INDISCHE SFEER.
De autotocht voor Ouden van Dagen.
BERICHT
Hei 3eloHfei{ltste
53e Jaargang No. 16257
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Woensdag 24 Juni 1936
HAARLEM S DAGBLAD
Directie: P. W. PEEREBOOM
en ROBERT PEEREBOOM.
UITGAVE LOURENS COSTER MAATSCHAPPIJ VOOR
COURANT-UITGAVEN EN ALGEMEENE DRUKKERIJ N.V.
Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM.
ABONNEMENTEN: per week 0.25, per maand f 1.10, per 3 maanden
ƒ3.25, franco per post ƒ3.55, losse nrs. ƒ0.06. Geïllustreerd Zondagsblad:
per week ƒ0.05, p. maand ƒ0.22, p. 3 mnd. ƒ0 65. franco p. post f0.12V3
Bureaus: Groote Houtstraat 93 Drukkery: Zuider Buitenspaarne 12
Telefoon Nos-: Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Drukkerij: 10122, 12713 Administratie: 10724, 14825 Postgiro 38810
Bijkantoor: Soendaplein 37, Haarlem-Noord, Telefoon 12230.
AD VERTEN TlëN 15 regels f1.75. elke regel meer t 0.35. Reclames
ƒ0.60 per regeL Tarieven regelabonnementen op aanvraag Vraag en
aanbod 1—4 regels ƒ0.60. elke regel meer ƒ0.15. Onze Groentjes zie
hoofd rubriek.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid 600.-, Overlijden 600.-. Verlies van Hand, Voet of Oog ƒ400.-. Duim ƒ250 - Wijsvinger
Idem voor Abonnés op het Geïllustreerd Zondagsblad: - Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.-, Overlijden ƒ600 -, Verlies van Hand, Voet of Oog 400-, Verlies Duim ƒ75.-
Alles Indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden.
150.-, Elke andere vinger 50.-, Arm- of Beenbreuk f 30.—
Verlies Wijsvinger ƒ75.-. Verlies andere vinger ƒ30.-.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TIEN BLADZIJDEN
HAARLEM, 24 Juni.
Nog eens: Belangstelling voor
Indië.
Op 8 Juni schreef ik in deze rubriek ovel
de moeilijkheden die voor Nederlanders, die
Indië niet uit eigen aanschouwing kennen,
ten aanzien van het koesteren van een wer
kelijk diepe belangstelling voor ons prachtige
overzeesche gebied bestaan. Ik schreef die
moeilijkheden toe aan het feit dat wij de sfeer
van het verre land, waar onze landgenooten
in een gansch ander klimaat dan het onze,
temidden van een gansch andere natuur en
temidden van een groote inlandsche bevol
king leven, niet kunnen aanvoelen. Ons voor
stellingsvermogen schiet tekort, en litteratuur
en journalistiek zijn tot dusver niet in staat
gebleken dat tekort in voldoende mate weg te
nemen. Ook de correspondentie met vrienden,
soms familieleden, kan daar niet in slagen.
Van mijn opmerkingen, die Aneta in excerpt
heeft overgeseind, heeft cfe Indische dagblad
pers uitvoerig nota genomen en er haar in
stemming mee betuigd, waaruit blijkt dat wij
het over de diagnose eens zijn, hetgeen mij
verheugt. Een landgenoot in Jogjakarta rea
geert met een artikel, per luchtmail gezonden,
dat wij vandaag plaatsen en waarin hij zeer
terecht opmerkt dat Indische correspondenten
van Nederlandsche dagbladen op den duur
zelf zoo vertrouwd zijn met de sfeer waarin
zij leven, dat zij juist de détails, die voor den
Hollandschen lezer typeerend zijn, vaak ach
terwege laten, omdat die voor hen zelf niets
belangwekkends meer hebben.
De schrijver gaat evenwel verder dan de
diagnose. Hij komt met een nieuw geneesmid
del aandragen en begeeft zich derhalve in de
therapie. Hij stelt voor dat Indische en Ne
derlandsche dagbladen voor een korte periode,
b.v. voor een jaar, jonge journalisten zouden
uitwisselen en meent dat op het financ.iecle
bezwaar (de reiskosten) wel wat te vinden
zou zijn, in ieder geval reeds gedeeltelijk door
dat vol salaris tijdens den reisduur niet noodig
zou zijn.
