Amerika's Bloeiend Universiteitsleven.
Rubriek voor Vragen.
WOEKSn A r, 27 MKT
HAAütE M'S DAGE t A D
6
Nieuw-Engeland het middelpunt.
Vooraan staat de hoogeschool van
Harvard, die driehonderd jaar
geleden te Boston werd
opgericht. Verrassende
ontdekkingen.
inwoners van Nieuw-Engeland, de
Noord-Oostelijke Staten van de V.S.
noemen zich graag Hundrpd-pcrcent-
Americans. Ze bedoelen daar twee
dingen mee. Hun afkomst en h ?n idealen
Het is ongetwijfeld wier. dat in het alge
meen gesproken Connecticut, R-ode-Islard.
Massachusetts en New Hampshire, niet zóó
zeer het product zijn van d^n smeltkroes,
waarin alle volkeren van Europa werden ver
vormd tot de Amerikaansche nat'e, als de
andere staten van den Atlant'rchen kant
van de Unie. Het karakter van d^ze streken
is veel zuiverder Engelsch.
Boston is de metropool van deze wereld. En
Boston heeft dan ook absolm.it een Engelsch
karakter. Het is oud. In de binnenstad zijn
straatjes en buurtjes waar men zich in een
Engelsche provincie-stad zou wanen. De taal
die men hoort spreken is ook zuiver Engelsch
Wel hoort men typisch Amerikaansche uit
drukkingen gebruiken; die sluipen trouwens
ook in het Hoog-Engelseh binnen, maar daar
komt het niet op aan. Het is het accent, dat 't
hem doet. En dat is hier in de „betere klin
gen" zuiver Engelsch, en niet Amerikaansch
In dit oude land wordt je je er bewust van
dat er toch wel degelijk „betere kringen" en
„standen" bestaan in de Republiek der Ver-
eenigde Staten. Het is volstrekt niet in de
eerste plaats het inkomen, de financieele
klasse, die uitmaakt in welke laag van de
maatschappij de menschen thuis hoorcn.
Bij ons in Holland hebben wij. om tot Mas
sificatie onzer medemenschen te kunnen ge
raken. een heel fijn onderscheidingsvermogen
kunnen ontwikkelen, dank zij onze brave Ne-
derlandsche taal. Het „accent" geeft den toon
aan en daar komen wij maar zelden on
deruit. Trachten wij 't te verbeteren dan loo-
pen wij kans te overdrijven en dan klinkt ons
Nederlandsch „gemaekt", wat nog erger is
dan plat.
Welnu datzelfde bestaat in Amerika ook.
Maar door de geweldige grootte van het land
en door de plaatselijke verschillen in accent,
zit er natuurlijk heel wat meer speling in de
spreekwijzen, dan bij ons. Niettemin geldt
het zuivere Engelsch als voornaam. En wan
neer een vreemdeling tracht „Amerikaansch"
te spreken in plaats van onvervalscht En
gelsch. dan lacht men hem uit.Het klinkt na
melijk even belachelijk als wanneer bij ons
een Duitscher plat-Rotterdamsch zou spre
ken.
Vergeef mij deze uitweiding over taal en ac
cent, waarde lezer! Ik heb mij daarom laten
verlokken er wat dieper op in te gaan. om
dat ik in New-England leerde hoe belangrijk
zulke dingen zijn. Het goed Engelsch is daar
vooral, maar eigenlijk in hèèl Amerika, een
bewijs van saamhoorigheid tot de Angelsak
sische cultuur. En dat is het ook. Die cultuur
bloeit in het Noord-Oosten het land der
universiteiten.
Goede en slechte.
Er zijn er veel te veel om op te noemen.
Er zijn goede en, slechte. En, daar het onaf
hankelijke private instellingen zijn, hebben
hun diploma's de waarde, die men er aan toe
kent. De bevoegdheid tot uitoefening van
geneeskundige- of rechtspraktijk is in iederg
staat anders geregeld. De bevoegd
heden, die men toekent aan diploma's
die afgegeven zijn door een universiteit in
een anderen staat, zijn ook overal verschil
lend geregeld. De bekendste universiteiten
zijn Columbia in New-York. Stanford in Cali-
fornie, verder de academic's in Nieuw-En
geland. Yale, Clark en Harvard. Die behooren
eigenlijk in de eerste plaats genoemd te wor
den, omdat zij wetenschappelijk onbetwist
vooraan staan.
