mmi
J
HJD.<
r
ftauw sthtiifi..
DINSDAG IS DECEMBER 1936
A p T TT AT'S DAGBLAD
VOOR DEN-
-POLITIERECHTER
Fatsoen.
Het maatschappelijk fatsoen wordt omsloten
door den ring van de strafwet, maar binnen
dien ring is er ook nog allerlei schakeering,
zijn er nog tal van ringetjes, welke de mensch
meent te mogen trekken en wie zich daarin
niet laat opsluiten, wordt door hen, die er bin
nen zijn, met den nek aangekeken. En nu is
het volstrekt niet noodig, dat men den persoon
buiten het kringetje kent, 't is genoeg om van
anderen te hooren. dat zij hem buiten hun
eigen enge, willekeurig getrokken kring hou
den, om dien ander den rug toe te keeren.
Bleef het daarbij, dan was het zoo erg niet.
doch neen, het gebeurt, dat men dien ander
wil toonen, hoezeer men zich boven hem ge
steld acht en hoe geweldig fatsoenlijk men is.
Doch als men den neus voor iemand optrekt
of hem met een air van minachting beziet om
dan een ander, die er bij is, in te lichten
„Weet je, wie dat is?" dan nadert men ge
vaarlijk dicht den ring van de strafwet.
Het geschiedde alzoo, dat een juffrouw door
de Zijlstraat liep en een andere juffrouw ont
moette, die een nicht van haar was, maar ze
hadden mekaar nooit gesproken en de nicht
op haar beurt kende de juffrouw zelfs niet.
Doch de juffrouw had over de nicht hooren
spreken en had daarom gemeend, dat nicht
niet in haar fatsoenskringetje behoorde, wat
nicht best gevonden zou hebben, want ze zou
zich niet hebben opgedrongen en, de ander
niet kennende, deze op dien bewusten dag in
de Zijlstraat straal voorbij zijn geloopen.
Maar dat wilde de juffrouw toch ook niet
en ze ging nicht op een manier aankijken, die
tot gevolg had, dat de nicht zei: „Wijf, wat
moet je van me?"
Toen was de kijkende juffrouw zoo dom om
niet te begrijpen, dat ze zich heel niet fat
soenlijk gedroeg, ja ze deed haar gebrek aan
welvoegelij kheïd nog duidelijker uitkomen
door uit de hoogte te zeggen, dat de ander te
min voor haar was of iets dergelijks. Die an
der had nu naar de politie kunnen loopen en
een klacht voor beleediging indienen, want
de juffrouw, die zoo op haar fatsoen prat ging,
kwam zeer dicht bij de grens van het maat
schappelijk fatsoen,' ja was die grens wellicht
reeds overschreden. De nicht echter nam daar
geen tijd voor en ging zelf politie en justitie
spelen door haar familielid met een harer
schoenen, welke zij uitgetrokken had, of die
in heftig bewegen van den voet was geraakt,
op hoofd en lichaam te timmeren om daarna
een bos chrysanten, die ze in de hand had. als
roede te gebruiken, zoodat van het bos ten
slotte slechts de stelen restten.
„Zeg het met bloemen", riep een toeschou
wer. Nu ze zei het overduidelijk met bloemen
en verder ook met den mond, hoe ze over de
gekastijde dacht.
Doch met dit alles was nicht met groote
passen buiten dan kring, door de strafwet ge
trokken, getreden en de officier betrapte haar
bij artikel 300 en vervolgens. Zoo erg vond de
officier het, dat hij 14 dagen gevangenisstraf
eischte. maar de politierechter was van mee
ning, dat het familielid min of meer provo-
ceerend was opgetreden, waarom 10 boete
werd opgelegd. Schoenen en bloemen mag men
zoo niet misbruiken.
De gedienstige buur.
Een bejaard man te Velsen was ongerust
over het lot van zijn zoon, van wien hij al in
geruiinen tijd niets gehoord had en hij had
er zich tegen verschillende personen over uit
gelaten, dat het hem wat waard was te weten,
waar zijn zoon zich bevond.
Op een goeden dag stapte er iemand uit de
buurt bij hem binnen en zei, dat hij het adres
van den zoon wel kon vinden; hij moest er
voor naar Rotterdam en dat kostte vijf gulden.
De oude heer was bereid dat geld te geven,
maar had niet kleiner dan een biljet van 20,
wat hij den bezoeker gaf, die beloofde hem
15 terug te zullen betalen.
