HET MYSTERIE
VAN MOAT HOUSE.
Het carillon van den Munttoren te In gezelschap der autoriteiten maken H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana °°genbiik, waarop H. m. de Koningin bet tint
Amsterdam is wegens reparatie en it i \i/ xdoorknipt en de nieuwe Waalbrug te Nijmegen
revisie voor eenige weken buiten dienst de eerste wandeling over de zoo uist geopende brug over de Waal te Nijmegen oHicieei opent
aesteld
We »de opening ven de nieuwe Waalbrug verricht te hebben, bracht H. M. de Koningin vergezeld van H. K. H. Prinses
Jotasna een bezoek aan 's Hertogenbosch, alwaar de garnizoenstroepen door de Koninklijke bezoeksters geïnspecteerd
werden
De uitwerking van een salvo op den torpedojager „Anzac" tijdens de Australische marine-manoeuvres in
de Jervis Baai
De woning van de 64-jarige vrouw Jong Nijmegen in feesislemming op
J. v. Kan ie Wylre, op wie een laffe
roofoverval werd gepleegd den openingsdag der nieuwe Waalbrug
H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses
Juliana op de officieele tribune tijdens
de redevoeringen der autoriteiten bij
de opening der nieuwe Waalbrug te
Nijmegen
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
(Nadruk verboden).
41)
„Er staat een auto voor de deur", deelde
de hertog mee", om de dames naar C-hesel-
den te rijden, waar alles al voor hun ont
vangst in orde is gemaakt. „Ik zal den chauf
feur order geven hier terug te keer en om u
naar Aldersfield te brengen".
Hume en Geoffrey Langdale bleven ach
ter en er werd een voorloopig rapport van
de gebeurtenissen van den vorigen nacht op
gemaakt, ofschoon Nell's getuigenis ver-
eischt werd voordat men een goede voorstel
ling kon krijgen van de wijze waarop zij er
in geslaagd was Everard van een zekeren
dood te redden.
„Juffrouw Davenant is een meisje met
zeldzamen moed", verklaarde Hume glimla
chend. „en ik vind dat onze vriend Meynell
zooals hij nog graag genoemd wordt
zichzelf kan felïciteeren".
„Och kom, je wilt toch niet zeggen
„Heb je het niet gemerkt?" lachte Hume.
„Hij heeft het mij verteld, en ik geloof dat
zij een heel gelukkig paar zullen worden".
Geoffrey keek een oogenbük verbaasd,
toen begon hij plotseling te lachen.
„Mijn familie kan een zuster van een her
togin niet van de hand wijzen", meende hij,
en Everard was het volkomen met hem eens,
ofschoon hij de be teekenis van deze opmer
king niet ten volle begreep, aangezien hij
Lady Langdale en haar dochters niet kende.
Toen men het huis doorzocht, bleek dat
alle bedienden weggezonden waren, onder
voorwendsel dat Lancaster op het punt
stond met zijn pupil naar het buitenland te
gaan, alleen juffrouw Plowden en Jacob wa
ren gebleven. Deze waren nu druk in de
weer om voor de aanwezigen brood met kof
fie klaar te maken. Lancaster was op eigen
verzoek naar zijn kamer gebracht: men had
hem van zijn boeien bevrijd, daar hij toch
onder de hoede van de twee veldwachters
bleef.
„Kij'k eens", begon hij na een poosje „Ik
heb meneer Hume iets belangrijks te ver
tellen. Ik hoop, dat de heeren geen bezwaar
zullen maken ais ik hem een paar minuten
spreek".
Een van de veldwachters ging het vertrek
uit om even daarna met Hume en Geoffrey
terug te komen.
„Ik wilde u spreken", wendde Lancaster
zich tot Everard, „en u een paar dingen dui
delijk maken. Mijn spel is uit. Daarom zal
ik u een paar interessante feiten vertellen."
„Toen ik er in toestemde Claire Valery's
voogd te worden, deed ik dit natuurlijk ter
wille van de toelage die mij daarvoor werd
aangeboden. Toen ik hoorde dat de oude
Valery dood was. en hij haar tot. zijn eenige
erfgename benoemd had. kwam het. plan bij
mij op te trachten haar heele vermogen in
handen te krijgen Ik probeerde eerst een
huwelijk tusschen haar en Cyril te bewerk
stelligen maar toen ik merkte dat dit niet
zou lukken begon ik andere maatreee'en te
nemen. Ik gaf haar een medicijn, dat ik
eens van een Indiaan gekregen heb. en die
een patiënt langzaam in een toestand van
idiotisme brengt. Haar ziekte, haar bewuste
loosheid, was alleen het resultaat van het
middel, dat ik haar toediende. Zij zal, wan
neer zij een normaal leven leidt, spoedig
weer beter worden. Toen ik een gezelschaps
dame voor haar trachtte te vinden, dacht ik
mezelf daarmee een dienst te bewijzen en
een medeplichtige te krijgen. Den eersten
avond dat juffrouw Davenant hier was, pro
beerde ik haar te bewegen Claire een hoe
veelheid van het medicijn te geven, die haar
waarschijnlijk fataal zou zijn geworden,
maar door een ongelukje ging de inhoud van
het glas verloren".
„Wat zou Claire's dood voor u van nut ge
weest zijn?" vroeg Geoffrey, daar Everard
niet in staat was te spreken.
