DE VLEESCHHAL.
RENNIE
VERTELLING
■Hnm
SPORTFONDSENBAD
Heydt's Broeken
44 ANEGANG 44
RADIO
L ~""J
V R TT D A G 12 TUMI 1936
HAAR HE M'S DAGBCAD
Bijzonderheden over het interieur.
Een kijkje in de mooie benedenzaal.
In tegenstelling met het uitwendige, be
staan van de binnenarchitectuur1 van de voor
malige Vleeschhal slechts weinig afbeeldingen.
Een van de oorzaken hiervan zal wel zijn, dat
dit belangrijke renaissance bouwwerk sedert
1894 niet meer voor het publiek toegankelijk
is, waardoor zelfs vele Haarlemmers slechts
de drie buitengevels kennen.
De platte grond heeft een trapeziumvorm,
waarvan de lengte gemiddeld 29.50 m. en de
breedte 12.70 m. bedraagt. In de lengte-as
staan 6 kolommen, waardoor het gebouw in
twee gelijke deelen gedeeld wordt. Deze ko
lommen staan juist tegenover het midden van
de groote deuren in de gevels aan de Groote
Markt en de Spekstraat. Onder de hal, waar
van de vloer pl.m. 4 treden boven de aan
grenzende bestrating ligt, bevindt zich de kel
derruimte welke overeenkomstig de hal ge
metselde gewelven en steunpunten in de
lengte as heeft. De kelder is toegankelijk van
de straat af door middel van 4 trappen, n.i. 2
aan den voorgevel en 2 aan den achtergevel.
Verder bevinden zich twee toegangen tot den
kelder in de aangebouwde huisjes aan de Le
pelstraat. Laatstbedoelde toegangen zijn ech
ter door een muur tijdelijk afgesloten. De toe
gangen van de straat komen gedeeltelijk uit
boven den vloer in de hal. Om dezen van de
hal af onzichtbaar te maken zijn ze voorzien
van een houten betimmering. Te oordeelen
naar houtsoort en profileering is deze betim
mering van veel later datum. Van een recht-
streeksche verbinding van de hal uit naar
den kelder is niets te bespeuren.
De hal is een prachtige ruimte alhoewel de
- dagverlichting niet overdadig genoemd kan
worden. De hoogte bedraagt 5,50 m.
De kelder, die vermoedelijk oorspronkelijk
bestemd was voor het bewaren van vleesch en
- spek. is als zoodanig niet altijd gebruikt, in
het midden van de vorige eeuw werd deze
verhuurd aan J. P. Kruseman, wijnkooper aan
de Bakenessergracht fin afwachting van eon
nadere bestemming van dit gebouw) tegen
een huurprijs van 125.
Er werden voor de Vleeschhal verschillende
bestemmingen gezocht.
In de Raadsvergadering van 8 Maart 1854
werden verschillende voorstellen betreffende
het marktwezen in handen gesteld van een
daartoe benoemde commissie. De voordiacht
van een der leden was: „om door het regelen
van een behoorlijk marktwezen de aanstaande
bewoners en bebouwei's van de Meerpolder
naar Haarlem te trekken, opdat zij daar ter
Stede hun producten zouden ter markt
brengen en het benoodigde aankoopen en wel
speciaal om marktplaatsen daar te stellen".
Een ander voorstel luidde: „Om een boter-
huis te maken voor boter die in fusten wordt
aangevoerd, in navolging van hetgeen in de
steden Leijden en Delft plaats heeft, waartoe
het gebouw, vroeger als vleeschhal, thans als
wapenmagazijn van het 6e regiment in ge
bruik zoo bijzonder geschikt zou zijn".
De Kamer van Koophandel gaf te kennen,
dat bedoeld gebouw met de daaronder gele
gen kelders alle vereischten voor een boterhuis
in 2ich vereenigt. Wel is waar (merkt de com
missie op), is dat gebouw thans in gebruik als
wapen- en kleedermagazijn voor het regiment
infanterie, waarvan alhier het depot is ge
vestigd, doch daartoe meent zij dat evenzeer
geschikt zijn de zolders of het gebouw van het
zoogenaamde „Pand".
