Frankrijke vredesvoorstellen.
Kobbo door de Italianen bezet. [)e verbouwing van de Bank van Engeland.
ZATERDAG 11 APR It 1936
HAARLEM'S DAGBLAD'
Herinnering aan vroegere plannen.
Op de internationale en in het bijzonder
op de Europeesche politieke beurs is het aan
bod van plannen en voorstellen, die verbete
ring der onderlinge betrekkingen en handha
ving van den vrede beoogen, thans wel zeer
groot.
Op 7 Maart j.l. begon dit aanbod met de
Duitsche voorstellen, die gepaard gingen met
de behandeling van het Rijn-pact van Lo
carno als een vodje papier. Daarp broeid-
den de overige Locarmsten een twaalf dagen
later te Londen een reeks tegenvoorstellen
uit. Vervolgens kwam er dan weer in het
antwoord van Berlijn een nadere detailleering
van de op 7 Maart aan de hand gedane denk
beelden. En nu ligt er, als bewijs, dat men
ook in Parijs de kunst verstaat breed opge
zette plannen te ontwerpen, het Fransche
constructieplan van actie voor den vrede ter
tafc-, dat 25 artikelen bevat, in 5 hoofd
stukken verdeeld.
Waarom men er niet 26 artikelen van ge
maakt heeft, om aldus het aantal bepalingen,
die het Volkenbondshandvest telt, precies te
verdubbelen, is mij met duidelijk. Dat ware
toch bepaald nog eleganter geweest, iets
waarvoor men anders in het land van Ma
rianne niet ongevoelig pleegt te zijn!
Intusschen, alle gekheid op een stokje: tus-
schen wat de Franschen zoo juist hebben op-
gedischt en het grondverdrag van den Vol
kenbond bestaat een nauw verband. De over
weging, dat de droeve praktijk helaas geleerd
heeft, dat men er met het Handvest alleen
niet meer komt, heeft in belangrijke mate
tot de indiening van dit Fransche plan geleid.
Er dient echter onmiddellijk op gewezen, dat
ook met 51, ja met nóg onnoemelijk veel meer
artikelen niets te bereiken zal zijn. wanneer
de oprechte wil om zich aan de op papier ge
zette verplichtingen te houden, ontbreekt.
Daar ligt 'm, wel beschouwd, bovenal de
grootste moeilijkheid. Want hadden niet vele
staten, en daaronder in het bijzonder de
groote mogendheden, elk op hun beurt ge
toond onvoldoende doordrongen te zijn van
den geest, die noodig was om het Bondshand-
vest tot een steeds sterker wapen te doen wor
den in dienst van een vreedzame op recht
gebaseerde staten-samenleving, dan had al
deze plannenmakerij volkomen achterwege
kunnen blijven. Onwil of (en) onvermogen
van menig Bondslid om trouw te zijn en te
blijven aan wat in 1919 ten behoeve der vol
kerengemeenschap geschapen was, veroor
zaakte meer en meer een zich, al dan niet
openlijk, onttrekken aan de op de leden rus
tende verplichtingen. En dit heeft o.m, ver
oorzaakt, dat men allengs tal van hoogst be
langrijke bepalingen van het Handvest kapot
is gaan interpreteeren.
Daardoor is de situatie in de wereld er
steeds slechter op geworden en groeide het
verlangen om tenslotte te herstellen wat men
kaoot had gemaakt, of ten minste had stuk
laten maken. Tegelijkertijd wil men dan te
vens onontbeerlijk geachte leemten ophef
fen.
