mm
PHILIPS
Thijsse's Hof in herfsttooi.
Het onderwijs.
Herziening van kostelooze procedure.
SITTERStXKQR
R D A G 1 OCTOBER 1936
HAAILEM'S DAGBLAD
Waar ruim 10 jaar geleden nog een kaal
aardappelveld was.
Rustig, verborgen in het weelderige groen
van het omliggend bosch ligt de Planten- en
Vogeltuin Thijsse's Hof, waar nu boom en
struik hun schitterendste herfstkleuren ten
toon spreiden. Toortsen en Theunisbloemen
bloeien nog, duindoorn, kardinaalsmuts en lijs
terbes pronken met een overvloed van sap
pige bessen en het stervend loof der boomen
is een kleurenwemeling van rood, bruin en
goud.
Dr. Jac. P. Thijsse.
Dubbel genieten we van dit alles, als Dr.
Thijsse ons zelf rondleidt door zijn paradijsje
en er ons alle schatten van toont. „Een bonte
verzameling van boomen, struiken en kruid
achtige planten is hier in een klein bestek bij
een gebracht", vertelt dr. Thijsse, terwijl we
langs de smalle zandpaadjes wandelen. „De
bedoeling ervan is, om een duidelijk en over
zichtelijk beeld te geven van de geheele duin-
flora, zooals die is of geweest is. Daartoe heb
ben we reeds een vierhonderd tal kruidachtige
planten bijeengebracht, terwijl we alle boom
soorten, welke in de duinen voorkomen of
kwamen, hier hebben."
Natuurlijk is hiervoor een zekere leiddraad
noodig; men heeft dien gevonden in het aar
dige boekje „Onkruid", dat Frederik van Eden,
de vader van den beroemden schrijver, nu
meer dan een halve eeuw geleden schreef.
Een boekje, dat reeds lang verouderd zou zijn,
als het niet zoo opmerkelijk frisch en levendig
van stijl was. Dat boeiend weet te vertellen
van het natuurschoon van Kennemerland
en ver daarbuiten en dat zoo'n prachtig
beeld geeft van het duin, zooals het was, voor
de mensch er in kwam.
„Ruim tien jaar geleden", vertelt dr Thijsse
verder, „was het hier kaal aards i oelland, met
wat hakhout. En nu is het, in dien korten tijd
reeds, in een lusthofje herschapen. En het
wonderlijke is, dat met al die planten en
bloemen, ook de dieren, die er bij hooren, mee
kwamen. Bonte vlinders en luidzoemende
hommels en bijen, En dan niet te vergeten de
vogels. Geregeld komt er een ijsvogeltje vis-
schen in den vijver, waar elk jaar de water
hoentjes broeden en een paar dagen geleden
joeg ik er 'sochtends zelfs talinkjes op."
We staan nu stil bij den vijver, die matspie-
gelend tusschen de roerlooze boomen ligt. In
het midden drijven de groote bladeren van
waterlelies, langs de kanten staat riet en ver
der heel die vegetatie, die de oude duinplasjes
moet omzoomd hebben.
Jansen, de tuinman, is bezig een gedeelte
van den oever af te graven, teneinde een iets
vochtiger standplaats voor allerlei moeras-
planten als parnassia, kattestaarten, standel-
kruiden e.a. te krijgen. Steeds is er wat te doen
aan den tuin, waar men alles zooveel mogelijk
„wild" laat groeien, maar toch steeds moet in
grijpen om te voorkomen, dat de sterkere broe
ders de zwakkeren verdrukken. Soms moet er
eens een enkel groepje speciaal verzorgd
worden, zooals de denneorchissen, die te lij
den hadden van de merels, die het mos weg-
krabden en.... ook wel eens van planten
liefhebbers. Al kan dr. Thijsse met voldoening
zeggen, dat de houding van het publiek zeer
prettig is.
Men komt hier werkelijk, om iets te zien, om
iets te leeren ook vaak, en men weet dat te
waardeeren. Gelukkig, want al waakt Jansen
over al de schatten met een zorg, waaruit ook
zijn groote liefde voor dit alles blijkt, het zou
onprettig zijn, als hij hier als een soort park
wachter op moest treden.
