0t
Kgu bij h@t Kind
De vredesstrijd van nu.
V R IJ D A G 23 OCTOBER 1936
HAARLEM'S DAGBLXÖ
6
Josephine Butler Vereeniging.
De afdeeling Haarlem van de Josephine But
ler Vereeniging hield Donderdagavond een
bijeenkomst in het gebouw „De Nijverheid",
waarin Ds. A. R. de Jong een rede hield over
het onderwerp: „schatgravers en schatbe
waarders".
Ds. De Jong merkte op, dat het woord
schat in ons land veel gebruikt wordt. Het
woord wordt bij alles te pas gebracht. Men
spreekt van een schat van een kind; een schat
van een vrouw; een schat van een man soms;
een schat van bloemen; een schat van wijs
heid enz. Bij het begrip schat staat in onmid
dellijk verband het woord schatgraverijdat
is een pogen om te komen tot den verborgen
schat; te zoeken iets dat er bij intuïtie moet
wezen. Een schat wordt vertegenwoordigd in
goud, zoowel in letterlijken als in symboli-
schen zin. Het goud, dat zulk een magische
aantrekkingskracht op het menschdom uit
oefent, heeft twee kanten; in den letterlijken
zin vertegenwoordigt het 't bezit; maar het
heeft ook een symbolischen kant. Reeds in de
middeleeuwen beteekende het goud macht en
kracht. Hij, die toen veel goud had. bezat veel
macht. Alle menschen zijn schatgravers en
-zoekers. Voor hen allen zijn schatten wegge
legd. Een schatbewaarder is als een conserva
tor van een museum, die allerlei schatten on
der zijn toezicht heeft; er voor zorgt en er
zijn eigen stempel op drukt, zooals de conser
vator, die de aan zijn hoede toevertrouwde
schilderijen restaureert. Ieder mensch bezit
schatten van zijn geestelijke overtuiging, zijn
dogma, zijn leer en zijn conventie. Maar men
moet voorzichtig zijn, want schatten hebben
de neiging om innerlijk van waarde te ver
minderen of te ontaarden. Er bestaat geen
onvergankelijke schat. En de menschen heb
ben de neiging om de door hen veroverde
schatten van kunst, cultuur, conventie enz.
vast te houden. Het gevolg is, dat de schat
bewaarder niet meer is de conservator, maar
een politie-agent, die in het museum rond
loopt en er voor zorgt, dat niemand ergens
aan komt. Men mag het niet aanraken, want
anders moest het eens bederven. Dit dreigt
ons noodlot te worden. Wij durven de heilige
huisjes, waar we zelf niet in durven komen,
niet los te laten. De mensch wordt de politie
agent van zijn eigen innerlijke schatten; dan
is hij geen edelman van den geest meer, maar
een kleine burger, die op de kleintjes past. Er
is moed voor noodig om te durven erkennen,
dat alles verandert, ook in ons innerlijk leven.
Maatschappelijke vormen worden nu eenmaal
onverbiddelijk weggevaagd. En het is beter om
er aan mee te werken, dan te trachten ze vast
te houden, wat toch niet lukt. Men kan zijn
schatten niet bewaren tot in het nageslacht.
