^\!$VER14C%.
Hef „Haarlemsch
Ziekenfonds".
VERTELLING
mil!
Het Lager Onderwijs
te Haarlem in 1935.
£eul/touwscUtiift.
ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1936
PI A A R L E M'S DAGBCAD
5
Een belangrijke uitbreiding.
Onder de ziekenfondsen hier ter stede be
kleedt het „Haarlemsch Ziekenfonds" een be
langrijke plaats. Dit fonds, opgericht 30 No
vember 1858 als „Algemeen Ziekenfonds" werd
op 1 April 1917 omgezet in een „Maatschappij
ziekenfonds", en heeft ten doel tegen een we-
kelijksche bijdrage aan zijn leden genees-
heel- en verloskundige hulp en wat daar ver
der onder begrepen dient te worden, te ver
schaffen.
Het was indertijd gevestigd in het perceel
Schouwtjesplein no, 14 rood, waar vier malen
per week van 11 tot 1 uur gelegenheid was
tot aanmelding voor hulp en tot inschrijving
als lid.
Allengs ontwikkelde het ziekenfonds zich
tot een sociale instelling, zoodat meer ruimte
noodzakelijk bleek, waarom het in 1924 ver
plaatst werd naar Jansstraat 75. Na een ze
vental jaren bleek dit pand te klein geworden
en niet meer te beantwoorden aan de eischen
die het voortdurend uitbreidend fonds stelde,
zoodat in Mei 1931 het perceel Jansstraat 29
werd betrokken.
Steeds meer ging het Fonds vooruit en als
sprekend bewijs daarvan zij enkel vermeld,
dat het ledenaantal, op 1 Januari 1927 bedra
gend ongeveer 10.000. groeide tot 30.000 inge
schrevenen op 1 September 1.1.
Tot dezen groei heeft mede bijgedragen de
gemeentelijke ziekenhuisverzekering, die in
Februari 1927 in werking trad. Ook werden
aan Haarlemsch Ziekenfonds opgedragen de
administraties van 3 plattelands-ziekenfond
sen, t.w. Bloemendaalsch Ziekenfonds, Zand-
voortsch Ziekenfonds en Maatschappij Zie
kenfondsen „Vecht en Omstreken" (totaal
omvattende ongeveer 14000 zielen) en het
Specialisten Bureau.
De administratie van dit laatste bureau is
door de voortdurende uitbreidingen gereorga
niseerd, waardoor een speciale administratie
ve kracht is aangesteld en het bureau eenige
appartementen in het nieuwe gebouw zal
verkrijgen.
De kasomzetten verzesvoudigden en beloo
pen thans een bedrag van niet minder dan
ruim een half millioen gulden per jaar!
Het spreekt vanzelf, dat deze voortdurende
bloei verband hield met het uitnemend be
heer en de voortdurende en zich steeds uit
breidende zorg voor de leden, waardoor toe
neming van het ledental niet uitbleef. De
werkwijze van het fonds verkreeg een goeden
naam. Daarbij kwam, dat op prijs werd ge
steld een behoorlijke samenwerking met an
dere ziekenfondsen hier ter stede, wat niet
anders dan ten goede is gekomen aan het
Haarlemsche ziekenfondswezen.
Echter, de groei bracht langzamerhand
groote bezwaren met zich:; gebrek aan ruimte.
Administratie en personeel moesten verblijven
in dezelfde vertrekken waar de leden moesten
worden ontvangen voor het afteekenen van
voorschriften of het verkrijgen van inlich
tingen, hetgeen vaak oponthoud en ongerief
veroorzaakte.
Tenslotte bleek het meer dan noodzakelijk
afdoende maatregelen te nemen en na lang
beraad besloot het bestuur einde 1935 tot
aankoop van het naastgelegen perceel Jans
straat no. 27.
Het bestuur heeft zich daarbij niet laten
leiden door een overigens wel eenigszins te
begrijpen optimisme; integendeel, het heeft
zich wel degelijk rekenschap gegeven van de
bezwaren van de hedendaagsche crisis, doch
het was noodig en er was indertijd begon
nen met sparen, dank zij den vooruitzienden
blik van het bestuur.
