Haarlem viert opgewekt Koninginnedag. DTNSDAC. 1 SEPTEMBER 1936 HAARLE M'S D A G B E A D Vele vermakelijkheden van verschillenden aard. al kan men het grasveld tusschen Gouvernementsgebouw en Hertenkamp uit den aard der zaak bezwaarlijk een ideaal ruiterveld noemen, toch hebben de landelijke ruitervereenigingen er dezen middag een demonstratie ge geven, die het aanzien ten volle waard was en die aan de propaganda voor de prachtige paardensport het hare heeft bijgedragen. Rijden „a la flêche", een fraai nummer op het ruiterfeest aan de Paviljoenslaan te Haarlem. Groote drukte in de stad. De verjaardag van de Koningin is in Haarlem met groote opgewektheid gevierd. In de morgenuren heerschte reeds alom in de stad een vroolijke stemming, zooals wij gisteren nog konden melden. Des middags en des avonds nam de feestvreugde nog steeds toe en de Vereeniging Koninginnedag kan tevreden zijn over de Haarlemsche feesten, zooals die door haar georga niseerd waren. Het programma, dat deze actieve vereeni ging had samengesteld was dan ook wel goed verzorgd. Kermisvermakelijkheden, kinder feesten. ruiterdemonstraties, openluchtbios coop, vuurwerk, concerten en muzikale wande lingen en wat al niet meerdaarvan heb ben de Haarlemmers gisteren kunnen genieten. En Z:j hebben dat gedaan! Overal was 't even druk en jong en oud heeft den nationalen feestdag op uitbundige en toch waardige wijze gevierd. Bij feestvreugde hoort toch wel in de eerste plaats muziek. Daar ontbrak het dan ook niet aar. Draaiorgels bij de vleet, harmonica-, vcoi- en andere virtuozen liepen er ook ge noeg rond in Haarlem's straten, maar daaren boven was er voor muziek van anderen aard gezorgd. Den geheelen dag concerteerden ver schillenden muziekcorpsen op diverse punten van de stad of trokken met vliegende vaandels en slaande trom door onze straten. Op de Groote Markt was van 's middags 1.30 uur tot 's avonds half twaalf vrijwel doorloo pend muziek. Achtereenvolgens speelden daar in de muziektent het Politiemuziekcorps on der directie van B. D. Peters, Arti et Religioni (dir. Frits Dekker), Haarlem's Fanfareorkest (dir. Henri Schulpzand), Spaarndam's Fanfa recorps Crescendo onder leiding van F. Dek ker en de Harmonie Crescendo (dir. H. W. Hof meester). Voor de voortreffelijke muziek van deze Haarlemsche corpsen was steeds de be langstelling zeer groot. Is dit misschien een be wijs, dat dergelijke concrten op onze Groote Markt veel vaker gegeven kunnen worden? De Corpsen deden op hun muzikale wande lingen de Haarlemsche straten weergalmen van hun opgewekte marschen. Alle stadsdee- len kregen daarbij een beurt. Door het cen trum. waar natuurlijk de grootste drukte heerschte, maakte Harmonie-Crescendo, Arti et Religioni, Kunstgenot, Spaarndam's Fanfa recorps Crescendo eenige malen een rond gang. Haarlem-Noord werd bezocht door het corps St, Caecilia en Haarlem-Oost door Utile Dulci, welk corps onder leiding van zijn diri gent H. A. Haas tevens des avonds op het Nagtzaamplein concerteerde. De feestvierders, die van muziek hielden, hebben dus hun hart kunnen ophalen, Voor hen werd de dag besloten met een indrukwek kende taptoe op de Groote Markt, die zich wel uitstekend voor een dergelijk plechtig en fan tastisch muziekevenement, leent. De taptoe werd uitgevoerd door Harmonie-Crescendo met tamboers en pijpers. Vermakelijkheden alom in de stad. Maar ook zij, die op Koninginnedag nu eens alle ernst op zij willen zetten en alleen maar willen juichen en joelen en vroolijk zijn, wis ten in Haarlem gisteren