HULMAN
GRATIS
PROEVEN
VERKADE
Bh
De geheimzinnige Gastheer
MA A ND AG 28 SEPTEMBER 1936
H A A R L E M'S DAGBEAD
10
V olksuni versiteit.
Causerie over „Van Leningrad tot Sebastopol'
De serie lezingen, die de Volksuniversiteit
elk jaar voor leden en introducées pleegt te
organ iseeren. werd voor dit seizoen Zaterdag
avond in het gebouw van den Protestanten
bond geopend met een causerie met lichtbeel
den door Dr. J. C. L. Zuyderhof over het on
derwerp: „Van Leningrad tot Sebastopol".
Nadat de avond geopend was door den se
cretaris der Haarlemsche Volksuniversiteit,
Dr. S. Bartstra, die er de aandacht op vestig
de. dat het aantal leden der Volksuniversiteit
door de tijdsomstandigheden is verminderd en
innnecning der opengevallen plaatsen door
anderen noodzakelijk is, was het woord aan
Dr. Zuyderhof. die begon met een aantal mooie
lichtbeelden te vertoonen van Moskou. Kiew,
Charkov, Sebastopol. Leningrad en andere
Sovjetsteden. Hierbij vond spr. gelegenheid,
verschillende bijzonderheden mede te deelen
over het leven in de Sovjet-Unie.
Groote, moderne gebouwen zijn in de ste
den verrezen, fraaie sport- en „Lunaparken"
zijn aangelegd en des Zondags wordt hiervan
een zeer druk gebruik gemaakt.
Dikwijls worden optochten gehouden waar
bij dan de volmaakste orde heerscht. De groei
der steden is enorm; bekend is de reusachtige
stuwdam in de Dnieper. Zeer veel wordt aan
sport gedaan: de jongeren worden gevormd
tot een krachtig, gezond geslacht.
Na de pauze maakte spr. eenige opmerkingen
van sociologischen aard. Hij zeide o.m. dat wie
eenmaal gegrepen is door het sociaal gebeu
ren in de Sovjet-Unie, er niet meer door los
gelaten wordt. Dr. Zuyderhof wilde zich ont
houden van het uitspreken van een oordeel
er over. Zeker is, dat de berichtgeving van
weerszijden sterk gekleurd is. maar ook staat
vast dat de voorspelling: „Dat moet misloo-
pen!" hoe langer hoe meer wordt gelogen
straft. Het is nu wel duidelijk, dat de I-evolu
tie van 1917 waarlijk geen „bagatel" is ge
weest.
Dat de Sovjet-Unie. zooals velen beweren,
„geen God, geen gebod en geen moraal" kent,
betwistte spr., maar zij heeft een anderen God.
een ander gebod en een andere moraal dan
de endere landen. Men moet deze dïngen niet
doo" een Westersche bril bekijken en een an
deren maatstaf aanleggen dan men geneigd
is te doen. De strijd tegen den godsdienst in
de Sovjet moet beschouwd worden als een
strhd teeen de Grieksch-Katholieke kerk, die
als 't ware één was met het Czarisme. Gods
dienst en moraal zijn nu in de Sovjet onder
geschikt gemaakt aan de gemeenschap.
Het Rusland van dezen tijd is waarlijk geen
utonia, op verschillende dingen kan met recht
critiek worden geoefend, maar men bedenke
eens. hoe de toestanden er vroeger warenGe
zegd kan worden, dat men met ijver en toe
wijding en inspanning van alle krachten be
zig is. van Rusland een land te maken, dat
zich op cén lijn kan stellen met de Wester-
sche landen. En misschien zal men er in sla
gen. in de Sovjet de ware gemeenschapsmen-
schen te vormen.
Hoe men ook over dit alles moge denken:
dat er van het gebeuren in Rusland iets fas-
cineerends uitgaat, is zeker.
Voor de pauze en na het tweede deel van de
causerie bracht de componist-pianist Hans
de Bock eenige Russische volksmelodieën ten
gehoore.
OUDERAVOND SCHOOL 14.
School 14 had als altijd een druk bezochte
Ouderavond. Na opening door den heer W. W.
Weijde, w.n. Hoofd der School en het voorlezen
<ler notulen, hield de heer A. v. Heek een in
leiding over: „Het nut en de beteekenis van
Esperanto voor het kind". Spr. gaf een duide
lijke uiteenzetting van den oorsprong van Es-
.peranto, het nut dezer taal, vooral voor de
toekomst en voor de kinderen. Door verschil
lende voorbeelden toonde spr. aan hoeveel een
voudiger deze taal is dan andere talen, vooral
wat de grammatiek betrekt. Daarbij verwacht
men verbroedering van de volken.