Het is een verdienstelijk denkbeeld, schoon
het mij niet eenvoudig lijkt in zijn uitvoering.
Behalve het financiëele bezwaar, dat voor het
leeuwendeel blijft gelden, is er de onmisken
bare moeilijkheid (voor de hoofdredacties en
directies aan beide zijden) om een gerouti
neerde kracht te vervangen door iemand die
„er plotseling in komt vallen".
Maar dat de wederzijdsche voorlichting er
mee gediend zou kunnen worden is zeker, èn
in ieder geval heeft dit denkbeeld de waarde,
dat het duidelijk belicht in welke richting
men naar oplossingen zou moeten zoeken.
Wellicht ware het ook denkbaar regelingen te
maken, waarbij jonge Hollandsche journalis
ten het tweede deel van hun opleiding in
Indië zouden doormaken, daarbij verzekerd
zijnde van een post in Nederland na eenige
Indische jaren. Sporadisch zijn zulke gevallen
trouwens wel voorgekomen.
De brief uit Jogjakarta spreekt er van hoe
gelukkig men in Indië is, als er uit het moe
derland echte belangstelling wordt getoond.
„Wij zijn als groote kinderen" zegt de schrij
ver en dit woord zal zeker in ons midden
verstaan worden en niet nalaten eenige ont
roering te wekken. Want de Indische Hol
landers, van wie wij wèl allen beseffen dat
zij hard moeten werken in een voor velen
hunner kwellend klimaat, missen hun ge
boorteland voortdurend, verlangen natuur
lijk vaak naar een Hollandsche weide, naai
de kanalen en de meren en de vergezichten
over het vlakke polderland, en hebben er
recht op dat wij begrijpen wat zij missen en
met hen meevoelen.
De meesten onzer zouden den moed, dien
zij getoond hebben toen zij naar Indië trokken
en voor lange, lange jaren afscheid namen,
niet kunnen vergaren. En hun werk daar is
voor land en volk, voor ons allen dus, van
groote waarde.
Ik hoop dat men pogingen zal blijven doen
tot versterking van het contact. Versneld ver
keer alleen is niet genoeg.
R. P.
WILDE STAKING TE MAASTRICHT.
MAASTRICHT, 24 Juni. Hedenmorgen
hebben de arbeiders van de N.V. Holland
Radium Rubberfabriek aan de St. Pieters-
kade alhier'het werk neergelegd.
Tot dit oogenblik betreft het hier een wilde
staking, waarbij ongeveer 300 man zijn be
trokken. Hedenmorgen hebben de stakers
met de afdeeiingsbesturen van hun vakver-
eenigingen vergaderd. De vakvereenigings-
leiders moeten zich thans in verbinding stel
len met hun hoofdbesturen, waarna vastge
steld zal worden, welk standpunt de orga
nisaties zullen innemen.
De vergadering had overigens een rusti;
verloop. Hedenmorgen was de politie bij de
fabriek en verspreidde de arbeiders, die zich
later naar hun vereenigingslokalen begeven
hebben.
In de buurt van de fabriek is het zeer
kalm.
Uitwisseling van journalisten
met het moederland?
Een belangstellend Vaderlander schrijft ons
uit Jogjakarta:
Het Algemeen Nederlandsch Indisch Pers
agentschap Aneta-Den Haag heeft een flink
excerpt geseind van de beschouwingen, die
den heer Peereboom, hoofdredacteur van
Haarlem's Dagblad op 8 dezer over de
belangstelling voor Indische zaken in het
moederland uit de pen zijn gevloeid. De In
dische bladen hebben daarvoor een promi
nente plaats ingeruimd en daaraan zelf
commentaren toegevoegd, die de een voor,
de ander na, blijk geven van groote waar
deering voor de visie van den heer Peere
boom.
Kan het anders? Wij. koloniale Nederlan
ders zijn zonder sentimentaliteit groote
kinderen. Wij hebben een klein hartje, waar
in een groote plaats voor ons nationaliteits
gevoel is ingeruimd en wij zijn steeds dank
baar voor meevoelen van de bewoners van
ons stamland.
