HET SCHOT IN DEN
1
Illy
K;
l M
1
JUBILEUM
Maison des Dames
12i
■i,ar!g
van B. PRIjS - Gen. Cronjestraat no. 54
JUBILEUM COMBINATIES
1
De Stille Avond.
EEN MOOIE LUXE DOOS ZEEP CADEAU
MAISON DES DAMES
GEN. CRONJESTRAAT 54
ZANDVOORTSCHELAAN 180
TEMPELIERSSTRAAT 60-62
LANGESTRAAT 4, ALKMAAR
7ATH-R DAG 24 OCTOBER 1936
HAARCE M'S D A G B 12 A D"
27
wartier na tweeën 's nachts viel het
schot en echode de dof-zware slag
door de stilte van de verlaten gangen
en de kamers van het huis. waarin de
menschen te rusten gegaan waren.
Alleen meneer Wim was nog op; hij had
tot bij half twee achter het buffet in het res
taurant wat geklungeld, dan waren de stam-
tafelgasten aan het slot van hun laatste hon
derdje gekomen, hadden zich met hoofden,
rood van drank en tabaks atmospheer in hun
jassen gepakt en waren achter elkaar het
lokaal uitgegaan en de nachtruimte vol zacht
jes neerdwarrelende sneeuw binnengestapt.
Van tusschen hun opstaande kragen uit
waren nog wat weinig-wichtige woorden ge
vallen; van Keurvels die blij was, dat hij tot
het laatst zijn dubbel-vijf had kunnen vast
houden, van Bakker, die vroeg wie er met hem
den weg uitging en van Van der Molen, die
oordeelde dat het wel eens een witten Zondag
geven kon.Na een oogenblik was het stil
rond pension-café Landrust, deed meneer
Wim de deur op de knip en ging de boel op
ruimen. Hij wilde juist de laatste gaspit bij
de trap uitdraaien, en naar zijn eigen kamer
klimmen, toen de zware slag boven over het
portaal rolde.
dieneer Wim voelde zich angstig worden,
en streed een korten hevigen strijd. Zijn
kordate ikheid wenschte, dat hij naar boven
gaan en de oorzaak ontdekken zou. Zijn be
dachtzame ikheid oordeelde het raadzamer
beneden te blijven en de meening der ouders
te gaan inwinnen, wier slaapkamer vlak bij,
achter de restauratiezaal gelegen was. De
bedachtzaamheid won het van de voort
varendheid. Meneer Wim was een kind van
Hollandsche ouders, die vroeger beter tijden
hadden gekend en die na het verlies van hun
bezit een pension-café begonnen waren, waar
in meneer Wim assisteerde in tijden, dat zijn
vroeger student-schap hem daarin niet hin
derde. Om hem van den huisknecht, die kort
weg Willem genoemd werd, te onderscheiden
sprak men van den zoon des huizes steeds
als van meneer Wim.
Het gaan inwinnen van de meening boven
bedoeld, werd voorkomen, doordat moeder-
zelf, in het halfduister van de restauratie
kamer .verschijnende met nadruk riep. doch
ingehouden en niet luide: „Wat was dat,
Wim?"
Wim keek met groote angstoogen in de rich
ting van het vertrek, waaruit zijner moeder
stem was komen aandringen en zag in vage,
witte omgeving het hem vertrouwde gezicht.
Wim lei den vinger op de lippen en wees
daarna omhoog, de trapholte in.
Moeder kwam naderbij en in haar gelaat
lag zorgelijke verstoordheid. Doch met een
zekere berusting, die met haar kordaat karak
ter verband hield, sprak ze: „Wat zullen we
nou weer hebben".
Wim, wiens bedachtzaamheid door moeders
bijstand tot resoluutheid uitgroeide, antwoord
de snel: „Stil, moeder, 't was op de kamer van
mevtouw Renckel".
De kamer van mevrouw Renckel!
En met één gedachtenflits overzag de pen
sionhoudster van Landrust het geval-Renckel.
-i-nderdaad verwonderde haar het schot niet!
Immers, er was te veel voorgevallen wat een
bestendige, aangename verhouding tusschen
haar en mevrouw Renckel in den weg stond
In den aanvang was het haar minder opge
vallen, dat deze dame zoo veranderlijk, onbe
rekenbaar, ja, feitelijk wispelturig was. Zij
had de eerste veertien dagen herhaaldelijk aan
mevrouw Renckel de oprechte verzekering ge
geven, dat nog nimmer zulk een lief gezin ka
mers numéro éen en twee bewoond had en me
vrouw Renckel had even oprechtelijk haren
man verzekerd, dat naar hare meening, zij
het ditmaal nu eens echt getroffen hadden,
en een verblijf van langen duur. ja, misschien
wel voor vast, op Landrust haar waarschijnlijk
en wenschelijk voorkwam. Doch in de derde
week was het Wim's moeder opgevallen hoe
lang mevrouw Renckel des middags aan tafel
zeurde en treuzelde alvorens Mientje kon af
dekken, wat stagnatie in het bedrijf tengevolge
had, en terzelfder tijd had mevrouw Renckel
haren man opmerkzaam gemaakt op het feit,
dat de menu's zich met wiskunstige zekerheid
om de vier dagen herhaalden. Kort er was
afkoeling in de beiderzijdsche appreciatie ont
staan, die van de zijde van Wim's moeder tot
nul gereduceerd werd. toen zij eens, terwijl
haar linkeroor toevalligerwijze zich bij het
sleutelgat van de kamer bevond, waar juist
haar handen bezig wilden zijn met het poet
sen der koperen deurkruk, een aantal onvrien
delijke woorden had opgevangen, die het
echtpaar Renckel elkaar wederkeerig adres
seerde.
Is wereldwijze vrouw had Wim's moeder
haar conclusies getrokken: die twee daar,
deugden niet. Daar kwamen onaangenaam
heden van. En zij deelde haar inzicht, behalve
aan den eigen familiekring, eveneens aan de
lieve ongetrouwde dame van kamer numero
drie mede. Aan deze laatste echter in diepe
vertrouwelijkheid. Want voor geen geld ter
wereld zou ze geduld hebben, dat in haar huis
achterklap bedreven werd van den eenen gast
over den anderen. Maar, hoewel de ongetrouw
de dame pas sedert eenige dagen in haar
huis woonde, had deze zulk een indruk op
Landrust's vorstinne gemaakt, dat een con-
fidentieele mededeeling hier niet gewaagd
scheen. En eenzelfde geval deed zich voor bij
de beide meisjes-studentjes die tezamen
kamer numero vier met haar vroolijke luid
ruchtigheid vulden en me.t den gemeente
ontvanger-weduwnaar, die, zomer en winter,
kamer numero vijf door zijn aanwezigheid
relief gaf.
Voor deze allen was, sindsdien, het echt
paar Renckel geworden tot wat men het pro
bleem van Landrust had kunnen noemen.
Zag men het 's middags vóór den eten aan
komen en spraken man en vrouw niet met
elkander, dan mompelde de ontvanger-weduw
naar dat er weer donder aan de lucht was;
spraken zij echter schertsende woorden over
en weer dan bewonderde de lieve ongetrouw
de dame het stel, dat zóó diplomatiek zich
een houding wist te geven. Mientje en haar
moeder keken strak, Wim rookte heviger dan
tevoren, de meisjes-studentjes onderbraken
één oogenblik haar lectuur in Ann Vickers,
om, na een knipoogje van haar die voorlas,
weer verder te gaan.
En alle dezen waren nu in hun eersten slaap
door den knal opgeschrikt. In den blik van
verstandhouding dien Moeder op Wim gewor
pen had, was voor dezen te lezen geweest:
dat is de ontknooping. Hij had juist gelezen,
want aan Mientje die in haar nachtpon was
komen kijken waar moeder bleef, deelde deze,
fluisterend-scherp definieerend, haar inzicht
mee: „nou zullen we het hebben".
Mientje haatte mevrouw Renckel, doch
schrok niettemin voor het vreeselijke, het
schokkende, dat zich op Landrust had moeten
afspelen.
Vader, wiens bemoeienissen met de affaire
zich bepaalden tot het geven van adviezen in
zaken, die reeds door Moeder waren tot stand
gebracht, had wèl gelijk gehad. Je moet nooit
jonge getrouwde lui in huis nemen, had hij
gezegd en in zijn wezen, boven veel wit van
nachtgoed, lag iets van glorie, omdat het al
weer krek zoo was uitgekomen, als hij voor
speld had. Boven op het portaal waren deuren
opengegaan. De ontvanger begaf zich naar
beneden toen hij Moeder's fluisteren gehoord
had. Wat moest men doen? Op de kamer der
Renckel's werd geen geluid meer vernomen.
Politie waarschuwen? Deze bestond uit een
rijksveldwachter en diens woonstee was een
uur%gaans van Landrust verwijderd. Boven
dien, kon men thans de deur feitelijk wel
forceeren? Dan toch niet zóó maar, waar
schuwde vader. Je kon toch nooit weten of
de man daarbinnen niet plotseling gek ge
worden was en danzou je toch moeten
beginnen met aan de deur te kloppen. „En-dan
zeker vragen of mevrouw ook misschien om
iets gescheld heeft" vroeg Moeder geïrriteerd.
De bijna-duisternis waarin al deze prelimi-
nairen gevoerd werden, het schokkende van
het gebeuren, de geheimzinnige geluiden, die
in den duister op het portaal veroorzaakt
werden door de meisjes-studentjes en de lieve
dame. welke gedrieën beschouwingen op eigen
hand ten beste gaven en van agitatie onop
houdelijk in eikaars kamers overwipten om
een nieuw inzicht fluisterend, maar met over
tuiging naar voren te brengen; dit alles deed
een atmospheer van besluiteloos angst-voelen
ontstaan, waaraan zelfs Moeder zich niet ver
mocht te onttrekken. „God, wat hebben we
aangehaald" zuchtte zij en verder: „ik kan
vannacht toch niet in mijn bed gaan liggen,
terwijl daar boven
Inderdaad, niemand kon in zijn bed gaan
liggen. Men besloot den nieuwen dag af te
wachten en dan raad te schaffen.
Vader en Wim zouden, in hunne winterjas
sen in de restaurantkamer blijven zitten en de
belastingambtenaar zou hen gezelschap hou
den. Moeder zou wat water opzetten en straks
een paar heete grocs brengen. Ook de andere
dames voelden het drama op zich rusten en
van slapen was geen sprake meer.
wartier na tweeën 's nachts werd de heer
Ferdinand Renckel wakker. Ongewoon ver
schijnsel bij hem. die aan een gezonden vas
ten slaap gewend was. Hij woelde in zijn bed
om en om en trachtte een verklaring voor zijn
wakker worden te vinden. Hij zou niet meer
zoo laat blijven zitten lezen. Maar wat moet
je anders 's wintersavonds buiten doen. Tot
hij Else's stem hoorde naast zich, die fluis
terde: „Ben je wakker, Fer?" Verwonderd
gaf hij antwoord; „Kun je ook niet slapen?"
„Sjtsjt" kwam heel zacht Else
„houd je heel stil, ik heb daarnet de warme
kruik uit het bed getrapt, en als ze het be
neden gehoord hebben krijgen we morgen ge
zichten als oorwurmen. Ga maar weer rustig
slapen, ik zal morgen die kruik wel vinden".
Om half drie was in kamér numero twee
niemand meer wakker.
J. H. DE BOIR
TE TTT
JsSF.
ié||I
De sneeuio viel smetteloos zoit, maar het drukke stadsverkeer maakte er bruine brei
van. Met voldoenning worden dan de sneeuwruimers begroet die de straat weer begaan
baar maken.
