In Liberia's hoofdstad.
H.D.*
VERTELLING
AKKERTJES
WOENSDAG 2 SEPTEMBER 1936
T-T AART F. M'S DAGlïEAD
Europeanen kunnen er zeer wel vertoeven.
/eel crifiek is ongegrond.
Een wandeling door
Monrovia.
Wanneer men voor het eerst in New-York
komt, dan wordt de tourist, varend langs, het
Vrijheidsbeeld, getroffen door de wolken
krabbers. In de stad zelf valien hem o.m. de
loodrecht op elkander staande straten op.
Wanneer de boot op de reede van Mon
rovia ligt en de groote sloep met de ferme
neger-roeiers u langs de zandbanken heeft
gekoerst, dan is zoodra men het stadje
ze'.f doortrekt volgens Amerikaansch mo
del. de bouw der wegen precies als in New-
York.
Dat beteekent natuurlijk niet. dat men bo
venstaande vergelijking verder mag door
trekken. Allerminst
De blokken, die ontstaan zijn door dezen
Monroviaanschen wegenbouw, zijn van hui
zen of hutten voorzien, dikwijls omgeven
door verwilderde tuinen, hier en daar een
cocospalm of mangaboom, terwijl het aan
stonds in het oog valt, dat onafgebouwde
huizen daar tusschen door gegroepeerd
staan. Het stadsbeeld wordt daardoor on
gunstig beïnvloed. Het zijn huizen, die niet
afgebouwd zijn. ornaat de noodige middelen
daarvoor op een zeker oogenblik ontbraken.
Vanaf de handelswijk aan zeezijde gelegen,
waar vooral des Zaterdags een uiterst geani
meerd leven heerscht. voeren de hobbelige
wegen, meestal dik met gras bezet en in het
midden bestaande uit een roodachtig leem
met aan weerszijden trottoirs, bestemd voor
voetgangersverkeer, naar de hooger gelegen
woonwijk. Daar zijn de openbare gebouwen
te vinden, de woningen der beter-gesitueer-
den. de kerken enz. Het geheel is schilder
achtig, dank zij het vele groen, de onregel
matigheid van den bouw. het fraaie uitzicht
op zee en het gewirwar der bewoners.
'Ons onderdak vonden wij in het huis van
de Oost-Afnkaansche Compagnie aan de
Ashmun-street, waar naast de hoogere. ook
de lagere employé's een voortreffelijke wo
ning hebben. Onmiddellijk daarnaast ligt
het Ministerie van Oorlog, wat verderop het
Mansion House, de woning van den Presi
dent, geheel gepavoiseerd, ter gelegenheid
van de herdenking van den 26sten Juli 1936.
de 79ste Independence day. Recht tegenover
dit paleis is het Senaatsgebouw, waar ieder
jaar in November de zittingen plaats heb
ben en ook het Gerechtshof zetelt.
Aan de Ashmun-street ligt voorts het Go
vernments Square, een plein. In een der hoe
ken daarvan is het Gouvernementsgebouw
te vinden, waar de Tweede Kamer der volks
vertegenwoordiging vergadert. Midden op het
plein staat een hoöge. witte zuil, ter eere van
Ely ah. Johnson, den Vader van den in 1390
aan het bewind zijnden president. In een der
andere hoeken is een kleinere zuil te vin
den met een opschrift; hetwelk vertaald
luidt; Dit monument is opgericht en gewijd
aan de geheiligde nagedachtenis van Matilda
Newport, welke tijdens den veldslag van den
lsten Dec. 1822 een dappere daad verrichtte,
welke zeer veel bijdroeg tot het succes der
pioniers.
Deze Amerikaansche vrouw vocht in 1822
met de emigranten tegen de aan deze kust
wonende inboorlingen en op het oogenblik,
dat laatstgenoemden de overwinning zouden
bevestigen, wierp zij het vuur in' een kanon,
waardoor de inboorlingen terug gedreven
werden. In den derden hoek van het plein
staat ook een zuil, de kleinste der drie, op
gericht op 26 Juli 1847, ter eere van J. J. Ro
berts, eerste president van Liberia, die in
1829 naar dit land was toegekomen uit Nor
folk in de Vereenlgde Staten, een zuil, daar
geplaatst in opdracht van zijn weduwe Jane
Rose.
De privé-wonlngen zijn dikwijls zeer ruim
van bouw, met breede waranda's op de eerste
étage. Er zijn er bij, die langeren tijd leeg
hebben gestaan en waar de termieten hun
sloopend werk hebben verricht. Een goed on
derhoud der huizen is een eerste vereischte.
