Prins Bernhard's Parijsche tijd. Philatelie in Duitschland. A. Prins MODESHOW DUITSCH Pianoleeraar WOENSDAG 23 SEPTEMBER 1936 HAAREE M'S DAGBEAD IT Eert sportief man, een trouw vriend. De gast van „Chez Routis". Prins Bernard! Een klein pretentieloos café restaurant naast het Parijsche sportpaleis. Aan de muren hangen talrijke geteekende foto's van sport- en wielerkampioenen en groote sterren van het ijshockey prijken er in de meest voordeelige standen. Aan de „zink"', die met enkele tafeltjes de geheele voorzaal inneemt, hangt den gehee- len dag een bonte groep uit dat typische we reldje van wielrijders en verzorgers, van bok sers en worstelaars en ze drinken er hun glaasje mineraalwater onder het bespreken van hun voorbije of toekomstige glorie! „Weet u. hoe ik hem noemde", schatert Routis, exwereld kampioen bokser. „Mon Rigolo". En de gemoedelijke Routis, die nu als „patron" heerscht over het café restaurant „Chez Routis" kan er nog niet over uit. dat hij den toekomstigen gemaal van prinses Juliana op zulk een gemoedelijke wijze als „Oude moppentapper" toesprak. „Een maand geleden heeft hij geregeld bij mij gedéjeuneerd met „monsieur Nicolas". U weet wel van „Jeff Dickson", maar ik wist absoluut niet wie hij was en omdat hij zoo'n fideele kerel was, heb ik hem maar „oude moppentapper" genoemd!" „Mij noemde hij altijd bij mijn naam en als hij geen Alex zei, dan was het altijd „mon tote" komt de kellner er tusschen, niet weinig trotsch door den toekomstigen prins-gemaal zoo kameraadschappelijk te zijn behandeld. „Nooit was hij lastig, een echte prettige klant met een gezonde eetlust". „Net als monsieur Nicolas, die bijna eiken dag hier komt eten", gaat Routis verder, „had ik voor hem een speciaal prijsje bere kend. 12 francs, bier inbegrepen, want wijn wilde hij niet hebben.. Maar dat ik „Rigolo" tegen hem gezegd heb!" en weer schatert Routis het uit van het lachen, als is er in dien lach eenige verlegenheid te bespeuren over zijn onschuldige onwetendheid. ..Als u wat meer over hem weten wilt, gaat u aan maar naar m'sieur Nicolas" is de laat ste raadgeving van monsieur Routis. Dat waren wij allang van plan en eenige oogenblikken later kloppen wij in het kan toor van Jeff Dickson, een grooten Parijschen sportpromoteur, aan de deur van hem. die in sportkringen bekend staat als m'sieur Nicolas, maar die in de mondaine wereld word voorgesteld als graaf Ignatief, afstam meling uit de Russische adellijke familie. Graaf Ignatief is een man even ouder dan Prins Bernard en het toeval heeft gewild dat de beide jongelieden elkaar omstreeks een jaar geleden op een mondaine partij ont moetten. Er werd vriendschap gesloten en daar prins Bernard nog maar kort in Parijs was, werd Graaf Ignatief zijn vertrouwde gids in de lichtstad. „Heel wat prettige uren hebben we samen doorgebracht", vertelt graaf Ignatief. „Hij is een prachtkerel, echt wat ze hier noemen een „Chic type", breed van opvatting, trouw aan zijn vrienden en met een breeden kijk op het leven. Verwaandheid kent hij niet en voor ieder had hij altijd een vriendelijk woord, overal! Daarbij -was hij een hard werker, die zich niet liet voorstaan op zijn titels en eiken ochtend net als anderen om negen uur op zijn kantoor present was. Was het kantoor eenmaal afgeloopen, dan gaf hij zich over aan zijn lief hebberijen. Heel dikwijls gingen we samen uit, soms