a
I
HET MYSTERIE
VAN MOAT HOUSE.
Koninklijk bezoek aan 's Hertogenbosch
0
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
(Nadruk verboden).
42)
XXXVI.
f I
Jacob vertelt.
„Voor mij", begon Hume, toen hij met zijn
vriend de gebeurtenissen van de laatste da
gen besprak. „Voor mij is het een raadsel
hoe Jacob zoo veranderd is".
„Je bedoelt die oude bediende?" vroeg
Geoffrey vol belangstelling.
„Ik vond altijd dat hij zoo'n eerlijk ge
zicht had. Hoe kreeg Lanacster vat op hem?"
.Dat weet ik niet. Hij was oorspronkelijk
in dienst van den ouden heer Valery. Waar
schijnlijk dacht Valery, dat Jacob goed voor
zijn jonge meesteres zou zorgen, want men
hield hem voor eerlijk en plichtsgetrouw".
„Verdenk je hem dan van medeplichtig
heid?"
.Jk weet niet, wat ik er van moet denken.
Als hij niet blind of doof was. moet hij toch
geweten hebben dat er iets niet in de haak
was. Buitengewoon schrander was hij nooit,
dat weet ik. maar hij had veel voor Claire
kunnen doen. Ook al wist hij wat zijn mees
ter voor plannen had, dan heeft hij toch
niets gedaan om te verhinderen. Ik zal hem
bij mij ontbieden en hem eens duchtig aan
den tand voelen.
Dien zelfden middag verscheen Jacob in
Hume's kamer op Cheselden-Park. Geoffrey
en Hume merkten dadelijk dat hij erg ver
anderd was. Hij zag er wel ouder uit, maar
de bedrukte, angstige uitdrukking, die altijd
op zijn gezicht had gelegen, was verdwenen
„Je kent me toch goed, niet waar Jacob?"
begon Hume rustig.
„Ja meneer, ik heb u vijf jaar in de Ver-
eenigde Staten gekend".
„En je weet ook dat meneer Valery en ik
vrienden waren?" ging Everard voort.
„Ja, meneer", Jacob was door deze vraag
een beetje in de war gebracht.
„En je weet zeker ook wel. dat. toen de
oude heer Valery jou naar Engeland zond. jij
hoofdzakelijk meeging om voor juffrouw Va
lery te zorgen en er van je verwacht werd.
dat je alles wat in je vermogen lag, voor
haar zou doen?"
„J-ja, mijnheer!"
„En wil je me nu eens vertellen, of me
neer Lancaster juffrouw Valery behoorlijk
behandeld heeft?"
„Neen meneer, ik vond van niet. Maar ik
ik wist niet goed wat ik doen moest".
.Natuurlijk lag het niet op jouw weg om
tusschenbeide te komen", zei Hume. ..Maar
je had mij kunnen schrijven, of je had de
brieven, die de beide meisjes wilden verzen
den. kunnen posten. Het schijnt dat ze nooit
op je konden vertrouwen en je hen niet
wenschte te helpen: en toch dacht ik dat
je juffrouw Valery wel mocht. Ik weet. dat
haar vader heel goed voor je is geweest, en
ik herinner me. dat er gezegd werd. dat je
erg veel van juffrouw Claire hield, toen zij
nog een kind was".
..Ik weet dat allemaal, meneer ik weet
het maar al te goed! Ik heb mijn best ge
daan". stamelde de oude man. .maar ik had
niet zoo gauw in de gaten, wat er gaande
was. Ik ben langen tijd zelf bedrogen toen
ik meneer Lancaster begon te verdenken,
zette hij mij de duimschroeven aan als ik
het zoo noemen mag".
.De duimschroeven?" vroeg Hume ver
baasd.
.Het is nu een oude geschiedenis, meneer",
verklaarde de man, en zijn gerimpelde wan
gen bloosden bij de herinnering aan iets, dat
hij gaarne verzwegen zou hebben. „Maar
jaren geleden was ik getrouwd en ik had een
zoon, die het slechte pad op ging, meneer.
Hij was in dienst bij den ouden heer Va
lery, hij maakte een valsche handteekening
en ontstal zijn patroon groote bedragen. Me
neer Valery was heel goed voor hem, om
mijnentwil; hij heeft nooit een vervolging
ingesteld en hij stuurde mijn jongen naar
Engeland, en zorgde dat hij een betrekking
kreeg, zoodat ik kan het met trots zeg
gen hij het goed maakt en getrouwd is,
en zelfs twee kindertjes heeft. Maar meneer
Lancaster kwam die geschiedenis te weten,
meneer, en op de een of andere manier kreeg
hij enkele papieren, die op de zaak betrek
king hebben in handen en dreigde alles be
kend te maken. Ziet u meneer, als hij naar
den patroon van mijn zoon toeging, en hem
de geheele geschiedenis vertelde, dan was
het te verwachten dat Joe ontslagen zou
worden. Ik moet bekennen, dat ik dat niet.
durfde riskeeren, meneer. Ik zei tegen me
zelf. dat ik zelfs terwille van Joe nooit iets
slechts zou doen, maar ik zag er geen
kwaad in om alle gewone orders uit te voe
ren. zooals brieven verzenden en boodschap
pen aannemen"
..Dat zie ik. Ik begrijp het nu beter. Jacob.
Maar vertel me eens, wat dacht je, dat Lan
caster wilde doen?"
..Lancaster moest geld hebben. Dat wist
ik maar al te goed. Hij had gespeculeerd met
juffrouw Valery's ge'.d en verloren. Als u de
boeken aan een onderzoek onderwerpt, zult
u bemerken dat er groote sommen verdwe
nen zijn".
.Dit wist je. Jacob, en je hebt er geen
woord over gezegd?" klonk het streng.
