De burgeroorlog in Spanje.
GELD EN LIEFDE
Het nieuwste verkeersvliegtuig der Italiaansche industrie, de
Savoia Marchetti S. 84, is op Schiphol aangekomen voor het
geven van demonstraties
Te Schiedam heeft Dinsdag de begrafenis plaats gehad van een der slachtoffers van de ontploffingsramp, den 39 jarigen
Wolters uit Rotterdam. Collega's van den omgekomene dragen het stoffelijk overschot grafwaarts
De opmarsch der Spaansche nationalisten naar Madrid. Marokkaansche cavalerie op weg langs een der
groote wegen, die naar de Spaansche hoofdstad leidt
Op de jaarlijksche paardenmarkt te Hedel waren deze week
niet minder dan 1800 exemplaren aangevoerd
FEUILLETON
Roman van HUGO BETTAUER.
(Nadruk verboden.)
18)
Vroeg in den ochtend stonden zij op en
reden ver het oerwoud in, totdat de paarden
door de dichtheid van het hout, niet verder
konden. Franzi had in enkele lessen behoor
lijk paardrijden geleerd en zag er in haar
heeren-rijcostuum zoo buitengewoon bekoor
lijk uit, dat Henry haar met de oogen ver
slond en hij voortdurend het geluk prees dal:
hem zoo'n lief en mooi vrouwtje geschonken
had.
De heeten middagen brachten zij in een
donker, hoog gelegen en koel vertrek van het
landhuis door. Daar zaten zij dan dicht bij
elkaar, terwijl Franzi urenlang van haar
leven, van haar kommervolle jeugd en van
haar ouders moest vertellen. Als zij hem
vroeg, nu ook eens een en ander van zijn
eigen leven te vertellen, schudde hij het
hoofd:
„Ik, als rijk man, die nimmer armoede oi
zorgen gekend heb, heb veel minder beleefd
dan jij. Sport, schooldwang, later werken
Uiets dan werken, heel hard werken".
Dat kon Franzi niet begrijpen.
„Waarom?", vroeg ze; .je bent toch rijk
genoeg, om niets uit te voeren, het leven ten
volle te genieten en andere menschen geluk
kig te maken; anderen, die arm zijn. te hel
pen?"
Henry trok haar naar zich toe, kuste haar
op den mond en lachte.
„Dat kun je allemaal niet begrijpen Fran
ces! Een mlllioen beteekent voor mij niet
geld, maar een overwinning. Er zijn spelers
die razen en tieren, wanneer zij verliezen
Als ze echter winnen zijn ze gaarne bereid
hun winst weg te schenken. Geld verdienen
is voor mij spelen; 't is mijn hartstocht. Geld
verdienen is voor mij niet het middel tot het
doel, maar het is doel zelf. Dat moge nu
leelijk en afkeurenswaardig zijn, maar het is
nu eenmaal niet anders. Men noemt mij thans
den rijksten man van Amerika, dus van de
wereld. Maar dat is niet juist. De Rockefellers
de Rothschilds en anderen zijn bezitters van
grootere vermogens. Evenals anderen wereld
kampioen in het boksen of recordvlieger
trachten te worden wil ik metterdaad de
rijkste man ter wereld worden. Geloof je,
dat de mannen die hun leven wagen om den
top van den Gan-' ""lrar te beklimmen, dit
enkel ter wille van de wetenschap doen?
Iieelemaal niet! Sport, eerzucht spel! Zoo is
het ook met mij en met mijn werk. Ik zou
niet kunnen verdragen, dat men mij over
vleugelde en mij naar de tweede plaats om
laag drukte. Mijn werk beteekent strijd
En ik strijd om over alle anderen te zege
vieren".
