkeert uit Ierland, waar hij met den op
standeling Tyronne op eigen gezag een wa
penstilstand heeft gesloten, geeft Elizabeth
zich geheel over aan haar vreugde den gelief
den man weer te zien en het schijnt zelfs
een oogenblik, alsof hij ook als man zal over
winnen. Maar dan treedt Robert Cecil, de
minister, de kamer binnen om Essex in staat
van beschuldiging te stellen. Cecil overhan
digt de koningin de bewijzen, dat haar gun
steling een complot tegen den staat heeft
gesmeed en in een prachtig geschreven, dra
matisch sterk gespannen scene levert Eliza
beth den man. dien zij lief heeft, over aan
zijn vijanden, overtuigd, dat dit zijn dood op
het schavot beteekent.
Eigenlijk had dit ik schreef het reeds
het slot van het drama kunnen zijn. Sterk
gebonden, zonder pathetiek, streng in de be
handeling. heeft André Josset ons dezen
martelenden strijd tusschen Elizabeth en
Essex gegeven. Deze 4 bedrijven zijn knap
van bouw en in een voortdurende stijging
voert Josset de handeling op tot dit wel zeer
tragische slot. Zoo groot was ook door
het onroerende spel van Else Mauhs de
indruk van de vierde acte, dat meest tref
Om de draagkracht van een nieuwe brug in Exeter (Engeland) te beproeven
werden locomobielen met 2ware vrachtauto's gebruikt.
fende eerbetuiging voor de spelers het
publiek na het zakken van het doek de span
ning niet door applaus durfde verbreken.
Na dit hoogtepunt was climax bijna niet
meer mogelijk en die bleef in het laatste be
drijf. dat eigenlijk niet meer dan een ver
klarende epiloog is, dan ook uit. Elizabeth
is vier jaar na den dood van Essex niet
meer dan een wrak. Zij is op ae grens van
den waanzin en martelt zich zelf door op
bijna sadistische wijze te wroeten in haar
leed. Zij windt zich op tot een paroxysme
van woede tegenover den rechter, die Essex
ter dood heeft veroordeeld en de vrouw, die
meer dan zij zelf Essex' liefde heeft bezeten.
En dan biecht zij haar rivale, waar
om zij. de koningin, nooit vrouw heeft kun
nen zijn. En wanneer zij eindelijk alleen is.
speelt zij weer. als in het begin, haar partij
kaart, maar de stoel, waarin eens Essex zat.
is nu leeg en Elizabeth is een eenzame, on
gelukkige vrouw, wier leven feitelijk reeds
geheel is uitgebluscht.
Dit laatste bedrijf nu was. althans voor mij,
een teleurstelling. Niet alleen, dat de ver
klaring niet vee! meer was dan een slaap
kamergeheim. maar zij leek mij nog al ge
forceerd en overtuigde slechts matig. En heel
dit bedrijf met deze half-waanzinnige vrouw
deed ook min of meer melodramatisch aan.
Ontroering bleef ujt ondanks het verbluffend
knappe spel van Else Mauhs, die ook in dit
bedrijf toonde, welk een groote tragedienne
zij is.
Maar de eerste vier actes zal ik mij steeds
met dankbaarheid blijven herinneren. Wat
Else Mauhs als Elizabeth in deze bedrijven
gaf, was waarlijk grootsch. Zij was wel vol
komen Koningin, zelfs in de oogenblikken,
waarin Elizabeth, verteerd door jalouzie zich
geheel vergat. Vorstelijk en met prachtige
schakeering gespeeld, is deze koningin
Elizabeth gisteren voor Else Mauh.s niet min
der dan een triomf geworden. Vooral in de
vierde acte, waarin zij van het hoogste geluk
neerstort tot de diepste smart, was haar spel
magistraal. Met een phenomenale zekerheid
gaf zij de telkens wisselende gemoedstem
mingen stérk ontroerend in haar geluk zoowel
als in haar leed. In dit bedrijf steeg zij tot
een hoogte, die alleen de allergrootsten ver
mogen te bereiken. Dat haaf spel in de laatste
acte mij slechts weinig voldeed, lag aan het
stuk niet aan de actrice. Ik bewonderde
Else Mauhs ook hierin om haar volmaakte
techniek, haar grandioos spel, maar tot meer
dan bewondering kwam ik niet, omdat de
figuur van Elizabeth door Josvset voor
mij hier de grenzen van het aesthetische over
schreed
Else Mauhs stond gisteren in een voortref
felijk milieu. Van allen kreeg zij het tegenspel,
dat de rol vroeg. John Gobau heeft in den
vurigen, hartstochtelijken Essex den man
met te veel hart een hem prachtig liggende
rol gevonden. Hij speelde haar met zuidelijk
brio en een temperament „en brülant les
planches". Ko Arnoldi was als de zich steeds
beheerschende diplomaat wel volkomen ae
tegenpool van Essex. Een zeer mooie, intelli
gent en voornaam gespeelde rol was deze Ro
bert Cecil van Arnoldi. En Cruys Voorbergh
completeerde dit kwartet der 4 hoofdpersonen
met zijn Francis Bacon, den man met te veel
verstand en te weinig hart, scherp, ijzig koud
in zijn harteloosheid en geslepenheid.