In Europa lacht men wel eens om
het Amerikaansche universitaire le
ven. En er is een tijd geweest, dat dat
niet ongerechtvaardigd was. Men
moet echter niet de „colleges" ver
warren met de „universities". Een
college is een tusschending tusschen
H. B. S. en universiteit. Men studeert
er vier jaar, na de middelbare school
doorloopen te hebben. Het onderwijs
is er al wel naar de universitaire fa
culteiten gesplitst, maar het is feite
lijk niet meer dan propaedeuse.Verder
hebben de colleges allerlei „schools"
die slechts op de praktijk gericht zijn.
School of Business, School of Jour
nalism. Tot huishoudscholen toe.
In plaats van op 18 of 19-jarigen leeftijd,
komen de studenten pas op hun 22ste jaar in
de werkelijk wetenschappelijke studie. Wie
van een Hollandsche H. B. S. of van een
Hollandsch Gymnasium den stap naar een
universitaire faculteit naar een „graduate
school" doet. doet een groote stap. En hij
heeft het hard te verantwoorden. Men kan
zich daar ongeveer een voorstelling van vor
men, wanneer men zich indenkt in de moei
lijkheden van een medisch student, die na
H. B. S. of gymnasium afgeloopen te hebben
daar begint met de medische studie, waar
hij ondersteld wordt het geheede propaedeu-
tisch onderricht chemie en physica, bene
vens de beginselen der anatomie en algemee-
ne ziekteleer onder de knie te hebben. Zoo
ongeveer bij het candidaatsexamen dus, wan
neer de heeren voor het eerst op het hospi
taal mogen komen en daar dan tot hun ver
rukking door de polikliniek-patiënten met
„dokter" worden aangesproken.
De graduate schools kloppen echter niet
volledig met onze faculteiten. Ook daar vindt
men geheel op de practijk gerichte scholen.
Natuurlijk geen huishoudscholen, maar wel
journalistiek, opvoeding, gouvernement ac
countancy, etc. Wij lachen daar misschien
om ?Ten onrechte. Onze universitaire op
leiding is tenslotte ook voor 99% op de prak
tijk gericht. Wij betrekken onze leerkrachten
uit de praktijk. Medische specialisten, chemici
die in de industrie baanbrekend werk ver
richt hebben, juristen die interessante pu
blicaties het licht hebben doen zien. die wor
den bij ons als hoogleeraar aangesteld. Dat
is ons aanrakingspunt met het practische
leven. In Amerika zoekt men dat in het leer-
program. De leerkrachten kweekt men bijna
steeds zélf op. aan de universiteit.
Een uitgebreid complex.
Zooals ik al zeide. is Nieuw Engeland de ba-
Kiflrmat van het universita^ leven. Vooraan
'staat. Harvard, de driehonderd jaar geleden
door John Harvard opgerichte hoogeschool.
Het is een ongeloofelijk uitgebreid com
plex. voor het overgroote deel in Cambridge
gelegen in dat deel van Boston dat aan den
overkant van de Charles River ligt.
De universiteit omvat ook een technische
hoogeschool met een beroemde school voor
bouwkunde. Ge begrijpt dat er in het land
der skyscrapers heel wat eischen aan een ar
chitect gesteld worden! De industrieel-techni-
sche kant van het vak, ijzerconstructies, liften,
verwarming en waterleiding (denk eens aan
de waterdrukproblemen bij gebouwen, die twee
honderd meter hoog zijn!), die alles speelt be
grijpelijkerwijze een groote rol. Natuurlijk
komt de vergevorderde specialisatie den archi
tect hierbij te hulp. Hij kan allerlei dingen
aan anderen overlaten. Maar hij moet toch
van dit alles een juist begrip hebben.
Het was verrassend te zien, hoe groot aan
deze graduate school for architecture het
aantal meisjesstudenten was. Ik vroeg hen of
ze voor een vrouw toekomst zagen in het vak.
Ja zeker! Alleen voor binnen-architect? Geen
sprake van échte architectuur. In Boston
is een firma, door twee vrouwen gedreven, die
zeer goede zaken doet en in New-York.En
waar ik dan wel vandaan kwam, dat ik dat
niet eens wist? Uit Holland! (Dat is altijd een
aanbeveling!)
Nu was het hek van den dam. Ik
schaamde me, dat ik zoo weinig kon vertellen.
Ze wisten letterlijk alles vanonze nieuwe
Nederlandsche bouwkunst, de arbeiderswo
ningbouw in Amsterdam-Zuid, ze kenden Oud,
Dudok, Van Ravestein, Berlage, de fabriek
van Van Nelle. Hoe moest je al die namen uit
spreken? Nu, dat kan ik ze tenminste vertel
len.
