De vorstelijke verloving.
Verloving.
Dinsdag 8 september 1936
HAARLEM'S DAGBLAD
3
getrokken en eenvoudig op het oude
slot in Detmold.
Zijn broeder Bernhard is de vader
van den verloofde van onze prinses.
Lippe-Biesterfeld uit
den laatsten tijd.
Bijzonderheden over land en
vorstendom Lippe.
Historische betrekkingen
met Nederland.
Een redacteur van het A.N.P., die
eenige dagen in Detmold, de hoofd
stad van het voormalige vorstendom
Lippe heeft vertoefd, in verband met
de verloving van Prinses Juliana met
Prins Bernhard zur Lippe-Biester
feld meldt het volgende:
Niet ver van de Nederlandsch-Duitsche
grens, tegen het oude Westfalen aan, ligt
het vorstendom Lippe, voor een groot deel
bedekt door de bosschen van het Teutobur-
gerwoud, dat zich van het noordwesten naar
het noordoosten tusschen de oude bis
schopssteden Osnabrück en Paderborn
uitstrekt.
Prachtige bosschen van loofboomen, hier
en daar onderbroken met naaldbosschen,
bedekken voor het grootste deel dezen berg
keten. Het land is van een zeer bijzondere
schoonheid. De heide gaat over in beboschte
heuvels, die weer door weiden van elkaar
zijn gescheiden. Hier en daar ziet men dorp
jes en steden liggen, waarvan de meeste als
badplaats een groote bekendheid hebben ge
kregen. Het geheele gebied is bijzonder rijk
aan geneeskrachtige bronnen en nergens lig
gen in het noordelijk deel van het Duitsche
rijk de kurplaatsen zoo dicht bij elkaar als
in het Lippische land.
Ook voor den Nederlander, die zijn va-
cantie buiten de grenzen doorbrengt, is
Lippe en het Teutoburgerwoud niet onbe
kend. Geen van hen, die in het Teutoburger
woud vertoefd hebben, zal verzuimd he-ben
den Grotenburg met het geweldige Her-
mannsdenkmal, het symbool der Germaan-
sche overwinning op de Romeinsche leger
scharen ,te bezoeken. Dan heeft het woud
ook zijn grootste breedte en oefent op allen
een bijzondere aantrekkingskracht uit door
zijn lieflijkheid en wonderlijke schoonheid,
waardoor een ieder, die eenmaal de bekoring
van dit dichtbegroeide bergland heeft ge
kend, er steeds gaarne terugkeert.
Nauw met den Grotenburg en daardoor
met het geheele Teutoburgerwoud verbonden
is Detmold, de residentie van de Lippische
vorsten.
Weinig zullen de Nederlanders, die in Det
mold en in andere badplaatsen in Lippe be
kend zijn, vermoed hebben, dat de naam
Lippe nog eens in de geschiedenis zoo nauw
met Nederland verbonden zal worden als nu
door de verloving en het a.s. huwelijk van
H.K.H. Prinses Juliana met Prins Bernhard
zur Lippe-Biesterfeld staat te gebeuren.
Uit de Lippische geschiedenis.
De geschiedenis van Lippe, zijn volk
en zijn vorstengeslacht, gaat terug tot
in het duister der vroege Middel
eeuwen.
Voor de 12de eeuw is geen enkel feit met
zekerheid en historische nauwkeurigheid vast
te stellen. In oude kronieken wordt beschre
ven hoe de heeren Von Lippe reeds in de
oudste tijden onder de Germaansche volken in
groot aanzien stonden en als zoogenaamde
„edele heeren" groote bezittingen erfelijk be
zaten. Historisch staat vast. dat de heeren
Von Lippe reeds Karei den Groote met de
wapenen gediend hebben.
De eerste heerscher over Lippe, van wien met
zekerheid iets gezegd kan worden, is Bernhard,
Heer von Lippe, die met zijn broer Hermann
in het leger van keizer Lotharius diende, toen
deze nog Saksisch hertog was. Beiden namen
een groot aandeel in het beleg van Munster
in 1121. De oudste oorkonde, waarin over
Bernhard von Lippe iets te vinden is, dateert
van 1123.
De figuur van Bernhard de tweede, die waar
schijnlijk omstreeks 1140 geboren werd, ver
schijnt reeds in een duidelijk historisch licht.
Hij was een geboren krijgsman en wordt ook
beschouwd als de stichter van Lippstadt en
van Lemgo. Toen hij ouder werd besloot hij
in een klooster te gaan, doch zijn avontuurlijke
geest hield het daar niet lang uit.