Het is van ouders verkeerd, aan het sterfbed
aan hun kinderen te vragen: „zult ge altijd
trouw blijven aan het geloof, dat ik heb aan
gehangen?" Zeer veel kinderen zijn daardoor
ongeloovig en ongelukkig geworden; ze zijn er
van geschrokken. Zoo komen de geestelijke en
kerkelijke conflicten; de kinderen loopen rond
als schapen zonder herder. Dat is de schuld
van de voorgeslachten, die te zeker van hun
overtuiging waren, dat hun schat de eenig
juiste schat was. De mensch, die niet hecht
aan zijn schat, is rijk. Het leven roept om
schatgravers, die duiken en die het leven aan
durven; die opgraven de mooie schatten als
liefde en broederschap; die gelooven in het
woord van Christus: „Hebt uw vijanden lief,
óók die van over de grenzen"; die gelooven
in Zijn woord: „steekt uw zwaard in de sche
de, want allen die het zwaard nemen, zullen
er door vergaan".- De wereld heeft noodig
menschen, die rondgaan als edellieden van
den geest; menschen die den nood aandur
ven. Men moet ook durven aannemen, dat de
huwelijksverhoudingen in alle eeuwen anders
zijn; ook hier moet men geen schat vasthou
den, totdat die verschrompelt. Men moet iets
durven loslaten op momenten, dat,men be
grijpt, dat het meer kwaad dan goed doet. De
menschen zijn geroepen om schatgraver te
worden; om schatten te helpen opdiepen, die
de kosmos bezit. De schatgraver wordt hooger
gewaardeerd dan de schatbewaarder. Men
moet zijn overtuiging durven loslaten, als men
voelt dat het een leugen is. Het is een groote
durf om mijnwerker naar den geest te zijn.
„Alleen de fiere mensch, in wien de edelman
leeft, is daartoe in staat", aldus eindigde Ds.
De Jong, wiens rede met groote belangstelling
werd aangehoord.
BUITENRUSTBRUG TIJDELIJK GESLOTEN.
In verband met te verrichten werkzaamhe
den. zal de Buitenrustbrug Vrijdag, afgesloten
wor den voor rij verkeer en voetgangers van
0 voorm. tot 6 uur nam.
HAARLEMSCFIE BACHVEREENIGING.
Het eerste concert in dit seizoen wordt ge
geven op Dinsdag 27 October in de Gemeen
telijke Concertzaal.
Het orkest van het Concertgebouw te Am
sterdam zal zich laten hooren onder leiding
van Bruno Walter. Soliste is Rosa Spier, harp.
MIDDELBAAR TECHNISCHE SCHOOL
De volgende afgestudeerden werden ge
plaatst in de navolgende betrekkingen:
Afdeeling Bouwkunde: P. F. Janssen, als tij
delijk Gemeente Opzichter te Monnikendam:
K. Zijlstra als opzichter bij den bouw van de
fabriek Rhenania te Sassenheim.
Afdeeling Weg- en Waterbouwkunde: Ir. J.
G. Tiemeyer, als ingenieur-landmeter bij de
Gemeente Waterleiding te Amsterdam; R. van
Wetter als teekenaar bij den Provincialen Wa
terstaat van Noord-Holland; P. Wielart, als
opzichter-teekenaar bij Openbare Werken te
Haarlem
Afdeeling Werktuigbouwkunde: H. M. Bak
ker bij de C. P. I. M. in Curacao; P. de la
Sainte Croix Marquez bij de Bataafsche Pe
troleum Maatschappij: J. Mulder, bij de Hol-
landsche Comporubber Mij. te Haarlem
Afdeeling Electrotechniek: M. W. Adams bij
de Megatron Radio te Hilversum; N. Tj. de
Bode, W K. Brederode, C. D. E. van Katwijk
en H. Schaap als e. t. a. bij de P. T. T. te
's-Gravenhage; L, J. B. Giebels als vertegen
woordiger bij de Ericsson Telefoon Mij.; W. G.
Sips bij het Algemeene Nederlandsch Indische
Film Syndikaat te Batavia.
Ds. G. van Duyl spreekt over
het „imperium".
Openbare vergadering van de N. S. B.
In een openbare vergadering van de N.S.B.
in de Gem. Concertzaal heeft gister-avond
Ds. G. van Duyl het woord gevoerd. De ver
gadering werd geleid door Mir. van Leyen-
horst.
De spreker was van meening, dat in de
toekomst geen politieke partijen meer zul
len bestaan. De N.S.B. wil niets anders zien
dan het volk van Nederland.in zijn eenheid
en saamhoorigheid.