Na een paar dagen kwam de spoorzoeker
terug, maar zonder vijftien gulden en ook zon
der inlichtingen omtrent den zoon, maar hij
had een kwitantie van „het comité ter be
strijding van fascisme en communisme", welk
comité de 15 ontvangen zou hebben voor
eventueele onkosten, want het zou den verlo
ren zoon opsporen.
Maar toen de oude heer verder niets hoorde,
ging hij naar de politie, die den spoorzoeker
opzocht, die al spoedig moest bekennen, dat
hij de kwitantie zelf geschreven had en het
geld gebruikt. Daarvoor stond hij thans te
recht.
Aanvankelijk vulde hij den rechter doen ge-
looven, dat hij voor onderzoek naar Rotterdam
was geweest, maar toen de officier zoo nieuws
gierig, was om te willen weten, waar en bij
wien de man in Rotterdam was geweest, draai
de deze al gauw bij en erkende, dat die Rot-
terdamsche reis ook maar fantasie was. Hij
wilde doen gelooven, dat hij geen eten en geen
kleeren had gehad, ofschoon hij toch ook
weer moest erkennen, dat hij 13 steun trok.
De officier vond hier verduistering, oplich
ting, valschheid in geschrifte, alles bij elkaar
een ernstig misdragen, waarvoor hij dan ook
6 weken gevangenisstraf eischte. De politie
rechter vul een rapport aanvragen, niet omdat
hij over een voorwaardelijke straf denkt, want
ook de rechter vond de feiten zeer ernstig,
maar om beter den strafmaat te kunnen be
palen.
De onbekende.
Daar dook hij weer eens op, die onbekende
schavuit, die al zooveel menschen de gevange
nis in heeft geholpen, door ze gestolen dingen
in de hand te stoppen. Ditmaal was hij ge
zien op den Bloemendaalschen weg te Sant
poort, gekleed in een manchester pak en op
klompen, wat zoowat het costuum is van een
aardappelenkoopman. Hij was dan ook in de
buurt van een groentezaak gezien en had er
gesproken met twee jongens, die met den vod-
denkar reden en wat is nu natuurlijker dan
dat zij dachten met den baas uit de groente
zaak te doen te hebben?
Toen de man hun dan ook vroeg of zijn een
stuk onderstel van een auto konden gebrui
ken, dat achter het huis voor oudroest lag,
kochten zij het voor drie kwartjes, laadden
het op den kar en verkochten het later voor
2.—.
Toevallig echter was een zwager van den
groenteman de beide lieden tegen gekomen,
toen zij het onderstuk vervoerden en hij vroeg
later aan zijn zwager of deze de auto of een
stuk ervan had verkocht. De groenteman mis
te toen het stuk van het veld achter zijn
woning.
De politierechter geloofde niet veel van dien
onbekende en de veldwachter, die in die buurt
woont, zei, dat niemand daar een persoon als
den beschreven verkooper had gezien.
De officier meende dan ook dat de twee
jongens het autostuk hadden gestolen en vroeg
3 weken gevangenisstraf. De politierechter zet
te den onbekende eveneens aan den kant, doch
gaf een week. 1
Ned. Vereeniging van Huis
vrouwen.
„Hoe het groeide" in vrouwenbeweging en
vrouwenarbeid.
Voor de leden der afd. Haarlem en omstre
ken der Ned. Vereen, van Huisvrouwen, sprak
Maandagmiddag in de Turnzaal van het
Geim. Concertgebouw mevr. W. Wijnaendts
Francken-Dyserinok, uit Den Haag, over het
onderwerp: „Hoe het groeide".
De inleidster had zich tot taak gesteld, de
aandacht te vestigen op hst „toen en nu" in
den vrouwenarbeid en in de vrouwenbewe
ging.
Welk een verschil tusschen den tijd om
streeks 1865. toen voor het eerst een vrouw,
Elize van Calcar, in Nederland een podium
betrad en een rede uitsprak, waarin zij o.m.
zeide. zich er van bewust te zijn. dat zij met
dezen stap op de grens der welvoegelijkheid
stond en ónze dagen. De vrouw was toen, in
1865. niet veel meer dan het „roerend bezit"
van den man.
