De eer van het Sneeuwland CRICKET LAV/NTENNIS MAANDAG 31 AUGUSTUS 1936 K'ASüEE M'S DA'GBE 'A" D 8 NEDERL. CRICKETBOND. Rood en Wit-V. 0. C. Prachtige overwinning der Haar lemmers. Aad van der Togt en Gerard van Schou wenburg zetten op onvolprezen wijze een kans voor de Rotterdammers (177) op een inningsoverwinning om in een zege voor de Spanjaardslaanclub Van der Togt speelde prachtig: 114 not out; van Schouwenburg stond als een rots in de branding. Hij bleef met 31 not out. Nadat V.O.C. 177 runs had gescoord was met de theepauze om half vijf de stand van de Rood en Wit-innings 428 en heel spoe dig na de hervatting reeds 7 voor 53. Dat zag er slecht, zeer slecht zelfs, uit. En V.O.C. kon haar 3 punten uit een eventueele innings overwinning met het oog op het bezetten van de derde plaats, in plaats van het Amster- damsche V.R.A.. best gebruiken. Van der Togt. die als vijfde man was in gekomen en zoo'n beetje ingespeeld raakte, kreeg toen gezelschap en den zoo noodigen steun van Menalda van Schouwenburg: zij stonden enbleven staan! Vooral v. d. Togt ging hoe langer hoe vrijer spelen en liet voortreffelijk cricket zien. Hoe meer de tijd verstreek des te grooter werd de zeer kleine kans. dat deze beide spelers het hoofd zouden welen blijven te bieden aan den sterken Rotterdamschen aanval, waar mede den vorigen Zondag zelfs een overwin ning werd behaald op H.C.C. 1 die juist kam pioen zijn geworden. Tot 170 was inmiddels het totaal van Rood en Wit gestegen en de overwinning kon Rood en Wit niet meer ontgaan. Aan Van der Togt valt de eer te beurt om na een 2 op Ver burg met een harde vier langs extra-cover V.O.C. den genadeslag toe te brengen. Een zeer hartelijke ovatie viel beiden batsmen ten deel. Met 180 voor het verlies van 7 wickets bleef Rood en Wit met 3 runs en 3 wickets in de meerderheid. Bij V.O.C., dat den toss gewonnen had en natuui-lijk batten gekozen had. kwamen 9 spelers in de dubbele cijfers, waarbij East als negende man met een fraaie, zeer harde 32 (4 vieren en een zes) topscorer werd v. Herwaarden en Verburg maakten ieder een goede 29. Achter het wicket deed M. Gobets ditmaal weer uitstekend werk: 3 byes liet hij op de 177 runs van V.O.C. slechts door en 3 batsmen maakte hij tot zijn slachtoffer. Piet Hagenaar bowlde vandaag; en hoe! Op een gegeven moment wees de telegraaf een stand aan van 7 voor 99. Dit was het mo ment dat East en Verburg samen kwamen. Na afloop van den wedstrijd gaf de beken de oud-Rood en Wit'er. het eere-lid M C. Pleyte d'Ailly. van zijn gevoelens blijk, door aan v. d. Togt en van Schouwenburg, als aan denken aan deze onvergetelijke innings een bat aan te bieden. Koninginnedag besluit Rood en Wit haar seizoen natuurlijk met een overwinning in Schiedam op Hermes! h. c. c. i—h. c. C. II. (Draw). De wedstrijd H. C. C. IH. C. C. II is geëindigd in een draw. H. C. C. I is kampioen. C. V. H. 2 kampioen van 3 B. Na het winnen van den toss koos C.V.H. in verband hiermede eerst batten. Hoewel het bowlen van A.C.C. nu niet zoo bijzonder goed was, zagen de C.V.H.'ers geen kans hier op snel te scoern. Integendeel, al spoedig vielen enkele wickets. Alleen v Langelaar wist door goed verdedigen, afgewisseld door eenige zeer goede salgen een behoorlijk aan tal runs bijeen te slaan. Het