Het begrip „imperium", dat de tegenhan
ger vormt van het woord „Indonesië", is
pas weer in eere hersteld door de N.S.B. en
haar leider. De beweging wil hét imperium in
stand houden, maar zij wil niet door roof dat
imperium uitbreiden, aldus spr.
Een imperium is iets grooters dan een staat
als het Nederlandsche rijk in Europa. Ook
zulk een rijk mèt zijn koloniën is geen im
perium.- Men spreekt van het Moederland en
zijn koloniën, waar men naar toe ging om
spoedig rijk te worden. Men haalde er veel
en men bracht er weinig.
Wie in Indië komt, aldus ds. van Duyl,
wordt behandeld alsof hij in een vreemd
land kwam Hij moet invoerrechten betalen.
Dat is wel vreemd, omdat Indië toch tot ons
rijk behoort,
De Nederlanders in Indië, zoo vervolgde
spr.. zijn verstoken van alle rechten om in
vloed uit te oefenen op het bestuur. Neder
land heeft de landgenooten in Indië schan
delijk verwaarloosd. Daar ginds zijn dan ook
vrijwel allen N.S.B.'ers, aldus spr.
Men kan thans begrijpen, wat ik met im
perium bedoel, zoo vervolgde hij. Dat is een
over de geheele linie een geheel vormend we
reldrijk met dezelfde staatkundige en mili
taire inrichting. De N.S.B. wil, dat de Ne
derlanders niet bijziende blijven, maar ver
zien naar ons land over zee. De strijd van de
N.SJ3. tegen de politieke partijen is een voor
waarde voor het bouwen aan een imperium.
Wij leven in een geweldigen tijd. waarin din4
gen breken, die eeuwen bestaan hebben, zoo
riep de spreker uit. Op het oogenblik vindt
een groote verschuiving van ideeën en
machtsverhoudingen in Europa plaats.
Het Nederlandsche volk kan zich in deze
branding slechts handhaven, wanneer het
een eenheid vormt Wij hebben de aaneen
geslotenheid van het volk noodig. Het gaat
hier om het vervullen van de taak, die de
Godheid ons heeft opgelegd, aldus ds. Van
Duyl. Binnenlandsche politiek zal in de toe
komst uit den booze zijn, Nederland zal dan
alleen buitenlandsche politiek voeren. Het
imperium zal dan éen en dezelfde leiding-
moeten hebben in binnen- en buitenland
sche zaken. Zoo alleen kan 't Nederlandsche
volk begrijpen, dat het de taak heeft ook de
belangen van de koloniën als de zijne te zien.
Ook wij zullen dan ons „Derde Rijk" hebben,
zoo riep spr. uit. De Republiek der Vereenig-
de Nederlanden was het eerste rijk. Toen
was Indië slechts een wingewest. Het tweede
rijk was het Koninkrijk der Nederlanden na
1813. Dit kent de overze-esche gewesten. Wel
iswaar erkende spr., dat in dien tijd een be
langrijke kolonisatie-arbeid door onze land
genooten is verricht. Deze tijd was ook die
van het wassend kapitalisme. Veel geld is er
uit Indië gehaald en weinig is er aan be
steed. Maar thans daagt de opkomst van het
derde rijk, dat een imperiaal rijk, een kei
zerrijk zal zijn. (Applaus).
Zonder Indië is Nederland niets, aldus spr.
En wij zullen zonder Indië komen, als wij
de beteekenis van dat land niet gaan be
seffen.
Wanneer het bolsjewisme Nederland in
zijn macht zou krijgen, zou het imperium een
schim worden. De Nederlanders in Indië zou
den aan hun lot worden overgelaten. Onze
strijd tegen het bolsjewisme is dan ook een
strijd voor het imperium.
In de Chineesche kwestie van Indië ver
klaarde spr. zich tegen de steeds voortdu
rende immigratie van Chineezen, waar Java
van overbevolkt is. Als de N.S.B. aan de
macht komt, zal zij dit dan ook tegengaan.
