DE OLYMPISCHE SPELEN GEOPEND. Een grootsche gebeurtenis te Berlijn. Jesse Owens loopt de 100 M. in 10.2 sec. (nieuw wereldrecord). De eerste dag der atletiekwedstrijden. MAANDAG 3 AUGUSTUS 1936 HAAREEM'S DAGEEÏD De Marathonwinnaar van 1896, de Griek Spiridon Louis, overhandigt Hitler den uit Griekenland medegenomen olijftak. Uit Berlijn: De belangstelling voor de groote openingsplechtigheden was Zaterdag wel zeer groot. Niet alleen tallooae buitenlanders hebben zich naar de binnenstad' begeven, waar 's morgens vroeg reeds voorname straatgedeelten waren afgezet, men kan wel zeggen, dat heel Berlijn op de been is. In die builenstraten ziet men gieen voet gangers, alleen auto's en bussen snellen voor bij, om waar mogelijk een parkeerplaats ite vlinden. En bij het centrum van de feeste lijkheden staan de toeschouwers dan ook vele rijen dik. Steeds stro omen zij aan; men vraatgit zich af. waar al deze menschen ge borgen moeten worden, zelfs wanneer men ziet dat de ruimte buitengewoon groot is. De grootste drukte concentreert zich bij het begin van Unter den Linden, welke bou levard zelf thans geiheel stil ligt, een plech tige stilte, nog verhoogd door de vlaiggenver- siering die thans beter dan ooit uitkomt. De groepen van de sportstudentein der di verse landen, waarbij wij ook de Hollandsche éuipe ontdekken, in keurige grijze unifor men met grijze studen'benbarettien op het hoofd, s'taan naast het graf van dien onbe kenden soldaat opgesteld. Klokken beieren en daartusschen door flitsen zanggeluiden van aanrukkende jon- gensgroepan. Tusschen het Ehren-denkmal en den girooten Berlijnschen Dom staat het altaar opgesteld, waar straks het Olympische vuur voor het eerst in deze Olympische stad zal branden, na een tocht van Griekenland, het klassieke land der Olympiade, naar Berlijn te hebben gemaakt. Terwijl men dus buiten de voorbereidingen treft voor het ontvangen van het Olympische vuur hebben in twee gToote kerken van Ber lijn kerkdiensten plaats, die eeme in den Ber lijnschen dom voor de Protestanten, de an der in die Hedwig-kirche voor de Katholieken. In den dom, een grootsch rond koepelge bouw, was het stampvol. In diepe aandacht luisterde de massa naar hiet orgelspel van prof. Fritz Heitmann, naar den sonoren zang van het Staats- en Domkoor en naar die or kestmuziek van het orkest van de Gau Ber lijn, het geheel onder leiding van pref. Al fred Sittard. In de wijdingsvolle sfeer van de Hedwig- kirche werd een plechtige hoogmis gecele breerd door Z-Exc. dien Bisschop van Berlijn, dr. Konrad van Preysing. Ook hier een groot aanbal geloovigem, die met deze diensten die Olympiade kerkelijk openden. Nog meer schupo's rukken aam; er wondt gefilmd, gefotografeerd en men geeft radio verslagen. Straks is het begin der Spelen een feit. Nog enkele uren en de laatste estafetteloo- per brengt zijn kostbaren last Duitsehlamd's hoofdstad binnen. Unter den Linden en in den Lustgarten. Reeds vroeg in den morgen hadden de le den der Hitlerjugend. en van den Bumd Deut- scher Madel zih verzameld op de verschil lende sport- en speelplaatsen vaai Berlijn. De leidien van het Internationaal Olympisch Comité brachten o.a. een bezoek aan de Spe len der Hitlerjugend in het volkspark Reh- berg. Te half twaalf verzamelden, zij zich bij het Ehren-denkmal Unter dien Linden, waar graaf De Baïllet Latour namens het I.OC. een krans legde op het monument voor de in dien oorlog gevallenen. Na afloop hiervan