H.D.
VERTELLING
Zenuwpijnen overal?
AKKERTJES
ROEIEN
ZEILEN
CRICKET
Cricket in Engeland.
HET MYSTERIE
VAN MOAT HOUSE.
De Bridge-drive van de
A.V.R. 0.
MA'XNDK'G 11 MEI '1936
H X A R E E M'S D A" G B E A D'
Een doodgewone inbraak.
door GUUS BETLEM Jr.
Rrrrrrt! Rrrrrt!
Inspecteur van Duin nam den hoorn van
het toestel. Hallo, jamet wieO,
juist, met mijnheer Boersma van Villa Hoo-
geduineen inbraak, zegt ujawel
met vijf minuten ben ik bij u
Onmiddellijk spoedde inspecteur van Duin
zich naar het bewuste huis. waar hij aan
belde en hem werd opengedaan door jong.
eenvoudig dienstmeisje, dat den inspecteur
onmiddellijk in de kamer van den heer
Boersma liet. Tot zijn verwondering echter
vond hij hier twee heeren.
Wie van de heeren.begon van Duin.
maar reeds trad één van hen hem tegemoet
en stelde zich voor als Boersma.
Mag ik u meteen even in kennis bren
gen met mijn zwager. Heringainspecteur
van Duin en na deze korte voorstelling
vervolgde Boersma. ter verduidelijking:
m'n zwager logeert een tiental dagen bij ons.
Hij is onlangs uit Indië overgekomen, en
aangezien hij u van deze heele zaak meer
kan vertellen dan ik, achtte het beter, dat hij
mede aanwezig was.
Natuurlijk, natuurlijk, antwoordde van
Duin, maar misschien wilt u mij dan nu
even de feiten meedeelen, voor zoover die
bekend zijn, mijnheer Heringa.
Och. sprak deze met een aangename,
warme stem, mijn zwager is beter met de
toestanden hier op de hoogte dan ik en is
een veel vlotter prater, dus misschien wil
hij die taak even van me overnemenik
heb hem vanochtend aan het ontbijt reeds
alles verteld, en vind het niet zoo prettig dat
nog eens te moeten herhalen.
O. maar natuurlijk, Henri, antwoordde
hier Boersma, en vervolgde dan. zich tot
den inspecteur wendend: Kijkt tl eens,
de feiten zijn als volgt: Het zal ongeveer
middernacht geweest zijn, toen mijn vrouw,
m'n zwager en ik naar onze kamers gingen.
U moet weten, mijn zwager logeert momen
teel alléén bij ons, daar zijn vrouw in Indië
vertoeft en hij slechts voor zaken eenigen
tijd in Holland is. Derhalve is er steeds veel
te bepraten, vooral omdat m'n zwager over
dag nogal bezet is, en zoodoende wordt het
dan wel eens laat 's avonds. Enfin ook gis
teren dus. Nu slapen wij aan den achter
kant van het huis. Heringa op de logeer
kamer. dat is voor. Om 'n uur of drie. niet
waar Henri? hoorde hij plotseling gerucht
beneden. Nu zijn Indische menschen wel
eens meer van deze sluippartijen in den
nacht gewoon, dus Henri, pardon m'n zwa
ger, springt z'n bed uit en gaat zachtjes
naar beneden, om te zien, wat er aan de
hand is. Meteen, dat hij de dein- van de voor
kamer opendoet, ziet hij een man, met een
zak op z'n rug uit het raam verdwijnen en
over het grint het hazenpad kiezen.
En u zelf hebt hiervan niets gehoord?
onderbrak hier de inspecteur.
Nee. zooals gezegd, wij slapen achter
en ook de dienstbode. Er is naar mijn idee
niets geheimzinnigs aan dit geval. Eenvoudig
een doodgewone inbraak, anders niet! Maar,
laat ik verder gaan. M'n zwager heeft ge«-
tracht den vent nog te achtervolgen, maar
vruchteloos. Hij verdween in het bosch hier
vlak achter, en daar is het voor een vreemde
bijna hopeloos zoeken.
En wat is er gestolen?
Het beste, wat we hebben. Al het zilver
om te beginnen, eenige waardevolle Chinee-
zen vazen, wat gouden sieraden, een origi
neel en prachtig schilderijtjegewoon
van den muur genomen nota beneen
verder wat los geld. dat in mijn schrijftafel
lagongeveer een honderd of drie
De inbreker is dus in elk geval een
kenner, dat staat vast. sprak de inspecteur
terwijl hij eenige notities maakte.
Mag ik even de kamer onderzoeken?
informeerde hij na een oogenblik.
Maar, natuurlijk. U bent volkomen vrij
om te doen wat u goed dunkt, was het vrien
delijke antwoord.