De Oostersche volkeren zijn niet minder
dan wij, aldus spr. En wij zullen ze alleen
overheerschen voor zoover dat in hun eigen
H.D.«
IJ verzucht
J. P. BALJé.
In de knusse woonkamer van den heer en
mevrouw Terborg heerschte diepe stilte, die
slechts verbroken werd door het monotone ge
tik van de oude pendule en door het ritselen
van de krant in de woedende handen van den
heer Terborg. Zijn vrouw blikte hem zoo nu
en dan over haar borduurwerk aan, stil-beglu-
rend zijn norsch gezicht. Zijn wenkbrauwen
waren in diepe rimpels samengetrokken, zijn
mond was een strakgespannen lijn. als met
moeite een stroom van booze woorden inhou
dend.
Er was een woordenwisseling geweest en
ditmaal heviger dan ooit te voren in het jaar,
dat ze nu getrouwd waren. Dikwijls had
mevrouw Terborg van de jalousie van haar
man te lijden gehad, kleine kibbelarijtjes wa
ren het gevolg ervan geweest. Thans echter
was Henk bepaald grof geworden. Gekwetst
in haar gevoelens, had ook zij zich niet in
kunnen houden. Zij had niet anders gehan
deld, dan ieder ander met. een beetje hart ge
daan zou hebben. Om een uur of drie dien
middag was er eep boodschap gekomen van
Fred Linderman, of ze zoo goed wilde zijn,
belang is. Dit kan alleen door een volk imet
imperiale opvattingen.
Tijdens zijn reis door Java en Sumatra
heeft ds. van Duyl opgemerkt, dat de N.S.B.
minstens op dezelfde hoogte staat als in
Holland. Zij mist daar alleen onzen strijd,
onzen heerlijken strijd. De N.S.B.'er daar
ginds staat niet aan het front. Maar de taak
van den N.S.B.'er in Indië is, een lichtend
voorbeeld te zijn.
Spr. eindigde met te verklaren, dat alles
gaat om de onverbrekelijke eenheid van Ne
derland en Indië. Het nationaal-socialisme
zal het volk wakker schudden om dat te be
reiken. Ds. van Duyl wekte vooral de jonge
ren op te overwegen, of zij geen taak als
bouwer daarginds hebben te vervullen.
Na de pauze beantwoordde ds. van Duyl
eenige schriftelijk gestelde vragen.
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
(Inlichtingen over gevonden voorwerpen aan
het bureau van politie Smedesraat uitsluitend
tusschen 11 en 13 uur).
Terug te krijgen bij: handschoenen en
ceinturen, kindermuts, hondenpenning, sleu-.
tel. Politiebureau, Smedestraat. bankbiljet,
Wieteringk, Korte Kleverlaan 1, klanten
boekje, Boven, Kruisstr. 20, hond, v. Luin,
Bronsteeweg 76, Heemstede, hond, Mol, Gen.
Cronjéstraat 21, kousen, Vroom en Dreesman,
Gr. Houtstraat, padvindersmes, Zeegers,
Kampersingel 64rd., jongenspet, de Vries,
Gen. Cronjéstr. 28, parapluies, Vroom en
Dreesman, Gr. Houtstr., rozenkrans, de Vries,
Orionweg 42, regenpijp, v. d. Putten, Ver-
gierdeweg 23, rijwielplaatje, Lazones, Wester
straat 51. rijwielplaatje, Radsma, 2e Zuid
polderstraat 9, rozenkrans, Uitenhoom,
Schoonoordlaan 8, heerenrijwiel, Heijselaar,
Jansweg 19, tasch met inhoud, Kroon, Indi-
schestraat 43. autovlag, Nans. Cremerpl 15.
Handschoenen en ceinturen; autoped: Po
litiebureau Smedestraat. Kinderboek: Kroon,
Lambr. v. Dalenlaan 15. Schoolétui; Daniëls,
Merovingenstr 22. Gewicht: Oudendijk, Reitz-
straat 52. Damesarmbandhorloge: Hollink.