Hierna volgde verkiezing van 2 leden der
Oudercommissie. Mevr. Kist en Mevr. Roelf-
seina werden bij acclamatie herkozen.
Na afloop konden de ouders het personeel
vragen stellen over het leeren der kinderen
en zich tevens opgeven voor Esperanto-onder-
wijs, zoowel voor de kinderen als voor zich zelf.
De Eerste Lichte
Engelsche Stroomlijnwagen
FIRMA M. GATSONIDES
ZANDVOOBTSCHE LAAN 4 - HEEMSTEDE
TELEFOON 26534
(Adv. Ingez. Med.)
R.-K. Provinciale Kieskring
Velsen.
Na een korte bestuursvergadering die voor
afging opende de voorzitter de heer P. J. van
Groeningen in de groote zaal van Hotel De
Leeuwerik te Haarlem, Zaterdag de algemeene
vergadering v. bovengenoemden kieskring. Hij
heette alle aanwezigen welkom en in het bij
zonder den weled. heer Heilker lid v. d. Prov.
Staten en den eerw. heer Henri de Greve. den
spreker van dien middag. In zijn inleiding
sprak de heer v. Groeningen over den verwar
den toestand van heden waarin ook vele ka
tholieken werden meegesleept.
Spr. feliciteerde namens het bestuur en le
den van den Prov. Kieskring den heer Post
met zijn dubbele jubileum n.l. zijn 25-jarig
huwelijksfeest en het 25-jarig jubileum als
hoofd der R.K. School te Lijnden en hoopt dat
de jubilaris ook nog vele jaren als penning
meester zijn krachten mag geven aan den
Prov. Kieskring Velsen.
Hierna sprak de eerw. heer Henri de Greve
over het onderwerp„Onze positie in deze
moeilijke tijden".
De menschelijke redeneering van tegenwoor
dig. aldus spreker, is: „Geef mij werk, geef
mij brood, geef mij een betrekking".
Daarover bekommerde men zich een tiental
jaren geleden niet. Toen was ieder van alles
rijk voorzien en had men geen zorgen voor
den tijd die komen kon. Intusschen is het dë
vraag of de menschen geleerd hebben uit deze
crisis. Mogelijk wel in geldbelegging, maar
geestelijk?
Spr. vindt de benaming van „Crisis" ver
keerd. het brengt de menschen op een dwaal
spoor. Wij plukken nu de bedorven vrucht van
een vorig tijdperk van verdwazing! Dit alles
wat wij nu doormaken is niet zonder zin. De
beschaving van de vorige eeuw gaat ten onder.
Economisch is men vastgeloopen.
Toen van alles er volop was meende men
ook niet meer voor het dagelijksch brood te
behoeven bidden. Cebed was niet noodig, het
ging goed zonder gebed. God werd vergeten.
Maar nu hebben weer millioenen bidden ge
leerd. bidden om brood. Die vroeger nooit
baden, bidden nu, al is het vaak onhandig.
De consequenties die het erkennen van het
Rijk Gods vraagt, eischen absolute toewijding.
Communisme en Nationaal-Socialisme zijn de
twee uiteinden van den eenen knoet waarmee
de wereld gegeeseld wordt. Zal Gcd bescha
ving en cultuur van het blanke Westen weg
nemen?
De menschen raken den weg kwijt in de wir
war van tegenstrijdigheden en de Katholieke
leiders moeten hun leeren zich te bezinnen en
zichzelf te zijn in het zoeken naar het Rijk
Gods. dat alleen waarde heeft.
Een stormachtig applaus beloonde spreker
voor zijn rede die door alle aanwezigen met
spanning en volle aandacht werd aangehoord.
De voorzitter dankte den spreker.
Punt 4 van de agenda, dat verschoven was
na de rede van den eerw. heer de Greve luid
de: Opmaken voordracht bestuurslid kamer-
ccntrole Haarlem wegens het bedanken van
den heer Han. De voorzitter deelde mede. dat
het hem zeer gewenscht voorkwam weder
iemand benoemd te zien uit den groep „Boe
ren- en Tuindersstand". De voordracht werd
als volgt opgemaakt: H. Kolk. A. H. J. ten
Korten aar en Jos. Lem.
BEVESTIGING PASTOR P. KAETZKE.