Een bouwcommissie werd aangewezen, die
met den architect J. J, van Noppen omtrent
verdere stappen in overleg trad, in samen
werking met den administrateur, den heer A.
H. Beenhakker. En toen eenmaal de groote be
slissing was gevallen, is de heer Van Noppen
aan den arbeid getogen, waarbij hij zich vol
komen rekenschap blijkt te hebben gegeven
van de eischen. die gesteld moeten worden
niet alleen ten dienste van de administratie in
haar vollen omvang, maar ook van de leden
van het „Haarlemsch Ziekenfonds", hetgeen
blijkt uit de ruime, geriefelijke wachtkamer.
Zijn ontwerp verkreeg volkomen goedkeu
ring, want de indeeling der onderscheidene
ruimten, die hij zich had gedacht, bleek te be
antwoorden aan het vooropgestelde doel der
uitbreiding:
le. een ruim vertrek voor den administra
teur, die thans in staat is zijn bezoekers af
zonderlijk te ontvangen, wat te voren niet
mogelijk was en zijn eigenaardige bezwaren
meebracht;
2e. zeer voldoende ruimte voor het perso
neel, dat dank zij den goeden gang van zaken,
talrijker is dan toen de heer Beenhakker de
algemeene leiding op zich nam;
3e. een keurige kamer, waarin het bestuur
zijn bijeenkomsten kan houden;
4e. eenige lokaliteiten voor het specialisten
bureau;
5e. de noodige ruimte voor archief, voor de
centrale verwarming, voor berging van brand
stoffen, voor plaatsing der fietsen van het
personeel;
6e. een voldoende woongelegenheid voor
den adjunct-administrateur, den heer A. A.
van der Kwast.
Deze opsomming doet duidelijk uitkomen,
wat tot stand is gebracht op de reeds beschik
bare en toegevoegde gronden.
Het spreekt vanzelf, dat zorg is gedragen
voor goede verlichting overdag en bij avond,
en voor goede ventilatie; verder is aangelegd
een automatische telefoon, zoodat alle afdee-
lingen onderling een gesprek kunnen voeren,
waardoor veel geloop wordt vermeden, wat
niet alleen tijdsbesparing geeft, maar ook bij
draagt tot meer intensen arbeid.
Ér heerscht nu rust in de onderscheidene
kantoorlocaliteiten, wat vóór de verbouwing
veel te wenschen overliet, toen bezoekers in de
beperkte ruimte niet behoorlijk konden wor
den ontvangen en het werk hinderden, en ook
privé gesprekken met den administrateur
schier onmogelijk waren.
Daarnevens is gebleken, dat het bestuur bij
zonder gelukkig is geweest bij de keuze van
den aannemer: Jac. Klerk, die een moeilijk
werk tot stand had te brengen en daarin bij
uitstek is geslaagd.
Door deze samenwerking van goede krach
ten is iets tot stand gebracht, waarvan de
heer Beenhakker volmondig getuigde: „Alles
wat noodig was, is verkregen. We hebben nu
een model inrichting".
En wat van niet minder beteekenis moet
worden beschouwd is. dat eventueel latere uit
breiding zonder bezwaar tot stand kan wor
den gebracht
Hoe heeft nu de architect Van Noppen dit
mooie uitbreidingsplan verwezenlijkt?
Allereerst neeft hij de goede gedachte ge
had de pui van het nieuwe gedeelte, voortaan
uitsluitend de toegang, (want no. 29 is alleen
voor de woning van den Administrateur)
eenigszins te laten inspringen, zoodot bezoe
kers minder hinder hebben van het drukke
verkeer in dit smalle straatgedeelte; en het
eenige ietwat kostbare, dat hij gemeend heeft
zich te moeten en te mogen veroorloven, is
de monumentale, eikenhouten voordeur. In
het bovenlicht prijkt het wapen van Haarlem
met de initialen H. Z.
Overigens is hij binnen de perken van een
voudig materiaal gebleven, doch daaraan is
alle mogelijke zorg besteed, zoodat een geheel
is verkregen, getuigend van goeden smaak,
gepaard gaande aan vakkennis en ervaring.