den weg te vinden. De verschillende café's. van de kleinste tot de grootste werden druk bezocht, maar boven dien en eigenlijk vóór alles was er de kermis. De kermis, die, al duurt zij maar één dag, die sfeer brengt, die zoo onvergelijkelijk gezellig is en die ons in een zoo wonderlijke stemming brengt. Het oog wordt geboeid door de kleu rige bombastische tentdoeken en draperieën, de koddige opschriften en de ij dele flonkering van „echt" goud en kristal. Het oor vangt een cacofonie van de meest uiteenloopende gelui den op. En al mag dat niet altijd even wellui dend klinken, typisch en opwindend is het zeer zeker. Gillende en snerpende sirenes en eentonig gebel van de draaimolens, lieesche stemmen van straatverkoopers en van por tiers (U kent het genre: Boeren, burgers en buitenlui), gejengel van een gezellig „piere ment", gejoel en gelach van een langzaam voortschuifelende menigte. Ook de vreemdste geuren waren er rond op een kermis. Poffer tjes en gerookte paling hebben allebei wel een zeer eigendommelijke geur, daarbij komen dan nog de olielucht van walmende lampen en zoo nu en dan de scherpe kruitlucht van een voet zoeker (hoewel het afsteken van vuurwerk verboden is). Kortom, al deze sensaties biedt de kermis en alleen al een wandeling langs de rijen tenten en molens, autoracebanen en wat dies meer zij, is een genoegen. Honderden en nog eens honderden hebben daarvan dan ook een dankbaar gebruik gemaakt en zij lie ten het niet bij een wandeling. De een stapte eens in een zelf-bestuurbaar autotje, de ander prefereerde een tochtje in de caroussel, een j derde zocht weer een andere vermakelijkheid uit. En dan zijn er altijd nog enthousiasten, die over een wel-gevulde portemonnaie be schikken, die overal ,.in" geweest willen zijn. De kermisvermakelijkheden waren, als van ouds, te vinden op de Nassaulaan. de Ged. Oude Gracht, de Ged. Raamgracht en het. Wilsonsplein, wat de binnenstad betreft. Haarlem-Noord had zijn eigen ..Kermis" op het Pretoriaplein en in Haarlem-Oost was het vermaakccntrum aan de Zomerkade gelegen Hier waren bovendien nog eenige andere at tracties, zoodat deze wijk van Haarlem wel heel troed bedeeld was. In de eerste plaats hebben velen 's avonds genoten van een open lucht-bioscoopvoorstelling, die daar gegeven werd. Het programma, dat verzorgd werd door de HAVO-Filmmaatschappij en dat o.a. een mooie documentaire film bevatte, getiteld: „Oranje en Volk in 1935", viel zeer in den smaak bij het publiek van deze allergrootste door geen wanden en dak afgesloten bioscoop. De tweede extra-attractie, die het Oosten der stad had, was de groote dansvloer, die aan de Zomerkade was gelegd, waar van 's middags 5 tot het middernachtelijk uur de paartjes rondzwierden, eerst in het daglicht, en toen het schemerig werd in de fantastische kleu rige verlichting, die ontstoken werd. Of er iemand geweest is, die in die zeven uren geen dans heeft overgeslagen, dat zouden wij niet durven zeggen. Muziek en vermaak, die twee voornaamste factoren om een feestdag te doen slagen, daaraan het 't dus niet ontbroken op dezen Haarlemschen Koninginnedag-1936. Openlucht-uitvoering op het Teylerplein. Tot de feestviering in Haarlem-Oost be hoorde ook een openlucht-uitvoering op het Teylerplein. Er was een primitief podium met een bosch décor opgeslagen en op dat podium werd de klucht „Piet de Leugenaar" van Herman Smits opgevoerd. Deze voorstelling was in de eerste plaats bestemd voor de kinderen, die dan ook de eereplaats binnen het door een touw afge sloten gedeelte