Verspreid liggen een drietal kerken, die dei-
Methodisten. Baptisten en Episcopalen. Be
houdens enkele neger-hotels is er op dat ge
bied in Monrovia niets te vinden. Het eeni-
ere jaren geleden nog bestaande Elisabeth-
hotel heeft den strijd om het bestaan niet
kunnen volhouden. Een tweetal doctoren
zorgt voor medische hulp. De belangrijkste
straten zijn van electrisch licht voorzien. De
verkeersagenten op de hoeken der hoofdver
bindingswegen vinden zoo noodig een zekere
beschutting onder eenvoudige afdakjes. Op
Zondagen is het verkeer uiterst gering. Alleen
de kerkbezoekers brengen dan wat afwisseling,
waarbij geijverd wordt om elkander den loef
af te steken met betrekking tot de kleedij,
welke wordt gedragen. Europeesche heeren-
costuums, boord met das en wit overhemd,
modieuse japonnetjes, zwierige hoedjes, witte
dameskousen, ja. zelfs damesschoenen met
hooge hakken en de heeren-wandelstok wis*
selen elkander af.
De „club" geeft den Europeanen, die lid zijn.
een aangenaam tehuis voor verpoozing. Het
eigen tennisveld zorgt voor het voldoen aan
sportieve genoegens. Bioscoop en schouwburg
ontbreken, muziekuitvoeringen worden wel ge
geven.
Wij waren in Juli-Augustus in Liberia's
hoofdstad, dus in de regenperiode, die feitelijk
van April tot November duurt. Zij, die mij vóór
mijn vertrek mededeelden, dat het dag in dag
uit zou stortregenen, weten het niet. Zeker,
het regent, soms wordt men verrast door fik-
sche buien, een goede regenjas is onontbeer
lijk. maar het weer is dooreengenomen zoo.
dat men zijn plannen vrijwel alle kan uitvoe
ren. De temperatuur is weldadig, overdag tus
schen 80 en 85 graden, 's nachts veel koeler,
zoodat een deken gewenscht is. In de zomer
periode, vooral in December en Januari, is de
temperatuur veel hooger en stijgt overdag tot
95 graden Van muskieten, vliegen en derge
lijke gevleugelde of kruipende vrinden hebben
wij in Monrovia niet den minsten hinder ge
had. al was ons bed uit voorzorgsmaatregel
van een klamboe voorzien en al is ons bekend,
dat op bepaalde plaatsén en in bepaalde jaar
getijden velen wel een strijd tegen de muskie
ten moeten voeren.
En wat de mogelijke en onmogelijke ziekten
betreft? De gele koorts en de slaapziekte? Bei
de hebben hunne haarden niet in Monrovia,
zelfs niet in Liberia. Als deze ziekten al voor
komen, betreft het enkele gevallen, die in dit
land geïmporteerd worden. Zeker, men zal als
Europeaan in dit. subtropische land voorzorgs
maatregelen in acht moeten nemen. Kinine-
gebruik is aan te bevelen, het drinkwater
dient gekookt en gefiltreerd te worden, bij het
uitkiezen der maaltijden zal controle wen-
schelijk zijn en zoo is er natuurlijk nog meer.
Maar moet men daarom Liberia mijden? Zij,
die in onze wereld meer hebben gezien, dan
het eigenland en de meest gebruikelijke Euro
peesche touristen-landen, kunnen weten, dat
in deze maatregelen niets bijzonders is gele
gen en zij weten evenzeer, dat er tal van oor
den zijn, waar men meer en zelfs veel meer
behoort te doen.
En nu onze maaltijden. Dezelfde griezel
verhalen. Gedroogd olifantenvleesch, nooit
versch rundvleesch. omdat er nergens vee te
vinden zou zijn. geen melk, weinig vruchten
enz. Zeker, de veestand is dikwijls klein en in
Noord-Liberia grooter dan in Monrovia's om
geving. maar dat neemt niet weg, dat wij
voortreffelijk vleesch kregen, uitstekende zee-
visch (de riviervisch wordt bijna niet door de
Europeanen gegeten, doch alleen door de ne
gers'. versche groenten, die in den regentijd
in de omgeving van Liberia's hoofdstad te
krijgen zijn. vruchten, als manga's, ananas,
bananen, papaja's, zeekreeft, zooals ik ze noch
in eigen land, noch in de fijnste Fransche
restaurants ooit heb aangetroffen. Sla, kool,
radijs, het zijn producten van eigen grond.
Natuurlijk worden ook „tins" gebruikt en kan
men in Monrovia profiteeren van de op de
reede komende schepen, die bepaalde produc
ten kortgeleden, bijv. vanuit ons land, mede
brachten. Maar hoe dat zij, Liberia kan zelf in
vele dezer behoeften voorzien en men leeft er
voorts niet anders, dan in alle tropische en
subtropische landen het geval is.