Maar langzamerhand hebben zich studie
terreinen, betrekkingen en vakken voor haar
geopend. Ook „huisvrouw zijn" is een vak en
de Ned. Vereen, van Huisvrouwen is gesticht,
om dat vak omhoog te brengen. Spr. betreurt
het. dat vele vrouwen nog zoo weinig respect
hebben voor dit haar eigen vak en haar
eigen werk. Het is toch waarlijk geen schan
de. huisvrouw te zijn, evenmin als het voor
den man schande is. dat hij leert, óók in de
huishouding de handen de mouwen te steken.
In geval van ziekte kan dit veel waard zijn.
De toestand van de ongehuwde vrouw is
snel vooruitgegaan. De tegenstand die er ge
weest is tegen de emancipatie der vrouwu
berustte op afkeeir van het nieuwe. Paardrij
den en fietsen door vrouwen, het dragen van
een ..hobbezak"het werd alles afge
keurd.
Wel het moeilijkste punt in de vrouwen
beweging is de vrouwenarbeid geweest. Maar
nu werken in de geheele wereld in alle vak
ken vrouwen. Zelfs de vrouwelijke minister
kennen wij. zij het dan niet in ons land. Het
geheim van succes in vrouwenarbeid is: dit
te verrichten, waartoe haar talenten de
vrouw drijven; zóó kan de vrouw het beste,
dat in haar is. ontplooien.
Men was vroeger van imeening, dat de
vrouw slechts een da.denleven kon leiden,
als zij ongetrouwd was. Doch dit is inu een
overwonnen standpunt. Wanneer een ge
trouwde vrouw zich alleen wil wijden aan
haar echtgenoot en kinderen, is dit haar
goed recht en zeer te prijzen, maar als een
echtpaar meent, dat de vrouw bij haar huis-
houtaak nog iets anders kan doen op een
buiten de huishouding liggend terrein, heeft
niemand het recht, haar dit onmogelijk te
maken.
Misschien wordt door de vrouwen in ons
land het werk te eenzijdig gezocht op stu
dieterrein en studeer en er te veel „ongeroe-
penen". Dit komt, doordat de vrouwenbewe
ging te onzent natuurlijk geënt is op den
Nederlandschen geest, die nu eenmaal zijn
zaligheid vindt in de universitaire studie. In
het buitenland is dit anders: in Frankrijk
bijvoorbeeld en in Amerika staan ital van
vrouwen aan het hoodf van zaken en be
drijven.
Te betreuren is het, dat de solidariteit
onder de vrouwen vaak te wenschen over
laat; de vrouwen laten elkaar nog te dik
wijls in den steek. Was dit niet het geval.
Dan kon meer bereikt worden.
Aan het slot van haar causerie gewaagde
spr. nog van het werken van Mina Kruseman,
die als vurig strijdster voor het feminisme
het land door trok en van Betsy Perk, een
totaal andere persoonlijkheid, die .Arbeid
Adelt" oprichtte en ook pleitte voor een
systematische opleiding in de kookkunst.
Wat hebben deze en andere vrouwen door
gemaakt, hoe zijn zij geplaagd en tegenge
werkt!
Gezegd is, dat er wel een paar geslachten
zouden voorbijgaan, voordat de vrouw over
al een haar waardige plaats zou innemen.
En sedert de eerste dagen der vrouwenbe
weging is thans eigenlijk pas één geslacht
voorbijgegaan. De toekomst kan nog veel
brengen aan de vrouw.
In ieder geval is de gevoerde strijd waard,
er over na te denken en de resultaten zijn
niet zoo slecht geweest als sommigen wel
licht •meenen.
De presidente, mevr, J. Oohen Tervaent-
Koch, sprak een hartelijk woord van dank
tot mevr. Wijnaendts Francken.
Inzameling voor behoef
tige gezinnen.
Voordat de spreekster van den middag
aan het woord kwam. had de vice-presi-
IIIIIIIIIIIEIIIIIIIIllflIIIIIIIIIIIIIIII
Zijn tweede moeder.
door J. P. BALJé
Norsch had Frits geekeken, toen zijn „twee
de moeder" voor het eerst in huis was geko
men, erg norsch. Hij voelde haar komst, als
plaatsvervangster van zijn gestorven moeder,
als een beleediging ten opzichte van de lieve
doode, en wrokkend keek hij haar voorbij, niet
lettend op haar vriendelijk welkomstlachje.
