remolda
Durva
ffe»
CREMOLDA
VANILLE, ORANGE, CITROEN.
VERTELLING
DINSDAG 24 NOVEMBER 1936
HAAEtE M'S DAGBLAD
6
Het Wegenfonds.
Het antwoord van Ged. Staten.
Aan de memorie van antwoord op het alge-
ineen verslag der afdeelingen van de Provin
ciale Staten van Noordholland, betreffende
de rekening van het Wegenfonds over 1935 en
de begrooting voor 1937 van dat fonds, met
brief van Ged. Staten, houdende verslag in
zake den aanleg door de provincie van wegen
voor doorgaand verkeer en van kanalen, zoo
mede omtrent het verslag, bedoeld in artikel
14 der Wegenbij dragenverordening is het vol
gende ontleend.
Met voldoening hebben Ged. Staten kennis
genomen van de instemming der Staten met
de wijze, waarop zij het wegen- en kanalen-
plan ten uitvoer brengen. Óok huns inziens
komt den Dienst van den Provincialen Water
staat en in het bijzonder den scheidenden
Hoofdingenieur-Directeur hiervoor een woord
van lof toe. Gaarne hebben Ged. Staten zich
hier tot tolk gemaakt van de Staten, door aan
den heer Reigersman de woorden van hulde,
die aan zijn adres zijn geuit, over te brengen
Voor de uitvoering van het Provinciaal Be
heersplan is destijds een crediet van
f 36.250.000 toegestaan. De aanleg van andere
dan in het plan opgenomen wegen zou' niet
uit dat crediet bekostigd kunnen worden.
Het is juist, dat de beteekenis der kanalen
in vergelijking met die van andere verkeers
wegen (wegen voor autoverkeer) relatief is af
genomen. Dat dit ook in absoluten zin het
geval zou zijn, kan niet met gelijke stelligheid
beweerd worden; zeker niet, indien men hierbij
het oog heeft op het totale laadvermogen der
schepen.
Nog steeds heeft in ons land het meeste
vervoer te water plaats.
Dat het aantal in de vaart zijnde schepen
is verminderd, is mede toe te schrijven aan
de omstandigheid dat met grootere en snel
lere schepen wordt gevaren dan vroeger.
Aanleg van het kanaal Hoorn-Medemblik
zou, door den omvang van het werk, ongetwij
feld aan de bestrijding der werkloosheid ten
goede komen. Dit is voor Ged. Staten dan ook
mede aanleiding geweest van dit project voor
het oogenblik nog geen afstand te doen.
Bij de herziening van het Motor- en Rij
wielreglement zijn niet de waarschuwingen
aan voetgangers verminderd, doch is gestreefd
naar een beperking van het lawaai; deze be
perking zal, naar verwacht wordt, leiden tot
voorzichtiger rijden en dus mede aan de vei
ligheid van de voetgangers ten goede komen
Met genoegen hebben Ged. Staten kennis
genomen van de bewijzen van de onverflauw
de belangstelling der Staten op het gebied
van wegenaanleg en wegenverbetering. De
wensch om de werken, die, vaak herhaaldelijk,
in de vergaderingen een onderwerp van be
spreking hebben uitgemaakt, ook uit eigen
aanschouwing te kennen, is verklaarbaar. In
dien blijkt, dat het organiseer en van een
nieuwe excursie der Statenleden tot dit doel
op prijs wordt gesteld, zal een geschikte ge
legenheid daarvoor worden uitgezocht. Over
het nut van dergelijke excursies in groot ver
band kan uiteraard verschillend worden ge
oordeeld. Het spreekt wel van zelf, dat een
kleine commissie gelijk de opzettelijk ter voor
lichting van de Staten op dit terrein in het
leven geroepen Wegencommissie, ook in dit
opzicht veel voor heeft.
De Provincie Noord-Holland heeft geduren
de de jaren 1925 tot en met 1935 een bedrag
van f 12.250.000 in het Wegenfonds gestort.
De opbrengst uit de Motorrijtuigen- en Rij
wielbelasting over de jaren 1927 tot en met
1935 ten bate van het Wegenfonds is te stellen
op een bedrag van f 4.805.000; de opbrengst
over 1935 steunt op een ramingscijfer.