naar de bioscoop waar hij dol op is, vooral op Amerikaansche films, maar gewoonlijk woonden wij een sportuitvoering bij of deden wij zelf aan sport. Zoo speelden wij geregeld eiken morgen tennis. Hij, een Belgische baron, een Engelsche journalist en ik. U ziet, een miniatuur Volkenbond! Ook was hij nog lid van een andere tennisclub en ik verzeker u dat hij een gevaarlijk tegenstander is. Tij dens de internationale kampioenschappen zijn we herhaaldelijk gaan kijken en natuur lijk als Von Cramm speelde. Een andere liefhebberij was, 's avonds na de kantooruren rond te rijden in zijn Ford. In het begin had ik het wel eens benauwd, zoo acrobatisch manoeuvreerde hij door alles heen en telkens dacht ik dat hij een be keuring zou oploopen. Maar al gauw was die vrees voorbij, want hij was een buiten gewoon chauffeur en nooit hebben Parijsche politieagenten de kans gehad een overtreding te constateeren. Wacht evenhij heeft een keer zijn naam moeten opgeven! Dat was ongeveer twee maanden geleden, toen hij een lichte aanrijding had met de auto van den minister van koloniën Moutet. Maar uit 't feit dat hij er niets meer van ge hoord heeft, blijkt wel dat het zijn schuld VERLOREN GERAAKTE BRIEVENMALEN VOOR BRAZILIë, ARGENTINIë EN URUGUAY. Ten gevolge van de verbreking van de spoorwegverbinding SpanjePortugal, zijn de op 19 Juli jl. door het postkantoor Rot terdam. per trein 19. AmsterdamEsschen, verzonden brievenmalen voor Zuid-Amerika. welke via Lissabon per s.s. ..Highland Chief tain" hadden moeten worden doorgezonden, door den Spaanschen aan den Franschen postdienst teruggezonden. Op 21 Juli d.a.v. zijn vorenbedoelde de- peches met het s-s. „Eubee" van de stoom vaart mij. Chargeurs Reunis van Bordeaux doorgezonden Voor Montevideo is het s.s. „Eubee" met een Britsch schip in aanvaring gekomen en gezonken, zonder dat de post kon worden geborgen. Vanwege de postadministraties van Argen tinië en Uruguay is desgevraagd bericht ont vangen. dat de bedoelde brievenmalen van Rotterdam voor Buenos Aires Ville en Buenos Aires Transit, resp. Montevideo, niet ten kantore van bestemming zijn ontvangen. Gezien de plaats waar het ongeval is ge schied, moet worden aangenomen, dat de brievenmalen voor Brazilië regelmatig ter be stemming zijn gekomen. Aangezien de betrokken post tengevolge van overmacht /scheepsongeval) is verloren gegaan, kan de Nederlandsche postadmi nistratie niet voor eventueele. daaruit voort vloeiende, schade worden aansprakelijk ge steld. niet was. En verder was hij dol op rugby, wat hij zelf trouwens gespeeld had aan de univer siteit van Lausanne en wanneer er gebokst werd in het sportpaleis of in de Salie Wagram dan ging hij er altijd naar toe. Moest er een Duitsche bokser in den ring komen dan liet hij nooit na, kennis met hem te maken en hem aan te moedigen. En dan het ijshockey, daar was hij verzot op. Hij stond altijd met mij bij de „prison", u weet wel dat getraliede hokje, waar de uit de baan gestuurden moeten blijven. Hij kende bijna alle spelers bij den naam. Ja, dat was werkelijk een aardige tijd", besluit graaf Ignatief, „en die tijd is nu voorbij en al wensch ik hem van harte geluk, ik betreur het toch dat ik een goed vriend verloren heb". „Ik geloof niet dat prins Bernard in staat is ooit zijn vrienden te vergeten", merkten wij op. „Dat geloof ik ook niet", was het antwoord. „Maar