Het Zilveren Jubileum van
De Haarlemsche Tooneelclub.
HET TOONEEL.
CABARET-EDWIN.
ZATERDAG 14 NOVEMBER 1936
HAASÏE M'S D A G B E 'A D
5
it.fflilllllliimiiti
iüiülffliiiiiSiinBBianjainiiiHHii
R IJ K A A N V 1 T A MINE N ^- 7^^
Het bestuur van de H. i'. C. iu den tyd van dc opvoéring van „Zaïre".
Toen ik hoorde, dat de H. T. C. dit seizoen
haar zilveren jubileum ging vieren, had ik
toch even moeite mij dit te realiseeren. Het
is dus 25 jaar geleden, dat Nolst Trenité en
ik op de voor velen bekende kamer op de Ge
dempte Oude Gracht dezelfde kamer, waar
Trenité nog steeds woont het plan vormden
te Haarlem een nieuwe dilettantenclub op te
richten.
Het voorstel kwam ik herinner mij dit
nog heel goed van Trenité Het was in den
tijd. dat Verkade met zijn Haghespelers groot
succes had met de opvoering van Engelsche
Society-stukken, die van de spelers een be
paalden speelstijl en vooral distinctie ver
langden. Dilettanten waagden zich 25 jaar
geleden nog zelden aan society-stukken maar
Trenité was van meening, dat juist hier een
terrein open lag voor amateurs, die op het
tooneel eigenschappen zouden medebrengen,
welke voor het spelen van dergelijke stukken
een vereischte waren. Wij plaatsten daarom
In de plaatselijke bladen een door ons onder-
teekende annonce, waarin wij tooneeliefheb
bers opriepen om met ons samen een nieuwe
tooneelclub op te richten.
Liefhebberij bleek er genoeg voor te zijn
en eenige weken later was dan ook de H. T. C.
opgericht. Wij begonnen te repeteeren in het
gebouw van de Haarl. Roei- en Zeilvereeni-
ging ,.Het Spaarne", dat toen nog aan het
Noorder Spaarne stond, en reeds in Februari
1912 werd het nieuwe kindje aan den volke
vertoond.
Het programma van den openingsavond in
den Jansschouwburg was heel bescheiden. Er
gingen drie eenacters. De Open Deur. een
door Charivarius bewerkt juweeltje van Su-
tro, Zijn Excellentie in Spé, een lever de ri-
deau uit het Fransch beide stukjes voor
twee personen en Een nieuwe Leuze van
Marcellus Emants in een grootere bezetting.
Trenité regisseerde De Open Deur, ik zelf
de twee andere stukjes en het succes van deze
eerste opvoering was zoo. dat wij met ver
trouwen door konden gaan.
Mijn drukke werkzaamheden ik was toen
behalve criticus aan dit blad ook nog luitenant
van beroep beletten mij geregeld aan.de re
petities deel te nemen, waarom ik besloot mij
terug te trekken, waarop de leiding geheel op
Trenité overging. Voor de H. T. C. en ik ver
oorloof mij hier een gedeelte over te nemen
van het artikel, dat ik vijf jaar geleden in ons
blad schreef beteekende dat louter winst,
want Trenité kon zich geheel aan zijn ver-
eeniging geven en hij deed dit op een wijze
zooals niemand anders dat ooit had kunnen
doen.
Dat de H. T. C. geworden is, wat zij is. heeft
zij in de eerste plaats aan Trenité te danken.
Jaren lang was hij de ziel ervan en het is wel
zeker, dat de H. T. C. ook een groote vulling in
zijn leven is geweest. „De club van Trenité",
zoo werd zijn vereeniging in de eerste jaren
terecht genoemd. Onnoemelijk veel heeft Tre
nité voor zijn club gedaan, niet alleen door
zijn knappe bewerkingen van vele Engelsche
tooneelstukken en zijn regie van geestige pa
rodieën, zooals Zaïre van J. G. L. Nolst Tre
nité een broer van Charivarius en De
Storm van hem zelf, waarmee de H. T. C. in
de eerste jaren zoo'n groot succes ook buiten
Haarlem heeft gehad, maar vooral door zijn
bezielenden invloed. Man van verfijnden smaak
en van ongewoon, ik mag wel zeggen on-Hol-
landsch esprit, heeft hij een zeer bijzonder
cachet aan zijn vereeniging gegeven en het
was door zijn ijveren vooral, dat deze Haarlem
sche club in die jaren bijna elk seizoen een
welkome gast was te Amsterdam, Rotterdam.