Pas toen hij de donkere wolk op vader's ge-
zich zag, drukte hij flauwtjes de hem toege
stoken hand van de „indringster", en mompel
de een bijna onhoorbaar „dag". En er was iets
van bittere vreugde binnenin hem, toen hij
een lichte teleurstelling bij haar meende op
te merken.
„Net goed!" dacht hij triomfantelijk, „ze
móést merken, dat hij haar haatte! En
nooit, nooit zou hij haar „moeder" noemen!"
De ridderlijke vereering, welke de tienjarige
jongen voor z'n moeder had gehad, maakte,
dat hij iedere tegemoetkoming, die hij aan
z'n stiefmoeder zou bewijzen, als een bewuste
vernedering van de gestorvene aanvoelde. Hij
behandelde haar daarom als een vijandin,
was ongevoelig voor haar herhaalde toenade
ringspogingen, voelde zich bitter gegriefd wan
neer zij. tot het uiterste gebracht door zijn
systematische vijandigheid, hem een hard
woord toevoegde. Dan ging hij op z'n kamertje
zitten, het portret van zijn moeder voor zich,
en in gedachten voerde hij gesprekken met
haar. tot de tranen hem over de wangen rol
den.
Dikwijls sprak zijn vader ernstig met hem,
trachtte hem aan het verstand te brengen, dat
het noodig geweest was voor hen beiden, dat
er een stiefmoeder in huis was gekomen, en
met tact probeerde hij zachtere gevoelens bij
Frits op te wekken. V. '.ar het was, of de
jongen zich daartegen gepantserd had. Op
vader's knie gezeten keek hij voortdurend
naar moeders portret, dat nog altijd een eere- j
plaats aan den wand innam, en met opeen
geklemde lippen luisterde hij naar vaders I
ZWANENBERG'S
GROENTECONSERVEN
(Adv. ingez. Med.)
dente, anevr. N. Dyserinck-van Gilse v. d.
Pais, de aanwezigen herinnerd aan de gele
genheid, aan haar adres (Bentveldsduinweg
5. Aerdenhout) pakjes met levensmiddelen
enz. te zenden, ter verdeeling als Kerstgave
aan behoeftige gezinnen en stille armen.
Er is nog geen vijfde ingekomen van wat
in de laatste jaren voor .dit doel is ontvan
gen! En toch is de nood zoo groot. Er zijn
menschen, die al hun meubelen hebben ver
kocht en niets meer over hebben dan een ta
fel en een stoel! Hoe dankbaar zijn zij die
in stilte lijden, voor een mud brandstof.
Dringend vroeg- spr. de medewerking van
alle leden voor dit mooie doel.
VEREENIGING „DE HAARLEMSCHE
MANèGE".
Aan den jager meester H. van Gilse is het
gelukt, geheel nieuwe terreinen te vinden
voor de jacht op Zaterdagmiddag jl. dank
zij de welwillendheid van de heeren Lande-
weer en Smidt van Gelder, d'ie hun prachtige
terreinen ter beschikking hadden gesteld.
Precies twee uur gaf de j agermeester het
sein tot vertrek; vele volgelingen van Diana
sloten zich achter hem .aan. De eerste run
ging door de Van Haemstedelaan, waar zes
hindernissen vlot gesprongen werden. Door
Aerdenhout en Naaldenveld begaven de rui
ters zich naar de weilanden van Mariënbosch.
waar aan den tweeden run begonnen werd
met een insprong in de wei. De aangekondig
de droge slooten waren gemetamorphoseerd
in natte, hetgeen de lust om te weigeren van
de paarden opwekte; nadat het eerste
schaap (lees paard) over den dam (lees sloot)
was, volgde al spoedig het veld, met uitzon
dering van één, die hoogeschool allures had
en die voor de sloot levades aan het maken
was Goed gesprongen werden de overige
slooten en hindernissen.
Langs den weg ging het toen in stap naar
Woestduin, waar de laatste run, die drie ki
lometer lang was, plaats vond In snel tempo
gingen de paarden over de laatste twaalf
hindernissen.
Op de oude renbaan was men toen getuige
van een spannenden eindloop, wat herinne
ringen opwekte aan „the good old times",
toen er races gehouden werden. Twee vol
bloeds ..Fortuna" en „Bijou", bereden resp.
door den heer Ten Cate en mevrouw Mol.
bleken de snelste te zijn met als uitstekende
derde „Cousine" bereden door mevrouw Eys-
vogel. Voldaan ging men naar de Manége
waar twee dames het gezelschap op soep en
wijn vergastten, een buitengewone attentie,
die de prettige stemming verhoogde.
