Het vorstelijk bezoek aan den Helder.. De „Sch. 68" gelicht.
GELD EN LIEFDE
Met behulp van een drijvenden bok is men Woensdag aangevangen
met het lichten van den tusschen de pieren van IJmuiden gezonken
logger Sch. 68
Per admiraalssloep begaf de Koninklijke Familie zich naar de reede van den
Helder, na aankomst van den kruiser „De Ruyter", aan boord waarvan Zij
Woensdag een vaartocht op de Noordzee maakte
De groote najaarsveemarkt te Alkmaar werd Woensdag gehouden. Menschen
en koeien, gezien vanaf de hoogsten omloop van den Waagtoren
FEUILLETON
Roman van HUGO BETTAUER.
(Nadruk verboden.)
19)
Garrick kwam aan de telefoon:
„Frances, wat is dat nou? Waarom slaap
je niet? Dat zijn buitensporigheden, waarvan
ik niet houd. Ga nu gauw weer naar bed".
Garrick belde af en Franzi wachtte zuch
tend de ochtendschemering af, totdat zij
eindelijk insliep.
Garrick kwam eerst tegen den middag naar
huis, bleek en afgemat. Maar hij omhelsde
zijn vrouw innig en legde haar een wonder
mooi parelsnoer om den hals.
„Hier lieveling, een kleine vergoeding voor
mijn voortdurende afwezigheid. Het ging niet
anders; er stond teveel op het spel. Maar nu
is het voorbij; ik heb het pleit gewonnen!"
De couranten publiceerden lange artike
len met sensationeel nieuws. In de nieuw
geopende kwikmijn in Colorado had een ont
zettende ontploffing plaats gehad, die het ge-
heele bedrijf vernield had. Dertig dooden
waren te betreuren. Tengevolge van deze
catastrofe gaf de nieuwe kwikonderneming
toe en verkocht de mijnen in Colorado aan
de Garrick-Trust, die tevens de Staatsmijnen
van Sovjet-Rusland in pacht verkreeg.
Henry Garrick was zoodoende in het bezit
gekomen van alle productieve kwikmijnen
van de wereld.
Een oppositie blad schreef daarover
hoonend:
..De moeder van het in koortsen ijlende
kind. die een thermometer behoeft en ieder
die zich kwik in de aderen moet laten spui
ten, om de verschrikkelijke ziekte, die hem
den dood kan brengen, te bestrijden, zullen
voortaan moeten bijdragen tot den reus
achtige rijkdom van Henry Garrick. Het kwik
zal geweldig duur worden, aangezien Garrick
thans het wereldmonopolie van dit kostbare
metaal in handen heeft".
Franzi las het artikel, begreep het ver
band, zag dertig afschuwelijk verminkte
lijken voor haar oogen en huiverde. Zij ge
voelde angst en afschuw voor de geeweldige
rijkdommen van haar man!
't Was September. De New Yorksche society
keerde uit Europa en uit de Amerikaansche
badplaatsen terug en de theaters openden
met een geweldige reclamecampagne het
seizoen.
Ook Lilian Mei-vil de jonge weduwe van
Garrick's, op zoo tragische wijze om het
leven gekomen vriend, kwam uit Newport
terug.
Toen zij voor eenige weken, uit de couran
ten de plotselinge verloving en het kort
daarop gevolgde huwelijk van Henry, met
een jong Weensch meisje, zoogenaamd uit
het Huis Habsburg, vernomen had, was deze
vrouw plots tot een furie geworden.
Een droom, haar levensdroom was geëindigd
een doelwit, dat zij altijd als bereikbaar had
aangezien, was nu verloren. Zij kende Henry
Garrick beter dan wie ook. Zij kende zijn
gevoeligheid, maar ook zijn brutaliteit; zij
kende zijn fijnbesnaard geweten, maar ook
zijn barbaarsche gewetenloosheid. Zij wist,
dat zij slechts het juiste oogenblik behoefde
af te wachten, om deze tegenstrijdige eigen
schappen met elkaar te vereenigen en tegen
elkander uit te spelen.
Lilian Mervil zond Garrick geen geluk-
wenschen en liet overigens ook niets van
zich hooren. Nu zij echter weer in New York
was, besloot zij de relatie weer aan te
knoopen.
Garrick verheugde zich werkelijk, toen
jilian hem opbelde, en hij verzocht haar, nog
dienzelfden dag zijn vrouw te willen bezoe-
i ken. Trots en een weinig boosheid mene-
den zich in haar vreugde.
Lilian bracht het gevraagde bezoek en werd
door de buitengewoone schoonheid der jonge,
blonde vrouw van Garrick getroffen; zij kon
zelfs een gevoel van ontroering en genegen
heid nauwelijks onderdrukken. Maar deze op
welling van goede gevoelens overwon zij
dadelijk, om haar bittere gekrenkte ijdel-
heid en afgunst de overhand te laten krij
gen.
Uiterlijk toonde zij een overdreven vrien
delijkheid en liet zij niet na Franzi te om
helzen en haar nadrukkelijk te verzekeren
dat zij in de society geweldig opzien zou
verwekken.
Franzi stond deze specifiek Amerikaansche
uit de society dadelijk tegen, alsof een stem
in haar binnenste waarschuwde; ook de ver
trouwelijke manier waarop zij over Henry
sprak, kwetste haar. Maar tegelijk voelde
zij tegenover deze volmaakte .salondame eeni
ge onzekerheid en linkschheid. en de wensch,
haar aan zwier en vormelijkheid te evenaren
of zoo mogelijk te overtreffen, overwon haar
opkomenden afkeer van deze vrouw.