Een onderdeel van de medische faculteit van
Harvard is de school voor tandheelkunde, ook
gesi.üt:t in een gc-wone en in een „graduate"
school. De opleiding, daar. is een complete
med'.v'".-specialistische studie. Het is al wel
tot Eurona doorgedrongen (komt dat, omdat
wij aar. ons gebit zooveel gevoeliger zijn?) dat
hier een wetenschappelijk peil bereikt wordt,
dat in Europa met afgunst en bewondering
wordt gadegeslagen
Het studentenleven.
Ik had het geluk ook met eenige studenten
van deze richting in aanraking te komen
goddank niet alleen met professoren en
zoodoende een heel stuk studentenleven te
zien. Dat is tenslotte overal even gezellig. Ook
in Amerika houden de studenten en studentjes
van pleizier maken. Maar er wordt hard ge
werkt óók. Wanneer ik zoo aan mijn eigen
studententijd terugdenk krijg ik den indruk
dat er in Amerika harder wordt gewerkt. „Ge
boemeld" wordt er in ieder geval zeer weinig.
Wanneer iemand maar zoo'n beetje langs de
lijntjes loopt en zich aan de studie niets ge
legen laat liggen, krijgt hij al gauw het ver
zoek om maar weg te gaan! Ieder kan onder
richt krijgen aan de universitaire stichting,
maar dan wordt er ook iets van hem ver
wacht.
De omgang tusschen jongens en meisjes is
er bijzonder vlot. De Graduate-Students zijn
vrij om naar verkiezing in de „dormitories" te
wonen, of op kamers. Zeer velen maken van
die vrijheid gebruik. En zoodoende verschilt
het studentenleven er niet zoo heel veel van
het onze, behalve dan de eigenaardigheden
van het Amerikaansche leven, dat ieder een
auto heeft, dat de afstanden enorm zijn en
liilllillliili!liillli;illli|[llilliiilliilliiiiilil|i||.lii
De geest van den
grooten Tukor.
door WILLEM LICHTENBERG.
De heer Plum, die directeur van het „42nd
Street Theater" te New York was, belde nog al
nerveus en lang.
Een bediende trad binnen en directeur Plum
vroeg hem, over zijn werk gebogen: „Is de
voorstelling beneden al begonnen, Kelly?"
„Nee, meneer. De menschen verdringen zich
nog aan de cassa De regisseur hoopt binnen
vijf minuten zoo ver te zijn."
„Dank je'" knikte Plum, „dat wilde ik alleen
maar weten. Denk je, dat het weer een uitver
kocht huis zal zijn?"
Kelly glimlachte: „Maar dat spreekt toch
vanzelf, meneer!" Hij draaide zich om, om
weg te gaan. Toen viel hem nog iets in en hij
bleef. Excuseer, meneer, er is een man buiten,
die u wil spreken. Professor O'Flaherty noemt
hij zich
„O ja! Laat hem nog even wachten. Ik zal
beiien, wanneer hij binnen lean komen."
Reeds na vijf minuten belde de directeur.
Zóó kort had bij hem nog nooit iemand ge
wacht.
Professor O'Flaherty, een waardige, reeds
grijzende geleerde, trad binnen. Plum stond
uit zijn stoel op om zijn bezoeker tegemoet te
treden. „Vriendelijk van u, professor, dat u ge
komen bent!"
„Dank u, directeur!" antwoordde O'Flaher
ty een beetje asthmatisch. „Hoort u eens, daar
het om een zoo belangrijk geval gaatAls
men zich, zooals ik, zijn leven lang met de
occulte wetenschappen bezig heeft gehouden,
dan verzuimt men zoo'n buitengewoon gun
stige gelegenheid niet."
Plum drukte den geleerde de hand. „Dank
u, professor. Neemt u plaats, alstublieft!" Ook
de directeur ging achter zijn schrijfbureau zit
ten en begon na een oogenbük. terwijl hij met
een langen papiersnijder speelde; „U weet
dus, professor, dat het om Tukor gaat?"
„U meent zeker, om den geest van den groo
ten Tukor" verbeterde Ó'Flaherty geheim
zinnig.
Plum haalde de schouders op. „Daar wil ik
niet over beslissen. Daarom heb ik u juist als
wetenschappelijk expert, uitger.oodigd bij mij
te komen."