Tenslotte bracht de voorzitter, de heer A.
Breitenstein hulde aan den jagermeester, en
den Fieldmaster, den heer Niepoort, die de
plaats innam van den heer A. v. d. Zijden,
die wegens ziekte verhinderd was, voor hun
keurige wijze van voorrijden.
Centrale Tandheelkundige
Kliniek.
KENAUPARK 26 A TELEFOON 12644
KUNSTTANDEN EN GEBITTEN
ZIEKENFONDSTARIEF.
SPREEKUREN9—11 eii 1—2, Dinsdags-
avonds 6.308.30
(Adv. Ingez. Med.)
minimi mini iLiiiiïiimiii'Miiiriiiiiii
woorden. Resultaat bereikte deze er niet mee.
Met allerlei kleinigheden trachtte „stief
moeder" Frits' hartje voor zich te winnen. Ze
bleef meestal geduldig onder zijn dikwijls pro-
voceerend optreden en berispte hem zelden.
Van vader wist ze precies moeder's gewoon
ten en zonder dat het Frits hinderlijk kon
aandoen, trachtte zij die gewoonten te vol
gen. Ze kookte vaak zijn lievelingsgerechten,
onderhield zijn kamertje keurig, zonder dat
zij aan zijn „eigendommen" raakte, daar ze
wist, dat hij daar vreeselijk het land aan had.
Ze bracht hem iederen morgen een kopje
thee op bed, zooals ook zijn eigen moeder
altijd placht te doen en kwam 's avonds, als
Frits in bed lag, nog even kijken en stopte
hem dan extra toe. Ze bereikte er slechts mee.
dat hij nóg onvriendelijker werd en het een
inbreuk vond op de rechten, die alleen zijn
eigen goede moeder had bezeten
Frits zelf was van een vroolijken, wilden
robbedoes een stille denker geworden. En
naarmate moeder's sterfdag verder in het
verleden lag, begon hij haar verlies sterker te
voelen!
Totdat, op een morgen, zijn stiefmoeder
hem geen thee op bed bracht. Even wekte
dat Frïts' verwondering. En nóg verwonder-
der was hij, toen hij vader op z'n kamertje
zag komen. Diens gezicht stond ernstig. Met
effen stem legde hij Frits uit, dat moeder plot
seling ziek was geworden en geopereerd moest
worden. Moeder was al naar het ziekenhuis.
En of hij deze dagen zijn vader wou helpen,
door flink te zijn, want er kwam nu een
moeilijke tijd. Vader had al gezorgd, dat el-
een hulp kwam voor het huishouden en hij
vertrouwde, dat Frits meegaand zou zijn.
Verwonderd keek Frits zijn vader aan en hij
vergat zelfs te protesteeren tegen het woord
„moeder", dat vader een paar maal gebruikte.
Met ergernis en verwondering voelde Frits
in de dagen die volgden, dat hij iets miste!
Tevergeefs poogde hij zichzelf wijs te maken,
dat het nonsens was. Hij merkte het wel de
gelijk in kleinigheden. Er was geen gezellig
heid in huis, de vrouw, die kwam om hun
eten klaar te maken en het huis te onderhou
den, bemoeide zich niet met hem en was slor
dig. Ze gooide zijn boeken door elkaar en
smeerde zijn boterhammen veel te mager. Ei
met een gevoel van schaamte betrapte hij
zich er op, dat hij in stilte verlangde dat de
stiefmoeder maar weer vlug terug was....
Zijn vader was veel weg, bezocht zijn twee
de vrouw vaak in het ziekenhuis, maar sprak
Vergadering IJsclub voor
Haarlem en Omstreken.
De IJsclub voor Haarlem en Omstreken
heeft gisteravond in de tuinzaal van café
restaurant Brinkmann een algemeene leden
vergadering gehouden.
Voor den aanvang van de vergadering
richtte de heer J. H. Sauveur eenige hartelijke
woorden tot den voorz. jhr. P. J. Bogaert, die
sinds kort van de gevolgen van een ernstig
ongeval is hersteld. Namens het bestuur
wenschte spr. den president met zijn herstel
geluk.