Tien dagen van gelukzalige rust waren
voorbij gegaan, toen zij op een wandelrit
over den landweg aan een armoedige her
bergje kwam. Zij steg"" f om iets te drin
ken Op de toonbank lag de „Pittsburg
Herald" Garrick nam het blad op en liep
snel de kolommen met allerlei nieuws door
tot hij opeens hevig schrok. Met groote let
ters zag hij dan'- «redrukt:
„Richard Astor wil Garrick's kwiktrusi
tei. onder brengen. Hij heeft mijnen in Co
lorado aangekocht en verkoopt ver onder df
marktprijzen. Garrick's afgevaardigden on
derhandelen met de Sovjets. Hij wil mijnej
in den Oeral pachten".
Franzi schoof haar man het glas ijskwas'
toe. maar hij bemerkte het niet eens Zij keel
hem aan en schrok Was dat Henry was da'
haar man?
Zijn lippen waren toegeknepen en smal ge
worden; zijn gezicht dat j>rettige gezicht van
een liefhebbenden man, was nu koud en koel.
alsof het niet uit vleesch en bloed, maar uit
steen was gemaakt. En die oogen! Franzi
kromp ineen toen ze deze oogen zag, deze
stofgrijze, meedoogenlooze, kwade roofgierige
oogen.
Garrick legde de krant neer. Zijn stem die
zooeven nog welluidend en zacht klonk, was
nu rauw en heesch geworden.
„Ik moet naar New York terug. Het lanter
fanten is uit. Het werk roept mij".
Als een zweepslag viel de uitlating „het
lanterfanten is uit" op Franzi. Zij wist geen
raad en greep zijn hand.
„Moet dat werkelijk, Henry?"
Hij trok zijn hand terug, fronste zijn voor
hoofd en zei kortaf:
„Als ik het zeg, dan is het inderdaad zoo!
Vlug, wij rijden naar huis. Geen tranen
alsjeblieft! Huilende menschen kan ik niet
uitstaan".
Dat waren de eerste onprettige woorden
uit zijn mond. Franzi huiverde bij veertig gr.
warmte. Haar groote en reine geluk had den
eersten knauw gekregen!
In galop reden zij naar het landhuis. Franzi
die nog niet zoo goed rijden kon. bleef ver
achter, maar hij bekommerde zich daar niet
om. Een kwartier na hem bereikte zij de villa
De auto stond reeds klaar, de handbagage
was reeds ingeladen en Garrick stampte on
geduldig met den voet.
Haast je wat alsjeblieft en verkleed je
<oo vlug mogelijk
Tien minuten later suisde de auto ovei
den landweg. Garrick had den negerchauf
feur toegeroepen zoo hard mogelijk te rijder
en de man deed wat hem gezegd was. Me'
een honderd kilometervaart raasde de wagei
wer den gladden asfaltweg.
Binnen drie uur waren zij In New York
larrick reed onmiddellijk naar zijn reus
ichtïge GarricK-Trust-Buildmg. nadat hi;
haastig van zijn vrouw afscheid had geno
men.
„Wacht niet op me, ik zal vermoedelijk den
geheelen nacht doorwerken".
Geheel alleen betrad Franzi het paleis aan
Riverside Drive: haar paleis!
Daar viel zij snikkend haar vriendin Dora
Horak in de armen....
De man, die nooit tijd heeft.
Nu kwamen er herhaaldelijk dagen, waar
op Franzi haar echtgenoot niet te zien kreeg
Overdag verliet hij zijn bureau niet en het
werd meestal één of twee uur in den nacht
voor hij thuis kwam, om doodmoe zijn slaap
kamer binnen te gaan. 's Morgens vroeg, om
zeven uur, klopte hij gewoonlijk op Franzi's
kamerdeur, verwonderde zich dan dat ook zij
reeds ontwaakt was, kuste haar op het voor
hoofd en streek haar over de goudblonde
lokken
„Alles gaat naar wensch, Frances; nog
.en par- dagen en ik behoor je weer geheel
toe. Amuseer je ondertusschen zooveel moge
lijk; ga maar naar theaters en andere ge
legenheden en schaf je aan wat je maar wilt
Denk er aan. dat je mijn vrouw bent en dat
je in woning en kleeding aan de spits moet
gaan. En nu moet ik haastig weg!".