totaal werd 90 runs. F .Vogelsang 10. A. v. Saase 11, G. v. Lan- geiaar 20, J. de Wit 13, E. J. Kievit 16 not out. Bowlingcijfers: C. Stroom 639, J, Immig 3—37, P. Worm 0—6. Ook het scoren van A.C.C. ging zeer lang zaam. Het bowlen van C.V.H. was dan ook zeer goed. terwijl ook het fielden zeer actief was. De wickets vielen vrij regelmatig en het zag er naar uit dat C.V.H. een vrij gemak kelijke zege zou behalen. Negen wickets waren neer voor ongeveer 70 runs, doch de laatste 2 batsmen wisten nog menige run en ook enkele boundaries hieraan toe te voegen. A.C.C. eindigde met een totaal van 86 runs, dus slechts 4 runs onder het totaal van C.V.H., dat door deze overwinning het kam pioenschap harer afdeeling behaalde. P. Worms 29 not out, C. Poen 13, A. Sa bel son 11. Bowlingcijfers: F. Vogelsang 346. A. J. v. Roon 518. G v. Langelaar 16, F. Seveke 1—2 Haarlem 2R. I. O. In een zeer fraaien wedstrijd, waarin aan beide zijden hooge scoren werden gemaakt, heeft Haarlem op keurige wijze kans gezien de 2 punten te veroveren. R.I.O. was eerst gaan batten. Vos sloeg de bowlery aan alle kanten en de score steeg snel. Vele bowlers mochten hun geluk beproeven, maar zij konden niet verhinderen, dat het totaal tenslotte 223 werd. A. Vos 88. Verder kwamen in de dubbele cijfers J. Vos 14, D. van Gemen 12. W. Dolman 18, C. Küster 29. J. Küster 25 en N. Nagtzaam 16 not out. Maar liefst 9 bowlers waren door den Haarlem captain in den strijd gebracht. Fortgens FEUILLETON door JAMES OLIVER CÜRWOOD. 28) Deze verandering bracht Jean in verrukking. De eerste maal, dat hij Mélisse na het gevecht ontmoette, straalden zijn oogen van genoe gen. „Jan komt stellig gauw thuis," begroette ,hij haar. „En als de vogels hem nu een verklapt hadden, wat er op het pad gebeurd is?" Ze bloosde hevig. „Misschien zullen dezelfde vogels ons dan vertellen, wat er daarginds, op weg naar Nel son House gebeurd is. Jean," gaf ze ten ant woord. „Oef! Jan Thoreau geeft geen lor om die dochter van MacVeigh!" antwoordde Jean, zijn vriend verdedigend. „Ze is mooi." lachte Mélisse „en ik heb zoo juist ondervonden, dat dit de reden is. waarom de mannen ze gaarne ze gaarne mogen lijden, bedoel ik." Zoo trotsch als een pauw stapte Jean voor haar heen en weer. „Ben ik mooi, Mélisse?" bowlde 1 voor 28, O. Abend anon 1 voor 43, van Musscher 3 voor 66, A. van de Bergh 1 voor 27, J. de la Mar 1 voor 11, G. Jansen 1 voor 12, J. Allart 1 voor 22, H. van Vreede 1 voor 0 en J. Bouwes 0 voor 5. De Haarlem-reserves stonden dus voor de moeilijke taak 224 runs te maken en ze schenen het al dadelijk van plan te zijn, want het ope- ningspaar Fortgens—de la Mar begon uitste kend. Vooral de la Mar ranselde het bowlen naar alle kanten. Zoo werd, zonder dat nog een wicket was gevallen zelfs de 100 opgebracht en reeds begon men aan een century van de la Mar te denken, toen hij eindelijk, na 82 runs gescoord te hebben, werd gevangen. Dank zij van Musscher 22 werd het totaal van R.I.O. bereikt, doch het zou nog moeite kosten om dit te overschrijden, daar er op 223 nog 3 wickets vielen, zoodat het tenslotte nog even begon te spannen. De benoodigde run kwam echter tenslotte toch en op 226, voor het ver lies van 8 wickets, werd van verder spelen af gezien. Van de Amsterdamsche