De Kamer van Koophandel wenschte met
het boterhuis een kaasmarkt te verbinden,
waarvoor, als in de nabijheid van de voorma
lige vleeschhal, de Oude Groenmarkt zeer ge
schikt zou zijn. Hiertegen bestond echter bij
anderen bezwaar, omdat het terrein zeer toch
tig is en daardoor nadeelig voor de kaas.
In het algemeen meende men, dat na de
droogmaking van de Haarlemmer Meer voor
Haarlem een gunstige tijd zou aanbreken, om
zich als marktplaats te onderscheiden. Tot
uitvoering van deze plannen kwam het ech
ter niet direct. 2u jaar later (Raadsvergade
ring van 14 October 1874) werd opnieuw de
wenschelijkheid uitgesproken, dat het gebouw,
thans magazijn van oorlogsmateriaal, weder
zijn oorspronkelijke bestemming van Vleesch
hal zou verkrijgen. Er openbaarde zich ook in
dien tijd meer bewondering voor het gebouw
als bouwwerk in den z.g. Oud Hollandschen
stijl. Een der raadsleden merkte n.l. op, dat hij
tol zijn leedwezen heeft gezien dat het steen-
werk aan de hal weder werd geverfd, hetwelk
hij betreurde, daar het z.i. verreweg verkies
lijker is. de kosten voor het verf werk te be
steden voor het schoonmaken en ontdoen van
verf van dat steenwerk. De voorzitter gaf te
kennen, dat het verven der stadsgebouwen
was aanbesteed en dat ook het verven aan de
hal dientengevolge geschiedde, doch dat hij
bereid was de gemaakte bedenking ter tafel
van B. en W. te brengen.
In 1885 verliet een gedeelte der cavalerie de
gemeente, zoodat Burgemeester en Wethou
ders het toen een geschikt oogenblik vonden
om de voormalige Vleeschhal voor militair ge
bruik te doen ontruimen. Van militaire zijde
werd hiertegen echter bezwaar gemaakt, om
dat de hal door hen moeilijk kon worden ge
mist. B. en W. deelden den raad mede. dat in
verband met de wenschelijkheid om het ge
bouw. dat bij liet garnizoen kosteloos in ge
bruik was, doch weder ter beschikking der ge
meente gesteld zou worden ais overdekte markt
plaats, vleeschhal of iets anders in te richten,
Een der dakkapellen.
Bloedkoralen.
Het is nog altijd winter.
Uit den grooten, grijzen polderhemel vallen
de regendroppels traag op de ontbladerde ro
zenstruiken voor de lage deur en in het groen-
grauwe water-vol-kroos van de „wegsloot".
Ouwe opoe Burg met 'r zedig, gestijfseld
neepjes-mutsje en T brandhelderen, bonten
boezel vol ingezette stukjes, zit voor het
venster een sajetten manssok te stoppen. Van
tijd tot tijd kijkt ze op van de trillende naald,
die altijd-door een beetje beeft in 'r verleefde,
knokige oude-vrouwtjes-handen.
„Och, och", praat ze in zichzelf, haar mager,
geel"gezichtje met de blauwe adertjes aan de
slapen en den goedigen, ingevallen mond bui
gend over de grove schering, „wat duurt het
weer lang, eer het voorjaar komt. Regen, re
gen en nog eens regen, dat is tegenwoordig
het altijd weerkeerend wijsje van de Holland-
sche lente-maand."
En ze peinst: ,,'t is net, of alles vroeger
anders was. De winters waren strenger, dat is
waar, maar er lag dan ook ijs in de slooten en
sneeuw op de velden, de dorpskinderen zwier
den in lange rijen langs de ringvaart en in
Dominee's tuin bekogelden de catechisanten
een reuzen-sneeuwpop met een scheeven hoed
en een belachelijk neus-warmertje. Ook de
lente liet niet zoo lang op zich wachten: nog
maar net hadden de kleine, bijdehande sneeuw
"klokjes hun kopjes boven het gras uitgesto
ken, of het baldadige Maart-zonnetje, glun
derend van blijmoedigheid, beklaterde op een
goeden dag het grintpaadje voor het huis en
zoende de eerste ribes-bloesems, dat het een
lieve lust was."