In zijn openingswoord herdacht de voor
zitter den m dezen zomer overleden jhr. Elias.
De heer P. Groeneveld is bereid gevonden zich
candidaat te stellen voor de opengekomen be-
stuursplaats. De voorzitter heeft den heer
Groeneveld reeds voor zijn functie ingewerkt.
Daar door de ijslooze jaren een achteruit
gang in het ledental is opgetreden, heeft het
bestuur een circulaire uitgegeven, teneinde te
wijzen op de voordeelen, die de IJsclub biedt.
Op het aanbrengen van een nieuw lid is zelfs
een premie gesteld.
De kinderbaan is overgebracht naar een
strook vlak bij den ingang. De voormalige
kinderbaan is thans een ideale oefenplaats
geworden. De kinderen van leden zullen
voortaan bovendien op de ondergespoten
tennisbanen van „Wimbledon" kunnen rijden.
Hiervoor zijn voorverkoopkaarten beschikbaar
gesteld-
In zijn jaarverslag uitte de secretaris zijn
leedwezen over het feit, dat het vorige sei
zoen geen ijsvermaak heeft gebracht. Ook
deze spreker herdacht wijlen jhr. Elias. Dit
jaarverslag werd goedgekeurd, evenals dat van
den penningmeester, waaruit bleek, dat het
saldo over het afgesloten jaar 3561.37.be
draagt.
De voorzitter deelde nog mede, dat de ijs
baan geheel ingericht is op een strengen win
ter. Tal van verbeteringen zijn aangebracht
en wanneer de vorst komt, is men paraat.
De vergadering koos vervolgens den heer
P. Groeneveld bij acclamatie tot bestuurslid.
Dit nieuwe bestuurslid zal in het bijzonder de
belangen van het ijshockey behartigen.
Bij de rondvraag deelde de voorzitter nog
mede. dat contributieverlaging een ideaal van
yan het bestuur is. De moeilijkheid is echter,
dat in jaren, waarin geen ijs voorkomt, vele
leden bedanken. Was het ledental constanter,
dan was verlaging van de contributie mogelijk.
Tenslotte richtte de voorzitter eenige zeer
waardeerende woorden tot den penningmees
ter, den heer Beccari, die dit jaar gedurende
dertig jaren bestuurslid van de IJsclub zal
zijn.
DE BOUW VAN EEN AQUARIUM.
Voor de Vereeniging tot bevordering der
Aquarium- en Terrariumkunde „De Natuur"
wordt een bijeenkomst gehouden op Vrijdag
avond 18 December in het Hotel „Hof van
Holland" aan de Groote Markt.
De heer J. Sybrandi zal een causerie houden
over het nut van filters, den bouw daarvan,
het gebruik van hy draf finkool, enz.
De heer J. H, Sluiter zal spreken over vele
kleinigheden, welke de meest geroutineerde
aquarium-bezitters wel zullen weten, maar
daarentegen voor een leek zeer leerzaam zul
len zijn.
Vervolgens behandelt deheer G. F. M. Schut
te de verwarmings- en verlichtingstechniek.
liiiilivi'k.i ai - -11 ;-|-'ü:'! i':-:!::! ;;:!!'!1!!;!'':.!;! ii.'iiii'ii
nooit een woord over haar met Frits. En Frits
was veel te trots om hem naar haar toestand
te vragen. Maar iederen dag las hij van va
der's gezicht af, of de patiënte wat beter was
of niet.
Toen kwam de dag, dat Frits' stiefmoeder
weer naar huis mocht komt. En daarmee
kwamen ook Frits' wrokgevoelens terug. Hij
weigerde pertinent zijn stiefmoeder te ver
welkomen.... Zijn vader moest hem ertoe
dwingen!
Hij schrok, toen hij haar terug zag. Ze zat
in een gemakkelijken stoel en haar gezicht
was ziekelijk en bleek. Nog altijd norsch gaf
hij haar een, hand. En hij merkte, dat er in
haar oog een traan blonkWas dat mis
schien om z ij n houding?
Langzamerhand begon hij toen zijn stief
moeder toch met andere oogen te bekijken.