In 1211— toen hij reeds een grijsaard was
trok hij met bisscljpp Albert van Riga mede op
een kruistocht tegen de germaansche heide
nen. Hij sloeg de stammen der Esten en Rus
sen terug en vlocht zich bij die gelegenheid
nieuwe lauweren wegens zijn groote dapper
heid.
De overmacht der heidenen was echter groot
en omdat men wel inzag, dat het onmogelijk
was zonder hulp van buiten op den duur tegen
hun invallen stand te houden, werd Bernhard
naar Denemarken gezonden om koning Wal-
demar hulp te vragen. Deze werd gaarne ver
leend. Daarna trok Bernhard naar Rome om
paus Honorius den derden eveneens om hulp
te vragen en hem met aandrang te verzoeken
de bedreigde Christenen in het verre Oosten
bij te staan.
De paus benoemde den grijsaard als blijk van
waar deer ing voor zijn verdiensten tot bis
schop van Selburg. Als een merkwaardigheid
vooral omdat ons land hierbij betrokken is
kan nog vermeld worden, dat Bernhard op
de terugreis over Oldenzaal kwam en daar de
bisschopswijding ontving van zijn zoon Otto,
die toentertijd bisschop van Utrecht was.
De bezittingen van het geslacht Zur Lippe
hadden zich in den loop der jaren door erfenis,
door verovering en door samenvoeging aan
zienlijk uitgebreid. In 1150 kwamen zij in het
bezit van Detmold, in 1322 van Schwalenburg,
Biesterfeld en Weissenfeld. In 1368 werd het
eerstgeboorterecht ingesteld en daarmee eigen
lijk de dynastie erfelijk gegrondvest.
Nadat in 1405 de toenmaals zoo schoone en
rijke bezitting Sternberg tot de goederen der
Lippe's werd toegevoegd, kreeg het geslacht in
1528 officieel den titel van graaf.
Een vorst van Lippe als vredes-
stichter naar Nederland.
De eerste Lippische heer. die dien titel voer
de, was Bernhard de Achtste. Hij verbleef
meestal in het slot van Detmold, evenals zijn
zoon graaf Simon de zesde zur Lippe, die van
15631614 regeerde en niet slechts onder de
Lippische heeren de eerste plaats inneemt,
doch ook een rol heeft gespeeld in de Duitsche
geschiedenis. De geschiedschrijvers, die zich
met deze figuur hebben bezig gehouden, schet
sen hem allen als een bijzondere persoonlijk
heid, die een der merkwaardigste verschijnin
gen van zijn tijd is geweest. Zij aan
afwisselingen en avonturen zoo rijk leven
voerde hem ook naar de Nederlanden, waar
hij in 1591 en 1592 vertoefde. Hij maakte toen
deel uit van de in opdracht van keizer Ru-
dolf den tweeden ondernomen bijzondere
'missie naar België en naar ons land, om te
trachten den vrede stichten tusschen koning
Philip den Tweeden van Spanje en de in op
stand gekomen Nederlanden. De eigenaardige
aanteekeningen van den graaf over deze reis
worden in het vorstelijke huisarchief van Det
mold bewaard.
Merkwaardig is wel, dat waar Munster en
Paderborn oude bisschopsteden zijn met een
overwegend katholieke bevolking, in Lippe het
protestantisme, reeds van den eersten tijd der
reformatie af, grooten invloed heeft, gehad.
Ook de graven van Lippe hadden het pro-
testantsche geloof aanvaard.
Simon de Zesde, over wien wij hierboven
het een en ander mededeelen, heeft reeds in
zijn jeugd den godsdienststrijd meegemaakt.
Na den dood van zijn vader zond zijn moeder
hem met het oog op zijn ontwikkeling naar
Parijs. Hij was daar juist in den tijd van den
Bartholomeusnacht.
Slechts met moeite gelukte het den jongen
graaf zich verborgen te houden en op die ma
nier aan de vervolging der protestanten te
ontkomen. Op lateren leeftijd was het aan
zijn bezonnenheid te danken, dat de opstand,
van de Lemgo'ers, nadat de gereformeerde
leer officieel ingevoerd was, zonder bloedigen
strijd verliep.
Zijn zoon, graaf Simon de Zevende, wordt
beschouwd als de stamvader van het ge
slacht Lippe-Detmold. dat bijna drie eeuwen
de regeerende tak in Lippe is geweest.