Onder groote belangstelling, ook van bui
ten de gemeente, is Zondagochtend in de
Duitsch-evangelisch Kerk te 's-Gravenhage.
de nieuw beroepen predikant, pastor Paul
Kaetzke. uit Haarlem, door zijn voorganger,
pastor F. Herbst, in zijn ambt bevestigd.
In zijn toespraak tot den nieuwen leeraar
en de gemeente heeft pastor Herbst, naar
aanleiding van Moz. 1. 12:2 „Ik wil u zege
nen en gij zult een zegen zijn" zijn ambts
broeder ingeleid en Gods zegen over diens
werk in de Haagsche gemeente toegewenscht.
wederkeering de gemeente vermanend, zich
onder diens leiding in het geloof te verdiepen
en mede te arbeiden aan den opbouw van den
geestelijken tempel, waarvan Jezus Christus
de hoekksteen is.
Na de gebruikelijke beantwoording van het
formulier had de handoplegging plaats, waar
aan ook de predikanten, pastor Staak uit
Brussel en pastor Edelhoff uit Hengelo deel
namen.
Pastor Kaetzke sprak vervolgens zijn nieuwe
gemeente toe uitgaande van cor. 1. 3:11
waarbij hij ook met enkele woorden zijn
bevestiger pastor Herbst herdacht.
HAARLEMSCHE REDDINGSBRIGADE.
't Is Zondagmorgen 10 uur. Onder een he
vige piasbui zullen de oefeningen der Haar
lemsche Reddingsbrigade beginnen. Even
wordt geschuild om moed te verzamelen, tot
de damesleden, zoo als steeds, zich de moe
digsten toonen en in de kleedhokjes ver
dwijnen om daarna met een flinken duik
den waterspiegel te breken. Reeds zwom een
aantal dames rond in het heldere water,
toen de eerste heeren tot het besef kwa
men. dat zij toch moesten volgen. Ook de
Haarlemsche politie'liet zich niet onbetuigd
en plonste weldra m het nat. Er werd ge
oefend. gesleept met drenkeling, pop gedo
ken enz. tot dat het klokje van gehoorzaam
heid sloeg en men zich ging kleeden.
De heer Joh M. Schmidt, voorzitter der
H.RB., nam het woord: hij bracht den leden
dank voor het trouw deelnemen aan de bri
gade-oefeningen. Medegedeeld werd. dat de
oefeningen in het Sportfondsenbad, evenals
dezen zomer worden voortgezet en dat nog
in den loop der a.s. week een bestuursbespre-
king zal worden gehouden over „de Winter-
campagne".
Een dankwoord werd gericht tot het ge
meentebestuur van Haarlem voor het be
schikbaar stellen van de emodemiseerde in
richting en aan het personeel voor de be
toonde en gewaardeerde medewerking.
Opnieuw willen wij U gratis
onze 5 cents chocolade
reep laten proeven. Op de
rollen groote beschuit en
thans ook bij Verkade's
koeken vindt U tijdelijk
een reepenzegelVoor 5
van die zegels geeft Uw
winkelier U gratis een 5
cents Verkade's chocolade-reep.
(Adv. Ingez. Med.)
EENHEID DOOR DEMOCRATIE.
De afd. Haarlem van de Nederlandsche Be
weging voor Eenheid door Democratie houdt
Donderdagavond 15 October een propaganda-
vergadering in het Gebouw van den Neder-
landschen Protestantenbond. Sprekers zijn: de
algemeene voorzitter Dr. H. Faber en Dr. H.
Brug mans.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP DINSDAG 29 SEPT.
Progr. I Hilversum H (Huizen)
Progr. II. Hilversum I.
Progr. III. 8.Keulen. Concert d. h. West-
Duitsche Kamerorkest o.l.v. Herman Hage-
stedt. 8.20 idem Kalenderblatt. Tijdsein. Weer
bericht. Waterstand. Ber. 8.30 idem Gymna
stiek voor de vrouw. 8.45 Diversen. 10.05
Keulen. Tijdsein. Nieuwsberichten. Water
stand. Berichten. 10.20 idem Olympisches
Dorf-olympischer Freide door Fr. Wensel.
10.50 idem Kindergarten. 11.20 Parijs Radio
Gevarieerd concert d. h. Kamerorkest van de
Pasdeloupconcerten o.l.v. M. Fourestier. 12.20
Keulen. Concert. Verzoekprogramma. 1.20
Brussel Vlaamsch. Gesproken dagblad van het
N.I.R. 1.30 idem. Concert o.l.v. Paul Douiez.