Heussenstraat 84. Hond: Kaasenbrood, Smede
straat 7. Jassen: Bon, Potgieterstraat 55. Da
meslaars: v. Wort, Saenredamstraat 26. Alpi
nomuts: Henskes, Gen. Joubertstraat 15. Por-
temonnaie met inhoud; Zoon, Scheeperstr. 42
en Bilderbeek. Da Castastraat 46rd Heeren
rijwiel: de Bie, Deliestraat 80. Rijwielplaatie:
Kleiberg, Bantamstraat 30. Rozenkrans: Wijk
huizen, Soutmanstraat 45. Jongensriem: Kamp,
Marnixstraat 108 rd. Kraansleutel: Bonke,
Coornhertstraat 24. Vulpen: Politiebureau
Smedestraat. Dekzeiltje; Roodenburg, Da
Costastraat 28.
tot staen gebracht *onder"innemen."
#5? z-x yicKs
(Adv. Ingez, Med.)
Bleek met
ontzettend
ontsmettend
voor'VIJF wasschen 16 et
•V.V^V.V«q
Handeliond. „EmkaApeldooro-
(Adv. Ingez. Med.)
even bij hem te komen, want dat hij zoo naar
was en niemand beter dan zij wist, hoe zijn
kwaal behandeld werd. Een klein dienstmeisje
had het bericht gebracht. Vroeger was ze ver
pleegster geweest en Fred Linderman was
één dergenen, die ze verpleegd had. Fred had
toen een groote sympathie voor haar opge
vat, evenals zij voor hem, maar liefde was er
nooit tusschen hen geweest. Toen was Henk
Terborg gekomen en Erna was met hem ge
trouwd, zij had haar beroep van verpleegster
er natuurlijk aan gegeven. Nu was er echter
een dringend verzoek van den zieke gekomen,
een oud vriend bovendien, dus kon ze het niet
over haar hart verkrijgen, hulp te weigeren.
Zwak en hulpeloos lag hij in een pension, en
toen ze kwam, hadden zijn oogen geglansd
van vreugde; dadelijk was hij wat levenslus
tiger geworden. De koorts was iets afgenomen.
Dien middag was ze bij hem gebleven, totdat
de dokter er geweest was, die een beroepsver
pleegster zond. Geheel impulsief had Erna ge
handeld. niet vermoedend, dat Henk het haar
zoo kwalijk zou nemen. Thuisgekomen vond ze
Ileak reeds op haar wachten, toen al somber
de het in hem, en toen zij vertelde, wat haar
weggeroepen had, wat de oorzaak was. dat hij
zijn eten niet op tijd had, toen was hij losge
barsten, had haar grievende verwijten ge
daan, die haar kwetsten, had gezegd, dat ze
altijd een passie had gehad voor dien zieken
melkmuil, dat ze hèm, Henk Terborg. slechts
genomen had voor zijn geld en positie, dat ze
zijn goeden naam door het slijk haalde met
haar onbezonnen flirtations. Zij had zich ver
weerd, óók heftig wordend! En nu was er die
dreigende, onaangename stilte.
Er wordt gescheld! Meisje brengt een bou
quet bloemen binnen. Attentie van Linderman
als dank voor haar hulp en gezelschap van
dien middag, De aderen op Terborg's voor-
GEMEENTELIJKE ONTWIKKELING S
CURSUSSEN.
De door het gemeentebestuur ingestelde
„Commissie voor ontwikkeling en ontspan
ning aan de Werklooze Jeugd", schrijft ons
het volgende:
Van de door het Gemeentebestuur geboden
gelegenheid tot het volgen van ontwikkelings
cursussen werd sinds 193,2 door ruim 2400
werklooze jongeren een gretig en dankbaar
gebruik gemaakt.
De deelnemers bestonden uit intellec-
tueelen en handarbeiders, geschoolden en on
geschoolden, beroepsloozen, geslaagden van
voorbereidend hoogere, middelbare en lagere
scholen.