Wij trekken verder Monrovia door. Neder
land, Duitschland. de Vereenigde Staten, Bel
gië, Zweden en Polen hebben er hun eigen
consulaire vertegenwoordiging, 's Ochtends,
om 8 uur wordt op de consulaatswoningen en
andere openbare gebouwen de nationale vlag
geheschen, s avonds om 6 uur wordt deze in
gehaald, nadat op de Presidentswoning, bij
het doen weerklinken van hoorngeschal vóór
het paleis, de Liberiaansche nationale stan
daard is gestreken, de vlag, die overeenkomt
met de Amerikaansche, met dit verschil, dat
het aantal sterren tot één blauwe is beperkt,
een ster geplaatst op een witten achtergrond.
Het meest levendige deel van Monrovia is
het handelscentrum aan de rivier Messurado.
Daar heeft de dagelijksche handel plaats met
Liberianen en de-in-het-land-geborenen;
daar komen de „country-men" met hun ranke
kano's volgeladen met allerhande producten,
daar zijn de „stores" der buitenlandsche han
delshuizen. waarover ik in een afzonderlijke
beschouwing nog eens het een en ander zal
mededeelen en tusschen dat alles door wordt
handel gedreven in de meest primitieve kra
men en op de matjes op de straat uitgespreid.
Een levendig verkeer met booten geeft dit
stadsgedeelte een bijzonder cachet, terwijl de
aan de overzijde liggende „towns" der Veys,
een der meest ontwikkelde negerstammen, het
geheel een schilderachtig aspect verleenen.
Daalt men uit het hoogere stadsgedeelte af
naar de andere zijde dus niet naar de han
delswijk dan worden de woningen hoe
langer hoe eenvoudiger, totdat men weldra de
neger-nederzettingen bereikt met hun typi
sche ronde huizen van een Teemachtige sub
stantie, voorzien van puntachtige daken, be
dekt met gedroogde palmbladeren. Intus-
schen is de plantengroei hoe langer hoe weel
deriger geworden en meer dan één negerdorp
in de onmiddellijke omgeving van Monrovia,
hetwelk wij daar bezochten, ligt in een bosch
complex van ongekende schoonheid. Daar
treft men de fraaiste bloemen, waarvan het
grootste gedeelte geen of weinig geur heeft,
daar leven weelderig gekleurde grootere en
kleinere vogels, die evenwel niet zingen. Daar
staan de palmen in bonte verscheidenheid,
naast de bananenboomen en slingert zich het
groen tusschen dat alles door.
En uit Monrovia's naaste omgeving dienen
ten slotte nog vermeld te worden de militaire
barakken, waar het staande leger gehuisvest
is, het exercitieterrein, waar den 26sten Juli
door den President de inspectie van het leger
plaats had, de begraafplaats, die uiterst on
verzorgd is en een verwaarloosden indruk
maakt en de lichttoren op Kaap Messurado,
een eind verder op een berg gebouwd, op on
geveer 240 voet boven den zeespiegel.
Wanneer men Monrovia ziet, zooals wij het
gezien hebben, daarbij begrijpend, dat wij ons
in de hoofdstad van een zelfstandige republiek
iiiiiiiiii»
■Iliiiiiii
In een uur een
jaar ouder.
naar het Duitsch van
HEINR. TUCHSMITT.
Ik werd tegen negen uur 's morgens wakker.
De zon scheen door het groote ateliervenster.
Ik sprong het bed uit en keek in den spiegel.
Er lag een gelukkig glimlachje over mijn ge
laat.
Dat is altijd zoo. wanneer een droom, waar
in men zich jarenlang geloofd heeft, in ver
vulling gaat. Gelijk heb ik gehad! Eenige mij
ner doeken zijn verkocht. Ik deed al 't moge
lijke, zocht en verkreeg opdrachten, om por
tretten te schilderen. Vele weken en maanden
zwoegde en spaarde ik. Doch niet voor niets!
Want vandaag kon ik naar de bank gaan en
een aardige som opnemen, die moest dienen
om mijn reis naar Italië mogelijk te maken.
Wiens hart, om het even of hij schrijver, dich
ter, schilder of beeldhouwer zij, klopt niet
sneller wanneer hem dit geluk te beurt valt?
ItaliëVoor vijf lange maanden reikte het
geld, vijf maanden zou het mij vergund zijn
de plaatsen van verheven kunst te bezoeken,
aan het strand der blauwe zee te vertoeven
en daar de alles leven gevende zon in al haar
pracht te zien op- en ondergaan, naar de
visscherspinken aan den horizon te turen, die
Petrarka bezongen en Michel Angelo geschil
derd heeft. En daarom was er dien. morgen
zooveel geluk in mijn ziel, zooveel dankbaar
heid en ootmoed.
