De tocht der Nederlanders naar Kworam
Instantine
MAANDAG 27 APRIL 1936
HAARLE M'S DAGBLAD
3
Brieven van de Nederlandsche
Roode Kruis Ambulance in Ethiopië.
Hulpverleening aan een gebombardeerd dorp.
By de Engelschen in Waldia.
Een escorte voor een horloge.
Na geruimen tijd ben ik thans weder in
de gelegenheid het stilzwijgen te verbreken
en u bericht te doen toekomen over de lot
gevallen van de amibulance van het Neder
landsche Roede Kruis, of tenminste over de
wetenswaardigheden betreffende een der
voorposten.
In een vorigen brief meldde ik reeds, dat
in de eerste dagen van Februari het hospi
taal. ingericht in de hiervoor zeer geschikte
gebouwen van de Fransche Missie, een half
uur buiten het stadje Dessie. geopend was
en van de Engelsche ambulance uit Waldia
een 30-tal patiënten had overgenomen.
Na het bezoek van den Keizer aan het
hospitaal op 4 Februari verliepen eenige
dagen van betrekkelijke rust. De Keizer had
muildieren toegezegd voor het vertrek naar
het noorden van de beide voorposten, welke
achtereenvolgens zouden vertrekken in noor
delijke richting. Dessie is zeer geschikt voor
de vestiging van een basishospitaal, maar
het ligt meer dan 300 K.M. achter het front
en hulp was in het noorden dringend noodig.
Wel was de groote ingerichte Engelsche
Ambulance in Waldia gevestigd, een 120 K.M.
ten noorden van Dessie, maar ook deze.was
nog te ver van de 'plaats waar hulp noodig
was en zij had de handen vol met de gevolgen
van de dagelijksolie bombardementen dezer
plaats, welke in d'ie dagen het mikpunt dei-
Italianen was. Om redenen van internen
aard was het den Engelschen onmogelijk
voorposten ruit te zenden, zoodat wij Hol
landers, die, gezien onze zeer goede uitrus
ting aan materiaal en personeel, dit wel kon
den doen, besloten aan dit verzoek van het
Internationale Roode Kruis te voldoen. In-
tusschen duurde het tot 11 Februari alvorens
(inderdaad de eerste groep met 66 muil
dieren kon vertrekken. Het wachten viel
lang. Nog steeds waren wij te Eurbpeesch
„ingesteld" en wilden wij vlug vooruit, tot
^verwondering, bijna tot wantrouwen toe, van
hen, die door den keizer met de regeling van
het transport waren belast.
De prooi der vliegtuigen.
Zondag 9 Februari verschenen de Ita-
liaansche bombardementsvliegtuigen
boven Dessie, en ofschoon toen nog ver
trouwende op bescherming van een
Roode Kruisvlag van voldoende grootte,
sloegen wij dit denkende aan het lot
der Zweedsahe Ambulance toch maar
uit onze loopgraven en bomvrije onder
komens gade. Na het verdwijnen dei-
vliegtuigen trokken wij met reddings
expedities uit. In een dorpje in de buurt
hoog in de bergen troffen wij drie zwaar
gewonde 'kinderen van een jaar of 8 aan
en twee licht ga wonde vrouwen. Onze
transportcolonnist (Hagestein improvi
seerde uit takken eenige brancards en de
mannen van het dorp droegen de pa
tiëntjes naar beneden. Helaas overleed
ds nachts één der kinderen.
In Dessie zelve waren geen gewonden,
slechts enkele do oden, lieden, die op weg
iwaren naar op last van den keizer gegraven
holen in den rotswand, maar de laat waren
De keizer zelve had, telefonisch gewaar
schuwd. tijdig den Gébi, zijn woonplaats ver
laten en was in een willekeurige toekoel in
den omtrek een onderdak gaan zoeken.