Den Haag, Utrecht, Arnhem, Dordrecht en
Apeldoorn.
Wij konden ons in die dagen geen opvoering
van de H.T.C. denken zonder het „praatje
vooraf" van den man aan het groene tafeltje
voor het gordijn. Dat begin, zoo geheel in den
stijl van Charivarius, was dikwijls het gees
tigste deel van den avond, omdat het woord
van den voorzitter altijd „anders dan anders"
was. Aan dat groene tafeltje kregen wij Cha
rivarius op zijn best. Velen zullen nog zijn
geestige, ironische kritiek op onzen Stads
schouwburg herinneren, een speech, die in
extenso in vele bladen werd opgenomen. Dat
de man aan het groene tafeltje met het be
danken van Trenité tegelijk voor goed ver
dween. was begrijpelijk, omdat er nu eenmaal
geen tweede Charivarius bestaat.
Wij hebben, toen Trenité eenige maanden
jeleden zoo ernstig ziek lag, even gevreesd,
dat er een zware schaduw over dit jubileum
jaar van de H.T.C. zou vallen, maar dit gevaar
is gelukkig geweken. Al zal zijn gezondheids
toestand hem misschien niet toestaan den
jubileumavond bij te wonen op 28 November
wanneer o.a. het indertijd door hem met zoo
veel liefde geregisseerde Zaïre zal worden op
gevoerd hij componeerde er ook de muziek
voor op dien avond zal de geest van Tre
nité toch weer in de H.T.C. gevaren zijn en
op dat feest zal men allereerst hem gedenken
als den man, die de club op een zoo hoog ni
veau heeft gebracht.
Reeds in den tijd van Trenité werd be
halve voor de opvoering van parodieën de
eigenlijke tooneelleiding geheel aan deskun
digen toevertrouwd en zoo hebben achtereen-»
volgen de dames Mollinger en Wessels en de
heeren Louis van Gasteren, Kommer Kleyn,
John Gobau en het laatst Eduard Verkade de
regie bij de H.T.C. gevoerd. In de eerste jaren
waren het, behalve de reeds genoemde pai'o-
dieën van de Trenité's. voornamelijk stukken
van het Fransche en Engelsche repertoire, die
werden gespeeld. Ook heeft de H.T.C. eenige
stukken van Spaanschen bodem in ons land
leïntroduceerd, waaronder het door den heer
P. Lugt vertaalde „De Kringloop der Belangen"
van Benevento wel het belangrijkste was.
Nu en dan hoewel zelden gingen er
ook Hollandsche stukken. Zoo heeft de H.T.C.
indertijd zeer veel genoegen gehad o.a. ook
op tournee van Charivarius' uitstekende
tooneelbewerking van Potgieter's .Hoe het
Weeuwtje uit het Hof van Holland gevrijd
werd" van „De Heks van Overholland", van
Balthazer Verhagen, voor welk stuk eigen
décors naar ontwerpen van den zoo talent
rijken helaas jonggestorven Kreunen
waren gemaakt en van P. H. Schroder's „De
Tragedie van den Prins" bij gelegenheid van
de herdenking van Willem van Oranje in
1933. Met buitengewoon veel succes speelde
de H.T.C. ook tot drie maal toe revues „De
Haagsche Ooievaar" en „Weg met de Kritiek"
van Herman Robbers voor het Algemeen
Kunstverbond de eerste revue onder regie
van Jan Musch en „De Schoonheidswed
strijd" van Cornelis Veth voor de Vereeniging
van Letterkunde. En vergeten wij ook niet de
opvoering van Multatuli's „Aleid" en „Het|
avondje bij juffrouw Pieterse" bij de Multa-
tuli-herdenking in 1920 en van Vorstenschool
met de door zoo velen nog altijd zeer be
treurde mevrouw F. E. KremerWijt in de
rol van Koningin Louise en den heer Salo-
monsen als een voortreffelijke Koning
George.