Dit laatste geldt ongetwijfeld in zeker op
zicht voor Frankrijk's hernieuwde poging de
collectieve veiligheid te bevestigen. Erkend
dient, dat immers de Franschen van den be
ginne af. d.w.z. reeds toen men zich te Parijs-
in den aanvang van 1919. bezig hield met het
ontwerpen van een Volkenbond, er op uit zijn
geweest hiervoor zorg te dragen. Zoo voerde
met name een eerlijk willende en meenende
figuur als Léon Bourgeois een hevigen strijd
voor het denkbeeld, om den Volkenbond
meteen te doen beschikken over een instru
ment, dat eventueele beslissingen van den
Bond met de noodige kracht, ten uitvoer zou
den kunnen worden gelegd. Hij toch kwam
op voor het organiseeren van een internatio
nale gewapende macht, in dienst van den
Bond. Doch tegenover de Fransche opvatting,
dat het heil vooral te vinden was in nauw
keurige omschrijving, niet slechts van de op
de Bondsleden rustende verplichtingen, maar
ook en vooral in vastlegging van wat de ge
meenschap tegen den enkeling, die zijn ver
plichtingen mocht schenden, zou moeten on
dernemen. alsmede in het daartoe ter be
schikking stellen eener politiemacht, stond de
Angel-Saksische meening. Deze kwam hierop
neer dat men het juist niet zoo-zeer moest zoe
ken in een dergelijke straffe reglementeering
Deze typisch Britsche zienswijze nu, die uit
gaat van het „wait and see", van het voor elk
geval op zichzelf beoordeelen of en wat er
dient te gebeuren en van den gedachtengang,
dat aanwending van overleg, van common
sense enz. tenslotte de beste middelen zijn
om verstoring der rechtsorde tegen te gaan,
triomfeerde. Zoo zag Frankrijk zich wel ge
noodzaakt langs anderen weg de in de oogen
van dat land nog geenszins genoeg bevei
ligde orde van zaken te behartigen, nl. met
behulp van allerlei speciale bondgenoot
schappen. Even scheen het, in 1924, alsof de
Fransche denkbeelden toch door en binnen
het Volkenbondskader verwezenlijkt zouden
worden. Maar luttele maanden reeds nadat
onder leiding van Herriot—Ramsay Macdo-
nald het protocol van Genève, dat de beden
kelijk geachte gaten in het Handvest zou
stoppen, het levenslicht aanschouwde, ging
het alweeT ter ziele. Niet in de laatste plaats
dank zi.i Britsch verzet. Eindelijk gelukte het
op minder afdoende wijze en voor een beperk
ter gebied in 1925 wat meer ten behoeve dei-
gegarandeerde veiligheid te bereiken: Lo
carno.
Sedert dien kwam echter toch weer meer
dan eens de perfectionneering van de veilig
heid en in verband daarmee schepping van
een Bondspolitiemacht ter sprake. Belangrijke
sporen hiervan trof men aan in Briand's plan
voor een Europeesche Unie en voorts in een
tweetal door Frankrijk op de tafel der ont
wapeningsconferentie gedeponeerde voorstel
len.
Het jongste Fransche plan roept ongetwij
feld in verschillende opzichten de herinnering
aan die vroegere plannen weer op. Vooral dat
van de Europeesche Unie vindt men er op
meer dan een punt in terug, zij het ook hier
en daar al weer wat nader uitgewerkt.
Toch laat het meteen zien, dat men ook te
Parijs beseft, dat het niet mogelijk is zich
louter tot Europa te bepalen. Daarvan getuigt
immers het artikel over de koloniën, waarin
het o.a. heet, dat er noodzakelijkheid bestaat
(wegens het scheppen van een gemeenschap
pelijk reservoir van primaire grondstoffen èn
met het oog op afzetmogelijkheid van het
overschot van Europeesche voortbrengselen)
over te gaan tot een herziening van
zekere koloniale toestanden. Om echter
vermoedelijk in de eerste plaats de
Engelsche vrienden, en verder ook anderen
niet onmiddellijk van een dergelijke bepaling
te doen opschrikken, is er meteen aan toege
voegd. dat er geen wijziging in de bestaande
politiek souvereinitelt over de koloniën hoeft
te komen. Er is .alleen maar" herziening noo
dig t.o.v. een gelijkheid van economische rech
ten, ln welk verband dan ook nog van een ver
andering in samenwerking met betrekking tot
het credietwezen gewag wordt gemaakt.
Uit een volgend artikel blijkt dan. dat be
handeling dezer problemen zal moeten ge
schieden door een speciale afdeeling der in
het Volkenbondsorganisme in te schakelen
Europeesche commissie! Want het heele Fran
sche plan wordt beheerscht door het beginsel,
dat alles binnen dat kader zal moeten ge
schieden.