Besje glimlacht stilletjes voor zich heen.
„Ja, vroeger - vroeger was alles anders.
D'r was meer vroolijkheid, meer eenvoudig
geluk meer tevredenheid, meer berusting.
Vandaag-den-dag wil iedereen overvloed
hebben, iedereen probeert de groote dame of
den chiquen meneer uit te hangen. Dat kan
niet goed zijn. Daar had je nou Klasientje,
d'r oudste kleindochter. Gut, 't was een goed
kiind en een mooi kind ook, ze zou 't niet te
genspreken: maar toch: dat was geen boeren
dochter meer. Dat het knappe onderwijzeresje
geen zuur roggebrood wou eten en met een
schop of hakmes in de klei werken alia, dat
was tot daar aan toe: als 't de ouders voor
den wind gaat in de vereld, willen de kinders
hoogerop: dat spreekt, 't Kleintje had een
goed stel hersens en dat ze schooljuffrouw had
willen worden, was misschien niet meer dan
natuurlijk geweest.
De dood-fatsoenlijke, grijze meester Aande-
weg was trouwens zelf een goed woordje voor
d'r komen doen, toen ze naar de Normaal
school moest.
Maar was het noodig, dat een kind uit den
polder, dat tot 'r veertiende jaar eigen-gebrei
de kousen gedragen en op klompenvoetjes
geloopen had, nu zijden onderjurkjes van een
paar rijksdaalders het stuk droeg en cigaret-
ten rookte, alsof het maar niets was?"
Opoe Burg schudt nadenkend T oud. ge
rimpeld hoofdje en mompelt zachtjes voor
zich heen.
„Wat is er, moeder, scheelt er iets aan?"
vraagt de dochter een beetje wrevelig, de
ontbijttafel afruimend en rammelend met de
bordjes. Ze kan er nog maar niet aan wennen
dat besje geen hand meer uitsteekt, om in het
advies was gevraagd bij de Kamer van Koop
handel. Verder merkten B. en W. op, dat se
dert 1840 de banken in de vleeschhal onver-
pacht waren gebleven, omdat slechts 17
per jaar werd geboden, terwijl daarop de hal
aan het garnizoen tot bergplaats in gebruik
was gegeven.
13 November 1885 besloot de Raad „De
Vleeschhal" aan het Rijk op te zeggen tegen
einde Augustus 1886, „als wanneer ook de
huur eindigt van de 3 kelders onder het ge
bouw, welke verhuurd zijn aan G. A. G. Koek
tegen een huurprijs van 150".
De commissie van onderzoek meende o.m.,
dat de pilaren in de hal gedeeltelijk geverfd
en gedeeltelijk gewit van die bekleeding ont
daan moesten worden, zoodat de steen weer
zichtbaar werd. Verder werd aangedrongen op
vernieuwing van de vloeren in de hal. Voor
het aanbrengen van verschillende verbete
ringen werd door den Raad 2500 beschik
baar gesteld.
In 1887 werd bij vernieuwing getracht ein
delijk aan het gebouw eens een waardiger be
stemming te geven. B. en W. ontvingen een
voorstel betreffende het in exploitatie brengen
van de openbare markt, te openen in het ge
bouw genaamd „de Vleeschhal". Overeenkom-
tig dit voorstel besloot de raad in zijn verga
dering van 27 Juli van dat jaar en stelde te
vens de instructies vast voor het personeel. De
gemeente-veearts werd belast met het keuren
van vleesch, spek. wild en gevogelte en den
knecht van de vischmarkt werd opgedragen
het schoonmaken, openen en sluiten van het
gebouw.
