Bij de scheepsramp op de Donau te Weenen zijn acht personen om het leven
gekomen. De totaal vernielde en gedeeltelijk gezonken stoomboot „Wien
op de plaats waar zij in botsing kwam met de Reichsbrücke
H. K. H. Prinses Juliana bij aankomst aan de Philips Kleuterschool te Eindhoven,
waar Zij Vrijdag de jaarvergadering van het Nederlandsche Roode Kruis presi
deerde
Een kranige sprong over de hindernis tijdens het twee-
daagsch concours hippique, georganiseerd door de Gooi-
sche Landbouw Sportvereeniging, dat Vrijdag te Bussum is
aangevangen
FEUILLETON
HET MYSTERIE
VAN MOAT HOUSE.
Naar het Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
(Nadruk verboden).
38)
Maar haar vrees voor luisterende
ooren en waakzame oogen was te groot om
vroeg aan haar expeditie te beginnen. Zij
wilde eerst zeker zijn dat Lancaster en zijn
zoon naar bed waren, en het was pas tus-
schen één en twee uur, toen zij Claire's ka
mer verliet, en de smalle trap afdaalde. Haar
hart bonsde hevig, maar zij wilde niet terug-
keeren. Zij had echter de onderste treden
nog niet bereikt, toen zij een onverwacht ge
luid hoorde, dat van beneden kwam, een
lichtflikkering en schaduwen op den muur
zag. Was het juffrouw Blowden, die naar
Claire ging, of was het Lancaster?
Nell klemde zich aan de leuning vast en
stond onbeweeglijk met iedere vezel in haar
lichaam gespannen. Tusschen de windvlagen
door bereikte Lancaster's stem haar ooren.
„Ik zou dat licht maar uitdoen, Cyril. Dat
Is wel zoo veilig".
De kaars werd haastig uitgeblazen, en Nell
hoorde Cyril met merkwaardig trillende stem
spreken.
,Jk wilde alleen maar even kijken of mijn
koffer hier was. Ik ga weg. Hier in huis
wil ik niet meer blijven".
„Lajfaard!" beet zijn vader nem toe. „Je
zult eerder verdenking opwekken door weg
te gaan, dan door te blijven".
„Ik kan niet!" riep Cyril opgewonden. „Ik
heb er geen kracht voor! Ik heb alles ge
daan wat u me gezegd hebt, en dat is ge
noeg l"
„Je had nogal niet veel te doen, wel?" ant
woordde Lancaster, een beetje sarcastisch.
„Ik heb je niet eens gevraagd om de kamers
binnen te gaan en de kranen open te draaien.
Dat was het gevaarlijkste werk. Want hoewel
er niet veel kans bestond dat hij wakker zou
worden na de dosis die wij hem gaven, blijft
toch altijd de mogelijkheid dat bedwelmen
de middelen hun werk niet doen".
„U was zelf bang", verweet zijn zoon hem
norsch. .Anders zoudt u me niet terug heb
ben laten komen om matten neer te leggen
en de spleten dicht te stoppen. Het zal een
mooie beweging zijn, als iemand dat ont
dekt".
..Dat wordt niet ontdekt", beweerde zijn
vader kalm. „Het is waarschijnlijk dat dat
deel van het huis totaal verwoest zal wor
den: een explosie van dien aard wordt ge
woonlijk door brand gevolgd".
..Denkt u dat Claire veilig is?" vroeg de
jongeman zenuwachtig.
„O ja. op de bovenverdieping zal het niet
veel uitrichten. In ieder geval is er tijd ge
noeg om haar de trap af te dragen. Er is
voor niemand gevaar, behalve voor den man
zelf".
„Wat bent u van plan? U gaat toch van
avond niet op dezelfde verdieping slapen?"
„Neen hoor! Ik blijf vannacht in de hoek-
kamer van den vleugel. Ik gebruik die ka
mer vaker, zoodat niemand zich daarover
zal verwonderen. Nu. het is beter dat we hier
weggaan, ik wil de deur onder aan de trap
afsluiten. Ik geloof dat ik die lucht al ruik!"
„Laat mijdoor!" snauwde Cyril. „Ik wil er
niets meer mee te maken hebben, Ik ga er
door de achterdeur uit!"