Juist één dezer dagen werden daarvoor
weer eens overstelpende bewijzen geleverd
door de volle zalen, die een ander Haar-
lemsch product, de K XVIII-film. trok. Groo
te mannen, met verantwoordelijke posities
verlieten na afloop de zaal met tranen in de
oogen. iets wat bij hen de meest dramati
sche film niet teweeg kan brengen, maar
wel de grootsche Nederlandsche rolprent en
het Wilhelmus.
Ja. aan deze zijde van de evenaar is er
belangstelling te-over voor het moederland,
al is er vaak vooral de laatste jaren
weinig begrijpen en weinig waardeering. voor
de stemming, die daar verweg van ons
heerscht. Daarom worden beschouwingen
zooals Haarlem's Dagblad gaf zoo diep
gewaardeerd en zoo hartelijk geapprecieerd.
Wij hunkeren naar een vriendelijk woord,
wij groote kinderen.
Wij weten, het is vaak lauwheid en wij
zouden slechts nuchterheid accepteeren. Van
die goed Hollandsche nuchterheid nu was
het artikel van Peereboom een goede afspie
geling. Waarom, zoo vroeg hij. zoo weinig
interesse. Door het niet aanvoelen van de
Indische sfeer, was het bescheid. Inderdaad
bestaat er een kans. dat de nieuwe Gouver
neur-Generaal hierop raad weet. In de eer
ste plaats heeft Zijne Excellentie 'het ge
schetste bezwaar aan den lijve ondervonden
en zal er dus een open oog voor hebben, ter
wijl hij verder wellicht bij onze Zuidelijke
buren, waar, als ik goed ben» ingelicht, de
belangstelling voor de Congo geen zorgen
baart, den boer de kunst heeft afgekeken.
Er is hier te lande de suggestie gedaan,
om jonge journalisten voor niet te korten
tijd naar Indië te sturen. Er zijn hier groote
sterren van het Nederlandsche kranten fir
mament geweest, maar daarover werd op
gemerkt, dat er niet voldoende jeugdig vuur
meer inzat, hoewel het een voordeel ge
noemd werd, dat zij groote autoriteit geno
ten. Een betreurenswaardige Seitenhieb werd
daarbij gedaan naar de z.g. conservatieve
dagbladdirecties, die voor dit idee wel weinig
zullen voelen, omdat het zooveel geld kost.
Toch ben ik van meening. dat er in deze
gedachte iets goeds schuilt. Het opnemen
van brieven en berichten uit de "koloniën is
zeer nuttig, al zou het alleen maar zijn om
een niet onbelangrijken kring lezers, die
daarvoor belangstelling heeft wegens vroe
ger verblijf hier of familie of zakenrelaties,
maar daarmee wordt geen propagandistisch
werk op groote schaal verricht, omdat alle
scribenten meine eigene kleine Wenigkeit
inclosa de sfeer als zulke gesneden koek
kennen, dat die niet meer opvalt en dus niet
voldoende belichting zal vinden.
Zoo is het ook gesteld met dagbladen, die
koloniale redacteuren hebben. Zij weten wat
er te koop is. maar voelen niet wat de Hol
landsche lezer van noode heeft om in de
koloniale sfeer ingeleid te worden. Dat nu
zouden jonge vaklui wel kunnen, omdat zij
het aan den lijve ondervinden. Nu nog het
kostenbezwaar, dat oplossing vraagt, want
conservatief of niet. men is nu eenmaal geen
dagbladdirecteur voor zijn gezondheid en
men moet waar voor zijn geld hebben, wat
meer beteekent dan een begaafd jong maat
je een pleizierreisje gunnen.
Daarom wil ik deze suggestie, die mij in
den grond niet swaad lijkt, aanvullen.
Waarom vindt er geen uitwisseling plaats?
De koloniale voorlichting heeft twee kan
ten. die welke in het Moederland ligt en die
welke hier in Indië is. De voorlichting over
het Moederland vindt uitnemende telegra
fische verzorging van AniprAneta, terwijl de
groote dagbladen eigen mêlïschen in Hol
land hebben, die series knipsels en moeder-
landsche brieven schrijven, maar ook hier
ontbreekt het aan de stemming, die tot ge
volg heeft, dat er een Abneigung voor Ne
derlandsche sfeer komt.
