De onthulling van het Koningin Emma-monument te den Haag.
HET MYSTERIE
VAN MOAT HOUSE.
Een speciale kaasmarktdag werd Donderdag te Uithoorn gehouden,
waarvan hierboven een snapshot
H. ÏC R. Prinses Jufïana bij aankomst aan het Rosarium te den Haag voor de
plechtige onthulling van het Koningin Emma-gedenkteeken
14a de plechtige onthulling van het Koningin Emma-gedenkteeken te den Haag
legt H. M. de Koningin bloemen aan den voet van het monument
dieren-
Ie vallei
sren in Bu
-g is een
gemaakt
Deze week worden op het IJselmeer en het Buiten-IJ als voortzetting
van de Holland-week internationale zeilwedstrijden gehouden. Een
aardig snapshot tijdens de wedstrijden
De staking in de haven van Antwerpen. Een kijkje op de verlaten De waarnemend 1ste minister van Australië, Earle Peage (derde van
kaden, waar anders belangrijke drukte heerscht linksJ' v®rt»s'de Donderdag op doorreis naar Kopenhagen te Amster-
dam
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
(Nadruk verboden).
31)
„Ik moet u nog vertellen", zei Claude, „dat
Hume hier, mijn diensten aan den hertog
van Cheselden heeft overgedaan, zoodat ik
het recht heb om in naam van den hertog te
spreken. Hij kan er voor instaan, dat kun
je toch, Hume?"
Hume knikte, en Nell keek verbaasd van
den een naar den ander, ofschoon zij nu be
greep, waarop Meynell met zooveel autori
teit kon spreken.
„Mag u dan doen, waar u zin in hebt",
vroeg zij, „tot de hertog thuis komt?"
„Ja", zei Claude, „ik heb volmacht,
„Dus u kunt zelfs vreemden op het huis
vragen?"
„Zeker, en Ik héb zoo'n idee", ging hij
voort, „dat Geoffrey ons daarbij kan helpen.
Als het hem gelukt om mevrouw en juffrouw
Davenant te bewegen een paar dagen naar
Cheselden te komen, zouden zij daar zijn, als
u en juffrouw Valery er in slaagden weg te
komen".
Nell keek verrast. „Wat een prachtig idee!"
riep zij. „Als u tenminste overtuigd bent, dat
de hertog er geen bezwaar tegen zal hebben.
Maar u weet dat onze brieven niet altijd hun
bestemming bereiken".
„Neen", zei Claude, „Geoffrey moet naar
hen toe gaan, en het' hen uitleggen. Ik ben
er zeker van dat hij er geen bezwaar tegen
zal maken, dat te doen".
„Maar hoe komen wij op Cheselden; Claire
kan zoo niet loopen".
„Gaat u naar Binden, de zadelmaker, die
zal er u brengen met zijn tilbury".
Nell keek hem verbijsterd aan; zij kon de
band tusschen hem en den hertog niet be
grijpen.
„Ik ben bang, dat ik nu moet gaan", zei ze.
„Als Lancaster mij mist, zal hij mij onder
vragen. Ik denk dat het beter is, als u en
ik niet samen binnen komen".
„Zooveel te beter", sprak Hume. „Ik heb
Geoffrey namelijk gevraagd hier bij ons te
komen; Claude en ik gaan straks door een
zijdeur weg. Hij zal onze verontschuldigin
gen aan Lady Langdale aanbieden, en ieder
een zal denken dat wij al lang weg zijn".
Zij voerden hun plan met succes uit; Nell
verscheen weer in den salon, en ontmoette
Lancaster's verdachten blik met onverstoor
bare kalmte.
XXVI.
PHILLIDA'S LIST.
,Nu moet je eens hier komen, Geoffrey",
verzocht Phillida, toen de gasten waren ver
trokken, „en me vertellen, wat er toch op
Moat House gaande is; ik zou dat toch wel
graag willen weten".
Geoffrey keek haar aan. „Als ik het je
vertel", zei hij, „zul je me dan beloven, het
voor je te houden?"
„Ik ben zoo zwijgzaam als het graf", ver
klapte Phillida. „Ik kan best m'n mond hou
den, dat moest je toch weten",
zorgd te maken".
„In orde", besloot Geoffrey, „ik zal je in
vertrouwen nemen, maar vanavond niet. Het
is een veel te lange geschiedenis".
„.Lieve help! Wat een geheimzinnigheid
maak je er van!" riep Phillida. „Ik heb va
der en zoon Lancaster nooit vertrouwd. Merk
waardig genoeg schijnen zij mij niet te her
kennen. ofschoon ik solliciteerde naar de
betrekking van gezelschapsdame bij juffrouw
Valery".
„Dat zal door de kleeding komen", gaf
Geoffrey te kennen. „Kom morgen om elf
uur in de bibliotheek, dan kunnen we met
elkaar praten, of gaan wandelen als het
mooi weer is".
