VERTELLING
(/tam sektiifl.
1
DINSDAG 5 JANUARI 1937
HA ARE EM'S DAGBEAD
8
Joodsche Sociëteit Haarlem.
De heer Aaron de Vries over Joodsche
Opvoeding.
Onder leiding van den vice-voorzitter, den
heer J. L. Worms, werd Maandagavond in
café Brinkman, Plein, een vergadering gehou
den van leden der Joodsche Sociëteit Haar
lem, waar de heer Aaron de Vries sprak over
het onderwerp: ..Joodsche Opvoeding".
Opvoeding, zoo begon spr., is het beïnvloe
den en leiden van het kind in de richting, die
de opvoeder de juiste voor het kind acht. Elke
opvoeding moet doelbewust zijn; men moet er
een bepaalde lijn bij volgen; niets mag wor
den overgelaten aan het toeval. Bij Joodsche
opvoeding wordt gestreefd naar Jodendom;
het kind moet geleid worden naar de plaats,
die het in het Jodendom moet innemen.
Huis, school en de jeugdvereeniging zijn te
zamen en elk afzonderlijk werkzaam bij de
opvoeding van het kind. Er zijn liberale, er
zijn nationale, er zijn godsdienstige Joden;
daarvan zijn allerlei combinaties mogelijk.
Ieuere groep stelt zich een ander doel en wil
opvoeden in haar geest.
Liberale Joden zijn de niet-orthodoxe: zij
vinden dat menschen van dezen tijd aan al het
oude niet meer kunnen meedoen, maar heb
ben toch nog Joodsch gevoel en willen dat ook
niet kwijt. Wanneer zulke ouders him. kinde
ren willen opvoeden tot het Jodendom, komen
er conflicten in de ziel van het kind, want zijn
ouders zeggen: dat is nu wel Joodsch, maar
wij doen dat niet. Die ouders laten hun kin
deren Joodsche geschiedenis en Hebreeuwsch
leeren, maar daarmede geeft men hun niet
iets Joodsch". Daarom wil men ook, dat de
kinderen iets weten van Joodsche feestdagen,
maar de kinderen uit de bedoelde kringen, be
leven dit niet van binnen uit. Liberale ouders
willen wel iets doen. om hun kinderen een
band met het Jodendom te geven, maar zij
slagen daarin niet.
Nationale Joden zien het Jodendom, het
Joodsche volk dus. als een nationaal element
en daarop behoort volgens hen de opvoeding
van het Joodsche kind gericht te worden. Zij
geven aan bepaalde -feesten, met een natio
nale gedachte, de voorkeur en verwaarloozen
de andere waarden, die in de andere Joodsche
feesten tot uiting komen. Ook hier komen con
flicten, want de nationale zijden van de fees
ten worden ook hier niet innerlijk beleefd.
Bij de orthodoxe ouders is alles schijnbaar
heel mooi. Maar ook hier hebben wij een
complex van vormen, dat niet wordt be
leefd. Men ziet van het Jodendom slechts het
godsdienstig en verwaarloost het nationale
element. Automatisch worden verschillende
handelingen verricht, maar men begrijpt en
men beleeft ze niet. Hier is slechts sprake van
sleur.
Na de pauze maakte spr. eenige algemeene
opmerkingen over de Joodsche school. Meestal
zijn de leermiddelen er verouderd, ook de
methoden. Het geheele leerplan van de Jood
sche school zal op den duur herzien moeten
worden, moderne paedagogie moet worden
toegepast, maar de leerstof moet dezelfde blij
ven. met enkele uitzonderingen. De school
tijden zijn ongeschikt en vallen op uren,
waarin andere kinderen vrij zijn. Hiervoor zal
een oplossing moeten worden gezocht, b.v. dooi
de bijzondere school in groote plaatsen en in
kleine door de centralisatie van het Joodsche
onderwijs. Zulk een oplossing zal ook te Haar
lem gezocht dienen te worden.