De Gouverneur-Generaal sprak juist he
den bij de opening van den Volksraad de vol
gende woorden:
„Moge op één punt het laatste waarop
ik wil wijzen die wijziging van mentaliteit
der achter ons liggende jaren in het bijzon
der aan den dag treden: ik bedoel de stem
ming hier te lande tegenover het Moeder
land. Ik wil hier geen oordeel vellen over de
vraag of de hier en daar waargenomen ont
stemming gerechtvaardigd was. Wij staan
thans tegenover verblijdende bewijzen van
Nederlands gevoelens tegenover deze gewes
ten. Een hand wordt ons toegestoken; wij
grijpen die zonder aarzeling en met dank
baarheid. in de vaste overtuiging, dat die
twee handen ineen hooren."
Maar al het water van de oceanen, die
ons scheiden, kan niet afwasschen het zeer
verbreide gevoel, dat die dankbaarheid nog
maar zeer matig is en de overtuiging nier,
zeer vast. al zal ieder het respecteeren. dat
de Landvoogd op die plaats en op dat mo
ment aldus sprak.
Iedere journalist een zwaar beroep on
der de tropenzon heeft behoefte aari ver
lof, maar vele bladen kunnen het niet lijden
een goed betaalde kracht met vacantie te
sturen. Welnu, laat een collega uit Neder
land zijn plaats tijdelijk komen innemen en
laat de Indischman eens een jaartje, na
een paar maanden uitblazen, op den stoel
van zijn Nederlandsche collega gaan zitten.
Dan is niet alleen de koloniale berichtge
ving gediend, maar komt de Indische cou
rantier weer eens heelemaal au courant.
•De reiskosten schijnen een bezwaar, maar
daarover valt misschien te praten. In de
eerste plaats hebben de bootgasten vrij kost
en inwoning dus behoeven ze gedurende de
bootreis geen vol salaris, in de tweede plaats
zal het de Nederlandsche maatschappijen
wel wat waard zijn geregeld en goede pro
paganda te krijgen en danvoor haar is
het aanhouden van de koloniale band een
levensvoorwaarde.
Waarheen gaat de Negus?
Zwitserland verzoekt hem zijn bezoek uit te
stellen.
BERN, 24 Juni (Reuter-A. N. P.) Het
Zwitsersche telegraafagentschap verneemt van
officieuze zijde, dat de Bondsraad den Negus
verzocht heeft, te willen afzien van zijn voor
nemen om zich in Zwitserland te vestigen,
zoolang het Italiaansch-Abessynische geschil
nier definitief geliquideerd is. daar de Bonds
raad niet zonder moeilijkheden een duurzame
gastvrijheid kan verleenen aan het hoofd van
een staat, die zich nog als in oorlog met een
zijner naburen beschouwt. De Raad zal geen
bezwaar maken tegen de aanwezigheid van
den Negus te Genêve, indien hij het noodig
acht, derwaarts te komen om zijn zaak te ver
dedigen bij de aanstaande zittingen van Vol
kenbondsraad en -vergadering.
Haile Selassie heeft zijn plannen in verband
hiermee gewijzigd. Wel blijft het mogelijk, dat
hij zich naar Genève zal begeven, maar waar
schijnlijk zal hij den zomer verder op Mal-
lorca doorbrengen.
De Spaansche regeering schijnt geen be
zwaar daartegen te hebben gemaakt.
Voor de Stille Armen.
„Weldadigheid naar Vermogen" zal haar
arbeid uitbreiden.
Ongeveer 8 maanden geleden plaatsten wij
een artikel waarin opgenomen was een in
terview met den heer S. C. de Haas van Dors-
ser, directeur van Maatschappelijk Hulpbetoon
te Haarlem waarin het denkbeeld werd ge
opperd om den arbeid van „Weldadigheid naar
Vermogen" uit te breiden, waardoor het mo
gelijk zou worden dat deze vereeniging zich
meer dan tot nu toe zou kunnen wijden aan
den steun van de Stille Armen.
Dit artikel heeft toen eenige critiek uitge
lokt, wat gedeeltelijk een gevolg was van het
feit, dat het bestuur van „Weldadigheid naar
Vermogen" den indruk gekregen had, dar, haar
zelfstandige arbeid door zoo'n verandering in
beteekenis zou afnemen. Ldter is er over dit
onderwerp veel geconfereerd, waarbij bleek,
dat er aanvankelijk misverstand bestond, dat
toen uit den weg geruimd is.