Natuurlijk is de tuin op z'n mooist in het
voorjaar. In April en Mei, als het groen nog
jong en frisch is, als een bloesemsluier over
boom en struik ligt en al het onkruid, dat er
onder groeit z'n beste beentje voorzet, is het
hier een klein lustoord. Maar ook nu, nu de
natuur ons nog eenmaal al haar kleuren
pracht en schoonheid wil doen genieten, voor
dat de grauwe, sombere wintermaanden be
ginnen. valt er nog genoeg te beleven.
Die kardinaalsmutsjes, met hun knalroode
vruchten, noemen de koddebeiers „Verborgen
oranjeklanten". Want binnen de roode
vruchthuid zitten gladde, helder oranje
zaadjes. De duindoorns pronken met hun
oranje vruchten, die fraai contrasteeren tegen
het matgrijze loof, en ertusschendoor sche
meren zoowaar nog de paarsblauwe bloempjes
van de ossen tong.
Eigenlijk zou het heel eentonig worden, in
dien ik U alles ging opsommen wat hier te
zien is. U kunt dat het beste zelf gaan aan
schouwen. Daar zult U zeker geen spijt van
hebben. En als het misschien uw eerste be
zoek mocht zijn. clan zullen er zeker meer
volgen. Want elk seizoen heeft z'n eigenaar
digheden en bezienswaardigheden. In het na-j
jaar de vruchten en in 't voorjaar de bloe
men. In den zomer de tallooze insecten en in
den winter.... ja zelfs in den winter is hier
nog wel wat te zien. Half December komen de
eerste sneeuwklokjes al weer boven den grond,
later gevolgd door scilla en primula, zene-
groen en hondsdraf en wat er al meer in onze
duinboschjes en dus ook in Thijsse's Hof mag
groeien.
Bovendien hebben de boomen dan hun blad
verloren, zoodat we ons kunnen verlustigen
n den aanblik van de vlugge meesjes, die om
e twijgen buitelen, op zoek naar insecten en
un larven. Vlaamsche Gaaien vliegen dan
rijschend voor ons uit; wroetend en ploegend
at de dorre bladeren in het rond stuiven,
oekt de merel z'n kostje bij elkaar. Het rood-
>orstje laat zich tot op enkele meters benade-
en en op een hekje zit Klein Jantje, het
winterkoninkje, heel parmantig zijn liedje uit
te schetteren.
Eén ding was er nog, dat ik mijn gastheer
vragen moest. Eigenlijk was ik daarvoor ge
komen, maar al pratend waren we zoover af-
Tedwaald, dat ik dit bijna vergeten had. Een
>aar jaar geleden namelijk was de financieele
oestand van den tuin niet bijzonder roos
kleurig. Ik noemde zelfs het woord „nood
lijdend".
Maar toen vatte dr, Thijsse vlam. „Natuurlijk
hebben wij, als iedereen in dezen tijd, met
financieele moeilijkheden te kampen. De tuin
wordt echter door de gemeente Bloemendaal,
die er het groote belang van inzag, gesubsi
dieerd, terwijl de rest van de kosten, ongeveer
de helft, door de leden opgebracht moet wor
den. Dat valt niet .altijd mee, maar met een
beetje schipperen komen we er toch wel. Na
tuurlijk zou het heel prettig zijn, als we nog
meer leden hadden; we zouden dan nog veel
meer plannen kunnen verwezenlijken. Maar
noodlijdend, neen, dat zijn we beslist niet."
Welnu, we hopen, dat veel van onze lezers
zich na een bezoek aan Thijsse's Hof als lid
zullen opgeven.
De tuin is opgericht om hem te eeren, een
alleszins verdiende eer, als we bedenken, wat
dr. Thijsse voor de levende natuur van ons
vaderland gedaan heeft, en nog steeds doet.