Weinig Joodsche ouders werken er uit eigen»
beweging aan mede, dat hun kinderen Joodsch
onderwijs ontvangen. Vandaar een onregel
matig schoolbezoek; zoo wordt de Joodsche
school beschouwd als een quantité négligeable.
Van een wisselwerking tusschen (Joodsche)
school en huis is geen sprake. Soms komt in
plaats van de Joodsche school het privé-onder-
wijs; spr. ontwikkelde hiertegen de bekende
bezwaren, in vergelijking met het klassikaal
onderwijs.
Tenslotte besprak de heer de Vries de jeugd
verenigingen. De jeugdvereeniging behoort
te zijn een noodzakelijk complement van de
opvoeding in gezin en school, (die beslissend
is) maar is dit niet altijd. Veel hangt af van
de leiders. Dikwijls zijn de „Joodsche Jeugd
verenigingen" slechts verenigingen van
jonge Joden.
De ouders dienen te kinderen in te wijden
in de geheimen van zijn Jood-zijn in deze
dagen en dit is ook de taak der jeugdvereni
gingen: de kinderen in te wijden, in wat er
met het Joodsche volk gebeurt. Over de pro
blemen van het Joodsche volk moet het rijpere
kind worden ingelicht. Men sluite de oogen
niet voor wat er buiten de engere muren van
de jeugdvereeniging gebeurt.
In het eind van zijn inleiding zeide spr..
dat van de geboorte af aan, het kind in de
richting van het Jodendom moet geleid wor
den, wil men tenminste het Jodendom behou
den. Men zorge voor een Joodsche sfeer in het
Joodsche huis. Hier ligt een taak voor de
Joodsche vrouw en moeder.
Wanneer de ouders hun kinderen iets vol
len leeren van het Jodendom, moeten zij er
zelf eerst veel van weten en moeten zij, samen
met hun kinderen," de verschillende zinne
beeldige handelingen verrichten en zelf ook
die handelingen begrijpen.
Van de gelegenheid tot het stellen van vra
gen of het maken van opmerkingen, werd door
eenigen der aanwezigen gebruik .gemaakt. De
spreker beantwoordde de debaters, waarna de
voorzitter de bijeenkomst met woorden van
dank tot den heer de Vries sloot.
NEDERLANDSCH ASTROLOGISCH
GENOOTSCHAP.
De heer Th. J. J. Ram. hoofdbestuurslid
van het Nederlandsen Astrologisch Genoot
schap, geeft in Haarlem een serie van 4 le
zingen over Astrologie.
Deze lezingen worden gehouden op 6 Ja
nuari, 3 Februari, 3 Maart en 7 April 1937,
in gebouw ,.De Nijverheid", Jansstraat. De
titels der lezingen zijn ais volgt:
Inductieve Astrologie. Heroscopen van Sta
ten en Staatslieden. Horoscopen van Kunste
naars en Horoscopen van Misdadigers.
NIEUWJAARSAVOND VAN „DE OOSTHOEK"
Bovengenoemde vereendging begint het
jaar 1937 met het houden van een Oliebollen-
avond op Zondag 10 Januari in de Tuinzaal
van het Gem. Concertgebouw.
Het bestuur zal den leden oliebollen aan
bieden. Tevens is voor dezen avond een prijs
vraag uitgeschreven van tooneelstukjes, waar
aan ieder kan meedoen. Ook wordt door en
kele leden een Nieuwjaarsschets in dialect
opgevoerd. Een dansje zal de gezelligheid nog
verhoogen.
TENTOONSTELLING „DE LUCHTGIDS"
De postduivenvereeniging „De Luchtgids"
houdt haar jaarlijksche tentoonstelling op 2
en 3 Januari in café Bruggink aan de Koning
straat.
De heer L. Gimbrère keurt deze show. Be
halve tentoonstellingvogels zullen ook alle le
prijswinnaars van Roosendaal tot en met
Bordeaux aanwezig zijn.
