HET MYSTERIE
VAN MOAT HOUSE.
Het internationaal concours-hippique
De leden der Ned. Roode Kruis-ambulance naar Abessynië zijn Donderdag ten paleize *t Loo ontvangen. H. M. de Koningin
der ambulance, dr. Ch. W. F. Winckel in den tuin van het paleis
gesprek met den leider
De brand in het slot Bernstorffshoej van Prins Axel van Denemarken
in de nabijheid van Kopenhagen. Een foto tijdens het blusschings-
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
(Nadruk verboden).
43)
„Waar kom jij vandaan?" riep ze een en
al verbazing, toen zij haar zuster omhelsde.
„Geoffrey kwam ons een uitnoodiging van
den hertog brengen", vertelde Angela. „We
zijn hier sinds gisteren. Ze schenen er zeker
van te zijn dat jij en Claire Valery vandaag
of morgen zouden komen, de hertog stuurde
tenminste vroeg in den morgen een bood
schap dat jullie waarschijnlijk tegen het
ontbijt hier zouden zijn".
„Dat was mooi van hem!" zei Nell. „Maar
je schijnt geweten te hebben wie hij was. Ik
werd het vanmorgen pas gewaar".
„Wat zeg je daar? Hoe noemde je hem
dan?"
„Voor mij was hij alleen maar Claude
Meynell. Er werd mij verteld dat hij zoo
heette".
,Jk zou mij den naam wel herinnerd heb
ben; ik wist dat hij een oude vriend van
Geoffrey was. Maar tusschen twee haak
jes waar is Geoffrey?"
„Hij komt straks. Ik heb je heel veel te
vertellen, Angela".
„Ik ben zoo blij. We hebben den laatsten
tijd niet veel brieven van je gehad. Moeder
brandt van verlangen om je te zien; maar
ik heb has* niet wakker gemaakt, zij sliep
vanmorgen nog. Straks kun je haar spre
ken'.
„Wat heerlijk om jullie beiden hier te vin
den! O, Angela, laat ik nu naar Claire gaan.
Zij is in een paar dagen niet uit bed geweest,
en ik ben zoo bang, dat zij ziek zal worden".
„De hertog heeft haar al aan de zorg van
de huishoudster, juffrouw Jelly, toevertrouwd.
Dat is een lieve vrouw. Je moet eens met
haar gaan praten".
Maar Nell had geen zin om met iemand
te spreken. Zij was vermoeid en overspannen
en het zien van Cheselden Park, het schit
terende huis, al die bedienden en de rijke
omgeving deed haar versteld staan en
drukte haar. Het scheen onmogelijk, dat de
eigenaar van al die pracht haar uitverkoren
had. Nell schold zichzelf voor een dwaas uit
dat zij naar zijn woorden van liefde ge
luisterd had. en zij wenschte uit den grond
van haar hart, dat hij werkelijk Everard
Hume's secretaris was. zooals Lady Langdale
verondersteld had, toen zij hem aan het
diner de gezelschapsjuffrouw van Claire Va
lery als tafeldame had gegeven. Even ver
kneuterde Nell zich bij deze herinnering.
Waarschijnlijk had Lady Langdale ook in
het duister getast; maar Geoffrey wist het,
en Nell was bijna boos op hem, dat hij haar
niet in vertrouwen had genomen
Angela wist niet precies wat zij van haar
zuster moest denken. Nell was zichzelf niet.
zij was bleek, zenuwachtig en blijkbaar over
spannen; en niet voordat zij het een en an
der over de gebeurtenissen van dien avond
had vernomen, besefte zij de inspanning, die
Nell vei'dragen had.
„Zij is een heldin", zei de hertog tegen
Angela. „Maar ik moet eerst met u praten.
Ik heb Nell gevraagd of ze mijn vrouw wil
worden. Ik houd zielsveel van haar en al
geloof ik wel dat ze ook een beetje van mij
houdt, heeft ze me nog niet beloofd dat ze
met mij wil trouwen".