Het ontstaan van den tak
Lippe-Biesterfeld.
In 1789 werden de leden van het regeerende
huis tot vorsten verheven met den titel
Puerst zur Lippe. Daarnaast ontstonden twee
grafelijke zijtakken: LippeBiesterfeld en
LippeWeissenfeld. Als een bewijs van de vele
betrekkingen, welke van de vroegste tijden af
tusschen Lippe en Nederland bestaan hebben,
kunnen wij nog vermelden, dat een der Lip
pische graven, Simon Heinrich, gehuwd was
met burggravin Arnalie zu Dohna, souvereine
vrouwe van Vianen en Ameiden, erf burggravin
van Utrecht, waardoor de heerlijkheid Via
nen in het bezit kwam van het Lippische huis,
Hun zoon, Friedrich Adolf, werd, naar uit be
scheiden in de Lippische landesbibliotheek
bleek, naar Leiden gézonden om daar met„dem
Prinzen von Oranien und anderen Leute von
Kondition bekannt gemocht zu werden". Graaf
Friedrich Adolf werd echter in Leiden ziek en
zijn moeder haalde hem na verblijf van een
jaar in ons land weer naar Detmold terug.
Ook later zou Friedrich Adolf nog met de
Nederlanden in contact komen zij het dan
ook op een andere wijze.
De Prins van Oranje deed, toen de Fran-
schen het Rijnland waren binnengevallen, een
beroep op den keurvorst van Brandenburg.
Deze had een verbond met verschillende Duit
sche vorsten gesloten en zond den prins hulp
troepen. Graaf Simon Heinrich van Lippe, de
vader van Friedrich Adolf, besloot een regi
ment ruiters te zenden om de Vereenigde Ne
derlanden te hulp te komen.
Zijn zoon werd tot overste aangesteld en
nam aan tal van veldslagen tegen de Fran-
schen deel. Zoo wordt zijn naam genoemd en
die van het Lippischen regiment bij den slag
van Fleuris en bij dien van Neerwinden.
Naast de vorstelijke linie en de beide
grafelijke linies is nog een vierde tak, welke
met Lippe verbonden is. Het is de linie Lippe-
Alferdissen, welke in de 18de eeuw door
huwelijk het graafschap Schaumburg ver
kreeg en sinds dien tijd Schaumburg-Lippe
genoemd wordt. Sinds 1807 is ook deze tak
vorstelijk.
Het wapen van Lippe.
In 1895 is groot opzien gewekt in Duitsch-
land door den strijd over de troonsopvolging
in Lippe. Deze kwestie heeft een tijdlang in
het middelpunt der Duitsche binnenlandsche
politiek gestaan, mede door het persoonlijk
ingrijpen van den Duitschen keizer. De
kwestie trok zelfs de aandacht ver over qp
grenzen van het kleine land en werd aan
buitenlandsche hoven en kanselarijen be
sproken.
De Lippische toonstrijd, die in 1895 uit
brak, is oorspronkelijk een familiestrijd tus
schen de in Detmold regeerende hoofdlinie
en de beide grafelijke zijtakken Lippe-Bies
terfeld en Lippe-Weissenfeld. Pas toen er
zekerheid bestond, dat de hoofdlinie zonder
mannelijke erfgenamen zou uitsterven, nam
de familiekwestie een staatkundig karakter
aan.
Als laatste regeerende vorst stierf in 1895
vorst Woldemar. Zijn eenige broeder, prins
Alexander, die sinds vele jaren in een in
richting voor geesteszieken verpleegd werd,
kwam voor de troonsopvolging niet in aan
merking. Er waren toen drie pretendenten
voor den Lippischen troon: het vorstelijk
huis Schaumburg-Lippe en de grafelijke tak
ken Biesterfeld en Weissenfeld. Het zou ons te
voeren de aanspraken welke elk der pre
tendenten meende te kunnen doen gelden,
hier uiteen te zetten. In de Lippische archie
ven kan men daarover een schat van litera
tuur vinden. Het probleem werd bij een
scheidsgerecht, onder voorzitterschap van
den koning van Saksen, aanhangig gemaakt
en na een langdurige procédé werd de linie
Lippe-Biesterfeld in het gelijk gesteld en be
steeg Ernst, graaf en heer zur Lippe-Biester
feld. graaf van Schwalenberg en van Stern
berg enz., den Lippischen troon. Hij heeft
zich een buitengewone populariteit weten te
verwerven en een standbeeld in het Detmol-
der slotpark getuigt nog van de vereering,
welke zijn onderdanen hem toegedroegen.
