H.D.«
N.V. DE KENNEMER BANKVEREENIGING
Alle bankzaken
.Weerbericht
^al/ruDu/m
VERTELLING
DE OLIJFOLIE
HET MYSTERIE
VAN MOAT HOUSE.
SISÏNBÏG 4 SII 1936
HSSREE SI'S D~ A"GBE 'A TJ
9
HOUTPLEIN 8 - TELEFOON 13829 (3 LIJNEN)
lAuv. Inyuz. 'Mtia.j
De verloren zoon.
door
MAURICE RAM.
De oudste zoon van den apotheker stond nu
niet bepaald gunstig bekend in het dorp. Hij
ging 's Zondags nooit naar de kerk, kwam
dikwijls 's avonds laat pas thuis uit de na
burige stad. waar hij op het Gymnasium was
en, wat nog het ergste was, hij „ging" met
Angelientje van den notaris. Allemaal din
gen", zei de buurvrouw links van de apotheek
tot d^ buurvrouw rechts, allemaal dingen,
waar we in onzen tijd niet mee aan moesten
komen Er komt van dien jongen niets te
recht. let op mijn woorden."
De notaris vond. hoewel hij een man met
moderne opvattingen beweerde te zijn, dat
dat, wat hij van zijn Angelientje gehoord
had. niet door den beugel kon.
„In het vervolg ben je voor achten bin
nen. Ik maak liever een testament met twin
tig clausules, dan dat ik jou nog één keer met
dat galgenaas van een jong zie."
De apotheker had een soortgelijk verbod
ook wei aan zijn zoon willen geven, als hij
niet bij voorbaat geweten had. dat het geen
uitwerking zou hebben. Hij dreef alleen de
zaak en dit nam zoo zijn tijd in beslag, dat
hij zich weinig met de kinderen kon be
moeien.
De klassieken op het Gym hadden den jon
gen weinig te zeggen (hij zei dat hij ze melig
vond; er hij wilde weg uit dien vervelenden
dagelijkschen sleur van reizen, lesje opzeg
gen, terug, reizen, slapen. Toen hij eens met
vrienden de dichtsbijzijnde havenstad was,
liet hij zich aanmonsteren als derde purser en
hij verdween, zonder dat iemand wist waar
heen.
De buurvrouwen hadden nu nog maar wei
nig stof voor hun roddeltje en de moeders
zelden, wanneer ze hun kinderen naar bed
brachten: „Pas maar goed op; anders wordt
je r.et zoo slecht als de zoon van den apo
theker".
Met vergat hem. zooals men alles vergeet
en de apotheker sprak er het liefst niet meer
over. ..De jongen heeft het zelf gewild" dacht
hij bij zichzelf, „hij moet zelf de verantwoor
delijkheid maar dragen."
Op een dag kreeg hij bezoek van een oud
studievriend. Ze haalden oude herinneringen
op, en de gast vertelde wat hij zooal beleefd
had, sinds den laatsten keer, dat zij elkaar
gezien hadden.
Dezen zomer heb ik met mijn vrouw een
reis 'naar Amerika gemaakt met één van die
goédkoope booten. We hadden New-York „ge
daan" en op doorreis naar het Zuiden over
nachtten wij in het Grand Hotel in Rich
mond 's Avonds aan het diner zat ik met mijn
vrouw te praten toen plotseling een jonge
vent ia evenlng-dress, die ons den heelen
avond al had aangestaard, op stond, de tafel
om liep en zich voorstelde. ,Jk hoorde u
Hollandsch spreken", zei hij „en toen kon ik
AGENDA
Heden:
MAANDAG 4 MEI
StadsschouwburgNieuwe Haarl. Kunst
kring: Kon. Vlaamsche Opera: „De Barbier
van Sevilla". S.15 uur.
Schouwburg Jansweg: Tonevo: „De Loreley"
8.15 uur.
Frans Hals Theater: „Michael Strogoff,
de koerier van den tsaar". 2.3-0, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „Squibs", het bloemenmeisje
van Piccadilly. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: Shirley Temple in
„Krullekopje", 2.30. 7 en 9.15 uur.
