Films van deze week
Ouïda's roman
Chevalier ais
Liefde in de kou
Kay Frances en
vagebond
Sybil Jason
LITTERAIRE
KANTTEEKENINCEN
ZATERDAG 31 OCTOBER 1936
HAARLEM'S DAGBLAD
U
FILMNIEUWS
Onder twee vlaggen"
Regie: Frank Lloyd.
In het Fransche vreemdelingen legioen
dient sergeant Victor. Bij den aanvang van
de film zien wij, hoe hij om zijn verdiensten,
b;j een aanval der Marokkaansche rebellen
aan den dag gelegd, eervol wordt onderschei
den. Hij krijgt dienst bij een bataljon, dat
gecommandeerd wordt door Majoor Doyle,
die een heftige liefde heeft opgevat voor Ci
garette, de dochter van een herbergier, waar
alle Legionnairs hun vrijen tijd doorbrengen
tot diep in den nacht, Deze Cigarette
koestert maar één wensch op de wereld: de
liefde te winnen van Sergeant Victor.
Echter leert Victor een dame uit de eerste
Engelsche kringen kennen. Lady Venetia en
de beide jonge menschen, zoo ongelijk in
rang. krijgen elkander hevig lief.
Opstanden on
der de Marok
kaansche stam
men dreigen er
ger, dan in lan
gen tijd voorgekomen zijn. Het stamhoofd
Sidi-Ben-Youssif is de leider van de opstan
dige beweging. Doyle, die inmiddels tot kolo
nel bevorderd is. wordt uitgezonden, om de
opdringende horden tegen te gaan, maar
vóór hij voorwaarts rukt, gaat hij Cigarette
zijn promotie melden, in de hoop,'dat zij nu
met hem zal_ willen trouwen. Maar Cigarette
weet maar één man op aarde, aan wiens
zijde zij gelukkig zou kunnen zijn: Sergeant
Victor en het is voor den kolonel een onver-
dragelijke gedachte, dat hij het veld zou
moeten ruimen voor een sergeant!..
In zijn woede zendt hij Victor tot driemaal
toe naar uiterst gevaarlijke posten, in de
hoop. dat hij zal sneuvelen, maar de ser
geant keert telkens ongedeerd weder. Ten
slotte raakt Victor echter danig in het nauw
en het heeft allen schijn, dat hij het er
thans niet levend van zal afbrengen. Kolonel
-Doyle echter gaat nu beseffen, dat zijn per
soonlijke wrok een gevaar oplevert voor het
lever en voor het heil van zijn vlag. En hij
moet de geheele hoofdmacht zenden, om
Victor en zijn handjevol kameraden te be
vrijden uit hun netelige positie.
Inmiddels heeft Lady Venetia de identiteit
van Victor uitgevorscht. Hij is een Engelsch
edelman, die indertijd de schuld op zich
heeft, genomen, van een broer, die een ern-
stigen misslag heeft begaan, zoodat hij zich
voortaan moet isoleeren. Ook heeft Venetia
een ontmoeting met Cigarette, die haar
hartstochtelijk bezweert, Victor uit het Le
gioen te redden.
De opstandige Arabieren omsingelen Ko
lonel Doyle en zijn soldaten en hun over
macht schijnt voor de Franschen doodelijk
te zullen worden.
Nu er werkelijk gevaar dreigt, vergeten
Victor en Doyle, de kolonel en de sergeant,
de ernstige meeningsverschillen, die hen tot
vijanden maakten en strijden zij schouder
aan schouder. Ondanks alle heldendaden die
steeds de glorie van het Legioen hebben uit
gemaakt. zouden de mannen van Kolonel
Dovle ten onder zijn gegaan, in dien niet
Cigarette had ingegrepen. Zü weet andere
troepen opmerkzaam te maken op het ge
vaar, waarin Kolonel Doyles regiment ver
keert. Zelf rijdt zij met deze mee, om hen
den weg te wijzen en het gevolg is, dat de
Marokkanen de nederlaag lijden.
Doch bij den eindstrijd is ook Cigarette
zelf omgekomen. Zij sterft, in de armen van
Victor. Op haar kist wordt, ten aanschouwe
van het gansche garnizoen, plechtig de orde
van het Legioen van Eer gelegd. Voor den
Legionnair en voor Lady Venetia breekt ech
ter een nieuwe gelukkige toekomst aan....