Het sprookje van twee
Koningskinderen.
Majoor W. G. de Bas spreekt voor het N. J. V.
Maandagavond had de afdeeling Haarlem
van het Nationaal Jongeren Verbond een
Oranieavond georganiseerd in de tuinzaal van
het Gemeentelijk Concertgebouw. De kapel
van de Haarlemsche burgerwacht verleende
aan dezen avond muzikale medewerking.
De heer A. F. Haccou opende den avond na
mens het bestuur en leidde den spr. Majoor
W. G. de Bas met een kort woord in. Vervol
gens memoreerde spr. het eerste lustrum dat
de afdeeling Haarlem van het Nationaal Jon
geren Verbond in December j!. herdacht.
We beleven, aldus spr. een tijd van hartelijk
medeleven in de heugelijke dagen, die ons
Vorstenhuis beleeft. Het is wel eens anders
geweest, doch dat er nu een verandering is
gekomen, is voor een deel ook aan het Natio
naal Jongeren Verbond te danken, meende
spr. Daarvoor hebben die jongeren hard moe
ten werken, en het verheugt spr., dat dit werk
met succes bekroond is.
Nadat men gezamenlijk het Wilhelmus had
gezongen, was" het woord aan majoor de Bas.
voor zijn causerie over „Neêrlands Huwe
lijks Hoogtij",
Nederland, aldus majoor de Bas, maakt zich
op het schitterendst feest te vieren dat in
deze periode van ons Vorstenhuis mogelijk is.
Spr. memoreerde de geboorte van prinses
Juliana, die een vreugde in Nederland bracht,
die alle grenzen van partijen en vooroordeelen
deed vervagen. En sindsdien is „het prin
sesje" een plaats in de harten der Nederlan
ders blijven innemen. En met warme be
langstelling heeft men haar groei gadegesla
gen.
Haar opvoeding was zeer grondig. Op zeer
jeugdigen leeftijd reeds, ontving zij het eerste
onderwijs, en de bekroning daarvan was ten
slotte het eere-doctoraat, dat haar na een
driejarige studie aan de Leidsche Hoogeschool
werd verleend.
Doch ook in het maatschappelijk leven
nam zij weldra een voorname plaats in. Roo-
de Kruis en Nationaal Crisis-Comité konden
op haar krachtigen steun en medewerking re
kenen.
Vervolgens behandelde spr. de geschiedenis
van het stamhuis van den toekomstigen
echtgenoot van onzen Prins, Prins Bernhard
van Lippe-Biesterfeid. Reeds op jeugdigen
leeftijd gaf de Prins blijk van een gezond
verstand en al heel vroeg verliet hij het
ouderlijk huis, om zijn gymnasiale opleiding
te volgen.
De Prins stond bekend als een begaafde jon
geman, die veel aanleg toonde voor het lee
ren van vreemde talen. In Lausanne studeerde
hij rechten, maar naast de studie vond hij
nog steeds tijd voor sport, waarvan hij een
enthousiast beoefenaar was.
Met zijn vader maakte hij een reis door
Noord-Afrika. Spanje en Engeland doch ook
Nederland bezocht hij enkele malen. Ook latei-
bezocht hij met een vriend Marokko, waar hij
deelnam aan jachtpartijen en de gast was
van een echten rooverhoofdman.
Na den dood van zijn vader besloot de Prins
een practische loopbaan te volgen. Hij nam
dienst bij een Parijsche firma, waar hij in
aanraking kwam met het ingewikkeld rader
werk van een groote wereldfirma. Ook hier
wist hij zich door nauwgezette plichtsbe
trachting den eerbied en hoogachting van zijn
meerderen, gelijken en minderen te verwer
ven.
Bij de Olympische Winterspelen te
Garmisch-Partenkirchen kwamen de
Prins en de Prinses met elkaar in-
aanraking. En tusschen de be
sneeuwde bergen speelde het eeuwen
oude sprookje van twee Vorstenkin
deren zich af. dat thans met het hu
welijk op 7 Januari bekroond zal wor
den.