Dat de H.T.C. nog steeds tot de beste
dilettanten-tooneelclubs in Nederland gere
kend mag worden en zich vooral door zijn
repertoire van de meeste amateursvereeni-
gingen gunstig onderscheidt heeft zij ook de
aatste jaren herhaaldelijk bewezen. Ik herin
ner hier slechts aan de zeer bijzondere opvoe
dingen van „Twee Dasjes" van Georg Kaiser
bij het 20-jarig bestaan, de reeds door mij
venoemde „Tragedie van den Prins", waar-
n de heeren Nijenbandring de Boer en de
■.eede zich zoo zeer onderscheidden, Hokus
':okus van Coert Goets met Roest van Lem-
burg in de hoofdrol en vooral van „Een
/an Ons" van Galsworthy in 1934, welke
.orostelling als geheel in mijn herin
nering leeft niet alleen als de beste opvoe-
:ing van de H.T.C. maar ook als de meest
,-olmaakte, welke ik ooit van dilettanten
:ag.
De H.T.C. heeft onder haar leden vooral
onder de heeren verscheidene krachten
gehad, die, wanneer ze bij het beroepstoo-
neel waren overgegaan, er een voortreffelijk
figuur zouden hebben gemaakt. Opmerkelijk
is het, dat er maar één Chris Baay
deze stap heeft gedaan. Van de oud-leden is
zeker Landzaat een der meest talentrijke
krachten. Hij is een dilettant-tooneelspeler.
van wien niemand minder dan Jan Musch
heeft verklaard, dat hij onmiddellijk en
met zekerheid van succes bij het beroeps-
tooneel zou kunnen overgaan. Maar er zijn
er meer, die een niet ongewoon talent voor
het tooneel toonden. Ik denk aan Hans
Dekkers, die op een voor een amateur wel
uitzonderlijk knappe wijze de hoofdrol in
bs ver ley speelde, aan J. de Reede, die in De
Tragedie van den Prins en Eén van Ons
uitmuntte, aan Mr. Nyenbandring de Boer.
die herhaaldelijk o.a. in Twee Dasjes, en
Graaf X en als de Prins van Oranje voor
treffelijk werk heeft gedaan, aan Wijsmuller,
een speler, die altijd het tooneel vult en
de aandacht trekt door zijn knappe typee
ringen en niet te vergeten Roest van Lim
burg. een vlot speler van groote distinctie,
die al meer dan 20 jaar een steunpilaar van
'de H.T.C. is en Rutgers van der Loeff. die
al op de openingsvoorstelling mee speelde
en nog altijd een zeer gewaardeerde kracht
is. Hoeveel dilettanten-clubs zouden zooveel
góede heerenkrachten kunnen aanwijzen?
En van de dames hebben zich onderschei
den de dames Ita Kreunen-Mees. Dora Brond-
geest, M. Waller, mevrouw Enthoven. Jan
sen -Vriesendorp, Van der Muelen, Serphos
Heerkens Thijssen, Winkler Prins. Wijsmul-
ler-Wout en nog vele anderen. En met wee
moed herdenken wij in dit artikel mevrouw
Kremer-Wijt, die jaren lang de ziel der
H.T.C. is geweest,
Op Zaterdag 28 November zal de H.T.C.
haar eerste jubileumvoorstelling geven. De
hoofdschotel voor dien avond vormt Zaïre,
Voltaire zeer vrijelijk nagevolgd door Dr.