Geen sporen natuurlijk, vervolgde na
een ernstig onderzoek de inspecteur niets!
Enfin, welke moderne inbreker trouwens
laat nu nog sporen achter in dezen tijd, niet
waar? Mijne heeren. ik hoop u spoedig meer
te kunnen berichten, maar voorloopig lijkt
de zaak mij nogal duister.
Wel Reggie, vroeg Inspecteur van Duin
eenige dagen later aan zijn particuliere se
cretaresse. die op zijn vraag van haar schrijf
werk opkeek wat denk jij van die in
braak op villa Hoogeduin?
Nou, ik zou zeggen, een doodgewone in
braak inspecteur!
Wel, Reggie, ik zou zeggen, dan zit je
d'r doodgewoon naast! Want 't. is in den
dood niet doodgewoon! We hebben het bosch
afgezocht, geen enkel spoor! We hebben de
kamers doorzocht, geen spoor! Natuurlijk ik
weet het wel. iedere inbreker tegenwoordig
is een vakman, zeker, maareenig spoor
moet er toch altijd zijn, endat is"er ook
Reggie, dat is er ooken inspecteur van
Duin wreef zich vergenoegd in de handen.
Dus u hebt een vermoeden? vroeg Reg
gie met vrouwelijke nieuwsgierigheid
Een vermoeden spreekt men nooit uit,
Reggie en zeker niet, als men bij de politie
Dat dienstmeisje is pas twee weken in
dienst van mijnheer Boersma, nietwaar?
vischte de secretaresse handig.
Volkomen, juist, kind. dat hebben de
Van die verschietende pijnen,
dan hier, dan daar? Ze blijven
weg met één of twee van die
Volgens recept van Apotheker Dumontt
AKKER.CACHETS
(Adv. ingez. Med.)
rapporten tenminste uitgewezen. Een meisje
uit een goed. beschaafd milieu, dat door de
tijdsomstandigheden sterk achteruit gegaan
is. Twee broers van twintig en drie-en-twin
tig. vader overleden. De eene broer oppas
send, de andere niet! Reeds tweemaal met
de politie in aanraking geweest wegens klei
ne vergrijpen. Ziedaar alles.
En bent u al bij dien broer geweest?
Ja, Reggie. En nu zal ik je iets vertellen,
wat je nog niet weet! Die broeris ge
signaleerd, 's nachts om half drie, met een
zak onder zijn arm. Een leege zak. Reggie!
In de buurt van het bosch vlak achter het
huis van Boersma.
Dat leidt natuurlijk tot een arrestatie?
Dat heeft er al toe geleid. Reggie!
Reggie sprong op! Dus. hij is al geknipt?
Nou. wat zit u mij dan nog te plagen. Dan
is de zaak toch afgeloopen! Kan ik het dos
sier Boersma dus al afleggen?
Ik zou er nog even mee wachten. Ik
ben buitengewoon verlangend naar een tele
gram
Een telegram? Wat een onzin! U zoekt
nou ook letterlijk overal wat achter. Mij
dunkt, 't zoo klaar als een klontje. De man
is geknipt, heeft misschien zelfs al bekend
(Boersma schudde van neen), enfin.... dan
zal het in elk geval niet lang duren. Er is
dus niets meer uit te zoeken. Nee. heusch,
u drijft uw speurzin wel wat ver! En met
een hoofdschuddend gebaar zette ze zich
achter de machine.
Wel. wel, lachte van Duin, mijn wijze
secretaresse
Den volgenden dag kwam het telegram, en
vijf minuten later zat Boersma op het kan
toor van den inspecteur.
En. vroeg hij met een ongeloovig lachje
den da der "reeds opgespoord?
Ja. mijnheer Boersma. antwoordde van
Duin rustig. misschien wilt u even luiste
ren. en zich tot zijn secretaresse wendend,
en jij ook Reggie. Je kunt altijd nog wel
wat leeren van zoon doodgewone inbraak!
Er is gearresteerd een jongeman, de
broer van uw dienstmeisje, die in den nacht
van den diefstal gesignaleerd is achter uw
huis om half drie met een leegen zak onder
den arm.
Boersma sprong op! -Wel allemachtig,
kreet hij, -op staanden voet zal ik haar
ontslaan
Wacht u nog even, antwoordde van
Duin rustig. want deze jongeman is de
daderniet! H ijwas daar aanwezig, inder
daad. maar. om te stroopen. wat tusschen
haakjes, natumlijk ook strafbaar is! Maar...
eh.... a propos, mijnheer Boersma, mag ik
u eens een vraag doen? Kende u. voor hij
bij u kwam logeeren, den man van uw zus
ter?