onze posities zijn zoo geheel verschil lend en zooals het vroeger was zal het wel nooit meer worden. In ieder geval kan ik Hol land feliciteeren met de keuze van zijn prin ses. Net zoo populair als de Prins van Wales was voor zijn koningschap, zal ook Prins Bernard worden". bij Vroom en Dreesmann Het was gisteren de eerste dag van de eer ste najaarshow van de firma Vroom en Drees mann, welke gedurende drie dagen, dus ook vandaag en morgen, wordt gehouden in de luchroom op de vijfde étage. De groote ruim te was gezellig gevuld met veel publiek aan kleine tafeltjes en bloemen; een strijkje zorgde voor muzikale afleiding. Een heerlijk zonnetje bezorgde ons wel een prachtig ver uitzicht, doch maakte het ons tevens haast onmogelijk om in de ware herfststemming te komen. Maar was het niet juist door die zon neschijn, dat de wandeljaponnen zoo goed voldeden? Een wollen jurkje in mooi groen, blauw, rood of bruin, met een bijpassend hoedje in dezelfde kleur vormt een bijzonder aardig geheel voor de wandeling op mooie na jaarsdagen. Vrijwel alles heeft een splitje met een rij knoopen achter aan de hals; kragen zijn er bijna niet of alleen van voren, en de mouwen van deze jurken vallen nauw van onderen en zijn van bove met een wijd kopje ingezet. De kleine hoedjes hebben nog veel veerengarneering. Heel netjes was een der gelijk costuum in een grijsgroene tint en van genopte stof. Maar dit alles vormde eigenlijk het tweede nummer van de show, die geopend werd met een serie kimono's, bedrukte, met opgewerkte bloemen, en effen gewatteerde. Verder was het een bonte rij van truien en japonnetjes, zoowel voor zwaardere als voor slankere figuren. Effen japonnen met open gewerkte garneering, japonnen met beschil derde, opgewerkte en geappliqueerde bloe men; japonnen met wijde mouwen en nauwe manchet, of met een pofmouwtje tot de elle boog. Opmerkelijk was een zwarte jurk met een garneering van leeren biezen en een ander zwart jurkje met, eveneens zwart, vest, cein tuur en mouwen van de glanzende ciréstof. Een paar gezellige ijstruien en kleine mutsjes met kwasten sloten het eerste gedeelte van de show af. Na de pauze waren het eerst de man tels aan de beurt. En het was eigenlijk verras send om te zien hoe een min of meer sportie ve effen jas veel gekleeder wordt door het om leggen van een korte, losse bontcape. Ook waren er vaste, wijdvallende bontkragen en bontgarneering in een smalle rand langs de revers. Bontmantels van diverse soorten en prijzen kwamen zelfs al even een voorproefje van de winter geven. Daarna waren meer de avondjaponnen van zijden stoffen aan de beurt, waaronder veel soepele tafzijde. En nu kwamen de kazaks op een effen rok, en de nog wat langere en klok kende tunique, onze aandacht vragen. Zoo was er een lichtblauwe japon met twee. en een zwarte met drie klokkende strooken. Ook in mantels hebben wij hier een enkele maal het klokmodel gezien. Japonnen in paars of lavendelblauw, zwarte mantels met een paars hoedje, het wordt te veel om het allemaal op te sommen. De show werd besloten met een „avondpar tij"; en daar waren de japonnen toch weer vrij lang. Voor deze gelegenheid droegen de mannequins zwart en paars, het laatste met een hermelijn cape tot het middel. En de fleu rige bouquetten anjers die zij in de hand droegen, gaven nog een kleurig laatste tintje aan deze veelomvattende