bowlers was alleen J. Küster een gevaar voor de batsmen ge weest, hetgeen uit zijn cijfers, 5 voor 37, ook wel is op te maken. Verder bowlden van Gemen 0 voor 46, C. Küster 0 voor 22, Dolman 1 voor 43. J. Vos 0 voor 13 Wolters 1 voor 30 en N. Nagtzaam 0 voor 28. Haarlem II won dezen wedstrijd dus met 3 runs en nog 2 wickets in handen. Flamingo Juniores Tournooi. De uitslagen den dit tournooi luiden: Rood en Wit-A. C. C. 3687 Rood en WitSparta 1 150—75 HAARL. CRICKETBOND. Haarlem 5 wint van Rood en Wit 4. Geheel tegen de verwachting in werd deze wedstrijd door de thuisclub gewonnen, en nog wel met 7 runs en 5 wickets. R. en W. begon te batten, doch met uit zondering van J. Berendsen en D. de Vries, die beiden uitstekend batten lieten zien, faal den alle batsmen op den Haarlem-aanval. Bovengenoemde batsmen scoorden respectie velijk 37 en 20 runs. Met inbegrip van 18 extra's sloot de innings tenslotte op 96 Voor Haarlem bowlden: M. J. Stam 217. P. de Lugt 4—29; J. Elsinger 3—22, P. Kruyt 0—10. Haarlem deed het hierna beter: alle bats- men scoorden ongeveer 10 runs en meer. M. J. Stam kwam er na zwak begin steeds beter in en legde met een score van 33 den grond slag voor de overwinning. J. Wempe 10, J. Elsinger 8 not out. en N. Visser 13 not out, extra's 14. Het totaal was 103 voor het ver lies van 5 wickets. Voor R. en W. bowlden: D. de Jong 340, A. J. H. Elfers 1—29, G. G. Trupp 1—10 en D. de Vries 010. „Ne-e-e-en." „Waarom hij haalde veelbeteekenend de schouders op „waarom heb je dan laatst in de hut „Omdat je zoo dapper bent, Jean. Ik houd van dappere mannen!" „Vond je het dus prettig, dat ik er den vreemdeling van langs gaf?" Mélisse antwoordde niet, doch toen ze weg ging, zag hij een lachende uitdrukking in haar oogen. „Kom terug. Jan Thoreau." neuriede hij zachtjes, terwijl hij naar het magazijn terug ging. „Kom terug, kom terug, kom terug want de kleine Mélisse is een vrouw geworden en bezig te leeren. om haar oogen te gebrui ken Onder de eerste jagers, die met hun pelzen binnenkwamen, bevond zich MacVeigh. Hij vertelde, dat Jan naar het Zuiden was gegaan om zijn jaarlijkschen vrijen dag op Nelson House door te brengen, en Cummins vertelde Mélisse, wie die boodschap meebracht. Hij be merkte de lichte verandering niet op. die in haar gelaatsuitdrukking plaats had. en ging voort: „Ik begrijp het niet van Jan. Hij is hier noo- dig bij het feest. Wist je. dat hij naar Nelson House ging?" Mélisse schudde het hoofd. „MacVeigh zegt, dat ze hem daarginds de betrekking van hoofdbeambte hebben aange boden." ging de agent voort. .Het is vreemd, dat hij mij daar niets van heeft laten weten!" Eerst een week na het groote rendierfeest Engelands Kampioen-Free- hitter. Wellard van Somerset. In de match DerbyshireSomerset, waarin Somerset de Engelsche kampioenen met 1 wicket sloeg, waren de scores: Derbyshire 216 en 200, Somerset 146 en 274 voor 9. So merset, dat gemeenlijk tot de zwakkere coun ties behoort, maar het dit jaar tot de achtste plaats in de lijst van 17 gebracht heeft, had in dezen wedstrijd de overwinning te danken aan Wellard, die niet alleen als bowler (zoo wel fast- als slow-spinbowler) in dit seizoen ver over de 100 wicke.ts heeft genomen, maar bovendien in critieke situaties vaak de over winning