Cricket in Engeland.
HONKBAL
WIELRIJDEN
Sylvère Maes wint den
Tour de France.
Nieuwe Uitgaven
MAANDAG 3 AUGUSTUS 193S
HAAREEM'S DAGBUS D"
9
Ned. Elftal-Free Foresters.
Ëen zeer slechte wedstrijd, die
den tweeden dag door regen
werd bedorven.
Slechts een paar lichtpunten In den Zater
dag en Zondag op het prachtige Rood en Wit
terrein gespeelden internationalen wedstrijd
zijn een extra vermelding waard, waarbij wij
in de eerste plaats de uitstekende eerste in
nings noemen van den V.R.A.-speler, W.
Glerum, die dan ook de eenige is geweest, die
een score van eenige beteekenis maakte. Ook
hij was overigens niet geheel onfortuinlijk
en vooral het begin was eenigszins weifelend.
Na zijn 50 te hebben vol gemaakt, werd hij
op silly mid-on op onbegrijpelijke wijze van
een hoogst eenvoudigen bal gemist en nog wel
door de briljanten fielder Short.
Onmiddellijk hierna dient de Engelschman
Ballance genoemd te worden, die in de gully
wonderen deed en bijv. van Stuyvenberg uit-
ving op een wijze, die waarschijnlijk zeer
weinigen hem zouden kunnen nadoen.
Dan beide wicketkeepers met den Engelsch
man Boddington als beste; zijn stumpen. van
Terwiel was een juweeltje. Ook De Beus deed
achter de palen uitstekend werk; hij maakte
met een paar goede vangen evenzoovele
slachtoffers.
Het fielden was bij beide partijen zeer goed
verzorgd; Hugo van Manen gaf in de eerste
Engelsehe innings een extra nummertje weg
door een hard naar hem toe geslagen bal in
de vaart op te pikken en ineens in het wicket
te gooien, waardoor Boddelington kon ver
trekken
Ook het bowlen bij beide partijen stond op
voldoende hoog peil. Bij de Hollanders waren
het A. Terwiel, L. Sodderland en Max Jansen,
die de batsmen voortdurend in moeilijkheden
brachten.
Het batten was van beide partijen een vol
komen teleurstelling: het peil was dat van
een zeer matigen Bollandschen eerste klas
wedstrijd; vooral de Free-'Foresters, van wie
ongetwijfeld goede dingen verwacht zullen
zijn, vielen in dit opzicht sterk tegen.
En dan bij dit alles een geweldige fout van
de Hollandsche batsmen, die met 146 tegen
120 een voorsprong van 26 runs op de eerste
innings hadden behaald.
Voor de tweede innings waren Zondagmor
gen blijkbaar orders gegeven voor snel scoren
Dit op zichzelf is begrijpelijk met het oog op
een mogelijke overwinning', maar de manier
waarop dit tegen den toch zeer goede Engel-
schen aanval geschiedde, was onbegrijpelijk;
inplaats dat de Hollandsche batsmen zich
eerst even behoorlijk inspeelden en dan den
bal trachtten goed te raken en met harde
lage slagen probeerden punten te maken, werd
er maar in het wilde weg op los geslagen
met het van zelf sprekende resultaat: een
regelmatige en helaas zeer snelle wicketval;
voor 73 hadden alleen een beurt gehad; de
slowbowler Baliance had met 4 wickets voor
15 runs een flink aandeel in de opruiming
genomen, de wild slaande Hollanders waren
gewillige slachtoffers voor hem. De regen red
de het Nederland sch elftal van een onder de
gegeven omstandigheden zekere en volkomen
verdiende nederlaag,
Eén staaltje van Engelsehe vasthoudend
heid dient vermeld: In de eerste innings van
de Nederlanders (Terwiel en Glerum waren
samen) bowlde Burrough op Terwiel, die een
ongelooflijk harden lagen bal naar den
bowler terugzond, dien deze stopte met zijn
rechterhand. Het was een kans voor een vang,
maar een vrijwel onmogelijke. Zijn hand was
natuurlijk geblesseerd, Burrough bowlt echter
door op Glerum, dis nog steeds tusschen de
wickets aanwezig en flink ingespeeld is. En
nu de wijze waarop deze taais Engelschman
doorbowlt: nog drie ballen en de laatste, een
prachtbal, neemt Glerum's wicket! Zeldzaam
fraai.
