Opreis lik
Aspirim
1
j/tauw
DINSDAG 21 J Ut I 193S
HAARLEM'S DAGBLAD
5
De uitvoering van de Rubens-
Cantate.
Dank van den Nieuwen Haarl. Kunstkring.
Het bestuur van den Nieuwen Haarlem-
Schen Kunstkring schrijft ons:
Aan alle medewerkers van de Rubens-Cantate.
Nu de uitvoering van de Rubens-Cantate
weer tot het verleden behoort, voelt ons be
stuur zich verplicht van deze plaats nog één
maal het woord te richten tot allen, die op
eenigerlei wijze hebben bijgedragen tot het
bereiken van het waarlijk goede resultaat. Het
is geen gemakkelijke taak, de juiste bewoor
dingen te vinden die noodig zijn, om slechts
bij benadering onze gevoelens te vertolken.
Grooten dank zijn wij verschuldigd aan
eere-voorzitter en leden van ons eere-comité
Deze autoriteiten hebben zich ou ons verzoek
onmiddellijk en zonder eenig voorbehoud be
reid verklaard in ons comité zitting te nemen.
Voor het vertrouwen dat zij in ons bestuur
hebben gesteld, betuigen wij onze hartelijke
dank.
Het Gemeentebestuur van Haarlem komt
een woord van lof en hartelijke hulde toe
voor den steun en de medewerking, die het
ons m velerlei vorm heeft verleend. Zonder
deze, niet genoeg te waardeeren hulp, hadden
wij de uitvoering niet tot zulk een goed einde
kunnen brengen.
Ook de directeuren van de verschillende
gemeentebedrijven, die voor de uitvoering van
de gedane toezeggingen zorg hebben gedragen,
danken wij gaarne voor hun onmisbare steun.
In dit verband past ons ook een woord
van dank aan den heer Deinum, den pachter
van het Gem. Concertgebouw, die ons in alles 1
zeer ter wille is geweest.
Zeer veel dank zijn wij ook verschuldigd aan
de directie van de N.Z.H. Tramweg Maat
schappij -voor de groote opofferingen die zij
zich getroost heeft om het mogelijk te maken,
dat de diensten werden omgelegd.
Voor de algemeene verkeers-regeling, de
spontane medewerking en de vele goede aan
wijzingen in het belang van een vlotte orga
nisatie, komt ons geheele politie-corps groote
lof toe.
Groote bewondering koesteren wij ook voor
'de wijze waarop de padvinders zich van hun
taak hebben gekweten. Zij hebben bewezen
een goed gedisciplineerd corps te zijn.
Voor onzen dirigent Jos. de Klerk, gevoelen
wij bewóndering en eerbied. Hem kunnen wij
niet genoeg danken voor het vele werk, dat
hij schier dag en nacht met de grootste toe
wijding heeft verricht, bijgestaan door zijn
zoon, Albert de Klerk.
De musici, die belangeloos aan het groote
festijn hebben meegewerkt, hebben zich. van
den eersten dag af met grooo enthou
siasme op hun taak geworpen. Keer op keer
zijn zij naar de concertzaal getrokken om te
oefenen. Velen hebben dikwijls hun eigen
werk aan anderen moeten overlaten, om op
tijd bij de repetities aanwezig te kunnen zijn.
Dames en heeren, voor uw voorbeeldige me
dewerking onzen hartelijken dank.
Dirigenten en besturen van alle medewer
kende zang- en muziekvereenigingen. kin
derkoren incluis, zij allen hebben zich ten
volle gegeven aan deze gemeenschappelijke
taak. Heel kunstlievend Haarlem is hun
daarvoor dank verschuldigd.
Het afscheid van onze zangers viel ons
zwaar. Allen hebben intens met ons meege
leefd. Hun enthousiasme kan niet genoeg
worden geprezen.
Aan de kinderen hebben wij nog iets goed
te maken. De honderden kinderoogen heb
ben ons Maandagavond verwijtend aange
keken, en terecht. De banken, die hun waren
toegezegd, waren niet aanwezig. Een misver
stand was hiervan de oorzaak. Gelukkig heb
ben de prestaties er niet onder geleden, al
spijt het ons oprecht, dat op deze wijze wel
wat veel van de krachten van onze vriendin
netjes en vriendjes moest worden gevergd.
Beste kinderen, heel de luisterende schare
heeft jullie gezang bewonderd, Daarvoor onze
groote dank.