Achter de vestibule treedt men de ruime,
keurige wachtkamer binnen, waar flinke lo
ketten gelegenheid bieden om te spreken met
het kantoorpersoneel en waarin zich tevens
een deur bevindt naar het privé-kantoor van
den administrateur; glazen wanden geven een
hoogst prettigen indruk, te meer daar het
groote kantoor door den achterliggenden tuin
daglicht ontvangt.
In de wachkamer heeft men tevens het ge
zicht op het uiterst aangenaam aandoende
trapgedeelte in de overdekte binnenplaats,
waar fraai gekleurd glas, toch sober van tint
en zeer eenvoudig van teekening, een aange
name en voldoende verlichting biedt
Door deze overdekte binnenplaats verkrijgt
men toegang tot de garderobe, de verwar
mingsruimte en het archief en mede leidt hier
een trap naar de bestuurskamer en verder
naar het specialistenbureau op de tweede ver
dieping.
Wie het nieuwe gedeelte bezichtigt (dit is
dezer dagen in gebruik genomen, hoewel de
officieele opening op nader te bepalen datum
zal geschieden) zal ongetwijfeld worden ge
troffen door het van goeden smaak getuigen
de schilderwerk en de tot in onderdeelen vol
ledige afwerking en volmondig verklaren, dat
inderdaad alle betrokken partijen met ge
rechtvaardigde voldoening kunnen terugzien
op hun veelomvattenden arbeid.
„De Lichthoeve" te Santpoort.
We ontvingen het September-nummer van
„De Lichthoeve" het orgaan van het bekende
kindertehuis aan de Kweekerslaan te Sant
poort. Zooals gewoonlijk schrijft de Directrice,
Zuster J. Th. Kuyk, een hoofdartikel, thans
getiteld „Hem". Een oud-correspondente uit
Delft, die daar in haar vacantie gastvrijheid
heeft genoten, beschrijft op levendige wijze
haar indrukken. Dit doet ook E. S. Verder
wordt door den administrateur rekening en
verantwoording van de ontvangen giften in
geld en natura gedaan. Gehoopt wordt, dat
de giften in ruime mate zullen blijven vloeien,
want er is eiken dag nog steeds veel noodig.
Op het oogenblik vinden er vijftig kinderen
een liefderijke verpleging. De secretaresse-
penningmeesteresse, Zuster A. Verkerk, die
eenigen tijd ernstig ongesteld is geweest, is
thans geheel hersteld. Zij verricht weer voor
honderd procent met de oude opgewektheid
haar werk.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
(Inlichtingen over gevonden voorwerpen aan
het bureau van politie Smedestraat, uitslui
tend tusschen 11 en 13 uur).
Handschoenen en ceinturen: Politiebureau
Smedestraat. Badpak: Velderhóf, v. Hoogen-
dorpstraat 5. Fototoestel: Teves. Brederode-
straat 5. Gewicht en Getuigschrift: Politie
bureau Smedestraat. Hond: Wijtvliet. Oude-
weg 57B. Werkjassen: Kodde, Celebesstraat 1.
Regenjas: Leistra, Geweerstraat 46 en De
Jong Adr. Loosjesseraat 14rd. Kindermuts,
Politiebureau Smedestraat. Medaille: v. Looy,
Fonteinlaan 1 (Dreefzicht)Portemonnaie met
inhoud: Poland, Dolfijnstraat 13 en Telegraaf
kantoor, Ged. Oude Gracht, Rijwielplaatje:
Kollerie, v. Marumstraat 20. Schaal van weeg
schaal: Nauta. Mentawistraat 33. Tasch met
inhoud: Pieterson, K. Begijnestraat 16. Dames-
tasch met inhoud: Bos, Jan Steenstraat 5.
Zilveren voet van glas: Luiten, Hedastraat 34.
Eddy
Toen Karei Vermeer den sleutel in het slot
omdraaide, kreeg hij een beklemmend gevoel
over zich; een gevoel waarvan hij den aard
niet kon bepalen. Hij voelde zich er door ge
drukt, onbehagelijk en nerveus. Zijn werk
had dien dag niet willen vlotten en onvoldaan
keerde hij naar huis terug.