Franzi slenterde met Dora door de kunst
handels en kocht de schilderijen, die haar be
vielen. Dit winkelen vond zij heerlijk, vooral
nu zij zich al het mogelijke en onmogelijkf
kon aanschaffen, zonder op geld te zien. Di'
verstrooide haar een weinig bij het wach-
ren op Henry.
Zij beleefde uren. waarin zij behagen vonc
m de fabelachtige luxe en rijkdom om haai
heen; maar zij beleefde ook uren, dat zij zich
reheel veria ren en onge'ukkig voelde, oïschoor
Dora toch steeds bij haar was. Eens sprat
uj hiprover met Dora-
Ik voel mezelf als een van die noppen
he ik vroeger maakte Die poppen, die ik It
dj den fluweel stak. opdat ze er als konin
gingen zouden uitzien maar die toch geen
eigen leven hadden en slechts dood speelgoed
waren. Ben ik zelf eigenlijk ook niet een stuk
speelgoed in zijde en fluweel? Leef ik niet
alleen door het feit, dat iemand mij bezit?
Die mij vandaag bezit en mij morgen, wan
neer hij geen tijd heeft, in een kast op
bergt?"
Dora, met haar ondervinding en levens
wijsheid, begreep haar en antwoordde hoofd
schuddend:
„Je begrijpt het leven in Amerika ver
keerd. Spiegel je aan de andere vrouwen van
je stand. Leer in den man slechts een geld-
machine te zien en hem in een kast te leggen,
wanneer je hem niet noodig heb. Je moet een
volslagen Amerikaansche worden, die blij is,
dat haar man geen tijd heeft en haar niet
kan komen vervelen met zijn tegenwoordig
heid. Schep jezelf een eigen leven, omgeef
je met schoonheid, houd grooten staat, ver
zamel geleerden en kunstenaars in je salons
er. laai jpzelf bewonderen. En voor alles; blijf
de schoone bloem, die je bent en verlaag je
niet tot klimop, dat zonder steun niet leven
kan".
Franzi's betraand gezicht lachte:
„Als ik in Henry alleen den rijken man
zag en alleen de goede partij waardeerde,
zou je gelijk hebben. Maar...,"
Zij zweeg, omdat het niet haar gewoonte
was, over haar diepe gevoelens te spreken.
Eens kwam Henry den geheelen nacht niet
naar huis. Om drie uur 's morgens werd
Franzi wakker, voelde zich alleen en ging
naar de deur van zijn kamer om hem te
-oepen. doch toen zij geen gehoor kreeg,
•dde zij zijn kantoor op.
Fred Holme antwoordde:
.Geachte mevrouw Franzi, er gebeuren
ier geweldige dingen; Henry onderhandelt
net enkele kopstukken. Maar natuurlijk voor
i zal hij wel één minuut tijd hebben. Wacht
2ven, ik zal hem roepen".
(Wordt vervolgd).
De ontzettende verwoesting, welke door de dubbele ontploffingsramp aan boord van het Grieksche s.s. .Petrakis Nomikos' te Een groote jacht achter de meute werd Dinsdag t»
Schiedam werd aangericht, zooals deze zich thans laat aanzien, nu het schip naar de rivier verhaald is Oirschot gehouden. Het vertrek van den jachtstoet
Hr. Ms.".Hertog Hendrik" is Dinsdag
uit den Helder vertrokken voor een
oetenreis naar Cagliari, Nice en Tunis,
welke tocht op 22 December a.s. ge
ëindigd zal zijn
Sedert eenigen tijd worden in ons land
proeven genomen met het telen van
de Indische vrucht, de Terong Blanda.
Het plukken van de Terong Blanda
voor de veiling te Zwaag