Dit is de geschiedenis van ..Onder twee
vlaggen". Victor Mac. Laglen speelt hierin
kolonel Doyle, ruw, een oermensch, onbe-
heerseht. in zijn woede, doch moedig als een
leeuw en kundig strateeg als geen ander.
Claudette Colbert is Cigarette, hetkleine
meisje uit de herberg, geraffineerd maar
toch hulpeloos tegenover haar eigen harts
tochtelijke liefde. Tegenover deze twee na-
tuurmenschen staan Ronald Colman (Vic-
tor) en Rosalind Russel (Venetia), de aristo
craten.
Het vreemdelingen legioen bezit voor
de makers zoowel als voor de bewonderaars
van groote en emotioneele films een groote
bekoring". Ook bier weer treffen wij de uit
beelding aan van de mysterieuze Marok
kaansche nachten. Doch daarnaast wild be
wogen gevechten met Arabieren, de strijd in
en om de woestijn.
Van het voorprogramma noemen wij een
aardige film over verbazingwekkende we
reldwonderen.
In de Zondagochtendvoorstelling zal op ve
ler verzoek nog éénmaal de Cultuurfilm van
het Slowaaksche Land „De Aarde Zingt" ver
toond worden.
De geliefde Chansonnier in
„De Geliefde Vagebond".
Een film met Maurice Chevalier beteekent een
film van vroolijke kunst en zoo is het dan ook
gesteld met deze laatste rolprent van den blij -
moedigen Fransehman. Maurice heeft zich
ditmaal gestoken in het pak van den zwerver,
dat hij met evenveel zwier en charme draagt
als anders de onberispelijke smoking, terwijl
zijn wat verfomfaaid hoofddeksel in joligheid
geenszins onderdoet voor het historische ma-
telot'je. Maurice, hier Gaston de Nerae gehee-
ten, is door omstandigheden genoodzaakt zijn
carrière van architect, tijdelijk voor dat van
den vagebond te ruilen en zoo zien we hem
tezamen met zijn jeugdigen beschermeling
Asticot door Frankrijk's
dreven trekken. Het duurt
niet lang of een derde Cïmeitltlia
voegt zich bij het tweetal
en die derde is een „zij".
Daar deze „Dritte im Bunde" behalve over een
lief snuitje ook over een welluidende stem
alsmede een harmonica beschikt, komt het
muzikale trio met Maurice als chanseur-con-
férencier en Asticot als drummer als vanzelf
tot stand. Zoo gaat het van dorp tot dorp met
stijgend succes. Het is begrijpelijk, dat Mau
rice zich in deze artistenrol in zijn element
voelt. Hij zingt en acteert, dat het een lieve
lust is en sleept Zijn publiek mee in den roes
van vroolijkheid en zorgeloosheid, waar hij
ook komt. Alles gaat goed met de drie bohé
miens, totdat Gaston, alias Maurice, in Parijs
een ontmoeting heeft met zijn oude liefde, het
meisje, dat eenmaal de oorzaak van zijn
Robert Montgomery en
My ma Loy.
Op een eenzaam radiostation in Labrador,
mijlen van de bewoonde wereld, leeft Robert
Montgomery met als eenig mensehelijk ge
zelschap zijn bediende, de Eskimo Kimo. In
een dwaze opstandige bui is hij Engeland en
de beschaving ontvlucht, om zich hier in de
eenzaamheid en de eindelooze sneeuw- en ijs
vlakten te begraven. In zijn uiterst primitieve
woning kruipen de dagen om. Zooals hij van
den eenen kant van de kamer naar den ande
ren kant loopt, zich op zijn „rustbank" gooit
den dag van zijn kalender afstreept en last
not least het laatste kruisje
zet in het nog niet ingevulde
hokje van het „boter-melk- ILlUlXOr
en-kaasspelletje", dat hij op
de deur heeft geteekend. is
hij de gepersonfiëerde verveling, volkomen
apathisch. Een vliegmachine, die boven zijn
woning vliegt, toch een zeer ongewoon ver
schijnsel in deze ijswoestenij, interesseert hem
geen zier, als een poosje later de vliegenier,
die een noodlanding heeft moeten maken, in
zijn huis verschijnt, is dat nauwelijks in staat
hem van zijn rustbank te doen opstaan. Zoo
dra hij evenwel hoort, dat er in het vliegtuig
nog een jonge vrouw is, verandert hij op slag,
en als hij Irene, Myrna Loy, ziet, is er geen
spoor meer van verveling en apathie. Hij'is
nu de man van de daad geworden, hij heeft
een doel voor oogen en wil en zal dat berei
ken. Dat Irene mét den vliegenier verloofd is,
met een klein „nichtje" (Sybil Jason) reist,
nog niet de gezochte Stella Parish. Doch het
moet uitkomen. Keith werkt voor de groote
Engelsche pers, die geld en slachtoffers maakt
met de zelfde gelijkmoedigheid en op groote
schaal.