Het was bij zoo een groote volksverzame
ling te voorzien, dat de ongevallendienst
wel eens handelend zou moeten optreden. De
wijze waarop deze dienst van het Roode
Kruis zich van haar taak heeft gekweten,
verdient ons aller dank.
Bij de controle is ons gebleken, dat er een
veertigtal partituren in handen van de zan
gers zijn gebleven. Omdat ons bestuur voor
iedere zoekgeraakte partituur een zeer hoog
bedrag moet betalen, verzoeken wij hun, die
verzuimd hebben hun partij in te leveren,
dit alsnog spoedig te doen. De heer A. Eiker
bout. Burgemeester Sandbergstraat 21 zal ze
gaarne in ontvangst nemen. Wij rekenen op
aller medewerking.
Aan hetzelfde adres bevindt zich nog een
zwart damestaschje. De eigenaresse van dit
nuttige gebruiksvoorwerp kan zich dus even
eens hier vervoegen.
Bovendien is nog een grijs lederen dames
taschje gevonden. Dit kan door de eigena
resse in ontvangst worden genomen bij den
heer A. Rauwerda, Uranusstraat 37.
Tenslotte, dames en heeren, tot weerziens!
Een liefde aan de Donau
VERKOOP GROND.
B. en W. stellen voor, le. aan de N.V. Han
delsvennootschap v.h. P. J. Voorneveld alhier,
tegen den prijs van f 13 per M2 in koop af
te slaan, grond, gelegen aan de oostzijde van
de Van Oosten de Bruijnstraat, groot pl.m.
404 M2, met de bestemming om op dien grond
te bouwen drie woonhuizen, elk bestemd ter
bewoning door niet meer dan één gezin.
2e. Aan de Gebr. Van Schuppen, alhier, te
gen den prijs van f 8000. grond, gelegen aan
de westzijde van de Busken Huetstraat hoek
Jbcob Geelstraat, groot 709 M2„ met bestem
ming op dien grond te bouwen zes woonhui
zen en een beneden- en bovenwoning, elk be
stemd ter bewoning door niet meer dan één
gezin.
3e. aan G. Kamminga, alhier tegen den
prijs van f 14,per M2. grond, gelegen aan
de noordzijde van de Zaanenlaan hoek Me
te m'ensti'aat. groot pl.m. 661 M2. met bestem-
mïr.g. op dien grond te bouwen vier woon
huizen en een garage, de woonhuizen elk be
stemd ter bewoning door niet meer dan één
gezin.
4e. Aan A. P. Spook en A. J. Kuiper, alhier,
tegen den prijs van f 18.400. grond, gelegen
aan de oostzijde van de Delftlaan. groot pl.m.
1855 M2 met de bestemming, op dien grond te
bouwen acht woonhuizen, elk bestemd ter be
woning door niet meer dan één gezin.
VASTSTELLING SUPPLETOIR KOHIER.
B. en W. bieden den Raad ter vaststelling
aan het le suppletoire kohier van de straat
belasting en dat der precariorechten dezer
gemeente, belastingjaar 1936, met een op
brengst van respectievelijk f 2,219,47 en
J 444.80.
in hef Luxor Theafer.
In het Luxor Theater heeft Fritz Lang's film
„Het testament van dr. Mabuse" plaats ge
maakt voor een film van heel anderen aard
„Een liefde aan de Donau" draait er nu, een
film van den regisseur Murphy "aar een sce
nario van Vicky Baum. Een liefde aan de Do
nau is een vooroorlogsche liefde, die voort
vloeit uit een noodsprong van den aartsher
tog Paul Gustave (Ramon Novarro), die zeer
tegen zijn zin volgens den wil van zijn kei
zerlijken oom met een of andere prinses Ma-
thilde zal moeten trouwen en daarom den
ouden keizer vertelt dat hij op een ballet
danseres verliefd is. Wat voor den keizer re
den genoeg is het huwelijk zes maanden uit
te stellen.
De door het lot uitverkoren danseres is Lisl
Gluck (Evelyn Laye), die ten paleize komt
wonen onder voorwaarde, dat er geen liefde
in het spel is of zal komen, welke voorwaarde
overigens begrijpelijkerwijze bij voorbaat reeds
is voorbestemd overtreden te worden.