Tegen den middag ging ik het geld halen,
begon daarna toebereidselen voor de reis te
maken en te pakken. Mijn trein vertrok te
middernacht. Tegen den avond slenterde ik
door de straten van mijn vaderstad, om mij
nog voor een laatste maal, vóór het groote
avontuur, in den aanblik der mij zoo welbe
kende straten, pleinen en parken te verheu-
gen. Ik nam afscheid van de stad. Van mijn
vrienden had ik den vorigen dag reeds af-
Neem
een
bij Gevatte Kou, Griep, Influenza,
Koorts, Onbehaaglijkheid enz..
'Adv. Irigez. Meü.)
bevinden en niet in een kolonie van een of
andere Europeesehen staat, dan moge het niet
te ontkennen zijn. dat in Monrovia veel te
vinden is, wat in een koloniale hoofdstad on
toelaatbaar geacht zou worden, dat men in
een landscentrum verkeert, waar slechts in
een langzaam tempo de toestand verbeterd
kan worden, als gevolg van het ontbreken
van voldoende financieele middelen, doch dan
ware het een miskenning van de feitelijke po
sitie, indien men zou willen beweren, dat hier
stilstand heerscht, dat de Europeaan er niet
zou kunnen leven. Tegenover de dikwijls felle
critiek, die mij over Monrovia onder oogen is
gekomen, durf ik zonder vrees deze beknopte
beschouwing te stellen, wetend, dat ik daar
mede de waarheid geen geweld heb aange
daan.
MOLLERUS
Afscheid G. H. Wamelink.
Hoofd van de Chr. Mackayschool.
Treinenloop naar Haarlem
gestagneerd.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Kon. Besluit zijn wederom tijdelijk be
noemd tot leerares aan de Rijks Hoogere Bur
gerschool te Oostburg mejuffrouw C. K. M.
Elenbaas; tot leeraar aan de Rijks Hoogere
Burgerschool te Wageningen B. de Boer; tot
leeraar aan de Rijks Hoogere Burgerschool te
Winterswijk dr W. F. An driés sen, en tot leera
res mej. G. K. J. Vergeer en mej. A. C. G.
Weeder
ORGELBESPELING
in de Groote- of St. Bavokerk te Haarlem,
op Donderdag 3 September 1936 des namid
dags van 34 uur door den heer George
Robert.
Programma.
1 a. Canzona A. Gabrieli.
b. Fantasie J P Sweelinck.
2 Dorische Toccata J. S. Bach.
3 a. Vater unser im Himmelreich. J. S. Bach,
b. Wir glauben all' an einen Gott, Vater
4 Cantabile Jos. Jongen.
5 a Prélude funèbre
b. Méditation A. Mailly.
6 Toccata C. F. Hendriks.
CHR. GYM. VERG. „TURNLUST".
Bovengenoemde vereeniging hield haar
jaarlijksche alhletiekwedstrijden voor haar
dames en heeren om den wisselprijs. De op
komst der dames -was niet direct schitterend
te noemen doch de heeren deden het beter.
De dames hadden een 8-tal nummers af te
werken en ondanks de geringe deelname
werd er fel om den eerepalm gestreden. Het
ging hier om een wisselprijs voor Gym. en
Athl. te zamen. waarop reeds eenmaal door
mej. H. Heek beslag is gelegd. Zij wist zich
door constant werk als no. 1 te plaatsen,
door o.a. op 6 nummers als le te eindigen en
een totaal aantal punten van 1700 te be
halen.
De heeren die een negental nummers
moesten afwerken, bekampten elkander met
veel enthousiasme óm het kleinood in hun
bezit te krijgen. Hier wist D. van Looy zich
met grooten voorsprong, als no. 1 te plaat
sen, door o.a. op 5 nummers als le te ein
digen en een totaal aantal punten van 3244
te behalen.
Uitslag als volgt, dames: 100 M. 14.8 sec.
H. Heek. kogelstooten 9.05 MH. Iieck, dis
cuswerpen 24.17 M., H. Heek, speerwerpen
24.48 M„ H. Heek, verspringen 3.90 M„ J.
Knape, Duitsche driesprong 8.47 M„ J. Kna-
pe, 60 M. 9 sec. H. Heek, hoogspringen 1.20
M., H. Heck, D. Otte, G. V. Looy.
Heeren; 100 M. 12.8 sec. D. v. Looy. 200 M.
25.4 B. Fransen, 400 M. 64.6 sec. J. Baars,
kogelstooten 9.93 M„ D v. Looy, discuswerpen
26.15 M., L. Silvis, speerwerpen 31.62 S. van
Looy, verspringen 5.15 M. D. v. Looy, hoog
springen 1.45 D. van Looy, hinkstapsprong
10.74 M„ L. Silvis.
CENTRALE TANDHEEL.