Na Glerum heben Van Manen, Max Jansen
en ook Terwiel in beide innings een tiental
runs gemaakt. Na Glerum met zijn 66, volgde
de Engelschman Hawaii die29 runs
maakte, daarna 18 van Burrough en Ballance
en 17 van Terwiel; ziedaar de batting
prestaties: zeer povertjes!
Neen, dat was aan beide zijden heel slecht.
EERSTE DAG
De Engelsehe aanvoerder K. B. Stanley wint
den toss en verkiest tegen de gewoonte in:
fielden.
Te tien minuten voor 12 openen W. Glerum
en A. M. J. de Beus op het bowlen van Nevin-
son en Burrough de Hollandsche innings.
Na een eenigszins
onzeker begin op
den harden, zuive
ren aanval komt
vooral Glerum er
I langzamerhand goed
in; hij is het dan
ook voornamelijk,
die de score omhoog
brengt. Als er 29
runs zijn, gaat De
Beus l.b.w. Nevin-
j son voor 9 en nog
geen 5 runs hierna
I verdwijnen Wittebol
en Van den Bosch
(met den eersten
bal!), beiden voor
nul, de eerste op
Nevinson door
Hazlerigg in de
slips gevangen, de
tweede door Bur
rough gebowld.
Voor de lunch
valt dan nog (nadat
even voor den regen
is gestopt) het
wicket van Max
Jansen, voor 9 door Brodhurst van een full
pitch op Hazlerigg gevangen.
Met den stand van 4 voor 63 gaat men aan
de lunch.
(Glerum 33 en v. Stuyvenberg, die niet on
aardig speelde 8 niet uit).
Na de hervatting wordt van Stuyvenberg
spoedig op vorengenoemde prachtige wijze
door Ballance op het bowlen van Nevinson
gevangen.
Mr. H. van Manen verleent aan Glerum dan
een tijdlang goeden steun, doch als hij 11
runs heeft, wil hij een bal van den fastbowler
naar leg ranselen, waarbij hij den bal mist.
zoodat deze via zijn bat in het wicket be
landt. Stolk, wiens keuze niet gerechtvaardigd
bleek, verdedigt het voor hem zeer lastige
bowlen uitsluitend en wordt dan na 5 runs
achter het wicket gevangen op denzelfden
bowler, die er ook in slaagt, Van der Togt voor
2 runs weg te werken (8 voor 114).
Terwiel brengt het met Glerum samen t'
130; een zeer nuttige stand, waarna Gleru:
wordt gebowld. Ook het laatste wicket levei
nog een 16 tal runs op. dank zij ingrijpen
batten van den V. O. C. lefthander, die er on
genadig op los ranselt. Met zijn persoonlijk
score op 17 stumpt Boddington hem op Bur
rough op onnavolgbare wijze, zóó vlug en
rustig, dat Terwiel uit was voor men het feit I
had gerealiseerd.
L. Sodderland bleef met 3 runs not out.
Glerum
Totaal Holland, inclusief 16 extra's: 146.
De beide fastbowlers Nevinson en Burrough
hadden met 5 voor 58 en 4 voor 39 den Neder-
landschen batsmen het noodige ontzag inge
boezemd.
Het is dan juist tijd voor de thee, zoodat na
deze pauze de Engelschen naar de wickets
trekken met A. Hazlerigg en R. A. Boddington
op het bowlen van A. Terwiel en L. Sodder
land.
Vooral Terwiel blijkt zeer snel te zijn, snel
ler dan wij hem tot dusverre zagen.
Als er 14 runs bijeen zijn, verdwijnt een zeer
mooie off-break van Sodderland in Hazlerigg's
palen, die voor 3 kan verdwijnen. Laatstge
noemde heeft op dezen toer niet veel succes
gehad en in totaal in 6 innings slechts 22 runs
gescoord.
Op 36 is de prachtige ingooi van Van Manen
oorzaak dat Boddington voor 13 punten run
out gaat en op hetzelfde totaal heeft Terwiel
succes als Van Stuyvenberg Burrough voor 18
in de slips vangt.
Dr. Max Jansen, die in den aanval is ge
bracht, zorgt er voor, dat Parole (l.b.w. voor 2)
en Brodhurst (15) nog voor het einde van
den eersten dag verdwijnen en ook Short
wordt nog door hem weggewerkt als W. van
den Bosch dezen voor 8 in de slips vangt.
Bij het opbergen van de stumps zijn er dan
door de Free Foresters 102 runs gemaakt, ech
ter voor het verlies van reeds 6 wickets, zoo
dat de Nederlanders er niet slecht voorstaan.