In de woonkamer was het donker, maar
toen hij het electrische licht aanknipte, zag
hij een briefje op de tafel liggen.
Karei.
Ik ben even een dringende boodschap gaan
doen. Binnen een uurtje ben ik terug. Broertje
slaapt.
Lenl.
Broertje was een vroolijk ventje van vier
jaar en terwijl Vermeer het briefje nog in
zijn hand hield, wierp hij een blik op het ledi-
kantje, waarin een zachte, regelmatige adem
haling bewees, dat broertje rustig sliep.
Hij hield dolveel van zijn vrouw en van
den kleinen Eddy, maar er was een gebrek, dat
zijn leven meermalen dreigde te .vergallen.
Karei Vermeer was jaloersch. Vijf jaar wa
ren ze getrouwd en nimmer had een wolkje
hun huwelijksgeluk verduisterd.
Kwam het daardoor? Hij wist het niet. Zijn
jaloezie kwam opnieuw boven, toen hij nog
maals het briefje las.
„Ach kom", trachtte hij zich te vermannen.
„Leni zal wel*een noodzakelijke boodschap
hebben, anders was ze niet weggegaan op
dit oogenblik, nu haar man elk oogenblik kon
thuiskomen. En waarom had ze broertje niet
meegenomen? BroertjeWaarom had ze
Edd,y thuisgelaten en den eersten keer niet?
Peinzend, vaag vermoedende, liet hij zich
in een fauteuil vallen. Een zacht kinderstem
metje klonk uit het ledikantje:
.Pappiepappie!
.,Ja lieveling, hier is pappie al, hoor. Ga
maar lekker slapen, boy. Mammie is bood
schappen doen voor het eten."
Het kind schudde de blonde lokken en fluis
terde:
„Pappie jokt. Mammie weer naar dien
mijnheer, die zoo lief voor broertje was.
Broertje mocht niet meemoest zoet gaan
slapen, dan krijgt hij weer lekkere koekjes.
Net als eerst."
Plotseling begon het kind te huilen.
„Wat nu. lieveling?" vroeg Karei met een
vreeselijk vermoeden, dat hij in zijn vriende-
Aantal leerlingen bij het
Openbaar Onderwijs gedaald.
Zullen nog meer scholen
worden opgeheven?
Verschenen is het verslag omtrent den
toestand van het Lager Onderwijs in de ge
meente Haarlem over het jaar 1935. Het. ver
slag is samengesteld door de Commissie van
Plaatselijk Toezicht op het Lager Onderwijs
onder voorzitterschap van den heer Th.
Lancée.
Evenals verleden jaar constateert de
commissie dat er weinig veranderd is.
„De tijden waren er nog niet naar",
zoo schrijft zij, „dat wij vooruitgang
en verbeteringen konden verwachten
een eenigszins herwinnen van het
verloren terrein doch ook in den
achteruitgang trad een stilstand in.
hoewel wij hieraan direct moeten toe
voegen, dat wij nog verderen achter
uitgang niet goed mogelijk achten".
Het verslag spreekt van de bezwaren tegen
de regeling van de zomervacantie, waarbij
na deze vacantie de nieuwe cursus nog niet
direct aanvangt, maar nog een aantal dagen
met de oude klassen wordt- voortgewerkt.
Inmiddels is aan dit bezwaar in zooverre
tegemoet gekomen, dat voor de zesde klasse
in het vervolg de vacantie tot 1 September
(het begin van den nieuwen cursus) zal
duren,
De Onderwijs-Verkeerscommissie nam aan
1078 deelnemers het verkeers-examen af.
Hiervan behoefden slechts 155 kinderen te
worden afgewezen. De regeling van dit exa
men was uitstekend omvangrijke voor
zorgsmaatregelen waren getroffen, f zoodat
geen enkel ongeluk plaats had.
De commissie brengt een woord van dank
aan allen, die zich voor dit goede doel tijd
noch moeite bespaard hebben, speciaal aan
de Haarlemsche Politie, van wie zoo groote
medewerking ondervonden werd.