Na gehouden aanbesteding werden de toon
banken (tafels) verhuurd voor ongeveer 80
's jaars per tafel.
Het gebruik van het gebouw als zoodanig
heeft echter niet lang geduurd, want reeds 6
jaar later (1894) ontving het Rijk het gebouw
opnieuw in huur voor berging van 's Rijks
oude archieven in de provincie Noordholland.
Thans staat het gebouw al weer een jaar
leeg.
Welke bestemming nu aan de Key's bouw
werk gegeven zal worden is nog niet bekend.
LAURENS COSTER ZEGT:
Maar goed dai onze schal
van een slad z'n
niel lóen al bezat Voor
uiivinden had ik de lijd niet
gehadI
(Adv. Ingezi Med.)
IlllllllllllllltilllllllllllllllllilllIlllillllllll'illlllllllM
huishouden te helpen. Na d'r laatste ziekte
een leelijken jichtaanval, gepaard aan „ver-
val-van-krachten" is de zeventigjarige
lang sukkelend gebleven en van lieverlee is
het gewoonte geworden, haar alles uit de hand
te nemen, omdat ze toch eigenlijk niet goed
meer mee kan. Maar in een gezin met vijf kin
ders en een man, die den heelen dag op den
akker of in de melkerij bezig is, heb je met
maar één meid in huis je handen vol. Je kan
dan ook niet altijd even vriendelijk en voor
komend zijn.
„Schelen?" praat besje verwonderd de ka
mer in, „nee, Jans, hoe kom je daarbij"?
..Och, zoomaar", zegt de dochter, alweer
wèg met T gedachten. Gejaagd legt ze de over
gebleven boterhammen in de trommel: ze
heeft nog heel wat te doen vandaag, de wasch
staat in het sop en Trien moet voor twaalven
geholpen worden met de spekpannekoeken
voor het middageten.
Want Klasientje komt met de boot van elf
uit de stad: er is een mazel-epidemie op school
en de eerste drie klassen worden voor veertien
dagen gesloten, heeft ze geschreven. Nou blijft
ze die twee weken thuis, kan ze rustig werken
voor d'r examen.
Ouwe opoe Burk zucht weer en tuurt naar
buiten. Een dunne zilvergrijze nevel hangt
over den verlaten landweg en het houten
bruggetje over de sloot glimt nattig.
..Wat 'n druilige dag", denkt ze weer en on
willekeurig huivert ze even. Weer dwalen haar
gedachten naar het verleden, toen alles anders,
eenvoudiger, beter, degelijker was. Ze denkt
aan haar jeugd: het zware werk op het land.
het stage zwoegen voor het dagelijksch brood.
„Tegeswoordig"
Daar heb je Klasien nou. Die staat vijf
uurtjes per dag voor de klas heeft een
rijkeluis-inkcmen. Ze betaalt zelf d'r kamer
en d'r hoofdakte-cursus en bovendien koopt
ze iedere maand iets van opschik: een mooi
armbandje, een paarl-ringetje of een nieuw
modisch ceintuurtje. Zij ouwe Opoe Burk
heeft 'r heele leven moeten tobben en zorgen,
om van een daggeldersloontje met zes spruiten
rond te komen.
Nu is ze oud en versleten, afhankelijk van
T dochter en T schoonzoon. O, ze zijn niet
slecht voor d'r: ze heeft 'r bakkie koffie op
tijd, d'r eigen mooie, veeren bed, dat ze nog
uit den boedel van tante Trijn zaliger geërfd
heeft en d'r japon-met-gitten, die Jans
..eigens" bij de dorps-naaister voor haar heeft
laten maken, voor 't geval ze Zondags nog
eens mee naar de kerk wou gaan.
En dan oude opoe Burk voelt eens aan
haar hals de kostbare ketting, het antieke,
bloedkoralen halssnoer met het gouden slot,
dat ze bij d'r trouwen van oome Krelis, den
rijken waard uit „het Zwaantje", gekregen
heeft, is nog altijd haar kostbaarst bezit.