Boersma keek hem aan sprakeloos!
Kennen? Neeeh, nee! Zij is in In
dië met hem getrouwd, dus wij kennen hem
nog niet. maar. vervolgde hij wat driftig,
wat heeft dat nu met mijn inbraak te ma
ken?
Meer dan u denkt! Ziet u eens, en in
specteur van Duin overhandigde Boersma'
thans een telegram. Ook Reggie keek ge-
intresseerd. Het telegram, lispelde ze.
Juist, het telegram, sprak van Duin.
Wacht, ik zal het u even voorlezen, want u
doet wat zenuwachtig. Luister: Ben met
echtgenoote te Weltevreden. Heringa!
Sprakeloos staarde Boersma den inspec
teur aan. Dusstamelde hij'. dus.
Dus hebt u gastvrijheid verleend aan
een minder gunstig bekend staand sujet,
welke wellicht eenige gelijkenis vertoont met
uw werkelijken zwager, welke laatste, zooals
ons uit het telegram blijkt, rustig in Indië
zit en van den prins geen kwaad weet, In-
tusschen hebben wij ons, bij ontvangst van
dit telegram reeds verzekerd van dit heer
schap, dat wil zeggen dan natuurlijk, uw
pseudo-zwager, welke inderdaad vandaag
weer voor zaken te Amsterdam vertoefde<
Maardat is ongeloofelijk. meende
thans Reggie zachtjes te moeten opmerken.
Hoe bent u daar in 's hemelsnaam achter
gekomen? Alles duidde toch op een doodge
wone inbraak!
Alles ja. antwoordde de inspecteur,
op een kleinigheid na. Je weet, iedere mis
dadiger vergeet wat. dat is een vaststaand
feit. Als je dat nu maar begint op te snor
ren, heb je de rest betrekkelijk guw.
En dat was? vroeg ook Boersma thans
met ongeveinsde belangstelling.
Dat hij u de zaakaan het ontbijt
pas vertelde! Want werkelijk, een groote
partij zilver, goud, een schilderstuk van groo
te waarde en driehonderd gulden, is wel de
moeite waard een familie in den nacht even
wakker te maken. Zelfs voor een Indisch
man.
Je kunt intusschen het dossier Boersma nu
opleggen, Reggie!
Eèn film van twee romans.
De romans Wells Fargo" en „Heil and High
Water" zullen door Paramoutn tot één sce
nario worden gecombineerd. De film, die den
naam van „Wells Fargo" zal dragen, zal Gary
Cooper en Fred. Mac Murray in de hoofdrollen
hebben.
„Het Spaarne" heeft zijn jaarlijksche
clubtocht gehouden.
Ofschoon de Roei- en Zeilvereenïging „Het
Spaarne" het seizoen reeds heeft geopend met
twee overwinningen bij de roeiwedstrijden der
Cadettenroeivereeniging in Breda, heeft het
de opening van het roeiseizoen als elk jaar met
een „openingstocht" gevierd. Zondagmorgen
heerschte er groote drukte op het clubgebouw
van de vereeniging aan het Maritzplein in
Heemstede. Tal van booten werden uit de loods
gebracht en met vlaggen opgetuigd. Om onge
veer elf uur vertrokken veertien booten, waar
bij vier vieren, drie tweeën en een aantal
wherries waren in de richting van de stad.
Men volgde de gebruikelijke route door de
Kamper-, Gasthuis- en Raamsingel naar de
Leidsche Vaart, waardoor de veertien deelne
mende booten met de vijftig deelnemenden
het buitengoed van freule Barnaart in Voge
lenzang bereikten, dat deze elk jaar voor een
bezoek door de roeivereeniging openstelt. Op
dit landgoed werd het twaalfuurtje gebruikt
en een wandeling gemaakt. Om half vier ver
trok men wreer om na een bezoek aan ..Graaf
Floris" naar de „loods" terug te keeren.
Des avonds werd in het clubgebouw nage-
feest.
Onderlinge oefenwedstrijden Haarl.
Jachtclub.
De onderlinge wedstrijden der Haarl. Jacht
club werden Zaterdag en Zondag geëindigd.
In totaal werden 8 wedstrijden gezeild. Aan de
wedstrijden werd ook deelgenomen door leden
van de R. en Z. V. „Het Spaarne". De uitslagen
luiden
Clubjollen: 1. R. Brusse 99 pt. Het Spaarne;
2. C. M. Westerman 77 pt. H. J. C.; 3. mej. P.
de Roos 70 pt., Het Spaarne.
12-Voetsjollen A: 1. Windekind, H. Evers,
H. J. C. 82 pt.; 2. Duimelot. H. v. Suylekom, H.
J. C., 77 pt.
16 M2. klasse (Handicap): 1. Gebr. van
Brugghen, H. J. C. 85 pt.; 2. P. Flemming, H.