Bij dag is alles niet zoo innig.
Toen zij de twee kleine jongens lekker
warm ingestopt had in hun bedjes en
weer in de huiskamer kwam, vond zij
haar man ingeslapen op den divan.
Even bleef zij naar hem kijken; hij lag daar
zoo heerlijk rustig na zijn langen werkdag.
Wat zag hij er weer doodmoe uit, groote krin-
;gen onder zijn oogen. Voorzichtig, zachtjes,
kuste zij hem op zijn voorhoofd en ging toen
stil bij de tafel zitten naaien.
Wonderlijk, die rust om haar heen; de jon
gens, die anders nogal eens spektakelden als
zij hen ingestopt had, hoorde zij nu ook met.
Maar naaien waarom zou zij nu zitten
naaien? Dat kon zij toch ook op andere tijden
doen, als haar man voorlas. En zoo'n mooie
avond, zoo'n heerlijke lange stille avond
Andere avonden las hij haar voor, of ook
vaak typte zij schrijfwerk over dat- hij dic
teerde. Maar nu geen gerikketik van de schrijf
machine. Een heerlijke lange avond voor haar
zelf alleen.
Och, dat verstelwerk liep niet wegmaar
die kousen daar van Jaap, dien robbedoes, die
moesten toch af? Maar nee, hij had er nog
genoeg in de kast.
Zachtjes borg zij de verstelmand op, haalde
de leesportefeuille. Nee, nu geen zware roman,
maar zoo'n beetje bladeren, plaatjes kijken,
kleine verhalen lezen. Wat heerlijk, zoo echt
niets te doen, net vacantie. Zij nestelde zich
gemakkelijk in een groote stoel, dicht bij haar
man.
Even bewoog hij zich.
Lieveke
Ja, jonkie? Direct zat zij bij hem op
den divan.
Hè. leg even die plaid over mijn- voeten
heen, wil je?
Zij deed het. Behaaglijk strekte hij zich uit,
sliep weer verder.
W at een stilte, wat een wonderlijke stilte
om haar heen. Buiten regende het zachtjes,
werd het langzaam donker. Zij stak de sche
merlamp aan, zoo dat het schijnsel alleen op
haar blad viel. „Net een wachtlamp," dacht
zij. „Vroeger, op de zaal, of in een kamer van
het ziekenhuisWat was het ook vaak ein
deloos stil; of je verloren was met je kleine
lampje in de groote donkerheid van den nacht.
Vroeger, als verpleegster, had zij genoten van
de nachtdiensten, al was het soms nog zoo
druk. Toch, de stilte in het groote huis, was
altijd een weldaad voor haar geweest. Zoo ook
nu, na een roezigen dag in het huishouden;
haar beide heerlijke jongens die haar zoo ge
heel opeischten; en haar man met zijn drukke
werk
Nu was het om even op adem te komen.
Buiten in de straat klonk af en toe een
stap, een enkele stem praatte even en ver
klonk; dan was het weer stil, alleen de regen
suisde.
Wat was zoo'n avond heerlijk lang, einde
loos; anders vloog hij zoo gauw om als zij
werkte met haar man. Nu was het of er geen
eind aan zou komen.
Zij had alles van de portefeuille bekeken.
Wat zou zij nu doenNaar bed gaan? Haar
man sliep nog steeds. Zou zij hem wekken?
Het was al laat.
Zij stond op, ging de tuindeuren sluiten. De
regen ruischte op het gras, tikkelde op de
bladeren, druppelde van de goot. Zacht geur
den de bloemen.
Zij bleef staren in het duister van den tuin.
„Vreemd," dacht zij, „vroeger, als meisje, was
ik toch ook zoo vaak alleen, sloot mij op in
mijn kawer en droomde van een druk bezig
leven, een huishouding met kinderen. En nu
heb ik dat alles en verlang soms toch ook weer
zoo naar de stilte; zoo'n avond als deze is toch
zoo heerlijk.