Goed werk is verricht door het bestuur
van „Vacantiebezigheden voor schoolkinde
ren", welke vereeniging gedurende de groote
vacantie iederen dag ruim 400 kinderen op
het gemeentelijk sportterrein aan de Klever
laan op aangename wijze heeft bezig gehou
den.
De kindervoeding heeft een geregeld en
vlot verloop gehad. Het verstrekken van
warm voedsel had plaats van Januari tot
eind Mei en van November tot eind Decem
ber. In totaal zijn 79565 porties uitgedeeld.
Achteruitgang "bij het
Openbaar Onderwijs.
Bij de afdeeling Openbaar Onder
wijs maakt het verslag melding van
de opheffing van drie scholen, te
weten nr. 13, 18 en 35. In dit verband
zegt de commissie: Handhaving de
zer scholen was wegens het gering
aantal leerlingen niet langer ver
antwoord. Deze scholen waren reeds
TELEF. 11972 TELEF. 12953
GARAGE „BLUE STAR"
Gebr. van Gilse, Wagenweg 132
Official Peugeot Dealers
Luxe verhuur mef en zonder chauffeur
(Adv. Ingez. Med.)
.ijken toon voor den knaap verborg. „Waarom
huilt Eddy?"
Mammie zal boos op broertje zijn. omdat
hij geklikt heeft. Mammie heeft gezegd, dat
pappie het niet mocht weten."
,Wees maar gerust, schat," troostte Ver
meer hem. ,,'t Is niet erg, hoor. Pappie wist
het wel. Ga maar lekker slapen".
Een glimlach van blijdschap kwam op het
zachte kindergelaat, toen hij zijn hoofd te
vreden in de kussens vlijde.
„Pappie niets tegen mammie zeggen?"
„Neen, schat, pappie zal niets zeggen,
hoor."
Hij keerde terug naar zijn stoel en verviel
opnieuw in zijn sombere gedachten. Was zijn
vermoeden dan toch werkelijkheid? Een half
uur ging voorbij, het leken uren voor hem.
Toen werd de kamerdeur ge/pend en met een
limlach op de lippen kwam Helena Vermeer
rinnen.
„Ben ik lang weggebleven, Karei?" vroeg ze,
hem willende kussen.
Hij deed een stap achteruit en antwoordde
niet. Onderzoekend keek hij haar aan.
Watwat.... is er, Karei?" vroeg ze
verbaasd. „Wat kijk je mij vreemd aan. Wat
heb je?"
Toen vroeg hij streng:
„Waar ben je geweest?"
„Een boodschapik heb toch een briefje
op de tafel gelegd?"
.Wie is de man, bij wien je op bezoek bent
geweest?"
Ze verbleekte en hij vatte het op als een
zwijgende bekentenis.
Je schrikt?Geef antwoord, waar ben
je geweest?
Karei!
„Zoek maar geen uitvluchten. Ik doorzie je.
Is dat de dank voor mijn liefde?"
Karei!Karei toch!" Wat bezielt je?.
Wie heeft je dat wijs gemaakt?"
Snikkend viel het jonge vrouwtje in een
stoel, terwijl ze fluistei'de:
,Mannie, gebruik toch je verstand. Ik
zouzou
,Zeg dan, bij wien je geweest bent", sprak
hij ruw. Zijn stem was minder vast dan zoo
even.
..Neen, neen.dat niet.nu niet.
Haar stem stokte en hij begon te twijfelen.
„Leni, voor de laatste maal. als je niet zegt
bij wien je geweest bent, dan moet ik aan
nemen. dat je mij bedriegt."
Met omfloerste oogen keek ze hem verwij
tend aan.
„Wie heeft je dat wijs gemaakt?"
Even aarzelde hij, toen sprak hij langzaam:
„Broertje heeft het eruit geflapt. Je hadt
hem op het hart gedrukt, niets tegen mij te
zeggen. Waarom mocht ik niet weten, waar
je heen was? En waarom ging je alleen?
Waarom nam je Eddy niet mee? Waarom
kreeg broertje lekkere koekjes, als hij zijn
mond hield? Spreek op!