J. C. 79 pt.; 3. R. Mees, H. J. C. 52 pt.
BUITEN DE COMPETITIE
Rood en Wit-V. R. A.
Rood en Wit heeft Zondag een vriendschap-
p el ij ken wedstrijd tegen de Amsterdammers
op het fraaie terrein van het Kennemer Ly
ceum gespeeld.
Beide elftallen waren zeer onvolledig: er viel
niet veel goed cricket te genieten, behalve een
buitengewoon mooie innings van 70 runs van
den bekenden Amsterdamschen international
W. Glerum, die met Ingeise (zeer mooi door
R. Kramer in de slips gevangen voor 19) de
innings voor V.R.A. opende en door snel scoren
er het meeste toe bijdroeg, dat reeds met de
lunch de stand voor zijn elftal 180 runs voor
het verlies van zes wickets bedroeg. Ook Smit
(35) legde er flink het hout op.
Na de lunch was de Amsterdamsche innings
spoedig geëindigd, nadat nog een veertigtal
runs aan de score was toegevoegd.
Bij de Haarlemsche bowlers trad Nordbeck,
een jeugdig speler uit P.W. Enschedé, die in
Haarlem studeert, op den voorgrond. De Rood
en Wit innings bracht slechts ruim 100 runs
op, waarbij alleen Kramer en Jhr. Elias een
behoorlijke score wisten te maken.
HAARL. CRICKETBOND.
C. V. H. Ill—C. V. H. IV.
Gewonnen door C-V.H. IV met 4 runs en 7
wickets.
C.V.H. in bat eerst en men kan direct zien
dat er nog niet veel geoefend was. waar
door ook allen op 61 een beurt hebben ge
had. H. v. Zuthem scoorde hiervan 11 en G-
Bessem 10 runs. F. Seveke bowlde 0—10, A.
v. Sa-ase 2—5. T. v. d. Sluys 2—26, F. Vogel
sang 317 en L. Servaas 2—2.
Het 4de liet beter batten zien. Het eerste
wicket viel dan ook pas op 48, toen C. Louise
een enorme vang deed, waardoor Seveke voor
16 kon vertrekken. Op 65 voor 't verlies van
3 wickets werd gestopt. J. Jacobs met 10 en F.
Jacobs met 30 not out latende.
Bowlingcijfers: J. Erdtsieck 0—15, G. van
Langelaar 0—25, A. Eelman 1—12, F. Gussen-
hoven 1—15.
Zaterdag waren 14 counties in het veld';
de eerste dag leverde interessant cricket op.
Middlesex faalde op R. E. S. Wyatt (5 v. 44).
Na 477 werd het dank zij G. O. Allen (57x>
150, Warwick *147—3 (Hill 61). Surrey 229
(E. R. T. Holmes 79), Goddard 5 v. 76, tegen
Gloucester 93—6.
Yorkshire verloor tegen Essex Suteliffe en
Barber voor 3 runs, doch Leyland kreeg steun
van Mitchell en scoorde een schitterende
218 not out uit 367—6.
De wedstrijd NottsSussex stond op een
zeer hoog peil. Op sterk bowlen van Tate,
Cornford en Parks scoorden Keeton en Harris
160 voor het eerste wicket. Notts 253—6.
Hampshire speelt veel sterker dan
in het vorige seizoen. Tegen Worcester
werd 3629 gescoord en wederom waren het
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
(Nadruk verboden).
11)
Nell keek hem aan. en besefte voor de
eerste maal de ware beteekenis van de over
eenkomst, die zij had aangegaan.
„Maar", sprak zij op ontmoedigden toon,
„bedoelt u daar dan mee, dat u mij hier wilt
houden, zelfs als ik verlang naar mijn moe
der en mijn zuster terug te gaan? U zult
mij, naar ik veronderstel, toch niet tegen mijn
wil hier houden?"
Zij sprak half glimlachend om hem op zijn
minst in staat te stellen beleefd te blijven;
maar zoo spoedig zette mijnheer Lancaster
zijn beleefdheid niet over boord.
„U moet zich herinneren, juffrauw Dave-
nant", antwoordde hij minzaam, „dat u hier
bent voor mijn plezier, en niet voor het uwe".
de captain R. H Moore (74) en C. G. A- Paris
(83) die uitblonken. Northants 244 (K. C. Ja
mes 88) tegen Lancashire 280. Derbyshire
457 tegen Oxford, waarvan Worthington een
door 4 kansen ontsierde 174 en Smith 77.
Somerset, een der zwakke counties scoorde
niet minder dan 496 tegen de Britsch-Indiërs.