moderevue. A. NATIONALE CHRISTEN GEHEEL ONTHOUDER VEREENIGING. Door de afdeeling Haarlem van de Natio nale Christen Geheelonthoudersvereeniging wordt Donderdag 24 September een leden vergadering gehouden, op welke bijeenkomst o.a. afscheid genomen zal worden van de fa milie Toepoel, die de functie van concierge van het gebouw der vereeniging. het Blauwe Kruis, heeft bekleed. Voorts zal op deze bijeenkomst de nieuw benoemde concierge, de heer H. P. J. de Nijs. geïnstalleerd worden. VEREENIGING VOOR NED. HERV. JEUGD WERK HAARLEM-NOORD. Deze vereeniging organiseert ook dit jaar een serie winterlezingen in de Julianakerk. Kloosterstraat, Haarlem-Noord. Het hoofdthema zal zijn: Jeugd en Kerk. Sprekers zijn: Ds. J C. Koningsberger te Amsterdam. 26 Oct. Onderwerp: „Wat doe ik met m'n Zondag". Ds. J. J. Stam te Rotterdam. 16 November onderwerp: „Wat heb ik aan de kerk?" Dr. K. H. Miskotte te Haarlem. 25 Jan. on derwerp: „Wat beteekent de kerk in dezen tijd?" Ds. W. A. Hoek. te Amsterdam. 22 Febr. Onderwerp: „Wat heeft de kerk aan mij?" HITLERJEUGD DEFILEERT VOOR MUSSOLINI. De 500 leden van de Hitlerjugend, die op het oogenblik in Italië vertoeven, hebben gister middag op het Piazza Venezia voor Musso lini gedefileerd. Vervolgens werden de jon gens met hun leiders in het Palazzo Venezia ontvangen door den Duce, die hen hartelijk toesprak. MUZIEK GALA-CONCERT in het Muzieklyceum te Amsterdam. In de telken jare zeer talrijke reeks con certen en andere min of meer belangrijke muzikale gebeurtenissen, die onafscheidelijk zijn van het kunstzinnige bedrijf eener groote stad kan men er van tijd tot tijd een van meer dan plaatselijke beteekenis waarnemen. Zulk een acht ik de heropening der gerestau reerde Concertzaal van het Amsterdamsche Muzieklyceum. die Dinsdagavond door een gala-concert op feestlijke wijze plaats had. Men had uit Haarlem een bijzondere be langstelling voor deze gebeutenis mogen ver wachten. Niet omdat het een der Amster damsche concertzalen betrof: deze worden uiteraard slechts door weinigen muzieklief hebbers bezocht. Maar wel omdat de restau ratie geschiedde volgens advies en aanwij zingen van onzen stadgenoot Prof. dr. A. D. Fokker; omdat de architect Greiner, die in dertijd het gebouw ontwierp en nu ook de veranderingen uitvoerde, ook de bouwmees ter der Haarl. Huishoud- en Industrieschool is; tenslotte, omdat van de vier concerteeren- den twee inwoners van Groot-Haarlem en één oud-stadgenoot, Haarlemmer van ge boorte waren. Toch was het aantal Haar- lamsche belangstellenden gisteravond zeer klein. De meer algemeene beteekenis schuilt in de op wetenschappelijke gronden ondernomen verbetering van de acoustiek eener zaal. De concertzaal van het Muzieklyceum had een acoustiek. die door alle deskundigen als zeer slecht geoordeeld werd. De oorzaak daarvan werd mij door Prof. Fokker en den heer Greiner verklaard. Toen het gebouw gesticht zou worden stelde de gemeente Amsterdam villa-achtigen bouw met hooge overkapping verplicht uit aesthetische overwegingen ten opzichte der omgeving. De bouwmeester ont wierp het inwendige der zaal dienovereen komstig, hetgeen uit het oogpunt van eerlijk heid der constructie te prijzen is. Maar de in een scherpen hoek toeloopende bovenbegren- zing der zaal, die daarbij ontstond, slokte het geluid op. De voorgeschreven dakvensters en de zakvormige ruimte achter het podium