„Karei", lispelde ze, „vertrouw mij nog
aan het uitsterven en telden nog
slechts enkele klassen. Helaas zul
len nog eenige scholen in de naaste
toekomst moeten volgen. In verband
met evengenoemde opheffingen
moest aan 5 leerkrachten eervol ont
slag worden verleend.
Aan het einde van 1935 bezat de gemeente
Haarlem 3 openbare UX.O. scholen. 2 zeven-
klassige scholen G.L.O., waaronder de Dag-
openluchtschool: 15 zesklasslge scholen G.
L. O. met 7-jarigen leergang: 6 zesklassige
scholen, z.g.n. opleidingsscholen: 1 Montes
sorischool; 2 scholen voor Buitengewoon
onderwijs; 3 Centrale scholen voor G.L.O.
(7e leerjaar). Bovendien behoort de Rijks
leerschool tot het openbaar onderwijs.
Het totaal aantal leerlingen daal
de van 7431 in 1934 tot 7298, hetgeen
een achteruitgang van 133 beteckent
(evengroot als in 1934).
In verband met de opheffing van eenige
scholen en de reorganisatie van verschillende
andere hadden onder het onderwijzend per
soneel verschillende mutaties plaats. Het
verslag wijdt enkele hartelijke woorden aan
de in 1935 overledenen, de heeren F. J A.
van Ghert, B. Bulthuis, P. Volger.
Wij weten, zoo vervolgt het verslag, dat de
omstandigheden, waaronder tegenwoordiL
het onderwijzend personeel werkzaam is. nog
verre van aangenaam zijn, daarom te meer
verheugt het ons te mogen constateeren, dat
de leden van dat personeel hun taak ook in
het afgeloopen jaar weer met groote zorg en
toewijding hebben vervuld.
Aan de scholen voor Uitgebreid Lager On
derwijs blijft de stijging van het aantal leer
lingen, die de laatste jaren reeds geconsta
teerd werd, voortduren. In 1935 steeg het van
771 tot 826.
De Bijzondere Scholen.
De gemeente Haarlem telde op 31 Decem
ber 1935:
12 Protestantsch Christelijke scholen. Drie
dezer scholen zijn gesplitst in een school G.
L. O. en een U. L. school. 2 Doopsgezinde
scholen, 23 R.K. scholen, waarvan 19 alleen
voor GX.O. en 4 voor GX.O. en U.L.O., 1
school G.L.O. van de Haarlemsche School-
vereeniging, 1 RK. school voor Buitengewoon
Onderwijs, 1 RK. Vervolgcursus, 1 Vervolg
cursus voor Buitengewoon Onderwijs, 1. R.K.
Vervolgcursus voor Buitengewoon Onderwijs.
Het aantal leerlingen, dat op de bijzoidere
scholen onderwijs genoot, bedroeg eind De
cember 1935 10135 tegen 9796 in 1934 en nam
dus met 339 toe. De aanvangsklassen gingen
hier met 70 leerlingen vooruit, waarvan de
R.K. scholen er pl.m. 60 voor haar rekening
namen.
Het aantal leerlingen, dat op de bijzondere
Voorbereidend Lager Onderwijs bezocht,
steeg van 2964 op 3044, hetgeen dus een voor
uitgang beteekent van 80 leerlingen, terwijl
het vorige jaar een achteruitgang van 65
leerlingen moest geconstateerd worden.
Te betreuren is het, zoo schrijft de com
missie, dat voor de openbare scholen voor V.
L. O. nog steeds geen gelden beschikbaar
worden gesteld voor leermiddelen. zoodat
hieraan en wel speciaal op die scholen, waar
men niet in staat is daarin op andere wijze
te voorzien, een nijpend tekort komt. Ook
doet zich hier sterk het gemis gevoelen van
de dikwijls onontbeerlijke hulp eener help
ster.
Tenslotte vermeldt het verslag het een en
ander over het werk van de commissie. Een
aantal statistische tabellen is aan het verslag
toegevoegd.
KINDJE GESTIKT
Gisternacht heeft ten huize van de familie
G. in de Heistraat te Helmond een droevig
ongeluk plaats gehad.