Ronald Colman en Rosalind Russell in
„Onder twee vlaggen".
Maurice Chevalier.
vlucht was geweest. Natuurlijk keert zich alles
ten goede, maar hoe dat in zijn werk gaat,
daarover zullen wij, om aan het geestige slot
geen afbreuk te doen, het stilzwijgen bewaren.
Buiten Chevalier, van wien we een paar aar
dige chansons hooren, worden de voornaamste
ollen in „De geliefde vagebond" vervuld door
Betty Stockfeld, Margaret Lockwood en den
jeugdigen Desmond Tester. Deze laatste geeft
een aardige typeering van Asticot, den kleinen
teekenaar, die het heele relaas van de om
zwervingen in grappig-naieve prentjes, welke
natuurlijk ook op het witte doek verschijnen,
uitbeeldt.
In het bijprogramma een teekenfilmpje in
kleuren en een soort muzikale fantasie, die het
visioen van een componist behelst. Het jour
naal geeft o.a. beelden, van onze kust tijdens
den jongsten storm, het bezoek van prins
Bernhard aan Den Bosch en wat het buiten
land betreft een overzicht van de politieke
gebeurtenissen in Spanje uit de laatste jaren,
de aardbeving in Italië en de mislukte
Fransche* luchtraee.
nooert Montgomery en Myrna Loy.
beschouwt hij als een onprettige bijkomstig
heid, maar het weerhoudt hem niet den gees
telijken strijd met den man aan te gaan, en
hij is overtuigd dat hij ten slotte het meisje
zal winnen. Hij wordt weer de zelfverzekerde
geestige charmeur, die hij in de society on
getwijfeld geweest is, Irene raakt al gauw
onder zijn bekoring; dedceus tusschen de twee
rivalen zou voor geen' enkele vrouw twijfel
achtig zijn. Natuurlijk laat de versmade min
naar zich maar niet zonder meer aan kant
zetten, er moet heel wat list te baat genomen
worden en vele misverstanden moeten opge
helderd, voordat de film eindigt met een ge
lukkig hereenigd paar.
„Drie Harten op een IJsschots" is een film,
die de aandacht van den eersten tot den
laatsten Meter sterk geboeid houdt. De regis
seur George Fitzmaurice heeft zijn film door
weven met de aardigste tafereelen, waarom
hartelijk gelachen wordt. Myrna Loy en Ro
bert Montgomery hebben niet de minste moeite
met hun rollen en geven er een rake uitbeel
ding van. De Eskimo Kimo is ook uitstekend.
Een kort voorprogramma o.a. met een heel
mooi, Fox Movietone en een amusant filmpje
met de bekende grappenmaaksters Thelma
Todd en Patsy Keiler, getiteld Vrijdag den
der tienden maken het alleszins aanbevelens
waardige programma af.
De hopelooze strijd
om het verleden.
Londen is vervuld van Stella Parish (Kay
Francis), de ster aan den tooneelhemel, die
heel deze wereldstad in vlam zet. Doch in
den nacht van de première van een stuk, dat
hèt succes moet worden, verdwijnt zij. Een
geheimzinnige schaduw is gekomen. Een man.
die van Stella Parish het verleden kent, een
somber en dreigend verleden, zij het dan ook
dat haar geen schuld trof voor wat men haar
verweet.