1.50 idem. Gramofoonmuziek. 2.20 Keulen
Mededelingen. 2.35 idem Programma van de
Deutschl.sender Allerlei van zwei bis drei!
3.20 Parijs Radio. Gramofoonmuziek. 4.20
Keulen Concert d. h. kleine Omroeporkest
o.l.v. Leo Eysoldt. 5.20 Brussel Vlaamsch. Con
cert o.l.v. W. Feron. 6.05 idem. Kinderuurtje
6.50 Parijs Radio Concert door het Orchestre
Symphoniqué de Paris o.l.v. M. fTomasi. 7.50
Londen Regional. Tatiana Makshina. sopraan
'8.20 Keulen Nieuwsberichten. 8.30 idem Pro
gramma van de Deutschlandsender (Oude en
nieuwe danswijzen). 9.20 Berlijn Concert door
het Omroeporkest, en het Omroepkoor o.l.v.
Heinzkarl Weigel. 10.20 Brussel Vlaamsch. Ge
sproken dagblad v. h. N.I.R. 10;30 Droitwich
Alec Rowley en Edgar Moy spelen 4-handig
piano.
Programma IV. 8.Brussel Vlaamsch.
Gymnastiekles 8.20 idem Tijdsein. Gramofoon
muziek. 8.30 idem Kroniek van de dag. 8.40
idem. Gramofoonplaten. 8.45 idem. Gespro
ken dagblad van het N.I.R. 9.idem,
Gramofoonmuziek. 10.355 Londen Regional.
Korte Godsdienstoefening. 10.50 idem, Tijd
sein van Greenwich. Weerbericht. 11.05 idem,
Het New Victoria Cinema Orkest o.l.v. Sydney
Phasey. 11.50 idem Het Pierre Fol Kwintet,
Lycyenne Herval sopraan. 12.10 Droitwich.
Het Birmingham Theater Orkest o.l.v. Sheri
dan Gordon. 12.50 idem. Het Fanfare Orkest
van Noord-Ierland o. 1. v. Edward Furness.
1.50 idem, Harry Englemann's Kwintet met
Vernon Adcock; 2.25 Londen Regional Dans
muziek gr.pl. 2.50 idem Geifer en zijn orkest.
3.20 idem Het stedelijk Orkest van Folkestone
o.l.v. Eldrigde Newman. 4.40 Droitwich Het
Hongaars Zigeuner orkest. 4.55 idem. Het Pro
Arte Kwintet, 5.35 idem, Het Victor Olof
Sextet. 6.20 Diversen. 6.45 Droitwich Het Vario
Trio. 7.20 idem. Jack Harris met zijn Orkest.
8.05 idem. The Rt. Hon Lord MacMillan: This
freedom of ours. 8.20 idem Promenadecon
cert In de Queen's Hall. Londen d. h. BBC
Symphonie orkest o.l.v. Sir Henry J. Wood.
9.25 idem Het BBC-Variété Orkest oi.v. Ch.
Shadwell. 10.Londen Regional Het BBC-
Orkest o.l.v. J. Barbirolli. 10.40 idem, Weer-
en nieuwsberichten. 10.50 idem, Jack Payne
met zijn orkest.
Programma V. 8.007.00 n.m. Diversein.
7.Eigen gramofoonplaten concert: Popu
laire muziek. 1. Hoch Habsburg, Harmonic
Orkest 2. frechen Spatzen Xylofoonsolo.
3. Parade der Zinnsoldate, Dajos Bela. 4. Die
kleine Patrouille. Orkest. 5. Pipsy, Hans Bund,
6. Aufzug der Stadtwache, Pierre Palla. 7.
Lampenputzer Galopp, Strijkorkest. 8. Estu-
diantina. Symph. Orkest. 9. Der Ritter vom
Stekkenpferd Xylofoonsolo. 10. Nachtliche
Heerschau. Orkest. 11. Zwei Guitarren, Hans
Bund. 12. Eine lustige Eisenbahnfart. Orkest
13. Marionetten Brautzug, Dajos Bela. 14.
Stiefelputzer Marsch, Dajos Bela. 15. Espana
Symph. orkest. 16. Polospiele Dajos Bela, 17.
kaiser Freidrich Marsch, Groot Harm. Or
kest. 8.0012.00 Diversen.
Overtroefd.
door BERT LOVEN.