Een werk, dat van onschatbare beteekenis is
geweest, en dat gelukkig de juiste waardee
ring heeft gehad, niet alleen in dezen Plan
ten. en Vogeltuin en in het Natuurmonument
op z'n geliefde Texel, dat hem verleden jaar
als cadeautje bij z'n 70sten verjaardag werd
geschonken, maar vooral in liet eere-docto-
raat, dat hij zoozeer verdiend heeft!
HERSTELLINGSOORD-VEREENTGING
VOOR SPOOR- EN TRAMPERSONEEL
Op Zaterdag 10 October zal de Commissie
Haarlem dezer vereeniging in de groote zaal
van den Haarlemschen Kegelbond zijn 12de
jaarfeest herdenken.
Ook dit jaar wordt weer wat nieuws ge
bracht en wel een z.g.n. „bonte avond" on
der leiding van Jack Funny. Ook is de me
dewerking verkregen van Mevr. Lili Orgodet
met de leerlingen van haar balletschool. Voor
dansmuziek zorgen Jack Funny's Rhythm
Kiddies. Het bal staat onder leiding van den
dansleeraar W. Schroder. Het belooft dus
een gezellige avod te worden, waar men
tevens een steentje bijdraagt voor een goed
doel, daar het batig saldo wordt gestort in
de kas van het aflossingsfonds.
HAARLEMSCHE ARTISTEN-BEURS.
Woensdagmiddag had in café Bruggink al
hier de oprichtingsvergadering plaats van
de Haarlemsche Artisten Beurs.
Er werd een voorloopig bestuur gekozen
met den heer Jan Boom als voorzitter. Tot se
cretaris werd benoemd de heer Daniël Vrugt,
Vrouwehekstraat 80.
CRISIS COLLECTE.
De Commandant der Vrijwillige Burger
wacht Haarlem heeft de Stafmuziek, onder
leiding van Kapelmeester H, J. Schulpzand,
ter beschikking gesteld aan het Comité tot
bestrijding van de gevolgen der werkloosheid
te Haarlem voor den Collectedag op Zater
dag 3 October a.s.
PERSONALIA.
Bevorderd tot arts onze stadgenoot G. W.
Hylkema.
Aan de Gemeentel.'Universiteit te Amster
dam is tot arts benoemd de heer J. J. L.
Pieters Jr. te Heemstede.
VEREENIGING VAN VRIJZINNIGE
HERVORMDEN.
Zondag 18 October 's morgens te half elf
zal de bevestiging en intrede plaats hebben
van Ds. G. H. Moll van Charante. Ds. A.
Trouw van Den Haag zal hem bevestigen.
o, Aanvang Seizoen 1936- 3715 October
Spreekuur dagelijks
van 11-12, 2-5 en 7-9
uur. Schagchelstr. 29,
Telef. 10806.
N.V. DANSACADEMIE
QJ. G. MARTIN ZONEN
HAARLEM AMSTERDAM BUSSUM HILVERSUM
(Adv. Ingez. Med.)
Over algemeene ontwikkeling en een groot gevaar.
Generaal Graziani, de gouverneur van Abessynië, heeft te Addis Abeba het
eerste filiaal van de „Bank van Rome" ingewijd.
De school wil en moet o.a. aan de leerlingen
een zekere algemeene, harmonische ontwik
keling geven. Als we nu aan 10 personen vra
gen wat onder algemeene ontwikkeling wordt
verstaan, dan zullen we waarschijnlijk ook 10
nogal uiteenloopende antwoorden krijgen. De
één zal meenen. dat ieder ten slotte over veel
(niet alles) een woordje moet kunnen meepra
ten, een ander zal de eischen hooger stellen
en verlangen, dat veel grondig moet worden
geleerd en gekend om met kennis van zaken
er over te kunnen meepraten. We zullen ons
met een nadere definitie niet bezighouden,
daar het doel van dit opstel er weinig mee
gediend zou zijn.