J. G. L. Nolst Trenité. Het is met deze paro
die, dat de H.T.C. vóór den oorlog ook bui
ten Haarlem zoo veel succes heeft gehad. De
heeren Landzaat en Roest van Limburg
zullen in Zaïre hun oude rollen spelen en de
regie wordt gevoerd door mevrouw Ita Kreu
nen-Mees, die in de eerste voorstelling zal
heeft meegewerkt. En de voorstelling zal
worden geopend met Zijn Excellentie in Spé,
hetzelfde stukje, dat ook op den openings
avond als lever de rideau ging. Na de voor
stelling volgt een „nachtfeest" in Riche te
Zandvoort. Deze avond zal dus 'n stukje ge
schiedenis geven van de H.T.C. zooals zij
eenmaal w a s Op den tweeden avond zullen
voornamelijk de nieuwe krachten aan het
woord zijn, en in een modern stuk onder
regie van Eduard Verkade laten zien, wat
de H.T.C. tegenwoordig is.
J. B. SCHUIL.
Charivarius, die jaren lang de ziel van de
H. T. C. is geweest.
Wanneer ik het „cabaret Edwin" had ge
hoord in zijn eigen milieu te Laren, waar men
zooals men mij vertelde aan tafeltjes bij
kaarslicht zit. zou mijn indruk misschien an
ders zijn geweest dan in de groote schouw
burgzaal, waarin de bezoekers als krenten in
een krentenbrood verspreid zaten. Zulke
„Klein Kunst" heeft haar eigen milieu noodig
en een leege schouwburgzaal is dat milieu
zeer zeker niet. De artisten deden hun best,
maar het kostte hun moeite contact met het
publiek te krijgen.
Wat er reeds dadelijk aan ontbrak, dat was
de conferencier, die er voor zorgt, dat zaal en
tooneel één worden. Maryke van Tooren, die
als cabaret-zangeres ontegenzeggelijk verdien
sten heeft, is geen conferencière, al beschikt
zij over de noodige vrijmoedigheid. Zij wist
niet de vroolijke, prettige stemming in de zaal
te tooveren, welke voor een cabaret allereerst
noodig is. En wat er geboden werd, was in zijn
genre nu ook niet bepaald „eerste klas". Het
dansen van Madeleine Dubas was erg dilet
tanterig en onbeholpen, Amsy Moïna, die heel
aardig „krontjong-liedjes" zingt, moet zich
niet wagen aan gewone chansons. De samen
spraken van Louis van Dommelen en Carl
Tobi als „Mug en Spin" behoorden meer in een
revue dan in het cabaret thuis en waren
bovendien nog grenzenloos flauw ook, de een-
acter „De Driehoek", gespeeld door Maryke
van Tooren en Louis van Dommelen, was
zonder eenig espirit en voor zoo'n nieman-
rlalletje veel te lang. Het stukje zou misschien
:iog te redden zijn geweest door geestig spel.
waaraan gisteren echter al te veel ontbrak,
Maryke van Tooren heeft een goede zangstem
sn zij draagt haar liedjes ook wel aardig voor,
il is zij niet te vergelijken bijvoorbeeld met
"line Pisuisse. En dan was er nog het hoofd
an het cabaret, Edwin Gubbins Doorenbos,
ie zich zelf troubadour noemt. Men kan dezen
abaretier temperament niet ontzeggen. Hij
zingt met volle overgave, maar hij geeft zich
-oo. dat hij zich niet weet te beheerschen. Zijn
plastiek is om het maar precies te zeggen --
afschuwelijk leelijk en dit bederft zeer veel.
Eigenlijk heb ik maar één lied van hem vol
komen kunnen waardeeren en dat was „Ma
Femme est morte", van welk geestig chanson
hij jammer genoeg het laatste couplet
weg liet. Dat was zuiver Fransch van voor
dracht. Maar in de andere chansons was zijn
voordracht te weinig gecultiveerd om werkelijk
indruk te maken.
Het programma was voor een cabaret-avond
veel te lang. Tegen half elf gingen wij pas de
pauze in en omdat ik het heele gezelschap toen
gehoord had, heb ik het tweede gedeelte, dat
nog 8 nummers beloofde, met precies dezelfde
indeeling als voor de pauze, er maar aan
gegeven. Men kan ook te veel van het publiek
en den criticus verlangen.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK
AFSCHEIDS-CONGERT
CEORG SCHMIDT.