van het plein hadden; de ver dere belangstellenden moesten zich achter het touw een plaats zoeken. Binnen de afsluiting was ook het muziek corps „Utile Dulci" aanwezig, dat den middag met eenige aardige en bekende nummers op luisterde. De opvoering van Herman Smits' klucht had een groot succes, dat voor een niet gering deel te danken was aan het uitmuntende spel van den schrijver, die niet minder dan twee rollen voor zijn rekening had genomen en in beide heel goede dingen deed. Als Jan Klaassen was hij een echte kluchtspelfiguur en als rechter gaf hij op voortreffelijke wijze een mengeling van gestrengheid en goedhartigheid. Hij werd o.m. zeer verdienstelijk terzijde ge staan door Henk Smal als agent en Martien van Delden als Zeeuwsche boer en die andere boer, die den dief van zijn paard al maar „in de kast" wilde hebben, gaf een heel aardige charge. Vergeten wij ook niet te noemen die bekende, jeugdige kracht van Martien van Delden's Revuegezelschap, die nu de rol van Piet den Leugenaar uitbeeldde en dat met de van hem bekende, voor zijn leeftijd zeer vrij moedige wijze, lang niet onverdienstelijk deed. Ook de ondere jongensrol werd aardig ge speeld. Deze klucht-voor-de-jeugd heeft ook een paedagogische strekking: zij leert dat eerlijk het langst duurt en prijst de deugd der ver gevensgezindheid aan. Zooals gezegd: het succes was groot en wel verdiend; welvoldaan verlieten jeugd en oude ren het Teylerplein, om het feest elders te gaan voortzetten. Optocht van de Oranje-garde. In de middaguren maakte de Christ. Oranje- vereeniging „Prins Willem I" .een wandeling met muziek. Een optocht van eenige honder den personen met muziek der Oranje-garde en vlaggen trok van de Pijnboomstraat, via de Marnixstraat, Velserstraat. Ostadestraat, Schotersingel. Kenaupark, Kinderhuisvest, Wilhelminastraat. Van Eedenstraat en de Tem peliersstraat naar het gebouw van den Haar lemschen Kegelbond, waar de Oranjefilm en eenige andere filmpjes werden vertoond. Concours-hippique aan de Paviljoenslaan. Een concours-hippique binnen de grenzen van onze gemeente is onge twijfeld een unieke gebeurtenis en daarom was het dan ook niet te ver wonderen, dat tallooze stadgenooten Maandagmiddag naar de Paviljoens laan getrokken waren om dit sportieve evenement bij te wonen. Het is voor hen geen teleurstelling geworden, want Binnen een fleurige omheining van vaan dels en wimpels hielden de dames en heeren der verschillende rijvereenlgingen te omstreeks half drie hun intocht. Een intocht, die inder- id een „joyeuse entrée" werd, zoodat het contact tusschen ruiters en publiek spoedig tot stand gebracht was. In een fraai défilé stelden de deelnemers zich aan het publiek voor. Vormde die inleiding een tafereel van statigheid en elegance, al spoedig kregen de toeschouwers de gelegenheid een stukje humor uit de wereld van de paardensport te beleven, met name de stoelenrace. In den huiselijken kring pleegt dit aardige spel zonder paarden reeds tot de dolste situaties te leiden en men kan zich dus indenken, dat zoo'n groepje rond cirkelende ruiters voor nog grooter problemen komt te staan, wanneer de muziek stopt en elk van zijn hoogen zetel afspringt om met paard en al te trachten een stoel te bemach tigen. Dit nummer sloeg begrijpelijker wijs ge weldig in bij het publiek, evenals het nummer, dat achtereenvolgens bestond uit een race van de rijdsters en rijders van hun viervoeter, het opzadelen en bestijgen van het dier. gevolgd door een ren naar het uitgangspunt, waarbij en passant nog