„Ik ben bang dat het hertogdom een hin
derpaal is" sprak Angela blozend.
„Och kom", hernam de hertog, „is het ten
slotte niet het voornaamste in het huwelijk
dat men den man of de vrouw die men
trouwt, lief heeft? Zoudt u niet eens een
goed woordje voor me willen doen?"
Angela keek hem een oogenblikje zwijgend
aan, toen stak zij haar hand uit.
„Als u het op die manier beschouwt, zal
ik voor u doen wat ik kan", verklaarde zij.
„Nell is gelukkig een man te hebben gevon
den die haar lief heeft".
„Ik heb nog geen enkel hartelijk woord of
blik van haar gehad, sinds zij weet wie ik
eigenlijk ben. Tracht haar met de gedachte
te .verzoenen, en mij te vergeven, omdat ik
mijn waren naam voor haar verborgen
hield".
Terwijl dit gesprek plaats vond. lag Nell
te slapen, en toen zij wakker werd. en An
gela haar ondervroeg, was zij erg geprikkeld.
„Hij had het mij moeten vertellen. Ik wil,
dat je me alleen laat, Angela. Ik moet voor
me zelf beslissen, wat me te doen staat".
„Zeker", zei Angela. „Hij houdt zielsveel
van je. Nell!"
„Liefde is niet alles", meende Nell.
„Niet alles, maar het voornaamste!" ver
klaarde Angela.
En hierop gaf Nell geen antwoord.
Het onderzoek dat volgde, geschiedde ta
melijk oppervlakkig, want de Hertog van
Cheselden en Geoffrey Langdale vonden het
beter dat de zaak verder doodgezwegen werd,
en daar zij mannen van invloed waren, werd
met hun wenschen rekening gehouden. Nell
ontsnapte aan een kruisverhoor en juffrouw
Plowden verwierf de sympathie van den lijk
schouwer. Cyril was nergens te vinden.
Juffrouw Plowden vertelde haar geschie
denis aan Geoffrey Langdale Zij was dienst
bode en verpleegster van de oude mevrouw
Lancaster geweest, toen Philip Lancaster op
haar verliefd werd. Cyril was het kind uit
zijn eerste huwelijk. Hij was met haar ge
trouwd, maar had zijn huwelijk niet bekend
willen maken, zoolang zijn moeder nog leef
de En toen de oude mevrouw Lancaster
stierf, dwong hij haar hem te helpen in zijn
oogingen om zich van Claire's vermosen
meester te maken.
Tenslotte werd de zaak in de doofpot ge
stopt en slechts de leden van de betreffende
families wisten precies wat er gebeurd was.
Jacob en juffrouw Plowden werden na
eenigen tijd man en vrouw, en verlieten de
omgeving van Moat House.
Lady Langdale mocht den hertog wel, of
schoon zij er zich nog altijd over ergerde
dat hij haar beetgenomen had. op dien
avond van het diner. Toch vergaf ze hem.
want Cheselden Park zou heropend worden
en zij verlangde naar groot-e feestelijkheden.
Zij voelde zich ook zeer gevleid toen hij haar
op zekeren dag een bezoek bracht, en haar
alleen te spreken vroeg.
„Ik ben gekomen", zei hij met een aange-
namen glimlach, „om u een gunst te vragen".
.Als ik iets voor u kan doen, hertog, zal
ik mij zeer verheugen", antwoordde Lady
Langdale.
„M'n vriend Everard gaat over een maand
trouwen, en ik heb bepaald dat mijn eigen
huwelijk zonder grooten ophef op denzelfden
datum zal voltrokken worden; en nu kom
ik u vragen of het niet mogelijk ls er op
dien datum een drievoudig huwelijk van te
maken, Lady Langdale?"
„Ik begrijp u niet heelemaal. Wie is de
jongedame, waarmee u gaat trouwen?"