deden hetzelfde. Bovendien waren door de ge stelde grenzen van het beschikbare terrein de lengte- en breedte-afmeetingen der zaal niet zoó als de architect gewenscht had. Thans zijn allerlei veranderingen aange bracht. De scherpe hoek. doro een horizon tale zoldering „gedempt". Onmiddellijk daar onder zijn cylindrische klankborden gemaakt, gemaakt, in drie trappen afdalend van achter naar voren en daartusschen ruimte voor ventileering open latend. Het verschil in hoogte dezer klankborden is gemotiveerd door het volgende: hoog achter de zaal is een cabine waarvan de projectie-openingen niet door de klankborden mochten worden afgesloten; boven het podium zou een te hooge aanbrenging veroorzaakt hebben dat het geluid een te langen weg op en neer zou moeten afleggen voor de bezoekers der eerste rijen, zoodat de teruggekaatste klanken hin derlijk zouden interfereeren met de direct van het podium komende. Verder zijn de irissen der dakvensters nu aan de binnen zijden afgesloten door ramen van spiegel glas, die met de wanden der overkapping in hetzelfde vlak liggen en is het b'alcon een paar meter ingekort, waardoor de achterste rijen der zaalruimte niet meer zoo diep onder den luifel zitten: een verbetering zoowel van den waarneembaren klank als van het aspect. En het podium is van achteren afgesloten. Dit zijn in 't kort de voornaamste wijzi gingen. Dat de verlichting, die indirect ver kregen wordt door tusschen de klankborden en de zoldering geplaatste lampen een voor een concertzaal ideale is, mag daarbij nog vermeld worden. Wie wel eens bij een scheeve harde slagschaduwen werpende verlichting, zooals die bijv. jaren geleden voorkwam in de bovenzaal van ons concertgebouw, heeft moeten klavier spelen, apprecieert zoo'n in directe, zachte en gelijkmatige verlichting dubbel. De resultaten van de veranderingen bleken gisteravond zeer verheugend. Ik heb op ver schillende plaatsen van zaal en balcon ge luisterd en overal een zeer gevoeligen klank zonder schepte of dofheid kunnen waarne men. Zang, viool- en klavierklank kwamen alle uitstekend tot hun recht. We mogen dus gerust Prof. Fokker en den architect Greiner gelukwenschen met hetgeen hun samenwerking tot stand heeft gebracht. Niet minder verheugend was het gehalte der muzikale reproductie. Willem Andriessen speelde de eerste Partita van Bach, een Mazurka en de bekende 3e Ballade van Cho pin smaakvol, doordacht en met volmaakt pianistisch kunnen. Enkele bijzonderheden in zijn voordracht der Partita: het staccato in de Courante, de construeering der latente melodische lijn in de Menuet leken afwijkend en gedurfd, maar hadden een goede werking. Zijn Chopinvertolking paarde schittering aan fijnheid en plastische duidelijkheid. Ook zijn verklankingen van de klavierpartijen der liederen van Brahms. Debussy en Diepen- brock stonden op ongewoon hoog peil en Mevrouw Jo Vincent, die deze liederen zong was ook in vocaal opzicht weer de kunstena res, zooals we ons die uit haar schitterend sten tijd herinneren. De jonge violist Andries Roodenburg droeg de „Duivelstrlllersonate" van Tartini en de Tsigane van Ravel voor In eerstgenoemd werk openbaarde hij mis schien een teveel aan temperament; het tweede kon dit wel hebben, zonder dat het overdreven scheen. Zijn techniek was in beide onberispelijk, zijn toonontwikkeling groot, soms iets geforceerd. Felix de