Voor het eerst in haar gesprek met. Lilian
bemerkte zij, hoeveel zij nog te kort kwam
om op waardige wijze naar buiten de rol
van Garrick's echtgenoote te vervullen. En
voortdurend sloeg mevrouw Mervil haar han
den in elkaar, als teeken van verbazing over
Franzis onwetendheid en onbeholpenheid.
„Wat hebt u daarginds in Europa Schal ja-
pin nog niet gehoord? Kent u onzen grooten
expressionistischen dichter Stanford Mill
niet? En hebt u van de geschiedenis tus
schen Claire Vanderbilt en Frank Williams
onzen beroemden baseballspeler nog niet ge
hoord? Hé, wat gek! U draagt een aardige
japon, maar zij is al een beetje uit de mode.
Wat zegt u, hebt u die bij Wannamaker
gekocht? Maar kindje, vrouwen uit onzen
stand koopen niets in warenhuizen! U moet
bij Madame Lorraine gaan, anders blameert
u zich zelf!"
Op dezelfde, liefelijke wijze ging het aan
een stuk door; het werd Franzi draaierig
in het hoofd en zij zag in, dat zij er nog
ver vanaf was, een werkelijke, voorname
Amerikaansche dame te zijn.
Lilian bleef soupeeren en toen Garrick
thuis kwam, vroeg hij haar, hoe Frances
haar beviel.
„Uitstekend! De prachtigste kleine pop van
heel New York! En zoo naïef! Heusch. zij
zal opzien verwekken. Zij heeft nog geen be
grip van de groote wereld, die kleine Euro-
peesche nieuwelinge!"
Garrick proefde heel goed den spot uit
deze complimenteuze woorden; hij trok zijn
voorhoofd in rimpels en was een beetje ge-
ergerd.
„Waar heb je dat natuurkind opgeduikeld,
Henry? Die bewering omtrent de Habsburg-
sche prinses is natuurlijk een zwendeltje,
nietwaar?"
Garrick overlegde even en besloot de waar
heid te zeggen. Het is immers beter de pot
sierlijke waarheid bekend te maken, dan de
fantasie der menschen haar vrijen loop
te laten, waardoor de onmogelijkste en waan
zinnigste kletspraatjes ontstaan. Luid zeide
hij, zoodat ook Franzi en Fred Holme, die
mede aanzaten, het konden hooren:
„Mijn vrouw was een arm meisje in Weenen
dat voor zichzelf moest zorgen. Zij maakte
poppen om haar brood te verdienen. Fred
heeft over haar geschreven en haar ten
slotte meegebracht. Dat is het allerbeste wat
hij ooit heeft klaargespeeld en ik zal hem
eeuwig dankbaar daarvoor zijn".
Franzi bloosde en wierp haar echtgenoot
een vriendelijken blik toe. Lilian echtere die
inwendig kookte, riep verrukt:
„Hoe romantisch! Als dat publiek wordt,
komt de heele New Yorksche society op
haar kop te staan".
„U zult er zeker wel voor zorgen, dat de
society dit alles te weten komt, nietwaar me
vrouw Lilian?, zei Fred schamper. Lilian
voelde den steek onder water en zij besloot
wraak te nemen.
Franzi voelt zioh verlaten.
Garrick wilde zijn vrouw in de groote wereld
brengen en verzocht Lilian hem te willen
helpen bij het aanrichten van een avond
feest in zijn huis. Op een mooien October-
avond straalden het paleis en zijn tuinen in
het licht van duizenden booglampen en de
heele New Yorksche society was nieuwsgierig
komen opdagen voor dit eerste feest van de
jonge mevrouw Garrick.
Kort voor de aankomst der andere gasten,
was Fred Holme binnengekomen en doordat
Lilian, die zich als de eigenlijke vrouw des
huizes aanstelde, aan de telefoon was ge
roepen, kon hij Franzi alleen begroeten.
Houterig en wanhopend stond zij voor
hem.
„Zeg Fred, hoe vind je dat ik er uit zie?
Mooi? of afschuwelijk?
Fatty zette groote oogen op. Hoe had het
mooie meisje zich in 's hemelsnaam zoo kun
nen toetakelen? Haar hardroode, met bonte
borduursels overladen japon maakte een
schreeuwenden wansmakelljken indruk, be-
jeugdige lieftalligheid van Franzi en deed
haar plomp en minder jong schijnen. Daarbij
droeg zij alle sieraden en kleinoodiën welke
zij van Garrick gekregen had, waarvan het
meest opviel een diadeem van briljanten, die
een groote, imposante vrouw misschien zou
hebben gesierd, maar bij Franzi's postuur be
lachelijk stond.
Franzi zag, dat zij Fred zóó niet behaagde;
zij wierp Dora, die naast haar stond, een
wanhopigen blik toe en klaagde:
„Mevrouw Mervil heeft mij dat alles aan
geraden, neen eigenlijk heeft zij het bevolen.
Wat zal ik er aan doen? Zij is zoo beslist, zoo
bezig en zoo vasthoudend, dat ik niet tegen
haar op kan".
(Wordt vervolgd).
De Hubertus-jaarmarkt te Gulpen mocht zich ook dit jaar weer in Een aantal Nederlandsche brouwers bracht deze week een bezoek
groote belangstelling verheugen. Ook de biggenafdeeling was ver- aan de brouwerij-tentoonstelling in Royal Agricultural Hall te Londen,
tegenwoordigd waar zij zich het gerstenat goed lieten smaken
De Hertogin van York woonde deze
week de receptie in Hyde Park Hotel
te Londen bij, welke daar door de
Hertogin van Devonshire werd ge
geven
Bij de aankomst te den Helder na afloop van den vaartocht op de
Noordzee aan boord van den kruiser „De Ruyter", inspecteerde de
Koninklijke Familie Woensdag het corps adelborsten