Ernst had twee zoons: de oudste.
Leopold en de jongere, prins Bern
hard. Leopold volgde hem in 1905 als
vorst van Lippe op en regeerde tot
1918. De revolutie-golf, welke bij het
einde van den wereldoorlog over
Duitschland ging en het keizerrijk en
alle koninkrijken en vorstendommen
wegvaagde, maakte aan zijn bestuur
een einde. Thans woont hij terug-
Prinses Juliana tijdens een van haar radio-redevoeringen.
Graaf Ernst, die in 1905 op den Lippischen
troon kwam, woonde in het slot Obercassel
met het daarbij behoorende oude klooster
Heisterbach. In het park van Heisterbach
bevindt zich ook het mausoleum van de hee
ren zur Lippe-Biesterfeld.
De latere vorst Leopold en zijn broeder,
prins Bernhard, werden beiden in Obercassel
geboren.
Hun jeugd brachten de beide prinsen voor
een groot gedeelte door op het kasteel Neu-
dorf bij Bentschen in het tegenwoordige Po
len, een bezitting der familie.
Leopold en Bernhard gingen zooals ge
woonte was bij de zoons van vorstelijken huize
in militairen dienst. Leopold werd officier
bij de garde-Uhlanen in Potsdam en Bern
hard bij de huzaren.
De militaire loopbaan van Leopold nam vrij
spoedig een einde, omdat hij in verband met
de troonsopvolging in Lippe zijn ontslag nam.
Prins Bernhard was en bleef officier. Na
de troonsbestijging van zijn vader werd hij
overgeplaatst naar het huzarenregiment „Kei
zer Nikolaas van Rusland" in Paderborn.
waardoor hij in de nabijheid van het ouder
lijk huis en van het Lippische volk bleef.
Aan het leven van dit volk, aan de lande
lijke genoegens van de bewoners zoowel als
aan de cultureele zijde van het landsbestuur
nam hij steeds met groote opgewektheid deel.
Ook hij mocht zich in een groote populariteit
verheugen. Zijn natuurlijke gemoedelijkheid,
zijn uitgesproken sympathie voor het Lippi
sche volk, kwamen wel bijzonder tot uiting
bij volksfeesten, waar. hij steeds gaarne aan
deelnam. In Detmold spraken wij menschen,
die prins Bernhard persoonlijk gekend had
den en zij vertelden ons. dat het volk nog
nooit medegemaakt had, dat een prins uit het
regeerende huis danste met het eenvoudigste
meisje uit het dorp. dat hij met arbeiders en
knechten een glas bier dronk.
En hoe deed hij het. In alles was hij zonder
pose, hij deed het als een uitdrukking van de
meest natuurlijke verbondenheid en saamhoo-
righeid. Dit maakte hem overal geliefd.
De mooiste tijd uit het leven Prins Bern
hard was ongetwijfeld de tijd van zijn ver
blijf in Paderborn. Daar leerde hij ook zijn
latere echtgenoote kennen, gravin Cramm-
Crieven, die met den graaf van Oeynhausen
gehuwd was geweest, doch van dezen ge
scheiden was.
Spoedig na hun huwelijk vertrokken Prins
Bernhard en zijn vrouw naar hun bezitting
Woynowo bij Bomst aan de Poolsche grens.
Woynowo was een heerlijkheid, vele duizen
den morgen land groot, welke tot de erfenis
van de gravin Cramm-Crieven behoorde.
Prins Bernhard werd grootgrondbezitter
en bleef dit tot aan het einde van zijn leven.
Zijn vrouw is van haar jeugd af een en
thousiaste bewonderaarster van de paarden
sport geweest. Deze sport in den meest
edelen zin van het woord werd in Woy
nowo met bijzondere voorliefde beoefend. De
prinses reed op alle groote concoursen in
Oost-DuitsChland met veel succes om de
hoogste prijzen en onderscheidingen.
Vele jaren was Woynowo het middelpunt
van het verkeer der adellijke families uit de
omgeving, totdat door de Novemberrevolutie
niet alleen de Lippische troon viel. doch ook
een groot gedeelte van het familievermogen
verdween. De inflatie in den na-oorlogschen
tijd kwam daar nog bij en dit alles tezamen
was oorzaak, dat het eens zoo vroolijke en
levensblije huis Woynowo stiller en stiller
werd.