Een op het moment zelve gekozen plaats, wat
voor hem de beste beschutting geeft tegen
den ongelooflijk goed ingerichte Italiaanschen
spionnagedienst, die gelijk uit bovenstaande
blijkt, nauwkeurig bleek ingelicht over de
ingerichte schuilplaatsen. De kans, dat een
willekeurige toekoel getroffen zal worden.is,
uiterst gering. Van het afweergeschut op de
bergen kregen wij geen zeer hoogen dunk.
Op weg naar Kworam.
Eindelijk, nadat een week lang geantwoord
was „ischi, naga!" (ja, morgen), konden wij,
collega Lainpe en ondergeteekende, Dinsdag
11 Februari laat in den middag vertrekken,
na een dag van schreeuwen en razen, gelijk
dit bij het verdeelen der lasten den eersten
dag gebruikelijk is en ieder miuildierdrijver
tracht weg te komen met een klein licht
kistje op zijn dier, inplaats van twee zware.
Collega Veeneklaas kon ons ditmaal niet ver
gezellen, daar hij nog niet geheel hersteld was
van een dysenterie. Hij zou collega van
Schelven met de tweede karavaan vergezel
len. Onder welke omstandigheden wij hem
in Kworam terug zagen, zal u inmiddels al
wel bekend zijn. Welgemoed trokken wij
wederom op weg. Eerst later zou blijken, hoe
veel moeilijkheden voor ons waren wegge
legd. Het bleek namelijk, dat men slechte
muildieren had gegeven, en wat nog onaan
genamer was, slechts 11 werkelijke nagadi's
/(muildierdrijvers) en voor het overige onzen
lijfwacht van 26 sabanja's de „zorg" voor de
andere muildieren! van het gouvernement.)
had opgedragen, iets waardoor zij zich, (in
dit land van Kasten) diep gekrenkt gevoel
den. Reeds na enkele dagen bleek dan ook
al, dat de zorg voor de dieren, ook die dei-
werkelijke nagadi's. die de dieren niet in
eigendom hadden, alles te wenschen over
liet. De hoop. dat de dieren spoedig bezwij
ken zouden, werd zelfs hier en daar geuit. Het
,feit, dat het hier hulp voor het eigen leger
(betreft. zegt den primitieve thans nog niets
Eerst later, wanneer zichtbaar en tastbaar
bij het helpen van gewonden de inhoud der
kisten zich als het ware gaat materialiseer en
.verandert hun houding. Thans is dit alles
(nog een vaag begrip.
Het gezag van den hoofdman Ato Dzji-
gouti moge voor dit wat ordelooze land be
hoorlijk zijn, voor onze begrippen is het een
aanfluiting van het begrip discipline. Tot
overmaat van rainp blijkt de kleine regen
periode nog een nasleep te hebben en iede-
ren middag om een uur of 3 of 4 breken hef
tige onweders los. welke ons noodzaken vroeg
het kamp te maken, willen we door de tropi
sche regens niet met alle bagage, bedden enz.
door en doornat worden. De Abessyniërs mo
gen hier voortreffelijk tegen bestand zijn,
wij Europenanen zijn van wat ander maak
sel. Des morgens is het steeds goed weer5
maar het land is één groote modderpoel en
lederen morgen verschijnen er Italiaansche
vliegtuigen, die hier en daar een bom laten
vallen, om paniek onder de bevolking te
scheppen. Gelukkig biedt het geaccentueerde
en overal met boomen, cactussen, en struik
gewassen begroeide terrein met zijn tallooze
diep ingesneden rivierbeddingen, de meest
ideale schuilplaatsen, zelfs voor een heele
karavaan, want het uitleggen van een Roode
Kruisvlag bij een over kilometers verstrooide
karavaan is nutteloos en trekt slechts de
aandacht
Gastvrije ontvangst bij de
Britsche ambulance.
Afgezien van den regen is het trekken
's nachts of in de vroege ochtenduren ook
onmogelijk, daar van alles ingepakt moet
worden, zonder ook maar even in de mor
genzon gedroogd te zijn. Moeizaam trekken
wij Noordwaarts en zijn blij na een week
Waldia bereikt te hebben, waar wij uiterst
gastvrij door de Engelschen worden opgeno
men. De enorme Roode Kruisvlaggen van 18
M2 en de geïsoleerde ligging in een vlakte ge
ven ons een veilig gevoel voor de vliegtui
gen. Hoe onjuist dit gevoel is geweest, bleek
later in Kworam!