afgestapt moest worden voor het opsteken van een „piraatje". Daarnaast boekte een drietal jongelui veel succes in het provisorische hypodroom, dat ons even in circussfeer bracht. Dit waren aardige staaltjes van acrobatiek, niet al te gewaagd, doch cor rect van uitvoering. Tegelijkertijd lieten eenige andere deelnemers buiten het „hypodroom" soortgelijke verrichtingen zien. En daarbij bleef het niet. Nog veel schoons stond het publiek te wachten. Daar was de sierlijke rit a la flêche, daar was de voltige. Eens te meer bewonderde men de volgzaam heid en de intelligentie van het paard, dat men wel de schoonste overwinning van den mensch heeft genoemd. Terecht vestigde wachtmees ter De Munnik er voor de microfoon de aan dacht op, dat alle deelnemende paarden dage lijks in het landbouwbedrijf werkzaam zijn. waardoor de prestaties wel in een bijzonder licht komen te staan. Doch het meest van al leefde het publiek toch mee met het springconcours, dat eerst in groepsverband en daarna individueel werd verreden. Met hoeveel duidelijk waarneem bare spanning volgden de toeschouwers en speciaal de jeugdigen onder hen! niet het verloop van elke race! Vooral wanneer het dubbele hek aan de beurt kwam. waar zoo menige viervoeter halverwege aarzelde. Het leek wel of de hindernissen tegelijkertijd ook dopr de omstanders genomen moesten worden, want na elk goed genomen obstakel ontsnapte» er aan de rijen om het veld een gemeenschap pelijke zucht, die duidelijk de algemeene span ning verried. Dit springconcours met zijn vele emoties vormde inderdaad een fraaie apo theose van het uitstekend geslaagde feest. Tot slot schaarden alle deelnemers zich te paard voor de eere-tribune, waarna de voor zitter van het Centrum-Comité van de Ver eeniging Koninginnedag allereerst het woord voerde. Hij dankte allen, die hadden bijgedra gen aan het welslagen van het concours, de autoriteiten, de organisatoren, de ruiterver eenigingen. de jury, enz. hartelijk voor hun medewerking en sprak over den hechten band, die Nederland en Oranje bindt en moet blij ven binden. Vervolgens had de prijsuitreiking plaats, die geschiedde door den Burgemeester van Haarlem, den heer C. Maarschalk van Eg- mond en Rinnegom. In een korte speech richtte deze zich tot de prijswinnaars en -win naressen om daarna de koppen der triumfee- rende paarden van de eerelinten te voorzien. Het feest werd met het spelen van het „Wil helmus" afgesloten. Nog zij gemeld, dat zich onder de aanwezi gen op de eeretribune bevonden jhr. mr. A. Röell, commissaris der koningin in de provin cie Noord-Holland, eenige wethouders, ver scheidene raadsleden, en het bestuur van de Vereeniging Koninginnedag. De leiding van het concours-hippique was in handen van den heer A, de Munnik, wacht meester der huzaren; de algemeene leiding berustte bij de heer F. Duyn. Muzikale medewerking werd verleend door het corps Harmonie Crescendo. De Ronde van Haarlem-Noord. Als onderdeel der festiviteiten der Oranje feesten was door den Oranjebond Haarlem- Noord een ronde georganiseerd voor wielren ners. Dit deel van het programma is bui tengewoon geslaagd, dank zij de uitstekende voorbereiding in de allereerste plaats van den secretaris Haarlem-Noord, den heer R. J. L. Warnars; maar ook komt een woord van dank toe aan den Ongevallen Dienst en de motorclub „Haarlem" welke het hare er toe bijdroegen, dat alles uitstekend slaagde. Geen enkel ongeval van beteekenis kwam voor en de wedstrijden werden van het be gin tot het einde door een zeer groot en en thousiast