Velen zullen het intusschen wel met ons
eens zijn. dat het een innerlijk genot geeft,
wanneer we in staat zijn, door het op school
e. a. geleerde de prestaties van anderen te be
grijpen. We mogen voorts als redelijke eisch
aan ieder stellen, dat hij van het streven en
werken van en in onze maatschappij een
beeld met zich draagt. We nemen voorts aan,
dat elke algemeene ontwikkeling noodwendig
in meerdere of mindere mate oppervlakkig Is,
al naar den aard, den aanleg,' de belangstel
ling van den persoon in kwestie.
Enthousiaste menschen en die zijn er
ondanks de ongunst der tijden nog vele in de
scholen, zoowel lagere als middelbare laten
geen gelegenheid voorbij gaan om de leer
lingen algemeen te ontwikkelen. Schoolreizen,
schoolwandelingen, mooie plaatwerken, bes
te boeken, tentoonstellingen op het gebied der
schoone kunsten (vaak met een uiteenzetting
van de exposeerende kunstenaars), lidmaat
schappen van clubs, extra lessen, sportbeoefe
ning in ruimen zin, eigen koor en orkest, ze
laten deze en nog veel andere middelen mee
werken om het gewenschte doel te bereiken
en zeer zeker moeten we veel, mogelijk alles,
van harte toejuichen en aanbevelen. Alle zorg
moet er aan worden besteed dat het kind,
groot geworden, zich gemakkelijk zal kunnen
bewegen en niet door uiterlijke tekorten zal
worden gehandicapt. Wat aldus aan algemee
ne ontwikkeling wordt verkregen is niet uit
sluitend een plicht, het is ook een genieting
voor elk mensch. De huidige school doet in
dit opzicht stellig heel wat meer dan de
vroegere.
Maarhier komen we meteen aan een
groot gevaar. De hierboven genoemde midde
len kunnen ook een averechtsche uitwerking
hebben. Als we kinderen op het gebied van
kunst, door exposities, jeugdconcerten enz.
het werk van de allerbesten voorzetten, dan
zal menigeen dat gevaar mogelijk niet direct
onderkennen. Het is, dat veel, al te veel' van
het gebodene voor de meerderheid der kin
deren nog totaal onbegrijpbaar ls. We meenen
dat een algemeene ontwikkeling alleen van
waarde kan zijn in iemand, die bovendien
goed eenzijdig ontwikkeld is, in iemand, die
zich reeds een levenstaak schiep, waaraan hij
met hart en ziel arbeidt, zoodat hij daardoor
leerde begrijpen welk een arbeid er noodig is
om iets te bereiken. Zonder een d.g.l. ervaring
door eenzijdige ontwikkeling zal er een groot
gevaar ontstaan voor een verwaand dilettan
tisme, erger dan onwetendheid.
In een school zal een poging om een stuk
algemeene ontwikkeling te schenken dan ook
alleen voldoende ten goede kunnen werken
als het zedelijk overwicht van leider en do
centen in staat is. de leerlingen te doen in
zien, dat alleen het trouw vervullen van hun
eigen taak en het opvoeren van eigen kunnen
de eerste eisch is. Dan is ook te verwachten,
dat het in aanraking brengen met het door
leefde werk van anderen, die daarvoor een
heelen ontwikkelingsgang moesten doormaken
voldoende opvoedend kan werken. Voldoende,
omdat wel nooit bij zulke kinderen een ge
heel doorvoelen, begrijpen zal voorkomen,
maar ten slotte toch genoeg om mee te wer
ken tot het aandrijven van eigen krachten.
In het andere geval duchten we een sterke
oppervlakkigheid en een grenzenloos onbe
voegde critiek. Dan loopen we gevaar, men
schen te kweeken, die er helaas al te veel zijn,
die niets hebben begrepen, maar niettemin
alles oordeelen en veroordeelen, die op jeug
digen leeftijd reeds met alles in aanraking
zijn geweest en ten slotte blasé zijn. De groot-
Een groote verbetering
van het armenrecht.
e Eerste Kamer heeft onlangs het
„wetsontwerp tot herziening van de
voorschriften nopens de toelating tot
de kostelooze procedure" aangenomen,
zoodat dit onwerp zijn weg naar het staats
blad zal vinden. De wijzigingen, die hiermede
in de artikelen 855—875 W. v. B. R. v. worden
gebracht, zijn zeer ingrijpend en verdienen,
vooral onder de huidige economische omstan
digheden de aandacht in breeden kring.