Wij reorganiseeren zoo goed mogelijk onze
karavaan. Laten onze persoonlijke zaken bij
de beste groep nagadi's samenbrengen in de
hoop niet weer zoo nu en dan 's nachts maar
één tent of één matras voor ons beiden te
hebben; of zonder keukenkisten te zitten
(waarvan er inmiddels twee weggeraakt blij
ken te zijn) en gaan ons beklag doen bij het
plaatselijk opperhoofd, den een of anderen
Keniatzmach. We vinden hier een telefoon
post en zendien bericht aan collega Winckel.
dat evenwel ondanks alle toezeggingen der
regeering gelijk vele andere berichten nim
mer ls overgekomen.
Door onveilige streken.
Na Waldia, meer in het hart van Tigre,
wordt het landschap anders. Geen weiden
meer, bijna geen bebouwde velden. De bevol
king armoediger, in vuile lappen gehuld. On
der de boy's en de verplegers heerscht een
zekere onrust voor roovers. Bij iedere kamp
plaats schieten de Sabanja's, zoodra het don
ker wordt, eenige malen in de lucht, om te
doen welen, dat onze karavaan goed bewa
pend is. De eerste maal schrokken we ons een
ongeluk, maar alles wendt spoedig en thans is
een schor in Abessynië voor ons hetzelfde als
het geluid van een claxon in Holland. Bij bei
den moet je even opletten of het niet in je
baan komt. We weten niet wat te gelooven
van al deze rooversverhalen. Overdreven zijn
ze zeker en iedere verschrikte Tigreaansche
inwoner wordt door de Amharen als een
,schifta"-roover aangezien, maar.... men
kan nooit weten, en zeker is, dat deze streek
niet veilig is. Een wonder is dit ook niet. Het
eene leger (of legerhorde) na het andere is
hier op weg naar het noorden (naar Ma-
kalle. zooals de Ethiopiër.? ietwat voorbarig
zeggen) gepasseerd, sinds maanden geen
soldij, dus levende van wat zij „vinden". Geen
wonder, dat de uitgeplunderde bevolking op
andere wijze aan inkomsten zoekt te komen.
Wij trekken daarom sneller dan tevoren,
vooral daar de regen heeft opgehouden. Den
21sten komen wij in Kobbo en verbinden
vele slachtoffers van de bombardementen van
deze plaats.
Van een opperhoofd en
een horloge.
Wij brengen een bezoek aan het plaatse
lijk opperhoofd en zetten het doel van onzen
komst uiteen, wat hem doet ontdooien en hij
laat 1 etch (honingwijn) en ingera's (eensoort
inlandsch brood) aanrukken, dat wij veror
beren met een gezicht of het lekker is. Hij
laat oiij vragen of wij een glas voor een hor
loge vo.ir hem hebben. Waarschijnlijk beduidt
dit of wij geen horloge aan hem kunnen ge
ven. Gelukkig heeft de N.V. Hema ons voor
ons vertrek van een heele serie nuttige voor
werpen voorzien, waaronder horloges, en
wij kunnen antwoorden, dat wij wel een re
serve-horloge hebben, maar dat dit niet van
een dergelijke kwaliteit is, dat wij dit aan
een hoofd van Kobbo kunnen aanbieden.