Zoo zal ook die Europeesche commissie of
eenig ander hiertoe door den Volkenbonds
raad aan te wijzen college met 2/3 meerder
heid omtrent de bewapeningsvermindering van
lederen staat bindende beslissingen hebben te
geven, waarvan beroep op een met het oog
hierop in te stellen arbitrage-hof zou open
staan. Nog daargelaten, dat hier plots een
wel hoogst belangrijke uitzondering op den
regel der eenstemmigheid zou ontstaan ik
stip dit alleen aan, zonder hiermee te
kennen te geven of straffe handhaving van
het eenstemmigheidssysteem al dan niet ge-
wenseht ware valt voorts op. dat dit artikel
dus ook een radicale wijziging van art. 8 van
het Bondshandvest beoogt. Ontwapening of
vermindering van bewapening zal immers niet
van de toestemming van alle betrokkenen
afhankelijk zijn, doch van een besluit van een
Bondsorgaan.
Bepaald bedenkelijk is intusschen in den
bouw van het Fransche plan, dat in tegen
stelling met wat ten dien aanzien het Pro
tocol van Genève voorschreef, de regeling dei-
collectieve veiligheid, d.w.z. aanvaarding van
verplichtingen t.o.v: onderlinge bijstands-
verleening tegen den staat-schender der
rechtsorde, aan vermindering van bewapening
vooraf zou moeten gaan. Op zijn minst ware
het toch zaak tusschen beiden een onver
brekelijk verband te leggen. Want uitbreiding
der bijstandsverplichtingen, wat wil zeggen,
toeneming van het risfeo, dat men in een
internationaal conflict betrokken wordt, is
alleen aanvaardbaar indien aan den anderen
kant, tengevolge van belangrijke verminde
ring van bewapening de kansen op een gewa
pende botsing aanmerkelijk zouden afnemen.
En dus behoort die vermindering van be
wapening conditio sine qua non, een absolute
voorwaarde te zijn voor de regeling Inzake
de collectieve veiligheid. Niet in de laatste
plaats is dit ook noodig in verband met wat
het plan bevat met betrekking tot de vorming
van een Bondspolitiemacht.
Alles tezamen genomen kan hetgeen Frank
rijk nu aan de hand doet tot verbetering der
internationale orde leiden. Daartoe zal echter
niet alleen noodig zijn, dat het van alle kan
ten ter dege worde bekeken, juist waar het
in tal van opzichten feitelijk tot aanmerke
lijke verandering van het Volkenbondshand
vest strekt. Ook en niet in de laatste plaats
komt het er op aan, dat de volkeren inder
daad bereid zijn leven te blazen in wat men
op het nu eenmaal zeer geduldige papier zet.
Want nog eens, de wereld is geenszins gebaat
bij papieren recht, zij heeft behoefte aan
werkelijk, aan levend recht.
Dr. E. v. RAALTE.
Een Rembrandt en vier
Duerers gestolen.
Reupter-A.N.P. meldt uit Segovia:
Het schilderij van Rembrandt „De afname
van het Kruis" en vier schilderijen van Al-
brecht Duerer werden uit het Provinciale Mu
seum gestólen. Het schijnt, dat een bezoeker,
die in gezelschap van den concieTge Zondag
het museum bezocht, de sleutels van het
hangslot, dat de voordeur afsloot, bij een
tweede bezoek heeft verwisseld. Daar het
hangslot automatisch sluit heeft de concierge
niets van dit feit bemerkt. Het onderzoek is
in vollen gang. Verschillende bezoekers had
den reeds den wensch te kennen gegeven het
schilderij van Rembrandt voor een belangrijk
bedrag te koopen.
Stelsel van „Landbouw en
Maatschappij" afgewezen.
Enkele leden van de commissie-Van Loon,
welke commissie moet onderzoeken of wijzi
ging van het stelsel der landbouwsteunver-
leening wenschelijk en mogelijk is, hebben
zich bezig gehouden met de bestudeering van
het door den Boerenbond „Landbouw en
Maatschappij" aanbevolen stelsel, hetwelk
gebaseerd is op hooge invoerrechten en com
pensaties aan de landbouwers.