brengt door zijn fantastisch free- hitting. In Somerset's tweede innings tegen Derby, blokte hij den eersten bal dien hij kreeg en sloeg de vijf volgende van denzei de over alle voor zes het veld uit. In een uur scoorde hij 86. waarvan zeven zessen en acht vieren. In den loop van dit seizoen heeft Wellard 52 zessen geslagen: 312 runs alleen uit zessen! Hij schijnt den vroeger zoo vermaarden Gil bert Jessop, van Gloucestershire, als freehit- ter nog te overtreffen. Als bowler nam Wellard in deze zelfde match tegen de kampioen-county 9 wickets voor 99 runs. Duitsche oplichter naar Amsterdam uitgeweken? Verdacht van aanzienlijke verduisteringen in Frankrijk. Uit Bordeaux, 30 Aug.: Het blad „France, Bordeaux et Sudouest" meldt, dat ambtena ren van de Süreté huiszoeking hébben verricht bij een Duitscher genaamd Max Kroch, uit Dresden. Hij werkte voor rekening van twee te Londen gevestigde internationale banken en was belast met in Frankrijk fictieve beurs- operaties te verrichten namens cliënten, die dekking stortten. De verduisteringen bedragen 100 millioen francs. Kroch is den nacht voor afgaande aan de huiszoeking verdwenen, en zou naar Amsterdam zijn uitgeweken. kwam Jan te Lac Bain terug. Mélisse zag hem den kant van Churchill afkomen, doch terwijl haar hart opgewonden klopte, vermande zij zich om hem even kalm en onverschillig tege moet te gaan als hij haar zes weken te voren verlaten had. De koelheid van zijn afscheid deed haar in haar hart nog altijd eenigen wrok jegens hem koesteren. Hij had haar niet goedendag gekust; hij had niet eens den laatsten avond met haar doorgebracht. Ze was echter niet voorbereid op den ge heel veranderden Jan Thoreau die langzaam de deur der hut binnenkwam Zijn haren en baard had hij laten groeien, zoodat deze iaatste de gladde wangen bedekte, die hij altijd zoo zorgvuldig geschoren had gehou den. Zijn oogen straalden met een doffen glans van genoegen, terwijl zij hem op stond te wachten, doch zij miste er het oude vuur en het oude geschitter in. Er was iets vreemds in zijn manieren, iets onrustigs in zijn dwalen- den blik, dat den min of meer uitdagenden blos op haar wangen deed verbleeken, voordat een van beiden nog een woord gesproken had. Dezen Jan had zij nooit gekend, en al haar vastberadenheid begaf haar, toen zij hem zwij gend en verwonderd, met uitgestoken handen tegemoet ging. ,Jan!" zei ze. Haar stem trilde, haar lippen beefden. De oude vleiende uitdrukking was weer in haar oogen. en daarvoor boog Jan zijn ongekamd hoofd, en drukte hij haar handen stijf in de zijne. Eenige ©ogenblikken heerschte er stilte en in die oogenblikken schenen zij zich mijlen Nooden der Tijden. Een opgewekt mede-lezer rijmt voor u: We leven tegenwoordig in benarde tijden. In Spanje is men elkander aan 't bestrijden. In Palestina is ook zoo iets aan de hand; Dat las ik tenminste in de krant. De Rooden en de Witten Willen allebei op de troon gaan zitten. Men gooit bommen, over en weer. Kanonnen bulderen, keer op keer. Maar ook Nederland heeft ongemakken. Zooals twee pythons, die zoo maar de biezen pakken. In Durgerdam heeft men een spinnenplaag, Overal zijn spinnen, op iederen schoorsteen, boom en haag. Men heeft echter spreeuwen laten halen. Die heelemaal niet om zoo'n plaag malen. Want