Zonder uitzondering werd door allen (uit
welke overwegingen dan ook) de geboden ge
legenheid, hun verkregen ontwikkeling bij te
houden of uit te breiden, met beide handen
aangegrepen. Zij kozen zich een vrijwillige
arbeidstaak door zich als leerling voor ver
schillende cursussen te laten inschrijven en
de lessen trouw te bezoeken en met groote
aandacht te volgen.
Op verzoek der deelnemers werden inge
steld cursussen in: lezen, handschriftverbete-
ren, stenografie, machineschrijven, Ned. taal.
briefstellen, letterkunde, moderne talen, Es
peranto, rekenen, wiskunde, administratie,
boekhouden, land- en volkenkunde, economie,
staatsinrichting, plant- en dierkunde, schei
kunde, lijn- en handteekenen, handenarbeid,
muziektheorie, schaken, eerste hulp bij onge
lukken, radiotechniek, motorkennis, turnen,
enz.
Iedere cursus werd twee maal per week
gedurende twee of drie uren in clubverband
bezocht. Elk club bestond uit pl.m. 25 deel
nemers. Alle lessen werden overdag gehouden.
Leermiddelen werden in bescheiden mate
kosteloos verstrekt. Schoolgeld werd niet ge
heven. De duur der cursussen variëerde van
drie tot zes maanden.
Dank zij aller toewijding, zoowel van
leeraren als van cursisten, ontstond een
vruchtdragende werkgemeenschap, waarin
velen niet alleen met voldoening en groote
ijver hun lessen volgden, of eigen studie ver
richtten, doc-h velen zich bovendien geroe
pen voelden, hun gaven van hoofd en hart,
hun arbeidslust en tijd in dienst te stellen
van het geheel.
Met bescheiden middelen en dankbaar aan
vaarde hulp van particulieren werd veel tot
stand gebracht, waarop met voldoening en
erkentelijkheid kan worden teruggezien. Er
werden excursies gemaakt, lezingen en voor
drachten gevolgd, filmavonden gehouden
schaak- en dam wedstrijden georganiseerd,
concerten beluisterd, ontspanningsavonden
ingesteld en allerlei spelen beoefend. Een
veertiendaagsch verschijnend cursusblad
werd door de cursisten verzorgd en uitge
geven. Van de keurcollectie uitleenboeken van
de Stads-Bibliotheek werd een gretig ge
bruik gemaakt.
Deze opsomming van enkele feiten heeft
u een beeld kunnen geven van het doel en
het wezen van den arbeid en de behoeften
der gemeentelijke ontwikkelingscursussen
voor de werklooze jeugd.
Dat deze arbeid op cultureel gebied In zoo
verheugende mate mocht slagen, is mede te
danken aan het feit, dat politieke en gods
dienstige richtingen elkander op dit gebied de
hand reiken.
Thans is weer de gelegenheid opengesteld
voor de jeugdige werkloozen van 14 tot 25
jaar, om zich voor deze kostelooze cursussen
te laten inschrijven.
VERKEERSREGELING ROMOLENSTRAAT.
B. en W. van Haarlem hebben overwogen,
dat in verband met den bouw van nieuwe
perceelen aan den Heerensingel, bij de Ro-
molenstraat, het uitzicht voor het verkeer ter
plaatse zoodanig is verbeterd, dat het niet
meer noodzakelijk is, voor de Romolen-
straat de verkeersregeling, vastgesteld bij
hun besluit dd. 7 Maart 1930, te handhaven.
Zij hebben dus besloten, in te trekken de ge
slotenverklaring van de Romolenstraat (tus-
sche Zuidpolderstraat en Heerensingel) voor
het verkeer met alle motorrijtuigen eh rij
wielen en andere voertuigen in de richting
van de Zuidpolderstraat naar den Heeren
singel.
tiTi'FTi"! ivr-ii
hoofd zwollen. Erna ducht een nieuwe uit
barsting, tracht die te voorkomen:
„Toe Henk, wees toch niet zoo dwaas. Je
wéét toch wel, dat ik alleen maar van jou
houd, dat jij me alles bent, en dat ik met dien
armen jongen niets dan medelijden heb".