De Tel. verneemt, dat de door deze leden
gevormde subcommissie tot de conclusie is ge
komen aat het geen aanbeveling verdient, het
stelsel van „Landbouw en Maatschappij" over
te nemen.
Te verwachten is, dat de commissie-Van
Loon deze conclusie zal overnemen en den
minister in haar rapport zal adviseeren het
stelsel van „Landbouw en Maatschappij" niet
uit t,e voeren.
Lijfgarde van den negus vernietigd.
ASMARA, 11 April (D.N.B-A.NP.) (Radio
gram van den oorlogscorrespondent van het
Duitsche Nieuwsbureu)De Italiaansche troe
pen hebben in den nacht op Vrijdag Kobbo
bezet. De troepen hebben geen tegenstand
ontmoet. Oofficieel werd Vrijdagavond be
vestigd, dat de streek van Kobbo, dat op
ongeveer 40 K.M. ten Zuiden van Kworam
ligt bezet was. De activiteit der vliegers in
de buurt van Dessie is weer zeer groot. Vijan
delijke troepenconcentraties zijn niet te ver
melden.
Asbo-Galla-Krijgers melden interessante
bijzonderheden over de vlucht van den negus
na den slag bij het Asjangimeer. De negus zou
zich, volgens deze mededeelingen, nog op 3
April in het gebied ten Noorden van Kworam,
waar slag geleverd werd, hebben bevonden.
In den nacht op 4 April zou hij naar Kworam
zijn gegaan, vanwaar hij, twee uren later, per
muildier vergezeld van eenige honderden
manschappen van zijn garde verder naar het
Zuiden trok. Den ochtend van den 5den April
bevond hij zich te Maroea ten Zuiden van
Kworam. Den volgenden ochtend ontdekten
Asbo-Galla-krijgers zijn spoor, doch later
heeft men niets meer van hem gezien. De
negeus zou baard hebben laten afscheren, ten
einde zich onherkenbaar te maken jegens hem
vijandige stemmen.
Het bericht over de vernietiging der garde
van den negus heeft zich snel verspreid en
een verpletterenden indruk bij de bevolkin)
nagelaten.
Verder verneemt de Reutel-correspondent te
Asmara, dat de kuerrilla, die de Azebo Galla
tegen de resten van het keizerlijke leger voe
ren voortduurt. Bij de gevechten van eergiste
ren zijn 400 man gesneuveld.
Situatie van den negus hopeloos?
PARIJS, 11 April (Havas-A.N.P.) Naar me
vrouw Tabouis in de Oeuvre schrijft, zou ae
Britsche regeering een telegram van den
Negus hebben ontvangen, waarin deze ver
klaart, dat zijn persoonlijke situatie hopeloos
is en dat hij nog slechts over een leger van
5.500 man kan beschikken. De Engelschen
zouden hun diplomatieke taktiek jegens Italië
gebaseerd hebben op het feit, dat de Abessy-
nische legers ongeveer een jaar stand zouden
moeten houden. Naar de meening van Brit
sche deskundigen heeft het gebruik van gif
gassen hun berekeningen evenwel omver ge
worpen.
CELLULOID SNIPPERS
Na het succes van „Een Midzavnernachts-
droom", naar Shakespeare's tooneelstuk, heeft
de Metro Goldwyn-Mayer besloten ook een
fil-m naar het stuk „Romeo en Julia" te ver
vaardigen. Aan de productie is al een begin
gemaakt. Leslie Howard is gekozen als partner
van Norma Shearer. John Barrymore speelt
de rol van Mercutio. Frank Lawton die van
Benvolio. Aubrey Smith en Violet Kemble-
Cooper ziïn Lord en Lady Capulet, Basil Rath-
benè is Tybalt en Edna May Oliver vervult de
rol van gouvernante.
'Ook zal „As you like it" verfilmd worden.
London Film Productions, waaraan Alexan
der Korda is verbonden, zal definitief over
gaan tot het produceeren van een film, welke
ook voor ons land van groote beteekenis is,
n.l. „Rembrandt", naar het scenario van Carl
Zuckmayer. Korda zal zelf de productie leiden.
De hoofdrol wordt gespeeld door Charles
Laughton.