Nobel secon deerde aan den vleugel; hoe uitmuntend hij dit steeds doet. weten we. En in de Tsigane was het meer dan een secondeeren: deze bril- lante pianopartij zou haast een klaviersolo- stuk kunnen uitmaken. Voortreffelijk was het samenspel. Een verrassing was het opengaan van de zijwand der zaal aan het begin der pauze: een gezellige, keurige kleine foyer werd toen zichtbaar. De oudere groote is daarnevens gebleven. Bloemstukken sierden het trappenhuis, en het Muzieklyceum was van buiten geheel ver licht. Zoo heerschte een feestelijke sfeer. Velen waren daarvan getuigen en allen zullen hetzij in gedachten, hetzij in woorden, zoowel Prof. Fokker en den heer Greiner als de tegenwoordige eigenaars van het gebouw de heer en Van Dam geluk wenschen met de aanwinsten. En het belang daarvan strekt zich ook bulten Amsterdam uit. Ook Haarlem heeft nog zalen, waarvan de acoustiek te wenschen overlaat. Wellicht zou die bij tijd en wijle voor verbetering vatbaar blijken. K. DE JONG. Van postzegels en postzegelhandel. BERLIJN. September 1936. (Van onzen correspondent) Van de vele internationale congressen, die dit jaar. in Berlijn zijn gehouden, heeft dat der handelaren in postzegels niet de aan dacht getrokken, die het verdient, in aan merking genomen ae dringende vraag uit alle landen der wereld aan inwoners en Olympische gasten van Berlijn, hun groeten naar huis toch vooral te frankeeren met Olympia-postzegels, terwijl allen zelfs zij, die niet aan „Philatelie" doen er dol op zijn, hun post uit het buitenland te ontvan gen, gefrankeerd met weldadigheidszegels en die. welke gedurende historische gedenk en nationale feestdagen worden uitgegeven. Toen wij van de buitenlandsche pers als gasten van het „Leipziger Messe-Amt" ook werden uitgenoodigd op het vliegveld bij Leipzig de landing van den Zeppelin bij te wonen, die zooals werd bericht bene vens passagiers ook post zou opnemen, ge frankeerd met speciale zegels en gestempeld met het Zeppelin-cachet, waren er maar weinigen onder ons internationaal gezel schap. die per deze gelegenheid geen groeten zonden ver over de Duitsche grenzen tot naar Japan. Amerika en Borrioboela-Gha. En dat er een druk algemeen gebruik van gemaakt was. bewezen de volle postzakken, die werden ingeladen. Om een vlug transport was het volstrekt niet te doen, want het luchtschip steeg weer op voor een rondvaart boven Zuid-Duitschland, om eerst den vol genden dag in Frankfort a. d. Main te lan den en daar zijn post af te geven voor verder transport langs den gewonen weg. Het ging hier dus uitsluitend om het zegel en wel om het bijzonder gestempelde zegel, dat bij ont vangst van de post iedereen interesseert. Het congres in Berlijn, dat ons o.a. de film „Postzegels weerspiegelen de wereld" te zien gaf, leerde ons, hoe de postzegel, sedert zijn ontstaan in Engeland in 1840 op economisch, historisch en kunstgebied een factor van be teekenis werd voor heel de beschaafde wereld Voor het dagelijksch verkeer Ls zijn nuttig heid een noodzakelijkheid geworden en prac- tisch is het volmaakt bruikbaar. Op het ge bied van den verzamelaar is het een belang rijk object geworden voor den handel en de speciale kunde, die zich allengs ontwik kelde: de philatelie. De een wenscht voor zijn verzameling al leen gestempelde, de ander ongetempelde exemplaren. Er zijn er, die met heele series nieuwe zegels