„Mijn aanstaande vrouw is Helen Dave-
nant. En daar Geoffrey en Angela Dave-
nant van elkaar houden en Lord Langdale
zijn toestemming voor hun verloving reeds
gegeven heeft, wilde ik u vragen ook uw
toestemming te geven, zoodat Geoffrey en
Angela op denzelfden dag in het huwelijk
kunnen treden."
Lady Langdale zweeg. Zij kon van verba
zing niets zeggen
„Mijn aanstaande schoonzuster komt niet
met leege handen, als dat soms een van uw
hinderpalen uit den weg ruimt".
Nog steeds zweeg Lady Langdale.
„En natuurlijk", vervolgde de hertog,
„wensch ik op goeden voet met mijn buren
te leven Maar ik zou het zeer onaangenaam
vinden als mijn schoonzuster niet op goe
den voet met de familie vai* haar man zou
staan. Natuurlijk zal Angela dikwijls bij ons
zijn, en haar vrienden zuilen de onze zijn.
Mag ik hopen dat u samen met Geoffrey en
Angela den datum van hun huwelijk wilt
vaststellen. Lady Langdale?"
En tenslotte dwong Lady Langdale zich om
te zeggen: „Ikik beloof het u".
Geoffrey kwam dien avond Sn Cheselden
Park en bracht een hartelijken brief van zijn
moeder mee, waarin zij haar toestemming
gaf voor zijn verloving met Angela Dave-
nant. Verrukt zwaaide Geoffrey met het be
langrijke epistel.
„Hou je nog van me, Angela?"
„Ja, ja met mijn geheele hart. Geoffrey".
„Liefste, ^vaarom zouden wij dan niet ge
lijk met Everard en Claude trouwen?"
En terwijl zij nog aarzelde, nam hij haar
in zijn armen en kuste haar.
Intusschen was Nell op een lagen stoel bij
het groote haardvuur in de hall gaan zitten.
Claude zat naast haar, en had zijn hand op
de hare gelegd.
„Ik ben blij dat Claire er zoo goed en ge
lukkig uit ziet", begon ze. „Ik had nooit ge
dacht, dat zij zoo vlug zou herstellen".
„Ik hoop, dat we allen een gelukkig Kerst
mis zullen hebben", zei de hertog. „Geoffrey
en Angela laten we hopen, dat zij ook ge
lukkig zullen worden. En jij Nell
„O, ik ben gelukkig genoeg" zei Nell glim
lachend.
„Heb je.mij m'n snoode misdaad om her
tog te worden, vergeven? Ik kon het niet
helpen, weet je?"
„Ik heb je vergeven, dat je me misleid cn
bedrogen hebt, ofschoon je het eigenlijk niet
verdient! O Claude, ik zou minstens evenveel
van je houden als je arm was en niet de
hertog van Cheselden!"
En Nell keek met vochtige oogen en onuit
sprekelijk gelukkig door het raam naar het
met sneeuw bedekte landschap
EINDE
De plaats des onheils van het verongelukte Noorsche vliegtuig „Havörnen"
dat op zoo noodlottige wijze tegen een rots vloog, waarbij de zeven
inzittenden om het leven kwamen
Snapshot tijdens het internationaal concours hippique in het stadion te Amsterdam,
dat Donderdagavond is aangevangen met het nummer springconcours Olympi-
sche-stadion-prijs
Bij de ontsporing van de express Oslo Drontheim werden zeven pas
sagiers gewond, terwijl zes personen door het missen van de aan
sluiting met het verongelukte vliegtuig .Havörnen" zoodoende twee
maal aan den dood ontsnapten
Koning Gustaat van Zweden met
zijn achterkleindochter Prinses Mar-
garetha, dochtertje van Prins Gustaaf
Adolf en Prinses Sibylla van Zweden
H. K. H. Prinses Juliana temidden der leden van de Roode Kruis-ambulance naar Abessynië tijdens da
ontvangst Donderdag ten paleize 't Loo