Hoogstens zou het dienst kunnen doen, tot hij
een nieuw glas voor zijn eigen uurwerk uit
Addis heeft laten komen. Dit voorstel neemt
hij gaarne aan, en een uur later komt hij, op
zijn met een rood-zijden dekkleed behangen
muildier en omstuwd door al zijn krijgers op
tegenbezoek in ons kamp. Gelukkig bleek
ree,ds het eerste het beste horloge te loopen
en werd hem dit (binnen in de tent, zoodat
niemand het zag) aangeboden. De uitleggin
gen, noodzakelijk om hem te leeren hoe het
te verzetten, versterkten ten zeerste onze
twijfel aan het bestaan van het „eigen horlo
ge zonder glas". Intusschen verzochten wij
meteen aan hem ons eenige krijgslieden uit
de streek zelve te geven, waaraan hij gaarne
voldeed. Den volgenden dag passeerden wij
de Alamata. de vlakte welke ons nog van het
gebergte voor Kworam scheidde. Een onher
bergzame streek. In deze streek is later onze
tweede karavaan overvallen. Wij zijn er ge
lukkig doorgerold, misschien dank zij ons es
corte van inwoners a raison van 1 Hema-
horloge. Wie weet? Er is ergens eenige be
roering en eenig geschiet geweest, waarbij het
extra-escorte" in de struiken verdween. Aan
het slot schijnt de staart van onze karavaan
ock aangevallen te zijn (met het oog op de
vliegtuigen moest in groepen gemarcheerd
worden), maar de schade beperkte zich tot
verlies van 1 ezel, helaas beladen met onze
kist met blikjes groenten.
Of het horloge lang is blijven loopen? Mo
gelijk heeft het hoofd het spoedig stuk ge
draaid cn heeft hij onze tweede karavaan
een minder goed hart toegedragen als ons en
hebban wij misschien onbewust bijgedragen
aan de ramt) hun overkomen. Dit zal wel
nimmer blijken.
J. N. VAN DER DOES.
CELLULOIDSNIPPERS.
Mary C. McCall Jr. is thans met het ma
nuscript „Green Light", „Het groene licht",
dat ontleend is aan den bekenden roman van
den Amerikaanschen schrijver Lloyd C. Dou
glas, gereed gekomen. Het lag in de bedoe
ling van Warner Bros, dat met de verfilming
zal worden begonnen. Leslie Ho
ward zal in „Green Light" dc hoofdrol ver
tolken.
Jjüdt li daw 0
fieoize pijnen f
Probeer! het toch eens met
Instantine. U zult zien; Instan-
fine is werkelijk hef middel
tegen allerlei pijnen en daaren
boven volkomen onschadelijk
Prijs per doosje slechts 50 ets.
(Adv. Ingez. Med.)
Voor luchtvaart zal propa
ganda worden gemaakt.
De vlieger Hondong gehuldigd
Voor zijn tocht met „De Snip".
De Koninklijke Nederlandsche vereeniging
voor luchtvaart heeft in Pulchri Studio te
's Gravenhage een algemeene vergadering
gehouden onder voorzitterschap van ir. J. F.
de Vogel.
De secretaris, kolonel H. Walaerdt Sacre.
las het jaarverslag voor, dat goedgekeurd
werd.
Besloten werd een permanent luchtvaart-
propagandabureau, bestaande uit vertegen
woordigers van alle luchtvaartinstanties, in
het leven te roepen
De voorzitter huldigde den in de vergade
ring aanwezigen vlieger J. Hondong, die de
Snip over den Oceaan naar Suriname voerde
in December 1934, en bood hem de gouden
medaille der vereeniging aan. De heer Jhr.
van den Berch van Heemstede, hoofdbe
stuurslid, sprak tot den aftredenden voor
zitter, ir. de Vogel, woorden van hulde, welke
de secretaris, de heer Walaerdt Sacre, onder
streepte.
De scheidende voorzitter heeft hierna een
woord van dank en afscheid gesproken en
medegedeeld, dat ir. ,T. E. F. de Kok bereid is
gevonden, het presidium der vereeniging op
zich te nemen.
Dr. H. G. Cannegieter, adjunct-directeur
van het Koninklijk Nederlandsch Meteoroli-
gisch instituut, heeft aan het einde der ver
gadering een voordracht gehouden over het
onderwerp: „25 jaar aerologie in Neder
land".
Kind door rook gestikt.
Een ander heeft men in het leven kunnen
houden.