Voor adviezen bij de regie en de samenstel
ling van scenario en draaiboek werd geënga
geerd Johan de Meester, die ook werkte aan
de film „Rubber".
„China Clipper".
Warner Bros zullen binnenkort „China Clip
per" verfilmen, gebaseerd op de Pacïfic-vlucht
van de vliegboot, die denzelfden naam draagt.
Het scenario is van gezagvoerder Frank Wead.
Eerste vertooningen „Rubber"
eind Augustus.
Nadat de atelieropnamen van de Rutten-de
Meester-film der Tobis „Rubber" klaar waren,
hebben de technische werkzaamheden meer
tijd in beslag genomen, dan berekend was.
Vermoedelijk zullen de eerste vertooningen
van ..Rubber" in de laatste helft van Augus
tus plaatsvinden.
Na-haar terugkeer uit Hollywood is Marta
Eggerth aan een nieuwe film begonnen, dit
maal voor de Tobis-Magna. Voor de overige
hoofdrollen werden geëngageerd: Paul Hart-
mann, Georg Alexander en Hilde Weissner.
Greta Keller in „Confetti'
De maatschappij van dr. Szekely te Weenen
heeft haar tweede Weensche film. onder regie
van den tooneelregisseur Marischka, voltooid.
In de rolbezetting van deze film, „Confetti'
geheeten, treft men, naast het komische trio,
Hans Moser, Leo Slezak en Richard Roma-
novsky, Friedl Czepa aan, die reeds kleinere
rollen vervulde o.a. in „Episode".
De voor „Confetti" gecomponeerde muziek
van Stolz wordt voorgedragen door Greta
Keller.
De film „Angst" gereed.
De Weensche Standard-film heeft zich met
de Fransche firma Procine geassocieerd. De
eerste film uit deze productie is „Angst", naar
het bekende boek van Stefan Zweig, met in
de hoofdrollen Gaby Morlay en Charles Vanel.
De regie was van den Rus Tourjansky.
De Italianen hebben vijfduizend ploegen laten maken voor het veroverd
Abessynisch gebied, welke zij „wapens van den vrede" noemen. Intusschen
houden zij daarmee, blijkens het opschrift, toch ook de herinnering aan
Adoea levendig.
Een langdurig en kostbaar karwei.
(Van onzen Londenschen correspondent.)
Twaalf jaar geleden was de Bank van Enge
land een geheel gelijkvloersch gebouw. Het
was toen 136 jaar oud. Het had de architec
tuur van een vesting. Het perceel, waarop
het zich bevond, was omgeven, aan vier zij
den, door een muur van bijna 10 M. hoog. Het
was een blinde muur, blind niet door ouder
dom maar bij bestemming. Roet en stof en
andere ongerechtigheden van de Londensche
lucht hadden er zich in dikke lagen van 136
jaar groei aan vastgehecht. De muur was dus
niet alleen blind maar ook zwart. Meer dan
dezen muur kon een bezoeker aan het hart
van de City van Londen van de Bank van
Engeland niet zien. Er was een ingang tot de
Bank aan den kant van Threadneedle Street.
Men kon er door een deur het inwendige van
het bankgebouw bereiken, alleen het inwen
dige, dat voor openbaar verkeer bestemd was.
Het was zeer beperkt. Men kon er geen blik
werpen achter de schermen waar bankpapier
werd gedrukt en goud in baren werd gewo
gen.
In 1924 begon het publiek te beseffen dat
er gesloopt, gegraven, gebouwd en verbouwd
werd op het duurste stuk grond van de we
reld binnen den blinden, zwarten muur. „The
Old Lady of Threadneedle Street", zooals de
circulatiebank van Groot Brittannië vaak
werd genoemd, was aan het einde van haar
dagen gekomen en een „New Lady" begon
haar opwachting te maken. Tot nu toe heeft
zij een dozijn jaren aan de voorbereiding van
die opwachting besteed en waarschijnlijk zal
zij nog eens een dozijn jaren noodig hebben,
voordat zij geheel met haar toilet gereed is.
Intusschen is er sedert 1924 heel wat ge
beurd. De blinde, zwarte muur heeft al lang
opgehouden te beproeven het bankgebouw
aan het oog van het openbaar te onttrekken.