„Misschien wilt u mij het geval Tukor chro
nologisch vertellen?" verzocht de professor
hem.
„Zeker. Ofschoon ik wil het eerlijk beken
nen het mij bij deze zaak een weinig onbe
haaglijk t,e moede wordt." Plum zweeg lang.
voor zich uit starend, toen zuchtte hij diep
en begon: „U bent niet goed thuis in theater
zaken, professor, daarom moet ik u de voor
geschiedenis vertellen. Dat Allan Tukor een
(Adv. Ingez. Med.)
dat alles zich op zoo'n veel grootere schaal
afspeelt.
Er zijn twintig of dertig duizend studenten,
zoodat er van een afgesloten corpsgeest een
voudig geen sprake kan zijn.
Wat mij er vooral trof was de geest van
natuurlijke voornaamheid. Iets dat heel wat
gezonder is dan een hooghartige corpsgeest.
Komt dat door den achtergrond van Nieuw-
Engeland?
Mr. M. KANN.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
(Inlichtingen over gevonden voorwerpen
aan het bureau van politie Smedestraat, uit
sluitend tusschen 11 en 13 uur).
Terug te krijgen bij:
Handschoenen en ceinturen: Politiebureau
Smedestraat; Badpak met handdoek, Spruijt,
Kampersingel 64 zwart; Beursje met inhoud.
Jongbloed, Ben Viljoenstraat 78: Hond, Wes
terling, Dr. Bakkerlaan 75, Bloemendaal;
Hond, Groes, Arnulfstraat 19; Hond. v. An-
del, Allanstraat 16; Honden, Kennel Fauna,
Fr. Varkensmarkt; Damesarmbandhorloge, v.
Schie. Balistraat 10: Gummihak, Jansen, Z.
Brouwersstraat 33; Katten. Kennel Fauna Fr.
Varkensmarkt; Zakmes, de Nijs. Feithstraat 5
Nummerplaat, politiebureau Smedestraat:
Pakje rnet regenpijpen, Hartendorf. Klopper-
singel 175: Postzegels, Brussee, Leidschevaart
101; Padvindersriem, v. Leeuwen. Thomson-
laan 35: Tennisracket, v. d. Visch, Linscho-
tenstraat 1; Ring het sleutels, Hendriks,
Wester gracht 99 rood; Rijwielplaatje; Poel
man, Hedastraat 24: Padvindersriem, van
Honschoten. Gr, Willemstraat 4; Padvinders
riem, v. Eerden. Barbarossastraat 9; Vulpot
lood, Kuurstra, Zuider Tuindorplaan 4; Zak,
inh. waschgoed; Zwart Asseldelverstraat 61.
y j llZiiÊéq&etu
Tast Le&i
üvdiea U. Akkertje H&ewt.
(Adv. Ingez Med.)
lil
llllllliillllllllillllllllllllllillllllllllll
groot tooneelspeler was, misschien wel de
grootste van Amerika, weet u natuurlijk!"
„Zeker", knikte de geleerde waardig.
„Waarschijnlijk is het u ook bekend, dat wij
ons laatste successtuk „De misdaad op Ma
deleine" nu al gedurende twee-en-twintig
maanden avond aan avond spelen. Met Allan
Tukor in de mannelijke hoofdrol."
„Men heeft het mij verteld!"
„Goed. Tukor had juist in deze rol een niet
te beschrijven succes en daarom hield hij er
met al den hartstocht van, waarover een oud
comediantenhart beschikt. Hij speelde haar
eiken avond, winter en zomer, zonder zich een
dag rust te gunnen. Dat was volstrekt niet
noodzakelijk, daar het stuk sterk genoeg was
om een tijdlang zonder Tukor gegeven te wor
den en toch volle huizen te trekken."
„Is dat zoo bij het theater? Ik dacht altijd,
dat het succes alleen van de spelers afhangt."
„In het begin zeker. Tot het succes zich ver
breid heeft. Is dat er eenmaal, dan mag de
bezetting ook door tweederangsartisten vervuld
worden. Om het kort te zeggen: in het begin
zijn het de spelers die trekken later is het het
stuk. Ik heb den armen, gestorven Tukor meer
dan eens op het hart gedrukt, toch een poosje
rust te nemen. Hij heeft het verontwaardigd
afgeslagen. „Zoolang ik leef", zei hij, „speel
ik deze rol." Hij heeft haar gespeeld, toen hij
bijna niet meer spreken kon van zijn verkoud
heid: hij heeft haar gespeeld op den dag,
dat zijn door hem verafgode broeder begraven
werd; hij heeft haar gespeeld, toen hij zoo ziek
was, dat hij zich nauwelijks op de been kon
houden. Veertien dagen geleden is hij gestor
ven. Op dezen dag speelde natuurlijk een an
der, McFadden, zijn verbitterdste tegenstan
der in de gunst van het New Yorksche pu
bliek."