KUNDIGE KLINIEK.
KENAUPARK 26a, HAARLEM, TELEF. 12644
SPREEKURENlederen werkdag 9—11 en
1—2 uur. DINSDAGSAVONDS 6.30—8.30 U,
ZATERDAGSMIDDAGS geen spreekuur.
(Adv. ingez Med.)
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
scheid genomen; heden wilde ik alleen zijn,
mijn tot overvloeiens vol hart verlangde naar
eenzaamheid.
Om zeven uur 's avonds kwam ik voorbij een
bioscoop, waar een film vertoond werd, welke
ik reeds lang had willen zien. Ik trad de ves
tibule binnen om de foto's te bekijken. Ik had
den tijd. Vlug besloten kocht ik een entree-
kaart. De groote donkere ruimte nam mij op.
Ik vond een zitplaats in een der rijen en werd
al spoedig door het spel op het witte doek ge
vangen. Het was een goede film.
Om negen uur verliet ik de cinema en slen
terde in de richting van de voorstad, waar ik
in een klein restaurant wou gaan eten. Daar
was een zaaltje met houten tafels en banken
studenten verkeerden er en de degelijke kost
en de goede wijn waren er niet duur. Men ken
de mij hier niet en dat was, juist vandaag, ge
heel naar mijn zin. Langzaam en met welbe
hagen at ik de eenvoudige spijzen. Later be
stelde ik een halve flesch wijn, genoot er van
en droomde stil voor mij heen. De tijd verging.
Tegen tien uur greep ik in mijn binnenzak.
Naar mijn portefeuille. Zij was er niet. Ik
doorzocht al mijn andere zakken, maar de
portefeuille was weg.
In het begin was ik niet al te zeer veront
rust. Ik vermoedde dat ik haar thuis, in mijn
atelier had laten liggen. Dat was weliswaar
mijn gewoonte niet, maar vandaag met die
opwindende blijdschap, kon zooiets toch wel
gebeuren. Ik betaalde mijn vertering met het
losse geld, dat ik in mijn portemonnaie had
en er bleven nog slechts eenige kleine geld
stukjes over. Toen ging ik regelrecht naar
mijn atelier. Ik begon te zoeken. Ik keek in
alle laden en kasten, opende mijn koffer, le
digde hem tot den bodem, doorzocht de zak
ken van al mijn kleeren. voelde in kousen en
sokken, kroop onder het bed, keek onder mat
ten en tapijten. Niets. De portefeuille was ver
dwenen!
Dat was een harde slag voor mij. Ik zat mid
den in het atelier, als verdoofd, met bleek ge
zicht en verstijfde handen. Minuten lang kon
ik mijn gedachten niet bij elkaar krijgen.
Mijn reis! De droom van jaren! Het was
niet zoozeer het geld waar het om ging, het
was Italië, dat ik verloren waande, voor altijd.
Na een geruimen tijd begonnen mijn her
sens echter weer te werken, ik begon te den
ken, ja. ik concentreerde mij met alle macht
op mijn onmiddellijke taak het geld terug te
vinden. Daar ik in mijn atelier niets ondoor-
zocht had gelaten, moest ik wel aannemen dat
Het hoofd der Aeneas Mackayschool aan
de Zomervaart, de heer G. H. Wamelink, heeft
gisteravond in de gymnastiekzaal van deze
onderwijsinrichting afscheid genomen van
het bestuur der Vereeniging Groen van Prin-
sterer, van het onderwijzend personeel en van
de ouders der leerlingen van deze Christelijke
school.
De scheidende functionaris werd bij zijn
binnentreden toegezongen door een koortje,
gevormd uit de leerlingen der school.
Nadat de bijeenkomst met gebed en gezang
was geopend, heette de heer G. Wolzak den
aanwezigen en in het bijzonder den inspec
teur van het L. O., den heer H. van de Weijer
welkom.
Het woord richtende tot den heer Wame
link, zeide spr., dat het minder aangenaam is
afscheid te moeten nemen van het onderwijs,
dat men 42 jaren heeft gediend. Maar, vooral
voor een onderwijzer, die in het middelpunt
van veler levens staat, kan het tot voldoening
stemmen, wanneer hij in zijn later leven goe
de resultaten van zijn werk ziet.
Het bestuur heeft steeds groote waardeering
gehad voor den arbeid van den scheidenden
hoofdonderwijzer, evenals de ouders. In Haar
lem heeft de heer Wamelink zijn zilveren ju
bileum als hoofdonderwijzer gevierd, waarbij
reeds gebleken is, hoe hij gewaardeerd wordt.