Een elftal openbave lichamen heeft in totaal
een bedrag van f 244.200 toegezegd voor den
aanleg van de provinciale wegen, te betalen
in annuiteiten; verschillende termijnen zijn
hierop reeds betaald.
Verder is een bedrag van rond f 325,000
ontvangen, respectievelijk toegezegd door be
langhebbenden als bijdragen ineens ten be
hoeve van den aankoop van grond voor en
den aanleg van deze wegen.
De opbrengst van huren, pachten, verkoop
bestekken enz. heeft over de jaren 1928 tot
en met 1935 f 99.800 bedragen
Tot en met October 1936 is in totaal ten
behoeve van den aanleg en de verbetering
van de hier bedoelde wegen uitgegeven een
bedrag van rond f 26.500.000.
Van vorenstaand bedrag is ten laste van
Afdeeling I van het Wegenfonds gebracht
rond f 19.800.000, en ten laste van Afdeeling
II f 6.700.000.
Voor den aanleg van de wegen is tot heden
geleend: nominaal f 9,927.750,71; netto
f 9.665 620,20.
Inderdaad is door de Provincie in 1936
meer geleend dan voor de uitvoering van het
Wegenplan aanstonds noodig was. Men is tot
leenen van een iets ruimer bedrag overge
gaan in verband met de toenmalige vooruit
zichten op de kapitaalmarkt.
Van den weg Heemstede—AalsmeerUit
hoorn is het gedeelte HeemstedeAalsmeer
voltooid, terwijl het gedeelte AalsmeerUit
hoorn in uitvoering is.
Blijkens de in 1935 gehouden verkeerstel
ling heeft over den weg HeemstedeAals
meer een druk verkeer plaats, zoodat dit ge
deelte van de verbinding Heemstede—Hil
versum reeds op zichzelf van groot nut blijkt
te zijn.
Paarden en runderen in het
wild.
Causerie van den heer G. de Josselin de Jong.
HET KENNEIVIER LYCEUM IN HET FRANS
IIALS THEATER.
Men schrijft ons;
Zaterdagochtend j.l. heeft het Kennemer
Lyceum een pracht les gehad in het Frans
Hals Theater. .Rector en leeraren achtten de
beroemde film „Strijders om het Leven" van
zoo groote opvoedende waarde voor de school
bevolking, dat zij met de geheele school naar
het Frans Hals Theater getrokken zijn om de
flim te zien. Een paar aardige teekenfilms en
een mooie sportfilm vormden het inleidende
gedeelte van het programma, waarna de
prachtige Louis Pasteur-film werd vertoond.
Het was merkwaardig te zien, hoe zeer een
goed filmwerk bij oud en jong zijn werking
doet. De film is hoogst ernstig, al, bevat zij
ook allerlei aardige momenten; de strekking:
te laten zien, met welk een enorme energie
en zelfopoffering en menschenliefde Louis
Pasteur gestreden en geleden heeft, voor hij
zijn groote triomf in het belang der mensch-
heid behaalde, is voor een schoolbevolking
hoogst belangrijk, maar volstrekt niet in alle
opzichten zoo gemakkelijk te verwerken. En
de film „deed" het volmaakt, getuige de
ad'emlooze stilte bij de ernstige, haast tragi
sche gedeelten, de algeheele aandacht tot het
einde toe, de ontroering èn de vreugde aan het
einde, het overeenkomstig de historie „happy
end", getuige het in ernstige stemming uit
eengaan van het publiek der circa 550 leer
lingen, leeraren en ouders.
Voor den aanvang had de voorzitter der
leerlingenvereeniging d'e gasten welkom gehee
ten; hij had vooral daarom het woord geno
men, zoo.zeide hij, om de directeuren van het
Theater, de heeren Prager en Striibos, die
bru-iAv- fnnwptfic waren, danv- te betuigen voor
de groote bereidvaardigheid in het mogelijk
maken van den prachtigen schoolmorgen door
theater zoowel als films belangeloos beschik
baar te stellen, een offervaardigheid, die in
derdaad bijzonder groot is, maar die door het
welslagen van den lesochtend' wel zéér be
loond werd.