Louis Gimberg was een gemoedelijke Lord
Burghley, Emile van Stuwe een markante An
thony Bacon en Georgette Reyewsky voldeed
als Mary Howard, wel de ondankbaarste rol
in het stuk, daar zij eigenlijk alleen diende als
repoussoir voor de soloscène van Else Mauhs
injret laatste bedrijf.
cir was voor deze in zeer mooie décors gege
ven opvoering van Het Masker een verheu
gende belangstelling. De goed bezette zaal
heeft Else Mauhs aan het slot, toen bloemen
werden aangebeden, een warme, minuten
lange ovatie gebracht. Maar de mooiste hulde
voor onze groote tragédienne was toch de in
drukwekkende stilte na het vierde bedrijf.
Deze hulde ging uit boven het meest geest
driftig applaus.
J. B. SCHUIL
MUZIEK.
Kinderkoor „De Kleine Stem".
Operette-Avond.
Weer was er een operette-avond in den
Jansschouwburg, evenals twee dagen te voren.
Toen waren volwassenen de vertolkers, nu,
Maandagavond, jongeren, kleinen en zelfs
kleuters. Beide uitvoeringen hadden denzelf
den leider, den heer J. Post. Deze leider was
echter Maandagavond onzichtbaar, behalve
den korten tijd dat hij in de rol van den On
derwijzer in „Een Vacantiegeval" zelf ten too-
neele verscheen en bij de handeling mee
speelde. We kunnen wel veronderstellen dat
hij den overigen tijd van achter de schermen
een waakzaam oog op de vertooningen ge
houden zal hebben, maar het muzikale be
stier kon hij den pianist, den heer Max van
der Waag overlaten en deze behoefde naar de
kinderen nauwelijks om te zien. Het was
merkwaardig en prettig hoe alles als op rolle
tjes liep. zonder eenige zichtbare leiding. Alle
koren 'en soli kwamen precies op tijd;" alles,
ook de tamelijk moeilijke tertsmodulaties in
„Een Vacantie-geval" werd met volstrekte ze
kerheid geïntoneerd: de dansfiguren en dans
passen werden correct uitgevoerd. En dan
moeten we bedenken dat onder de vertoonen-
den hummels van zes. zeven jaar waren!
Natuurlijk waren er ook wel oogenblikken,
waar de expressie niet in overeenstemming
met het dramatisch gebeuren was. b.v. toen
Jan door den geweldig grooten snoek, dien hij
aan zijn hengel moest hebben, in den vijver
getrokken was. Toen riep het heele koor, dat
gekomen was om hem te redden: „help! help!"
met zulke vroolijke gezichten, dat we aan de
echtheid van den snoek en de rest begonnen
te twijfelen. Zoo was er wel meer, maar ook
dat kan in de toekomst verholpen worden en
het was in elk geval niet in staat om den goe
den totaalindruk te bederven.
„De Kleine Stem" trad ditmaal in twee af-
deelingen op: afd. Haarlem-Noord speelde
„Een Vacantie-geval", afd. Haarlem speelde
„De Tooverbal". Eerstgenoemd kinderzang
spel zagen we verleden jaar van de afd. Haar
lem. De muziek van Jac. Jansen is wat pre
tentieus en maakt het den kinderen niet ge
makkelijk.. De pianopartij is erg druk, hier en
daar overladen. Het rukken van den snoek
wordt echter in de piano zeer drastisch en
treffend weergegeven. Een enkel volksliedje,
als „Tusschen Keulen en Parijs" is in de parti
tuur verwerkt. Dat alles met zuivere intona
tie gezongen werd, zeide ik reeds. De soli wa
ren alle wat zwak van stem; meer volumen
is misschien wel op den duur te bereiken.