Aan uw taak is nu een einde gekomen. Vroe
ger dan u verwacht had, is u afgetreden, al
dus de heer Wolzak. De slechte tijdsomstan
digheden zijn hier de oorzaak van. Want aan
gezondheid en vitaliteit ontbreekt het den
heer Wamelink nog niet. De heer Wolzak uitte
den wensch. dat dit nog lange jaren het ge
val zou zijn. Namens het bestuur bood hij den
scheidenden hoofdonderwijzer een geschenk
aan.
De heer H. van de Weijer, inspecteur van
het L. O., sprak zijn voldoening uit over het
feit, dat hij in de gelegenheid was een woord
van afscheid te richten tot den heer Wame
link. Het opvallende van uw school was steeds,
zoo zeide de heer Van de Weijer, de groote
netheid en preciesheid, die er heerschten.
Voor al de verdiensten van den heer Wame
link sprak de inspecteur zijn groote waardee
ring uit.
Namens de schoolhoofden voerde het woord
de heer van der Zweep, die zijn scheidenden
collega hartelijk en geestig toesprak. In het
hart van den heer Wamelink woont liefde
voor en begrip van het kind. De personeelen
van de zusterscholen boden hem een fraaie
slaapkamerlamp als blijvend aandenken aan.
De heer Wiersma sprak namens personeel
en leerlingen der Mackayschool. Spr. vergeleek
den heer Wamelink met den kapitein van een
schip, dat hij steeds in de juiste koers heeft
gehouden. De leerkrachten zouden voor hem
door het vuur zijn gegaan. Als aandenken bood
hij het scheidende schoolhoofd een boekwei-k
aan.
De gevoelens der ouders werden vertolkt
door den heer Hart, die eeri rooktafel ten ge
schenke aanbood.
De heer Kappers, oud-schoolhoofd, zeide tot
zijn scheidenden collega, dat deze een leven
van grooten zegen achter den rug heeft. Spre
ker, die reeds tientallen jaren met den heer
Wamelink bevriend is. haalde herinneringen
aan vroeger tijden op. Lang heeft hij met den
aftredenden hoofdonderwijzer samengewerkt
in het belang van het Haarlemsche Gerefor
meerde onderwijs. Zoowel de heer Wamelink
als spr. zullen het werk van de schoolvereeni-
ging Groen van Prinsterer met groote belang
stelling blijven gadeslaan.
Het woord was thans aan den heer Wame
link zelf, die alle sprekers beantwoordde. Al
lereerst dankte hij de kinderen voor de groote
en prettige verrassing, die zij hem door hun
zang hebben bereid. In de tweede plaats richt
te de heer Wamelink een woord van dank tot
den voorzitter. In dit verband vertelde spr.
het een en ander uit zijn loopbaan, die rijk aan
ervaringen is geweest. Met dankbaarheid ziet
de heer Wamelink terug op zijn werk.
Voor alle huldeblijken en de warme en
waardeerende woorden van de verschillende
sprekers bracht de heer Wamelink dank.
Dinsdagavond kon een trein Amsterdam niet
verlaten.
Op het Centraal Station te Amsterdam is
Dinsdagavond de stroomleiding van een voor
Haarlem gereedstaanden trein defect geraakt.
Daardoor kon de trein niet vertrekken en
werd het spoor geblokkeerd, tot grooten schrik
van de vele forensen voor Haarlem, Overveen,
Santpoort, Bloemendaal, Heemstede, enz. Eerst
toen deze trein was weggeduwd en de rails
waren vrijgemaakt, kon de normale treinen
loop worden hervat. Hiermede was echter een
half uur gemoeid, zoodat zeer velen hun
diner een half uur later hebben gekregen dan
ewoonlijk.
Koninklijke onderscheidingen.
Bij Koninklijk besluit is benoemd tot ridder
in de orde van Oranje-Nassau: S. de Kadt,
wonende te Aerdenhout, gemeente Bloemen
daal, directeur van de N.V. Hollandsche Maat
schappij voor gecondenseerde melk, gevestigd
te Alkmaar.
Bij K. B. is toegekend de aan de orde van
Oranje-Nassau verbonden eere-medaille in
goud aan S. van Thijn. wonende te Haarlem,
algemeen procuratiehouder bij de firma A.
J. van IJzer, te Amsterdam.
ACHTERHOEK VAN GEVAARLIJK»
INBREKER BEVRIJD.
De politie te Gorssel heeft 'n 26-jarigen in
breker gearresteerd, die reeds 23 inbraken be
kend heeft, waaronder een in het postkan
toor te Warnsveld, bij welke inbraak hem een
bedrag van f 500 in handen viel.
ik de portefeuille onderweg verloren had. Ik
nam dus hoed en jas en ging de straat op. In
een café. dat ik 's middags bezocht had, vroeg
ik naar den ober. die mij bediend had, maar
die was natuurlijk afgelost en zijn collega
wist van de aangelegenheid niets af. Bleef
nog de bioscoop. Ik snelde er heen met angst
in het hart, onbekwaam aan iets anders te
denken dan aan mijn ongeluk. Al spoedig
stond ik voor den ingang van het filmtheater.