iedere spin Die slikken ze in. De bekende groene muggen zijn weer op komen dagen. Om nu de Urkers en Markers te plagen. Toen ik laatst was op de Zuiderzee, Kreeg ik ook mijn portie mee. Ik was er heelemaal van ontdaan, En ben toen gauw weer teruggegaan Lezer, leert uit dit vers nu niet. Dat de wereld is vol verdriet Want de Aarde draait nog steeds in 't rond En ik vernam laatst uit eens professors mond, Dat zij nog nooit heeft gestaakt, Wat mij nogal hoopvol maakt. MICHIELTJE. Oud-vlieger Van Meel gehuldigd. Duizenden te Tiel op de been. Een waarlijk grootsche huldiging bereidde de Oranjevereeniging van Tiel Zaterdag den oud-vlieger van Meel. Het is dit jaar namelijk een kwart-eeuw geleden, dat de Federation Aeronautique Internationale hem als den eer sten Nederlander het verzwaarde vliegbrevet uitreikte. Tegen 12 uur ronkten vliegtuigmotoren bo ven de stad. Het waren sportvliegers, die acte de presence gaven. Hoe het ook zij, hun trom melenden roffel deed herinneringen wakker worden. Men haalde momenten op van een kwart eeuw terug, toen Marinus van Meel met zijn zelfgebouwd vliegtuig de goegemeente naar de Waal opriep. Komende van Rotterdam per auto-giro- toestel, bracht de heer van Meel te Nijmegen een groet aan zijn daar wonenden vriend, Adriaan Mulder, ook een der eerste vliegeniers die thans ziek is. Toen de heer v. Meel te Tiel geland was, werd hem een grootsche huldiging bereid. Toekomst der academisch ge vormden. Rede op de vergadering van leeraren bij het M. O. In de algemeene vergadering der Algemeene Verëeniging van Leerai'en bij het middelbaar onderwijs heeft de heer W. de Lange, lid van het hoofdbestuur, een rede gehouden over de toekomst der academisch gevormden, naar aanleiding van het rapport der commissie- Limburg. Nadat de spreker in het kort de werkwijze der commissie had geschetst, deelde hij de re sultaten mede van het statistisch onderzoek aangaande den omvang van de werkloosheid der academisch gevormden, in het bijzonder van die der leeraren. Spreker behandelde vervolgens de maat regelen, welke door de sub-commissie zijn voorgesteld, om de vraag naar leeraren te ver- grooten. Verschillende van deze maatregelen hebben de instemming van den spreker, b.v. de vrijwillige vervroegde pensionneering, het ver bod van lesgeven door gepensionneerden, als mede de door de commissie voorgestelde mo gelijkheid, dat oudere leeraren vrijwillig van een aantal uren afstand zouden kunnen doen, zonder hun garantie of hun pensioenaanspra ken in gevaar te brengen. Spreker bestreed echter ten scherpste de voorgestelde wijziging van de salarieering, waarbij splitsing van betrekkingen in de toe komst financieel gemakkelijk gemaakt zou worden. Spreker achtte dit voorstel een ge vaar voor de positie van den leeraar en onder schreef daarom ook volkomen de in het rap port zelf genoemde bezwaren tegen den maat regel. Tenslotte wijdde spreker uit over de reactie van de werkzoekenden op het rapport-Lim burg en over de algemeene perspectieven dei- academici Op de inleiding volgde een leven dige discussie, waaruit de belangstelling van de leeraren voor het behandelde vraagstuk bleek. De voorzitter bracht den inleider dank voor zijn helder betoog. Deze woorden werden door de vergadering door krachtig applaus