Volgens de bestaande regeling kan een ieder
die zich heeft voorzien van een z.g. „bewijs van
onvermogen" worden toegelaten tot de koste
looze procedure. Deze toelating geschiedt door
de Rechtbank, na verhoor van de wederpartij.
De bewijzen van onvermogen worden afgege
ven door den Burgemeester der Gemeente,
waarin de aanvrager woonachtig is. De groote
moeilijkheid, die telkens bij deze afgifte rijst,
is de vraag, of de aanvrager „onvermogend" is.
Hierbij werden vaak zeer verschillende maat
staven genomen, die tot vele onbillijkheden
aanleiding hebben gegeven. Naast gegevens,
welke bij de belastingadministratie werden
opgevraagd, was de vraag, of de aanvrager
eigenaar was van onroerende goederen, veel
al doorslaggevend. Bezat de aanvrager deze
goederen, dan kwam hij voor een bewijs van
onvermogen niet in aanmerking.
In normale omstandigheden kan
het in eigendom hebben van onroe
rende goederen een juiste maatstaf
zijn. Thans echter, nu vele eigendom
men dusdanig in waarde zijn terug-
geloopen, dat bij eventueele executie
de opbrengst onvoldoende is om de
hypotheekhouders te voldoen, is zij
veelal volkomen onjuist. Anderzijds
zijn velen, die geen onroerende goede
ren bezitten, vaak zeer wel in staat.
t,ot betaling van proceskosten, al
thans een deel ervan, hoewel hun be
lastingaanslag dit niet steeds doet
vermoeden.
Een ander bezwaar van de bestaande re
geling is, dat zij slechts „onvermogenden" en
„vermogenden" kent. Een tusschenvorm be
staat niet. Dit heeft tot gevolg, dat iemand,
die juist even boven den gestelden norm komt.
de proceskosten ten volle moet betalen, ter
wijl hij. wiens inkomen even minder bedraagt,
geheel kosteloozen rechtsbijstand geniet.
Ingrijpende wijziging
De nieuwe wet nu laat de bewijzen van on
vermogen vervallen en stelt daarvoor in de
plaats: ambtelijke rapporten van het Ge
meentebestuur omtrent verzoekers beroep, ge
zin, inkomen en vermogen, terwijl, indien ge-
wenscht. ook inlichtingen bij de belasting
administratie kunnen worden ingewonnen.
Verder zal worden ingesteld een nieuwe cate
gorie van rechtzoekenden. n.l. de minvermo
genden. Dit zijn personen, die rechtsbijstand
kunnen verkrijgen tegen verminderd tarief.
Dit wordt gefixeerd op de helft der griffierech
ten, salarissen en executiekosten. Hoewel de
Regeering aanvankelijk van dit instituut niets
wilde weten, is het toch. op aandrang van de
2e Kamer in het ontwerp opgenomen.
Deze wijziging beteekent zeer zeker een
groote verbetering Zii maakt een einde aan
vele onrechtvaardige toestanden. Hij, die nog
te veel inkomen heeft, om als zuiver ..pro-
deaan" te fungeeren, doch te weinig, om de
vaak hooge oroceskosten te betalen, zal met
deze regeling ziin gebaat Anderzijds zal de
balie deze bepaling toejuichen, omdat thans
velen, die wel een deel der kosten betalen kun
nen en toch prodeo procedeeren, tot de beta
ling daarvan kunnen worden gedwongen. In
tusschen zal de praktijk moeten leeren. of cn
in hoeverre deze viizieingen tot tastbare ~rp-
siiitaten zullen leiden.
TV>
geschiedt volgens de oude regeling door den
President der Rechtbank, of door het Bureau
van consultatie, dat aan elke Arrondisse-
ments-Rechtbank is verbonden. Deze instan
ties hebben te beoordeelen, of het verzoek voor
toevoeging, in verband met de gepretendeerde
rechten, voor inwilliging vatbaar is. „Een te
gering belang" is echter geen voldoende mo
tief, om toevoeging te weigeren. Zoo gebeurde
het, dat advocaten werden toegevoegd om over
bedragen van 10 en 15 gulden te procedeeren!