Luxor Sound Theater: „Het meisje uit de
onderwereld". 2.30, 7 en 9.15 uur.
Ciné Café Dreefzicht: nieuw programma
geluidsfilm.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 11—3 uur, behalve 's Maan
dags. Toegang vrij.
DINSDAG 5 MEI
Gem. Concertgebouw: Concert R.K. Orato-
riumvereeniging, 8 uur.
Schouwburg Jansweg: Opvoering van „De
Nar", door Alberdingk Thym, voor de werk-
loozen, 8 uur.
Baan 29, Jaarl. Ledenvergadering Kinder
bewaarplaats Asterstraat. 4 uur.
Groote Kerk: Orgelbespeling door den heer
George Robert, 20.1521.15 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en des
avonds
de verleiding niet weerstaan om mij aan u
voor te stellen, omdat ik weer eens mijn moe
dertaal wil spreken en omdat ik wil weten hoe
het in Holland gaat."
Van het één kwamen wij op het ander en
ik vroeg hem waar hij vandaan kwam. Hij
noemde mij den naam van dit dorp.
„Maar dan"zei de apotheker ont
daan.
,.Kent u daar een zekeren apotheker Buis.
vroeg ik hem. En laat hij me nu zeggen, „dien
man ken ik heel goed, het is mijn vader".
„Heb je mijn zoon daar ontmoet? Vertel!
Hoe gaat het met hem? Wat doet hij?
„Hij zal het je zelf komen vertellen. Hij
heeft een mijn op Peru gekocht, hij is op het
oogenblik een man in bonis."
In minder dan geen tijd wist het heele dorp
het. De buurvrouwen links en rechts van den
apotheker schudden hun inmiddels grijs ge
worden hoofden en zeiden: „Zoo'n jongen
toch. Wie had dat ooit kunnen denken?" En
de moeders zeiden als ze hun kinderen naar
bed brachten: Pas maar goed op dan word je
net zco'n flinke jongen als de zoon van den
apotheker.
Den volgenden dag kwam hij inderdaad. Hij
was lang en slank (net- Ramon Novarro).
dacht Angelientje heimelijk) en begroette hen
met het air van iemand, die weet wat er in de
wereld re koop is.
De notaris kwam nog denzelfden avond bij
den apotheker om hem en zijn zoon (was deze
volgorde wel juist?) uit te noodigen voor een
klein dinertje, „vanwege den verloren zoon,
die weer teruggekomen is" zei hij met een
knipoogje naar den vader. Beiden beloofden
den volgenden avond om acht uur aanwezig
te zijn.
Angelientje had haar mooiste jurk aange
trokken, ze hadden een diner uit de stad la
ten komen, de notaris had een keurige tafel-
speech samengesteld en mevrouw had haar
liefsten glimlach voor den spiegel gerepeteerd.
Om acht uur kwam de vader; hij was al
leen.
,Hij is waarschijnlijk een wandelingetje
gaan maken, hij zal wel zoo terug zijn."
Het werd kwart over acht. De glimlach van
mevrouw was lang zoo vriendelijk niet meer.
Half negen. De notaris trommelde onge
duldig met zijn vork op het bord (iets wat
fatsoenlijke menschen niet doen).
Kwart voor negen. De stoel naast Ange
lientje bleef onbezet.
Hij was gevlogen.
AUTOBUSDIENSTEN.
Een commissie uit Ged. Staten van Noord-
Holland behandelde hedenmorgen in open
bare zitting verschillende aanvragen der N.V.
HA.B O. te Alkmaar om vergunning voor
rondritten van Alkmaar uit naar binnen- en
buitenland.
Bezwaren werden niet ingebracht.
Ged. Staten zullen nader beslissen.
DE „GRAF ZEPPELIN" BESCHADIGD.
Reuter meldt uit Rio de Janeiro, dat toen
het luchtschip „Graf Zeppelin" aldaar in de
hangar werd gebracht, het langs een der
deurstijlen is geschuurd, tengevolge waarvan
het omhulsel over een oppervlakte van meer
dan 8 vierkanten meter werd opengehaald.