Howell met 28 en Ballance met 11 bleven
ongescheiden.
TWEEDE DAG
Zondagmorgen elf uur wordt de wedstrijd
voortgezet met het vervolg van de 1ste in
nings van de Free Foresters, die reeds op 106
hun zevende wicket verliezen, als Willem van
den Bosch zijn tweede vang doet en Sodder
land zijn tweede wicket bezorgt. Howell kon
voor een harde 29 runs reeds spoedig naar de
kleedkamer teruggaan. Op 118 vangt De Beus
ook Ballance (18), aan Terwiel thans hierme
de zijn tweede wicket gevende.
Gilmer maakt er 7, waarna De Beus we
derom een goede vang achter de palen doet,
nu op Sodderland (9—120). Nog op hetzelfde
totaal bowlt Terwiel Capt. Stanley zeer mooi
voor 0.
Zeven extra's kwamen in deze innings voor.
Max Jansen had met 3 voor 21 de beste cij
fers.
De Hollandsche bowlers en fielders hadden
een uitstekende prestatie geleverd, door de
Engelschen 26 runs onder hun eigen totaal
uit te krijgen, een zeer slecht resultaat voor
de Free Foresters, van welk touring-team wij
over het algemeen veel beter werk met het
slaghout gewend zijn.
Het Nederlandsch elftal begint dan nog vóór
12 uur aan de tweede innings, waarover we al
meer dan voldoende geschreven hebben.
Laten we volstaan met de vermelding dat
Glerum wederom topscorer werd, ditmaal met
14 runs! Het was heel slecht.
Nadat met de lunch reeds 7 wickets waren
gevallen voor slechts 53 runs, was het daarna
spoedig afgeloopen. Max Jansen liet nog eeni
ge goede slagen zien, doch bracht het, evenals
Wittebol, niet verder dan 10. Voor de Engel
schen maakt Hazlerigg dan nog 7 runs en dan
maakt de regen een einde aan deze droeve en
saaie vertooning, den wedstrijd onbeslist la
tende.
Als de Hollanders in September tegen het
zeer sterke Engelsehe eerste klasse prof-team
Kent een eenigszins dragelijk figuur willen
slaan, zal de Ned. Elftal Commissie met een
heel ander team voor den dag moeten komen,
dan met deze zeer zwakke combinatie.
NEDERL CRICKETBOND.
Hermes-D. V. S.—V. V. V.
De eenige voor Zondag vastgestelde eerste
klas wedstrijd is geëindigd in een draw. Her
mes 138, V.V.V. 23 voor 2. Bij dezen stand
moest de wedstrijd wegens regen gestaakt
worden.
Ealing C. C.R. G. Ingelse XI.
De tegenpartij, die het Hollandsche touring-
team in dezen wedstrijd tégenover zich kreeg,
bleek veel sterker, dan die van de beide vo
rige dagen.
De gastheeren wonnen ook nu weer den toss
en kozen batten op een hard .wicket. De
batsmen ven de Ealing C. C. scoorden in een
vrij snel tempo zonder dat de bowlers eenig
succes konden boeken. Tot overmaat van
ramp werd het toch al niet sterke bowlen van
de touringside nog verzwakt, doordat Cham
bers een spier verrekte en van verder spelen
af moest zien.
Na 3!/2 uur spelen sloot de Engelsehe cap
tain de innings toen het totaal 215 voor
het verlies van 5 wickets was geworden. Voor
Ealing scoorden Buil 59, Baker 38 en Ingram
50. De bowlingcijfers waren: Judge 3 voor 66,
Chambers 1 voor 27, Beijers 1 voor 51 en v. d.
Eb 1 voor 59.
In den resteerenden tijd, ongeveer 7 kwar
tier, mochten de Hollanders hun kunnen la
ten zien, maar behalve Beijers met 29 en
Kleefstra met 16 brachten zij er niet veel van
terecht. Toen de tijd verstreken was, waren
er 103 runs voor het verlies van 9 wickets, zoo
dat aan de Engelschen de overwinning niet
ontging. Het totaal was echter nog vrij be
hoorlijk gezien het feit, dat zoowel Thomson
(4 voor 48) als Ingram (4 voor 26) regelmatig
voor Middlesex, 2nd XI bowlen en reeds me
nigmaal erin geslaagd waren sterke Londen-
schc Clubteams voor 50 tot 80 runs aan den
kant te zetten.