Wanneer de aartshertog dan ook na een te
leurstellenden avond, doorgebracht met zijn
aangebeden Hongaarsche gravin „van die af
schuwelijke Rafays", opgekikkerd wordt door
een operetteparodie door Lisl en haar vrien
din Fanni (Una Merkel) en Fanni's verloof
de Willy, de paardentramkoetsier, met het
drietal uitgaat en Wiener Schnitzel met Apfel
strudel eet, is Weenen in last en wordt Paul
Gustave hals over kop verliefd.
De hierop volgende toenadering dreigt te
mislukken door de tusschenkomst van Toni,
Lisi's verloofde, doch alles komt in orde en
zelfs zoo, dat Gustave afstand van zijn titel
wil doen en met Lisl wil trouwen.
De keizer weet hem echter van deze plan
nen af te brengen door hem op zijn maat
schappelijke positie en de plichten daaraan
verbonden te wijzen.
De liefde aan de Donau eindigt dan waar
zij gekomen is: bij de Wiener Schnitzel en
het liefdeslied van de kapel in het tuinrestau-
rant, waar Lisl achterblijft met herinnering.
Ramon Novarro in zijn aartshertogelijke rol
zal waarschijnlijk verschillend worden beoor
deeld, evenals Evelyn Laye. Una Merkel is
weer de bekende half naieve half hondsbru
tale flapuit, terwijl Charles Buttersworth als
paardentramkoetsier, Herman Bing als de
kamerdienaar Nepomuk, Edward Everett Hor
ton als baron Szereng (alias Doedelzak) ver
makelijke types zijn.
bent U in t bijzonder 1^;,^
blootgesteld aan het ge
vaar van kouvatten."-
Reist daarom-pr—
nooit zonder hn
(Adv. Ingez. MedJ
Vliegdienst als Ned. Indië.
Zuid Afrikaansche Unie, via Southampton
23 Juli gew. st. 16.45.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Australië, via Napels 24 Juli gew. st. 10.-
Vliegdienst als Ned. Indië.
Niew Zeeland, via Londen 23 Juli gew. st.
10.—.
Vliegdienst als Ned. Indië.
LIJST VAN MAIL- EN LUCHTPOSTVERZEN
DINGEN T/M. 26 JULI 1936.
Ned, Indië, zeepost via Rotterdam m.s. Mod-
jokarto 24 Juli gewone stukken 2.15; mail vla
Marseille m.s. Baloeran 23 Juli gew. st. 13.15;
luchtdienst AmsterdamBandoeng 22, 25 Juli
gew. st. 3.25.
Suriname, zeepost via Amsterdam m.s.
Oranje Nassau 24 Juli gew. st. 3.25; mail via
Amsterdam m.s. Oranje Nassau 24 Juli gew. st.
3.25; vliegdienst New York—Paramaribo 21
Juli gew. st. 19.10.
Aruba, Bonaire, Curacao, zeepost via Am
sterdam 24 Juli gew. st. 3.25; via Amsterdam
24 Juli gew. st. 3.25; vliegdienst New York
MaracaïboCuracao 21 Juli gew. st. 19.10.
Vereenigde Staten van N. Amerika, via Rot
terdam 24 Juli gew. st. 19.10; via Cherbourg
21, 25 Juli gew. st. 19.10.
Canada, Mexico, Cuba, via Cherbourg 25
Juli gew. st. 16.45; alleen Canada via
Southampton 24 Juli gew. st. 10.
Argentinië, Brazilië, Chili Uruguay, via Lis
sabon 25 Juli gew. st. 16.45; alleen Brazilië 24
Juli gew. st. 6.vliegdienst Duitschland
Zuid Amerika 22 Juli gew. st. 11.40; vliegdienst
FrankrijkZuid Amerika 25 Juli gew. st. 11.40.
China, Hongkong, Japan, Jehol, via Siberië
23 Juli gew. st. 18.30.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Philippijnsche eilanden, via Siberië 23 Juli
gew. st. 18.30.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Irak (Mesopotamië) via Istanbul—Adana
Damascus 24 Juli gew. st. 3.25.
Palestina, via MarseillePort Said 23 Juli
gew. st. 13.15; via. IstanbulAdanaBeijrouth
25 Juli gew. st. 3.25.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Brtsch Indië, van Marseille 23 Juli gew.
st. 10.—.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Ceylon, via Marseille 23 Juli gew. st. 13.50;
via Napels 24 Juli gew. st. 10.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Penang en Siam, via Maarseille 23 Juli gew.
st. 10.—.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Singapore, via Marseille 23 Juli gew. st. 13.15.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Egypte, via Marseille 23 Juli gew. st. 13.15;
via Napels 24 Juli gew. st. 10.via Brindisi
25 Juli gew. st. 10.
Vliegdienst als Ned. Indië.
Oost Afrika, via MarseilleAden 23 Juli
gew. st. 10.
AANVAARDING GROND.
Het Fonds voor weduwen van predikanten
der Ned. Hervormde gemeente te Haai-lem
heeft zich bereid verklaard, aan de gemeente
Haarlem kosteloos in eigendom over te dra
gen bestemd voor den openbaren dienst, gron
den van gedeelten Vondelweg, Willebrord-
straat, Briniostraat en Spaarndamscheweg.
B. en W. stellen voor, tot de aanvaarding
van deze gronden over te gaan.
GEMEENTERAAD.
Er wordt een vergadering van den Raad der
gemeente Haarlem gehouden op Woensdag
22 Juli a.s. des namiddags ten V/2 uur, zoo
noodig voort te zetten des avonds ten 8 uur,
in de Statenzaal (Prinsenhof).
Aan de orde zal worden gesteld:
1. Mededeelingen en ingekomen stukken.
Verzoekschrift van J. Over Azn. om eervol
ontslag als hoofd van school no. 43.
Als voren van A. de Bruijn als hoofd van
school no. 14.
2. Aangaan geldleening.
3. le Suppletoire-Kohier Straatbelasting
enz. dienst 1936.
4. Overplaatsing twee leerkrachten bij het
Openbaar Lager Onderwijs.
5. Verordening houdende verdeeling der
gemeente in stemdistricten.
ö.Overneming van voor straat bestemden
grond Vondelweg.
7. Aankoop grond Prof. Van der Waals
straat.
8. Verkoop grond:
a. Van Oosten de Bruijnstraat (H. Mulder)
b. Idem (Handelsvenn. v. h. Voorneveld).
c. Busken Huetstraat (Gebr. Van Schup
pen).
d. Zaanenlaan (G. Kamminga).
e. Delftlaan (Spook en Kuiper).
9. Verhuring perceel Jansweg no. 9.
10. Aanschaffing leermiddelen Bijzondere
school R.K. Kerkbestuur v. d. parochie v. d.
H. Liduina.
11. Verleenen medewerking verbouw Bij
zondere school: a. Ambachtstraat 1; b. Vel-
serstraat 55.
12. Verleenen medewerking ingevolge art.
72 der L.O. wet 1920 aan Ver. Groen van
Prinsterer.
13. Ingebruikgeving schoolgebouw Krocht
1 aan Ver. Instituut „Oranje Nassau"
14. Verhooging crediet uitvoering werken
verbetering Zijlweg.
15. Beschikbaarstelling gelden verkeerssig-
naalinrichtingen.
16. Voorwaarden overneming van voor
straat bestemden grond.
17. Klasse-indeeling scholen voor Gewoon
Openbaar Lager Onderwijs.
1.8. Overeenkomst Haarlemsche artsen
specialisten inzake betaling klinische hulp.
19. Wijziging pachtsom Stadsschouwburg.
20. Voorstel—Van der Veldt inzake onder
zoek wenschelijkheid en mogelijkheid invoering
Esperanto op scholen voor Lager Onderwijs.
Benoeming:
tijd. leerares Duitsch H.B.S. A met 5-jarigen
cursus.
ONZE JARENLANGE ERVARING
en onze goed geoutilleerde werkplaats garan
deren U een vakkundige en daardoor goed
kope reparatie aan Uw stofzuiger, onverschil
lig welk merk
DE STOFZUIGER CENTRALE HAGEMAN.
GED. OUDE GRACHT 52 TELEF. 12762
tussen Postkantoor en Verwulft.
(Adv. Ingez. Med.)
VOOR DEN-
-KANTONRECHTER-
Een vetzaakje.