De aangebrachte beschadiging werd onmid
dellijk hersteld.
„DE ERWTENZAK" BESTAAT 130 JAAR.
Zaterdag was het 130 jaar geleden dat de
grutterszaak „De Erwtenzak" werd opgericht.
De winkel werd toen gevestigd in de Groote
Houtstraat. Later werd hij verplaatst naar het
Verwulft, waar hij langen tijd gebleven is.
Toen er plannen kwamen voor het bouwen
van de groote moderne magazijnen van de
firma Vroom en Dreesmann scheen het, of de
aloude Haarlemsche zaak „De Erwtenzak"
zou verdwijnen. Maar de firmanten, die in dien
tijd de zaak dreven, dachten er anders over.
,De Erwtenzak", die toen al meer dan 120
jaar bestond, moest behouden blijven. Wel
iswaar verdween de winkel van het Verwulft,
maar in de Jacob ij nestraat werd een ander
pand gevonden, dat geschikt- was voor de
voortzetting van het bedrijf. Daar is de ver
nieuwde „Erwtenzak" thans al weer 8*& jaar
gevestigd.
De huidige firmant mocht op den dag van
het zoo gedenkwaardige jubileum vele blijken
van belangstelling ontvangen. De leveranciers
van de firma, van wie velen persoonlijk hun
gelukwenschen kwamen aanbieden, hebben
ter herinnering aan het 130-jarig bestaan van
„De Erwtenzak" een fraai tegeltableau ge
schonken, dat in de portiek van den winkel
in de Jacobijnestraat is ingemetseld.
Op de druk bezochte receptie was merk
waardigerwijze ook aanwezig de achterklein
dochter van den oprichter, die hierdoor liet
blijken dat haar belangstelling voor de oude
zaak van haar voorvader, al is die dan sinds
lang „uit de familie", nog onverflauwd is.
„De Erwtenzak", die nu al zoo lang de
stormen der tijden heeft getrotseerd, zal on
getwijfeld onder de tegenwoordige leiding zijn
goede traditie nog vele jaren voortzetten.
De Bilt voorspelt:
Zwakken tot matigen meest Oostelijken
wind. Aanvankelijk zwaar tot half be
wolkt. Later verder afnemende bewol
king, Weinig of geen regen. Iets zachter
des nachts. Overdag weinig verandering
in temperatuur.
BAROMETERSTAND
Hoogste 780.1 m.M. te Haparanda.
Laagste 756.1 m.M. te Vestmanoer.
Het buitenlandsch weerbericht meldt:
Zacht voorjaarsweer.
Het zwaartepunt van de hooge drukking
heeft zich geheel naar Scandinavië verplaatst.
Over Lapland worden op het oogenblik baro
meterstanden boven 780 m.M. aangetroffen.
In het Zuidwesten neemt de hoogedruk lang
zamerhand in beteekenis af. Over IJsland trek
ken nog voortdurend depressies Noord- of
Noordoostwaarts.
In verband met den heerschenden hooge-
druktoestand is het weer over het geheele
waarnemingsgebied rustig. De bewolking is
plaatselijk nog al verschillend. Betrokken
lucht wordt o.a. in Duitschland aangetroffen,
zelfs valt in Noord-Duitschland nog motregen.
Een vlakke storing bracht in het afgeloopen
etmaal over centraal-Europa regen (Weenen
10 m.M.)
De drukverdeeling wijst op het aanhouden
van het zachte voorjaarsweer. Wellicht zal tij
delijk de bewolking wat toenemen, doch later
is afnemende bewro!king met dezelfde tempe
ratuur als heden waarschijnlijk.
BAROMETERSTAND
Vorige stand 773 m.M.
Stand van heden 766 m.M.
Neiging achteruit.
Opgave van:
Fa. KUIPERS EN ZN.. Opticiens
Zijlstraat 97 Telefoon 12726
HOOG WATER TE ZANDVOORT
Dinsdag v.m. 2.10 uur; n.m. 14.30 uur.