Diep in zijn hart werd een soort medelijden
voor haar wakker. Intuïtief voelde hij, dat ze
het wel goed met hem bedoelde en dat ze leed
onder zijn hardnekkig volgehouden vijandig
heid. Tegen hardheid en repressaillemaatrege-
len had hij opgekund, haar verdriet ech
ter maakte hem week
En langzaam, heel langzaam ontdooide de
jongen. Hij begon te waardeeren, wat zijn
tweede moeder voor hem deed, leerde besef
fen, dat haar taak moeilijk en ondankbaar
was. Diep in zijn hart ontwaakte er iets als
berouw, dat hij zoo hatelijk, zoo norsch tegen
haar was geweest. Maarhet was uiterst
moeilijk het weer goed te maken.
Toen naderde haar verjaardag en toen va
der hem daar heel terloops eens attent op
maakte, zag hij plotseling helder en duidelijk
den weg voor zich liggen, dien hij te gaan
had. Hij werd heel zuinig, legde van zijn zak
geld het grootste gedeelte op zij.
Toen eindelijk de verjaardag van zijn twee
de moeder was aangebroken, wist Frits tus
schen de pakjes, die vader voor haar gereed
had gelegd als verrassing zijn eigen pakje
te smokkelen. Het pakje, waarop hij in on
handige, beverige letters: „Van Frits, voor
moeder" geschreven had!
Voor het eerst in zijn jonge leventje voelde
Frits dien dag, dat hij iets werkelijk goeds had
gedaan. Het meest genoot hij van het geluk
kige gezicht van zijn stiefmoeder, toen ze hem
bedankte. En hij begreep den stevigen
handdruk van vader.
's Avonds, in zijn bed, keek Frits naar het
portret van zijn eigen moeder, dat naast hem
op het nachtkastje stond. En het leek hem.
alsof het lieve gezicht goedkeurend glim
lachte. I
Het moeilijk ambt.
Och mevrouw schreef een lezeres ons
schrijft u nu alsjeblieft eens een stukje in de
krant over de geringe waardeering die wij
huisvrouwen oogsten met al onze goedbedoelde
pogingen om een gezellige thuis te scheppen.
Een gezellige theetafel, een fleurige eetta
fel, een met zorg toebereid maal, het wordt
alles zoo als zeer natuurlijk en gewoon aan
vaard; het hóórt zoo, dat is de taak der vrouw
en de man voor wien dit alles gedaan wordt
verwaardigt zich meestal niet om met een en
kel haltelij k woord van bewondering en waar
deering van zijn dankbaarheid blijk te geven.
Deze huisvrouwenklacht is algemeen, zóó al
gemeen dat men er bijna toe zou komen zich
af te vragen: zijn heusch alle mannen
zooIs spontaan geuite dankbaarheid en
waardeering alleen maar iets voor buitenge
wone gelegenheden?
M mmmmhelaas ja! Het lijkt er
veel op.
De horizont van de huisvrouw is enger be
grensd dan die van haar heer gemaal die
door ambt, beroep of bezigheid meer met het
volle leven in contact komt, waardoor een veel
meer omvattend beroep op zijn belangstel
ling en zijn concentratie wordt gedaan.
Dat dit geen verontschuldiging is voor on
dankbaarheid spreekt vanzelf, maar hetgeen
wij vrouwen, vervuld als wij zijn van onze
liefderijke zorgen en onze pogingen en onze
plannetjes, voor ondankbaarheid aan
zien en als zoodanig ondergaan, is in negen
van de tien gevallen heelemaal geen on
dankbaarheid.
Wat of het dan wel is?
Meestal is het niet anders dan zuivere onna
denkendheid en anders niets.
Marmen zijn anders. Mannen reageeren an
ders en maar een heel kleine minderheid kent
de vrouwen zóó terdege dat zij precies kunnen
aanvoelen waaraan een vrouw behoefte
heeft.
De mannen die tot deze kleine minderheid
gehooren zijn als levensgezel heelemaal niet
zoo begeerlijk, want voor hen bestaat het
raadselachtige, dat de vrouw aantrekkelijk
maakt niet meer. De gemiddelde man en
huisvader weet de meeste dingen beter dan
zijn vrouw, (ten minste dat verbeeld hij zich)
maar voor den man die werkelijk de Vrouw
als specimen doorgrondt bestaat er niets,
maar dan ook letterlijk niets, zoowel op eigen
gebied als op dat der vrouw, dat hij niet hon
derdmaal beter weet.
Een man die zijn vrouw liefheeft zal alles
doen om haar het leven te veraangenamen.