Als je oud wordt en eigenlijk niets hebt, dat
je je eigendom kunt noemen, hang je aan
zoo'n familie-stuk. Het geeft je een zeker ge
voel van toch-nog-niet-heelemaal-zonder-
waardigheid-te-zijn, het haalt een verschoten
jak en een gelapt keukenschort wat op en ver
leent je het air van de gegoede boerin met de
gevulde kous en de acht koeien op stal.
Besje glimlacht.
Maar ineens staat ze voor haar doen nog
vlug en lenig recht.
Want op het schoongewasschen klinker
paadje voor het huis staat een aardig meisje
in een glimmend, leeren regenjasje, het co
quette mutsje nonchalant gedrukt op de
vochtige, blonde krullen.
„Daar is Klasientje", roept ze de kamer in.
Met handen, die lichtelijk trillen nu.
vouwt, ze de sok op. legt de stopwol terecht in
het oude naaidoosje. Ze voelt de ontroering
kroppen in 'r keel. Want al wrevelt ze ook nog
zoo tegen de „nieuwmodische, stadsche manie-
MANNENKOOR „PROZA EN POëZIE".
Woensdag hield bovengenoemd mannen
koor een feestelijke repetitie-avond, ter ge
legenheid van het toehaalde succes op het
nationaal concours te Rotterdam, alwaar
het koor in de hoogste eere aifd. mannen
koren, uit zes mededingende vereenigingen,
den 2en prijs behaalde.
Zeer terecht werd door den voorzitter, den
heer D. J. Weijers, dank gebracht aan diri
gent den heer Jan Booda en zangers voor
hun betoonde medewerking en toewijding;
hij hoopte dat dit nieuwe succes er toe
mocht bijdragen, dat daadwerkelijke belang
stelling voor het koor zou worden opgewekt.
Tenslotte werd eenparig belsoten, tot het
in studie nemen van het prachtige Fransche
werk „Les Soldats de Gèdèon" van C. Saint-
Saëns.
Daar dit werk echter 8-stemmig moet wor
den uitgevoerd, eischt dit natuurlijk een
groote koortoezetting. Daarom verzoekt het
bestuur vriendelijk, aan zangers die dit
mooie werk wenschen mede te zingen, zich
op den repetitie-avond (des Woensdags, ge
bouw St. Bavo) aan te melden.
EXAMEN AKTE ONDERWIJZERES.
Nutskweekschool Haarlem.
Geëx. 6 candidaten. Geslaagd de dames: E.
J. van Twisk, H. J. van Vuure, N. E. de Vos,
C. A. M. Tempelman, M. van der Waal en A.
Th. M. Schols.
GROENTEMARKT TE HAARLEM.
Tomaten f 0.250.30 per K.G.
Spinazie f 0.280.60 per kist.
Andijvie f 0.401.25 per kist.
Postelein f 0.200.50 per kist.
Raapstelen f 0.200.35 per kist.
Sla f 0.250.50 per kist.
Bloemkool f 0.030.08 per stuk.
Komkommer f 0.040.08 per stuk.
Wortelen f 0.090.13 per bos.
Radijs f 0.02—0.04 per bos.
Rabarber f 0.030.05 per bos.
Prei f 0.020.5 per bos.
Selderie f 0.030.10 per bos.
Peterselie f 0.020.05 per bos.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
(Inlichtigen over gevonden voorwerpen aan
het bureau van politie Smedestr. uitsluitend
tusschen 11 en 13 uur).
Terug te krijgen bijPolitiebureau Smedestr.
Handschoenen en ceinturen; Bouwen. Voor
helmstraat 37rd., Armband; v. Egmont
Prinsessestraat 8, Armband; Politiebureau
Smedestr., Maria/beeldje, Goedemans, Schouw
tjeslaan 59.R.K. Kerkboek; Arends, Ged. Oude
gracht 72rd. hond; Huldy, Planetenplein 6,
Jas; Politiebureau Smedestr. Alpinomuts;
Henstra, Spaarnrijkstr. 63, Mantel; Hinloo-
pen, Emmakade 17. Machineonderdeel; Politie
bureau, Smedestr., Nummerplaat; v. Klis,
Scheldestr. 37 of 34. Pakje inhoudende kleer
tjes; Politiebureau, Smedestr. Portemonnaie
met inhoud; Politiebureau Smedestr. Por
tefeuille met inhoud; Politiebureau, Smedestr.