Strand berijdbaar van 7.0012.30 uur.
Woensdag v.m. 2.42 uur; n.m. 15.02 uur.
Strand berijdbaar van 7.4513.00 uur.
Voor deji inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukkenge-plaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Vrede? Ja, indien de vrouwen
wilden!
Zoo luidt de titel vaii'eèn in 't Fransch ge
schreven boek door Fernand Corcos. Als wij
hierbij even stilstaan, dan is het of wij, vrou
wen, dus den vrede niet willen. Moeten wij die
beschuldiging zoo maar over ons laten heen
gaan, of komt er een gevoel van verzet in
ons en zeggen we: ,Dat is niet waar!"
Doch dan is er maar één weg. Niet daarover
verontwaardigd zijn of zeggen, zooals ik zoo
dikwijls hoor: „Och, wij vrouwen kunnen toch
niet tegen de mannen op!" Neen. de weg is
openlijk te durven belijden: „Wij vrouwen
wij willen.den vrede en alleen door recht!
Daartoe wordt op 18 Mei a.s. weer een Vrou
wen-Vredesgang gehouden.
Wij willen door onzen Vredesgang in de eer
ste plaats onzen eigen vredeswil versterken;
juist in deze dagen is dat zoo hard noodig.
Vrouwen, geeft u op, of steunt financieel dit
vredeswerk van de vrouwen,
EEN MOEDER.
- Maar Thomas, man, ik wist niet, dat je
er zoo naar aan toe was.
Neen, neen, je vergist je. Mijn vrouio kan
niet hebben, dat ik thuis repeteer.
(Humorist.)
verwerkt, jeugd en charme
geeft aan Uw teint.
Er is geen andere schoonheidsolie die met
olijfolie kan worden vergeleken. Olijfolie
„smelt" op lichaamstemperatuur, drinkt diep
in de poriën door en reinigt deze grondig,
zonder de huid te irriteeren.
Doktoren bevelen olijfolie aan voor het teere
huidje van pasgeboren kinderen, en 20.000
schoonheidsspecialisten dringen aan op de
toepassing van olijfolie, om frissche. stralen
de schoonheid te behouden. Daarom zeggen
zij U: „gebruik Palmolive zeep!''
Massage met het overvloedige schuim van
Palmolive zeep is een schoonheidsbehan
deling op zichzelf. Pas tweemaal daags deze
eenvoudige behandeling toe: al spoedig zult
U bemerken hoe groot de charme is van een
gezonde, goed onderhouden, zachte huid.
Masseer met het rijke Palmolive schuim niet
alleen Uw gezicht en hals. maar Uw ge
heele lichaamLaat het schuim diep in Uw
poriën dringen, zoodat alle onreinheden wor
den verwijderd. Spoel daarna af: eerst met
warm. dan met koud water en droog de huid
zorgvuldig af, om springen te voorkomen.
Uw belooning? Nieuwe jeugd, het behoud
van Uw charme!
Hoe heerlijk is een dagelijksch
Palmolive voetbadhet houdt
Uw voeten in goede conditie.
Öedetem
bewondert d&
PALMOLIVE
TEINT!
(Adv. ingez. Med.ï
HEEMSTEDE
AUTO GEKANTELD.
Zondag morgen omstreeks 9.55 uur, had op
den Heerenweg te Heemstede, een auto-onge
luk plaats. Mej. J. P. C. E. wonende te 's-Gra-
venhage, reed als bestuurster van een auto
op den Heerenweg, richting Bennebroek
Haarlem, met groote snelheid.
In de bocht van den weg tusschen Zand-
voortschelaan en Laan van Rozenburg begon
de auto te slingeren. De bestuurster bleef het
stuur niet meer meester. De auto kantelde
ongeveer 80 meter verder, en kwam ter linker
zijde van den weg te liggen en werd ernstig
beschadigd. De vier inzittenden kwamen met
den schrik vrij.
COMITé VOOR DE ZOMERPOSTZEGELS.