publiek gevolgd, Het technische gedeelte werd verzorgd door de 4 Haarlemsche wielerclubs onder leiding van den heer Jan ten Hove welke zorgde voor een uitstekende regeling. Alle renners zoowel de beginnelingen als de nieuwelingen en de amateurs en onaf- hankelijken reden een zeer sportieven wde- strijd. Bij de beginnelingen onderscheidde zich in het bijzonder Valkman maar ook Koelemey en Vonk dienen genoemd te worden. Bij de nieuwelingen won R. Hessels op fraaie wijze van een groep renners. Hierin werden Jansen en Siebeling 2e en 3e. Bij de amateurs en onafhankelijker! <r>ng De groote belangstelling rondom de Hertenkamp tijdens het vuurwerk. het ook zeer warm toe doch uiterst sportief en correct. Aanvankelijk namen na eenige ronden Peetoom, Droste, v.Wees de leiding en volgden de Best en v. d. Heyden. v. Wees moest het eerste lossen, daarna Drost en ging Peetoom alleen aan den kop en won met grooten voorsprong. Schaper werd 2e en Jongeneel 3e. Luide toegejuicht door het publiek reden de winnaars Valkman, Hessels en Peetoom met bloemen getooid hun eere-ronde. De totaal uitslag was: Beginnelingen: 1 Valkman. 2 Koelemey. 3 Vonk, 4 Sprundel, 5 v. Ees. 6 de Winter, 7 Beeldman. 8 Veen, 9 Malsen, 10 Cleef, 11 Peetoom. 12 Bouman. Nieuwelingen: 1 Hessels. 2 Jansen, 3 Sie beling. 4 Lichthout, 5 Drogtrop, 6 y. Nes, 7 de Vos, 8 Jansen. Amat. en onafh 1 Peetoom. 2 Schaper, 3 Jongeneelen, 4 Rusman, 5 Th. Drost, 6 Buis, 7 Burger. Kerkdienst in de Groote Kerk. Georganiseerd door de Christelijke Oranje- vereeniging „Prins Willem I" is Maandag avond in de Groote Kerk een bijeenkomst ge houden. Ds. A. M. Boeyenga sprak een openingswoord, waarna dr. H. D. van Broekhuyzen, gezant van Zuid-Afrika het woord kreeg, die in zijn lands taal een feestrede uitsprak. ,.De rechtgeaarde Afrikaner voelt nog steeds met Koningin Wilhelmina en Nederland mee. In hem leeft de herinnering aan de dagen van het bezoek van president Kruger aan Neder land. Daarom noemde spr. het een voorrecht samen met de Nederlanders te kunnen feest vieren en namens de Zuid-Afrikaansche natie de Koningin hulde te brengen. Dr. Van Broekhuyzen bracht de moeilijk heden van het Zuid-Afrikaansche volk in her innering, welks geschiedenis nauw met de Ne- derlandsche samenhangt. Hij noemde de na men van verschillende Nederlandsche pioniers in Zuid-Afrika, o.a. Jan van Riebeek, aan wier tijd zooveel herinneringen bestaan. Aan de hand van historische feiten schet ste spr. de verbondenheid van de Zuidafri- kaansche staten met het Oranjehuis en den trouw der Zuidafrikaners. Honderden kinderen luisteren naar de avonturen van „Piet de Leugenaar" op het Teylerplein, De wegwedstrijden in Haarlem-Noord. In het tweede gedeelte van zijn rede, die door gezang werd onderbroken, kwam de Zuidafrikaansche gezant terug op Kruger's bezoek aan Nederland. Wat Koningin Wilhel mina in dien tijd voor de Zuidafrikaners heeft gedaan, noemde spr. een heerlijke gedachtenis. Zij is voorbeeld voor u als moeder en vorstin. Voor het Afrikaansche volk bestaat het ge vaar steeds meer te verengelschen. Daarom moeten wij de Zuidafrikaansche taal, eigen lijk de Nederlandsche versterken." Op ver makelijke wijze sprak dr. Van Broekhuyzen over het verschil tusschen het Nederlandsch en het Zuidafrikaansch, dat gesproken wordt in een gebied van duizenden kilometers, in het dagelijksch leven, in het parlement. Spr. be schreef de aanhankelijkheid van den Zuid- afrikaner aan zijn Hollandsche taal, wat hij met tal van geestige voorbeelden uit eigen ervaring