Bij een slager in IJmuiden was door een
crisisopsporingsambtenaar een hoeveelheid
ongebanderolleerd vet aangetroffen, dat niet
door eenig document was gedekt en de slager
werd bekeurd, zoodat hij zich nu over dien
verboden nederlaag in douanestijl heet dat
zoo had te verantwoorden. Mr. Goudsmit
was meegekomen om hem te verdedigen en
deze achtte zijn cliënt niet strafbaar, ofschoon
hij de nederlaag toegaf. Wat toch zou het ge
val geweest zijn? De slager had vet aangekre
gen en plichtmatig daarvan kennis gegeven
aan de Nederlandsche Zuivel Centrale, welke
hem daarop de vereischte banderollen zou toe
zenden. Maar tusschen aanvraag en ontvangst
dezer zegels verloopen een paar dagen, in wel
ken tijd het vet dus ongedekt was en in die
paar dagen is een ambtenaar gekomen, die be
keurde. De kwestie is deze, dat de slager het
vet niet in huis mocht hebben en het ook niet
naar zijn huis had mogen brengen zonder ge
leibiljet en dat had hij niet. Hij mocht wel
eenig vet 15 K.G. hebben, maar de hoe
veelheid was een paar pond zwaarder.
Men begrijpt dat al die voorschriften niet
zijn gegeven om de slagers te plagen, maar om
zooveel mogelijk te bevorderen, dat de vetac-
cijns binnen komt en er niet te veel wordt
„gemazzeld".
Maar. zal men vragen, wat moest die slager
dan doen, als hij toch een paar dagen op zijn
zegeltjes moest wachten?
Hij had het vet op het abattoir of waar het
dan was, moeten laten, totdat hij de zegeltjes
had. Hij moest dus het vet naar de zegeltjes
brengen en niet de zegeltjes naar het vet. Mr.
Goudsmit beweerde dat zijn cliënt had gehan
deld ter uitvoering van een wettelijk voor
schrift, hierin bestaande dat hij er op uit was
gegaan om de zegeltjes te halen en wees erop,
dat het hier slechts een paar pond boven het
toegelaten kwantum betrof, waarom hij ont
slag van rechtsvervolging vroeg.
De ambtenaar van het openbaar ministerie
had 100 boete of een maand hechtenis ge-
eischt, omdat tegen overtreding van de crisis-
wetten streng moet worden opgetreden.
De Kantonrechter zal over 14 dagen vonnis
wijzen.
Het vrije woord.
Het grondwettelijk artikel, waaraan men
van plan is geweest een beetje te gaan tornen,
waarborgt ons de vrijheid van het woord,
waarvan door sommigen een spaarzaam, door
anderen een kwistig gebruik wordt gemaakt,
maar dat wil nog maar niet zeggen, dat men
altijd en overal „zijn mond mag insteken". Er
zijn Nederlanders, die dat schijnen te denken.
Zoo'n Nederlander bevond zich op de publieke
tribune tijdens de behandeling van een klein
aanvaringsgeval bij gelegenheid van roei- of
zeilwedstrijden op het Noordzeekanaal.
De persoon, die niet tijdig had gestopt met
zijn motorboot, toen de waterpolitie dat ge
lastte en een kleine botsing had veroorzaakt,
was een vriend of kennis van den heer op de
publieke tribune en hem interesseerde de af
loop der zaak. Die afloop was niet, zooals beide
heeren gehoopt hadden en toen de kanton
rechter den motorschipper tot een geldboete
van tien gulden had veroordeeld, meende de
vriend zich van achter de balie in de zaak te
moeten mengen, door te vragen: „Edelacht
bare, mag ik ook wat zeggen ten gunste van
verdachte?"
De kantonrechter is een beminnelijk man.
die op die ongevraagde tusschenkomst niet
reageerde door te zeggen, dat de heer achter
de balie de zaal moest verlaten, maar alleen
antwoordde, dat hij zijn mond had. te houden.
De heer vond, dat hij een beter antwoord
verdiende, „want", zei hij, „ik vraag het toch
behoorlijk". Hij was dus blijkbaar van oordeel,
dat hem alleen het zwijgen kon worden opge
legd, wanneer hij met ruwe woorden had ge
ïnterrumpeerd.
De ambtenaar mengde zich in de discussie
door te zeggen, dat het heelemaal niet behoor-
lijk was en toen keerde de Nederlander, voor
stander van het vrije woord, zich bruusk om
en verliet met een vaartje de rechtzaal, alsof
hij rechtstreeks ergens naar toe zou gaan om
zich over den inbreuk op het vrije woord te
beklagen.
Hef wonder.
MOTORVERKEER IN DE
SPIJKERMANSLAAN.
B. en W. stellen den Raad voor, in hun
handen te stellen ter afdoening een verzoek
schrift van G. Roosma allen bewoners
van de Spijkermanslaan, om deze laan af te
sluiten voor alle motorverkeer in beide rich
tingen.