Het resultaat van deze conferen
ties is, dat er thans overeenstemming
verkregen is tusschen Maatschappelijk
Hulpbetoon (de gemeente Haarlem)
en „Weldadigheid naar Vermogen",
waarbij de weg gebaand wordt, dat
deze vereeniging een belangrijke taak
krijgt bij de behartiging van de be
langen der Stille Armen.
De basis van de getroffen regeling zijn de
punten die indertijd in het bedoelde interview
zijn genoemd. Maatschappelijk Hulpbetoon zal
ae steun die zij aan een stillen arme toekent,
zoo die het wenscht, laten uitkeeren door
Weldadigheid naar Vermogen. De controle op
den gesteunde blijft berusten bij Maatschap
pelijk Hulpbetoon. „Weldadigheid" krijgt even
wel de bevoegdheid om op de Stille Armen
„den ruimeren armslag" toe te passen, dus een
bijslag te geven op de uitkeering. Daarenbo
ven kunnen het bestuur, het personeel en de
huisbezoekers van Weldadigheid de Stille Ar
men met raad bijstaan.
Natuurlijk zal het noodig zijn dat de finan
ciën van „Weldadigheid" aanzienlijk versterkt
Bezoek aan Bergen aan Zee.
De Haarlemsche Autotocht voor Ouden van
Dagen is Dinsdag voor de achtste maal ge
houden, ditmaal naar Bergen-aan Zee. Of
schoon het Haarlemsche comité met het weer
kantoor reeds op goeden voet staat, want wer
kelijk slecht weer heeft het nog nooit getrof
fen, was de genade der weergoden ditmaal wel
buitengewoon. Voor een dergelijke reis had
men geen idealer weer kunnen verlangen. Er
reden 86 auto's mede, waarin ongeveer 220
oude menschen van zes gestichten (en van een
tweetal hofjes) waren afgehaald. Zooals altijd
werd de stoet verzamêld op de Fonteinlaan en
zette de Commissaris van Politie, die in zijn
auto met den voorzitter van het Comité den
heer B. W. Lasschuit, den penningmeester den
heer A. M. Duytshoff en den heer G. van Zon,
comitélid. voorop reed, om twee uur den stoet
in beweging. Vroolijk bevlagd trok zij vlug
door de stad. dank zij de ordemaatregelen der
politie, en had veel bekijks. In Velsen verliep
de overtocht van het Kanaal in de beste orde,
want de Rijkswaterstaat had ervoor gezorgd
dat alle ponten in functie waren. Via Bever
wijk, Alkmaar en Bergen Binnen werd naar
Bergen-aan-Zee gereden, waar men om vier
uur aankwam. Op het terras en in de groote
zaal van het hotel Nassau-Bergen werden door
het comité (daartoe weer in staat gesteld door
veie milde gevers) aan de oude menschen en
aan auto-rijdsters en -rijders ververschingen
aangeboden. Velen bleven niet in en bij het
hotel maar profiteerden van het heerlijke
zonnige weer en het milde briesje door een be
zoek aan het strand te brengen. De parkeer
terreinen in Bergen-aan-Zee. schoon ruim
genoeg, zijn een beetje ingewikkeld van aan
leg hetgeen tengevolge had dat het formeeren
van den stoet voor het wegrijden ongewoon
veel tijd kostte. Zoo kwam het dat men pas
om zes uur wegreed. Om halfacht was men in
Haarlem terug, na een prachtigen rit langs
den binnenweg naar Castricum, die door ver
breeding en vernieuwing van het wegdek tot
een uitstekenden auto-weg is gemaakt. Passa
giers en rijders genoten van het prachtige
duinlandschap rechts en de heerlijke verge
zichten over Noordhollands weiden links van
den weg.
I
Het woord is aan....
Pascal
Wat is het moeilijk iets
aan het oordeel van een
ander te onderwerpen, zon
der invloed uit te oefenen op
zijn oordeel door de manier
waarop men de zaak voor
stelt!
worden. De verwachting is evenwel dat als be
kend wordt, dat dit geld den Stillen Armen
ten goede komt, de ingezetenen van Haarlem
en omstreken niet zullen nalaten dien steun
te verleenen. Dat er veel gevoeld wordt voor
de verzachting van het leed der Stille Armen
is wel gebleken bij de Kerstinzamelingen die
door de dagbladen gehouden zijn.