Met dit sprookje van de twee Konings
kinderen ging de zoetste hoop van het Ne-
derlandsche volk. in vervulling en vreugde
heerschte alom in den lande.
Spr. citeerde de rede van dr. H. Colijn, waar
in "hij uitdrukking gaf aan de vreugde van
het Nederlandsche Volk, bij de tijding van de
Vorstelijke verloving.
Majoor de Bas besloot zijn rede met een
driewerf hoera voor de Koningin.
Na de pauze werd een Oranjefilm vertoond,
die verschillende gebeurtenissen uit het leven
der Oranjes in beeld bracht.
Ulll[;lli;il!l[[l!lllll!llll'l!lllll!lllllll!llini!llll!llll!llHllllll!llllinni!lHI]nil)II!iniillllllllilllll!lllinilllll!lllllllilllf!lïï
H.B.*
llWIlllllllllll'li'lllllllllllli
De Opdracht
Erik was beeldhouwer, nog heel jong en vol
groote verwachtingenen nu en dan kreeg
hij een heel kleine bestelling. lederen dag-
at hij afwisselend, erwtensoep, of vischsoep,
zonder vleesch of visch,
En toch zal ik één der grootsten wor
den," zeide hij eiken dag opnieuw tot zijn
vriend. Deze geloofde er niets van. maar zweeg
barmhartig.
Op een goeden morgen rende Erik de kamer
van zijn vriend, die nog te bed lag, binnen,
roepend: „Vlug, leen mij even je mooiste
costuum!"
„Ls er zuk een haast bij?" informeerde Wil
nuchter en geeuwend.
Erik gooide een briefje op het bed neer en
zeide zenuwachtig „Lees het dan maar, dan
kun je tegelijk zien dat ik werkelijk een uit
verkorene ben." Rusteloos stapte hij de kamer
op en neer.
„Mevrouw de Val mond is één der rijkste en
meest invloedrijke dames van de stad, ik heb
het dus gewonnen, nu zij mij een opdracht
geeft," zeide Erik vroolijk.
„Een opdracht? vroeg Wil en keerde het
briefje om en om, „daar staat niets van in."
.Staat er niets over „opdrachten" in dien
brief?" blafte Erik nijdig.
„Nu, wat wil ze dan?" informeerde Wil
glimlachend.
„Dat ik een taart voor haar zal ontwerpen,
is het nu goed," bromde Erik. „Je bent de
juiste man om iemands vreugde met een thee
muts te bedekken."
„Goed om haai- dan op peil te houden." con
stateerde Wil en stapte in zijn afgetrapte
sloffen. Hij ging naar de kast en haalde een
arm vol kleedingstukken te voorschijn. „Zoek
uit?" noodigde hij.
Bedachtzaam zocht Erik alles uit en leende
toen nog een kleinigheid om een taxi te kun
nen nemen.
Triomfantelijk reed hij naar het prachtige
huis van mijnheer de Valmond. Een deftige
bediende, met strak gelaat, liet hem binnen
en bracht hem naai- de ontvangkamer.
D. H. ROODHUYZEN 8. Co. hv.
makelaars
SUIKER RUBBER KOFFIE
per contract Amsterdamsche Liquidatiekas N.V,
DAM 3a UMom Ntw 30012-31012 AMSTERDAM-C.
Bcura Ni» Z T«tot. 30012 - Tol«y»mjdiTO CARLOS-AMSTERDAM
JA
(Adv. Ingez. Med.)
Uitbreiding in Haarlem-
Noord.
Weer 37 nieuwe woningen.
De uitbreiding in het Vondelkwartier (de
wijk in Haarlem-Noord tusschen de Jan Gij
zen vaart en Santpoort) gaat geregeld voort.
De N.V. Vondel kwartier heeft op dit oogen-
blik 33 huizen in aanbouw, nu zullen er weer
37 bijkomen, namelijk 24 in de Jan Luyken-
straat en 13 in de Constantijn Huygensstraat.