Zoo luisterde Phillida dus een dag daarop,
gemakkelijk in een leunstoel gezeten naar de
heele geschiedenis. Geoffrey vertelde van
Lancaster's gedrag; van Hume's pogingen
Claire uit Moat House te redden. Hij ver
telde haar ook van de plannen, die zij be
dacht hadden, en de vooruitzichten. En van
Claude Meynell's aanbod om Cheselden ter
beschikking van zijn vrienden te stellen.
Maar hier viel Phillida hem in de rede.
Heeft hy het recht dat te doen?"
„O ja. Wat dat betreft hoef je je niet be
ten we even afwachten dan kunnen we verder
.Het lijkt heel vreemd", meende Phillida,
toen Geoffrey klaar was met zijn verhaal,
„dat zooiets kan plaats vinden. Ik zal naar
Moat House gaan, en juffrouw Davenant te
spreken vragen".
„Ik ben bang, dat, je de deur gewezen
wordt".
„O neen! Ik ga er heen en als ik niemand
anders te spreken kan krijgen, zal ik naar
Cyril Lancaster vragen; hij heeft hevig met
me geflirt".
„Dan", zei Geoffrey, „moest je probeeren
hem den vermisten sleutel te ontfutselen".
„Wat? De sleutel van die deur in den
muur, waarvan je vertelde?"
„Ja. Die is verdwenen; zooals we vermoe
den heeft Lancaster hem weggenomen. Als
Nell den sleutel in haar bezit had, konden zij
en Claire door de tuinpoort ontsnappen"
„Wanneer zal ik gaan? Denk je dat de zaak
veel haast heeft?"
„Ik geloof niet, dat een dag veel uit zal
maken".
„Zie je. ik denk dat Cyril Lancaster hier
een bezoek zal brengen; het zou mij niets
verbazen als hij zonder zijn vader komt. La
ten we even afwachten, dan kunnen verder
zien".
Phillida's voorspelling kwam uit. Cyril Lan
caster werd dienzelfden middag nog aange
diend. Zij had haar plannen reeds klaar, en
spoedig slaagde zij er in met hem in een af
gezonderd hoekje te gaan zitten, nadat zij
vooraf tegen Isabel en Ethel gezegd had. dat
zij niet gestoord wensohte te worden.
Phillida zat met Cyril vlak naast zich aan
een stuk door te babbelen; Cyril's hoofd be
gon om te loopen Hij dacht dat Phillida ook
op hem verliefd was. Zij was veel rijker dan
Claire ooit zou zijn. en veel meer zijn genre.
Het denkbeeld zijn vader te trotseeren. trok
hem geweldig. En als hij met haar trouwde,
gingen hem de gevaarlijke plannen van zijn
vader niet meer aan.
„Wanneer zie ik je weer?" fluisterde Phil
lida aan zijn oor.
„Als je het goed vindt, kom ik morgen",
beloofde Cyril.
„O neen. dat moet je niet doen"', weerde
zij af. terwijl zij een waarschuwenden vinger
naar hem ophief. „Neen, ik zal je vertellen,
wat we zullen doen. Ik zal bij jou komen en
dan zoogenaamd naar juffrouw Valery vra
gen".
„Maar Claire zal niet in staat zij om je te
ontvangen", meende Cyril.
„Och, ik kom toch niet voor haar?" legde
Phillida met een spottend lachje uit. Ha ten
we in den tuin gaan wandelen, of laat me
het huis zien; dan kunnen we gezellig met
elkaar praten".
Cyril was in de wolken. Hij had nog nooit
een meisje ontmoet, dat hem zoo aanstond.
„Het gaat prachtig", deelde Phillida Geof
frey mee, toen zij hem, nadat Cyril vertrok
ken was, in de hall ontmoette. .Hij zegt, dat,
als ik morgenmiddag vroeg op Moat House
kom. hij mij de gracht en den tuin. en alles
wat maar van belang is, zal laten zien!"
XXVII.
De sleutel van de tuindeur.
•En wat zeg je hiervan?" riep Phillida,
toen Geoffrey haar den volgenden dag na
haar bezoek aan Moat House tegemoet kwam.
En triomfantelijk hield zij een roestlgen
ouderwetschen sleutel in de hoogte.
.Hoe heb je dat in vredesnaam klaar ge
speeld?" vroeg Geoffrey lachend
.Dat zal ik je vertellen", hernam Phillida.
„Ik vroeg naar juffrouw Valery Natuurlijk
kreeg ik te hooren dat zij te ziek was, om
iemand te ontvangen. Daarna vroeg lk naar
juffrouw Davenant; maar op dat oogenblik
kwam Cyril voor den dag. Hij was in de
wolken mij te zien, en maakte het mij zoo
makkelijk mogelijk!"
,Nam hij je mee naar binnen?"
(Wordt vervolgd), T