Voor de leden van het departement Haarlem
van de Maatschappij „Tot nut van 't Alge
meen" heeft gisteravond in de tuinzaal van
het Gem. Concertgebouw, de heer G. de Jos
selin de Jong een lezing gehouden over het
onderwerp „Wilde paarden en wilde runde
ren".
De spreker vestigde er allereerst de aan
dacht op, dat het paard eeuwen en eeuwen
lang hét vervoermiddel is geweest, Bovendien
bevredigt het paard het aesthetisch' gevoel
en heeft het een nobelen aard; het is steeds
een „gentleman".
Er zijn drie soorten wilde paarden, n.l. de
verwilderde paarden uit Amerika; de inheem-
sche Europeesche „Wild-Pferde" (nog dicht
bij de Hollandsche grens is in Duitsehland een
groot kamp van deze „Wild-Pferde")en ten
slotte de „oer-wilde" paarden, dieren, die
nooit gevangen worden. Het laatste exemplaar
van deze echte wilde soort .zou in 1879 gestor
ven zijn. In Siberië zijn echter later nog oer
wilde paarden ontdekt. Hagenbeek heeft nog
een aantal exemplaren daar vandaan gehaald.
Het huisdier is altijd ontstaan uit kruising
van verschillende soorten, zoo vervolgde spr.
De stelling, dat uit één wild diersoort na tal
van generaties een mak dier ontstaat, is on
juist. Zoo ook bij het paard: uit de kruising
van steppen- en boschpaard zijn de twee
makke soorten ontstaan: de warmbloed en de
koudbloed. Men is. er thans zelfs in geslaagd
de wilde soort „terug te krijgen" door een
systeem van kruisingen toe te passen. In ieder
levend wezen is namelijk het oer-principe
aanwezig, óók in den mensch. Dat zien wij
b.v, in den oorlog; in een minimum van tijd
zijn de menschen teruggebracht tot bar-
baarschheid, aldus spr.
Een vierde soort van wilde paarden is
eigenlijk het paardenras, dat het particulier
bezit is van het huis von Lippe, de familie
van niemand minder dan prins Bernhard.
Dit ras is waarschijnlijk afkomstig van de
Romeinsche paarden, destijds op de troepen
van Varus veroverd, 't Zijn prachtige en sterke
dieren, die bovendien veel ouder worden dan
andere paarden.
De heer De Josselin de Jong vestigde er nog
de aandacht op, dat het paard een belang
rijke rol heeft gespeeld in vroegere verove
ringsoorlogen, zooals bij de verovering van
Zuid- en Midden-Amerika door de conquista
dores en bij de invallen van de Hunnen.
Na een korte pauze sprak de heer De Josse
lin de Jong over de wilde runderen. Het rund
is veel langer met den mensch meegegaan,
omdat het een nuttig voedsel opleverde. Reeds
bij de Assyriërs was het rund huisdier. In onze
streken leefde in degrijze oudheid de bekende
oer-os. In 1627 is dit ras uitgestorven. Het
tweede oude, Europeesche rund, de wisent, is
in het wild eveneens uitgestorven. De wisent,
in dierentuinen nog aanwezig, is nauw ver
want met den Amerikaanschen bison. Dit is in
overeenstemming met de theorie, dat men
overal ter wereld dezelfde dieren aantreft.
Uit de oer-os is vermoedelijk ons huisdier,
de koe, ontstaan. Ook hier heeft men door
„terugkruising" uit onze gewone runderen het
oer-type kunnen fokken. Evenals bij de paar
den heeft men uiteenloopende soorten ge
kruist en daaruit het wilde type verkregen.
De Amerikaansche bison heeft gevaar ge-
loopen geheel uit te sterven, maar thans zijn
er in de natuurreservaten weer groote kudden.
De vlotte causerie van den heer De Josselin
de Jong werd door de aanwezigen met groote
belangstelling gevolgd.
MADKI
BERICHTEN
ROTTERDAM, 23 November 1936
Aanvoer: Totaal 3219. Vette runderen 64-0.