De werkloosheid te Haarlem onder de bouw
vakarbeiders is zeer groot, daarom is het ook
voor de bestrijding der werkloosheid van be-
teekenis, dat de huizenbouw in deze wijk ge
regeld voortgang vindt.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP WOENSDAG
6 JANUARI.
Progr. 1: Hilversum I (Huizen.)
Progr. 2: Hilversum EL
Progr. 3: 8.00 Keulen. Concert: 8.20 Mor
genwijding. 9.05 Tijdsein. Berichten. Water-
standberichten. 9.20 „Bezwinger des Ozeans"
9.50 Diversen tot 10.50. 11.05 London Regional
Gramofoonmuziek.1.50 Orkest van het
Forum-Theater o. 1. v. Philip Martel. 12.50
Brussel Vlaamsch. Licht orkest 1.20 Gespro
kendagblad van het NIR. 1.30 Salonorkst olv.
Walter Feron. 1.50 Gramofoonmuziek. 2.20 Nat.
Program. Gramofoonpl. Jazzmuziek. 2.50 Pa
rijs Radio. Concert olv. Henri Tomasi mmv.
mevr. Safranèck, piano. 4.20 Keulen. Concert
olv. Adolf Ehrlich. 4.50 Maria Caroni, sopraan
en Werner Trenker, piano. 5.20 Progr. van
Frankfort („Unser Singendes klingendes
Frankfurt"). 6.45 Weenen. Uit de Weensche
Staafcsopera. 9.30 Boedapest (of Diversen) Zi-
geunermuziek door Pali Pertis. 10.20 Brussel
Vlaamsch. Gesproken dagblad van het NIR.
10.30 Brussel Fransch. Gramofoonmuziek. 11.20
Parijs Radio. Dansmuziek door het Georges
Baillv-orkest: 11.50 Populair concert door het
Bailly-orkest.
Progr. 4: 8.00 Brussel Vlaamsch. Gymnastiek
8.20 Gramofoonmuziek. 8.30 Kroniek van den
dag en Gramofoonplaat. 8.45 Gesproken dag
blad van het NIR. 9.00 Gramofoonmuziek.. 9.20
Diversen. 10.35 Nat. Program. Korte Gods
dienstoefening 10.50 Tijdsein van Greenwich.
Weerbericht voor landbouwers en schepen.
11.05 Quentin MacLean bespeelt het orgel van
de Trocadero Cinema. 11.35 BBC-orkest olv.
Mansel Thomas. 12.35 Gramofoonmuziek, ka
mermuziek. 1.20 Orkest van het Hippodrome
Theater Birmingham olv. Harry Pell. 2.20 Lon
don Regional. BBC orkest olv. Guy Warreek.
3.20 „Far and near". 3.35 Gramofoonmuziek
„Faust", ouverture van Wagner, "2e pianocon
cert van Rachmaninof. 4.20 Nat. Progr. Vesper
uit St. Paul's Cathedraal. 5.10 Het John Me-
Arthur-kwintet. 5.35 Het BBC-dansorkest olv
Henry Hall. 6.20 Diversen. 7.00 Nat. Program.
BBC Northern orkest olv. T. H. Morrison. 8.00
Het Willoughby Strijkkwartet en Watson For
bes 8.20 „Snapdragon", een operette van
Ashley Sterne. 9.20 Tijdsein van Greenwich.
Weerbericht. Nieuws. 9.40, „Twelve months
back", een radio-kaleidoscopisch overzicht
van het jaar 1936. 10.45 London
Regional. Billy Summary and his music, met
Helen Raymond.
Progr. 5. 8.007.00 Diversen. 7.00 Eigen gra-
mofoonplatenconcert. Dansmuziek. I can't
dance, Nat. Gonella; The man from the South,
Idem; Carolina, idem; Way down yonder in
New Orleans, idem; