m
JË I
GELD EN LIEFDE
Burgos viert de bevrijding van Oviedo. Spaansche nationalistische ruiterij in het
troependéfilé, dat voor den militairen commandant der stad werd gehouden
Granaten, welke
met twee motor
schepen yan de
Hembrug waren
aangevoerd, wer
den Vrijdag aan
boord van den
nieuwen kruiser
.De Ruyter' in de
haven van Amster
dam ingeladen
Dr. W. de Vlugt, burgemeester van
Amsterdam, bracht Vrijdag een bezoek
aan den kruiser „De Ruyter in de
hoofdstedelijke haven.
Een laatst vaarwel - De sportvliegers N. W. Sluyters en J. Heymans zijn
Vrijdag met hun vliegtuig PH-JUH van Schiphol gestart voor een vlucht
naar Indië. - De heer Kolff, voorzitter der Rotterdamsche Aeroclub neemt
afscheid van de aviateurs
Het weefgetouw, waarop de Rotterdamsche vrouwen het
tapijt zullen weven, dat als huwelijksgeschenk aan H. K. H.
Prinses Juliana zal worden aangeboden, is naar het school
gebouw aan den Schiedamschen Singel 51 te Rotterdam
overgebracht. De 600 K.G. zware rol wordt ingeladen
Een Zweedsche vliegboot, bestuurd door den piloot Frederickson, moest Vrijdag op de
Nieuwe Meer, achter de roeibaan bij Amstelveen, een noodlanding maken. Een snapshot
na de daling
De gehoorzaamheidsproef tijdens de keuring op de ten
toonstelling van politie- en legerhonden in Crystal Palace
te Londen
FEUILLETON
Roman van HUGO BETTAUER.
(Nadruk verboden.)
9)
Op een namiddag slenterde Fatty door den
Jardin des Tuileries en liep voorbij een beeld
schoon jong meisje, dat op een bank zat en
een boek las. Fatty, die met den dag brutaler
werd, nam zonder iets te zeggen naast de
jongedame plaats, die hem slechts vluchtig
van terzijde een blik toewierp. Zij maakte
een zeer voornamen indruk, was eenvoudig
maar smaakvol gekleed, slechts een klein
beetje geschminkt en las gedichten van de
Musset, hetgeen Fred al dadelijk imponeerde.
Eindelijk klapte zij het boek dicht en keek
droomerlg voor zich uit. Het oogenblik was
dus gekomen,
Fred nam z'n hoed af, kuchte eventjes en
begon ln niet bepaald vloeiend Fransch:
„Pardon dame, ik ben hier vreemd. Is dit
misschien de Jardin des Tuileries?"
Op deze beleefde en onschuldige vraag
moest het meisje natuurlijk antwoorden en
zoo ontstond het bij dergelijke gelegenheden
gebruikelijke gesprek. Wat voor landsman hij
was, of Parijs hem beviel, enz.
Fred vrenam al spoedig, dat de jongedame
negentien jaar oud. de dochter van een
hoogeren ambtenaar was en Claudine
Lagrange heette. Zij was natuurlijk in een
pensionaat opgevoed, sprak met groote liefde
over haar ouders en ontpopte zich als een
fijn, zeer fatsoenlijk en muzikaal schepseltje
dat zelfs met Wagner dweepte.
Fatty was opgetogen over Claudine. hield
ar voor de absoluut meest geschikte levens
gezellin van een Henry Garrick, maar besloot
"toch ditmaal uiterst voorzichtig te zijn. Daar
zij hem met een bescheiden hoofdknikje
toestemming gaf haar te vergezellen, bracht
hij haar per taxi naar het huis van haar
ouders in de buurt van den Boulevard des
Magenta, waardoor hij haar juiste adres te
weten kwam. Natuurlijk verzocht hij haar om
een samenkomst, of zij met hem, den vreem
deling, 's avonds een theater zou willen be
zoeken?
Claudine aarzelde eerst; toen wierp zij haar
kopje zelfbewust in den nek en nam het
aan.
„Daar u Amerikaan en dus hier vreemd bent
mag ik dat wel doen zonder mijn eer en
die van mijn ouden vader te kort te doen.
Goed, neemt u maar twee plaatsen voor de
Folies Dramatiques, daar wordt, naar ik ge
lezen heb, een aardig blijspel gegeven en
haalt u mij morgenavond om 9 uur hier
af".
Den volgenden dag gebruikte Fred zijn be
diende Gaston als detective. Gaston moest in
formaties over Claudine inwinnen, uitvor-
schen of haar beweringen op waarheid be
rustten en of ze ook op het bezit van een goed
karakter kon bogen. In dit opzicht had Fred
n.l. zijn principieele bezwaren. De Parisien-
nes schenen hem temperament-vol te zijn,
hetgeen weliswaar een zeer waardevolle eigen
schap is. maar die gemakkelijk tot uitbarstin
gen van woede en drift aanleiding kan
geven.
Gaston volbracht zijn opdracht voortreffe
lijk.
Hij bracht een uittreksel uit Claudine's ge
boorteregister mee, dat uitwees dat zij inder
daad eerst negentien jaar oud was. Haar
vader was ook werkelijk een eerbiedwaardige
ambtenaar van de magistratuur van het
twintigste arrondissement en leefde in be
scheiden. maar keurige omstandigheden en
de concierge van het huis die al evenzeer al?
haar Weensche en Berlijnsche collega's uit
stekend van de faits el eeste.c van haar huis-
genooten op de hoogte vu.-- raakte over de
lieftalligheid en de -«-i!-i<i van Claudine
niet uitgepraat. Zeer royaal met fooien, steeds
opgeruimd en vriendelijk tegen de kinderen
van de concierge, voor wie ze vaak iets mee
bracht enz. enz.
Fatty was gelukkig. Als alles goed ging,
zou hij over acht dagen Garrick vragen naar
Parijs te komen en verder alles aan hem over
laten.
Claudine zag er. toen zij in de loge zaten,
uit om te stelen. Zij droeg een allerliefst zee
groen avondjaponnetje, dat haar voortreffe
lijk kleedde. Er werd een blijspel gegeven,
waarvan Fatty bijna geen woord verstond,
maar Claude amuseerde zich kostelijk en het
werd tenslotte zoo'n buitengewoon geslaagde
avond, dat Fred het toeval prees, dat hem
dit meisje op zijn weg had gebracht. Garrick
zou tevreden zijn; zij voldeed aan alle
eischen.
Aan het einde van de voorstelling gebeurde
er echter iets, dat een domper zette op Fat
ty's blijde stemming.
Juist wilde hij met Claudine de schouwburg
verlaten om haar in een taxi naar haar
woning te brengen toen een heer, die
blijkbaar aan den uitgang reeds eenigen tijd
op haar wachtte, fluisterend een paar woor
den tot haar richtte. Fatty, die er niets van
verstond, zag hoe zij plotseling van kleur
verschoot. Zij ging hem voor naar de taxi.
maar juist toen Fred naast haar had plaats
genomen, stapte ook de geheimzinnige
Franschman in. Hij beduidde den Ameri
kaan met een enkel woord te zwijgen, maar
Fred kreeg bijna niet eens gelegenheid om
opheldering te vragen, want reeds enkele
tientallen meters verdei stopte de wagen voor
een politieposthuis.
Een half uur later stond hij weer op
straat, een illusie armer en een ervaring
rijker.
Claudine bleek reeds geruimen tijd onder
.•erdenking re staan verschillende groote
warenhuizen voor niei onbelangrijke bedra
gen te hebben opgelicht. Zij werd de laatste
dagen door de politie geschaduwd en deze had
gemeend in den, zich van geen kwaad bewus-
ten Fred een handlanger te moeten zien. Men
dacht een beruchte internationale dieven
bende op het spoor te zijn
Het kostte Fred niet zoo heel veel moeite
zich te legitimeeren en onder tailooze excuses
liet men hem gaan.
Maar na verloop van acht dagen gaf hij
het op in Parijs de beste vrouw voor den
rijksten man ter wereld te zoeken. Gaston
pakte de koffers en zij reisden met den
expres-trein naar Rome.
INCIDENT IN ROME.
In Rome nam Fred Holme met Gaston zijn
intrek in het .Grand Hotel de Russie". Zijn
eerste bezoek gold den Amerikaanschen ge
zant, voor wie hij een aanbevelingsbrief had
Hij verried hem niet het doel van zijn ver
blijf in Romee maar gaf den wensch te ken
nen in de „Society" te worden geïntrodu
ceerd.
De gezant noodigde hem uit 's middags een
wandelrit op den Monte Pincio met hem te
maken, waar hij alles, wat in Rome mooi en
goed was, bijeen zou vinden.
Inderdaad bood het corso een imposanten
aanblik; in de tailooze automobielen wemel
de het van schoonheden, zoodat Fatty z'n
oogen wijd open sperde en plotseling tot
groote verbazing van den gezant uitriep:
„Louter naalden!"
Op dit oogenblik reed een allermalste
kalès voor hen. welke uit de achttiende eeuw
scheen te stammen en getrokken werd door
twee broodmagere, danig afgeleefde knollen
Maar in dit ouderwetsche vervoermiddel zat
naast een bejaarde, zeer voornaam uitziende
dame. een jong meisje van zulk een verblin
dende schoonheid dat Fatty In vervoering
raakte.
Blauwzwart haar omlijstte het edele, ro-
neinsche gelaat, waarin een Ietwat gebogen
neus en groote donkere oogen, die stellig
•eeds menig hart in vuur en vlam hadden
gezet. De gezant groette de inzittenden van
het rijtuig en Fatty informeerde haastig wie
de dames waren.
„Prinzipessa Fabriani met haar knappe
dochter Elena; oude romeinsche adel, maar
totaal verarmd. Ze weten zich, zooals trou
wens zooveel van dergelijke families, slechts
met de grootste moeite staande te houden.
Zij leven van den verkoop van geërfde schil
derstukken en kostbaarheden, maar hebben
aan standing en waardigheid niets ingeboet.
Prinzipessa Elena geldt, zeker niet ten on
rechte, als een van de mooiste meisjes van
de geheele wereld. Nu, 't zal wel niet zoo lang
meer duren, of een van onze Amerikaansche
Croesussen zal haar als Doornroosje uit haar
romeinsche slaap wekken!"
Fred's hart begon van louter aandoening
sneller te kloppen. „Het mooiste meisje van
Rome en daarmee van de geheele wereld!"
Arm, deftig, natuurlijk ook deugdzaam, dat
was trouwens zóó al te zien.
Den gezant was Fatty's belangstelling voor
de schoone jonge dame niet ontgaan en
daarom achtte hij het niet misplaatst op te
merken
„Morgen is er een groote réunie bij Musso
lini. Ik zal u een uitnoodiging verschaffen
en dan zult u er Prinzipessa Elena Fabriani
en haar moeder zeker wel ontmoeten".
Holme bracht den volgenden dag door
met het bezichtigen van de bezienswaar
digheden, een vermoeiende bezigheid.
's Avonds kleedde hij zich in rok en reed
naar het regeeringsgebouw waar de réunie
plaats had. In het verschrikkelijke gedrang
'/ond hij eindelijk met de grootste moeite den
Amerikaanschen gezant, die hem dadelijk bij
den arm nam.
„Komt u maar mee; ik zal u aan de beide
Prinzipessa's Fabriani voorstellen".
Een oogenblik later had Fatty kennis ge
maakt.
(Wordt vervolgd).