McFadden ken ik. Hij houdt zich ook met
occulte dingen bezig en neemt dikwijls aan
mijn séances deel."
„Zoo? Ziet u, dat wist ik heelemaal niet.
Zeer interessant! Dus reeds ongeveer veertien
dagen treedt McFadden in „De misdaad op
Madeleine" op. Ook met een-prachtig succes.
Dat wil zeggen, in het begin werd het bezoek
steeds minder, maar in de laatste dagen is
het weer enorm gestegen
„Dat kan ook een andere reden hebben."
„Mogelijk! Ik weet het niet! En juist voor dit
geval wilde ik u raadplegen, professor! Ik per
soonlijk houd dat alles voor een dom gebazel:
ik ben te veel realist om aan spookverschijnin
gen te gelooven
„Pardon!" onderbrak O'Flaherty ernstig,
„over deze zaken doet u beter het oordeel aan
ons, wetenschappelijke mannen, over te laten!"
„Excuseer me! Ik wilde u zeer zeker niet
krenken. Ik wilde u slechts met mijn stand
punt bekend maken. Dus, kort en goed, op
zekeren dag dook het gerucht op, dat de geest
van den grooten Tukor in mijn theater rond
doolde. Ik lachte er om nogmaals pardon,
professor maar er waren steeds meer men
schen, die sti,jf en strak beweerden Tukor den
gestorven Tukor, den man, dien tienduizen
den ten grave hebben gedragen, in het theater
gedurende de voorstelling gezien te hebben."
„Ik weet niet, waarom u om zoo iets lacht,
directeur!" vermaande de geleerde ernstig.
„Dat overledenen op de plaats van hun werk
ook na den dood terugkeeren, is reeds meer
dan eens aangetoond."
„Zang en Vriendschap".
Zingt 4 Juni voor de microfoon.
De Kon. Liedertafel „Zang en Vriend
schap" zingt 4 Juni a.s. voor de microfoon
van de N. C. R. V.
Het concert wordt uitgezonden uit de groo
te zaal van het Gem. Concertgebouw. Het
voorstel van het bestuur om den werkloozen
van Haarlem toegang te verleenen tot deze
uitvoering, werd door den voorzitter van het
comité, den heer H. Luijcken met genoegen
aanvaard.
Als solisten zullen meewerken Hélène Lu-
dolph (sopraan) en de heer Lucien Louman
(bariton). De begeleiding op de piano is toe
vertrouwd aan mej. Emmy van Eden.
Ten gehoore wordt gebracht het program
ma, dat op 30 April 1.1. met zulk een groot
succes gezongen is.
VERGADERING TRANSPORTARBEIDERS.
Donderdagavond zal in het Blauwe Kruis
aan de Oude Groenmarkt de jaarvergadering-
plaats vinden van de afdeeling Haarlem van
den Centralen Bond van Transportarbeiders.
In behandeling zal komen het jaarverslag van
den secretaris-penningmeester en voorts de
beschi'ijvingsbrief voor het op 23, 24 en 25 Juni
te houden bondscongres. waarvoor ook de af
gevaardigden zullen worden aangewezen.
FATTJJSSF.MF.NTEN.
Uitgesproken faillissementen door de Ar
rondissements-Rechtbank te Haarlem op
Dinsdae: 26 Mei 1936
1. J. H. Hulsbergen, loodgieter, wonende te
Haarlem Soutmanstraat 49: curator: Mr.
A, van Leyenhorst te Haarlem.
2 M. Plessius. schilder, wonendp te Haar
lem. Kamnerstraat 20; curator: Mr. K. van
Giffen te Haarlem.
3. P. Homan. brandstoffenhandelaar. wo
nende te Haarlemmermeer. Lijnderdijk 54;
curator: Mr. B. E. van Tijn te Haarlem.
4 J. Th. van de Pol. bloembollenexnorteur.
handelende, althans gehandeld hebbende on
der den naam of firma Roozen en Vandepol.
wonende te Nieuw-Vennen. Hoofdweg 1083;
curator: Mr W Briët. te Haarlem
5 W van Hooff, tuinder, wonende te Heems
kerk Oosterstreng 49: curator: Mr. W. Ven-
let te Haarlem.