Zoo bleek dus achteraf de draw nog een heel
goed resultaat.
Het Nederlandsch Elltal.
Een slechte wedstrijd aan de
Spanjaardslaan.
De wedstrijd Nederlandsch Elftal—Free
Foresters is in een draw geëindigd, maar
reden tot voldoening over dit gelijke spel
ontbreekt volkomen. De regen heeft het. be
werkt. Toen die een eind aan den wedstrijd
maakte was er nog drie uur speeltijd en
haddein de Engelschen nog maar 93 runs te
maken, met al hun wickets in handen, om
te winnen. Hoewel 't elftal der Free Foresters
als batting-team niet beter dan het Neder
landsch Elftal was had het deze gemakke
lijke opgave vrijwel zeker kunnen volbren
gen. Met het noodige geduld was het ze kei-
gelukt. Het Nederlandsche Elftal bezit trou
wens geen slowbowlea-, hetgeen in deze om
standigheden veel waard geweest zou zijn en
men mag zich met twijfel afvragen wat er
van de ontmoeting met de Harrow Wan
derers terecht moet komen.
Het Hollandsche fielden is goed gebleken,
met inbegrip van de Beus' uitstekende
wicket keepen, en bowlers als Sodderland en
Terwiel hebben hun reputatie gestamd ge
daan. maar* er is in ons bowlen veel te wei
nig afwisseling en misschien is dat wel de
hoofdoorzaak, dat het Nederlandsche batten
in de laatste jaren achter-uit inplaats van
vooruit schijnt te gaan en dat batsmen als
Van den Bosch, van Manen, ja zelfs Glerum
minder bestand blijken tegen den aanval der
Engelsehe touring-teams dan vroeger. In
Nederland's tweede innings, die slechts 73
runs opleverde terwijl alleen Nevinson zich
dieed kennen als een bowler van bijzondere
klasse en die Engelschen nog eenige vangen
misten ook, slaagde geen enkele Hollandsche
batsman er ook maar eenigszins in. zich in te
spelen. Wel beproefde men haastig te sco
ren, een tactiek die niet gerechtvaardigd
scheen, en stak naar ballen buiten de off-
stump die, half-geraakt, in handen der slips
terecht kwamen. Het was rondweg gezegd
een slechte wedstrijd van het Nederlandsch
Elftal dat zijn voorsprong van 26 runs in die
eerste innings (146120) ook feitelijk slechts
te danken had aan een batsman, Glerum, d!ie
daarin 66 scoorde, Als batting-team faalde
het elftal ook toen reedis
Velen verwonderen er zich over- dat bij die
samenstelling van dit elftal een -middelma
tige jonge kracht al-s Stolk (Hermes) is op
genomen en dat batsmen als mr. P. Labou-
chère van die Stichitsohe, die als regel tegen
Engelsehe teams goed speelt en die boven
dien een verdienstelijk slowbowlea- is en P.
Lammerts van Bueren (Rood en Wit) die in
dit seizoen buitengewoon in vorm is en tot
dusver met een gemiddelde van bijna 40
heeft gespeeld, geen kans hebben gekregen.
Maar buiten de vraag der samenstelling van
het elftal doen zich ongetwijfeld thans groo
t-er problemen in het Nederlandsche cricket
voor. die opgelost- zullen dienen te worden
om het weer op het peil van eenige jaren
geleden te brengen.
De eerste dag van de Zaterdag begonnen
wedstrijden die alle 17 counties in het veld
zouden brengen, ging grootendeels alweer
wegens regen verloren.
De wedstrijden waarin nog gespeeld
kon worden zijn: Lancashire 1906 tegen
Yorkshire. Gloucester 148—5 tegen Hants.
North^nts 168 tegen.Leicester 183. Surrey 5—0
tegen-Notts 174 (Daley 549). Derbyshire staat
er.in.de 1ste innings 80- (Tate 5—30) slecht
voor tegen Essex 102—4. Middlesex heeft een
bijzonder sterk team tegen Sussex in het veld
gebracht. Er konden slechts 2 ov-eirs gebowld
worden. Middlesex 9—0..
H. H. C.—Blauw Wit (6—8)
H.H.C. was gehandicapt wegens het niet
medespelen van haar eersten honkman Heu
vel Reynders.
De verzwakking van de H.H.C.-ploeg deed
zich het meest gevóelen op het tweede honk.
waar invaller Freymuth stond. Deze had geen
gelukkigen dag; hij kostte H.H.C. in totaal drie
punten, wat tenslotte de nederlaag voor H.H.C.
beteekende.