De laatste voorstelling was aan den gang, de
portier wilde mij niet binnen laten.
„Mijnheer", zei hij, „nu midden in de voor
stelling? Wij kunnen toch de toeschouwers
wonderen.
De oogen echter, waarmede ik hem nu aan
keek, schenen zulk een overweldigenden in
druk op den man te maken, dat hij ten slotte
toegaf. Wij verdwenen beiden in de donkere
ruimte en ik wees hem, zoo goed en zoo
kwaad het ging, de rij en de plaats waar ik
gezeten had Ik zag den man als een donkere
schaduw door de rijen glijden nu scheen hij
aan mijn plaats gekomen te zijn hij bukte
zich en dook na enkele oogenblikken weer op.
Van opwinding werd het mij zwart voor de
oogen, ik zag niemand meer. Plotseling tikte
iemand mij op den schouder, ik werd zacht
naar de nog helder verlichte vestibule ge
schoven. Het eerste waarop mijn oog viel -
was mijn portefeuille. De man hield haar in
zijn hand en zei lachende:
„U hebt geluk gehad, meneer. Wij hebben
hier doorloopende voorstellingen, de zaal voor
de toeschouwers blijft al den tijd in 't duis
ter".
Ik was te veel van streek om te kunnen
spreken. Nu keek de man mij in het gezicht
en ging voort:
„Wat mankeert u. meneer? Voelt u zich on
wel?"
Ik greep werktuigelijk in de portefeuille en
haalde er een bankbiljet uit misschien
twintig mark en drukte het den man in de
hand. Nu was het aan hem, om zich te ver
wonderen?"
„Was er veel in?" vroeg hij zacht.
„Ja", zei ik. „heel Italië was in deze por
tefeuille en de zon en de zee".
Ik keerde mij om en ging naar buiten. Met
verbazing hoorde ik dat een klok elf uur
sloeg. Een uur had het geduurd. Maar mij
was het alsof ik een jaar ouder geworden was
in dat uur tusschen elf en twaalf!
Ik haalde mijn koffer en reed naar het sta
tion. Te middernacht reisde ik af.
FAILLISSEMENTEN.
Uitgesproken faillissementen op Dinsdag I
September door de Arrondissements-Recht-
bak te Haarlem.
Abraham J. Ephraim, provisiereiziger, wo
nende te Zaandam, Frans Halsstraat 13. Cu-
ratrice mevr. C. L. VisSanders te Haarlem.
L. Teeuw, Junior, koopman en bloembollen-
handelaar, wonende te Hillegom, Loosterweg
II no. 76. Curator mr. W. Veniet te Haarlem.
Klaas de Graaf zaak doende onder den
naam Bakkerij „De Korenbloem", wonende te
Heemstede, Binnenweg 88. Curator mr. J. G.
Bettink te Haarlem.
Klaas Harting Kzn., bloemist, wonende te
Aalsmeer, Chrysantenstraat 23. Curatrice mej.
mr. C. H. Deknatel te Haarlem.
Rechter-Commissaris in al deze faillisse
menten mr. J. H. P. E. Mijnssen te Haarlem.
Opgeheven werd, wegens gebrek aan actief,
het faillissement van:
D. Bosch, bloemenhandelaar, wonende te
Heemstede, Zandvoortschelaan 175. Curator
mr. L. J. Venhuizen te Haarlem.
ALGEMEENE NEDERLANDSCHE BOND VAN
HANDELS- EN KANTOORBEDIENDEN.
De Bondsraad van den Algemeenen Neder-
landschen Bond van Handels- en Kantoor
bedienden is te Amsterdam bijeen geweest.
Met groote voldoening stelde de bondsraad
vast, dat de bond, ondanks de zware lasten,
in den vorm van groote werkeloosheid en
belangrijke salarisverlagingen, zonder extra
heffingen volledig aan zijn verplichtingen
heeft kunnen voldoen en dat niet alleen een
en een kwart millioen gulden sedert 1 Janu
ari 1931 uit de eigen werkloozenkas werd uit
gekeerd, doch daarnaast nog heel veel kon
worden gedaan om het leed der werklooze
bondsleden en hun gezinnen te verzachten.
Wat de actie voor de vakgenooten betreft,
stelde de bondsraad na ampele beraadsla
ging de volgende eischen vast, waarvoor in
de naaste toekomst met groote kracht zal
worden opgekomen:
le. invoering van de 40-urige werkweek,
mede als middel om de werklooze bedienden
wederom arbeid te verschaffen
2e. wettelijke verplichting tot het legeleri
der arbeidsvorwaajrden in collectieve con
tracten met vaststelling van salarisminima
per bedrijf.