Rechter-commissaris in al de-ze faillisse
menten: Mr. C G. Bijleveld te Haarlem.
Opgeheven zijn de navolgende faillissemen
ten wegens gebrek aan actief van:
1 H. Stolker Sr.. los arbeider, wonende te
Haarlemmermeer. Aalsmeerderdük 648: cu
rator: Mr Dr. A. F H. Scfhreurs te Faa-rU>m
2 J. A. van der Heyden. kweeker. wonen
de te Santpoort Curator: Mr. J. O. Baron te
Beverwijk.
3 N. H. C. de Bruyn. slager, wonende te
Haarlem. Lange Heeren vest 46- curator: Mr
O H. van Wijk. te Heemstede
Definitieve surséance van betaling voor
den tijd van 5 ma,and en ingaande 30 Maart
1936, werd verleend aan:
V. M. Oppers, dameshnedenfabrikant, wo
nende te Aerdenhout. gemeente Bloemen
daal zaak driivende te Amsterdam aan den
Ringdijk no. 49 c en d.
Bewindvoerder: Mr. F. van der Goot te
Haarlem.
Definitieve surséance van betaling voor
den tijd van 4 maanden, ingaande 15 April
1936 werd verleend aan:
A. Biesheuvel, aannemer, wonende te. Rijk,
gemeente Haarlemmermeer aan den Aals-
meerderdijk no. 229.
Bewindvoerder: Mr, J. H. C. Slotemaker te
Haarlem.
Geëindigd is wegens het verbindend wor
den der eenige uitdeelingslijst het faillisse
ment van: Fred. Eyk, houder van een melk
fabriek. wonende te Beverwijk; curator: Mr,
J, A. B. Sanders te Beverwijk.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllll
Directeur Plum haalde de schouders op. „Het
is mogelijk! Ik weet het niet! Vast staat, dat
de geruchten, dat Tukor na zijn dood in het
theater rondspookt, niet meer verstommen,
Men heeft hem achter de coulissen gezien, in
een leege loge, in de zaal, kortom overal. Maar
alle pogingen om hem te vatten, mislukten.
Gezien hebben ze hem allen hem pakken
kon tot nog toe niemand. En daarom ben ik
achterdochtig, professor!"
O'Flaherty zweeg lang, nam toen zijn bril
van zijn neus en begon hem aandachtig te
wrijven. Tenslotte zei hij zeer ernstig: „Luis
tert u eens naar me, directeur! Ik zal het ge
val pas in den loop van de volgende week we
tenschappelijk kunnen onderzoeken maar
ig zeg u nu reeds, dat er veel waarheid in.zit,
dat Tukor werkelijk in het theater rondspookt.
De occulte wetenschap kent zulke gevallen.
Menschen die van een bezigheid, die hun lief
is geworden, of van een verafgode persoon
afscheid moeten nemen, verschijnen na hun
dood steeds weer. Tukor hing met lijf en ziel
aan zijn rol. En nu kan hij die gedachte niet
verdragen, dat een ander die speelt en in
plaats van hem succes heeft. Dat is de primi
tieve verklaring van het spook. Achter de
diepere oorzaken zal ik nog wel komen, dat
beloof ik u!"
Plum maakte een handbeweging. „Tja! Ik
kan u niet tegenspreken, professor maar
zoo lang u mij niet overtuigt, moet u mij toe
staan. dat ik een ongeloovige Thomas blijf.
Want ziet u
Op dit oogenbük werd de met tapijten be-
kleede deur van een zijkamer geruischloos ge
opend, en binnen tradAllan Tukor. zoo
als hij geleefd hadOf toch niet zooals hij
geleefd hadHij droeg het costuum en de
grime van zijn laatste rol. zóó, alsof hij ieder
oogenbük bereid was op het tooneel gehaald
te worden.. Maar zijn oogholten waren
lichtloos en zijn wangen ingevallen
Directeur Plum schreeuwde het uit. Maar
ook O'Flaherty verloor zijn bezinning en zat
als vastgenageld op zijn stoel. En eer zij zich
hersteld hadden was de geest van den grooten
Tukor door een andere deur verdwenen.
Lang werd tusschen professor O'Flaherty en
directeur Plum niets gesproken. Eerst na een
lange pauze vroeg de geleerde met bevende
stem:
„Gelooft u nu eindeüik, dat de geest van
Tukor in het huis spookt?"