Toen H.H.C. de eerste innings gespeeld had,
leek het er veel op, dat zij een betrekkelijk ge
makkelijke overwinning zou behalen. Hoewel
er slechts twee honkslagen werden gegeven,
kwamen vier H.H.C.'ers binnen. Dit kwam
hoofdzakelijk door slecht veldwerk van Blauw
wit. In de volgende innings herstelde Blauw
Wit zich. Toen er twee honken bezet waren,
sloeg Boscher een pracht twee honkslag, waar
op twee spelers binnen kwamen. Toen Dam
man hierna een zacht tikje gaf, kwam hij wel
veilig op het eerste honk, doch Boscher werd
bij de thuisplaat uitgetikt. Nu sloeg Rietbergen
een eenvoudigen vangbal naar Freymuth. die
miste, waarop Damman thuis kwam. Als Riet
bergen dan het tweede honk tracht te stelen,
sneuvelt hij door een mooien aangooi van J.
Baas. Deze innings heeft Blaüw-Wït drie pun
ten opgeleverd.
In de volgende drie innings scoort H.H.C.
slechts een punt. Blauw-Wit gaat in de tweede
en derde innings voor nul aan den kant. doch
in de vierde scoort zij drie punten. Toen er
reeds twee Blauw-Witters uit waren en drie
honken bezet, sloeg Damman een hoogen bal,
dien Freymuth zeer gemakkelijk had kunnen
vangen, doch hij miste en twee spelers pas
seerden de thuisplaat. Direct hierna kreeg
Rietbergen drie slag. Blauw-Wit had dus de
leiding. (65).
In de vijfde, zesde en zevende innings kwa
men slechts twaalf H.I-I.C.'ers aan slag. Het
werpen en veldwerk van Blauw Wit was prima;
geen H.H.C.'er zag dan ook kans om thuis te
komen.
Bij Blauw-Wit kwamen 17 spelers aan slag;
het zat de Amsterdammers niet mee. Tot twee
keer toe viel ae derde nul. toen aile honken
bezet waren; deze drie innings brachten
slechts één punt op.
Wanneer beide partijen in de achtste innings
een punt aan haar totaal toevoegen, is de
stand 86 in het voordeei van Blauw-Wit.
waarna H.H.C. onder groote spanning voor
het laatst „in" gaat. D. Baas gaat- uit op drie
slag, waarna Mol! een twee honkslag slaat,
doch Pijnakker sneuvelt op het eerste honk en
als Hartog Sr. dan een vangkans aan Boscher
geeft. wordt deze geaccepteerd. Blauw-Wit
heeft verdiend gewonnen.
De cijfers der innings zijn:
H.H.C. 1 4-1-0-0-0-0-0-1-0 totaal 6.
Blauw-Wit 1 3-0-0-3-0-1-0-1-* totaal 8.
v. v. G. A.—E. D. O. (5—15)
Hoewel het werpen bij E.D.O. zeer matig
was, had Schijvenaar toch succes. Niet minder
dan acht ballen werden er gevangen, waar
van zes in het binnenveld.
Besanger, de pitcher der G.A., was er niet erg
in. Hij gooide zes maal vier wijd en vier maal
drie slag.
Tot aan de vijfde innings gaat de strijd ge
lijk op; dan is de stand 2—4. Dan gaat V.V.G A.
drie maal voor nul uit. In de zesde innings
boekte E.D.O. nog een dubbel spel. E.D.O. legt
er dan geducht het hout op. Als de zevende
innings voorbij is heeft E.D.O. een veiligen
voorsprong genomen (211).
In de achtste innings komt V.V.G.A. even
los. Van de negen spelers, die aan slag komen,
geven er vier een honkslag en één krijgt vier
wijd. Toen eindelijk de derde nul viel, waren
drie spelers de thuisplaat gepasseerd.
Ook E.D.O. liet zich in deze innings niet on
betuigd; door drie honkslagen en twee fou
ten in het veld scoorde zij vier punten.
Toen ED.O. voor het laatst aan slag ging
was deze innings spoedig afgeloopen. Ook de
gemeente-ambtenaren wisten in hun laatste
beurt niet meer te scoren.
De cijfers der innings zijn:
E.D.O. 2-0-0-2-4-0-3-4-0 totaal 15.