Het concert, waarop de fluitist Georg
Schmidt voor het laatst als lid' van het
H. O. V.-orkest meewerkte is tot een glorieuze
muzikale gebeurtenis geworden: niet alleen
voor den 83-jarige, die op 47 dienstjaren in ons
orkest terug kan zien, maar ook voor het or
kest zelf en zijn leider Frits Schuurman. Alles
werkte daartoe in gunstigen zin samen. De
zaal was zeer vol, het orkest speelde in alle
opzichten voortreffelijk en de solisten, die
allen welwillend meewerkten, verhoogden den
glans van het musiceeren in hooge mate. Mu-
siceeren het woord is te zwak, te neutraal,
te objectief om Annie Woud's geweldige, ge-
passionneerde uitbeelding van Mozart's Reci
tatief en Aria K. V. 505 weer te geven. Ook
voor de temperamentvolle en toch door en door
edele vertolking van het celloconeert van St.
Saëns, die Carel van Leeuwen Boomkamp gaf
is het woord „musiceeren" ontoereikend. En
wat de orkestwerken betreft: daar was een
mysterieuze sfeer in den aanvang der Oberon-
ouverture en een entrain in het daaropvolgend
Allegro, daar was een gloed en een verschei
denheid van kleur in de weergave van het
Meistersinger- Voorspel, een overtuigende
kracht en spontaneïteit, die geen enkele ge
dachte aan de middelen, waarmee dit alles
bereikt werd, lieten opkomen Alleen voor de
vertolking van Bach's Vioolconcert in E gr. t.
paste het woord „musiceeren" wel, wanneer
men het althans neemt in den zin van supe
rieure kunstbeoefening. Gaaf en zuiver werd
de solopartij door den vroegeren concertmees
ter der H. O.V., Frans Vonk, gespeeld en, al
heeft b.v. het heerlijke Adagio wel eens dieper
indrukken nagelaten, men kon zijn heldere
en sereene visie toch zeker ook waardeeren.
Dat het Recitatief en Rondo (Aria) van Mo
zart eigenlijk voor sopraan geschreven is, was
voor Annie Woud geen bezwaar: haar altstem
is omvangrijk genoeg om ook de hoogste in dit
werk voorkomende tonen zonder eenige moeite
te zingen. De obligate klavierpartij werd door
Maria de Jong grootendeels wat te zwak ge
speeld, zoodat zij vaak niet goed verstaanbaar
was.
Met dat al bleef de man, ten wiens eere en
benefice dit concert gegeven werd, het grootste
deel van den avond op den achtergrond, on
zichtbaar voor de meeste bezoekers. Edoch,
vóór het begin der pauze moest de oude ge
trouwe naar voren komen en werd hij behoor
lijk in 't zonnetje gezet. Dat deed eerst de
voorzitter van het huldigingscomité. Mr. M.
van Toulon van der Koog, die, terwijl alle
aanwezigen zich van hun zetels verhieven,
den scheidende toesprak, aan de vele jaren
zijner werkzaamheid onder verschillende diri
genten herinnerde en hem een lauwerkrans
met een daaraan bevestigd geschenk in enve
loppe overhandigde. Vervolgens nam de voor
zitter der H. O. V., Mr. A. Beets, het woord.
Deze verzocht allereerst de aanwezigen te gaan
zitten, aan welk verzoek zij gaarne voldeden
en hield toen een geestige causerie over het
lief en leed dat Schmidt in de vele jaren zijner
werkzaamheid bij ons orkest had meegemaakt.