Voor den verkoop van de Zomerpostzegels
1936 heeft zich in Heemstede evenals vorig
jaar weder een plaatselijk comité gevormd.
Dit comité is als volgt samengesteld: Jhr. J.
P. W. van Doorn, Eere-Voorzitter; N. Vos,
Voorzitter; Mevr. C. M. S. JordensMaus,
Secretaresse; Mevr. A. W. G. Hettemavan
Verschuer, Penningmeesteresse; Mevr. de Dou
airière I. Deutz van LennepTeding van Berk
hout, Mevr. I. H. M. -DroogDeckers, Mevr.
E. C. M. KahmannLuger Mevr. H. J. Laeyen-
deckerStalling, Mevr. J. MijnarendsIken,
Mevr. M. O. B. TombrockBerentzen, Mevr.
A. F. WaldkötterBenner, Mevr. B. F. van
WalsemKaplan, leden.
In het Heemsteedsche postkantoor zal een
speciale stand voor dit doel worden ingericht,
waarin eenige dames zich des morgens van
9 tot 1 uur gedurende de maand Mei met den
verkoop van de zegels zullen belasten.
VERZEKERING TEGEN ONKOSTEN VOOR
ZIEKENHUIS VERPLEGING
Op initiatief van den heer S. Rijkes heb
ben de raadsleden A. P. Audretsch, Mr. C.
von Meyenfeldt, S. Rijkes en H. J. Voors den
volgenden brief aan B. en W. van Heemstede
gericht:
„De onderge teekend en, leden van den raad
van Heemstede, hebben de eer u beleefd te
verzoeken:
1. het voorstel aan den raad te doen om
een commissie te benoemen, bestaande uit
een wethouder en vier raadsleden, die het
vraagstuk der ziekenhuisverpleging, hetzij
van gemeentewege of op andere wijze zal
hebben te onderzoeken;
2 Mocht de raad met dit voorstel accoord
gaa.n, sub a de benoeming dezer commissie
over te laten aan den voorzitter van den
raad; sub b. aan deze commissie het recht
te geven zich zoo mogelijk twee artsen, ge
vestigd in Heemstede, te assumeeren; sub c.
als secretaris dezer commissie een ambte
naar der gemeente aan te wijzen. (Volgen de
onderteekenïngen)
Adhaesiebetuigingen uit de burgerij zullen
gaarne bij een der bovengenoemde heeren
worden ingewacht.
OVERVEEN
Huldiging Job Steijnen.
In de toonzaal der firma Boskamp, te Over-
veen, werd Zondagmiddag de schrijver Job
Steijnen, die 18 April 60 jaar geworden is,
door eenige vriendéii gehuldigd, door een
krans te hechten aan de in genoemde toon
zaal tentoongestelde portretbuste van den
heer Steijnen, vervaardigd door den beeld
houwer Theo van Reijn.
De krans was vervaardigd van bloemen uit
den tuin van een der vrienden van den heer
Steijnen.
Dr. J. D. Bierens de Haan hield daarbij een
toespraak, waarin hij den schrijver huldigde
als humorist.
Humoristen, aldus spr. o.m., maken het an
deren onveilig, doordat zij zeer scherp de
„malle zijde" der menschelijkheid, wat van
onze menschelijkheid de keerzijde is; op
merken.
Als voorbeeld haalde spreker Steijnen's ro
man „Jacobus Dingeraad" aan. De hoofdfi
guur is daarin geschilderd in al zijn hulpe
loosheid met de verve van den humorist. Het
is een „vroolijke roman van het vaderschap".
„U hebt," zoo vervolgde Dr. Bierens de Haan
„heerlijk kunnen spelen met het komische.
Het dier kan den humor niet vinden, omdat
het niet de beschikking heeft over de taal.
Maar de mensch heeft de taal tot zijn dienst
en zoodra hij gaat spelen met het woord,
zoodra hij boven de taal staat, zoodra hij
woordspelingen gebruikt is de humor geboren
en rijst voor onze oogen de humorist."