In dezen onrustigen en zorgvollen tijd viel
het .accent in het leven van prins Bernhard
en zijn echtgenoote meer en meer op de hui
selijkheid en het innige familie-leven. Zij
zochten en vonden hun geluk in den omgang
en in de opvoeding van hun beide zoons, de
prinsen Benno en Aschwin.
Beide prinsen waren in Jena geboren,
Benno in 1911, Aschwin in 1914.
De oude prins Bernhard is in Juni
1934 gestorven. In zijn laatste levens
jaren heeft hij nog het geluk ge
smaakt zijn beide zoons te zien op
groeien tot bijzonder begaafde men
schen. Hij had de overtuiging, dat
zoowel Benno als Aschwin zich een
plaats in de maatschappij zouden
verwerven door eigen bekwaamheid.
Zelf had hij zich in het leven veel moeten
ontzeggen. De wereldoorlog, welke hij van
het begin tot het einde medemaakte, viel in
zijn beste jaren. Daarna moest hij den druk
verdragen, welke na de Novemberrevolutie in
1918, de familie-leden van vroegere vorsten
huizen ondervonden. En tenslotte had hij
groote zorgen bij het bestuur van zijn uit
gebreide goederen. In de laatste jaren werd
een groot gedeelte van het Woynowo'er
grondbezit verkocht, aan de familie Lippe-
Biesterfeld bleef het slot. de naaste omge
ving en het meer.
In het thans eenzame kasteel leeft de prin
ses zij is 53 jaar oud een rustig en te
ruggetrokken leven, in de herinneringen aan
haar echtgenoot en aan een schoon verle
den, doch gelukkig met haar beide kinderen,
aan wie zij al haar zorgen wijdt.
Prins Benno.
Prins Bernhard Benno noemen
zijn vrienden hem is 29 Juli 1911 te
De standaardvlag van onze Kroonprinses.
Detmold, de resident van de vorsten van
Lippe. telt 19000 inwoners. Het stadje ligt in
het hart van het Teutoburgerwoud, vlak aan
den voet van den Grotenburg, met het Her--
manns Denkmal. De stad biedt voor vreem
delingen veel bezienswaardigs en wordt dan
ook veel door toeristen bezocht. Het slotplein
met het vorstelijk paleis dateert uit de 15de
eeuw. Bezienswaardigheden zijn vooral ook
het sterfhuis van den dichter Freiligrath, het
museum en het Landestheater.
Haarlem verneemt de
vorstelijke verloving.
Jena geboren en is dus 25 jaar oud.
Hij doorliep het gymnasium te Ber
lijn en na zijn eindexamen ging hij
aan de Berlijnsche universiteit in de
rechtswetenschappen studeeren. Hij
heeft het vorige jaar zijn candidaats-
examen gedaan.
Vervolgens vertoefde hij eenigen tijd
in Engeland en maakte ook een reis
naar Marokko. Daarna is hij in dienst
getreden bij de I.G. Farben, het groote
Chemische wereldconcern. De jonge
prins, die de Fransche taal volkomen
beheerscht, werd geruimen tijd gede
tacheerd in Parijs bij het Fransche
filiaal. Ook heeft hij later gewerkt op
het hoofdkantoor der I. G. Farben in
Berlijn.
Den prins zelf hebben wij niet kun
nen ontmoeten. Wel eenige vrienden
van hem. Zij schetsten hem als een
vroolijke, sportieve jongeman, die een
voudig door het leven wenscht te gaan
en wiens belangstelling vooral uitgaat
naar wetenschappelijke en cultureele
vraagstukken.
Buitengewoon beminnelijk in den om
gang als hij is, wai-en zij er zeker van,
dat hij zich binnen korten tijd even
populair zou maken in zijn nieuwen
levenskring als in den intiemen vrien
denkring van gymnasium en universi
teit.
De vlaggen uit er 's heugelijke tijding,
Van 't Vorstenhuis voor heel het vaderland.
Dit is een dag van innige verblijding,
In 't diep besef van d' onderlingen band.
Het Vorstenhuis heeft in de laatste jaren,
Het leed gekend van diepen rouw en smart,
Nu mag het weer een groote vreugd ervaren,
Wij wenschen het geluk met heel ons hart.
De grauwe lucht, de storm zijn overwonnen,
Wij voelen 't niet, al plenst straks regen neer,
Want in ons hart schijnt de oranjezonne
En brengt den gloed van t mooiste zomer
weer.
Prinses en Prins. God moge U behoeden,
In 't leven, dat Gij samen door zult gaan,
Ons heele volk biedt U, ontroerd te moede,
Zijn liefde en oprechten heilwensch aan.