Die werkzaamheid was al begonnen vóórdat
de spreker het levenslicht aanschouwde, maar
uit dien tijd had Mr. Beets enkele program
ma's weten te bemachtigen, waaruit bleek, dat
Schmidt toen vaak bij de concerten in den
Hout solistische nummers, als b.v. „Le Rossig-
nol" en „Le Colibri" speelde die „op verzoek"
op de programma's geplaatst waren. In al die
jaren had Schimdt nooit een repetitie of con
cert verzuimd. De mensch en de musicus zijn
in hem te waardeeren en daarom was spr. blij
dat Schmidt daar eindelijk nu eens als jubi
laris stond. Maar het afhalen van dien jubi
laris aan zijn woning was nog mislukt door
diens groote bescheidenheid: toen spr. met een
auto bij hem voorreed was de vogel al gevlo
gen, d.w.z. volgens zijn gewoonte te voet naar
de gemeentelijke concertzaal gegaan. Doch
daar was hij nu geknipt en kon hij niet weg,
voordat Mr. Beets hem een onverwelkbare
krans, een gedenkpenning en een gecalligra-
feerde oorkonde aangeboden had. Toen kon
Schmidt nog niet weg, want na Mr Beets
sprak ook Frits Schuurman den ouden man
hartelijk toe. Schuurman noemde hem een
voorbeeld van plichtsbetrachting en overhan
digde hem een geschenk in enveloppe namens
het orkest. Mr. Beets dankte namens den ge
huldigde allen die tot het welslagen van dezen
avond bijgedragen hadden, daaronder ook het
gemeentebestuur, dat voor deze gelegenheid
van het heffen van den vijfden penning had
afgezien, den Heer Deinum, die de zaal be
schikbaar had gesteld en de adverteerders in
het programma. Daarna was er in de boven
zaal gelegenheid om Schmidt te complimen
teeren. Hij was daar met zijn gezin en daar is
nog menig hartelijk woord gesproken.
Zooals reeds gezegd is, was de zaal zeer vol.
„Als dat in den loop der jaren altijd zóó ge
weest was, zou dit concert niet noodig ge
weest zijn, want dan hadden wij U een be
hoorlijk pensioen kunnen verzekeren", merkte
Mr. Beets in zijn causerie op. Men neme deze
woorden ter harte. De velen onder de toe
hoorders, die geen leden der H. O. V. zijn, die
misschien ons orkest voor het eerst hoorden
spelen, hebben nu kunnen ervaren welk een
factor dit ensemble in onze muzikale cultuur
vertegenwoordigt. „Een avond als deze be
hoeft in kunstwaarde voor menig Bachconcert
niet onder te doen" zeide mij iemand, die tot
oordeelen bevoegd geacht mag worden.
Ik zeg het voort!
- K. DE JONG.
Paul Claudel, de dichter en
dramaturg.
Lezing voor de Alliance Fran^aise.
Monsieur C. A. Puget. advocaat en
dichter, heeft gisteravond voor de
leden der afd. Haarlem van de Al
liance Frangaise een causerie ge
houden over den dichter en tooneel-
schrijver Paul Claudel.
Daar de voorzitter van de Alliance, de
heer J. H. Sauveur, door ziekte verhinderd
was. leidde Dr. Jessurun den spreker met
enkele woorden in.
M. Puget bleek een diepe bewondering, ja
zelfs, zooals hij zeide een groote vereering
voor Claudel te koesteren. In een wereld, die
gericht is op het materieele, het geld en de
machine, is het werk van Claudel een schoo-
ne droom. Zijn menschen zijn anders dan
wij. maar toch gaan zij ons aan. Claudel is
zeer verschillend beoordeeld: de een noemde
hem een werkelijk, doch wonderlijk genie, de
ander verklaarde zijn werk voor onleesbaar.
In het oeuvre van Claudel spreekt telkens
weer de herinnering aan zijn jeugd, zoo ver
volgde de spreker. Die jeugd heeft hij door
gebracht op het land en dit heeft tengevolge,
dat zijn géést dichter bij de realiteit is ge
bracht. Nooit heeft hij de gelukkige dagen
van deze jeugd vergeten.
Een tweede kenmerkende karaktertrek van
Claudel's werken is het katholicisme. Hij is
de groote katholieke dichter bij uitnemend
heid. In zijn innig geloof blijft hij van alle
katholieke dichters in de beste verstandhou
ding met de wereld. Met de liefde, zoowel de
Goddelijke als de menschelijke. is het werk
van Claudel geheel en al doortrokken.
Teneinde zijn betoog te verduldelijken las
M. Puget enkele fragmenten uit Claudel's
tooneelwerk voor en hij deed dat met zulk
een vuur en bezieling, dat het auditorium
hem met een spontaan applausje onderbrak.