In pand 36 aan de Breedestraat te Rotter
dam is Zondagavond kwart over ac.ht brand
ontstaan op de tweede etage, waar mej. B. C.
Schunlau woont met drie kinderen. Zij was
met het oudste jongetje op visite in de buurt,
terwijl twee jongens van twee en vijf jaar in
de bedstee lagen te slapen. Buren ontdekten,
dat er rook uit het pand kwam. In allerijl
werd de brandweer gewaarschuwd. Met rook-
maskers gewapend zijn drie mannen van de
afdeeling brandbluschmiddelen erin geslaagd
door te dringen in de achterkamer, waar de
bedstee was. Beide kinderen waren reeds be
wusteloos. Door den G G. D. zijn zij naar het
ziekenhuis aan den Coolsingel overgebracht.
Reeds onderweg werd zuurstof toegediend.
Het jongste kind is daar in den loop van den
avond aan de gevolgen overleden. De toe
stand van het oudste kind is redelijk wel.
De brand was spoedig gebluscht. De oor
zaak ervan is onbekend.
Twee dooden op den weg.
Tevens twee menschen zwaar gewond.
Op den provincialen weg tusschen Oirschot
en Best. onder de gemeente Best, is een auto
komende uit de richting Oirschot in snelle
vaart tegen 'n wielrijder aangereden, die achter
een afslaande vrachtauto vandaan kwam. De
wielrijder H. van der Sande, boekhandelaar
te Best, kreeg.zeer ernstige verwondingen. Hij
werd door een passeerenden dokter verbonden
en daarna naar het ziekenhuis te Best ver
voerd, waar hij enkele uren later overleed.
Auto geslipt.
Een auto bestuurd door een heer uit Wil
lemstad is bij Oudenbosch geslipt en in een
sloot langs den weg terecht gekomen. Van de
inzittenden, twee dames, twee heeren, een
kind en de chauffeur, werden de twee dames
het ernstigst verwond, beide kregen hoofd
wonden. een van haar ook een schedelfrac
tuur. De andere inzittenden kwamen er won
der boven wonder vrijwel zonder letsel af. De
toestand van een der dames is zorgwekkend.
Voorvorkbreuk kost een menschen-
leven.
Het breken van de voorvork van zijn fiets
is een achttien jarigen jongen, die in de Nieuw-
dammerstraat te Amsterdam fietste noodlot
tig geworden.
Vlak achter hem reed een electrische auto
van den gemeente-i'einigingsdienst. De be
stuurder daarvan trachtte, door krachtig
remmen nog een aanrijding te voorkomen,
doch de wagen ging over den jongen heen, die
aan- de gevolgen is overleden.
Jongeman door auto overreden.
Te Zaandam is op de Westzijde bij de
meisjesvakschool de 20 jarige M. Timmer
woonachtig in de Tuinstraat, door een achter-
oprijdende vrachtauto gegrepen, waardoor hij
kwam te vallen en door het rechtervoorwiel
werd overreden. In zorgwekkenden toestand is
het slachtoffer naar het gemeente zieken
huis overgebracht.
Het gaat de AVRO goed.
Bedrijfsoverschot over 1935
ruim f 600.000.
Jaarverslag verschenen.
Verschenen is het jaarverslag 1935 van de
A.V.R.O., uitgebracht door den directeur van
het omroepbedrijf, den heer W. Vogt, aan
het algemeen bestuur. Er wordt in gecon
stateerd, dat de A.V.R.O., niettegenstaande
de ongunstige tijdsomstandigheden, een goed
jaar heeft gehad.
Het aantal leden, ten opzichte van dat
van 1934. bleek zich vrijwel gehandhaafd
te hebben. Bij de telling op 1 October 1935
bleek dit te zijn 198.127. Dit beteekent
slechts een teruggang van 60 leden. De vrij
willig door de leden bijeengebrachte contri
butie bedroeg f 660.547.65 of nog geen 10 pet.
minder dan in 1934.
De „Radio Bode", het weekblad van de
A.V.R.O. wist zich uitstekend te handhaven.