onderstreept. Tenslotte werd een motie aangenomen, waarin aangedrongen werd: 1. Op intrekking van de spelling Slotemaker; 2. Op invoering van eenzelfde spelling in re- geeringsstukken en bij het onderwijs. ver van elkander te verwijderen. Ten slotte verbrak Jan het stilzwijgen. „Ik ben blij, je weer te zien. Mélisse. Het lijkt een heelen tijd geleden, dat ik wegging!" Hij sloeg de oogen op. Het meisje deinsde onwillekeurig terug voor zijn blik en Jan liet haar handen los. Tevergeefs zocht ze naar den ouden liefdegloed de oude kameraadschap. Onnaspeurlijk, geen zichtbare emotie ver radende. ging zijn blik van haar naar de viool, die aan den muur hing. „Ik heb in zoo lang niet gespeeld," zei hij, zich van haar afwendende. dat ik geloof, dat ik het heelemaal verleerd heb." Hij nam het instrument van den haak en liet zijn vingers onhandig over de snaren glij den. Tusschen zijn een halven inch langen baard schitterden haar zijn tanden tegen, toen hij zei: „Ach, jij moet nu maar liever voor mij spe len, Mélisse! Jan Thoreau heeft het vergeten." Hij reikte haar de viool over. „Nu niet Jan," zei ze met onzekere stem. „Vanavond zal ik voor je spelen." Ze ging naar de deur van haar kamer, en bleef daar een oogenblik aarzelend staan met haar rug naar hem toe. „Kom je vanavond bij ons eten. Jan?" ..Zeker, Mélisse, als je er op gerekend hebt." Toen zij de deur dicht deed, hing hij zijn viool weer op en verliet de hut Jean de Gra- vois en Iowaka stonden op hem te wachten en Jean snelde over het open gedeelte naar hem toe. „Ik kom je mijn scheermes te leen aanbie den," riep hij vroolijk. „Iowaka zegt, dat de DANSPAAR KARINSKA-RILBER IN DEN STADSSCHOUWBURG Aan de voorstellingen van de Wiener Revue „Alles für Herz" op 31 Aug., 1 en 2 September in den Stadsschouwburg, wordt extra-mede werking verleend door het danspaar Karins- ka-Rilber. Madame Karinska was jarenlang prima-ballerina aan de Opera te Petersburg in Warschau. In een speciaal danstableau „Mar- chen vom Donaustrand" maakt zij haar be roemden doodensprong van een hoogte van 10 M. in de armen van haar partner. Het principe van de zaak. door JOHN BEVERLEY. „Waarmee kan ik u van dienst zijn?*, vroeg de jonge verkooper van het waren huis „Alles voor Iedereen" en keek de dame aan den anderen kant van de toonbank vriendelijk aan, gedachtig aan de stelregel van de zaak: „wees steeds vriendelijk jegens de klanten, gij zult daardoor uw omzet ver- grooten". „Ik wil een jongen van acht jaar een ge schenk geven", zei de dame peinzend, „maar het mag niet te duur zijn. Het moet echter ook niet den indruk maken, dat het in een vliegende winkel gekocht is. Het moet op voedende waarde bezitten en het kereltje toch plezier verschaffen. Het moet „Ik begrijp mevrouw volkomen. Wat u zoekt is een kinderfluit merk „Rattenvanger". Het kweekt in het kind een muzikaal gevoel en amuseert het bovendien. Geen mensch kan raden, dat deze fluit zoo spotgoedkoop is en in de prijsklasse van vijf shilling valt". Hij pakte het instrument in en wees de dame de cassa. Na een paar seconden stond zij weer voor hem. „Ik heb er nog eens over nagedacht", begon zij aarzelend, „de jongen zal den heelen dag lawaai maken en zijn ouders zijn toe hal zoo nerveus. U moet het ding terugnemen. Ik heb het trouwens