Het is de bedoeling, dat de nieuwe regeling
1 September zal ingaan. Er zullen voor dien
tijd nog verschillende details geregeld moeten
worden. O.a. ligt het in de bedoeling van
„Weldadigheid" ook contact te zoeken met de
gemeentebesturen van de omliggende ge
meenten om ook voor die gemeenten rege
lingen te treffen op dezelfde basis als nu te
Haarlem tot stand gekomen is. Want ook in
Bloemendaal en Heemstede zijn verschillende
gevallen van Stille Armen, die steun behoeven.
Het is zelfs voorgekomen dat personeel van de
Haarlemsche Bank van Leening 's nachts
meubelen uit villa's te Bloemendaal moest weg
halen, die beleend werden.
De actie van „Weldadigheid" voor de Stille
Armen zal zich dan uitstrekken over Haarlem
en omstreken.
Radiodistributie Haarlem.
Weg die ergernis en zorgen!
Weg die moeite en dien last!
't Spreekt, dat ik op distributie
Mij en mijn gezin vergast,
NIEUWE GRACHT 5 TELEFOON 10010.
(Adv. Ingez. Med.)
Treinbotsing in een tunnel.
Noodlottig spoorwegongeluk in Spanje.
MADRID 23 Juni, (Reuter) In de pro-
vincne Leon in de nabijheid van Ponferrada,
heeft een ernstig spoorwegongeluk plaats ge
had. Een personentrein is in een tunnel in
botsing gekomen met een goederentrein.
Hulpexpedities zijn onmiddellijk naar de
plaat van de ramp vertrokken,
Twintig passagiers werden gedood en 30 ge
wond.
Volgens het Duitsche nieuwsbureau zouden
verscheidene wagens in brand geraakt zijn.
(Reuter.)
De wisselwachter is gearresteerd.
Het oudste echtpaar.
Het is weer een schoone tocht geweest, en de
stemming „aan bnord" was overal vroolijk en
opgewekt, Het oudste echtpaar, dat hierbij af
gebeeld wordt (de man is 94. de vrouw 86) ge
noot niet het minst. En de rijders en rijdsters
genoten mee met hun passagiers, wier spraak
zaamheid en gezelligheid ruimschoots opwogen
tegen de voor automobilisten ongewone traag
heid van een 40 K.M.-tempo, zoodat wij niet
anders gehoord hebben dan: ik ga 't volgend
jaar vast, weer mee!
AUTOTOCHT VOOR OUDEN VAN DAGEN. De aankomst in Bergen aan Zee
bij Hotel „Nassau Bergen",
Zij, die zich met ingang van 1 Juli
per kwartaal abonneeren, ontvangen
de in 3 u n i nog te verschijnen
I nummers gratis.
DE ADMINISTRATIE.
Baldwin en Simon hebben in het Lagerhuis
de opheffing der sancties verdedigd.
pag. 4
De Labourmotie van wantrouwen tegen de
Engelsche regeering verworpen.
pag. 4
Een ultimatum van Nanking aan de zuidwes
telijke provincies.
pag. 4
De autotocht voor Ouden van Dagen naar
Bergen aan Zee.
pag. 1
Een zware brand heeft te Arnhem fabrieks
gebouwen en opslagplaatsen geteisterd.
pag. 3
De plechtigheden te Utrecht bij het derde
eeuwfeest der Utrechtsche universiteit.
pag. 3
De tenniswedstrijden tc Wimbledon: Mej. Rol-
lin Couquerque wint en mej. Terwindt ver
liest in het dames-enkelspel.
pag. 6
ARTIKELENENZ.
R. P.: Nog eens: belangstelling voor Indië.
pag. 1
Van onzen Berlijnschen correspondent: Het
Entomologische Instituut te Dahlein.
pag. 4
J. B. Schuil: De Utrechtsche feesten: „De
Groote Geus".
pag. 6
K. de Jong over het optreden van Grace Moore
te Amsterdam.
pag. 6
J. H. de Bois; Frans Cocnen overleden.
pag. 6
J. H. de Bois over Haarlem's Kunstbezit.
pag. 3
H. D. Vertelling. Bep Otten: „Het recht van
de zwakste".
pag. 5
Rubriek voor vragen.
pag. 5
De burgerlijke stand van Haarlem is opge
nomen op pag. 8