Vette kalveren 192. Nuchtere kalveren 6. Scha
pen en lammeren 1552. Varkens 829.
Prijzen per K.G. Vette koeien le kw. 60, 2e
kw. 54, 3e kw. 3747. Vette kalveren le kw. 85,
2e kw. 75, 3e kw. 5262. Varkens (levend ge
wicht) le kw. 43, 2e kw. 42, 3e kw. 41. Schapen
le kw. 45, 2e kw. 38, 3e kw. 29. Lammeren le
kw. 44, 2e kw. 38, 3e kw.28.
Prijzen per stuk: Schapen le kw. 24, 2e kw.
16, 3e kw. 12. Lammeren le kw. 17, 2e kw. 12,
3e kw. 10.
Vette koeien en ossen aanvoer iets ruimer,
handel redelijk, prijzen als v. week Dinsdag
prima koe 64 ct. Vette kalveren aanv. iets kor-
;er, handel tamelijk, prijzen hooger, prima 75
ct. Schapen en lammeren aanv. aanmerkelijk
ruimer, handel willig, prijzen schapen als v.
week, lammeren duurder. Varkens aanv. min
der, handel tamelijk, prijzen prijshoudend.
Eenige partijen schapen voor export ver
kocht.
op de boterham.
Cremolda is een crème van
chocolade, zoo heerlijk als
U ze nog nooit proefde,
Cremolda ls verkrijgbaar ln drie smaken i
Cremolda kan dun gesmeerd worden,
waardoor het voordeelig komt.
De groote pot kost 37'/2 cent (plus statie
geld). Vraag vandaag Uw leverancier
eens om een pot Cremolda vanille.
een crème van chocolade
(Adv. lngez. Med.)
VOGELTENTOONSTELLING.
Naar wij vernemen houdt de. club van
volièrehouders en vogelvrienden „Onderling
genoegen" te Haarlem gedurende de Kerst
dagen in café-restaurant „Bolwerk" Kenne
mer plein 5, een tentoonstelling van binnen-
en buitenlandsche vogels, bastaarden, vorm
en kleurkanaries.
Aangezien deze vereeniging op dit gebied
reeds een goeden naam heeft verworven, twij
felen wij er niet aan, of deze expositie zal 'ook
weer tot een succes leiden.
iiiiilii
9
Het beste deel.
Hansje was jarig geweest en tante Hanna
had den blinkenden rijksdaalder gebracht. De
rijksdaalder van alle verjaardagen. Want
tante Hanna was Hansje's peettante en ze
„zat er goed bij".
Moeder had den rijksdaalder dadelijk weg
geborgen. Ze had er heelemaal niet over ge
sproken wat Hansje er voor koopen zou, dat.
deed ze andere jaren wel. Hansje zelf had
plannen genoeg; voor een rijksdaalder kon je
nog maar niet wat krijgen? Treintjes en autos'
en stuiters en dan nog wel lekkers ook. Maar
er moest altijd ook wat „nuttigs" bij, en dat
nuttige was meestal duur, hapte ver in den
kostelijken rijksdaalder. Hij moest nu schoe
nen hebben, had^ moeder al lang gezegd. En
schoenen waren erg duur.
Maar 't werden zelfs geen schoenen, er werd
dit jaar niets voor Hansje gekocht. „Die rijks
daalder van tante Hanna gaat naar den krui
denier", zei moeder op een middag', alsof dat
iets heel gewoons was. Het waren moeilijke
tijden, ook Hansje moest maar weten, dat er
voor luxe nu geen plaats was. Er stond een
groote rekening bij den kruidenier en de krui
denier was niet gemakkelijk.
Daarom ging moeder hem ook liever niet
zelf opzoeken. Ze deed den rijksdaalder in een
papiertje en zei tegen Hansje: „Breng jij dat
even weg, laten afschrijven op de rekening
van Hendriks."
Hansje was tien jaar, 't mensch je dat
deelen moest in de moeilijke tijden! Moeder
ging weer aan het werk, moeder was zelf zoo
gewend aan teleurstelling en tegenslag, dat ze
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
(Inlichtingen over gevonden vorowerpen aan
het bureau van politie Smedestraat, uitsluitend
tusschen 11 en 13 uur).