Een liefde in het zuiden.
Op een warmen Juli-namiddag zaten wij
op het gezellige terras van een café in Mont-
pellier en dronken verfrisschende dranken.
Wij waren zeer goed geluimd want de col
leges waren afgeloopen en de vacantie stond
voor de deur. Enkelen van ons spraken over
het plan een reis naar de Cöte Vermeille te
maken. Een assistent, dien wij allen heel graag
mochten en die den laatsten tijd steeds zeer
melancholiek was geweest, beloofde, mee te
zullen gaan, wat ons werkelijk plezier deed
omdat wij hoopten, dat de verandering hem
goed zou doen.
Hij heette Jean Vioule. De jongsten onder
ons kenden hem slechts oppervlakkig want
geen der oudere studenten zou het gewaagd
hebben, een woord over zijn verleden te ver
tellen. Een zekere eerbied hield ons er van
terug, ook maar iets aan te roeren dat hem
pijn zou kunnen doen. Wij wisten dat hij rijk
was maar diep ongelukkig. En het feit, dat
hij ongelukkig was, was misschien de reden
van onze sympathie voor hem.
Op den avond vóór onze reis naar Banyuls
vernamen wij dat Jean Vioule enkele uren ge
leden gestorven was.
Een der oudere studenten vertelde het ons.
„Jullie jongere studenten," zeide hij, „kent
het drama niet, dat vooraf gegaan is aan den
vroegen dood van Jean Vioule. Een stilzwij
gende overeenkomst deed ons. zijn kameraden
zijn verdriet voor jullie verzwijgen. En te
meer daar de oorzaak van zijn verdriet voor
allen een geheim was. Ik ben misschien de
eenige wien hij dit geheim heeft toever
trouwd. Ik behoef het nu niet langer te ver
zwijgen en daarom wil ik jullie zijn geschie
denis vertellen.
Jean Vioule kwam uit het Zuiden. Kunnen
wij, uit het Noorden, ooit begrijpen, welk een
vuur, welk een gloed, welk een hartstocht in
de zuiderlingen brandt?
Jean Vioule kwam naar Montpellier en op
een vrijen namiddag ontmoette hij haar, die
geheel Montpellier „La belle Hélène" noemde.
Wat was zij mooi! Haar oogen, haar haren,
haar geheele verschijning waren om nooit
te vergeten!
„La belle Hélène" die nog nooit naar iemand
anders had gekeken, hield van Jean Vioule
zooals hij van haar hield. Zij wandelden sa
men, meestal langs de lange Peyron-Allée,
kwamen dan op de weilanden, sprongen over
de beken, plukten wilde bloemen en kwamen
met glanzende oogen naar de stad terug. Wij
plaagden Jean dikwijls omdat hij altijd met
zooveel ongeduld op zijn vrije middagen
wachtte.
Het is nu twee jaar geleden dat Jean
Vioule haar een verlovingsring gaf. Zij was
stralend van geluk en werd iederen dag mooier
en menig jong meisje was jaloersch op haar
Jean kocht een aardige kleine auto en deed
dit alleen om zijn verloofde voor zich alleen
te hebben: geen ander mocht een blik op
haar slaan. Dikwijls waren zijn zenuwen hem
de baas. Als de zee des avonds ruischte en het
nog warme strand de zonnestralen weerkaat
ste, reeds hij in snelle vaart langs de stoffige
straten. Dan legde Hélène haar~arm om zijn
hals, leunde haar hoofd tegen zijn schouder
en Jean, de hand op het stuur, was gelukkig.
Op zekeren avond reed de vader van het jonge
meisje met het jonge paar mede. Niemand
weet wat er precies gebeurd is. Misschien was
Jean weder in zijn gelukshemel of misschien
had een glas van onzen verraderlijken kust-
wijn hem een beetje verward? Want het kleine
gezelschap had in Berziers de maaltijd ge
bruikt. Hoe het echter zij, het ongeluk ge
beurde; het was vreemd, onbegrijpelijk, Jean
Vioule en Hélène kwamen met den schrik vrij
de vader werd echter gedood. Het gerecht ver
klaarde den bestuurder schuldig, legde hem
echter slechts een geringe straf op
Jean's geluk was verwoest en hoewel het
hart, van Hélène leed bij de gedachte, dat hij
ongelukkig was, kon zij niet vergeten dat hij
de oorzaak van haars vaders dood was. Zij
ontving hem nog wel, maar deze bezoeken
werden langzamerhand tot een kwelling voor
haar omdat het steeds grooter wordende zelf
verwijt van Jean haar niet kon ontgaan. En
op zekeren dag verzamelde het jonge meisje
al haar moed om haar verloofde te schrijven
dat zij vast besloten was, nooit te trouwen en
in een klooster wilde gaan.