werden die leden van het I.O.C. en verschillende andere eene-gasten in het Alte Museum officieel ontvangen. Inmiddels waren in vele dieelen der stad de groepen Hi tl,er-jongens en -meisjes opge marcheerd naar de omgeving van Unlter den Linden, waar ter weerszijden groote tribu nes voor gemooddgden waren opgericht, ter wijl voor het bordes van het Alte Museum een spreekgestoelte was opgeslagen en waar rechts dia ar tegenover het slot het bekken op een verhooging stond opgesteld, waarin de vlam van den Olympischen Fakkel tot 'smid- dags brandende zou worden gehouden. yon Tschammer und Osten, Berger in de kwart-finale uitgevallen. Osendarp en Van Beveren in de demi-finale. Te ruim 12 uur marcheerden die deelne mers aan het internationale jeugdkamp ach ter hun nationale vlaggen dear Lusfgarfecii binnen om zich ter weerszijiden op te stéllen. Hierna verschenen de genoodigden bij de ontvangst in het Alte Museum op heit bordes en toen begon de opnuarsch dier- jeugdorga nisaties. Met een fronit'breedbe van 45 man naderden zij tegelijkertijd langs die Kadseir Wilhelmstrasse en Unter dear Linden dien Lustgarten, die zij ïmzweaikiben tusschen de beide tribunes door met een frontbreedte van 90 man. De geheele reusachtige ruimte voor het Alte Museum was gevuld mét bru'inie unifor men, waarachter de meisjes in hun witte sportblouses nog juist vóór het slot een plaats konden krijgen. Op eeai bepaald commando kwamen de vaan dels der jeugdgroepen uit het slot en terwijl bet lied der Hitlierjeugd weird aangeheven werden zij tusschen de jeugdigroepen door naar het oude museum gedragen, waar het bordes er geheel mee werd bezet. Vervolgens heetten de rijksjeugdOeider Baldur von Schirach en de rijkssportleider Von Tschammer und Osten in heit bijzoaiidler die buitenlandsche jeugd en ook de Duitsche jeugd welkom in de stad dier Olympische Spelen. Het vuur komt Na deze redevoeringeaa klinken trompet signalen en dan betreedt tenslotte Dr. Goeb- bels het spreekgestoelte, om nog enkele woor den tot de verzamelde jeugd te spa-eken. Het groote moment is aangebroken. De laatste fakkellooper komt tusschen de haag van menschen naderbij snellen. Weer galmen bazuinen, het gejuich zwelt aan. Dan is het Olympisch vuur bij het Albe Museum, waar een klein altaar staat opgesteld. De looper snelt 'terug naar de groote bo kaal, waar hij eveneens het vuur ontsteekt. Hiermede is deze plechtigheid ten edndle. Grootsche plechtigheid in het Stadion. Reeds vroeg in den middag begon het reusachtige Olympische Stadion zich te vul len met een meinóigbe, die buitengewoon rus tig haar plaatsen innam. Dat was dan ook niet, te verwonderen, want de coaitrolie zoo wel binnen als buiten het Stadion was zeer scherp. De wachtenden vonden afwisseling ge noeg; de tijd werd aangenaam gekort door het Olympisch Symphonie-orchest. Boven dien verscheen het groote nieuwe luchtschip Hindenburg" eenige malen zeer laag boven het Rijkssportveld, waar de menigte het ge vaarte geestdriftig toejuichte. Met applaus werd de overwinnaar in dien eersten Marathonloop, die Grieksche veteraan Louis uit Athene, die in nationaal costuum als eeregast door eenige rij.ksweer-officieren werd binnengeleid en naar die eeretribuare gebracht, begroet. Tegen kwart voor vier was behalve in de. loges dea- eere-gasten geen plaats meer on bezet. Ben druilerige regen,, die af en toe in een flinke stortbui overging, deed een waar bosch van parapluies uit die tribunes