Nell leunde, trillend van angst tegen de
trapleuning. Wat hadden die woorden te
be teekenen? Zouden vader en zoon samen
spannen en een verschrikkelijke misdaad op
hun geweten hebben? Blijkbaar gold zijn
haat Everard Hume, en Nell besloot, zelfs
als haar leven gevaar liep. een poging te wa
gen om hem te redden. Maar voorloopig
durfde zij zich niet te bewegen.
„Nu, goedendag!" vervolgde Cyril plotse
ling, „over een paar dagen kom ik in de stad
op de gewone plaats bij u".
„Dat zal het beste zijn. Je bent toch te
zenuwachtig om hier nog te kunnen hel
pen".
Nell hoorde een deur openen en dicht doen
het was de achterdeur, meende zij. Ze
merkte in dat oogenblik zelfs op. dat deze
niet achter hem gesloten werd. Zij hoorde
Lancaster door de gang loopen en zich naar
een kamer begeven, die, zooals ze wist, aan
het eind van den vleugel gelegen was. Zij
kreeg een plotselinge ingeving om de deur
tusschen de onderste en de bovenste trap te
sluiten; haar vingers vonden een grendel,
dien zij er voor schoof. Wat er nu ook mocht
gebeuren. Lancaster kon niet langs de
achtertrap bij Claire komen. Toen wierp zij
een bekleede deur open. en bevond zich in
de lange gang. waar zich de kamers 'bevon
den, die vroeger door Claire en nu door Eve
rard Hume gebruikt werden.
Eensklaps drong een lucht in haar neus
gaten, die haar den schrik om het hart deed
slaan. Het was onmiskenbaar de reuk van
gas. En de gaslucht nam toe. naarmate zij
verder in de gang kwam. Bij Hume's deur
vond zij de onloochenbare teekenen van een
moorddadigen aanslag, want het sleutelgat
was dlchtgestopt en tegen het houtwerk
stonden matten om de lucht, die gewoonlijk
door de reten van het deurkozijn trekt, te
gen te houden.
Nell snelde de badkamer in, die tegenover
Everard's kamer gelegen was. en trok daar
een raam open. In een seconde was zij bij
de deur terug, schoof de matten aan den
kant, peuterde het sleutelgat open en duw
de toen haar looper in het slot, waarna zij
de deur opende. Het gesis van ontsnappend
gas deed haar ontstellen. Ze kon niets zien
in het duister van de kamer, maar ze strui*
kelde haast over iets de gestalte van een
man, die languit op den grond lag. Waar
schijnlijk was Everard tijdig wakker gewor
den en nog voor hij de deur kon bereiken
door de giftige gassen bedwelmd. Met het
raam in de badkamer wijd open hoopte Nell
het lang genoeg in de kamer te kunnen uit
houden om Everard er uit te sleepen. Haar
hoofd begon te bonzen, en een duizeling be
ving haar, maar toen zij zich even naar de
deur wendde, ving zij een vlaag koude voch
tige lucht op, die haar deed herademen. Zij
sleepte het lichaam met inspanning van al
haar kracht weg en kreeg tenslotte haar last
binnen het bereik van den kouden lucht
stroom Zij waagde het niet verder in de ka
mer door te dringen, om de kraan van den
gashaard dicht te draaien. Met een wanho
pige poging trok zij den bewusteloozen man
eindelijk de badkamer in. waar zij koud wa
ter over zijn hoofd sprenkelde. Tegelijkertijd
was zij zich bewust van het gevaar, dat zij
liep. Zij hoorde het sissende geluid van het
ontsnappende gas en wist dat indien er een
bediende met "een brandende kaars in de
gang verscheen, dit de ontploffing, die Lan
caster beraamd had. tengevolge zou hebben.