Eerst op 138 viel het 1ste wicket. Gim'olett
sloeg in het vorig jaar in 63 minuten een cen
tury bijeen, doch toonde thans ook als ope
ningsbat kwaliteiten te bezitten door in 3
uren 103 te scoren.
Het was Zaterdag een drukte van belang
bij de anders zoo rustige Sociëteit „De Ver
eeniging". Naar volgorde van het binnen
komen kreeg men de nummers en de letter
van de groep waarin men speelde, zoodat het
geheel van het toeval afhing, of men tegen
goede of minder sterke spelers uitkwam. Hier
door ontstonden natuurlijk grappige combi
naties, waarbij zeer sterke spelers aan één
tafel kwamen met een paar beginnelingen,
die voor het eerst hun krachten inspanden.
Weer geheel andere gezichten zag men
hier. dan gewoonlijk op bridge drives, door
dat ook spelers buiten clubverband hiermede
konden spelen en op velen van hen zal het
wel indruk hebben gemaakt, dat er zooveel
aan een bridgewedstrijd vast zit. In Haarlem
was geen zaal te vinden, die groot genoeg
bleek om het overgroote aantal deelnemers
te bergen en zoo waren behalve in de Socië
teit. ook in een der zalen van Brinkmann ve
len bezig om te trachten hun buurman down
te krijgen. Levendig en kwiek liep Mi'. E. C.
Goudsmit heen en weer van den Zijlweg
naar de Groote Markt om overal met 't oog
van den meester te kijken of alles wel orde
lijk verliep en of de vele helpers hun taak wel
aankonden. Maar bij 'n dergelijk uitnemende
organisatie behoefde er geen angst te zijn
voor stagnatie en zelfs "het feit. dat liefst
acht onbeleefde paren zonder de minste ken
nisgeving wegbleven, bracht geen noemens
waardige moeilijkheden.
De spelers in de sociëteit hadden wat meer
ruimte dan hun collega's in Brinkmann.
waar 't vroeg in den middag tropisch warm
was. Maar blijmoedig speelde men verder,
zich van de warmte ternauwernood bewust,
tenzij dan in de pauzes tusschen de spellen
en toen kon de warmte wel eens veroorzaakt
zijn door het vuur der discussies!
Voor den aanvang van het spel werd een
woord van welkom gesproken door den voor
zitter van de AVRO, waarna onder applaus
van de aanwezigen, Mr. E. C. Goudsmit het
woord nam en de wedstrijdregels uiteenzette
Al spoedig werden toen de kaarten gedeeld
en min of meer nerveus werden de eerste
biedingen afgevuurd. Het was allergenoege-
lijkst om achter de tafeltjes te staan en eens
te bekijken hoever de leerlingen van den
radio-cursus al waren gevorderd. Zoo nu en
dan zaten de beginnelingen leelijk met de
handen in het haar en er waren gevallen,
waar ze graag hun boekje eens op zouden
hebben nageslagen. Anderen weer speelden
Goudsmit met fantasie", dat wil zeggen, dat
ze zoo'n beetje hun tricks telden maar steeds
weer voor de verleiding bezweken als ze zoo'n
..dot van een kaart" hadden, wel zonder de
vereischte tricks, maar zés van een kleur!
Het gevolg was natuurlijk, dat de partner
nooit zeker was van het bod en dat er knus
se verwikkelingen ontstonden. Maar alles in
pais en vree. want er heerschte een buiten
gewoon goede stemming die door niets was
te verstoren.
Vermakelijk was het, wanneer spelers van
ver uiteenloopende capaciteit bij elkaar aan
een tafel kwamen. Zoo stond ik toe te kijken
bij een spel waarbij door Noord met twee
klaveren werd geopend. Oost, een goed spe
ler, zat lang te denken of hij een preemptive
bod in schoppen zou doen met schoppen heer
zesde en harten aas vrouw, maar hij overleg
de dat wanneer Noord een trick in harten
had. er wel eens een down kon zijn in een
manchebod van Noord-Zuid. Had Noord daar
entegen zijn tricks in de tops van ruiten en
klaveren plus b v. schoppenaas, vrouw. boer.
dan zou Oost te veel down gaan op een ge
dubbeld schoppen contract, zelfs al was hij
niet kwetsbaar. Hij paste dus, waarna Zuid
twee ruiten bood. West had harten heer boer
vijfde en schoppen aas vrouw tien vierde
met ruitenaas. In de veronderstelling dat hij
voor de sterke kaart zat en dus geen playing
tricks had, paste hij.
Noord bood drie klaveren, waarna Oost
weer na ging denken en nu een preëmptive
bod wel op zijn plaats vond. daar hij single-
ton klaveren had en een manche, of zelfs
slem voor Noord-Zuid mogelijk achtte, reke
ning houdend met een abnormale verdeeling.
gezien zijn eigen distributie. Zuid paste en
West ging nu terecht twijfelen aan de juist
heid van het openingsbod van Noord. Ge
zien zijn schoppensteun en ruitenaas met een
kleintje, benevens zijn hartenkaart kon hij
Oost heel wat slagen aanbrengen en moest
een manche zeker zijn als zijn veronderstel
ling, dat Noord psychologisch met twee kla
veren geopend had, juist was. Hij bood dus
vier schoppen, waarop werd rondgepast en
Oost niet kon nalaten zijn partner vernieti
gend aan te kijken, een blik die al gauw over
ging in een veelbeteekenend glimlachje naar
Noord, toen de kaart open ging; een glim
lach die overigens door Noord niet werd be
grepen. Er werden vijf schoppen gemaakt en
het bleek dat het openingsbod heelemaal
niet psychologisch was bedoeld: Noord had
alleen maar een ..kei" van een klaverenkaart,
zeven stuks van aas heer en bij die zeven
slagen rekende hij op één slag van zijn maat
zoodat hij best twee klaveren kon spelen,
waarom zou hij ze dus niet bieden?
Na onze uitleggingen kreeg hij het warm
en vond die „moderne biederij" een ingewik-
IX.
De nieuwe gezelschapsjuffrouw.
Nell was den volgenden dag heelemaal in
den put. Het leek haar toe dat ze zelfs met
honderdvijftig pond per jaar, nog veel te
slecht betaald werd. Hetgeen Lancaster had
gesproken over geheimhouding en z'n uit
drukkelijke verklaring om haar op Moat
House te zullen houden, of zij wilde of niet,
had haar den schi-ik om het hart doen slaan.
Het kwam niet in haar op zich af te vra
gen of hij wel gerechtigd was zoo te hande-
Ten. Ze geloofde wettelijk en moreel verplicht,
te zijn haar woord tegenover Lancaster ge
stand te doen. ofschoon zij het document,
dat Geoffrey voor haar opgesteld had, had
geteekend, zonder precies te letten op de
extra woordjes, die Lancaster er zoo handig
aan toegevoegd had. Zij meende nu( dat zij
zich hierdoor onbewust had overgegeven en
verplicht was voor tenminste zes maanden
op Moat House te blijven, belast met de zorg
voor iemand, voor wie zij onnoemelijk veel
medelijden, vermengd met een weinig vrees,
voelde.
Want de ziekte, waaraan Claire scheen te
lijden, was toch inderdaad een soort geestes
ziekte. Evenals vele anderen was zij bang
voor krankzinnigen, en het idee alleen dat
juffrouw Valery aan een soort verstandsver
bijstering leed, maakte haar al uiterst ner-
kelde geschiedenis, terwijl mevrouw een ta
feltje verderop straalde van voldoening, want
ze had het altijd wel gezegd dat hij niet aan
dachtig genoeg luisterde!
Zonderlinge scores konden op deze manier
natuurlijk niet uitblijven en het was heele
maal niet vreemd wanneer het eene paar aan
een tafel ongeveer twee duizend punten haalde
en een ander met hard zwoegen tevreden
moest zijn met drie- of vierhonderd, wanneer
de tegenpartij geen kans had gegeven op een
kwetsbare dubbel van eenige downs.
Een mooi spel was het volgende:
Noord: Schoppen aas. 9, 5. 4; harten aas, 10,
8, 6. 3; ruiten 10. 7; klaveren h. 6.
Oost: sch. v.. 8. 3; harten b.. 7. 5; ruiten h.,
3: klaveren v., b.. 9, 5, 2.
Zuid: sch. h., 7; ruiten a., v., b., 9, 6, 5, 4. 2;
klaveren aas 4. 3.
West: harten h., v., 9, 4, 2; klaveren 10, 8, 7;
schoppen b., 10, 6, 2; ruiten 8.
Op dit spel werden de meest uiteenloopende
biedingen gedaan, b.v. 3 sans atout, vier sans
atout, drie ruiten vijf ruiten en zeven
ruiten! Het eenige paar dat groot slem ruiten
bood, was de heer en mevrouw Steenberghen
Zuid moest het spel openen en bood 1 ruiten.
Mevrouw Steenberghen vond haar spel te sterk
voor drie ruiten, achtte een twee-ruitenbod
misleidend en besloot tot 1 ruiten. Oost bood
1 harten, waarop Zuid 1 sans atout bood. West
paste en Zuid gaf een manche forcing door
twee harten te bieden. Noord bood drie sans
atout (twee sans atout zou zwakte zijn. drie
sans atout geeft de dubbele hartendekking
aan met zijtricks). Zuid bood vier sans atout.