3e. wettelijke regeling van het ontslagrecht
met bepalingen inzake schadeloosstelling.
4e. verplichte pensionneering op 60-jarigen
leeftijd.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP DONDERDAG
3 SEPTERBER.
Progr. 1: Hilversum H (Huizen).
Progr. 2: Hilversum I.
Progr.3: Keulen: 8.00 Concert olv. Fritz Ho-
semann, 8.20 Kalenderblatt. Tijdsein, Weer-
wachting, Waterstandber., 8.30 Gymnastiek
voor de vrouw; 8.45 Diversen; 10.05 Keulen.
Tijdsein, Nieuwsberichten. Waterstandberich-
ten; 10.20 Volksliederen; 11.20 Parijs Radio:
Gevarieerd Concert olv. Paul Letombe; 11.50
Causerie voor Boeren; 12.05 Causerie voor
Protestanten; 1.05 Brussel Vlaamsch: Dans
muziek o.lv. Stan Brenders; 1.20 Gesproken
Dagblag van het N.I.R.: 1.30 Het Omroeporkest
olv. Paul Douliez. 1.50 Gramofoonmuziek. Ver
zoekprogramma; 2.20 Keulen: Mededeelingen;
2.35 Concert olv. Jos. Breuer; 3.05 Concert;
3.40 Droitwieh. Het Carlton Hotel Orkest olv,
René Tapponnier; 4.20 Keulen. Concert olv.
Otto Friedrich. 5.50 Brussel Vlaamsch. Salon
orkest olv. Walter Feron; 6.05 Kinderuurtje;
6.50 Gramofoonmuziek. 7.05 Keulen. Grosses
buntes Konzert der Deutschen Reichsbahn.
8.05 Beromünster. Het omroeporkest olv. H.
Neppach. 8.20 Dröitwich. Pianorecital door
Frank Mannheimer; 9.00 Rome. „La Favorita",
opera van Donizetti olv. Oliviero de Fabritius.
Progr. 4: 8.00 Brussel Vlaamsch. Gymnastiek
les. 8.20 Tijdsein. Gramofoonmuziek. 8.30 Kro
niek van den dag. 8.40 Gramofoonplaten. 8.45
Gesproken Dagblad van het N.I.R. 9.00 Gra
mofoonmuziek. 9.20 Parijs Rado, Gramofoon
muziek. 9.50 Orgelconcert door Léonce de Saint
Martin. 10.35 Droitwieh. Korte Godsdienst
oefening, 10.50 Tijdsein van Greenwich. Weer
bericht. 11.05 Londen Regional. Het B.B C.
Schotsch Orkest olv. Guy Warack. 11.25 Droit
wieh. Orgelconcert door Henry Groudson. 11.50
Gramofoonmuziek. 12.20 Het Trocadero Cine
ma Orkest olv. Alfred van Dam. 1.05 Nieuwe
Gramofoonmuziek. 1.35 Het Imperial Orkest
olv. Russell Smythe 2.35 Leonard Hornsey met
zijn orkest. 3.20 Londen Regional. Concert olv.
Luit. vlieger R. P. O'Donell. 4.20 Pleasure on
Parade. 5.05 Gramofoonmuziek. 5,35. Oscar
Rabin met zijn Romany Orkest. 6.20 Diversen.
6.50 Droitwieh. Orgelconcert door H. Robinson
Cleaver 7.20 Arthur Tracy: „The Street Singer"
met B.B.C. Orkest. 7.35 Het BBC orkest olv.
Joseph Lewis. 8.20 Londen Regional. Film
muziek. 8.55 Promenadeconcert in Queens Hall
10.00 Het BBC Harmonie Orkest. 10.40 Londen
Regional. Weer en Nieuwsberichten. 10.50
Progr. 5: van 8.00 tot 7.00 n.m. Diversen.
7.00 Eigen Gramofoonplatenconcert: Een
wereldreis. 1. Graf Zeppelins Weltreise rund
um die Erde, 2. Adee, Willy Derby, 3. Frank
rijk. Les Triollets, 4. Duitschland.' Soldaten-
blut, 5. Tirol Haushammer Sehuplattler. 6. Ita
lië. Lollita. 7. Oostenrijk. Wiener Volksmusik. 8.
Hongarije, Zigeunermuziek. 9. Op een Perzi
sche Markt. 10. Chineesche Straatserenade,
11. Japansche Lantarendans. 12. Hawaiian
Moon 13 Amerika - Boswell Sisters 14 Argen-
tijnsche tango. 15. Engeland: Harry Roy. IS
Mijn Holland, Willy Derby. Van 8.00—12.00
Diversen.