„Bijna", antwoordde de directeur, nauwelijks
zijn stem machtig.
De professor nam afscheid: „Good bye,
directeur! Ik dank u, dat u mij dit interessante
geval opgedragen hebt, en ik beloof u dit
raadsel te ontsluieren."
Nadat professor O'Flaherty was heengegaan,
liep Plum naar de deur waardoor de geest
verdwenen was. opende een kast err wenkte.
..Kom er uit Ribben! Het veld is vrij! Ik moet
ie zeggen: je bent prachtig als de geest van
Tukor! Vandaag spook je eens op de tweede
rang rond; de galerij menschen moeten ook
eens waar voor hun geld hebben. Maar zeg me
eens ronduit. Ribben was dat geen prachtig
idee van me, jou als de geest van Tukor te
engageeren? De voorstellingen gingen eüend'g
slecht Maar •--edert üj ..sor-okt" zün wij eiken
avond uitverkocht. Ons stuk za! nog wel een
jaar gaan, want iedereen wil zien, hoe de geest
van Tukor door de zaal wandelt
Stads Bibliotheek en Leeszaal.
Aanwinsten.
Zede- en Zielkunde.
Hamaker: Psychische verschillen tusschen
beide sexen.
Wolters. Notes on antique folklore on the
basis of Pliny's natural.
Huishoudkunde, huisvlijt, handwerken, bin-
nenliuisspelen.
Van Capelle: Leerarbeid.
Euwe: Inleiding tot het schaakspel.
Weickmann: Repareer zelf maardoe het
goed! z
Letterkunde:
's Gravesande: Sprekende schrijvers,
De Kinkhoorn: Verzen van jonge christelijke
dichters.
Van Suchtelen: Oorlog; feestgelag ter her
denking en huldiging van Desiderius Erasmus.
Geschiedenis:
Gibbs: The book of the king's jubilee.
Jonker Czn.: Onze nationale vlag in de
Tweede Kamer.
Lor enz: Alexander der Grosse.
Zischka: Oorlog om Ethiopië.
Nederl. en in het Nederl. vert. romans.
Panzini: Gelsomino, 's konings nar.
Van Praag: Madame de Pompadour
Van Randwijk: Burgers in nood.
Sjolochow: Nieuw land onder den ploeg.
Engelsche romans:
Mckenna: Superstition.
Nordhoff and Norman Hall: Pltcalrn's Is
land.
Stern. Pantomime.
Vachell: The Fifth Commandment.
DUIDELIJK GESTELDE VRAGEN
van alle Abonnés van Haarlem's Dagblad
worden door een specialen Redacteur en
zijn talrijke medewerkers zoo mogelijk en
ten spoedigste beantwoord.
De vragen moeten worden geadresseerd
aan de Redactie. Groote Houtstraat 93, met
duidelijke vermelding van naam en woon
plaats. Vragen, waaraan naam en adres
ontbreken, worden terzijde gelegd.
De namen der vragers blijven redactie
geheim.
De antwoorden worden per auto GEHEEL
KOSTELOOS thuis bezorgd.
Alleen die vragen, welker beantwoording
voor vele anderen behalve den vrager, van
nut kan zijn, worden tevens in ons blad ge
plaatst.
DIEREN
VRAAG: Welk voedsel gebruikt een schildpad
en waar leeft hij verder van?
ANTWOORD: Wat slablaadjes zijn voldoende,
de rest vindt hij wel in den tuin.
VRAAG: Hoe verwijder ik mieren?
ANTWOORD: Op verschillende manieren: 1'.
met Derrispoeder. 2. met versche biergist, met
stroop tot een papje gemaakt (naden en kieren
van kastjes insmeren met dikke terpentijn). 3.
(alleen buiten) vermoedelijke nestplaatsen met
kokend water begieten, of door holle buis diep
benzine in den grond gieten. 4. In de nabijheid
van de nesten 60 c.M. diep in den grond p'.min.
1 pond rottend vleesch begraven of een klein
dierencadaver (hond of kat).
RECEPTEN
VRAAG: Hoe maakt men een Perzisch kleed
schoon?
ANTWOORD: Goed stofvrij maken. Stevig af
borstelen met lauw-warm water, waarin wat
mierenzuur is gedaan. Daarna met doek zoo
droog mogelijk afwrijven.
VRAAG: Hoe verwijder ik olievlekken uit mat
ting (naturel kleur)?