Cynisch lachend antwoordt Terborg: „Arme
zieke jongen, zeker, fraaie voorwendsels zijn
dat. Hij is toch nog goed genoeg om met de
vrouw van een ander te flirten, haar mooie
bloemetjes te sturen. Was de kerel maar goed
gezond, dat ik hem de ribben kon breken!Maar
hij profiteert van zijn toestand, de ellende
ling."
„Stil, Henk, je weet niet wat je zegt, je bent
blind door je onredelijke jalousie. Vent, wees
toch verstandig, de jongen is heel ziek, heusch
men ziet het hem aan. Toe, waarom moet ons
geluk toch telkens verstoord worden door die
ruzietjes? Werkelijk, 't ontmoedigt me zoo,
het zou mijn liefde langzaam ondermijnen."
„Ik wil er niets meer van hooren. Kortom: je
gaat er niet meer heen begrepen! En die
bloemen zal ik terugbrengen. Daarme, uit."
Bruusk stapt hij naar de kamerdeur, zijn
stappen klinken driftig hi den gang, dan slaat
met een harden bons de voordeur dicht. Moe
staart Erna voor zich uit.
Ongeduldig wacht Henk voor de deur van
Linderman's pension. Woedend knijpt hij de
bloemen in zijn vuist. Dan wordt langzaam
de deur geopend, de pleegzuster verschijnt in
de deuropening.
Driftig wil Terborg binnenstappen, maar de
verpleegster houdt hem zacht tegen.
„Heel vriendelijk van u om bloemen te bren
gen, mijnheer, maar 't is te laat. Mijnheer
Linderman is vijf minuten geleden gestor
ven."
Even later vindt Terborg zichzelf terug op
de stoep van het huis. Als verdwaasd staart
hij naar de bloemen in zijn hand.
Twee redevoeringen voor
Kerk en Vrede.
Donderdagavond hield de vereeniging
„Kerk en Vrede" van Christen Anti-Militairis-
ten een Jeugd-avond in haar wijkgebouw,
Ged. Oude Gracht 104.
Nadat ds. P. A. E. Sillevis Smitt een wel
komstwoord had uitgesproken, ving hij aan
met een rede die getiteld was: „Het ware hel
dendom", welke ongeveer den volgenden in
houd had.
De jeugd houdt zich gauw een held voor
oogen. Hier is op zichzelf niets tegen, maar er
is een groot gevaar aan verbonden, namelijk
er is te veel valsch heldendom. Alleen Jezus
is de held, en aan Hem moeten we ons spie
gelen.
Waarom moeten wij heldendaden van veld-
heeren, ontdekkingsreizigers, athleten enz. be
titelen met valsch heldendom?
Omdat bij de verrichtingen van deze laat-
sten het niet gaat om de grootheid van God
maar om de grootheid van iets niet godde
lijks.
Bij het valsché heldendom worden ook
groote offers gebracht, die ons vaak doen
huiveren, maar zij worden gebracht ten gunste
van een idee, een land of een persoon.
In het Duitschland van heden wordt een
geweldig heldendom gekweekt, maar het is
een valsch heldendom.
Tegenover dit alles staat het ware. Hier
gaat het om den grootheid van God en van
Zijn Rijk.
Jezus heeft ons dit nu geleerd. Het ging
niet om Hem zelf en Zijn zaak, maar om
God. Toen Jezus op de wereld kwam, vond
Hij een wereld, waarin God slechts weinig
werd vereerd. Hij is toen met Zijn heldendom
de wereld gaan veroveren, niet voor zichzelf,
maar voor God. Slechts met Zijn Offer, Zijn
Liefde en Geest was dit mogelijk. En wij zijn
ervan overtuigd, dat Jezus eenmaal zal slagen,
dat er eenmaal eensgezindheid onder -de men
schen zal heerschen.