Terug te krijgen bij:
Handschoenen en ceinturen, Politiebureau
Smedestraat; Autoslonger, Horremans, Leid-
schestraat 139; Autoband, v. Leeuwen, Spaarn
wouderstraat 4. Notitieboekje, v. d. Groef.
Diepenbrockstraat 29; Hond, Nijssing, Korte-
weg 17; idem Poelman, Korte Hofstraat 2;
idem, v. d. Veldt, Assendelverstraat 9; Horloge
Sint, Zaanenlaan 139, idem v. Tiel, Jans
straat 14; idem Makkelie, Kamphuijsstraat 14,
Hond, Swaalf, Sparrenstraat 32; Lidmaat
schapskaarten Politiebureau Smedestraat; Kat
Burmeister, Ripeprdapark 39; Zakmes, v. d.
Berg, Bromostraat 10; Muts, der Kinderen,
de Clercqstraat 122; idem, Politiebureau, Sme
destraat; Polsmofjes, Snoeks, Voltastraat 4;
Portemonnaie met inhoud, Doves. Reigerstr.
106; idem idem, Fa. Groen, Gen. Cronjéstraat
60; idem idem, Houtzager, Leidschevaart 20
te Vogelenzang; Rijwielplaatje, Tensen, Oost-
vest 30 rood; idem, Prins, Acaciastraat 115.
Rozenkrans, Vermeij, Javastraat 19; Rokken
Ruigrok, Molenwerflaail 134 te Heemstede;
Sjaal, Bonman, Steenbokstraat 33; Schoen,
Heijmans, Eschschilderstraat 22 rood; idem
Evers, Hofdijkstraat 32; idem Hoogedoorn,
Voorzorgstraat 22; idem Souge, Kloosterstraat
79; idem Koster, Raamsteeg 14 rood, Direc-
toirs, Horeman, Leidschestraat 139; Snelbinder
v. Beek, Billitonstraat 32; Moerensleutel, v. d.
Vliet, Roosveldstraat 7, Ring met sleutels,
Groeneveld Stuijvesantstraat 87; Tasch met
inhoud, Hendriks, Gen. De Wetstrata 18;
idem idem, Voerman, Kinheimweg 23 te
Bloemendaal. Kindei*taschje met inhoud,
Brouwersstraat 123.
IlllllllllllllllllllllilllllllllllllIlM
er niet eens aan dacht Hansje ook maar even
te beklagen. Als ze dat nu nog maar gedaan
had, héél eventjes maar of Hansje geprezen
omdat hij nu mee hielp verdienen dan was
hij misschien nog wel blij of trots op weg ge
gaan. Nu was hij één en al verdriet en op
standigheid.
Zelf moest hij zijn rijksdaalder wegbrengen!
Zoomaar aan den kruidenier voor vervelende
dingen als zeep en rijst en soda, dingen die
bovendien al lang op waren. Je kreeg er niets
voor, je kon 't geld net zoo goed in. het water
smij ten.
Hansje had het graag gedaan. Hij kwam
toevallig langs een gracht. Zijn hand gleed
langs de brugleuning en in zijn hoofd spookte
't misdadig voornemen. Maar nee, dat was
toch dom! Dan kon hij er beter wat voor koo
pen, hij zou er ook wat voor koopen. Het was
immers zijn rijksdaalder.
De speelgoedwinkel was niet ver af. Hij zou
er in ieder geval eens langs loopen. Auto'tjes,
treintjesdat mooie seinhuisAls hij
nou een kerel was ging hij naar binnen en
kocht het. Hansje zuchtte diep. Hij was geen
kerel, hij wist maar al te goed, dat hij toch
niet durfde. Hier niet en bij den lekkers
winkel niet. Hij begreep wel wat hem tegen
hield. Dat was nou zijn „geweten" waar de
juffrouw op school altijd over sprak. Je ge
weten zei „nee" als je dingen wou doen, die
niet mochten. De juffrouw vond het dapper
om naar je geweten te durven luisteren. Was
't ook dapper als je de woede van moeder en
't pak slaag van vader niet aandorst? Hij
voelde zich niet dapper, alleen maar bang.