Noord vijf sans atout, waarna van Zuid zes
ruiten volgde. Noord overwoog dat Zuid geen
of hoogstens één harten had, anders was na
het manche-signaal geen slemsignaal gege
ven (4 s a.) bovendien moest de ruitenkaart
wel heel lang zijn om slemmogelijkheid te
kunnen bieden, daarbij komt dat de klaveren-
kaart geen gevaar leverde en dat hij bij Zuid
toch minstens een schoppencontrole in de
tweede ronde mocht verwachten. Hij achtte
groot slem safe en bood het. Door de (slechte
ruitenuitkomst van West was het spel voor het
neerleggen, trouwens iedere andere uitkomst
geeft hetzelfde resultaat daar ruitenheer altijd
uitgesneden wordt.
De eerste prijswinnaars hebben het recht
om op Zondag 17 Mei te spelen in de demi
finale te Amsterdam, de eerste prijswinnaars
op dien wedstrijd spelen in de finale mee op
Zondag 24 Mei. De uitslagen waren als volgt:
A on. Ie 69 hr. en mevr. J. J. v. Steenbergen,
2e 68 hr. en mevr. I. de Jong.
A ev. Ie 39 hr A. L. J. de VriesL. C. Kalff,
2e 32 hr en mevr. C. Kat.
B on. Ie 29 hr. Ir. G. O. J. v. Ditzhuyzen. hr.
E. Lefevre. 2e 4 hr. J. H. Roelofszmevr. v.
Ditzhuizen.
B ev. Ie 80 hr. P. M. v. Braningen. Ir. D. H.
G. Brethouwer. 2e 12 dames J. Stoutenbeek.
C on. Ie 85 mej. A. Alzashr. W. Buers, 2e 26
hr. R. AllonA. Hovestad Bakker.
C ev. Ie 84 mevr. Berkhouwer, Ben Kuijper,
2e 7 hr. en mevr. Lind.
D on. Ie 76 hr. W. F. Poel—H. E. K. Ezerman,
2e 15 mevr. v. d. Bosch v d. Berg, mevr.
v. PraagBarendsz.
D ev. Ie 72 hr. W. J. P. Schalken, mevr.
Spruyt, 2e 90 mevr. ter Gast, mevr. Wieringa.
E on. Ie 52 hr. F. v. d. BoschJ. C. Verheul,
2e 37 J. F. RoestH. Dinkelman.
E ev. Ie 14 J. H. Th. v. Hooff Jr.A. J. M. Hooff,
2e 78 A. GrootegoedG. Kroone.
F on. Ie 1 J. StreepB. Broekman, 2e 13
J. H. Th. v. Hooff Sr.—F. A. de Vries.
F. ev. Ie 79 E. E. Benjaminmevr. Velle-
manPinto. 2e 92 J. KrouwelsA. Bosse.
H on. Ie 32 K. F. H. Maas Jr., J. E. Maas
Felician, 2e 42 mevr. M. E. v. Steenwijk, mevr.
E. Hoomans.
H ev. Ie 34 mevr. J. Th. C. Mühlschlegel
Smit, Iz. v. Campen, 2e 31 heeren Maars.
J. on. Ie 71 hr. en mevr. W. J. Post, 2e 40
hr. en mevr. A. Senden.
J. ev. Ie 58 hr. en mevr. H. M. v. d. Worm,
2e 1 W. N. J. Bakker, W. Koelman.
K. on. Ie 65 mevr. Bakkermevr. Wafelaar,
2e 39 mevr. H. v. RijnKonijn, hr. Ph. de Kadt.
K ev. Ie 73 mevr. Mulder—hr. P. Köhne, 2e
74 hr. E. Buers. Dr. Hidde Heringa.
L on. Ie 33 mevr. J. A. v. d. MeulenTerbach,
mej. M. Bremer. 2e 76 mevr. D. Zuydam, hr. K.
Kramer.
L. ev. 53 mevr. Düsterbeck, mevr. v. d. Vlucht,
2e 12 mevr. B. Cats Speelman, mevr. M. Cats
Spier.
M on. Ie 22 mej. E. G. de Haan, mevr. M. J.
Kluitman, 2e 36 mevr. Perk, mevr. Veldkamp.
M. ev. Ie 16 mevr. N. EversBosman, hr. H.
Cohen, 2e 68 hr. en mevr. H. Hietbrink.
N on. Ie 14 hl'. W. A. Cats—mej. L. Salomon,
2e 3 hr. H. Paardehaar., hr. J. Goethart.