In de gelagkamer van hotel De Gouden
Zwaan heerschte een luidruchtige vroolijk-
heid. Rondom een groote tafel zaten vijf
jongelui waarvan een het middelpunt scheen
te zijn. Die eene was Jules van Beek, een
jongeman, die sedert enkele dagen terug was
van een lange reis. Op deze reis werd hij
vergezeld door zijn trouwen hond Hector en
beiden waren teruggekeerd, overladen met
wetenschap.
Ja. ook Hector had onnoemelijk veel nieu
we indrukken opgedaan en zijn hondenver
stand was. volgens Jules, aanmerkelijk ge
scherpt. Op den ganschen aardbodem was
geen hond te vinden, die met Hector kon
wedijveren in scherpzinnigheid
De vrienden van den jongen wereldreizi
ger zaten met open mond en glinsterende
oogen te luisteren naar de fantastische ver
halen. die Jules ten beste gaf en die merk
waardig veel op de beroemde verhalen van
Baron van Miinchhausen geleken.
Eenstemmig luidde hun oordeel, dat hun
vriend „vreeselijk" veel had meegemaakt.
Maar dat was uiterlijke schijn. In stilte lach
ten zij om de leugens, die er dik bovenop
lagen, maar zij wachtten zich wel, dat te
laten blijken, want dan zou Jules van Beek
onmiddellijk met zijn interessante vertellin
gen ophouden.
Juist wilde hij aan een nieuwe fantastische
ervaring beginnen, toen een der aanwezigen
opmerkte
Alles goed en wel. Jules. Je schettert nu
wel over het geweldige verstand van jouw
menschenredder, maar met geen enkel
woord heb je daar een bewijs van gegeven.
De ander glimlachte en antwoordde kalm:
O neen? Nu. als je dan een sterk staal
tje van honden verstand wilt hooren, moet je
luisteren.
Op mijn terugreis verbleef ik een paar
weken bij oude kennissen te Dublin. Achter
het huis stond een kippenhok, waarin een
tiental witte leghorns waren gehuisvest. De
ren ervan stond altijd open, want de kippen
mochten vrij rondloopen.
Hector, mijn trouwe metgezel op al mijn
tochten, werd ingekwartierd in een splinter
nieuw hok, dat mijn gastheer voor deze ge
legenheid had gemaakt, want zelf hield hij
er geen honden opna.
Zoo verliepen er acht dagen en ik dacht er
niet aan. voorloopig weg te gaan, toen op
zekeren dag mijn gastvrouw haar nood
klaagde, dat er. ondanks de aanwezigheid
van Hector, toch nog eierdieven in de om
geving rondzwierven, want tot eerst haalde
ze regelmatig dagelijks vijf a zes stuks uit
het hok en nu al een paar dagen niet meer
dan één, hoogstens twee eieren. Dat was ver
dacht.. Ik zei niets, maar bij mij zelf dacht
ikdaar weet Hector meer van, want ik
wist. dat hij een onverbeterlijk snoeper was.
Ik nam me voor, een oogje in het zeil te
houden.
Vroeg in den morgen van den volgenden
dag. ging ik op den loer liggen achter een
struik, vanwaar ik 't kippenhok, alsmede een
groot gedeelte van de omgeving kon over
zien.
Het duurde geruimen tijd. voor er iets ge
beurde. maar eindelijk verscheen mijn trou
we metgezel uit zijn hok en ging op zijn ge
mak voor de deur van het kippenhok liggen.
Na verloop van ongeveer een kwartier,
spitste Hector de ooren en onmiddellijk daar
na verried een luid gekakel in het nachthok
dat een der bewoonsters haar plicht had ge
daan.
Nauwelijks was het gekakel geëindigd, of
Hector richtte zich op, rekte zich uit en stap
te parmantig het kippenhok binnen.
Ik was nieuwsgierig, wat er verder gebeu
ren zou. Lang behoefde ik niet te wachten,
want na enkele oogenblikken verscheen de
trouwe wachter weer, maar numet een
ei tusschen de tanden.
Ik schrok ervan, hoewel ik er een vermoe
den van had, dat Hector de dief was. Van
mijn schuilplaats kon ik alles goed zien en
zoo zag ik ook tot mijn onuitsprekeelijke
verbazing dat de hond met een behendig
heid, een betere zaak waardig, het kippenei
op den grond legde, een op eenigen afstand
liggenden spijker opraapte en heel netjes
met dit instrument een gaatje in het ei
prikte.