Stella Parish vergeeft den man, die haar
verraden heeft.
Ook Keith maakt geld; èn slachtoffers. En
ditmaal heeft het lot Stella Parish en haar
dochtertje uitgekozen, om ten offer te vallen
aan de meedoogenlooze drukpers. Dan, als
Keith alles ontdekt heeft, alles naar Londen
heeft geseind, wil Stella hem haar verleden
vertellen.
Keith hoort alles aan, plotseling met ontzet
ting beseffend, dat hij heel deze opoffering
van Stella, die haar roem en carrière op
offert om haar dochtertje onkundig te laten
omtrent haar verleden, vernietigen zal.
Doch als hij Londen seint, publicatie op te
houden, komt hij te laat. De Engelsche kran
ten hebben het bericht reeds uitgeschreeuwd
en reeds zijn de Amerikaansche verslaggevers
bij drommen op Stella afgevlogen. Te laat!
Dan hoopt Stella, haar dochtertje Gloria
ver van haar te kunnen laten opvoeden, zoo
dat zij haar moeder vergeet. Zelf zal zij geld
verdienen, veel geld voor Gloria.
Vergeefs! Gloria vergeet niet en tenslotte,
als ook de groote inkomsten in Amerika op
houden, gaat Stella weer naar Londen.
Keith is.gebroken. Hij wil trachten, nog iets
te redden. Gloria kan niet zonder haar moe
der. Het rumoer om Stella is niet te stoppen.
Dan maar trotseeren. Stella zet hij voor een
voldongen feit en zij, gebróken als hij, aan
vaardt dit.
Een uitgelaten publiek juicht haar toe, alles
kan nog opnieuw beginnen, ondanks het ver
leden, ondanks het verraad van Keith, opnieuw
beginnen met een groote liefde.
Kay Francis speelt hier haar rol met over
tuiging, terwijl Ian Hunter zoowel als Paul
Lukas (als theaterdirëeteur) haar bekwaam
terzijde staan.
Eén opmerking moet ons van het hart. Het
schijnt, dat Hollywood met het opzetten van
een tooneelstuk meer moeite heeft dan met
een film. Stella Parish overtuigt tenminste in
de tooneelscènes niet zóó, als zij dat als Stella
Parish doet. En waarom heet deze film eigen
lijk „Verzwegen zonde"?
Wij herinneren er aan, dat Zondagmorgen
de tweede lezing van Dr. Van der Sleen plaats
vindt. Deze lezing is een vervolg, geen herha
ling van de vorige.
NINI THEILADE IN „DANTON".
Nini Theilade, de talentvolle danseres, wier
optreden in de film „Een Midzomernacht-
droom" ons nog versch in het geheugen ligt
en die door den koning van Denemarken on
langs werd gedecoreerd wegens haar verdien
ste als kunstenares, heeft aan Max Reinhardt
medewerking toegezegd voor „Danton, de ter
reur van Frankrijk". Warner Brothers zullen
in deze film namelijk balletten invoegen.
PROGRAMMA
Frans Hals
Stella Parish ver
dwijnt, doch zij
wordt op den voet
gevolgd door een
journalist Keith
Lockeridge (Ian Hunter). Stella vermoedt in
den vriendelijken jongen man niet den nieuws -
jager en Keith herkent in de oude dame, die
ZONDAG 1 NOVEMBER.
HILVERSUM I 1875 M.
8.30 KRO, 9.30 NCRV, 12,15 KRO. 5.00
NCRV, 7.45—11.30 KRO.
8.30 Morgenwijding. 9.30 Gewijde muziek
(gr.pl.) 9.50 Geref. Kerkdienst. Hierna: Orgel
spel. 12.15 KRO-Orkest. 1.00 „De kerkelijke
eenheid van het geestelijk lied",'causerie. 1.20
KRO-Orkest. 2.00 Vragenuur. 2.30 KRO-Sym-
phonie-oi'kest mmv solist. 3.20 Gram.pl. 3.40
Vervolg concert. 4.00 Ziekenlof. 4-55 Sport
nieuws. 5.00 Chr. Dameskoor „Looft den Heer"
mmv. solist. 5.30 Gewijde muziek (g'r.pl5.50
Ned- Herv. Kerkdienst. Hierna; Gewijde mu
ziek (gr. pl.) 7.45 Sportnieuws. 7.50 Causerie:
Allerzielen. 8.10 Berichten ANP. Mededeelin-
gen. 8.20 Literair-muzikaal programma. 9.20
Gram-pl. 9.30 Voordracht. 9.50 Gram.pl. 10.00
Concert mmv. solisten, KRO-koor en -orkest.