ANTWOORD: Stevig met waschbenzine af
borstelen en direct daarna bedekken met een
laagje magnesia, hetwelk na een paar uur ver
wijderd kan worden. Zijn de vlekken echter
reeds hard, dan gebruikt u perchlooraethyleen.
Bij benzine geen vuur of vlammetje in de nabij
heid.
TOCHTJES
VRAAG: Hoeveel K.M. is het van Haarlem
naar station Bosch en Duin? Wat is de kortste
weg per auto naar station Bosch en Duin?
ANTWOORD: Haarlem. Heemstede, Hoofd
dorp, Aalsmeer, Uithoorn, Mijdrecht. Wilnis,
Breukelen, Maarsen, Utrecht, Zeist, Bosch en
Duin. Ongeveer 62 K.M.
VRAAG: 1. Wat is de kortste weg van Haar
lem naar Apeldoorn? Hoeveel K.M.?
2. En van Haarlem over den afsluitdijk naar
Drachten, via Leeuwarden?
ANTWOORD: 1. Haarlem. Amsterdam. Weesp,
Bussum, Laren, Eenmes Buiten, Bunschoten,
Nijkerk, Milligen. Assel. Apeldoorn. Ongeveer
100 K.M.
Haarlem, Alkmaar, Stolpervlotbrug. Schager-
brug. Oude Sluis. Ewijcksluis, Wieringen, af
sluitdijk. Zurich. Harlingen. Leeuwarden,
Tjietjerk. Bergum, Suameer, Nijega, Opeinde,
Drachten. Ongeveer 150 K.M.
VRAAG: Kunt u mij eenige mooie kampeerplaat
sen opgeven in 't Gooi of Utrecht en het aantal
kilometers afstand?
ANTWOORD: Bij Hilversum: a. errein bij
den theetuin „Het Witte Paard", aan het rijwiel
pad 's-Graveland-Lage Vuursche. Gras: beschut.
Aanmelden bij H. D. Gramberg. Ongeveer 50
K.M. b. In het Spanderswond. eig. gemeente Hil
versum. 10 dagen van te voren aanvragen bij
den commissaris van politie (e Hilversum (geldt
hoogstens 6 dagen). Bij Bussum: a. terrein bij de
villa „Rondom zon". Noolscheweg 39 2, aan de
grens bij Blaricum. Eigenaresse: mevr. B. Ada-
ma van Scheltema. Gras: beschut. Aanmelden bij
eigenaresse, b. terrein tusschen café „De Heide
bloem" en het Laarder Waschmeer. Zand, met
heide. Eig.: stichting Gooisch Natuurreservaat.
Aanmelden bij het kantoor der stichting Kerk
brink. Hilversum. Afstand ongeveer 4 0 K.M.
Bij Zeist: Terrein van de gemeente Zeist. Van
te voren aanvragen bij den boschwachter A.
Breevaart, wonende nabij de speelplaats. Af
stand ongeveer 60 K.M.
VRAAG: 1. Welke route moet ik volgen naar
Giethoorn per motorfiets? Hoeveel K.M.?
2. Idem naar het Uddelermeer? Hoeveel IC.M.?
ANTWOORD: 1. Haarlem Amsterdam Die-
merbrug, Soestdijk, Soest, Amersfoort, Nijkerk,
Putten, Ermelo, Harderwijk, Hierden, Hulshorst,
Nunspeet. Doornspijk, Elburg, Oldebroek, Zwolle,
Hasselt, Zwartsluis, Leenders, De Blauwe Hand,
Giethoorn. 190 K.M.
2. Haarlem. Amsterdam, Diemerburg, Soest
dijk, Soest, Amersfoort, Hoevelaken, Poorthui
zen, Oud-Milligen, Nieuw-Milligen, Uddelermeer.
102 K.M.
DIVERSEN
VRAAG: Waar verkrijg ik wandelkaarten voor
Duin- en Kruidberg en voor de Amsterdamsche
waterleiding? Wat zijn dp ko«ien? Bestaat er ook
een algemeene toeganv-kaarc van den A.X.W.B.?
ANTWOORD: Voor Duin- en Kruidberg kun
nen kaarten 0.50 per persoon) worden aan
gevraagd bij den rentmeester den heer F. Pleke-
ma, Brederoodscheweg S2, Santpoort.
Voor de Amsterdamsche waterleiding bij de
directie. Nieuwe Heerengracht 49, Amsterdam.
Dagkaar ten 10 cent per persoon: jaarkaarten op
jnaam 5 (hoogstens personen).