Rijwielplaatje; Wijdoogen. Oosterstr. 15, Rij
wielplaatje; Milo, Caninefatenstr. 40, Rijwiel
plaatje; v. Keeken, Rozehagenstr. 46. Rijwiel-
plaatje; Does, v. Zeggelenstr. 146, Zegelring
Henstra. Spaarnrijkstr. 63, Schoenen; Politie
bureau Smedestr. Speldje; Kuwers, Smedestr.
13, Schop.
iiiilllllllllllllliillllllill»^
ren" van het kittige kleindochtertje, ze is
toch trotsch op haar.
„Dag, kind, dag, meid", zegt ze blij, als het
kleine onderwijzeresje haar komt omhelzen
Even later zitten ze gedrieën om de gladge-
boende tafel, ieder met „een kommetje
troost" en twee boterballetjes voor zich. En
Klasientje vertelt.
Ouwe opoe Burk luistert met groote oogen.
„Och, och, wat is de wereld toch veranderd",
zucht ze, verbijsterd achterover leunend in
d'r armstoeltje, als ze hoort over de brutale
straatjongens uit de groote stad, die zelfs voor
den „bovenmeester" geen eerbied hebben.
Toch voelt ze zich verrukt om al dat nieuwe,
dat vreemde, waarvan ze nu en dan maar iets
van uit de verte gewaar wordt.
„Over veertien dagen ga ik naar een uit
voering", praat Klasientje: „een tooneelavond
van onze vereeniging. Er is bal na."
„Bal", bazelt Besje en iets als een glimp van
herinnering komt in haar oude, doffe oogen
glanzen. Vroeger, met de kermis
„Ja, moeder, dat weten we nu wel.zegt
snibbig de dochter, Nijdig schuift ze d'r leege
koffie-kopje van zich af. „Laat Sientje nou 's
aan 't woord
En bij zichzelf denkt ze: „ouwe menschen
worden vervelend. Twintigmaal in een week
hoor je dezelfde verhalen".
Ouwe opoe Burg zwijgt. Jans heeft gelijk.
Klasientje moet vertellen.
Maar ze luistert niet meer naar de frissche.
jonge stem, die maar doorbabbelt over het
feest, dat komen gaat, het pas-gekochte kunst
zijden avond-japonnetje, de permanentwave
van „alles bij elkaar drie-vijftig".
Ouwe opoe Burg peinst: „wat ziet ze er lief
uit, dat kleine Klasientje". En ze speelt een
beetje met een heerlijke en toch ook weer ge
vaarlijke gedachte, die 'r zenuwachtig en te
gelijk opgewonden-blij maakt.
Als ze 'r halssnoer, de mooie bloedkorelen
ketting met het gouden slot van oome Krelis,
eens aan Klasientje gaf! Maar dan is ze alles
kwijt. Dan heeft ze niets meer, waar ze mee
pronken kan, niets, dat haar herinnert aan
haar armzalige, tevreden jeugd, aan de schra
le bruiloftspret van veertig jaar geleden.
„En toch doe ik het", redeneert besje bij
zichzelf, „toch doe ik het."
En als Klasientje even zwijgt, om 'r koffie
leeg te drinken, legt besje de zware ketting
langzaam en voorzichtig op het bruin-laken
rokje.
„Voor jou, kind", zegt ze stil, „om op het
bal te dragen."
Het kleine onderwijzeresje kijkt haar moe
der aan: wat 'n idee! Wat moet zij, Klasien
tje, met zoo'n snoertje ouderwetsche bloedko
ralen? Dat is nou echt weer iets voor ouwe
opoe Burk!