verrij- zen, want bij alle comfort en prachtige in- rich tingeai, welke het nieuwe stadion biedt, zijn alle tribunes met hun 100.000 zitplaatsen onoverdekt en bieden den bezoeker geen be- schea-ming tegen regen of 'te feilen zonne schijn. Buiten op het poloveld hebben de natio nale ploegen der deelnemers zich opgesteld voor het défilé. Bij alle vlaggemasten staan matrozen gereed met de vlaggen der deel nemende naties en op het middeaiveld met de uit Los Angeles meegebrachte Olympische vlag. om op het vastgestelde commando te worden geheschen. Een eerewacht van marine-, leger- en luchtmachttroepen staat bij dear grooten klokketoren gereed voor de aankomst van het staatshoofd, en ook de leden van het I.O.C. en van het Duitsche Olympisch Co mité staan hier gereed om Hitler te ontvan gen. Hitier komt. Gejuich en fanfares kondigen aan, dat de Fuehrer bij den ingang van het Rijksspont- veld is gearriveerd. Het is vier uur precies, als ondier luid ge juich en „heil-geroep" Hitier boven aan de trap van den Marathomtoxen verschijnt, aan zijn linkerhand den voorzitter van liet I.O.C. graaf De Baillet Latour, rechts vaai hem de voorzitter vaar het Duitsche Organisatie Comité en de meeste lieden dier rijksregee- ring. Aan d,e beide masten ter weerszijden van de eereloge worden de standaards van den rijkskanselier en de vlag van heit I.O.C. ge heschen. terwijl Hitier en heit gevolg zich over het veld naar de eereloge begeven. Voor hij plaats neemt biedt een meisje in een blauw jurkje een ruiker aan.. Terwijl allen zich vaai hun zetel verheffen, zet die muziék het Deutschlandlied in, dat gevolgd wordt door de eerste strophe van het Horst Wessellied. De muziek brengt nog een speciale fan fare ten gehoore en dan klinkt het commando: „ihijscht de vlaggen", Opnieuw verheffen zich allen van de zit plaatsen als tegelijk aan alle masten de vlag gen der deelnemende landen omhoog gaan. terwijl het klokkespel van den Olympischen klokketoren begint te luiden. Nauwelijks zijn in de diepe stilte, die op dit oogenblik Jesse Owens, de vrij zekere winnaar der 100 Meter en Borchmeyer, Duitschland's hoop in dit nummer. heerscht, de galmende klanken van de klok verstorven of onder de poort van den Ma rathontoren verschijnt de blauw wit gestreepte Grieksche -vlag van de Grieksche deelnemers, die volgens de traditie het défilé der naties openen. Het défilé begint. In alfabetische volgorde verschijnen de groe pen deelnemers na elkaar achter hun natio nale vlaggen. Allen zijn in uniforme sport- klee,cling gestoken, waarbij het blauw en grijs domineeren. De Egyptenaren, die op de Grieken volgen, dragen echter jasjes in de nationale groene kleur. Bij de Argentijnen loopt een zwemster als eenige deelnemende dame. De Belgen, in grijze pakken, dragen witte stroohoeden, die voor de eeretribune correct en als met een enkele handbeweging zwierig worden afgeno men. De Denen zijn eveneens in hun reod-witte nationale kleuren gekieed. Zij vormen slechts een kleine groep van nauwelijks veertig' man, waaruit wel blijkt, dat verreweg het grootste gedeelte van de 140 Deensche deelnemers niet aan het défilé meedoet. Evenals zulks bij de opening van de winter spelen te Garmisch-Partenkirchen het geval was, blijkt de ontvangst van de defileerende groepen bij het Duitsche publiek aan warmte te winnen, wanneer de groepen met opge heven rechterarm voor de eereloge den Olym pischen groet brengen, die blijkbaar door het