..Ja. ziet u meneer, ik was er niet héél ze
ker van Pas later is het tot mij doorgedron
gen. dat het zoo was Ongeveer een jaar ge
leden begon meneer Lancaster te praten over
een huwelijk tusschen juffrouw Claire en
zijn zoon, en ik wist toen niet beter dan dat
Clalxe dat zelf wenschte".
„En wast je ook waarom een gezelschaps
dame is aangenomen?" vroeg Geoffrey.
„Neen meneer, maar ik geloofde niet dat
Lancaster er goede bedoelingen mee had. Ik
heb tenminste een waarschuwing op den
brief, dien mijnheer Lancaster haar zond,
geschreven, ik had al een paar jongedames
op die manier weggehouden, maar de pa
troon meneer Lancaster kreeg arg
waan, en ik had geen gelegenheid meer om
juffrouw Davenant te vertellen, waar ik
bang voor was".
Dus jij was het, die de waarschuwing
schreef? Natuurlijk was het een poging om
haar tot voorzichtigheid aan te manen.
Maar wanneer je half zoo moedig was ge
weest als juffrouw Davenant zelf, "zou je nu
in een betere positie verkeeren, Jacob!"
..Was je op de hoogte van de schandelijke
misdaad, die Lancaster wilde begaan?"
vroeg Hume.
.Neen meneer, ik wist alleen dat de be
dienden ontslagen werden en meneer Lan
caster. zijn zoon en de juffrouw op het punt
stonden op reis te gaan".
„Is dat alles wat je te vertellen hebt?"
drong Hume aan.
..Ik bezweer u dat het alles is. meneer! En
ik vraag juffrouw Claire excuus omdat ik
zoo weinig voor haar gedaan heb. 't Was de
gedachte aan mijn zoon. die mij weerhouden
heeft mijn plicht te doen"
.Nu Jacob", besloot Hume, „ik geef je don
raad zoo min mogelijk over deze zaak te
spreken. Juffrouw Valery wordt binnenkort
mijn vrouw en zij heeft me gevraagd je te
zeggen, dat zij je een pensioen wil toeken
nen. zoodat je een rustigen ouden dag hebt.
Maar zij kan er niet toe besluiten je in
dienst te houden".
..Kan ik haar niet zelf spreken, meneer,
om haar vergiffenis te vragen?"
„Misschien later, als ze sterker is. maar op
het oogenblik niet Na het gerechtelijk on
derzoek zal ik een. regeling met je treffen
over het geW. Ik geloof, dat dit alles 16 wat
Ik nu te zepwen heb".
Jacob verdween, zichtbaar onder den in
druk.
„Oude gek!" riep Geoffrey uit, toen de
deur achter den ouden man gesloten was,
„Hij had je ieder oogenblik kunnen waar
schuwen nadat hij tot de ontdekking was
gekomen dat Lancaster zijn positie mis
bruikte."
,Hü is een beetje onnoozel", zei Hume. .Dn
natuurlijk bang voor zijn zoon. Het is wel te
begrijpen. Laten we het gebeurde zoo gauw
mogelijk vergeten, Geoffrey. Het is beter om
zoo min mogelijk te spreken over alles, wat
met Moat House verband houdt".
Waarmede Geoffrey volkomen instemde.
XXX VII.
Liefde overwint.
Voordat het drietal Cheselden Park be
reikt had was Claire al op de hoogte van den
waren naam van Claude Meynell en ook van
zijn verstandhouding het kon nauwelijks
als een verloving worden aangeduid tot
Nell Davenant. Zij was er over in de wolken
en zou nog verrukter geweest zijn als haar
angst over Hume uit haar hoofd gezet had
kunnen worden. Tevergeefs verzekerde de
hertog haar. dat hij den arm van zijn vriend
onderzocht had. en bevonden dat de wond
weliswaar pijnlijk, maar niet gevaarlijk was.
Claude had al eerder aan Nell verteld, dat
hij op het oogenblik niet in Cheselden Park
woonde. Hij had gelogeerd in het „Wapen
van Langdale", omdat vrienden van hem op
het huis verblijf hielden. En toen Nell hem
nogdl verlegen vroeg, of zijn vrienden er
nog waren, had hij ja' geantwoord, en haar
met een geheimzinnigen glimlach aangeke
ken.
Maar zij was er heelemaal niet op voorbe
reid om by de voordeur haar zuster Angela
te zien.
(Slot volgt)., j
werden H. M. de Koningin en K IC H. Prinses Juliana door weeskinderen
De burgemeester van den Bosch, mr. F. J. van Lanschol, begroet
H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana bij het bezoek der
vorstinnen aan de Bossche veemarkthallen
Ma het bezoek aan de kathedrale basiliek van St. Jan te den Bosch
H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana
op het bordes van het Bossche stadhuis, waar
Zij de hulde der Bossche vereenigingen in
ontvangst namen
Te Laren had Woensdag de begrafenis plaats van wijlen dr. M. H.J. C.
Thomassen, in leven geneesheer directeur van het sanatorium „Juliana-Oord"
aldaar
Het Noorsche vliegtuig .Havörnen", dat verongelukt is en waarbij zeven
personen om het leven zijn gekomen
De „Statendam* van de Hol
land Amerika-Lijn bracht
Woensdag voor de eerste maal
een bezoek aan de Amster-
damsche haven.
De druivenkassen in West-Friesland Charmante zomermode bij de tra-
hangen vol vruchten. Met het .krenten* ditioneele rennen te Ascot (Enge-
is men druk bezig land)
Het Weerbaarheidscorps der Utrechtsche studen
ten tijdens oefeningen op het Domplein te Utrecht
in verband met de komst van H. M. de Koningin
op 23 Juni a.s.