De dienstbode had te circa half tien het tien
maanden oude zoontje in zijn bedje gelegd.
Toen zij enkele uren later ging kijken of de
kleine was ingeslapen, trof zij tot haar ont
zetting het kindje levenloos aan. De kleine
was door den onderlaag van het bedje gezakt
en met het gezichtje naar beneden in dekens
en kussens terecht gekomen,
een dag.neen. alleen vanavond. Morgen
zal ik je eerlijk alles zeggen".
„Geen minuut!stootte hij woedend
uit.
Kleine Eddy was wakker geworden door zijn
ruwe stem en hij stak zijn handjes uit.
„Mammie!Pappie!".
Snikkend viel Leni op haar knieën voor
het ledikantje en kuste het kind onstuimig.
.Kleine verrader", fluisterde ze tot het
knaapje, dat van dit alles niets begreep.
„Waarom moest jij het vertellen?"
,Nu komt er nog wat van?" drong Vermeer
aan.
Ze droogde haar tranen.
„Je wilt dus niet wachten tot morgen?"
„Neen, ik wil het nu weten en wel dadelijk."
„Welnu.als je er dan absoluut op staat,
in de keuken ligt een pak. Ik wilde het'be
waren tot morgen op je verjaardag. Open het
en je weet alles."
Ze nam Eddy uit zijn bedje en verliet
schreiend het vertrek.
Enkele oogenblikken later kwam Vermeer
terug. Hij was opgewonden en zijn gezicht
was bleek. In zijn hand hield hij een vergulde
lijst, waarin een doek zat met de levensgroote
beeltenis van Leni. Kleine Eddy zat lachend
op haar schoot. Het was een prachtige, dure
crayon teekening. Er was een kaartje bij,
waarop met sierlijk gecalligrafeerde letters
stond:
Voor Pappie's verjaardag.
Hij snelde naar het andere vertrek, waar
zijn vrouw snikkend op den divan lag.
„Leni"stamelde hij schuldbewust.
„Leni kun je mij vergeven?"
Ze antwoordde niet.
Hij knielde naast haar neer en overdekte
haar gelaat met kussen. Met betraande oogen
keek ze hem aan.
„Ik ben voorbarig geweest, lieveling", zei
hij berouwvol. „De omstandigheden"Een
brok kwam in zijn keel. Hij schaamde zich
voor haar, verachtte zichzelf om zijn wan
trouwen.
..Leni
Ze keek hem weer aan.
„Weet je nu, bij wien ik óp bezoek was?"
vroeg ze zacht, „ik moest driemaal terugko
men voor de afwerking van de teekening. Van
daag was het de derde maal. Ik had je willen
verrassen op je verjaardag, maar...."
De tranen verstikten haar stem. „Je jaloezie
en je wantrouwen hebben het onmogelijk ge
maakt."
„Ik heb er spijt van. lieveling." zei hij droe-
g. „Kun je het mij vergeven?"
Ze beantwoordde zijn kussen.
„Graag, schat. Maar onder een voorwaarde"
Ze dreigde met haar vinger en hij drukte er
een kus op.
Uit het hoekje van de kamer, waar de
kleine Eddy met een blokkendoos zat te spelen,
klonk het zacht:
,.Ik ookEddy ook vergeven.... Pappie I
niet meer boos zijn op mammie en Eddy?"
Voortaan alleen Crackfreein huis
Voordeeltg Gemakkelijk
FABRIKAAT: N.V. „ONDER ONS" DE KRIM (O fe
Maakt alle stoffen als nieuw
(Adv. Ingez. Med.)
SCHIPPERSSCHOOL TE BORN GEOPEND
De opening van de schippersschool te Bom
heeft Vrijdagmiddag bij buitengewoon mooi
weer plaats gehad. Een flink windje deed de
vlaggen, waarmede de schepen in de Bergha-
ven, het terrein rod het schoolgebouw en het
paviljoen, waarin de plechtigheid plaats had,
waren gepavoiseerd, krachtig wapperen.
Na een rede van den directeur van het on
derwijsfonds voor de scheepvaart, den heer G.
de Jong, sprak de minister van onderwijs de
officieele openingsrede uit.