Duitsche publiek voor den Duitschen groet wordt aangezien. Wanneer van een der deel nemende groepen de armen omhoog gaan, klatert telkens het applaus met verdubbelde kracht'op. Met merkbare spanning wacht men af, wat de Franschen zullen doen, als zij keurig en met een groot aantal deelnemers door de Ma rathonpoort komen binnengemarcheerd. Het flauwe applaus wordt een daverende ovatie, als voor de eeretribune de rechterarmen omhoog gaan. Het applaus houdt aan naarmate de Franschen verder vorderen en plant zich van tribune naar tribune voort. Onze landgenooten verschijnen. De Nederlanders daarentegen groeten dooi de grijze petten af te nemen en het hoofd stram naar rechts te wenden. Achter Rein de Waal, die onze driekleur draagt, marcheert Karei Lotsy en dan volgen onze dames-athleten met de schermster mej. Van der Klaauw. Dan ko men onze athleten, hockeyspelers, wielrenners en beide mannelijke zwemmers. Onze équipe is lang niet compleet, want vele Nederland- sche deelnemers zijn nog niet in Berlijn ge arriveerd. Costa Riea en Haïti verschijnen ieder slechts met één deelnemer, die zelf de vlaggen van hun land dragen. Italië en Japan marcheeren met groote groepen het veld op en dan volgen de Oostenrijkers, die eveneens den arm hef fen die begroet worden met een ovatie, die het applaus, dat den Franschen ten deel viel, nog verre overtreft. Het „Sieg Heil"-geroep is niet van de lucht. De Zwitsers hebben bij hun groep als spe ciale attractie een vendelzwaaier, die de roode vlag met het witte kruis op vermetele manier voor de eere-tribune hoog de lucht inwerpt, doch haar feilloos weer opvangt. Dan volgt de groep van de Ver. Staten, een zeer groote ploeg waarbij zich verscheidene dames bevin den, die bij de meeste andere landen in op vallend gering aantal meemarcheeren. Terwijl de Amerikanen nog- voorbij trek ken verschijnt in de Marathonpoort de hakenkruisvlag en daarachter de in. witte uniform gekleede Duitsche deelnemers. Als zij binnenmarcheeren, zet de muziek het Deutschland-lied in, gevolgd door het Horst Wessellied, dat staande door het publiek wordt meegezongen, waardoor de Amerikanen lichtelijk uit den pas raken. Er heerscht onder de buitenlanders ver schil van meening over de vraag, of een dergelijke ontvangst van de eigen nationale deelnemers protocolair toelaatbaar Is en op enkele plaatsen hoort men zelfs gefluit. Het gezang gaat over in een luid applaus en weldra hebben ook de Duitsche deelnemers hun plaats op het middenveld ingenomen. De plechtige opening. De voorzitter van het Duitsche organisatie comité dr. Lewald betrad het spreekgestoelte en herinnerde in zijn rede o.a. aan de bood schap van den initiatiefnemer tot de moderne Olympische Spelen, baron Pierre de Coubertin, dat het doel van den strijd niet mag zijn het willen winnen, maar de ridderlijkheid. Voorts deelde hij mede. dat het I.O.C. besloten had, de Olympische Hymne, welke aanstonds ten gehoore zou worden gebracht en die gecom poneerd is door Richard Strauss op woorden van Robert Lubahn, ook voor volgende Olym- piade's officieel als Olympisch lied te aan vaarden. Tenslotte verzocht hij den rijks kanselier de officieele opening te willen ver richten. Hitier verhief zich van zijn zetel en sprak met luider stemme: „ik verklaar de spelen der 11de olympiade van de nieuwe tijdreke ning te Berlijn 1936 geopend". Terwijl saluutschoten van een artillerie batterij over het rij'kssportveld dreunen, gaat aan den