Zeer mooi van klank was daarentegen de
stem die den proloog en den epiloog van den
„Dichter" in „De Tooverbal" reciteerde. Daar
kan bij goede leiding nog wel wat uit groeien!
„De Tooverbal". een „Spel van Twist en Ver
zoening", Kinderoperette in één bedrijf in drie1
tafereelen, woorden en muziek van Geertruida
v. Vladeracken, is een stuk met een tendens.
Eigenlijk is het meer tendens dan stuk want
de schrijfster beheérschte haar onderwerp
niet zóódanig, dat zij het ondergeschikt kon
maken en in den vorm kon kneden, waarin
we een kinderoperette gaarne zien. Maar aan
den anderen kant is die tendens: de prediking
van vrede en verdraagzaamheid, zóó mooi. dat
men ze de jeugd niet te vroeg kan inprenten.
Vele kleinen zullen ze nu nog niet goed be
grepen hebben, maar de jonge bodem is
vruchtbaar en later zal wellicht het uitge
strooide zaad rijke vruchten voortbrengen.
Wegens de wet op het auteursrecht had men
geen toelichtingen in het programma mogen
opnemen, en daarom gaf de heer Post vóór
den aanvang een kort exposé van den inhoud.
Ik hoop dat het riet a!s overtreding van de
auteursrechten zal beschouwd worden, wan
neer ik ten algemeenen nutte althans een
paar regels van den tekst citeer:
„Oorlog is voor niemand goed: of je wint
of zoudt verliezen, 't kost maar tranen, goed
en bloed." Tot verbroedering wordt aange
spoord: dan zal een nieuwe wereldorde komen.
Dat zijn, vooral in onze bewogen tijden,
woorden, die diep in het hart der menschen
gegrift mogen worden! Zij werden nog ver
sterkt door de borden die in het slottafereel
op het tooneel omhoog gestoken werden en
waarop de woorden Verdraagzaamheid, Vrede,
Vriendschap, Ontwikkeling en Naastenliefde
prijkten. Daarachter werden vaandels ont
plooid.
De muziek van mevr. v. Vladeracken is vrij
wat minder pretentieus dan die van Jac. Jan
sen. Zij bezorgde den executanten dan ook
weinig of geen moeite. Aardig en zuiver wer
den de soli en de ensembles gezongen, niet
minder aardig waren de dansen, waarin vooral
de kleine hummels zich verrassend weerden.
De avond werd geopend met een toespraak
van den voorzitter, die o.a. vertelde dat „De
Kleine Stem" nu 15 jaar bestaat en die hulde
bracht aan de heer en Oosterbaan en Post, die
resp. 15 en 13 jaar hunne krachten aan D.
K. S. gewijd hebben. En na afloop werd door
een der oudste werkende leden aan het bestuur
een bloemenmand en aan den leider J. Post
een bos bloemen aangeboden.
Hedenavond vindt een herhaling van deze
zeer geslaagde uitvoering plaats.
K. DE JONG.
Alexander Glazoenof over-
leden.
Uit Parijs wordt aan het Alg. Handelsblad
bericht, dat de Russische componist Alexander
Glazoenof aldaar is overleden, 71 jaar oud.
Alexander Konstantinawitsj Glazoenof
werd geboren te Petersburg. den lOden
Augustus 1865. Reeds op 16-jarigen leeftijd
schreef hij een svmphonie, welke onder lei
ding van Liszt te Weimar werd uitgevoerd.
Hij ontving zijn opleiding aan het Conser
vatorium in zijn geboortestad onder leiding
van Rimski—Korsakof In 1899 werd hij
leeraar aan die instelling en is er van 1905
tot 1912 directeur van geweest.
Als componist heeft hij zich vooral grooten
naam gemaakt door zijn vierde Svmphonie.
Van zijn omvangrijk oeuvre noemen wij
voorts de orkestwerken Stenka Razien en
Kreml. een vioolconcert, ouvertures, voorts
strijkkwartetten, pianosonaten, liederen, enz.
Met Rimski—Korsakof heeft hij de door Bo
rodin onvoltooid nagelaten opera Knjax Igor'
voltooid.