Maar moeder knipoogt: „neem aan, meid!
Je moet nooit iets anders afslaan dan
vliegen."
En Klasientje begrijpt: ze moeten naar den
goudsmid, die oude kralen.
Moeder is en blijft toch maar de gewiekste
zakenvrouw, die niet voor niets een spaarbrief
van-wat-ben-je-me bij den notaris in de stad
heeft, de handige, zuinige daggeldersdochter,
die zich opgewerkt heeft tot boerin op „Nooit
gedacht", alleen, omdat ze helder uit T oogen
kijkt en zich geen knollen voor citroenen laat
verkoopen.
„Dank je, opoe, zegt Klasientje lief en kust
de gele, rimpelwangen, die vochtig zijn, ze
weet niet waarvan.
En in tusschen denkt ze: „wat zouden ze
waard zijn, die kralen?"
In ieder geval; er is een prachtig massief
slot aan.
Misschien geeft de goudsmid wel twintig
gulden
M. BEKKERS—ZÜRCHER
Zijn lievelingskost rijsttafel en
ook andere gekruide spijzen
durfde hij niet meer eten.
Nu eet hij weer alles zonder eenig bezwaar.
Verrukkelijk: een echte Indische rijsttafel of een sma
kelijke kerryschotel. maar verschrikkelijk de gevol
gen: maagzuur, oprispingen, opgeblazenheid en
branderige pijn. En nu
Direct na den maaltijd laat hij 1 of 2 der smakelijke
Digestif Rennie Pastilles langzaam op den tong
smelten. Door deze pastilles wordt het overmatig
maagzuur geneutraliseerd en geabsorbeerd. De
pijnen zullen hierdoor voorkomen worden, terwijl
het onprettige gevoel van benauwdheid en opge
blazenheid na tafel, volkomen weg zal blijven.
Digestif Rennie Pastilles zijn verkrijgbaar bij alle
apothekers en erkende drogisten 35 cent per pakje
en f 1.05 per groot pak, omzetbelasting inbegrepen.
Imp. Rowntree Handéls Mij Heerengr. 209 A'dam.
PASTILLES
(Adv. Ingez. Med.)
DE LICHTHOEVE TE SANTPOORT.
Zuster A. Verkerk, de ijverige secretaresse-
penningmeesteresse van het kindertehuis De
Lichthoeve te Santpoort, clie eenigen tijd we
gens een ernstige ongesteldheid in het Joles-
Ziekenhuis te Haarlem verpleegd werd, heeft
deze inrichting verlaten en is weer in De Licht
hoeve teruggekeerd om daar verder verpleegd
te worden. Over haar terugkeer heerschte
groote vreugde.
„HET RASKONIJN".
Voor de 3de maal organiseert deze ver
eeniging in het gebouw St. Bavo haar Jong
dierendag. Ruim duizend dieren zijn daar
vertegenwoordigd. De tentoonstelling is voor
het publiek geopend Zaterdag en Zondag a.s.
van 's morgens 9 uur tot 's avonds 10 uur. Alle
konijnenrassen zullen vertegenwoordigd zijn.
Ifoot kmkeu....
....mat Ueydt!
B,j ons vindt iedereen
broek naar zijn zin en
de prijzen zijn zeer laag
(Adv. Ingez. Med.)
PREERAMMA
ZATERDAG 13 JUNI 1935.
HILVERSUM I, 1875 M. KRO-Uitzending.