10.30 Berichten ANP. 10.35 Gram.pl. 10.40 Epi
loog- 11.0011.30 Esperanto-causerie.
HILVERSUM 11, 301 M.
8.55 VARA. 12.00 AVRO, 5.00 VARA. 6.00
VPRO. 8.00—12.00 AVRO
8-55 Gram.pl. 9.00 Sportnieuws, tuinbouw-
praatje. 9.20 „De opvoeding in het gezin van
een socialistisch vrijdenker", causerie. 9,35
Gram.pl. 10-15 Zoölogische causerie, 10.30
VARA-Orkest. 11.15 „Van staat en maatschap
pij". causerie. 11.30 Vervolg orkestconcert.
12.00 Orgelconcert. 12.10 Omroeporkest en
Krontjongliedjes. 1-30 Boekbespreking. 2.00
Reportage „NederlandNoorwegen". In de
pauze: Zwemreportage. 4.00 Dansmuziek. 4.45
Sportnieuws ANP. Gram.pl. 5.00 Orgelspel. 5.55
Sportnieuws. 6.00 50-jarig bestaan Vereen.
„Tot Steun". 6.30 Gram.pl. 7.00 Wijdingsdienst.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen. 8.15 Om
roeporkest en solist. 9.00 Radio-tooneel- 9 25
Zang en piano. 9.55 Radio-journaal. 10.10
Renova-kwintet. 11.00 Berichten ANP. 11.10
Dansmuziek. 11.3012.00 Gram.pl.
DROITYV1CH, 1500 M.
12.50 BBC-Variété-orkest mmv. solisten. 1.50
Fred Hartley's kwintet mmv. solist. 2.20 Tuin-
bouwpraatje. 2.40 BBC-Harmonie-orkest. 3.20
Gram.pl. 4.00 „What is the church for", inter
view. 4.20 BBC-Zangers. 4.50 Muzikale cause
rie. 5.05 Fluit-recital. 5.20 Relig. causerie. 5.40
BBC-Orkest. 6.35 Actueele causerie. 6.50 Zang
recital. 7.20 Radio-tooneel. 8.15 Kerkdienst.
9-05 Liefdadigheidsoproep. 9.10 Berichten. 9.25
Het Londensch Palladium-ofkest. 10.30 Vooï-
dracht. 10.50 Epiloog.
RADIO PARIS. 1648 M.
7.20 en 8.20 Gram.pl. 12.05 dito. 12.35 Orkest
concert. 3.20 Porée-orkest. 7.50 Zang. 8.20
Cello-recital. 9.05 Radio-tooneel. 11.0512.35
Orkestconcert.
KEULEN, 456 M.
5,20 Havenconeert. 7.35 Omroeptrio en so
liste. 9.20 Gram.pl. 10.50 Orkestconcert. '11.30
Militair concert. 12,35 Populair concert. 1.20
Omroepkwintet. 2.30 Diisseldorfsche Madri-
gaalvereen. 3.20 Gevar. programma. 7.20 Om
roeporkest. 9-5011.20 Dansmuziek.
BRUSSEL, 322 M.
9.25 Gram.pl. 10-20 dito. 11.05 Zang. 11.35
Klein-orkest. 12.20 Zang en piano. 12.50 Om
roeporkest. 1.30 Salon-orkest. 1.50—2.20 Orgel
concert. 2.35 Dansmuziek. 3.35 J. Scimyders'
orkest. 4.20 Gram.pl. 5.20 Dansmuziek. 6.20
Salon-orkest. 7.20 Zang, 8.20 Nat. orkest. 9.05
Radio-tooneel. 9.35 Omroeporkest. 10.3012,20
Gram.pl.
BRUSSEL, 484 M.
9.20 Gram.pl. 10 20 Plechtige Hoogmis. 11.50
en 12.20 Gram.pl. 12.50 Salon-orkest, 1.30 Om
roeporkest. 1.50 Gram.pl. 2.20—2.35 en 2.50 J.
Schnyders' orkest. 3.20 Gram.pl. 4.20 Kamer
muziek- 5.30 Orgelconcert. 6.35 Gram.pl. 6,50
Piano-recital. 8.20 Omroeporkest. 9.20 Toe
spraak. 9.35 Nat. orkest. 10-30 Gram.pl. 11.20
12.20 dito.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
7.20 Populair concert uit Hamburg. 9.20 Be
richten. 9.50 Trio-concert. 10.05 Weerbericht.
10.2012.15 Dansmuziek.
RADIO MOORS N.V.
KONINGSTRAAT 27, TELEF. 14609
OFFICIEEL PHILIPS REPARATEUR
(Adv. Ingez. Med.)
MANDAG 2 NOVEMBER 1936.
HILVERSUM 1, 1875 M.
N CRV. - Uitzen ding.
8.00 Schriftlezing; 8.15 Gram.platen; 10.30
Morgendienst; 11.00 Chr. Lectuur; 11.30 en
12.15 Gram.platen; 12.30 Stichtsch Salonor
kest; 2.00 Voor de scholen; 2.35 Gram.platen;
3.00 Wenken v. d. Keuken; 3.30 Gram.platen;
4.00 Bijbellezing; 5.00 Orgelspel; 6.00 Grama-
platen6.30 Vragenuur; 7.00 Berichten; 7.15
Vragenuur; 7.45 Reportage; 8.00 Berichten
ANP.; 8.15 Arnhemsche Orkestvereeniging en
solist; 9.05 Voor jonge menschen; 9.35 Ver
volg concert (Om 10.05 berichten ANP.);
10.35 Gram.platen: Hierna: Schriftlezing,
HILVERSUM II. 301 M.
Aigemeen programma, verzorgd
door de AVRO.
8.00 Gram.platen; 10.00 Morgenwijding.
Gram.platen; 10.30 Hofstad-Strijkkwartet;
11.30 Voordracht; T2.00 Ensemble J. Cantor
en Gram.platen; 1.30 Omroeporkest; 3.05
Gram.platen; 4.05 Piano-recital; 4.30 Disco
causerie; 5.30 De Palladians; 6.30 Dansmu
ziek; 7.00 Viool en piano; 7.45 De tropische
sfeer, causerie; 8.00 Berichten A.N.P. Mede
deelingen; 8.10 Revue-programma; 9.00
Vlaamsche voordracht; 9.30 Omroeporkest en
solist; 10.30 Gram.platen; 1.00 Berichten A.
N, P.; 11.10 Dansmuziek; 11.30 Orgelconcert.
DROITWICH, 1500 M.
11.05 Orgelspel; 11.35 en 12.05 Gram.platen;
12.20 Bijbellezing; 12.45 BCC-Northern-Ire-
land-orkest en solist; 1.35 Orgelconcert; 3.20
Gram.platen; 4.20 Viool en piano; 4.50 Gra-
mofoonplaten; 5.20 Biologische causerie; 5.35
Het Walker-Octet en solist; 6.20 Berichten;
6.40 Voor de Boeren; 7.00 BBC-orkest en so
liste; 7.40 Gevar. programma; 8.20 „Occu
pations and Professions", causerie; 8.50 Vo
cale duetten; 9.20 Berichten; 9.40 Causerie
over de Amerikaansche Presidentsverkiezing;
9.55 Radio-tooneel; 10.55 Vioolduetten; 11.35
Verkiezingsuitslagen; 11,50 Dansmuziek; 12.20
Verkiezingsuitslagen.
RADIO PARIS, 164S M.
7.20 en 8.20 Gram.platen; 11.20 Orkestcon
cert; 12.35 Orgelconcert; 1.05 Vervolg orkest
concert; 2.50 Gram.platen; 3.20 Fluit en pia
no; 4.20 Orkestconcert; 5.50 Dito. 8.20 Harp-
sextet; 9.05 Kwartet, zang en voordracht;
11.05 Orkestconcert.
KEULEN, 456 M.