In ons land is Glazoenof opgetreden als
gastdirïgent van het Amsterdamsche Con
certgebouw.
ASPIRIN
Uilsluitend verkrijgbaar in de oranjc-bondbuisjes v
20 labl. 70 els. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 ets.
(Adv. Ingez. Med.)
PROGRAMMA
WOENSDAG 25 MAART 1936.
HILVERSUM I 1875 M-
VARA-u i tzend in g
8.Gram. platen. 9.30 Onze Keuken. 10.
Morgenwijding VPRO. 10.15 Kamermuziek,
VARA-Tooneel, de Flierefluiters, causerie.
12.1,45 Gram. platen en VARA-orkest. 2.
Voor de vrouw. 2.15 Orvitropia. 3.Voor
de kinderen. 5.30 De Notenkrakers. 6.15 E. Wa
lls en zijn orkest. 7.Sport.praatje. 7.15 De
Roodborstjes. 7.40 Zang. 7.55 B.richten. 8.03
„Matthaus-Passion", Bach, m.m.v. Residentie
orkest, Toonkunstkoor. jongenskoor en solis
ten. 11.Berichten. 11.1012.Gram. pla
ten.
HILVERSUM II, 301 M.
NCRV-uitzending.
8.Schriftlezing, meditatie. 8.159.30
Gram platen. 10.30Morgendienst. 11.
Harmonium en sopraan. 12,15 Gram. platen.
12,30 Klein-orkest der H. O. V.. 2— Gram.
platen, 2.15 Sopraan en gram. platen. 3.
Gram. platen. 3.45 Het Haagsche Trio en
gram. platen. 5.— Kinderuurtje. 6.— Land-
bouwpraatje. 6.30 Afgestaan. 7 Berichten,
reportage. 7.30 Gram. platen. 7.40 Lezing 8.
Berichten. 8.15 N.C.R.V.-Strijkorkest en vrou
wenkoor. 9.— Lezing. 9.30 Vervolg concert.
10.Berichten, dampraatje. 10.20 Vervolg
concert. 10.45—11.30 Gram. platen.
DROITWICH, 1500 M.
11,2011.50 Gram. platen. 12.05 Orgelcon
cert. 12,35 Orkestconcert. 1.352.20 BBC-
Schotsche orkest. 3.10 Pianorecital. 3.35 Sted.
Orkest. Bournemouth en piano. 5.05 Kwintet
concert. 5.35 Populair concert en zang. 6.20
Berichten 6.50 Vocaal concert. 7.10 Lezingen.
7.50 Dansmuziek 8.35 Causerie. 8.50 BBC-sym
phonie-orkest. soiiste en koor. 9.10 Berich
ten. 8.25 Vervolg concert. 10.40 „Ski Heil",
Tirools programma. 11.10 Het Vario-Trio. 11,35
12,20 Dansmuziek.
RADIO PARIS, 1648 M.
7.20 en 8.35 Gram. platen. 11,20 Orkestcon
cert. 2,50 Concert. 4.20 Pianorecital. 4.35 Gram.
platen. 5.50 Orkestconcert, 8.20 Harp en zang.
9.05 Radiotooneel. 11.05—12,35. Dansmuziek
en populair concert.
KEULEN, 456 M.
5.50 Orkestconcert. 11,20 Populair concert.
1,35 Schrammelconcert, 3.50 Orkestconcert.
5.20 Omi-oeporkest en solisten. 7.30 Cabaret-
programma. 9.5011.20 Omroepkleinorkest
en solisten.
BRUSSEL, 322 M.
12,20 Zigeunermuziek. 1.302,20 Omroepor
kest. 6.35 Gram. platen. 6.50 Omroeporkest.
8.20 Gram. platen. 8.50 Symphonieconcert uit
Londen. 10.50—11.20 Gram.platen.
BRUSSEL 484 M.
12,20 Omroeporkest. 1.302.20 Zigeunermu
ziek. 5.35 Dansmuziek. 6.20 Gram. platen. 6.50
Zigeunermuziek. 8.20 Operette-uitzending.
10.3011,20 Dansmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
7.30 Operetteconcert. m.m.v. solisten, koor
en orkest. 9.20 Berichten. 9.50 Gram. platen.
10.C5 Weerbericht. 10.2011,20 Dansmuziek.