En nu hij de winkels voorbij was toch
ook wel een beetje voldaan over zich zelf.
Opgelucht, ontkomen aan de zonde, die straf
meebrengt.
Hij had de leelijke dingen niet gedaan. Hij
ging den rijksdaalder netjes wegbrengen. Als
een braaf jongetje keek hij weer 'frank om
zich heen.
Wat zou de -kruidenier blij zijn! Zou het
dikwijls gebeuren, dat hij zoo'n heelen rijks
daalder kreeg? Vast niet, je zag altijd met,
NEGENJARIG BESTAAN VAN „DE
OOSTHOEK".
Zaterdag 28 November herdenkt de Over-
jjselsche, Geldersohe, Drentsche vereeniging
„De Oosthoek" haar 9-jarig bestaan in de
tuinzaal van het Gem. Concertgebouw. De too-
neelclub van de Oosthoek zal hare medewer
king verleenen door opvoering van een too-
neel-stuk, „Jan Ongeluk", klucht in drie be
drijven. Na afloop volgt een bal met verras
singen tot 3 uur, waarbij de accordeonband
„The Funny Players" medewerking verleent.
ZENDINGSAVOND.
Uitgaande van de Gereformeerde gemeente
zal er Donderdagavond om 8 uur ln de Ge-
reform. kerk aan de Koedi-efslaan een zen.-
dingsavond gehouden worden, waar als
spreker zal optreden ds. Apos, missionaris-
predikant te Djokjakarta (Midden Java)
BRIDGEDRIVE IN „PLAYWELL".
Zaterdagavond werd in „Playwell" Adr.
Stoopplein te Overveen, een bridgedrive ge
houden, die een-zeer geanimeerd verloop had,
De deelneming was zeer bevredigend.
Er werd gespeeld volgens het Howell-
systeem.
De eerste prijs werd gewonnen door mevr.
De Heer Kloots en den heer Culp; de tweede
door mevr. Uni en den heer De Kadt.
POLITIEHONDENDRESSUURCLUB
„ZUIDERHOUT".
Naar aanleiding van het succes vaxx de
vorige feestavonden, besloot het bestuur van
bovengenoemde club, ook dit jaar weer een
feestavond te organiseeren. De heer M.
Giorgis, voorzitter van „Zuiderhout", opende
den avond en memoreerde het vereenigings-
leven van het afgeloopen jaar, Hoewel er geen
groote successen werden geboekt, wordt er
toch met veel animo gewerkt.
De verdere leiding van den avond berustte
bij de feestcomissie. Het trio Tolido, Elsne-
ris, De Neet hield er de goede stemming op
uitnemende wijze in; een tombola en rad van
avontuur verhoogde de vreugde niet weinig,
Met een gezellig bal eindigde het goed ge
slaagde feest.
centen en dubbeltjes betalen. Een heel ver
jaarscadeau! En als Hansje wou kreeg de
kruidenier 't niet eens 't was van hèm.
Maar Hansje had „geweten" en de kruidenier
zou gelukkig zijn.
Als een vorst die een geschenk komt bren
gen stapte Hansje bij den kruidenier naar
binnen. Zijn oogen waren gespannen gericht
op het gezicht van den kruidenier, toen deze
het papier aannam en den rijksdaalder los-
wikkelde. Hij wou de blijdschap niet missen.
Het zou de belooning zijn voor zijn zuiver ge
houden geweten.
„Afschrijven op de rekening van Hendriks'
zei hij prompt.
De kruidenier bromde iets. Daar was de
rijksdaalder. Maar het zilverig geblinker
kaatste niet terug op zijn gezicht.
„Veel is 't niet", zei hij grimmig. „Wanneer
komt de rest?"
,,'k Weet niet", fluisterde Hansje kleintjes.
Toen zij de kruidenier niets meer. En Hansje
ging maar.
Thuis vroeg moeder natuurlijk of hij het
goed gedaan had en Hansje zei ja. Niemand
sprak toen meer van den rijksdaalder, die
immers niet belangrijk was, omdat hij net als
alle andere geldstukken in het niet verdwenen
was, zonder dat je er plezier van had beleefd.