Rust, o wonder-vreemd geneugt,
Want alles is bij dag zoo innig uiet.,.."
Plotseling keerde zij zich om, haar man had
geroepen. Gesterkt, met veerkrachtigen stap
ging zij naar hem toe.
3T3 Wij herdenken 26 October het I2V2-jarig bestaan van onze eerste zaak. Wij willen onze clientèle in de feest-
vreugde laten deelen, door aan ieder die voor minstens 1,50 besteedt, in salon of winkel of gecombineerd, een
le KLASSE LUXE DOOS ZEEP CADEAU TE GEVEN.
COMBINATIE OUVERTURE
EEN LEUKE VERRASSING.
Onduleeren en „Make up"
75 cent.
Teneinde onze dankbaarheid te betoonen voor het genoten vertrouwen,
stelden wij onderstaande Jubileum-
COMBINATIE „LOTTE" J combinaties samen
KEURIG EN CORRECT.
Wasschen, knippen, watergolf of
onduleeren met friction 1,25
COMBINATIE „MARTHA
Een oprechte voldoening voor elke dame.
PERMANENT WAVE (Syst. Wella).
Nieuwste machine, alles inbegr.
2 x wasschen, knippen en water
golf Friction en manicure 2,50
Reeds jaren zijn wij het meest bekende, meest uitgebreide Huis voor Dames.
MAISON DES DAMES, is ook het beste adres voor alle haarwerken.
Deze afdeeling staat onder leiding van een bekwaam POSTICHEUR. Alle HAARWERKEN
worden op eigen atelier vervaardigd.
COMBINATIE „MARLENE"*-
HET NEUSJE VAN DE ZALM.
Permanent Wave Chemo Natural (langdurige
garantie, alles inbegrepen, friction, Make up
en manicuren 3.50
De Chemo Natural wordt alleen toegepast
bij ons.
HAARVERVEN ONZE SPECIALITEIT.
Verf en behandeling samen
vanaf f 1,50.
Haar dat door verkeerde behandeling
geleden heeft, maken wij keurig in orde.
Ook zijn wij volledig ingericht voor
V er w ij deren van onge-
wenschte haargroei.
Verwijdering van wratten, puistjes enz.
DE BEHANDELING IS WEINIG KOST
BAAR EN BEZORGT ONS VEEL TE
VREDEN CLIËNTEN.
Permanent Wave 1,50
Alles inbegrepen.
Permanent Chemo Natural
f 2,50
DAMES!
Maakt gebruik van deze Unieke gelegenheidsaanbieding. VOOR WEINIG GELD, EEN GROOTE VOLDOENING. Schoonheid
is niet ieders bezit, door een behandeling bij MAISON DES DAMES VAN B. PRIJS, wordt het NATUURLIJKE CHARME dat
ELKE DAME EIGEN IS, versterkt en verhoogd.
Deze aanbieding is geldig Van 26 October tot 9 November.
LET OP DE JUISTE ADRESSEN:
TELEFOON No. 14726.
Heemstede-A'hout - TEL. No. 26205.
TELEFOON No. 12178.
TELEFOON No. 2898.
TARIEF.
Trots de veranderde tijdsomstandigheden
is onze prijs niet verhoogd.
HET TARIEF VOOR MAISON DES
DAMES
Wasschen, Knippen, Onduleeren 1,
Wasschen, Knippen 0,75
Wasschen, Onduleeren 0,7b
Wasschen 0.35
Knippen, Onduleeren 0,75
Knippen 0,40
Onduleeren 0,50
Lang haar wasschen en onduleeren 1,
Kinderen Knippen 0,25
Lang haar Wasschen 0,50
Lang haar Onduleeren 0,50
Wasschen, Knippen, Watergolf 1,
Kaart 5 maai Onduleeren 2,
Wasschen, Watergolf 0,75
Manicuren 0,50
Ligeeren 0,25