Mijn verbazing nam nog toe, toen Hector
het ei tusschen de beide voorpooten nam en
zittende op zijn achterpooten, het gaatje in
het ei aan zijn bek bracht en met welbehagen
het ei leegslurpte.
Dat was nog niet alles. Toen het ei leeg
was, wierp hij den ledigen dop niet weg
Neenhij groef met zijn pooten een gat
in den grond, legde de eierdoppen erin en
maakte het gat weer netjes dicht.
Niets wees erop, dat Hector het ei ge
stolen had. Geen spoor van den diefstal had
hij achtergelaten en met het onschuldigste
gezicht van de wereld ging hij op zijn plaats
van zooeven liggen en wachtte geduldig op
het volgende kakelgeluid, om het spelletje
te herhalen.
Ik vertelde het interessante geval aan mijn
gastvrouw en wilde de gestolen eieren ver
goeden, maar ze vond het zoo leuk dat zij
daar niets van wilde weten. Den volgenden
dag was ook zij van den dieistal getuige en
als belooning voor zijn handigheid werd
Hector niet gestraft voor zijn ondeugendheid,
maar voortaan werd het kippenhok gesio'eu
Jules van Beek zweeg en keek triomfante
lijk den kring rond.
Is dat een sterk staaltje van honden
verstand. of niet? vroeg hij.
De aanwezigen hadden met belangstelling
naar het verhaal geluisterd en moesten er
kennen. dat het werkelijk een sterk staaltje
was.
Maar, merkt de jongeman op, die Jules
tot het verhaal had aangezet, ik vind dat nog
niets vergeleken bij het verstand van mijn
Polly. Ook ik had destijds kippen en ook ik
bemerkte, dat er telkens eieren uit het hok
werden gestolen. Precies als Jules ging ook ik
op de loer liggen en tot mijn verbazing zag
ik dat mijn Poily de eieren stal. Hij handelde
op bijna dezelfde manier als jouw Hector,
maar toch had mijn Polly nog een beetje meer
verstand. Blijkbaar had hij wel eens gehoord
dat een ei zonder zout niet erg lekker is en
wat deed het verstandige dier?
Heel voorzichtig, als was hij zich bewust
van het strafbare feit, stapte hij de keuken
binnen, sprong op een stoel en pakte een
eierlepeltje en het zoutvaatje van de tafel
Glimlachend keek de verteller naar Jules
van Beek en zei:
Is dat even sterk of niet?
Al de aanwezigen barstten in lachen uit.
Jules was in het geheel niet beleedigd, maar
lachte hartelijk mee Toen stond hij op, klopte
zijn vriend op den schouder en zei nog
lachende
M'n compliment, Frits. Ik wist niet, dat
jij nog beter kon liegen dan ik.
Bridge-drive Ned. Tooneelverbond.
Zaterdagavond was door de afdeeling
Haarlem van het Nederlandsch Tooneelver
bond een bridge-drive georganiseerd in de
Sociëteit „De Vereeniging".
In een korte rede vertelde de voorzitter, de
heer J. ter Gast. hoe men van de populariteit
van het bridgespel, die dezen avond weer een
aantal menschen bijeen had gebracht, gebruik
wilde maken om het doel van het Neder
landsch Tooneelverbond te propageeren, in de
hoop dat daardoor velen er toen zouden ko
men. zich bij deze vereeniging aan te sluiten.
Het Tooneelverbond had de aardige gedach
te om als prijzen eenige toegangsprijzen tot
den Schouwburg beschikbaar te stellen, wat
als gevolg had. dat men na een mislukt snel
de opmerking hoorde: „wij gaan maar naar
het schellinkje", terwijl bij een „gelukkige
snit" de kansen op de loge weer rezen.
Een wel zeer opmerkelijk verschijnsel was
het, dat er bijna geen normale spellen werden
gespeeld. Hoewel de kaarten bij de eerste
ronde door de spelers op gewone manier wa
ren gegeven, waarbij nog opgemerkt moet
worden, dat het gebruikte spellen waren, die
dus normale „handen" zouden moeten ople
veren, kwamen er spellen voor. waarbij b.v.
een der spelers zeven schoppen en zes klave
ren in handen had. Zoowel het manchebod
vier schoppen als vijf klaveren kan worden
gemaakt: de tegenpartij kan echter vier har
ten spelen. Daar zoowel de schoppenkaart als
de klaveren zonder tophonneurs is, wordt het
bieden moeilijk en de oplossing die wij zagen,
n.l. een openingsbod van Z. met 1 ruiten, W.