illustreerde. Hij eindigde met God te danken voor hetgeen hij door de Koningin ook voor Zuidafrika had gedaan. Tot slot werd het Wilhelmus gezongen. Piet Halsema begeleidde de gezangen op het orgel terwijl ook een bazuinblazer begeleidde. Het vuurwerk. Toen, tegen halftien, stroomden de duizen den naar de hertenkamp, dromden daar sa men om te kijken naar dat traditioneele, nooit veranderende, en toch steeds geliefde schouw spel van het vuurwerk. Men spot er mee, op klaar-lichten dag Dan zegt men: „ptssss, Boem!Hè. wat mooi!" Maar op een Koninginnedag trekt men een ander gezicht aan, voelt men zich een ander, een losser, een blijder mensch, dan schaamt men zich niet om te gaan kijken naar het be spotte ge-pstt-boem. Dan zegt men oprecht en zonder grappigheid toch weer „Hè, wat mooi", als het mooi is of „Hm!" als het niet goed gaat. Dan slaakt men de kleine en groote gillen en gilletjes mee, die opstijgen, als een vuurpijl mislukt, een draaiende zon of een wa terval wat al te kwistig de brandende stukken pyrotechniek rondstrooit. Duizenden waren gekomen. De grasvelden stonden dicht bezet en al die ontelbaar vele gezichten werden grillig verlicht door het wit- heldere, soms weer roode of groene licht. En telkens klaterde een dankbaar applaus, wan neer een stuk een bijzondere hoeveelheid mis baar had gemaakt. Tot steeds meer stellages nog slechte de rookende overblijfselen droegen en nog slechte het groote stuk over was. Dan, opeens, schieten van alle kanten de vurige slangen omhoog, dan knettert het overal en stijgt een dichte rook op. En uit die rook wordt langzaam een opschrift zichtbaar HET op schrift van jaren en jaren, zoolang als het vuurwerk en de feestdagen met elkaar in ver band staan. „Leve de koningin". Een schamel Wilhelmus wil zich loswringen, doch het blijft bij enkele dunne stemmen, de groote menigte komt niet los en gaat zijns weegs. Tusschen de boomen wordt het weer stil ler, de vogels, die in wilde angst gevlucht zijn, toen het plotselinge en helsche geraas los barstte, keeren terug, zoeken fladderend den weg tusschen de donkei-e takken. Het is er weer stil en slechts zachte stem men fluisteren, maar niet meer over het vuur werk Te Spaarndam. By de kinderspelen, waarover wij Maandag reeds schreven, heeft een goochelaar de jeugd geruimen tijd bezig gehouden. Tot slot ontving elk kind een cadeautje met een zakje versnapering. Om 2 uur werd met ringrijden begonnen waarbij mej. Rijkje Kooien den lsten prijs be haalde; 2de prijs mej. Sjaan Ruijgvoorn 3e prijs mej. Tiny Jukes. Heeren 1ste paijs J. van Vliet; 2de prijs Arie Klomp; 3de prijs Leo Goebert. Zakloopen voor heeren 1ste prijs J. van Vliet; 2de prijs A. Klom; 3de prijs Leo Goebert, prijs voor bijzonder costuum Han Onderweegs. Vervolgens bloempotloopen voor dames 1ste prijs Plona Balm; 2de prijs Rika Rademaker, 3de prijs mej. C. Harskamp. Te 8 uur werd het publiek bezig gehouden door den goochelaar den heer Munsterman van Santpoort. De draaimolen van den heer Koek van Be verwijk was den geheelen dag de burgerij een welkome gast. Met een slotwoord van den voorzitter der Commissie werd deze feestdag besloten. Te Bloemendaal. Over belangstelling viel in den middag niet te klagen. Over het algemeen wei-den er dan ook uitstekende zaken gemaakt. De gymnsti- sche oefeningen, de goocheltoeren, enz. wer den voortgezet, terwijl ook de kinderspelen voortgang vonden. Zoo verliep de middag allergezelligst. 