V.V.G.A. 1-0-1-0-0-0-0-3-0 totaal 5.
HaarlemAjax (257)
In de eerste drie innings werden er door
Ajax zeven fouten gemaakt en hoewel Haarlem
maar één honkslag had gegeven, leverden deze
drie innings negen punten op. Voor Haarlem
stond Veenhof weer eens op de werpplaat. In
de eei-ste innings had hij succes door twee
maal drie slag te gooien, doch toen in de
tweede innings ae honken door vier wijd vol
kwamen, liet hij zich vervangen door Blom-
vliet. die den wedstrijd verder uitgooide en
met succes. Hij gooide 10 maal drie slag en 3
maal vier wijd.
Toen na drie innings de stand 93 was
kwamen de Haarlemmers aan slag eerst goed
los.
Ajax, dat in het veld nog maar enkele fouten
maakte, kon door het geweldige slaan van
Haarlem niet beletten, dat de score regelmatig
steeg.
Aan den anderen kant werd de score door
Haarlem laag gehouden en toen na zeven
innings de speeltijd verstreken was, stond
Haarlem ver voor.
De cijfers der innings zijn:
Ajax 1 0-3-0-2-0-2-0 totaal 7.
Haarlem l 4-2-3-4-1-6-5 totaal 25.
De verdere uitslagen zijn:
D.E.V. 1 4- 5-1-4-2-0-3-3-3 totaal 25.
ED.O. 2 3-11-0-0-0-0-2-2-2 totaal 20.
AF.C. 1Haarlem 2 (28 gestaakt).
De wedstrijd De Duvianen 1—H.H.C. 2 werd,
nadat er eenige innings gespeeld waren, ge
staakt. De regen was hier spelbreker.
Door de overwinning van AM.V.J. 1 op
Shell 1 (27—15) zal R.C.H. 1 haar laatsten
wedstrijd moeten winnen, willen de Haarlem
mers aanspraak maken op het kampioenschap.
DE INTOCHT DER LANDEN IN HET STADION TE BERLIJN. Men Ziet de
Zwitsersche ploeg met den beroemden vendelzwaaier Hug.
Albert v. Schendel No. 15.
Middelkamp No. 23.
Ant. v. Schendel No. 32.
Uit Vire: De voorlaatste étappe leidde van
Angers naar Caen over 259 K.M. Het tweede
gedeelte van deze étappe, van Vire naar Caen
over 55 K.M., was weer een rit tegen het hor
loge. De sti-eek. waardoor de eerste ronde ging
was niet gemakkelijk; de renners moesten
door een heuvelachtige streek, welke soms zelfs
eenigszins bergachtig werd. Maar wie de reus
achtige Cols van de Alpen en de Pyreneeën
achter den rug heeft, heeft geen angst voor
het beklimmen van dergelijke heuvels. In een
kalm tempo draaide het geheele peloton achter
elkaar aan. Vlak voor het einde van het tra
ject schoten eenige onafhankelijken naar
voren, waarbij zich ook de Franschman Le
Greves bevond, die in de eindsprint gemakke
lijk won in 7 uur 38 min. 20 sec. Achtereen
volgens kwamen toen binnen de onafhanke
lijken Thietard Bertocco, Ducazeaux. Mar-
caillou. dan de Belg Neuville. terwijl vervol
gens alle overige renners (waaronder ook Mid
delkamp en de gebrs. Van Schendel) in den-
zelfden tijd als de winnaar de eindstreep pas
seerden.
Het 55 K.M. lange traject van Vire naar
Caen werd dus tegen het horloge gereden. De
Franschen, die verrassend goed reden, wonnen
ditmaal dezen rit voor de Belgen.
De Franschen hebben er 1 min. 4 sec. sneller
over gereden, dan de Belgen. Van de groep,
waarin ook de Nederlanders zaten, was het
wederom Middelkamp die de snelste bleek, ter-
i wijl Albert en Anton van Schendel in den
'zelfden tijd binnen kwamen, resp. als 11e en
12e.
Sylver Maes wint den
strijd.
Sylver Maes heeft gewonnen! Van de ne
gende étappe heeft de Belg- de ge.le trui
aangehad en geen enkele maal heeft hij deze
weer moeten uittrekken. Schitterend heeft,
hij geredeai en het is ongetwijfeld de beste
en sterkste renner, die dezen 30sten mon
ster-rit ror. 1 Frankrijk heeft gewonnen.