Wat eens een gelijkvloersch gebouw was is nu
het hoogste gebouw van zijn naaste omgeving.
Dat zou vroeger niet veel hebben gezegd. Maar
toen de Bank van Engeland zich een nieuw
huis ging bouwen wilden de andere banken
van Princes Street, Lothbury en Bartholomew
Lane (straten die om het perceel van de Bank
van Engeland loopen) niet achter blij
ven. Haar nieuwe gebouwen rezen veel hooger
dan de vroegere en ze verrezen veel sneller
dan dat van de moederbank. Maar tenslotte
werd het laatste het hoogste van allemaal en
het eenige in de City, dat misschien aan
spraak kan doen gelden op de aanduiding
wolkenkrabber. Toen de Bank zoo gloednieuw,
blank en pyramidaal boven den ouden zwar
ten muur begon uit te steken moeten de heer
Montagu Norman en zijn medebestuurders
pas goed hebben kunnen waarnemen hoe
vuil de oude muur wel was. Het contrast was
pijnlijk en beschamend. De muur wordt nu
gewasschen en waar dit proces geëindigd is
kan men waarnemen, dat de Portlandsteen
van 136 jaar geleden er even blank en dege
lijk uitziet als de Portlandsteen van gisteren,
waarmede de gevels van het nieuwe gebouw
zijn bedekt.
Ingewijden vertellen, dat de verbouwing
van de Bank van Engeland 'het grootste kar
wei is dat ooit in de City van Londen is on
dernomen, In degelijkheid van constructie
'heeft men de pyramide-n van Egypte willen
ovenaren. Men kan in Londen bouwgrond in
erfpac'ht krijgen voor een tijdperk van 999
jaren. Wat op zul'ken igrond wordt gebouwd
is in bet algemeen niet bestemd het 10
eeuwen minus een jaar uit te houden. Maar
als de Bank van Engeland op grond van zulk
een langen erfpacht-tijd was gebouwd (ze is
het niet) dan zou ze aan het einde er van
nog even hecht zijn, even stevig in haar
erondvesten. even gaaf in haar aanzien als
thans. Het bestuur van de Bank van Enge
land doet niet mee aan publiciteit en het
heeft nooit laten weten hoeveel het wenk, dat
thans op zijn last wordt ondernomen, zal
kosten. Men slaat er een slag naar en spreekt
van 6.000.000 pdAt. Het werk onder den be-
iganen grond kan weinig minder omvangrijk
zijn dan dat er boven. Het werk achter de
blinde en nu grootendeels blanke muren gaat
onophoudelijk voort, hoewel men al jaren
lang heeft kunnen zien, dat de boven/bouw
vrijwel voltooid is. Straks moet de Bank van
Engeland ondergrondsche kamers hebben die
goud in baren ter waarde van 150.000-.000
pd.st. zullen moeten bergen. Hoe de kamers
en de gangen er heen worden gebouwd en
waar precies, is een geheim dat verborgen
blijft in de hoofden van Mr. Norman en zijn
mede-bestuurders en in die van de betrouw
bare personen, die het werk verrichten. Het
geheim en andere geheimen van den bouw
van de Bank worden goed bewaard. De con
trole op de 700 werklieden binnen de blinde
muren is nauwgezet. Men mag geen foto's
nemen van bD,aeen er binnen de muren om
gaat. De rr.- -liiküieid om dit te doen bestaat.
Men zou hel. kunnen doen van hooge pun ten-
in de naaste omgeving. Maar fotografen mo
gen die hooge punten niet beklimmen. Vlieg
tuigen mogen niet boven de B-ank van Enge
land verschijnen. Hier en daar in den blin
den muur zijn poorten gemaakt Voor de
HET OVERLIJDEN VAN AMBASSADEUR
VON HOESCH.
LONDEN. 11 April (Reuter-A.N.P.) De
kanselier der Duitsche ambassade te Londen,
Von Bismarck, heeft verklaard, dat ambas
sadeur Von Hoesch de laatste jaren een hart
kwaal heeft gehad.