nog niet betaald". „Ik kan het helaas niet terugnemen, me vrouw, dat is tegen het principe van onze zaak. Maar ik kan het wel inruilen tegen een artikel van dezelfde waarde. Wilt u even hier zien?" Gedachtig aan de stelregel der zaak: „snél heid is niet bovenmenschelijk", spreidde hij voor de dame in een oogwenk een schat van kinderspeelgoed uit. „Indien ik zoo vrij mag zijn u te adviseeren, mevrouw, dan zou ik u een voetbal aanbevelen. Sport staalt het lichaam van het kind en bereidt het voor op den levensstrijd. Bovendien kan het niet in huis voetballen en spaart het dus de zenuwen van zijn ouders". „Maar een voetbal is zooiets onpersoonlijks" merkte de dame op. „Dat moet mevrouw toch niet zeggen", aldus de verkooper op zijn beleefdste toon, hoewel hij, als enthousiast voetballer eenigs- zins beleedigd was. Nu pakte hij de bal in en zag tot zijn ge ruststelling dat de klant zich -weer naar de cassa begaf. Maar kort daar voor hield zij haar pas in en keerde terug. „Nee, dat is toch niet in de haak", zeide zij, „de jongen zal den heelen dag buiten spelen, zal niets leeren en opgewonden naar huis komien. U moet den bal terugnemen". „Terugnemen is helaas niet mogelijk", antwoordde de be diende en zijn glimlachje was een beetje gedwongen, „dat is tegen het principe van onze zaak. Misschien wilt u het tegen iets van gelijke waarde ruilen". En zij ruilden. Een boek van Karl May was slecht voor de fantasie van het kind, een vl'indernet te wreed, een klappertjespistool te gevaarlijk enzoovoort. Tenslotte werd men het eens over een nieuw kinderboek: „Het lieve Bijtje". De dame pakte het boek aan en wilde de zaak uit stevenen. Voordat zij de deur uit was haalde de verkooper haar in. „Mevrouw vergeet het boek te betalen", fluisterde hij. De door de zaak geëisc'hte beleefdheid viel hem al erg moeilijk. „Het boek", vroeg de dame verbaasd. „Moet ik het boek betalen?" Zweetdruppels stonden op het voorhoofd van den verkooper. „U heeft het toch ge kocht!" „Zeker, maar daarvoor heb ik u toch de voetbal teruggegeven". „Dat is de zelfde prijsklasse. „Betaalt u dan de voetbal". „Voor de voetbal heb ik de fluit teruggegeven". „Wel nog aan toeDan betaalt u eenvoudig de fluit". „Maar de fluit heb ik toch niet ge kocht". De mond van den verkooper ging van ver bluftheid wijd open. In zijn hoofd ging alles aan het draaien. Zelfs de stelregel van de zaak, dat beleefdheid voor recht gaat. raakte op de achtergrond. „U bent een onuitstaan baar wezen", hijgde hij tenslotte en voelde zich zeer en zeer opgelucht. De dame was buiten zichzelf„Wat heeft u daar gezegd? Ik ben een onuit staanbaar wezen? Wilt u dat wel eens on middellijk terugnemen!" „Dat kan niet", antwoordde slapjes de verkooper, „dat is tegen het principe van onze zaak. Maar ik kan het wel tegen iets van dezelfde waarde inruilen". SOH. Jagers je voor een beer zullen aan2ien." „Een baard is goed om zwarte vliegen af te weren," antwoordde Jan. „Het wordt langza merhand zomer, en de zwarte vliegen hebben het altijd op mij begrepen. Laten we het pad een eind opgaan, Jean. Ik wou eens met je praten." Op een plek waar het sparrenhout gedund was geworden, gingen zij tegenover elkaar zitten. Jan sprak Fransch. „Ik ben een heel eind ver geweest sinds ik Lac Bain heb verlaten," zei