Anderzijds, was bij weigering eener toevoeging
hooger beroep niet mogelijk. Het gevolg dei-
toevoeging is, dat de betrokken advocaat kos
teloos rechtsbijstand moet verleenen, terwijl
geen griffierechten en deurwaarderskosten in
rekening kunnen worden gebracht.
Het nieuwe ontwerp bepaalt nu, dat
alle toevoegingen geschieden door het
Bureau van Consultatie met beroep op
den President der Rechtbank. Toevoe
ging van een advocaat kan worden ge
weigerd. op grond van een te gering
belang van den verzoeker bij de in te
stellen vordering.
Ook deze wijziging is een groote verbetering.
Behouden is de regeling, dat het verlof tot
kostelooze procedure wordt verleend door de
Rechtbank, de wederpartij gehoord. De op
roeping der wederpartij zal niet meer bij ex
ploit geschieden, doch door middel van een
brief van den Griffier.
Vermeld zij nog een wijziging, die een wan
toestand, welke onder de oude wet bestond,
heeft weggenomen. De oude wet bepaalt, dat
op degeen, die kosteloos procedeert en de pro
cedure verliest, de proceskosten door de
wederpartij kunnen worden verhaald. Proce
deerde echter deze wederpartij eveneens kos
teloos, dan had hij toch het recht de kosten te
verhalen. Dus niet de- Staat, de advocaat en
de deurwaarder, die de kosten hadden ge
maakt. doch de partij (die geen kosten ge
maakt had) kreeg dit voordeeltje!
Hieraan maakt het wetsontwerp een einde
door te bepalen dat de Staat, de advocaat en
de deurwaarder zelf het recht krijgen in dat
geval hun kosten op de wederpartij te ver
halen.
Over het geheel genomen, beteekent dit
wetsontwerp een groote verbetering van de
regeling van dit gedeelte van ons armenrecht.
Veel zal echter wederom afhangen van de
wijze, waarop in de praktijk de ambtelijke rap
porten der eemeente-besturen zullen worden
uitgereikt.
Mr. J. H. v. GELDEREN
ste zegen, die ons ten deel kan vallen, is nu
eenmaal niet het genieten van „anderer
werk", maar die ligt in den arbeid, de taak
die we zelf verrichten en daardoor in het Juist
begrijpen van den arbeid van anderen, in den
arbeid zelf dus. Geestelijk geven geeft o.i.
meer geluk dan geestelijk ontvangen.
En nu is het met de waardeering van den
arbeid bij velen tegenwoordig treurig gesteld.
Wij matigen ons niet aan te oordeelen over de
al of niet mogelijke oorzaken van dit ver
schijnsel; we brengen deze uiting slechts naar
voren op grond van onze exwaring alweer, die
ons helaas vaak liet zien, dat men veeleer den
arbeid ontvlucht in plaats van hem te zoe
ken. Maar er zijn ook teekenen te over, die
er op wijzen dat men, ik zou haast willen zeg
gen een groot deel en me dunkt stellig niet
het minste) der jeugd, terug wil naar den
arbeid, En de scholen zullen goed doen in
die richting mee te werken. In de eerste plaats
dienen menschen te worden gevormd, die hun
plicht kennen cn daardoor des te beter kun
nen leeren waardeering te hebben voor het
werk van anderen. Het in aanraking brengen
met de kunst en het kennen van de allerbes
ten kan in dit opzicht niet genoeg te waardee
ren steun geven, maar men bedenke steeds
dat de beste waardeering en belangstelling ten
slotte komen door den arbeid zelf.