Olympischen mast de groote Olym pische vlag, geheschen door matrozen, lang zaam omhoog. Fanfares klinken en uit honderden korven stijgenn tienduizend postduiven omhoog, die in een dichte zwerm even rond het stadion vliegen en zich dan in alle richtingen ver spreiden. Het Olympisch vuur. Een luid applaus klinkt op, want aan den Oostelijken ingang verschijnt een athleet met den Olympischen fakkel, die in estafette van Athene naar hier is gebracht en die 's mid dags te één uur bij het slot tegenover den Lustgarten is aangekomen. De fakkel wordt overgegeven aan den laatsten looper in de lange keten, Fritz Schiltgen, die in snellen ren de trappen afdaalt, langs de eere-tribune snelt, de trappen van de marathonpoort be klimt en terwijl het koor de Olympische Hymne inzet het Olympische vuur op den Marathontoren ontsteekt. Luid applaus klinkt op. De leden van het I.O.C. hebben zich van de eeretribune naast het spreekgestoelte op het veld opgesteld en dr. Lewald leidt den eersten Marathon-overwinnaar van 1896, den Griek Louis, onder applaus van het publiek ■nar de loge, waar de veteraan den uit Athene mee gebr achten olijftak aan rijkskanselier Hitier overhandigt. De Olympische eed. Op het veld zijn de vaandeldragers dei- verschillende landen naar voren getreden en hebben zich geschaard rondom het spreek gestoelte, in hun halven cirkel insluitend de leden van het I.O.C. De Duitsche vaandeldrager Franz Fritsch, een der tienkampers, treedt met de Duitsche vlag naast het spreekgestoelte, waarop de Duitsche gewichtheffer Rudi Ismayr heeft plaats genomen, om namens alle deelnemers De laatste fakkellooper brengt het Olympische vuur in den Lustgarten te Berlijn. uit alle landen den Olympischen eed af te leggen-. Met forsche stem klinken de in het Duitsch uitgesproken woorden door het stadion: „wij zweren, bij de Olympische Spelen eerlijke strijders te zijn en de regelen der Spelen te eerbiedigen. Wij nemen deel in ridderlijken geest tot eer van ons land en tot roem van de sport". Allen, hebben zich tijdens deze eedsafleg ging van hun zetels verheven en plechtig klinkt het koorgezang „Halleluja" van Haendel. Hiermede is de plechtigheid afgeloopen, want thans begint de afmarsch der groepen. Ook bij het publiek is de belangstelling over het- hoogtepunt heen; geleidelijk probeert men het stadion te verlaten, voordat de groote uittocht begint. Wanneer de Duitschers als laatsten onder luid applaus, dat overgaat in rythmisch hangeklap, op de maat waarvan ge marcheerd wordt, het veld hebben verlaten, om naar de stad terug te keeren, loopen de tribunes langzamerhand leeg. Nog even blijft het buiten het eigenlijke Stadion zeer druk; de uitgangen lijken iets te klein om den geweldigen stroom van men schen te verwerken, maar tenslotte ligt het Olympisch stadion verlaten en wordt het prijsgegeven aan een leger werksters, die de rijen schoonmaken voor het Olympisch feest spel van 's avonds. Fraaie successen van de Nederlanders. Osendarp. BERLIJN, 2 Augustus (Bijz. dienst A.N.P.) De eerste morgen der atletiekwedstrijden voor Nederland heeft- een niet ongunstig ver loop gehad. Onze drie 100 Metersprinters Osendarp, Berger en Van Beveren, hebben zich voor de kwart eindstrijden kunnen plaatsen; zij heb ben allen hun serie gewonnen, een resultaat, dat Nederland nog nimmer behaald heeft op Olympische wedstrijden. En hun loopen wet tigde het vertrouwen, dat zij het ook nog wel verder zullen brengen. Opmerkelijk