1 harten, N. 4 schoppen is waarschijnlijk wel
de meest juiste, hoewel het natuurlijk riskant
is, daar de tricks van Z. wel kunnen zijn ver
disconteerd in ruiten met b.v. harten aas. In
dit geval had Z. echter aas heer van klaveren
met heer boer van ruiten. Dit bod had het
voordeel, dat O. niet kon steunen of jumpen
in harten, waardoor een verdedigend vijf-har
ten bod wej-d voorkomen.
Maar het moeilijkst waren de spelletjes te
bieden en te spelen, waarbij het niet te beoor-
deelen was of het voordeeliger was om zelf
drie ruiten te bieden, dan wel de tegenpartij
twee harten te laten spelen met een kans op
down. Door de gekke verdeelingen werden
dan de vreemdste resultaten bereikt met als
gevolg, dat men achterdochtig was bij ieder
spel en daardoor soms niet durfde uitbieden.
In tegenstelling tot andere wedstrijden, waar
men in den regel wel ongeveer kan nagaan,
hoe men staat, wist men hier tot het einde
toe niet of de resultaten gunstig waren of
niet, door de zoo uiteenloopende scores. Dat
hield de animo erin tot het laatste spel, wat
natuurlijk de spanning nog verhoogde.
De uitslagen waren als volgt:
Oneven groep: le pr. Heer en mevr. Spruyt
met 45V2 match point. 2e pr. Heeren Bosse en
Krouwels met 50 match points.
Even groep: le pr. Heer en mevr. Muschter
met 46 match points. 2e pr. Dames Vos en De
Jong met 50 V2 match points.
HELEN
EÉN
ftUGGET"
GLANS
GEWONE DOOS 10 Ct
.GROOTE DOOS 20CL
(Adv. Ingez Med.)
FEUILLETON
ELSA KAISER.
William had een moe gebaar. „Neen, liegen
deed hij niet, hij zeide dat de waarheid niet
gezegd kon worden, het was een geheim dat
hij voor zich moest houden en hij hoopte dat
ik het nooit te weten zou komen. Ik moest
eenvoudig met de mededeeling genoegen
nemen".
„En het landgoed?" vroeg Lutton.
„Van het landgoed sprak hij niet, maar ik
vermoed dat ook dit verloren is, dat spreekt
toch welhaast vanzelf".
„Maar dat is verschikkelijk, dat is onge
hoord! Je hebt het recht te weten wat er ge
beurd is. Je moet hiertegen optreden!" riep
Lutton verontwaardigd.
„Wat moet ik doen? Ik heb immers geen
enkele houvast. Ik weet nergens te beginnen
Ik sta daar en ik weet niet eens wat ik ervan
moet denken. Toch is het verlies van het
yermogen nog niet eens het ergste".
„Wat Is er dan nog meer?" vroeg Lutton.
„Het ergste is dat ik angst heb om vader.
Hij ziet er vreeselijk uit en het geheim dat hij
mij niet zeggen wil, drukt hem als een last.
In twee maanden is hij zóó oud geworden dat
ik vrees dat hij binnen het jaar zal sterven".
„Heb je geen enkel vermoeden, niet het ge
ringste idee, waar je moet zoeken?"
„Neen, ik heb niet het minste idee. Maar
luister, ik heb je verteld dat er bij den hollen
weg een man vermoord werd, de oude James,
de rentmeester".
„Ja, ga voort".
„In 't eerste oogenblik was ik zoo ontsteld
dat ik niet dadelijk wist wat te doen. Moest
ik de hulp der autoriteiten inroepen of niet?
Ik overlegde met den opzichter en wij be
sloten tot den anderen morgen te wachten.
Vanmorgen heb ik den stap gedaan, ik liet
den veldwachter komen en deze zorgde voor
de rest. Er kwam een parket dat met mij
samen de plek van het misdrijf onderzocht.
Wij vonden echter geen spoor van een worste
ling. Het vreemde is dat 't slachtoffer is ge
stikt of gewurgd en toch was er niets aan zijn
hals te zien. De dokter heeft het lijk onder
zocht maar kon geen ken teekenen vinden die
absoluut op wurging wezen. Ik verzocht de
politie de zaak zoo stil mogelijk te onderzoe
ken in verband met den toestand van mijn
vader".
.En heb je nog andere dingen aan de politie
verteld?"