„Kerk en Vrede" handelt nu in den geest
van Jezus. Onder geen enkele voorwaarde zal
er meegedaan worden aan de bewapening,
omdat Kerk en Vrede Jezus wil volgen. Wij
willen liefde, en geen haat.
Als de menschen, maar speciaal de jeugd,
Jezus' heldendom gaan erkennen, zullen we
van heel wat „helden" afstand moeten doen,
maar de belooning, die we dan krijgen, is des
te grooter. We zullen ons dan in Jezus ge
zelschap voelen, dat is gelukkig en veilig.
Jezus heeft het hoogste doel bereikt. Dit
moeten we steeds voor oogen trachten te
houden.
Hiermede was Dr. Smitt aan het einde ge
komen van zijn rede, waarna de tweede spre
ker van dezen avond het woord kreeg, Dr. M.
J. Heering.
Als titel had deze gekozen; „Heeft vol
houden zin?"
Spreker begon met erop te wijzen, dat dit
een dagelijksche vraag is.
Wij willen ons wel inspannen voor iets, dat
groote kans van slagen heeft, maar wij houden
dadelijk op, als wij zeker weten, dat het toch
niet lukt.
Dit geldt ook voor het vredesvraagstuk.
Heeft het, terwijl de wereld bezig is zich
tot de tanden te wapen-en, nog zin, dat de
Christen-nti-Militairen zich hiertegen ver
zetten? Spreker moet deze vraag met de
meeste klem bevestigend beantwoorden.
De Evangelisten moeten niet alleen het
idiëele van de kwestie bekijken, maar ook wel
degelijk den zakelijken kant. En dan zullen
ook zij zien, zoo als ook Viruly e.a. dat gezien
hebben, dat van een rationeele verdediging
van welk deel van de aarde ook, geen sprake
kan zijn.
En juist daarom moeten wij met onzen
strijd blijven voortgaan.
Spreker vraagt zich af, of hun idealen in
dezen tijd succes gehad hebben. Over het
algemeen gaat het slecht met Kerk en Vrede,
alhoewel er lichtpunten en successen zijn aan
te wijzen. Juist deze successen in den laatsten
tijd moeten ons -de kracht geven de wereld van
den ondergang te redden. Er moet volge
houden worden tot het uiterste om de be
wapening te bestrijden.
Christendom en overleg zijn twee onver-
eenigbare begrippen. Op bevel van Christus
gaan wij door met den strijd.
Na een korte pauze kregen de aanwezigen
gelegenheid, van gedachten te wisselen. Hier
van werd een dankbaar gebruik gemaakt.
CONCERT FRANCIS ALPHEN.
Onze landgenoot de zanger Francis Alphen,
die onder de auspiciën van de Concertdirectie
Dr. G. de Koos N.V. een liederenavond zal
geven te Haarlem in de kleine zaal van het
Gem. Concertgebouw op Maandag 20 October
a.s., zal liederen van Durante, Scarlatti, Mo
zart, Brahms, Schubert, Méhul, Duparc en
Fauré ten gehoore brengen. Theo van der Pas
zal zijn medewerking aan den vleugel ver-
leenen.
„KENNEMER FILMLIGA".
De op 10 September j.l. opgerichte „Ken-
nemer Filmliga" welke zich het vertoonen
van cultureele films ten doel stelt, zal op
Zondag 25 October a.s. de openingsvoorstelling
geven in het Frans Hals Theater te Haarlem,
's morgens te 10 uur.
KANTOOR DER REGISTRATIE EN
SUCCESSIERECHTEN.
Bij beschikking van den minister van Fi
nanciën is de ontvanger der registratie en
domeinen J. C. Versluijs verplaatst van het
kantoor der successierechten te Rotterdam
naar het kantoor der registratie en succes
sierechten te Haarlem.