N. ev. Ie ver 59 hr. en mevr. J. H. Verheulen,
2e 55 hr. F. Kleefstra, B. Kleefstra.
(Adv. Ingez. Med.)
veus. Lancaster had haar ook al niet bij
zonder gerustgesteld en voor Cyril's onhan
dige avances kromp zij ineen. Juffrouw Plow-
den was geen persoon van wie zij sympathie
kon verwachten, en het eenige gezicht in
huis, dat haar vertrouwen inboezemde, was
dat van den ouden Jacob, den als oud-mili
tair uitziende bediende, wiens oogen soms
op haar rustten met een vriendelijk mengsel
van eerbied en medelijden, dat Nell wel op
prijs stelde, maar toch niet heelemaal be
greep. Zij had alleen geluncht, daar de beide
Lancasters vader en zoon samen uit
waren gegaan en ze had hen niet terugge
zien, voordat het theetijd was. Ze kwamen
juist den salon binnen, toen zij aan het thee
inschenken was. Toen versche enLancaster
in een geheel nieuw licht. Hij begon te ver
tellen van de plaatsen, die hij in het buiten
land bezocht had en van de vreemde avon
turen, die hij daar beleefd had. Hij praatte
op zoo'n innemende en interessante wijze,
dat Nell nauwelijks kon gelooven, dat dit
dezelfde man was, die haar bijna gedreigd
had toen zij er over sprak om Moat House te
verlaten. Hij was een man met een geweldige
ontwikkeling, en het was zonderling dacht
Nell, dat zijn zoon zoo'n boerenkinkel was,
en zoo'n armzalige opvoeding scheen genoten 1
te hebben.
Het dmer werd altijd beter verzorgd wan
neer de heer des huizes thuis was, en Nell
wexd uitgenoodigd om van de meest uit
gelezen wijnsoorten, die Lancaster zelf, met
veel kosten, uit Hongarije had meegebracht,
te proeven. Zij merkte op. dat Cyril niet op
zijn gemak en zelfs tamelijk verveeld scheen
te zijn. daar zijn vader redeneerde over din
gen, die buiten het kader van den jonge
man schenen te vallen.
Na het diner werd Nell verzocht in den
salon wat te spelen. De eenige liefhebberij
die Cyril bezat, kwam nu aan den dag, want
hij haalde een fluit te voorschijn en vroeg
Nell om hem te begeleiden.
.-,Als u er geen bezwaar tegen hebt mij
soms te begeleiden, juffrouw Davenant, zul
len wij heel aardig kunnen samenspelen".
„Het zal mij een genoegen zijn u te be
geleiden". antwoordde Nell. „Maar ik ben
bang, dat. wanneer juffrouw Valery beter
is, ik heel wat meer te doen zal hebben
dan vandaag".
„Ik denk, dat dat weinig verschil zal uit
maken", veronderstelde Cyril. Claire is geen
meisje, dat verlangen zal dat u met haar
spreekt, of veel voor haar doet. Dikwijls
als ik in de kamer kom, doet ze gauw haar
oogen dicht en houdt zich slapend".
,Nell lachte; zij voelde sympathie voor
Claire, die als zieke, Cyril vrij zeker lastig
zou vinden.
„U bent een aardig meisje, juffrouw Dave
nant", verklaarde Cyril, na eenigen tijd. ,Ik
ben u erg dankbaar. We zullen morgen nog
eens oefenen, als u er geen bezwaar tegen
hebt".
„Heel goed", antwoordde het meisje gela
ten. „Het behoort tot mijn dagelijksch werk",
dacht zij, toen ze zich naar haar kamer be
gaf, „hoewel het mij toeschijnt dat ik meer
als juffrouw van gezelschap fungeer voor
de beide Lancasters, dan voor Claire zelf".
Den volgenden dag. moest zij echter haar
meening wijzigen.
's Middags werd zij bij Claire op de kamer
geroepen, en tot haar verwondering vond zij
haar op, in een chaise-longue en hoewel
zij uiterst zwak scheen, zag zij er niet zoo
uit als den vorigen dag. Haar stem klonk
natuurlijk en zacht en haar oogen waren
heel verstandig en intelligent. Nell dacht
terug aan Lancasters woorden. Hij had een
spoedig herstel van zijn pupil voorspeld en
ofschoon Claire nog niet in staat was met
haar gezelschapsdame „in de bosschen" te
gaan wandelen, kon men haar wel aanzien,
dat zij binnen betrekkelijk korten tijd in
staat zou zijn een wandeling te maken.
Zij stak Nell een hand toe, en glimlachte
tegen haar op zulk een innemende wijze, dat
Nell's vrees en verdenking plotseling weg
vielen
'(Wordt vervolgd)j