Ook gij kunt succes hebben!
Vraag uw kennissen, wat succes eigenlijk
is en gij zult de meest uiteenloopende, om
niet te zeggen verwarde antwoorden krij
gen.
Succes? Nou dat isals je geluk hebt,
zal de een zeggenals alles je meeloopt
zal een tweede verbeteren
Succes is, als je levensomstandigheden zoo
zijn, als je ze graag hebben wilt.... weet
iemand anders.
Van alles is iets waar: maar niets is ge
heel waar. Deze groote algemeene waarheid
kan ook hier van toepassing zijn. Het is een
merkwaardig verschijnsel dat bijna iedereen,
die meer dan een vluchtige gedachte schenkt
aan het succes van anderen, bijna onveran
derlijk tot de slotsom komt. dat sue ces iets
is, nu ja, iets van buiten af. iets, dat on
afhankelijk van onzen wil in ons leven komt
en ons op onverklaarbare wijze soms in den
steek laat.
Succes laat zich niet dwingen, is een zeer
gangbaar gezegde, dat er toe mee helpt om
een algemeen verbreide dwaling te helpen
versterken. Natuurlijk laat het succes zicih
wèl dwingen. Waarom ook niet?
Er is geen enkele reden waarom het succes
zich niet zou laten dwingen. Succes is als
een grillige sohoone vrouw; nimmer zijn wij
zeker van hetgeen ons geboden wordt.
Dus toch een onberekenbare invloed van
buitenaf?
Geenszins, want ook grillige schoone
vrouwen laten zich maar al te gaarne dwin
gen, mits de hand van den meester de ware
dwangmiddelen weet toe te passen.
Geluk en succes zijn volstrekt niet synoniem
al worden deze twee begrippen ook nog zoo
vaak met elkaar verward. Succes en geluk
gaan vaak samen en het eene is dikwijls een
gevolg van het andere.
Geluk is echter toegift op den levensweg,
terwijl succes niet meer of minder dan
plicht is. Ja zeker, u heeft goed gelezen: er
staat plicht! Hoe kan nu succes een plicht
zijn?
Ik zal het u aantoonen.
Wanneer wij van de veronderstelling uit
gaan, dat succes voor driekwart van onszelf
afhangt en voor het overige van omstandig
heden (en niet omgekeerd) zooals maar al
te vaak beweerd wordt, dan wordt het ons
duidelijk, dat er meer steekt achter succes
dan de traditioneele „gunstige omstandig
heden zonder meer".
Wilt ge hiervoor een bewijs?
Zoek dan een grooten nul onder uw be
kenden (het zal u niet moeilijk vallen er een
te vinden!)
Stel u dien nu voor, begiftigd met alle
mogelijke „gunstige omstandigheden", geld,
relaties, kruiwagens, positie, kortom: gansch
een samenstel van begeerlijkheden. Ga ver
volgens met uzelf te rade wat hij pres-
teeren zal onder deze bij uitstek gunstige
constellatie; gij zult spoedig tot de overtui
ging komen dat de man niets presteeren zal,
niettegenstaande de vele hem geboden kan
sen.
Wanneer ik zeg presteeren dan bedoel ik
natuurlijk niet, het figureeren op een kan
toorstoel en het incasseeren van door anderen
verdiende gelden, doch het daadwerkelijk
persoonlijk bijdragen tot nut van het al
gemeen.
Uw nul presteert dus niets, niettegenstaan
de het geluk. Hij is geen „succes".
Wat zijn dan wel de middelen om het suc
ces te dwingen?
Niet hij is de meest geneigde tot succes,
wiens levensomstandigheden zich toevallig
aanpassen aan zijn kunnen; doch hij die door
inspanning van alle krachten opgewassen
blijkt te zijn tegen omstandigheden, goed of
kwaad.
Waaruit dus volgt: dat wij ons hebben
aan te passen en zoo noodig ons om te vor
men: succes is eon levenshouding.
Is het niet doodeenvoudig?!
In theorie ja!
In de practijk ls het ietwat moeilijker,
maarhet ise dubbel en dwars de moeite
waard!
AMY GROSKAMP TEN HAVE.