Spreker constateerde vervolgens dat in
geen enkel stuk van Claudel de humor ont
breekt. Maar vóór alles is zijn geheele werk
lyrisch Claudel schreef in een volkomen, na
tuurlijk metrum, aangepast aan het karak
ter van de sprekende personen
Concludeerend stelde spr. vast. dat de
Fransihe literatuui weinig schooncre blad
zijden kent dan het werk van Paul Claudel.
Degcen, die zich te eeniger tijd eenzaam
voelt, beangstigd door het leven ellendig en
terneergedrukt, dis grijpe naar de boeken
van Claudel. Hij za zich spoedig "erlicht ge
voelen. en geestelijk gegroeid.
Dr. Jessuiun dankte, ongetwijfeld namens
alle aanwezigen, den spreke'1 voor zijn inte
ressante en vooral met zoovpei vuur en
liefde uitgesproken rede.
HUURT UW PRIMO
voor 60 cent per week.
ALLE REPARATIES VRIJ.
ALLE ONDERHOUD VRIJ.
ALLE SLIJTAGE VRIJ.
Geen waarborgsom.
De STOFZUIGER CENTR. HAGEMAN
GED. OUDE GRACHT 52 Telef. 12762
(Adv. Ingez. Med.)
CHRIST. GEMENGD KOOR „HAARLEM".
Het Christelijk gemengd koor Haarlem,
dirigent de heer E. v. Zoest. is voornemens
Maandag 23 Nov. een kienavond te hou
den in het Blauwe Kruis, Oude Groenmarkt
voor leden, donateurs en belangstellenden.
Maandag 18 Januari 1937 herdenkt het
koor het 10-jarig bestaan met het geven van
een concert in de Kloppersingelkerk met me
dewerking van de heeren Jo en Arnold Juda
(viool en piano) als solisten.
Maandag 1 Maart zal het koor een revue
opvoeren van hetgeen in dc afgeloopen 10
jaar is gepasseerd in de St.-Bavo, Smede-
straat.
NEDERLANDSCHE HANDELSREIZIGERS
VEREENIGING „HERMES".
Deze vereeniging hield Donderdagavond in
café-restaurant 't Bolwerk een algemeene le
denvergadering, waarvoor de belangstelling
zeer groot was.
De voorzitter, de heer A. N. Zonneveld, ver
welkomde de leden, sprak zijn vreugde uit
over de aanneming van het wetsvoorstel in
zake de rechtspositie van de handelsreizigers
en agenten door de Eerste Kamer cn felici
teerde vereeniging. die met de zuster-
vereenigingen zooveel had bijgedragen voor
het tot stand komen van de wettelijke be
scherming der handelsreizigers, met het be
haalde succes.
De heer A. Slarkenbuig bracht rapport uit
van de gehouden vergadering van de alge
meen propaganda-commissie, ontvouwde de
groote propaganda-plannen die dezen winter
in Haarlem en omstreken uitgevoerd zullen
worden
Het St.-Nicolaasfeest voor de kinderen der
leden zal dit jaar plaats vinden in het ge
bouw „Zang en Vriendschap" en wel op Za
terdag 12 December.
Op Donderdag 26 November zal in de
groote bovenzaal van café-restaurant ,,'t Bol
werk" een propagandalezing worden gehou
den met het onderwerp: „De organisatie door
alle tijden", waarvoor 350 ongeorganiseerde
handelsreizigers te Haarlem, woonachtig,
uitgenoodigd zullen worden.
In verband met het verschijnen en te
werk stellen van twee nieuwe wetten over
koop en verkoop en colportage, zal den mi
nister een nadere omschrijving verzocht
worden van de aanduiding „colporteurs".
De nieuwe bepalingen voor huurtoeslag
voor de werkloozen werden nader toegelicht
door den heer P. J. C. Dijken.
Met een opwekking de as. propagandaver-
gadering bij te wonen, werd deze zeer geani
meerde vergadering door den voorzitter ge
sloten.