was wel het succes der sprin ters uit de Vereenigde Staten, Japan, Zuid- Afrika en Nederland, Al deze landen zagen drie sprinters naar de volgende ronde over gaan. In den kwarteindstrijd komen behal ve onze landgenooten de Amerikanen Jesse Owens, Metcalfe en Wykoff, de Japanners Yosioka, S.uzuki en Sasaki, de Zuid-Afrika nen Danna'ner, Grimbeek en Theunissen, de Duitschers Homberger en Borchmeijer, de Hongaren Gyenes en Sir, de Engelschen Swee ney en Pennington, de Zweden Strandberg en Lindgren, de Zwitser Haenni, de Canadeezen Humber en Mcphee, de Argentijn Fondevilla. En wat te zeggen van Jesse Owens, de man, die zonder tegenstand en blijkbaar zonder zich in te spannen, 10.3 sec. in zijn serie liep en daarbij het wereld- en olympisch record egali seerde? Bewonderend keken allen naar dezen sprinter, die zoo los en gemakkelijk over de baan draafde. De wedstrijden. Het rijkssportveld bood Zondagmorgen een fleurig beeld. Voor de eerste atletiekwedstrij den bleek reeds groote belangstelling te be staan. Het weer was voor athletiek buitengewoon geschikt. Er stond een lichte westenwind, dien de loopers in den rug hadden. Veel invloed oefende dit echter niet uit, want beneden in het stadion met zijn hoog-oprijzende tribunes was van den wind maar zeer weinig te bespeu ren. Te 11.35 uur klonk het startschot voor de eerste serie, welke door den Zweed Strandberg werd gewonnen. In de volgende serie startte onze landgenoot Berger. Starter Miller instrueerde de loopers eerst over zijn startmethode. De eerste start mis lukte, doordat de Argentijn Sande te vroeg wegging. Ook de tweede start was valsch", doordat Bauer naar voren kwam voor het schot klonk. De derde start was goed. De vijf loopers waren vrijwel tegelijkertijd weg, maar Berger wist onmiddellijk naar_ voren te komen; midden op de baan leidde hij' met ruim 2 meter voorsprong. De zege kon hem niet meer ontgaan, hoewel op het laatste moment de Zuid-Afrikaan Grimbeek fel kwam opzetten, waardoor Berger iets van zijn voor sprong verloor. Het loopen van Berger wekte echter den indruk, dat hij zeker was van de zege, waardoor hij niet al zijn kracht op de laatste meters inzette. Berger werd eerste in 10.8 sec.; de Zuid-Afrikaan Dannaher noteerde een tijd van 11 sec. No. 4, die niet in de kwart-finales werd geplaatst, was de Zwitser Marchand, die den slechten tijd van 11,2 sec. bleek te heb ben gemaakt. Ir. de daaropvolgende derde serie startte Van Beveren. De volgorde der loopers in deze serie was als volgt: 1. Mohd Kohn (Afgha nistan), 2. Sanchez (Columbia), 3. Van Be veren Nederland), 4. Toomsalu (Estland), 5. Grimbeek (Zuid-Afrika), 6. Salcedo (Phi- lippijnen). Van Beveren was niet bijzonder snel weg, Hij lag aanvankelijk op de vierde plaats, maar na 25 meter kwam onze landgenoot fel opzet ten. Snel passeerde hij al zijn tegenstanders, van wie de Zuid-Afrikaan de gevaarlijkste bleek. Maar ook van Beveren wist tenslotte op royale wijze te winnen. Den meter voorsprong dien hij in het midden van de baan wist te veroveren, liet hij zich niet meer ontnemen. Van Beveren won de serie in 10.8 sec., Twee de werd Grimbeek in 10.9, terwijl Toomsalu de derde plaats bezette met een tijd van 11 sec. Osendarp startte in de tiende serie. Hoewel met vrij groote zekerheid kon worden voor speld. dat onze snelste sprinter van het oogenblik de kwart-finale zou bereiken, kon Rudi Ismayr,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 10