DE GOUDEN BRUG.
Op de veertiende Amsterdamsche Paaschveetentoonstelling, welkeDonderdag werd gehouden,
waren yele mooie exemplaren te bewonderen
Waarheen gaat de reis? Op Schiphol wordt een „lucht-wegwijzer" gebouwd, welke
de richting aangeeft, in welke de diverse vliegtuigen vertrekken
De overstroomingen in Amerika. In allerijl zijn hulpposten ingericht. Dakloozen
worden in een der lokalen van voedsel voorzien
Koning Leopold van België bracht Woensdag
een bezoek aan de groote handelstentoonstel
ling te Brussel
FEUILLETON
ROMAN VAN HANNO PLESSEN.
(Nadruk verboden)
Beste Steffi! Oude strijdmakker!
Het pleit is beslecht. Te mijnen nadeele.
„Natuurlijk", zullen al die verstandige
lieden, die steeds met de beste bedoelingen
getracht hebben mij m'n fanatisme uit
het hoofd te praten. Enfin, ik moest mijn
weg tot het eind gaan. Consequent tot
het bittere einde. Doch daar aangekomen
verzette mijn vitaliteit zich tegen dat einde
zonder meer. Zij zocht een nieuwen uit
weg en vond deze in het opnieuw aan
pakken van een oud plan. Herinner je je
nog onze laatste samenkomst in Weenen,
hoe ik destijds op het punt stond den
hopeloozen strijd om m'n laatste stuk
grond op te geven en, door mij aan te
sluiten bij de Blanksche expeditie naar het
binnenland van Australië, te trachten
nieuw land te winnen? Of ik het werkelijk
zou hebben gedaan, wanneer professor
Blank destijds niet ziek was geworden en
de heele onderneming voor onbepaalden
tijd werd uitgesteld, is op het oogenblik
moeilijk uit te maken, maar nu lijkt het
me een door den hemel geboden kans, dat
deze expeditie juist na den ongelukkigen
afloop van mijn proces zal starten. Een uur
geleden heb ik het contract onderteekend
en daarna heb ik je huis in Boedapest
opgebeld, omdat ik er begrijpelijkerwijze
machtig naar verlang je nog eens te zien
voor ik ons goede, oude Europa voor wie
weet hoe langen tijd den rug toekeer. De
brave Andor, dat juweel van een oppasser,
bleek tegenover zijn vroegeren luitenant
wel bereid mee te deelen, dat je in de Tiro-
ler bergen rond boemelt en je post naar
Iglerhof wordt opgezonden. Je zit dus veel
dichterbij dan ik had durven hopen en
daarom verzoek ik je dringend, Steffi, kom
een paar dagen naar München. Kom direct.
Mijn dagen in Europa zijn geteld en je
zult begrijpen, dat ik Tirol liever niet meer
zie. De expeditie vertrekt van München,
waar ik uiteraard nog een en ander voor
de reis in orde heb te maken. Ik zetel in
pension „Bavaria", Kauffingerstraat 9. Zoo
zeer ik mij het laatste jaar van de wereld
heb afgezonderd (ik heb m'n huisje in St.
Veit maar zelden verlaten) zoo intens ver
lang ik nu ook weer naar de menschen,
met" wie" de samen doorgebrachte maanden
aan het Italiaansche front mij in onver
breekbare vriendschap verbinden. Daar
om weet ik ook, dat je aan mijn verzoek
gevolg zult geven, niettegenstaande ik je
verschillende brieven in den loop van dit
voorjaar onbeantwoord heb gelaten, om
dat, ja, omdat ik nu eenmaal ben en blijf
Je stijfkop,
RUDI BERG.
Hij heeft zich niet vergist, Jhr. Rudolf von
Berg, eerste luitenant bij de cavallerie b.d.,
die zijn strijdmakker den voormaligen Hon-
vedkapitein, Stefan Szartossy, op den avond
van den 2en Januari 1936 in München ver
wacht.
Het samenzijn van de beide vrienden is
doortrokken van een gevoel van zoo innige
saamhoorigheid, dat het daardoor noodzake
lijk geworden uitstel van zijn waarzien met
Renate, Szartossy niet al te zwaar valt. En
als hij haar de prentbriefkaart zendt, welke
oorzaak wordt, dat zij een hoogen muur
plaatst tusschen zichzelf en hem, dan doet
hij dat in een niets vermoedende voorpret.
Zoo zeker waant hij zich van zijn geluk,
dat hij zijn hart volkomen voor zijn vriend
uitstort. Zeldzaam duidelijk schetsen daarbij
zijn woorden het beeld van de vrouw die hij
lief heeft.
Met warme belangstelling neemt Rudolf
von Berg deze biecht ter kennis. Beter dan
iemand anders kan hij beoordeelen wat deze
liefde voor Stefan Szartossy beteekent en van
harte koestert hij dan ook den wensch dat
het geluk zijn vriend tenvolle ten deel zal
mogen vallen. Innerlijk echter is hij daarvan
nog niet geheel overtuigd. Want zoo oud als
de liefde is ook het leed. Geboren in het
zelfde uur zijn liefde en leed al te nauw met
elkaar verbonden van het eerste oogenblik
af waarop Amor's pijlen slachtoffers hebben
gemaakt
De dagen gaan voorbij.
Dagen van drukke toebereidselen voor de
reis van Rudolf von Berg in München.
Dagen van schier onwezenlijk geluk voor
de beide aan de buitenwereld onttrokken
menschen in de Lantaarn.