De oplaag" is ongeveer 1(4 millioen exempla
ren per week.
Mede dank zij de baten uit de exploitatie
van de Radio Bode, kon het bedrijfs-over-
schot over 1935 ruim 600.000 bedragen. Het
kapitaal van de A.V.R.O. kwam daardoor na
afschrijving tot op f 1 van alle bezittingen
(met uitzondering van het effectenbezit) op
ruim 2\'z millioen gulden. Aan de omroep
programma's werd bijna 671.000 gulden ten
koste gelegd.
De voltooiing van de nieuwe studio te
Hilversum wordt binnen enkele maanden
tegemoetgezien. Een uitgebreid overzicht over
de programma's van 1935 en een uiteenzet
ting van de programma-politiek besluit het
boekwerkje, dat ook typografisch aantrek
kelijk is verzorgd.
LANGS DE STRAAT.
Dieseltractie weer uitgebreid.
Met ingang van heden is de diesel-electri-
sche tractie uitgebreid van 200.000 tot 235.000
treinstelkilometer per maand.
Het Concours.
Het- is Zondag en terwijl de wandelaars bij
kleine plukjes de glimmende straten stof-
feeren, breekt heel in de verte het oorverdoo-
vend geraas los van veel te veel muziek in een
veel te nauwe straat. Het kolkt ver over de
hoofden van de vooroprijdende politieagenten,
ver tusschen de enge gevelspleten door. het
zet uit bij iedere zijsteeg en zijstraat en wringt
zich verder en verder en zet de heele buurt in
geschetter van feest-koper.
Voorop gaan twee agenten, achter hen
schrijdt statig de tamboer majoor, draagt r.og
fier den staf, laatste teeken van vergane glorie.
Wie gooit hem thans nog wervelend hoog de
lucht in, wie roept nu nog luid zijn bevelen en
grijpt zijn hoorn, om er een ratelende fan
fare aan te ontlokken? Bevelen doen de twee
mannen voorop, niet donkere uniformen en
glimmende knoopen. Achter hen loopt het mu
ziekcorps, blaast wangen op, toeteren warm
en de straat vol dat het davert en dendert.
Wat zij spelen?
Dat grootsche Nederlandsche muziekstuk,
onze nationale hymne „Sarie Marijs".
Er ligt een heel stil steegje. De lucht is strak
en grijs en het schijnt dat de druppels, die nog
van goten en boomen lekken, feilloos diep
vailen uit dien drogen hemel, die toch heusch
heeft opgehouden te lekken. Het steegje is
smal, het loopt aan weerskanten weg van een
klein pleintje, waar een eenzame kastanjeboom
reeds groene, frissche bladeren uitspreidt.
Dan wordt hier langzaam aan de stilte ver
broken. Eerst is het één klein krielstemmelje,
dat roept door de vochtige morgenlucht van
het pleintje: „Jongès!" met een scherpen uit
haal.
Dan gaat er hier en daar een deur open en
duiken meer van die krielstemmetjes op. De
kinderen kwetteren en schreeuwen en ravot
ten in hun Zondags-beste pakjes, gelapte
buisjes die na vijf minuten vuil zijn.
„Jongès, we gaan meziek make!" Hij zegt
het en dus gebeurt het. In een oogwenk zijn
er doozen. stokken, blikken en kartonnen toe
ters te voorschijn getooverd en onder india-
nengekrijsch trekt het orkest om de eenzame
kastanje heen. Luid beuken ze op de doozen
en blikken en luid krijschen zij door de toe
ters hun lied: „Sarie Marijs".
Het wordt onhoudbaar in de steeg. Meer
deuren gaan open en meer omwoners verschij
nen, geheel of gedeeltelijk op zijn Zondags, en
dreigend wijzen zij het plein-orkest weg. De
musici gaan. bang voor de harde handen die
zij maar al te goed kennen en zij naderen de
groote straat.
Dan. op het oogenblik, dat zij, eerst aarze
lend, dan flink-voor-elkaar. den hoek omslaan,
staan zij voor die elndelooze rij glanzend nik
kel en fluweelen vaandels, voor de echte mu
ziek. Zij hebben zoo geschreeuwd dat zij niets
hebben gehoord, maar nu staan zij vis a vis
met dit droombeeld, met „de muziek".
Zij zijn stil, met open mond en verrukte
oogen kijken de krielmenschen naar den voor-
bijschuivenden stoet van nikkel en uniformen.
Een oogenblik later liggen trommels en toeters
op een hoop in het steegje en broederlijk ge
armd stapt het orkest achter de muziek aan.
Zacht aan verklinkt „Sarie Marijs" in de verte,
verdwijnen de krielmenschjes in hun muziek-
golf. De stilte komt terug in de straat en de
steeg. Werkeloos en nutteloos liggen er de
doozen en de stokken.
Het is al laat als een kluitje glundere kin
dergezichtjes weer de steeg binnenschuifelt.
De doozen en toeters kijken ze niet meer aan.
Thuis wacht het eten en terwijl een trotsch
fanfarecorps zich een eersten prijs blaast,
daalt een fijne regen neer en weekt een hoopje
karton tot pap.
De moord te Wildervank.
Weer levenslang geëischt.
Het gerechtshof te Leeuwarden heeft in
hooger beroeD behandeld de zaak tegen den
27-jarigen arbeider B'ouwe B. en den 34-jari
gen arbeider Klaas S.. beiden te Wildervank
en thans gedetineerd, verdacht van moord
met voorbedachten rade op Jacob Kroeze te
Wildervank, in den avond van 12 Juni 1935.
De mannen hebben Kroeze in zijn woning
aangevallen en hem de keel dicht geknepen.
Daarna heeft een der verdachten een zak
doek van S in den mond van Kroeze gestopt,
vervolgens dezen de voeten en handen ge
bonden en hem zoo laten liggen. Na eenigen
tijd hebben zij gezamenlijk een zwaar stuk
ijzer dat zij even tevoren hadden gestolen op
een nabij gelegen fabrieksterrein, aan het
lijk van Krc-eze gebonden, hem naar buiten
gebracht en in het Oosterdiep neergelaten,
waar hij is gezonken.
Onmiddellijk voor af na het plegen van
deze onmenscheliike daad hebben zij een
brandkast opengebroken en daaruit 710
gestolen.
Bij vonnis van de rechtbank te Groningen
van 14 November 1935 werden beide verdach
ten terzake van moord veroordeeld tot levens
lange gevangenisstraf. De advocaat-generaal
eischte bevestiging van het vonnis.
AFSCHEID VAN MR. G. G. VAN DER
HOEVEN ALS HOOFDREDACTEUR VAN
DE NIEUWE ROTTERDAMSCHE COURANT.
ROTTERDAM, 25 April Op zijn ver
zoek is met ingang van 30 April aan mr. G.
G. van der Hoeven eervol ontslag verleend als
hoofdredacteur van de Nieuwe Rotterdamschc
Courant. Met ingang van 1 Mei is als zoodanig
benoemd mr. P. C. Swart, adjunct-hoofdre
dacteur.
In een Vrijdagmiddag gehouden commissa-
rissenvergadering heeft mr. Van der Hoeven
zijn taak aan zijn opvolger overgedragen.
In zijn rede zeide de hoofdredacteur? dat hij
met gemengde gevoelens afscheid neemt van
de krant, waarvan hij 26 jaar de redactioneele
leiding heeft gehad. Met vertrouwen draagt
hij zijn werk over aan mr. Swart.
Spr. dankte directie, commissarissen en re
dactie voor de aangename samenwerking tij
dens zijn hoofdredacteurschap.
Dr. J. van der Hoeven, president-commis
saris,- prees den scheidenden hoofdredac
teur.
De heer H. Nijgh, directeur, sprak een per
soonlijk afscheidswoord; hij dankte mr. Van
der Hoeven voor de samenwerking en vriend
schap tijdens de afgeloopen 26 jaar onder
vonden en bood hem namens de courant een
persoonlijk aandenken aan.