Als jullie Jean had gezien toen hij dezen
brief las! Hij was voor geen enkele reden meer
vatbaar en was zoo onverstandig, niettegen
staande Hélènes verzoek, haar toch te bezoe
ken. Voor beiden werd het een hartverscheu
rend afscheid, want het jonge meisje bleef bij
haar besluit. Haar afscheidswoorden waren:
„Beloof mij Jean, dat je mij nooit zult verge
ten, zooals ik jou nooit zal vergeten. Beloof
mij ook, dat je mij nooit zult opzoeken. En
nu, mijn liefste, kus mij voor de laatste
maalop het voorhoofdjuist als of ik
gestorven zou zijn."
Hij keek wanhopig in haar door de tranen
versluierde oogen. Hij wist. dat Hélcne krach
tig genoeg zou zijn, om vol te houden; maar
hij wist ook. dat zij hem meer dan ooit toebe
hoorde. Zacht drukte hij zijn lippen op haar
voorhoofd. Hij hoorde haar diepe zucht niet
meer, liet haar los en snelde snikkend uit het
huis Zij zakte bezwijmd in een stoei
Eenige dagen later ging Hélène naar het
klooster van de Chartreuses te Arles. Dezen
ochtend zou zij haar gelofte afleggen. Ik weet
niet, op welke wijze Jean dit te weten is ge
komen Maar hij was in de kerk. Hij wilde
zijn belofte niet breken, maar toch haar, van
wie hij zóó hield, voor de laatste maal zien.
Toen zij echter achter de tralies van het
klooster verdween, kon hij het niet langer
verdragen; zonder een woord te zeggen zakte
hij in elkaar en stierf eenige oogenblikken
later."
Jean's vriend zweeg. Diep onder den indruk
gingen wij naar huis.
Jean Vioule was een echte Zuideling, want
daar sterven ook de mannen nog aan een
groote liefde.
Uit het Fransch van Charles Ritzi.
Geaut. vertaling: Marcelle Schlomer.
Ik heb het wonder gezien.
Zoo maar opeens vanzelf was het er.
Ik heb er geen moeite voor gedaan ik heb
er geen entreekaartje voor genomen.
Ik hem er niet naar uitgekeken.
Ik heb het niet verwacht.
Ik heb het heelemaal niet verdiend
En toen is het mij geschonken. Zoo maar
opeens vanzelf
Ik zat in den trein met drie forensen.
Elk hunner hield een ochtendblad voor zich
uitgespreid.
Zij lazen.
Zij lazen met oplettendheid, met nieuws
gierigheid, met hartstocht, met geconcen
treerde bezorgdheid en ingespannen ijver.
Er was een trek van strakke ernst en zelf-
vergeten aandacht op hun aangelaat.
Zij waren ontrukt aan hun onmiddellijke
omgeving.
Zij lazen.
Ik las niet.
Ik zag koeien in de wei en een reiger aan
den slootkant ik zag weilanden zoo sappig
groen met vleugen van malsche gele boter-
blomkes, zoo ver en wijd dat zij aan den ge
zichtseinder in een wazig grijs blauwe
streep de strakke blauwe lucht schenen te
raken.
In zag logge koebeesten met speelsche nei
gingen en kalfjes die met gestrekte pooten in
rare stijve sprongen rondholden lui uitge
strekt lag daar een zeug met dertien bigge
tjes. Onwaarschijnlijk klein waren die bigge
tjes. maar dat kwam misschien door den
afstand.
Het akkermaals hout was aan het groenen.
Pracht mooi doet het zondoorlichte nieuwe
groen tegen de rosse wirwar van fijne twij
gen.
En de lucht Is blauw zoo diep zoo
stralend zoo jubelend blauw en ergens heel
hoog, heel ver drijft een lichtend wit wolkje
een rafelig wolkenflardje als vergeten in
die immense oneindigheid van azuren verten.