Als men heel jonge kinderen vaak mee
neemt naar concerten b.v. dan zal het be
oogde result-"-lang niet altijd worden be
reikt. Vaak is op de keper beschouwd, liet slot
niet meer dan een „kunnen meepraten", een
gelegenheid om tusschen muziekkenners nu
niet totaal meeningloos te zijn. Wie met een
echte muziekstudie kennis maakte zal intus
schen wel goed onderscheid weten te maken
tusschen schijn en wezen, tusschen echt ken
nen en de kleinheid van wat uiterlijke ken
nis.
Indien intellectueelen eens den arbeid van
den gewonen volksman, boer, visscher of wie
dan ook, een paar weken in de praktijk mee
maakten, dan zouden ze ongetwijfeld voor
dat werk en voor de menschen meer waardee
ring voelen, meer belangstelling koester ?n in
hun lot dan door tien tentoonstellingen op
het gebied van landbouw, visscherij enz. te be
zoeken. Waarmee we zeker niet willen zeggen,
dat deze laatst daarmee veroordeeld zijn of
dat hun nut moet worden ontkend. Het te
gendeel is waar, maar steeds moeten we in het
oog houden dat ze tegenover den arbeid zelf
slechts gebrekkige hulpmiddelen zijn. Doen
we dat niet, dan dreigt het gevaar eener
schijn-, eener vernislaagontwikkeling. Geen
schitterende vernislaag moet de algemeene
ontwikkeling zijn, maar een innerlijk bezit,
evenals de eenzijdige ontwikkeling, die ons tot
een levenstaak in staat stelt. Aldus voede men
op niet tot een oppervlakkigge arbeidscritiek,
maar tot een arbeidswaardeering.
J. BASTIAANS
VRAAGT POLIS VOOR
JARIGE VERZEKERING VAN
LAMPEN
EN REPARATIEKOSTEN
SCHOTERWEG 1, TELEFOON 16659.
(Adv. Ingez Med.)
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet veranüvoordelijJc.
Van ingezonden stukken, geplaatst o] niet
geplaatstwordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Weldadigheid naar Vermogen
Dringend verzoek aan alle inwoners van
Haarlem en Omstreken.
De Vereeniging „Weldaligheid naar Vermo
gen" Pandpoort, Koningstraat, doet met het
oog op de extra nooden van den komende
winter, wederom een beroep op het medege
voel van alle inwoners van Haarlem, Bloemen
daal, Overveen en Heemstede.
Wij vragen kleeren, schoeilsel, beddegoed
enz. Met alle aandrang vragen wij U, wilt toch
uw kasten en zolder eens grondig nazien of
er niet iets is wat U missen kunt, en ons dit
afstaan.
Met Uwe hulp kunnen wij dan, na onderzoek
in vele gezinnen helpen om in het nijpend te
kort te voorzien aan warme dekking en klee
ding.
Het aantal aanvragen is ontstellend groot.
Voor alles wat U ons wilt afstaan zijn wij U
zeer dankbaar.
Geeft schriftelijk of telef. 11855 uw adres
op, en wij laten het gaarne bij U halen.
WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN.
De Haarlemsche Radio-
Centrale.
Geachte Redactie,
In Uw blad d.d. 23 Sept. j.l. trof ons het be
richt betreffende de Haarlemsche Radio Cen
trale. De geachte inzender die blijkbaar voor
zich zelf overtuigd is met niet voldoende ge
fundeerde gegevens te komen, gezien het
N. N„ beweert, als zou de helft van het vaste
personeel der Haarlemsche Radio Centrale uit
niet-Haarlemmers bestaan. Ik kan U echter
de volgende officieele cijfers geven:
Het vaste personeel van de "Radio Distributie
bestaat uit 4 2menschen. Naasfc deze 42 vaste
menschen zijn er 3 monteurs in dienst voor de
montage; totaal 45 man, Van t'p/e <*5 wonen
3 personen buiten Haarlem.
Deze cijfers zijn te onzen kantore te con
troleeren. Alhoewel het nooit in onze bedoe
ling ligt op een anoniem schrijven in te zian,
leek het ons toch alleszins wenschelijk 'eze
zaak recht te zetten, aangezien hier een be
roep werd gedaan op de Haarlemsche be
volking.
Hoogachtend,
N.V. CENTRAAL RADIO BEHEER.