Van onze landgenooten heeft. Gijsen moe
ten opgeven. Buitengewoon moedig heeft hij
in het begin gereden, doch tenslotte bleek
deze krachttoer wel te zwaar voor hem
Albert van Schendel, heeft het er van onze
landgenooten het beste afgebracht. Steeds
was hij een van de besten en dat deze x-en-
ne.r. die nog nooit in een ronde van Frankrijk
heeft meegereden, de vijftiende Dlaats in he;
algemeen klassement heeft weten te ver
overen, stempelt hem tot een rijder van bij
zondere klasse.
Middelkamp heeft in deze ronde bewezen,
ook een groot renner te zijn. Dat hij in de
toekomst van zich zal doen spreken, staat
vast.
Anton van Schexxdel heeft het er minder
goed afgebracht. Toch blijft ook zijn rijden
een wel zeer bevx-edigende prestatie; onge
twijfeld zal ook hij van deze ronde geleerd
hebben, wat tenslotte ook zijn voox-deel
heeft.
De laatste étappe, welke Zondag were ver
reden, voerde van Caen naar Parijs over een
afstand van 234 K.M. Toen ae renners in
Parijs aankwamen, stonden de toeschouwers
vele rijen dik om ze toe te juichen.
Als eerste kwam de Luxemburger Merscn
binnen, met een tijd van 7 uur 7 min. 50 sec.
Onder groot enthousiasme kwamen daarna
de overige renners binnen en toen de eind
uitslag werd bekend gemaakt en de ren-
ners hun eererondje reder.werd hun door
50.000 toeschouwers een donderende ovatie
gebracht.
Het landenklassement- luidt: 1 Beigit'. 2
SpanjeLuxemburg, 3 Frankrijk. 4 Neder
land, 5 Zwitsex-land.
Door veld en beemd, door Rinke Tol
man en J. I. van Schaick. Uitg. J. H.
Kok N.V. Kampen.
„Het is misschien wat onwijs en kinderach
tig .om te schrijven over een natuuronder-
werp, terwijl zooveel groote en ernstige ge
beurtenissen in het leven der menschen van
alle kanten onze aandacht vragen", zegt één
der schrijvers ergens in dit aardige boekje dat
dezer dagen bij J. H. Kok te Kampen ver
scheen. „Maar", zoo voegt hij er onmiddellijk
zelf aan toe, „wanneer heeft mexx ooit zoo'n
trek naar buiten waargenomen, als juist in
de laatste jaren? En heeft de mensch geen
recreatiegelegenheid noodig juist dan, als
vragen en zorgen van alle zijden op hem af
stormen? Ik prijs mij gelukkig bij het opzoe
ken daarvan zijxi gids te xnogexx zijn".
Nu, we hebben in de beide schrijvers, wier
namen op dit gebied niet onbekend zijn. een
paar uitmuntende en ter dege kundige gidsen
getroffen. Gidsen, die het terrein, waarin ze
ons rondleiden zelf door en door kennen, en
die ons zoo tei-loops een massa aardige en
interessante dingen weten te vertellen.
Het heele jaar door nemen ze ons mee naar
buiten en laten ons al keuvelend allerlei zien,
dat ge zonder hen waarschijnlijk ongemerkt
voox-bijgeloopen zoudt zijn. Het is juist in de
simpele dingen dat de natuur vaak een ver
rassende schoonheid ten toon spreidt.
Ds. van Schaick, van wien de eerste serie ar
tikeltjes is waarom staat dat eigenlijk ner
gens vermeld? neemt ons mee naar zijn ge
boortestreek. het Kampereiland, een der
mooiste vogelgebieden van ons land. Hij laat
er ons ae geheimen van het rietmoeras zien,
waar de kiekendieven hun hox-st- hebben, en
de geheimzinnige roerdompen. Waar de ka-
rekieten hun kunstige nestjes tusschen een
paar rietstengels hebben gevlochten en waar
het zeldzame woudaapje broedt. Maar lxij
neemt ons ook mee naar de Beer. het onverge
lijkelijke vogeleiland, waarvan hij ons het
wisselend uiterlijk onder de wisselende jaar
getijden toont. We peinzen mét hem over het
raadsel van den vogeltrek en slaan mét hem
de drommen vogels gade, die elk Jaar weer
den langen, gevaarvollen weg afleggen, naar
een onbekend doel. waarvan we nog maar zoo
weixxig weten. Mét hem zwerven we langs de
kusten vaxx het wintersche IJsselmeer, waar
van we een stukje willen citeeren:
„Ik zette den punter met den kop op een
biezenpol. stak een pijp op en wachtte. Dat
wachten werd rijkelijk beloond. In de verte,
over land. kwam een groote troep vogels aan.