Maar 's avonds in bed moest Hansje toch
wel erg huilen. Zijn geweten was vlekkeloos,
maar de rijksdaalder was weg. Weg aan een
kruidenier die er niet blij mee was, weg,
zonder dat iemand hem bedankt, had voor de
gift. Geen speelgoed, zelfs geen schoenen
en niet eens een bedankje.
Alleen een goed geweten.
Hij huilde om de narigheid van alles. En
beter zou 't ook niet worden, dat kón niet,
als 't zelfs zoo'n braaf iongetje al zoo tegen
liep.
Na 't huilen viel hij in slaap, rustig,
kwaad had hij immers niet gedaan. Hij had
het beste deel gekozen.
Zijn ademhaling ging rustig maar op zijn
wagen lagen nog de tranen.
BEP OTTEN,
Moeder-waarom.
Ieder, die ook maar het kleinste stukje tuin
het zijne mag noemen, denkt reeds in het pril
le voorjaar aan de zomerbloemen, die straks
het oog zullen verrukken.
Men stelt zich zijn tuin voor zooals die zijix
zal, wanneer al het zaad ontkiemd is, de bloe
men zijn ontloken en de vruchten gezet.
Men keurt en kiest, men peinst en praat er
over hoe het wel het schoonst en het voor-
deeligs voor elkaar te brengen.
Zelfs zij, wier gansche „tuin" bestaat uit een
rij bloempotten achter een lattenrek, zullen
er zich op toeleggen de jonge scheutjes onder
de gunstigste voorwaarden te laten uitbotten.
Niemand, die van bloemen houdt, zal haar
zonlicht, lucht en water onthouden. Wij ver
wijderen het onkruid, wij gieten, wij sixoeien
en sproeien, waixt nietwaar, iedere dag is een
dag van groei en ontwikkeling en wij zouclen
niet graag het resultaat van onze moeite zien
mislukken door een nalatigheid.
Het eigenaardige bij de kinderopvoeding is,
dat wij hierbij voor een groot gedeelte op de
zelfde wijze te werk gaan, doch één ding is
er dat bij de kinderopvoeding maar al te vaak
vergeten wordt: iedere dag is ook hier een
dag van groei en ontwikkeling.
Onwillekeurig zijn wij geneigd te denken,
dat de werkelijk belangrijke dingen, de ge
wichtige „levensvragen" later komen. En dat
lijkt zoo ver af.
Later zullen welater gaan we
Hoevelen zijn voortdurend bezig met de toe
komst hunner kinderen en zien door hun in
de-verte-blikken niet dagene, wat zich aan
hun voeten afspeelt.
Zeker het zijn menschen, die „dol van
kinderen houden", die „het beste met hun
kinderen voor hebben", menschen vaak, die
niet uitgepraat raken over alles wat zij zich
ontzeggen ter wille van hun kinderen, maar
alweer menschen, die vreemd zouden op-
ken, wanneer men hun met nadruk zou ver
zekeren: ook heden is een dag van groei en
ontwikkeling. Niet alleen verbaasd, maar diep
verontwaardigd zouden sommigen zijn. Een
dag van groei en ontwikkeling, zegt u? Ja
dat weten we óók wel groeien de kinderen
soms niet flink? Krijgen ze soms niet alles wat
ze noodig hebben? Ze eten als wolven. Heeft
Jan niet pas een nieuwe jas gehad en zus een
paar schoenen?
Den ganschen dag zijn we met en voor dë
kinderen bezig. Wij weten heusch zelf wel dat
ze iederen dag groeien nu nog mooier! Ver
beeld jeJa verbééld jedat gij zoo
kortzichtig kunt zijn!
Gij zijt den ganschen dag bezig voor uw
kinderen en daarmee hebt gij het zoo druk,
dat zij u niets mogen vragen.
Natuurlijk vragen zij toch en zij krijgen ook
wel antwoord, misschien snauwt gij ze nimmer
af, maar uw antwoord is ontwijkend ge
haast. Gij zegt maar iets om-er-af-te-zijn.