Mr. P. C. Swart heeft zijn voorganger lof
toegewaaid voor zijn hooge opvattingen van
de journalistiek en voor zijn voorbeeld voor
de redactie.
Uit naam van de redactie heeft de heer A.
C. de Neeve gewaagd van den weemoed, die
alle leden van de redactie bij dit afscheid
vervult. Spr. bood eveneens een aandenken
aan. Hij begroette mr. Swart van harte als
den nieuwen leider, onder wien men zich met
vreugde zal scharen.
Incasso-Bank N.V.
Dividend 3'/i procent.
Aan het verslag der Incasso-Bank over 1935
ontleenen wij het volgende:
Wij meenen de resultaten van ons bedrijf
over 1935, de tijdsomstandigheden in aanmer
king nemende, niet onbevredigend te mogen
noemen.
Na afschrijving van 400 000 (onv.) op de
rekeningen „gebouwen" en ..meubilair" be
draagt de winst 2.071.205 tegen f 2.214.731
over 1934. Voorgesteld wordt tegen dubieuze
vorderingen 500.000 (onv.) te reserveeren en
de onder het hoofd „Crediteuren" voorkomen
de rekening „Bijzondere reserve voor eventu-
eele risico's" te doteeren met 400.205(155.731)
waarna een dividend van 3V2(onv. kan wor
den uitgekeerd.
Deposit o's. Deze rekening wijst een be
drag aan van f 27.6U 507 tegen 33.219.778
op 31 December 1934. Een bedrag van
f 14.636.067 is direct opvraagbaar, 1.664.337
loopt met een opzeggingstermijn van 10 dagen
tot een maand, 3.317.088 van drie tot zes
maanden, terwijl 7.994.013 met een opzeg
gingstermijn van één jaar of langer is gegeven.
De vermindering van het bedrag der direct
opvraagbare deposito's is mede het gevolg van
het overbrengen van een aantal rekeningen
naar het hoofd Crediteuren, daar bedoelde
rekeningen meer het karakter van rekening
courant hadden aangenomen.
C r e d i te ur e n. Deze rekening bedraagt
43.290.297 tegen 42.730.450 op 31 Decem
ber 1934. Hierin is begrepen een bedrag van
7.523.453, dat onze relaties in vreemde munt
van ons te vorderen hebben. De omrekening
is geschied tegen de laatste wisselkoersen
in 1935.
De onkostenrekening wijst aan 3.482.933
tegen 3.393.772 in 1934. De stijging houdt
verband met den overgang van het personeel
ten gevolge van de overneming van het bedrijf
der Disconto-Maatschappij N.V.
De bruto-winst bedraagt 6.068.859 tegen
6.116.669 in 1934.
De vorderingen en verplichtingen wegens op
termijn verkochte resp. gekochte vreemde
munt bedroegen op 31 Dec. 1935 37.217.852
resD. 35.849.778.
FROEFTOCHT VAN HET S.S. ..RENATA".
Een nieuwe tanker voor de
„Koninklijke Shell"
In Augustus 1935 droeg de ..Koninklijke
Shell" ten behoeve van de Cura?aosche
Scheepvaartmaatschappij te Emmastad. Cu
racao. aan de N.V. Nederlandsche Scheeps
bouwmaatschappij te Amsterdam, den bouw
op van een stoomtankschip van 4000 ton
draagvermogen bij 4 M. diepgang. Dit schip,
de ..Renata" werd op 7 Maart j.l. te water
gelaten en is na een op de Noordzee
gehouden volkomen geslaagden proeftocht,
waarbij het in alle opzichten aan de door de
„Koninklijke Shell" gestelde eischen bleek te
voldoen, door de vertegenwoordigers der ree-
derij overgenomen en terstond daarop naar
Curacao vertrokken, waar het deel zal gaan
uitmaken van de groote vloot der reederij, die
het transport verzorgt van de ruwe produc
ten van de haven van Maracaibo naar de
raffinade"ij op Curasao.