5.50 Orkestconcert; 11.20 Orkestconcert;
12.35 Neders. Symphonie-orkest; 1.35 Om-
roepschrammelensemble; 4 20 'Gram.platen;
5.20 Omroeporkest Wendling-kwartet en so
listen; 7.30 Weekoverzicht; 8.30 Het Prisca-
kwartet; 9.45 Literair-muzikaal programma;
10.20 Orkestconcert.
BRUSSEL 322 M.
12.20 Gram.platen; 12.50 Klein-orkest; 1.30
Omroeporkest; 1.50 Gram.platen; 5.20 Om
roeporkest; 6.50 en 7.20 Gram.platen; 8.25
Kleinorkest; 10.30 Gram.platen.
BRUSSEL, 484 M.
12.20 Gram.platen; 12.50 Omroeporkest;
1.30 Klein-orkest; 1.50 Gram.pl.; 5.20 Kamer
muziek; 6.35 Gram.platen: 7.05 Zang; 8.20
Radio-tooneel met muziek; In de pauze:
Gram.platen; 10.40 Balletmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M.
7.30 Herdenkingsprogramma: 8.30 Militair
concert; 9.20 Berichten; 9 50 Piano-recital;
10.05 Weerbericht; 10.20 Populair program
ma.
Jolian Fabrieius.
Flipje. Den Haag. Leopold's
Uitgevers Maatschapp.
Het is zeer wel mogelijk dat, in later te
verschijnen bloemlezingen onzer hedendaag-
sche letteren, de keus van den samensteller
ten opzichte van Johan Fabrieius op frag
menten uit andere boeken van dien schrijver
vallen zal, dan op stukken uit Flipje. En toch
is het een alleraardigst boek, al zouden ook
wij stukken uit vroeger werk litterair hoo-
ge'r aanslaan, Johan Fabrieius is een gerou
tineerd schrijver, wien het geen zichtbare
moeite kost te schrijven, wat hij wil. Het
zal altijd goed leesbaar zijn en vol bewijzen
zijner scherpzinnigheid in het observeeren
en vastleggen van eigenaardigheden en ka
raktertrekjes zijner groote en kleine men
schen. Waarom zou ook hij dus niet eens een
boek schrijven over een jongetje, nu de be-
langstelling voor Bartje. Keesje. Pietje en
hoe die schatteboutjes uit verschillend mi
lieu nog verder mogen heeten, nog niet voor
weer wat anders heeft plaats gemaakt. Heeft-
hij niet zelf een zoontje Jelle, aan wien hij
zijn Flipje opdraagt! Uit dankbaarheid hoop
ik, want- als hij zijn Flipje op Jelle geïnspi
reerd heeft dan heeft onze gevierde auteur
een stamhouder, die er zijn mag. Het is
immers een leuk, ondeugend maar ook ge
voelig kereltje, dat ons in Flipje verschijnt.
Eigenlijk komen zijn fijnste qualiteiten eerst
in het latere deel van het boek tot hun recht,
als hij tegenover neefje Wimpie uit Hille-
gom geteekend wordt, wiens ingeboren grof
heid. misschien wel iets te opzettelijk aan
gedikt, ons toch niet- belet hem wel een ori
gineel jochie te vinden.
De streken van Flipje en Wimpie zijn van
dit boek de 'quintessens. Maar die zouden
toch voor de moeders en vaders van soort
gelijke onvervangbare schatten het boek niet
voortdurend genietbaar hebben kunnen ma
ken. Want ik geloof niet dat Fabrieius be
paald een jongensboek heeft willen schrij
ven, al heeft het er soms verdacht veel van.