„Ik had haar een testament willen laten
teekenen. ten gunste van haar aanstaanden
man. Cyril Lancaster. Als zij gestorven was.
zou het geld aan hem gekomen zijn".
„Niets van dat alles!" bracht Hume er uit.
„Zij was niet meerderjarig".
„O. dat denkt u maar", antwoordde Lan
caster koel. ,Ik heb me de moeite gegeven
om haar geboorteacte door te zien, het is een
feit. dat zij een jaar vroeger geboren is dan
ieder veronderstelde, en dat zij afgeloopen
voorjaar meerderjarig is geworden. Toen ik
inzag dat er van een huwelijk met Cyril niets
zou komen, dacht ik mijn doel door haar
dood te kunnen bereiken. En als juffrouw
Davenant haar de noodlottige dosis had in
gegeven. zou ik er heel gemakkelijk in ge
slaagd zijn de schuld op haar te laten vallen.
Uw komst in Engeland dreef mij tot wan
hoop. Ik wist dat. u mij rekening en verant
woording zou vragen van de gelden, die aan
mijn zorgen waren toevertrouwd. Een groot-
deel er van had ik mij al toegeëigend. Ik was
overtuigd, dat u dat k>u ontdekken, en zelfs
de schenkingsacte. die ik Claire in mijn voor
deel liet teekenen. zou mij in de oogen van
de wet niet gerechtvaardigd hebben. U was
de eenige, die mij zou kunnen aanklagen.
Daarom trachtte ik mij van u te ontdoen.
U hebt mijn plannen steeds in den weg ge
staan, want Claire wilde niet met Cyril trou
wen. zoolang zij nog hoop op u had. En be
halve u. was dat meisje. Nell Davenant. mijn
ergste vijand! Ik dacht, dat zij een speel
pop zou zijn. met haar knap gezichtje, en
als zij zoo dom geweest was als ik veron
derstelde. had zij mij van veel nut kunnen
zijn. Ze had mij dan bij een heel ander
plan, dat ik nog in mijn hoofd had. kunnen
helpen. Cyril zou dan met haar getrouwd
zijn en haar onder Claire's naam meegeno
men hebben naar Amerika. Behalve u zou
niemand haar na jaren van afwezigheid
herkennen. Juffrouw Davenant heeft het
zelfde soort haar, zij lijkt heelemaal veel op
Claire Valery. En met mijn hulp zou zij zich
gemakkelijk meester hebben gemaakt van
Claire's vermogen. Maar zij bleek niet het
poppetje te zijn, dat ik wilde hanteeren, en
ik was gedwongen dit plan op te geven. Als
u en zij gisterennacht beiden omgekomen
waren, zouden er weinig hinderpalen meer
geweest zijn om mij meester te maken van
Claire's fortuin. In de laden van mijn schrijf
bureau kunt u alle papieren vinden, die
deze geschiedenis bevestigen. Ik heb spijt als
haren op mijn hoofd dat ik juffrouw Dave
nant iri mijn huis heb gehaald, want zij, en
zij alleen, heeft mijn plannen vernietigd".
„En u bekent dat alles zonder schaamte?"
riep Geoffrey vol afschuw.
Lancaster glimlachte ironisch „Waarom
zou ik mij schamen? Ik schaam mij dat ik
het loodje moet leggen! En nu, goeden mor
gen heeren! Mag ik u, voor u vertrekt, er
op attent maken, dat mijn vrouw mijn plan
nen altijd gedwarsboomd heeft. U kunt
haar niet van medeplichtigheid beschuldi
gen. Ik zal u niet langer ophouden, mis
schien wilt u zoo vriendelijk zijn de deur te
openen, en deze heeren uit te laten".
De veldwachter deed, zonder aan de moge
lijke gevolgen te denken, werktuigelijk wat
hem gevraagd werd en de aandacht van zijn
metgezel was ook een oogenblik van Lan
caster afgewend, toen Hume en Langdale de
kamer verlieten. Hierop had Lancaster
blijkbaar gerekend. Hit was gereed om er
gebruik van te maken. Hij stond terwijl hij
sprak dicht bij een raam. een groot schuif
raam. dat reeds een eindje open was. Hier
was een kans om te ontvluchten, een kleine
en levensgevaarlijke kans om zwemmend te
trachten buiten het bereik van den arm der
wet te komen. En Lancaster was er de man
niet naar om zulk een kans niet aan te grij
pen. integendeel, hij had haar. door de
agenten af te leiden, zelf geschapen!
Hij trok het raam zoover mogelijk omhoog
en juist toen de politiemannen zich om
draaiden was hij op de vensterbank gespron
gen. Het was hen onmogelijk om hem tegen
te houden, voor ze bij hem waren was hij
reeds omlaag gesprongen. De plon6 dien zij
verwachtten te hooren, bleef uit en toen ze
naar beneden keken, zagen ze in het bleeke
maanlicht het roerlooze lichaam van hun ar
restant, die blijkbaar met kracht tegen den
rand van de onder zijn kamer gemeerde
boot terecht was gekomen.
Toen ze na een ren. de boot bereikten, za
gen ze al spoedig dat Lancaster voor altijd
aan de aardsche gerechtigheid onttrokken
wasde kracht van de botsing met het
hout had zijn nek gebroken.
.(Wordt vervolgd).