Steijnen is nooit opgetreden als de paeda-
goog, die lessen geeft, of als de philosoof die
alles verklaren wil, geen cynicus, maar hij is
als eigenlijk élke humorist de trooster.
Hij is vergevensgezind. Hem staat de grim
lach niet, maar de glimlach. Men kan dit ook
aan de portretbuste zien. De wijsheid van de
menschenliefde is zijn deel.
Humor is het meest bewegelijke element
dat men zich kan denken, zij is het levende
en verschietende. De kunstenaar, die de por
tretbuste vervaardigde, heeft dit levende en
verschietende opgemerkt en daarmede de
wijsheid „gepakt", die voor eeuwig is. De
wijsheid als menschenliefde is Job Steijnen's
deel.
Spr. eindigde met den 60-jarigen schrijver
met zijn gezin veel geluk en voorspoed in zijn
verder leven te wenschen.
Met eenige korte, hartelijke woorden be
tuigde de heer Steijnen zijn dank voor de
hem gebrachte hulde.
Hierna bleven de aanwezigen nog eenigen
tijd bijeen.
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
(Nadruk verboden).
5)
V.
Geoffrey's Raad.
„En?" informeerde Angela, toen Nell de
huiskamer binnenkwam. „Wat is het resul
taat?"
Nell ging een beetje bedrukt zitten. „Ik
weet niet, wat ik er van moet denken,
Angela".
„Waarom, wil die man je niet hebben?"
„Dat wel. Hij wil, dat ik met hen mee naar
buiten ga, naar zijn landgoed.-.."
„Hen?" viel Angela haar verwonderd in de
rede. „Wie bedoel je met hen?"
„Ik weet het niet", antwoordde Nell. „Hij
sprak over niemand behalve over zichzelf,
en het meisje, dat zijn pupil is. Dis is nogal
ziekelijk. Hij wil, dat ik meega, en gezel
schapsjuffrouw bij haar wordt".
„Natuurlijk! Dat wist je toch!"
„Ja, maar er is iets mee, wat me niet aan
staat, en wat het is, weet ik niet", vertelde
Nell. .Anderen voelen hetzelfde. Je herinnert
je de woorden, die met potlood op m'n brief
geschreven stonden? Nu, vandaag, even voor
dat ik bij Mr. Lancaster werd toegelaten
kwam één van de candidaten terug in de
kamer waar ik zat te wachten en raadde me
aan op m'n hoede te zijn, want ze dacht dat
niet alles in den haak was. Ik vraag me af,
wat ze daarmee bedoelde?"
„Misschien geldkwesties", opperde Angela.
„Misschien had ze een reden om aan te ne
men, dat ze niet goed voor het geld zijn?"
„Ik weet het niet, maar ik zal je vertellen
wat er gebeurd is".
Hierop begon Nell verslag uit te brengen
over haar avonturen van dien morgen, en
ze zag dat Angela's gezicht hoe langer hos
verbaasder werd; maar Angela reageerde
heel anders, dan Neil verwachtte.
„Ik begrijp je gevoelens", begon ze, „maar
een mensch is geneigd, als hij gewaarschuwd
is, de dingen argwanend te bezien. Ik zie
heusch niet in, dat er iets achter steekt,
waarvoor je bang zou moeten zijn.
„Ik ben niet bang!" viel Nell uit. „Ik ver
moed alleen maar, dat Mr. Lancaster iets
achterhoudt, iets, dat ik misschien toch had
moeten weten".
„Maar wat zou je dan nog moeten weten?"
vroeg Angela, die heel zakelijk kon zijn.
„Kijk eens, je hebt nog geen recht om alles
te weten, voordat je werkelijk aangenomen
bent, behalve natuurlijk de vornaamste din
gen. Maar wat me niet aanstaat, is dat het
lijkt of je haar moet bewaken en haar er
misschien van moet afhouden om met an
deren te spreken of in kennis te komen, al
leen maar, omdat Mr. Lancaster niet veel
met hen op heeft. Als je wantrouwend bent.
kun je natuurlijk achter zoo'n verzoek iets
zoeken, maar het kan evengoed volkomen
normaal zijn. Misschien is het meisje wer
kelijk zwakzinnig of heeft ze wat eigenaar
dige neigingen van haar ouders geërfd. Je
kunt nooit weten
„Maar Angela! Wat een veronderstel
lingen!" riep Nell.