Eindelijk begon Everard teekenen van be
wustzijn te geven: nu drukte ze een natten
zakdoek voor haar mond en neusgaten, en
liep naar 't dichtstbijzijnde raam in de slaap
kamer. Zooals zij verwacht had. was dit
dichtgespijkerd. Zij greep het eerste het
beste voorwerp dat zij te pakken kon krij
gen, en verbrijzelde de vensterruit. Daarna
strompelde ze naar de gaskraan en draaide
die dicht. Na in de gang een oogenblik frls-
sche lucht opgensnoven te hebben, opende
het meisje de deur van de aangrenzen^ zit
kamer en herhaalde de manoeuvre. Met de
gaskranen veilig gesloten, de ramen en deu
ren wijd open en den kouden frisschen lucht
stroom, die de verstikkende dampen weg
vaagde. voelde ze dat ze haar werk gedaan
had. Zij had het huis gered, het leven van
Everard Hume, mogelijk ook dat van Claire
haar zelf - en gedurende één oogenblik
Pgaven haar krachten haar. Zij wankelde
tegen den muur en verloor het bewustzijn.
„Wat is er gebeurd?" hoorde zij de
Schorre stem van Everard zeggen.
„De gaskranen waren opengedraaid. U
\va$ bijna gestikt!"
«.Goeie eenade! Hoe kan dat?" Hij tracht
te op te staan, maar het gelukte hom niet.
„U kunt u beter nog even rustig houden,
en de frissche lucht inademen, maar steek
alstublief geen licht aan, ni bent hier veilig.
Wacht een oogenblikje, dan zal ik u d« heele
geschiedenis vertellen".
„En Claire is in dit huis?" riep hij vol
ontzetting, toen zij uitgesproken was. „Kun
nen wij er uit komen? Kunnen wij haar mee
nemen? Zij mag geen uur meer in dit ver
schrikkelijke huis blijven!"
„Wees niet te haastig!" smeekte Nell. „Eén
verkeerde stap kan voor ons allen noodlottig
zijn. Laat me alsjeblieft eventjes denken. Ik
geloof, dat ik er iets op weet".
XXXIV,
Hulp halen.
„We moeten eerst hulp halen", zei Nell, na
een paar minuten nagedacht te hebben. ..Het
is onmogelijk Claire midden in den nacht
mee uit huis te nemen, als er geen auto of
rijtuig voor haar is. En daarvoor moeten we
eerst naar het dorp".
..Daar zal ik wel heengaan. Maar ik durf
u hier niet goed achter te laten".
Hij wilde zich uit den stoel, waarin hij nu
zat oprichten, maar hij werd zoo duizelig dat
hij terug zakte en een oogenblik niet in staat
was te spreken of zich te bewegen. Nell bette
zijn hoofd met koud water, en deed wat zij
kon om hem te helpen.
„Het zal beter worden, als ik naar buiten
ben", mompelde hij.
„Het lijkt mij beter, dat' u in huis blijft,
u weet den weg ook niet zoo goed".
„Maar wat wilt u dan?" vroeg Hume, „U
kunt toch onmogelijk om dezen tijd van den
nacht uitgaan?"
„Ik vrees, dat er geen andere uitweg is",
zei Nell. „En ik ben werkelijk niet bang. Als
ik door de tuindeur ga, weet ik een korten
weg naar het dorp. En mijnheer Meynell
heeft mij verteld waar ik naar toe moest
gaan, als ik hulp noodig had".
iWordt vervolgd).
Te Alphen aan den Rijn werd Vrijdag een aanvang gemaakt met de .Hollandia'-roeiwedstrijden.
Een snapshot uK het nummer Dames Vierriemsgieken
Het deiilé der troepen yoor de autoriteiten op den Coolsingel te Rotterdam tijdens den Vrijdag gehouden Leger- en Vlootdag
van de jaarvergadering der vereeniging .Ons Leger
De minister van Sociale Zaken, mr. H. Slingenberg, bracht
Vrijdag een bezoek aan de N.V. Ned. Vleeschindustrie te
IJmuiden, waar in opdracht der regeering het gehakt in
blik vervaardigd wordt Yoor ondersteunden en behoeftigen
Op Woudestein
werden Vrijdag ter
gelegenheid van
den Leger- en
Vlootdag te Rot
terdam groote mi
litaire demonstra
ties gehouden
waarvan hierboven
'n aardig snapshot
De afgebroken deur der Oranjesluizen
te Amsterdam tengevolge van een ver
keerde manoeuvre van een passeerend
schip. Het gevaarte steekt gedeeltelijk
boven water uit