Ze maakten zich los uit de winternevels en
naderden snel. Ganzen, naar ik dacht. Maar
wat voor ganzen? Ze hadden veel wit, opmer
kelijk veel wit; steeds meer wit, hoe dichter
ze kwamen. Ze waren heelemaal wit. Zwanen!
Mijn kijker beefde in mijn hand. Zwanen,
vierentwixit-ig bij elkaar. Roepend met gerekte
halzen trokken ze over, van onderen door de
schaduw grauw, van boven stralend, hel stra
lend tegen de wazig-blauwe lucht. Ze waren
als boodschappers van het licht. Het was, als
of ze op hun machtige vlerken het licht weg-
droegexi naar andere, donkere oorden
lang keek ik ze na en toen ze reeds lang uit
het gezicht verdwenen warexx, voerden ze nog
mijn gedachten mee, naar verre horizontexx
en xiaar hooge hemelen".
Rinke Tolman, tot voor kort redacteur van
de Wandelaar, neemt ons mee naar andere
streken. Naar de omgeving van zijn woonplaats
Soest, naar het Twentsche heuvelland en naar
Lekkerkerk. Origineel is ook een spoorreis te
voet, van Soest naar Aixisterdam. Daarbij zijn
het naast de vogels en de planten vooral de
vlinders, de „geschubde wiekelaars", zooals hij
ze zelf ergens noemt, die z'n aandacht hebben.
En dat is vex-heugend omdat er over dit on
derwerp, dat toch zoo buitengewoon boeiend
en onderhoudend kan zijn, maar weinig ge
schreven wordt. Dat Rinke Tolman dit on
derwerp op prettige en boeiende wijze naar
voren weet te brengen, bewijst wel het vol
gende fragment:
„Daar zullen straks de vlinders op afstui
ven, als de laatste roodborst zijn lied geëin
digd heeft en de vleermuizen de vliegzeiltjes
spannen boven een blanke, dauwende we
reld! Want de gryze avond en de nacht, wan
neer de zandoogjes en blauwtjes, de dikkop-
jes en hooibeestjes, de witjes en heivlinders
met* toegeslagen vleugels rusten tegen bloem
en stengel, is de tijd dat de uilen, de spanners
en zoovele vlinders meer dwarrelen boven de
stille aarde. Het zijn er zoovele: tientallen,
honderdtallen: appelgroene bonte Orionuilen,
de vlinders van de wilgenhoutrupsen, met
edele zilvei-kleuren van den berkestam,
zwarte meter toren koppen, die een prachtig
voorbeeld van melanisme zijn, wapendragers,
die in ruststand berkentakjes nabootsen, gam
ma-uilen met het mooi ingelegde toeken van
zilver, kameeltjesvlinders, die voortgekomen
zijn uit de poppen van bult-dragcnde x-upscn,
klaverblaadjes, met elegant Ingesneden vleu
gels, wit-donzen basterd-satijnvlindex-a. Ik
kan exx mag ze niet allo opsommen. Maar de
vleermuis heeft geen oog voor al dit vormen-
en kleurenschoon. Zij nipt de aviators weg uit
de lucht en de egel, die geheimzinnig door de
dichte bloemen en struiken der tuinen schui
felt, verklaart er ook menig stuk nuchterlijk
tot buit. Den volgenden dag ligt het tuinpad
met, rijkgekleurde wiekjes bezaaid
Maar daarnaast zijn het ook de vogels, die
schrijvers aandacht hebben en in een serie
voortreffelijke vogelschetsjes bewijst hij dat
hij ook dit onderwerp onder den knie heeft.
Een groot aantal foto's, waaronder werke
lijk heel fraaie, licht den tekst op prettige wij
ze toe en verhoogt de aantrekkelijkheid nog
van dit aardige boekje.
Litterair heeft een boekje als dit, uiteraard
natuurlijk weinig waarde en al is de stijl soms
hier en daar een beetje gewx-ongen, het ge
heel vormt een werkje, dat z'n weg wel vin
den zal. Ik hoop dat het vooral veel in han
den komt van hen, wier oogen nog geopend
moeten worden voor alles, wat ons eigen
landje aan natuurschoon en natuurgenot kan
bieden.
KO ZWEERES