„Ik haatg die advertentie!", barstte Angela
impulsief los. „Ik zal je zeggen, wat we
doen! Geoffrey Langdale komt hier thee
drinken; misschien kun je hem raadplegen
en zijn meening eens hooren".
„Alsof Geoffrey's meening eenige beteeke
nis voor mij zou kunnen hebben!" spotte
Nell, terwijl ze begon te lachen.
Angela kreeg een kleur en bracht met een
geërgerd gebaar dat Nell heel goed kende
de hand naar haar gezicht.
„Wees niet boos", verzocht ze. „Ik wilde je
niet plagen. Alleen is Geoffrey Langdale
jouw speciale vriend, en niet de mijne, en
daarom is het veel natuurlijker als hij be
lang stelt in jouw zaken, nietwaar?"
„Ja natuurlijk!" stemde Angela, met afge
wend gezicht, toe en met een beetje toornig
ongeduld in haar stem. „Maar Geoffrey heeft
ons toch altijd graag in alles van advies ge
diend. Je weet, dat hij moeder, toen wij hier
kwamen, met veel van dienst is geweest, en
ik vind het nogal onvriendelijk van je, dat te
vergeten, Nell, want op alle mogelijke ma
nieren helpt hij ons, mij niet meer dan
iemand anders".
„In orde!", gaf Nell ten antwoord, een
beetje geprikkeld doordat haar zuster Geof
frey zoo op een voetstuk plaatste. Geoffrey
Langdale was een levenslustige jongeman van
vierentwintig jaar, die sinds zijn schooljaren
wanhopig verliefd was op Angela. Ofschoon
Geoffrey zelf arm was, voerde hij het predi-
caat: Hooggeboren. Zijn vader was baron, en
zijn oudste broer een beetje ziekelijk. Daarom
vonden z'n moeder en zusters dat hij met een
rijk meisje moest trouwen, en Angela moest
laten schieten. Dientengevolge koesterde Nell
een wrok tegen de familie Langdale. Zij wa
ren met de Davenants bevriend geweest, zoo
lang die volop geld schenen te hebben, maar
toen de krach kwam, hadden zij elk contact
met de weduwe en haar dochters verbroken,
en gehoopt, dat Geoffrey hetzelfde zou doen.
Maar de jongeman was niet geneigd zich
aan hun wil te onderwerpen en daarom bleef
hij de familie geregeld bezoeken.
Nell ontweek de vragen van haar moeder,
die zij moeilijk voldoende kon beantwoorden
en besloot Geoffrey te raadplegen over de
referenties, die Mr. Lancaster haar opge
geven had.
Geoffrey Langdale was een blonde jonge
man, met een knap gezicht en prettige oogen
Hij was advocaat, ofschoon hij nog nooit iets
te doen had gehad; maar hij leefde van een
toelage van zijn vader op kamers, vlak bij
de Theems, en hij had zooveel vrijen tijd,
dat hij er geen raad mee wist.
„Geoffrey, we hebben je raad noodig!" be
gon Angela, toen ze na de thee met z'n drieën
bijeen zaten. „Nell heeft zich in haar hoofd
gezet, om op een betrekking te solliciteeren.
Op het eerste gezicht zou men zeggen, dat het
een goede betrekking is, maar toch schijnt
er iets te zijn, wat we niet kunnen begrij
pen. Nu Nell, vooruit er mee. Vertel hem
alles!"
Geoffrey luisterde zoo'n beetje uit plichts
gevoel, maar al spoedig werd z'n belang
stelling gewekt, en kregen z'n oogen een
scherpe uitdrukking. Hij nam Neli's brief en
onderzocht de met potlood geschreven woor
den. Toen keek hij naar de namen van de
referenties die Mr. Lancaster had opge
geven.
.(Wordt vervolgd),