naar het postkantoor gaan, om ze daar zoo nauwkeurig te laten afstem pelen, dat datum en plaatsnaam op het ze gel komen. Zegels met drukfouten hebben heel bijzondere waarde. Een hoog ontwikkelde techniek kan waar devolle zegels, die beschadigd zijn. hun oor spronkelijk aanzien weergeven. Deze tech niek kan echter ook vervalsohingen in om loop brengen, die zelfs voor den gewonen phi latelist niet te onderscheiden zijn van het echte kostbare zegel. Hier blijkt dan voor den ernstigen verzamelaar de onontbeerlijk heid van den erkenden handelaar, die een kundig philatelist is en door zijn kunde en het aangeboren gevoel van den kunstkenner het kaf van het koren weet te scheiden. De prijzen zijn sedert vredestijd voortdu rend in stijgende lijn gebleven. Een Belgisch 5 franc-zegel van 1878 bracht in 1883 f 30 op, in 1923 f,60 en onlangs ln 1936 f 180 (on gestempelde exemplaren werden voor f 350 aangeboden). Een Zweedsch zegel van 1855 met een drukfout werd in de congresdagen aangeboden voor 60.000 R.M. Een Portu- DAMMEN. DAMVEREENIGING „D.O.S." In het clublokaal der Damvereeniging D.O.S. werden de zomer- en medaillewedstrijden voortgezet. De uitslagen luiden als volgt: Zomerwedstrijd: Afd. I. W. Dijkhof wint van J. Spijker. Afd. II: P. Heidweilelr remise met T. B. Dinkla. T. B. Dinkla wint van H. Kol. Afd. III. Herkamp le—2e prijs: E. Borger wint van H. le Noble. Medaillewedstrijd: H. J. van Berk wint van H. Kol. GROEPEN WEDSTRIJDEN DAMCLUB „STABIEL", SANTPOORT. De Damciub „Stabiel" te Santpoort organi seert op Zondag 4 October a.s. groepenwed- strijden voor damspelers van Haarlem en om streken in het clubhuis van bovengenoemde vereeniging, Wüstelaan bij station Santpoort. Inschrijvingen vóór 1 October te richten aan den secretaris, den heer C, Oudendijk, Uiten- aaalstraat 19 te Santpoort. Voorbeurs te Amsterdam. De situatie op de valutamarkt heeft zich gistermiddag plotseling gewijzigd. Het over haaste vertrek van Paul Reynald naar Amerika heeft gedachten gewekt aan voor bereidingen voor de devaluatie van den franc en de druk op de fransche valuta heeft sindsdien onverminderd aangehouden. De Britsehe controle houdt den koers echter op peil, en zoo werd de gulden het slachtoffer van den vrees, voor den franc. Alle buiten landsche wisselkoersen kwamen hier op hooger peil en alleen in het hoogere disagio voor driemaands-francs kwam de druk op den franc tot uiting. Parijs noteerde heden morgen 9.73 tot JA. heht pond 7.49/> tot H, de dollar 1.47 13/16 tot 7/8, de "belga 24.96 tot 98. De affaire in het voorbeurs-effectenver- keer was van zeer bescheiden afmetingen en beperkte zich wat locale waarden betreft tot koninklijke olie. die de vaste tendens van gisteren voortzetten. Het kan verwacht wor den, dat met de huidige verhouding op de valutamarkt, Parijs zich weer voor arbitrage waarden gaat interesseeren. Van Amerikaan sche shares werd iets omgezet in anaconda, terwijl de vaste stemming voor petroleum- waarden zirti weer uitte in hoogeere koersen voor Tidewater en Shell Union. WISSELKOERSEN AMSTERDAM. Londen 7.49 5/8. Berlijn 59.36*4. Parijs 9.73 1 4. Brussel 24.97. Zwitserland 48.11V2. Kopenhagen 33.48 3/4. Stockholm 38.65. Oslo 37.65. New-York 14713/16. Praag 6.11*4. geesch zegel van de ..Antonlus-serie" is se dert 1900 twintigvoudig in waarde gestegen. Voor een Duitsche weldadigheidszegel met drukfout