Maar dan zet hij weer plots al zijn aandacht
en schrijfkunst op de doening der ouderen:
vader, moeder en oma vooral, later de meid
Aagje en oom en tante uit Hillegom en hij
bedrijft daarbij zulk een gemoedelijk-juiste
psychologische sneltepkennrij. dat de lezer
onmiddellijk den handigen, maar vooral
scherpzinnigen verhaal-componist Fabrieius
herkent. Ik vrees echter nu al te hebben la
ten doorschemeren, wat ik in dit overigens
weer zoo knappe boek voor het zwakke punt
houd. Er staat te veel in voor groote men
schen, wat niet voor Flipjes bestemd kan
zijn en er staat te veel in voor Flipjes, waar
bij groote menschen slechts in het voorbij
gaan kunnen worden bezig gehouden. Met
dat al, we zeiden het reeds, laat Flipje zich
genoegelijk lezen. Fabrieius kan gedacht
hebben: jong zoowel als oud leest uit eigen
beweging wel over die passages heen, waar
door hun aandacht niet wordt vastgegre
pen. En zoo zal het ook wel uitvallen. Een
levend verteller is in ieder geval voortdu
rend aan het woord, nergens" zwaarwichtig,
nergens vervelend, hier en daar zelfs wat al
te gemakkelijk. Just what we want.... zul
len veel lezers zeggen en wij kunnen ons
daarbij neerleggen. De vacantie op de boer
derij is een aardig brok uit het boek, waar
in, in luttele woorden, ook de oudere fami
lieleden kenmerkend geschetst worden. En
Johan Fabrieius is een vlot mensc'nenbeel-
der, die het zich ditmaal niet bijster moeilijk
heeft behoeven te maken om iets aardigs te
produceeren zonder zich van den beganen
grond te begeven. Wat hebben wij, na Het
Jongetje van Henri Borel, al een aardig sor
timent knaapjes in onze litteratuur binnen
geloodst. Als een monumentje staat nog al
tijd Van Looys Jaapje in onzen litterairen
tuin. Maar die is uitgestrekt genoeg dat ook
Bartje en Flipje en Wimpie er mogen rond
wandelen.
Jo Kalmijn Spieernburg.
Bruiloftsgangers. Agni van
der Torre.
Zij wachten.
Beide bij Bosch en Keuning,
te Baarn.
In dien tuin onzer letteren zijn verschei
dene paden en perken wel niet speciaal voor
sommigen gereserveerd, maar toch door an
deren weinig betreden. Zoo zullen de beide
schrijfsters van de hier genoemde boeken
buiten den gesloten Frotestantschen levens
kring minder bekend zijn. Wat niet weg
neemt, dat ook zij op een vaste schare trou
we lezers en lezeressen mogen rekenen Een
Roe] Houwink, een Willem de Mérode zijn
onder hen van zoodanige litteraire betee-
kenis, dat voor hun werk ook buiten den
eigen kring belangstelling gevoeld wordt.
Anderen zullen buiten de eigen sfeer moei
lijker contact vinden omdat in hun arbeid
elementen zijn, die daar óf in het geheel
niet gewaardeerd worden óf onbegrepen blij
ven. De geboren artisten onder al die op gé-
reserveerde paden wandelende schrijvers
zullen natuurlijk ook elders flaneerendè le
zers weten te boeien. Maar dikwijls zal dezen
daar niet veel aan gelegen zijn en de in
stemming hunner gelijkgezinden hun meer
dan voldoende wezen.
De Vlaamsche schrijfster Agni van der
Torre is in ieder geval een begaafd auteur
met fantasie en muzikaliteit in de ziel al
schijnen bouw en dialoog van haar roman
nog niet geheel vrij van souvenirs aan vroe
gere lectuur. Jo Spierenburg lijkt van sim-
peelr aanleg. In beide vrouwen overheerscht
de wil; te getuigen van de kracht van het
geloof en beider ernst valt buiten alle dis
cussie. Maar de opzettelijkheid hunner be
doeling staat een royaler waardeering in den
weg. Ook wie anders denkt zou geboeid kun
nen worden, zoo, wat op den grond harer
harten ligt, hem meer gesuggereerd dan be
toogd werd. Ook in dit opzicht lijkt Agni
van der Torre zuiverder begrip te bezit/ten
van wat litteraire kunst.kan geven dan haar
schrijvende zuster. En, tenslotte zou ik den
in litteratuur belangstellenden lezer, die met
deze auteurs niet vertrouwd is, willen aan
raden ze niet steeds te veronachtzamen. In
de verschillende particularistische stroo
mingen, die ook door de letteren loopen,
ontmoet men telkens onvermoede schoon
heid, al is die soms in ongewone doosjes ver
pakt.
J. H. DE BOIS,