„Neen, ik vond dit feit genoeg en boven
dien, de politie houdt niet van vage geruch
ten en aanduidingen of zwevende vermoedens
(die ik ook niet eens heb). Zij deden mij na
tuurlijk allerlei vragen maar ik kon op geen
van allen antwoorden, ik kon niets vertellen,
ik weet niets", besloot William moedeloos.
„En wat heb je hiervan aan je vader ver
teld?" vroeg Lutton.
„Ik heb hem voorloopig gezegd dat James
ernstig ziek is en niet kan komen. Wonderlijk
genoeg scheen vader weinig nieuwsgierig. Hij
zei „O, zoo, hé, is het waar?", dat was alles
en toen begon hij over iets anders. Maar nu
ik weet dat het vermogen verloren is komt
mij den geheimzinnigen dood van James nog
vreemder voor. Wist hij van dit alles af of
wist de moordenaar dat James alles wist?
Zou hij vader nu bedreigen of zou vader van
niets weten?"
De ionge man zuchtte en legde het hoofd in
de handen. „Ik ben half krankzinnig van al
deze vragen en ik sta in een doolhof, ik zoek
naar een uitweg, naar een oplossing, maar
vind die nergens".
„Wat is er met den dooden James gebeurd?
Heeft men het. lijk vrij gegeven?" vroeg Lut
ton.
William keek zijn vriend aan „Ja. nadat de
ooiitie de foto's had gemaakt heeft zij toe
stemming tot de begrafenis gegeven, morgen
ochtend zal deze in alle stilte plaats hebben".
Lutton dacht een poos ingespannen na. „Heb
je heusch geen enkele aanwijzing of vermoe
den?" vroeg hij toen.
„Neen, ik begrijp alleen dat dit alles met
elkander in verband staat, het verlies van
het geld, den dood van James, de hond, ja,
zelfs het schrikken van de paarden bij den
hollen weg, de stemmen, het sinistere fluiste
ren dat ik 's nachts op de binnenplaats
hoorde
„Het spook", voegde Lutton er aan toe.
William boog zich over de tafel naar zijn
vriend toe en met zijn oogen in die van Lut
ton zei hij nadrukkelijk. „Het was geen spook,
het was een mensch, een levend mensch en
ik weet zeker als ik dien kerel in mijn handen
heb, dat ik de oplossing van alles heb ge
vonden!"
Lutton zat opeens heel recht. Hem waren
de woorden van den heer ouden heer Kings
ingevallen, de woorden die hij in zijn slaap
had gesproken: „Wees voorzichtig, hij zal je
doodenHet gaat om het leven en de
toekomst.
HOOFDSTUK V.
Het was heel laat in den nacht toen de beide
vrienden scheidden. De jonge Kings was moe,
den geheelen dag was hij op de landerijen
geweest, en des avonds de vreeselijke tijding
De arme jongen wist niet meer hoe hij het
had en wat hij zou moeten beginnen. De
beide vrienden hadden lang overlegd maar
zij konden geen enkel aanknoopingspunt vin-
den, tenslotte waren zij gescheiden met de
afspraak beiden goed te zullen opletten en
voor alles op hun hoede te zijn. Lutton had
William voorzichtig medegedeeld dat hij den
beroemden detective Dennis een brief had ge
zonden. Hij was half en half bang geweest,
dat William dit niet goed zou keuren, maar
integendeel, William had zich zeer verheugd
getoond en had Lutton nogmaals verzekerd
dat hij geen middel onbeproefd zou laten om
achter het' geheim te komen. Hij was dus met
iedere hulp, mits het maar geen ruchtbaar
heid gaf, ingenomen. „Als deze Dennis ons
maar wil helpen, misschien denkt hij, dat ik
een sprookje vertel".
„Neen, neen, je vergist je", was Lutton's
antwoord, „voor zoover ik Dennis ken is dit
juist iets voor hem. hij houdt van deze ge
heimzinnige dingen en het zal hem buitenge
woon interesseeren op welke manier het ver
mogen verloren kan zijn gegaan. Maak je dus
daaromtrent geen zorgen, hij is bovendien een
heel goede vriend van mij".
Nadat William de kamer had verlaten bleef
Lutton een poosje stil zitten nadenken over
alles wat er in dit huis gebeurde. Hij was klaar
wakker en voelde zich frisch en uitgerust als
of er niet een geheelen dag van spanning
•oorbij was gegaan. Hij brandde van onge
duld om aan de oplossing van het raadsel te
beginnen en de catastrofe die zijn vriend be
dreigde, te helpen afwenden.
(Wordt vervolgd)