Verleden jaar heeft deze hartaandoening
aanleiding gegeven tot eenige ongerustheid.
Von Hoesch weigerde toen evenwel er al te
groote waarde aan toe te kennen en drong
er op aan hard te blijven werken.
Donderdagavond zeide Von Hoesch zich niet
heelemaal wel te voelen. Vrijdagochtend, ter
wijl de ambassadeur zich kleedde, voelde hij
zich duizelig. Hij riep zijn bediende, die hem
naar bed bracht. Een arts werd ijlings ont
boden, De ambassadeur was evenwel niet
meer in het leven te behouden. Kort daarop
blies de diplomaat den laatsten adem uit.
Het stoffelijk overschot van Von Hoesch zal
in Duitschland worden teraarde besteld.
vrachtwagens, die bouwmateriaal aanbren
gen. Maar aan den binnenkant zijn groote
schermen geplaatst, die het pulbliek belet-ten
een goed kijkje naar binnen te nemen.
Maar veel belangstelling in het nieuwe
bankgebouw kan worden bevredigd in aan
schouwing van het uiterlijk. De oude toe
gang in Threadneedle Streef is er nog. Hij is
echter veel aantrekkelijker geworden van
aanblik. Een stel prachtige bronzen deuren
sluit hem af. De grootste deur in het mid
den is versierd met een decoratief paneel,
dat twee Britsche leeuwen van igestyleer-de
vormen, min of meer heraldisch in houding,
voorstelt. Zij slaan de machtige' klauwen in
een stapel geldstukken. De moraal ligt voor
de hand. Het goud in de gewelven, dat men
door deze deuren eventueel zou kunnen be
reiken. is er even veilig als werd het bewaakt
door zulke koningen der woestijn. Hoog bo
ven deze deur met de geldstukken bewaken
de leeuwen is het schouwspel liefelijker. Daar
zit in het fronton van den voorgevel een
steenen dame op een steenen bol. Haar
mantel is overgeleverd aan den speelschen
wind en vormt een achtergrond voor 'haar
fiksche volle figuur, een figuur die zeer
zeker „lak" heeft aan de slanke lijn, die de
vrouwelijke bedienden in de City alsnog too-
nen. Het vrouwenbeeld hoog in den voorge
vel van de Bank heeft gauw den naam ge
kregen van „New Lady of Threadneedle
Street". Zij schijnt in haar omtrekken de
stevigheid en de degelijkheid van de Bank
van Engeland als instelling te symboliseer en.
En haar lijfwacht, de steenen mannen van,
Eric Gill (den rood ge achten beeldhouwer,
die deze veste van het Kapitaal heeft mo
gen versieren), doet dat op haar beurt niet
minder.
iA. K. VAN R.
S. D. A. P.-Paaschcongres
geopend.
Rede van den heer Vorrink.
AMY MOLLISON VIA BRUSSEL NAAR
ENGELAND.
De Engelsche aviatrice Amy Mollison, die
bij haar poging om het record Londen
Kaapstad te breken te Or an is blijven steken,
is Vrijdagmiddag te half vier te Brussel
aangekomen, met het Belgische vliegtuig van
den Congo-dienst. Met het particuliere vlieg
tuig ivan den Engelschen piloot Reiss is zij
naar Gr avesend doorgevlogen.
Mevrouw Mollison heeft het plan voor een
nieuwe recordvlucht niet opgegeven.
Vandaag is te Rotterdam het Paaschcongres
der Sociaal Democratische Arbeiderspartij
aangevangen. De partijvoorzitter, de heer
Koos Vorrink opende het congres met een
rede, waarin hij o.m. zeide, dat twee groepen
van verschijnselen en gebeurtenissen zich als
kenmerken voor de huidige situatie aan ons
opdringen.
Daar is in de eerste plaats de gevaarlijke
toename van de spanning in de internationale
politiek, waardoor de mogelijkheid van een
nieuwen wereldoorlog beangstigend en be
schamend naderbij is gekomen.
Tegenover het fascisme, in welken vorm en
onder welke omstandigheden ook, verliezen
alle maatstaven van moraal en recht en men-
schelijkheid hun bruikbaarheid. Het vertegen
woordigt de principieele en consequente ver
loochening van alle regels van moraal en
recht en menschelijkheid.