Eeix keer heeft eens iemand geschreven: Ala
gij iets niet weet, schaam u dan niet voor uw
kind en zeg ronduit, dat gij het niet weet.
Dat was een nieuw gezichtspunt.
Moeder behoefde zich niet meer in te span
nen om een haastige,, waarschijnlijk klinken-'
de oplossing te vinden.
Dat weet ik niet hoor
Dat was al heel gemakkelijk. De kleine
vraagal was tenminste stil.tot de volgende
vraag'. Al spoedig liet moeder zich verleiden
om telkens te zeggen: dat weet ik niet! Het is
immers de gemakkelijkste manier. Het kind
is stil: Moeder weet het niet eens!
Maar wat gaat er in hem om?
Wat denkt het kleine menschje als het zich
zoo stil afwendt?
Hoe zonderling stellen wij ouders ons het
opvoeden dikwijls voor: opvoeden is opvoeding
geven en zoo redeneeren wij die opvoe
ding geven wij aan het kind, wanneer en zoo
als het ons past, we dienen hem zijn opvoe
ding toe zooals we hem zijn pap, zijn drankje
en zijn levertraan ingieten d.w.z. wanneer wij
het oogenblik geschikt achten.
Het idee, dat een kind om opvoeding zou
vragen op een oogenblik, dat wij daartoe niet
bestemd hebben,, lijkt velen een groote onge
rijmdheid. En toch is dit precies wat er ge
beurt, wanneer het kind zijn drang om te we
ten zoekt te bevredigen.
Moeder'wat is dit? Moederwat is
dat? Moederwaarom? Ach, hoe spoedig
komt de tijd dat zij niet meer vragen, de tijd
dat de jonge mensch in zijn vooruitstrevende
waanwijsheid alles alleen het beste weet, de
tijd dat hij geen raad van ons vraagt, ja on
zen raad niet of ternauwernood aanneemt.
Er is een groot verschil tusschen het bevi'e
digen van de kindernieuwsgierigheid op het
moment, dat deze door iets uit de omgeving
van het kind is opgewekt en het uitleggend
vertellen van iets waar het kind niet om ge
vraagd heeft.
Vrijheid van vragenis er een grooter
geschenk dat wij onze kleuters kunnen bie-
den-
Kindervragen zijn de uitkomst van ver
werkte indrukken.
Al deduceerende komen we via de xneest
ongedachte kindervragen oneindig veel nader
tot de ziel van het kind dan op welke andere
wijze ook. Iedere dag is een dag van groei en
ontwikkeling en voor het gezonde kind met
zijn onstuimigen bewegingsdrang bergt ieder
moment van iederen dag een ongeweten schat
van heerlijke mogelijkheden.
Bewust: antwoord eischen op een vraag.
Onbewust: het begeeren van kennis door
zijn groeienden geest.
Gelukkig het kind, wiens moeder ten allen
tijde bereikbaar is en bereid te antwoorden
op vragen, die nooit in een groote-menschen-
brein zouden zijn opgekomen.
Gelukkig de moeder die inziet, dat nieuws
gierigheid bij kleine kinderen voortspruit uit
weetgierigheid en dat zij, door op verstandig'
wijze hieraan te voldoen, haar kind een on
ontbeerlijk stuk „opvoeding" schenkt.
AMY GROSKAMP—TEN HAVE
VEREENIGING „DE HAARLEMSCHE
MANEGE".
De samengestelde wedstrijd voor juniores
(dressuur en springen) heeft Zaterdagmiddag
a.s. te twee uur op Woeistduin plaats.
NED. CHRISTEN VROUWENBOND.
De derde. Winterlezing in dit seizoen, uit
gaande van de afd. Haarlem en Omstreken van
den Nederl. Christen—Vrouwenbond, zal ge
houden worden op Maandagavond 30 Novem
ber in het gebouw van de Haarl. Jonge Man-
nenvereeniging (Lange Margarethastraat)
Als spreker zal optreden: de heer Anne do
Vries (schrijver van „Bartje"), met het on
derwerp: Bart je zoekt het geluk".