hij. „Eerst ben ik naar Nelson House gegaan en van daar naar de Wholdaia. Op Nelson House heb ik ze aangetroffen maar niet aan de Wholdaia." „Wat?" vroeg Jean, ofschoon hij heel goed wist wat de ander bedoelde. „Mijn broeders. Jean de Gravois," antwoord de Jan, zijn lippen wegtrekkende, zoodat zijn tanden blikkerden in een hoonenden glimlach. „De duivel hale Croisset. dat hij je verteld heeft, waar ze zaten!" mompelde Jean bin nensmonds. „Op Nelson House heb ik er twee gezien." ging Jan voort. „Een van de twee is half idioot, en de ander hij haalde de schouders op „is nog erger. Petraud, een van de twee. die aan de Wholdaia geweest zijn is den vorigen winter vermoord door een Cree-vader omdat hij zijn dochter aangevallen had. De ander is verdwenen Jean bleef zwijgen, het hoofd voorovergebo gen. het gelaat in de handen rustend. (Wordt vervolgd.) Rood en Wit 3—C. V. H. 4. Rood en Wit wint de toss en gaat eerst batten. Reeds op drie is het openingspaar verdwenen, maar dan weten Poederbaek en Nijhuis stand te houden. Als het totaal 23 is moet ook Nijhuis vertrekken voor een har de 10. Er vallen nu weer een paar wickets, totdat M. Kruyff en Faber weer de noodige steun aan Poederbach weten te geven, die nu keurig staat te spelen. Van Saase wordt o.a. in één over door hem voor 14 runs weg geslagen. Op 72 valt zijn wicket voor een goede 33 (5 x 4). De innings is nu spoedig afgeloopen en het totaal wordt met inbegrip van 11 extra :s 79. Bowlingcijfers C.V.H.: Vogelsang 118, Ser- vaas 429, v. Saase 521. C.V.H. wist, het hierna slechts tot 43 te brengen. Alleen F. Jacobs wist met .14 not out de dubbele cijfers te bereiken. De rest bracht er heel weinig van terecht. Van Aken had een groot aandeel in dit succes en zijn cijfers van 519 waren ook volkomen ver diend. De andere wickets waren voor Faber en deze had als cijfers 416. Verder J. Nij huis 05. Extra's 3. Rood en Wit wint dus haar laatste wed strijd met 36 runs op de eerste innings I. C. NederlandI. C. Engeland. Zaterdag en Zondag werden te Noordwijk de tenniswedstrijden tusschen de Internationale Club van Nederland en die van Engeland ge speeld. Nederland heeft geen enkelen wedstrijd ge wonnen. De wedstrijden worden heden be ëindigd. Rosemeyer wint den Grooten Bergprijs. Zondag is voor de twaalfde maal op het cir cuit van Schauinsland nabij Freiburg de auto mobiel wedstrijd om den grooten prijs van Duitschland verreden. Het parcours heeft een lengte van 12 K.M. en een verval van 800 Meter. Er werden enorme snelheden bereikt, waarbij het absolute baanrecord, dat op naam stond van Hans Stuck, met een gemiddelde uursnelheid van 88.7 K.M. driemaal werd ver beterd. In totaal sneuvelden niet minder dan achttien records. Winnaar werd Rosemeijer op auto-union, die op schitterende wijze reed, met een gemiddelde uursnelheid van 90.1 K.M. De heer C. H. Vrugt heeft zijn zilveren scheidsrechtersjubileum gevierd en deze sympathieke Haarlemsche arbiter werd deswege door R. C. H.'s voorzitter, den heer Scheen, terecht gehuldigd. Naast den heer Scheen Heemstede's burgemeester Jhr. J. P. W. van Doorn, naast den heer Vrugt de aanvoerder van Velox met den zoo juist uit handen Van den burgemeester ontvangen zilveren molen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 10