's Avonds om 7 uur kreeg Oveiween zijn deel met een muzikale rondwandeling door Eupho- nla onder leiding van den heer J. H. I.efèber, Om half acht begon een muziek- en zanguit voering in de muziektent in het Bloemendaal- sche Bosch, waarbij medewerking verleenden Bloemendaal's Gemengd Koor onder leiding van den heer P. Halsema en de Chr. Harmo- nievereeniging „Sursum" onder leiding van den heer J. A. Meng. „Sursum" bracht een viertal nummers ten gehoore en oogstte evenals het Koor een wel verdiend succes. Het overige deel van den avond was op het terrein aan het kermisvermaak gewijd, dat voortging tot 11 uur, toen een gi-oot vuurwerk een einde maakte aan dit welgeslaagde feest. Uitslagen Volksspelen. Tonloopen jongens: 1. Piet Koopman, 2. Henk Bremer, 3. Rudolph Houtgraaf, 4. Kees Schoorl, 5. Kees v. d. Berg, 6. Frans v. d. Valk. Tonloopen meisjes: 1. Jantiena Veenstra, 2. Henny v. d. Beent, 3. Nelly v. Eerden, 4. Ma- rietje Verhelst, 5. Anneke Baas, 6. Tonia Rutte 7. Rietje Hendriks. Ringsteken meisjes: 1. Nelly Bondsma. 2. Truusje Apeldoorn, 3. B'eppie Balm, 4. Lena Kooy, 5. Leida Veenstra, 6. M. v. d. Bunt, 7. Willy Smeets. Hardloopen met hindernisen: 1. Frits van Straten, 5'. Rudolph v. d. Brink, 3. Gouwke Zwarteveen, 4. Gijs v. d Mey, 5. Hans Romp, 6. W. de Rooy, 7. Rienus Kaandorp. Pensteken voor meisjes: 1. Bertha Hopma, 2. Nannie Ahrends, 3. Annie v. d. Valk, 4. Coba de Vries, 5. L. Metselaar, 6 Henny Rijbroek, 7. Henny Wildschut, 8. A. Hoolhout, 9. Mieke Roozen. Autopedrijden jongens: 1. Karei Heule 2. Jan Donker, 3. Kees Ahrends. 4. Thijs Roosjen 5. Ben Sintenie, 6. Jan Heklcer. 7. Henk Snel len, 8 Frits Schönhart. Autopedrijden meisjes: 1. Tinnie Heinsius, 2. Willy Strang, 3. Martha Koopman. 4. Kitty Lanson. 5. Tineke v. Vlaanderen. 6. Jannv Kok 7. Janna Opdam. 8. Geesje Schipper. 9. Mia Bos v. d. Enden. Zakloopen jongens: 1. R v. Straten. 2. Kees Baseerman, 3. Henk Duvvestein, 4. Piet v. d. Heide, 5. Hans Vogel, 6. Jaap Vethaak, 7. Toon Zuidema. Te Aerdenhout. De feesten in Aerdenhout dragen altijd een eigen karakter en wel omdat hier steeds de kinderen de hoofdrol spelen. Dat begon al om 10 uur met een groot bloe mencorso en een gecostumeerde optocht, sa mengesteld uit versierde fietsen, autopeds, poppenwagens en diverse groepen. Hier was geld noch moeite gespaard en het geheel was dan ook een feest van kleur en pracht en goeden smaak. Langs de kronkelende lanen stond het pu bliek en zoo trok de kleurige slang onder vroo lijke muziek door de kronkelende lanen naar het eindpunt, de speelplaats van de Tye van Eeghenschool. waar de pi-ijzen werden uitge reikt en den kinderen versnaperingen wacht ten, die door verschillende firma's welwillend ter beschikking waren gesteld. Om 1.45 werd verzamelen geblazen aan de Vondellaan en met vlaggen trok de jeugd naar het feestterrein aan de Catslaan voor de kin derspelen. In een groot carré werden die gehouden en de ouders kwamen oogen te kort om alles bij te houden touwtrekken, vlaggenwedstrijd, bloempottenrace. zakloopen, snelle dienster tjes enz. Een aardig moment was het toen de ballon nen de lucht ingingen zich hoog in de lucht verspreidden en op de vleugels van den wind een onbekende bestemming tegemoet gingen. Hoe ver ze gekomen zijn, zullen wij nog wel hooren. hooren. Gecostumeerde behendigheidsspelen volgden aan het einde van den middag. Na het vuurwerk was er nog gelegenheid voor een lamplonop'ocht naar het bal schampêtre aan den Oosterduinweg En hier speelden de oude ren eindelijk de hoofdrol. Voor vervolg dezer zie men pag. 7.\i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 10