Zonnige dagen over Cairo waarin Sir Her-
bert Hawkins naar 'n spoedige verwezenlijking
van zijn hartewensch verlangt.
Donkere, moeilijke dagen voor Emma Koch,
die haar laatste hoop den man, die haar ver
laten heeft, ooit weer terug te winnen, ten
grave draagt.
Dagen, waarin de ouderdom energiek klopt
aan de deur van Engen Delmer, die, als
slachtoffer van den influenza-bacil bed
legerig, niet meer zoo goed als vroeger in
staat is dezen brutalen indringer het hoofd
te bieden.
„Zou ik toch maar niet eens aan mevrouw
zeggen, dat er aan de hand is?" waagt Anton,
die zich in dezen tijd als een uitstekende
ziekenverpleger doet kennen, een schuchtere
poging om zijn heer en meester te vermur
wen.
„Dat verbied^ ik jewaarschuwt de
zieke zoo gedecideerd, dat zijn bejaard facto
tum niets anders overblijft dat er zich met
een zucht bij neer te leggen.
Gedurende de laatste dagen hebben kof
fers en diverse uitrustingstukken zich zoo
danig opgestapeld in de beide kamers, welke
Stefan Szartossy en Rudolf von Berg in pen
sion „Bavaria" bewonen, dat het verblijf al
daar wel zeer ongezellig is geworden.
„Den voorlaatste» avond voor je vertrek
zou ik wel graag ergens genoegelijk willen
doorbrengen", zegi Szartossy
„Je hebt gelijk, Steffi", valt zijn vriend
hem onmiddellijk bij
„Laat je het programma aan mij over?"
„Nee jongeman, want dat heb ik zelf al
opgemaakt"
„Jij....? Hoe dan, als ik vragen mag?"
„Ik heb een invitatie voor vanavond ge
provoceerd!"
„Ja weliswaar niet bij den keizer van
China, maar desondanks keurig netjesJe
zult er van opkijkenn, Steffi!"
„Bij wien vraag ik, verdraaid
„SttNiet direct zoo leelijk doen. Raad
liever eens", gaat Berg plagend voort.
„Ik wil er met liefde tien mark onder ver
weddenbegint Szartossy, maar zijn
vriend laat hem niet eens uitspreken.
„Niet weddenik heb een geweldige ver
rassing voor je in pettoeen verrassing.
enfin,, je raadt het toch niet
„Dan zou ik het eindelijk maar eens zeg
gen", adviseert Szartossy en de ander gaat
daar thans gretig op in:
„Nou, goed dan Ga zitten en luister....
Herinner jij je nog onzen Duitschen kame
raad in het derde Isonzo-offensief?"
„Natuurlijk, die reserve luitenant van het
21ste infanterieregiment, Gabriel Schwarzer
een patente kerel! Maar wat heeft dat
te maken met
„Wacht even. Kalm aan! En weet je ook
nog, dat hij van beroep commissaris bij de
recherche was?"
„En of! Ik herinner me z'n interessante
verhalen over het leven aan het hoofdbureau
in Berlijn nog stuk voor stukEigenlijk
jammer, dat je zulke menschen zou gauw
uit het oog verliest
„Ik heb hem terug gevonden", zegt Berg
triomfantelijk.
„Ach kom....?"
„Ja Hij is nu particulier detective met een
uitstekende reputatie, een keurig kantoor en
wat er zoo meer bij behoort
„In Berlijn?"
„Neehier in München, Briennerstraat
31. Ja, daar kijk je van op, wat? Wij zijn
elkaar vanmorgen al in de armen gevallen,
terwijl jij voor mij die boodschap bij het con
sulaat deed. En vanavond heeft hij ons beidien
voor het diner geïnviteerd".
Deze avond, welke de drie strijdmakkers
in Gabriel Schwarzer's behagelijke vrijgezellen
woning vereenigt, is voor een deel aan de
herinnering, voor een ander deel aan een
uitwisseling van gedachten over de toekomst
gewijd.
Szartossy is degene van het klaverblad, die
de laatste jaren uiterlijk het minst ver
anderd is en wiens levensweg ook scherp afge
bakend voor het ligt In de vroeg verouderde,
fijne gelaatstrekken van den Oostenxijksohen
aristocraat, Rudolf von Berg, hebben de zor
gen en de strijd van de na-oorlogsche Jaren
duidelijk een onuitwischbaar spoor nagelaten
En dat, wat voor hem ligt, is wederom strijd,
avontuur en als geheel een verre van onbe
zorgde toekomst.
Gabriel Schwarzer, de voormalige, lange
infanterist, is tijdens zijn roemrijk bestaan
als particulier detective bepaald dik gewor
den
„Je hebt zoowaar een onderkin gekregen",
meent Rudolf von Berg hem te moeten be
rispen
.(Wordt vervolgd).
Het koppel Slaats (rechts) Charlier, (België) passeerde als eerste de finish van den
vierden Zesdaagsche in het R.A.I.-gebouw te Amsterdam. Het winnende koppel in
de .kransen"
In Pulchri Studio te den Haag heeft de bekende Engelsche econoom, sir Josiah Stamp,
een lezing gehouden over de problemen der wereldeconomie, die door vele autoriteiten
werd bijgewoond. Op de eerste rij v.l.n.r.jhr. H. A. van Karnebeek, commissaris
der Koningin in Zuid Holland; minister-president dr. H. Colijn en mevr. Montgomery,
echtgenoote van den Engelschen gezant