In het huidige tijdsgewricht kan slechts een
systeem van collectieve veiligheid op den
grondslag, van het Volkcnbondspact den weg
openhouden naar de vervulling van de roe
ping der moderne menschheid: de organisatie
van den wereldvrede.
Daar is in de tweede plaats het feit, dat de
verlamming van het Nederlandsche economi
sche leven onverminderd voortduurt en onze
volkswelvaart met vernietiging bedreigt.
Het cijfer der werkloosheid stijgt ononder
broken en heeft een nog nooit gekende hoogte
bereikt.
In steeds breeder kring dringt het bewust
zijn door, dat de eenzijdige deflatiepolitiek der
huidige regeering de noodlotscirkel der steeds
toenemende ellende niet vermag te door
breken.
Een ernstige waarschuwing voor de regeerins-
partijen vormden de uitslagen van de ver
kiezingen voor de provinciale staten en de
gemeenteraden.
Als een verheugend voorteeken voor de ko
mende kamerverkiezingen mag de S.D.A.P.
beschouwen den uitslag van de gemeente
raadsverkiezingen.
De groeiende ontevredenheid komt vooral
tot uitdrukking in de aarzelende houding, ja,
den onverholen tegenzin ten opzichte van den
koers der regeering bij sommige politieke
groepen, vooral bij de R.K.S.P. op wier steun
in het parlement de regeering is aangewezen
en waarvan de regeeringscrisis van den zomer
van 1935 het gevolg geweest. De S.D.A.P. heeft
niet nagelaten de R.K.S.P. er telkens weer op
te wijzen, dat zij ondanks haar critische hou
ding tegenover het kabinet-Colijn de volle
verantwoordelijkheid meedraagt voor de
voortzetting van de ook door haar in menig
opzicht bedenkelijk geachte politiek. De partij
leiding en haar organen hebben zich onom
wonden bereid verklaard met de R.K. en met
andere politieke groepen te onderzoeken,
welke mogelijkheden er zijn om tot een andere
en betere politiek te komen.
Met het Plan van den Arbeid heeft de partij
de leiding genomen in de groeiende oppositie
tegen het regeeringsbcleid en deze oppositie
een positieve doelstelling gegeven.
Een eerbiedwaardige reeks rapporten, vanaf
het socialisatie-rapport tot het rapport over
het Plan van den Arbeid legt getuigenis af van
het krachtige geestelijke leven in de partij.
Van sommige kanten meent men verschijnse
len van verwatering der beginselen bij de
S.D.A.P. te kunnen aanwijzen. Laat men zich
niet vergissen, aldus spr.. Er is sprake van een
natuurlijk groei- en ontwikkelingsproces in de
beweging, dat in verband staat eenerzijds
met de toenemende omvang en kracht en dus
met grooter wordende verantwoordelijkheid
der beweging en anderzijds parallel loopt met
de ingrijpende veranderingen, die zich op eco
nomisch, politiek en geestelijk gebied vol
trekken. Sedert op 27 en 28 October in Utrecht
het groote plancongres werd gehouden, is een
ononderbroken actie voor het plan gevoerd,
een actie, die in den loop van dit jaar nog be
duidend aan kracht en intensiteit zal winnen.
Na te hebben stilgestaan bij de gevoerde actie
voor het Plan van den Arbeid, herdacht de
partijvoorzitter de in het afgeloopen jaar
overleden partijgenoo ten, waarbij hij ook
woorden aan de nagedachtenis van Arthur
Henderson wijdde.
Mogen wij vervolgens bedenken, zoo zeide
de heer Vorrink o.m. nog, dat ook een klein
land door de kracht van zijn geestelijk leven
een grooten invloed in het wereldgebeuren
kan uitoefenen. En mogen wij er ons ten
slotte van bewust zijn, dat de taak, die wij
te vervullen hebben, niet afhankelijk kan
worden gesteld van de meer of mindere kans
op oogenblikkelijk succes, maar slechts van
wat inzicht en geweten ons voorschrijven..
Hierna verklaarde de heer Vorrink het 42e
congres der "partij voor geopend.