werd 12 R.M betaald, voor 7 mark zegels van dé Zeppelin-Poolvaart 70 R.M. Al de weldadigheids- en z.g. feestzegels, die in de jaren 1933—'35 werden uitgegeven bren gen reeds nu het zes tot achtvoudige op van hun postwaarde. De export van postzegels brengt Duitschland een belangrijk bedrag aan buitenlandsche deviezen en van groot ba- lang is ook de handel in de gewone soorten, die per kilo aan het buitenland worden ver kocht. Deze zijn vooral in Amerika een zeer be geerd toegift-artikel van de sigaretten-in dustrie. Daarom zijn de Duitsche Rijks- en gemeentebureaux overeengekomen, couverts en andere omslagen van postzendingen niet meer in de papiermand te werpen, maar te verzamelen op een bepaalde plaats, waar de postzegels worden uitgesneden, om als kilo waar te worder. geëxporteerd. In oorlogstijd kwamen in Duitschland de weldadigheidszegels meer in omloop en in navolging van Italië en Rusland verschijnen pas sedert 1933 de propaganda-zegels met afbeeldingen van natuur- en stedesclioon en van beroemde Duitsche persoonlijkheden en symbolen van wetenschap en kunstgeschie denis. Om een goede prijsontwikkeling in den handel niet te storen, besloot de Duitsche rijkspost het aantal der bijzondere uitga ven niet bekend te maken, zooals in Amerika geschiedt, wat direct invloed op de prijzen uitoefent. Deze dikwijls heel mooie uitgaven geven de post groote winsten omdat ze meest al direct door handelaren en verzamelaars worden opgekocht, zonder ooit in het dage lijksch verkeer te komen. Er zijn staten, die dit kunsthandeltje permanent uitoefenen, wat op den duur voor den „bona-fide" han del nadeelig moet zijn. In 1861 kwamen in de heele wereld 500 ge wone postzegels in omloop, in 1934 waren het er 1605 en dit jaar 1750. Verleden jaar had Engeland 208 gewone zegels en 249 bijzon dere zegels. Daarop volgen Perzië met 63 en 9. België met 39 en 8. Oostenrijk met 33 en 12. Van andere landen vonden we geen op gave. H. L. Getrouwd J. W. J. THOMAS WILLY KUIPER Haarlem, 23 September 1036 De Heer en Mevrouw THOMAS—KUIPER betuigen, mede namens wederzijd- sche ouders, hun hartelljken dank voor de belangstelling, bij hun hu welijk ondervonden. Heder kalm de overleed zacht t Wed. J. Hilarius gel). Perdok, in den ouderdom van S7 jaar. Namens de Familie, A. BRUIJN—HILARIUS E. F. BRUIJN Haarlem, 22 Sept. 1936 Centaurusstraat 24 Heden overleed na een smartelijk lijden onze in nig geliefde Vrouw en zorg zame Moeder Cornelia Elisabeth Louisa Coblens- geb. de Graaf ln den ouderdom van 4 3 jaar. H. A. COBLENS JO Haarlem. 23 Sept. 1036 Eendrachtstraat 18 Do teraardebestelling zal plaats hebben op Zaterdag 26 September a.s. te 11.30 uur op de Algemeene Be graafplaats, ingang Kle verlaan. door u-jdipl. leerares (Duitsche) Opl. praktijkex. en acte L.O. Conv.les Mevr. DENIJSKLIPP, Kleverparkweg 80, Telcf. 16107 TEMPELIERSSTRAAT 20 Dipl. Amstcrd. Conservatorium Méthode LOUTA NOUNEBERG „De onderzoekingen van Lnuta Nouneberg betreffende de grond principes van het pianospel zijn van een onschatbare waarde en belangrijkheid". WILHELM BACKHAUS BOEKHOUDLES Volledige en grondige opleiding MERCURIUS- en PRAKTIJK- EXAMENS, privaatles f 6.p.m. M.O. BOEKHOUDEN STAATS PR A KTIJK EXAM EN Uitsluitend privaatles 10.- p. m. N. J. Tli. SCHMIDT Leer. M.O. Boekh. Wilhclminalaan 4, telef. 14S06

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 3