8.00—9.15 en 10.00 Gram.pl. 11.30—12.00
Godsd. halfuur. 12.15 Gram.pl. en de KRO-
Melodisten. 2.00 Voor de rijpere jeugd. 2.30
Gram.pl. 3.00 Kinderuur. 4.00 Gram.pl. en con
cert door het KRO-Orkest. 5.30 Esperanto-
nieuws. 5.45 KRO-Orkest. 6.20 Journ. week
overzicht. 6.45 Gram.pl. 7.00 Politieber. 7.15
Kinderzorg. 7.3'5 Actueele aether flitsen. 8.00
Nieuwsber. A.N.P. en Mededeelingen. 8.10 10-
minuten overpeinzing. 8.30 Gram.pl. 8.45 De
a.s. Radio-Missiedag, door Pater J. Dito. 8.50
KRO-B'oys. 9.00 Gram.pl. 9.15 Intern, sport-
revue. 9.30 De KRO-Boys. 9.45 Gram.pl. 10.15
KRO-Boys. 10.30 Nieuwsber. A.N.P. 10.35 Gram.
pl. 11.00—12.00 Gram.pl.
HILVERSUM H, 301 M. VARA-Uitzending.
8.00 Gram.pl. 10.00 Morgenwijding VPRO.
10.15 Orgelspel, VARA-Tooneel, en gram.pl.
12.00—1.45 Gram.pl. 2.00 Fantasia. 2.50 Schaak
praatje. 3.10 De Bohemians. 4.30 Radiotooneel.
5.40 Literaire causerie. 6.00 Orgelspel. 6.30
Gram.pl. 7.40 Causerie over het VARA-Zomer-
feest. 8.00 Herh. SOS-Ber„ nieuwsber. A.N.P.
en VARA-Varia. 8.15 De Flierefluiters en zang.
9.00 Radiotooneel. 9.15 Viool en orgel. 9.50
Gram.pl. 10.00 Nieuwsber. A.N.P. 10.05 VARA-
Orkest. 11.00—12.00 Gram.pl.
DROITWICH, 1500 M.
11.20 BBC-Northern-orkest, en sopraan.
12.35 Gram.pl. 1.20 Commodore Grand Orkest.
2.20 BBC-Welsh-orkest, en tenor. 3.20 Verslag
tenniswedstrijden. 3.45 Intern, polowedstrijd
EngelandAmerika. 5.10 Verslag tenniswed
strijden. 5.35 Dansmuziek. 6.50 Sportpraatje.
7.05 Welsh intermezzo. 7.20 Straus-concert.
8.20 Tango-orkest. 8.50 Variété-programma.
9.50 Berichten. 10.20 Radiotooneel. 10.45 BBC-
Orkest, en tenor. 11.50 Berichten. 12.00—12.20
Dansmuziek.
RADIO PARIS, 1648 M.
7.20 en 8.20 Gram.pl. 11.20 Orkestconcert.
2.50 Gram.pl. 4.20 Pascal-orkest. 5.50 Gram.pl.
8.35 Opera-uitzending. 11.50—12.35 Atkins-
orkest.
KEULEN, 456 M.
6.50 Orkestconcert. 12.20 Orkestconcert. 2.35
Gram.pl. 4.20 Vroolijk programma mmv. or
kest, vocaal sextet en solisten. 6.20 Dansmu
ziek. 7.20 Voordracht. 8.30 Gevar. programma.
10.50—12.20 Vroolijk programma.
BRUSSEL, 322 en 4S4 M.
322 M.: 12.20 Gram.pl. 1.30 Omroeporkest.
2.20 Klein-orkest. 3.05 Gram.pl. 4.50 en 5.20
dito. 6.20 Salonorkest. 7.05 Gram.pl. 8.20 Ca
baret. 9.20 Symphonieconcerh 10.30 Dansmu
ziek. 11.20—12.20 Gram.pl.
484 M.: 12.20 Omroeporkest. 1.30 Gram.pl.
2.20 Salonorkest. 3.20 Klein-orkest. 4.20 Hoor
spel. 4.40 Pianorecital. 5.35 Dansmuziek. 6.35
Kamermuziek. 8.20 Operette-concert. 10.30
Gram.pl. 11.35—12.20 Dansmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER. 1571 M.
8.30 „Almrausch", gevar. programma mmv.
solisten en boerenkapel. 10.20 Berichten. 10.50
Trioconcert. 11.05 Weerbericht. 11.20 Populair
concert. 12.201.15 Dansmuziek.