P. GASUS.
Lippe, land van landbouw,
veeteelt en bosch.
De voornaamste tak van nijverheid waar
mede de bevolking van Lippe zich bezig
houdt, is de landbouw, ofschoon de bodem
van het land niet bovenmatig vruchtbaar is.
Van belang is ook de veeteelt, met name
die van runderen, varkens en schapen. Het
land produceert aanzienlijke hoeveelheden
wol.
Lippe behoort verder tot de houtrijkste
gebieden van Duitschland. twee zevenden van
de totale oppervlakte is met bosch meest
eiken en beuken bedekt. De wildstand,
bestaande uit herten en reeën, is er zeer
groot.
Eigenlijke „bergbouw" komt in Lippe niet
voor, wel treft men er zoutmijnen en zwa
velbronnen aan.
Linnenweverijen hebben langen tijd een
vooraanstaande plaats ingenomen, maar
sinds de opkomst der fabrieken, is deze nij
verheid op den achtergrond geraakt. Groote
fabrieken kent Lippe vrijwel niet.
Detmold.
Prinses Juliana.
Ook uiterlijk is de lange en slanke
prins een krachtige, sterke jongeman.
Iemand van groote begaafdheid,
van prettige omgangsvormen, een stil
en rustig, tot overpeinzing geneigd
karakter, doch daarbij een vlot sports
man, een goed ruiter, een trouw
vriend en boven alles een eenvoudige
en degelijke persoonlijkheid, ziedaar
hoe zijn vrienden over hem spreken.
Prinses Juliana en prins Benno hebben el
kaar herhaaldelijk ontmoet. Ook tijdens het
vacantieverblijf van de koningin en de prin
ses in Zwitserland was prins Benno eenigen
tijd in hun omgeving. Thans logeert de prins
in Nederland bij een hem bevriende familie.
Groote belangstelling voor de verrassende
gebeurtenis.
Het bekend worden van de verlo
ving van Prinses Juliana met den
Duitschen prins von Lippe-Biester
feld verwekte in de stad groote op
schudding. Wel was er reeds sinds lang
sprake van, dat de kroonprinses zich
zou verloven, maar haar engagement
met den prins von Lippe kwam wel
zeer onverwacht.
Zoodra wij het bericht op onze nieuwsbor-
den hadden gepubliceerd ging het als een loo
pend vuurtje door de stad. Van verschillende
gebouwen en particuliere woningen werden
aldra de vlaggen uitgestoken en vele men
schen tooiden zich met Oranjestrikjes. De be
langstelling voor onze mededeelingen op bul
letins en nieuwsborden was zeer groot en op
onze bureaux belden de telefoons onophou
delijk, daar zeer velen naar de waarheid van
de verspreide geruchten informeerden.
Het was duidelijk merkbaar, dat de geheele
bevolking meeleefde met dit voor ons vorsten
huis zoo belangrijke feit. De bijzonderheden
over het leven en den persoon van prins von
Lippe, die uiteraard weinig bekend waren,
werden met groote interesse gelezen. Over de
geheim gehouden verblijfplaats van onzen
aanstaanden prins-gemaal deden de wonder
lijkste geruchten onder het publiek de ronde.
Zoo langzamerhand nam de stemming in
onze stad een feestelijk karakter aan, hetgeen
vanavond nog wel geaccentueerd zal worden.
Want naar wij van de zijde van het hoofd
bestuur der Vereeniging Koninginnedag ver
nemen zal reeds hedenavond acht uur ter vie-
rig van de verloving van Prinses Juliana door
de Muziekvereeniging „Harmonie-Crescendo"
eep concert op de Groote Markt worden ge
geven. waarop behalve de volksliederen natio
nale liederen ten gehoore zullen worden ge
bracht.
Het hoofdbestuur hoopt er verder nog bij
tijds in te kunnen slagen, dat andere mu
ziekverenigingen muzikale ommegangen
kunnen maken of concerten op eenige pun
ten van de stad zullen geven.
Onze stads-beiaardier, de heer H. W Hof
meester, spoedde zich vanmorgen reeds naar
den Groote-Kerktoren om op zijn wijze be
kendheid aan de heugelijke tijding te geven,
door het carillon te bespelen. Een ongewone
gebeurtenis op Dinsdagmorgen! De heer Hof
meester begon natuurlijk met het Wilhelmus,
zoodat een ieder reeds hoorde, dat er iets bij
zonders gaande was.