Als een siddering beeft de lauWe bries door
wiegelende rietpluimen die rond de klaarte
van een stille plas neigen in stille fluistering
Bedrijvig baan een moeder eend met haar
donzen kuikens zich een weg door het
kroos
Voorbij is de plas voorbij is het riet
Weiden en nog meer weiden allemaal
hetzelfde en toch ieder stukje weer anders.
Grappige lammetjes onwennig op de on
handige pootjes dartelen rond een bezadigd
moederschaap.
Een uitbottende knotwilg schiet voor
bij ruig, knoestig en verweerd met
als een belofte en een vervulling tegelijk een
toefje teer groene spruitsels.
Overal jong leven in volle toomelooze gul
heid en overdaad openbarstend in rijke
weelde van barensdrang.
En het is of de treinwielen daveren in ha
merenden cadans: steeds-weer-opnieuw
steeds-weer-opnieuwsteeds-weer-op
nieuwDe natuur vermenigvuldigt zich
in onuitputtelijke vruchtbaarheid met een
niets ontziende mildheid, met een regelmaat
en een hevigheid en een onherroepelijkheid
die iets vcrschikkelijks heeft, onontkoombaar
en grootsch.
Het groeit en het bloeittien jaar
honderd jaar vijfhonderd jaar duizend
jaar duizenden jaren
Al het intellect ter wereld en de knapste
technici met elkaar zijn nog niet in staat
één enkel boomblad te doen groeien. En een
zwakke grashalm baant zich een weg door een
asphaltbestrating zonder kieren. Het groeit en
het bloeit omdat het levenwekkend beginsel
In den kiem aanwezig is
Het is grootsch en heerlijk en niet te om
vademen.
Het is ontzagwekkend en onbegrijpelijk van
stil innige devotie verukking. Het is het Won
der dat ons geschonken wordt en dat zoo-
velen achteloos aanvaarden en verveelt ter
zijde schuiven.
Ik krijg een aanvechting om te zingen en
te juichen, maar helaas ik kan niet zingen
en juichen komt niet te pas voor een dame die
alleen in den trein zit!
Ik zou willen jubelen omdat het leven zoo
heerlijk is en zoo rijk en zoo mooi niette
genstaande crisis en malaise, niettegenstaande
onwil, boosaardigheid, wantrouwen en mis
verstand het leven is heerlijk! En daarbui
ten is het Wonder dat wij kunnen beet
pakken en grijpen iederen dag ieder
oogenblik omdat het ons onvervreemdbaar
eigendom is vandaag morgen en tot In
lengte van dagen.
De forensen lezen het ochtendblad.
En toch is het Wonder er ook voor hen....
AMY GROSKAMP TEN HAVE.
AANVAARDING VAN GRONDEN VOOR DE
GEMEENTE.
B. en W. stellen den Raad voor. algemeene
voorwaarden vast te stellen, betreffende de
aanvaarding door de gemeente Haarlem van
gronden, bestemd voor den openbaren dienst.
Een en ander als uitvloeisel der circulaire
van den minister van Sociale Zaken dd. 16
Mei 1935 waarbij de gemeentebesturen wor
den uitgenoodigd tot het vaststellen van een
verordening, waaruit kan blijken in hoeverre
particulieren bij het in exploitatie brengen
van bouwterreinen bevoegd (verplicht) zijn
de voor openbaren weg bestemde gedeelten
aan de gemeente in eigendom over te dragen;
van welke werken daarbij de kosten worden
verhaald en naar welke grondslagen het aan
deel in deze kosten voor iederen exploitant zal
woTden berekend.
OPLEIDINGSSCHOOL
TETTERODESTRAAT 66.
Van bovengenoemde school zijn toegelaten
tot het Gymnasium:
Annie Koot Ali Geerts. Leo Roggeveen. Piet
van der Voorde, Kees Pet en Hans Evers.
De le H.BjS. B: Simon Verheus en Heleentje
Hofstede.
De 2e H.B.S. B: Annie van der Meulen,
Henny Horst, Lenie Reeders, Andrée Deelder,
Leo Langhorst, Albert Hovenkamp, Dick
Verhaar en Berthold Gemmel.
De H.B.S. A: Jannie Jongert, Mia de Groot,
Guusta Kal, Eric Sieswerda en Eric Jacobson.
Het Chr. Lyceum: Frits Altmann.
Het Kenn. Lyceum: Bé van Dalen en Chris
van Benthem Jutting.
De Midd. School voor Meisjes: Elsje Rep,
Margriet Felix, Bep Trijtel, Corrie v. Kersen,
Nellie van Thiel.