Dat is zoo'n dooddoener zooals je op ule-
vellenpapiertjes en kalendersblaadjes aan
treft.
Er hoort echter nog iets bijdat veraan
genamen doet de man op zijn wijze en
meestal niet op de wijze waarnaar wij snak
ken en daarin zit 'm juist de moeilijkheid.
Het lijkt zoo weinig wat wij verlangen, het
lijkt zoo gemakkelijk om te geven en het lijkt
zoo liefdeloos het ons te onthouden: zoo'n
paar luttele woorden, een enkele uitroep, een
simpel zinnetje van spontane waardeering en
dagenlang dragen wij de herinnering er aan
mee als een lichtend blij iets dat verwarmt
en verkwikt.
Wilt gij een goeden raad?
Maakt van uw hart geen moordkuil! Ge
bruik het eerste het beste rustige oogenblik
van harmonisch samen zijn om uw grieven te
bei'de te brengen. Tien van de twaalf mannen
zullen zeggen: ik wist niet dat je daar zoo
aan hechtte.
Maar er is nog een andere kant aan deze
kwestie: zeggen wij huisvrouwen wel eens
een spontaan woord van waardeering en
aanmoediging voor al wat onze echtgenooten
voor ons doen en wat wij ook aanvaarden als
iets gewoons, dat nu een maal zoo hoort?
„Dat is niet hetzelfde", zei onlangs een
jong vrouwtje. „Wij vrouwen zijn anders...."
Precies! Maar al die groote, flinke sterke
mannen die zoo ijselijk zelfstandig en onver
schillig doenhunkeren in stilte naar een
woord van warme waardeering.
Stilzwijgende dankbaarheid en waardeering
is een mooi iets, een prachtig iets, maar het
is precies als een niet gangbare munt: het ver
gemakkelïjkt de circulatie niet en daarom:
spreekt het uit!
Zamelt het niet op, bewaart het niet voor
„later" of voor een gelegenheid, die mis
schien nooit komt.
Bedenkt dat uw levensgezel (lin) hunkert
naar het woord dat gij nog niet zeidet!
AMY GROSKAMP—TEN HAVE.
Ruwe,gesprongen handen
barsten en groeven, jeukend en branderig, ge
zwollen en rood. Neen, zoo kunt IJ zich niet
in gezelschap vertooneri. Waarom ook? Zwitsal
- de zalf met onbegrijpelijke geneeskracht
maakt ook Uw handen weer zacht, glad en
blank. Vraag het oordeel van Moeders, die
het gevoelige huidje van hun kinderen met
Zwitsal behandelen, zij kénnen de waarde
van deze Zwitsersche Bal3em. 5
DOOZEN
30 en 60 c.
TUBE 25 c.
POEDER In
STROOIBUS
djb scjolf mei
jQa&itJiAcic/d
(Adv. Ingez. Med.)
KERSTSAMENKOMST.
Van wege de Gereformeerde evangelisatie
zal een Kerstsamenkomst plaats hebben op
Woensdagavond 16 December in de Wilhel-
minakerk (Ged. Oude Gracht). Schriftlezing
wordt afgewisseld door zang met orkest en
orgelspel.
De toegang is vrij.
ROTTERDAM: Veemarkt, Maandag)
Aanvoer: Totaal 3206. Vette runderen 630.
Vette kalveren 231. Nuchtere kalveren 6. Scha
pen en lammeren 1331. Varkens 1008.
Prijzen per K.G.: Vette koeien le kw. 61. 2e
kw. 55, 3e kw. 4048. Vette kalveren le kw.
90, 2e kw. 80, 3e kw. 5565. Varkens (levend
gewicht) le kw. 42. 2ekw. 40. 3e kw. 38. Schapen
le kw. 45. 2e kw. 38, 3e kw. 29. Lammeren le
kw. 46, 2e kw. 34. 3e kw. 28.
Prijzen per stuk: Schapen lekw. 24, 2e kw.
16, 3e kw. 12. Lammeren le kw. 18, 2e kw. 12,
3e kw. 10.
Vette koeien en ossen aanvoer ruimer, han
del redelijk, prijzen hooger. Vette kalveren
aanvoer iets ruimer, handel sleepend. Drijzen
hooger. Schapen en lammeren aanvoer groorer,
handel matig, prijzen prijshoudend. Varkens
aanvoer aanmerk, grooter, handel kalm prij
zen goed prijsh.
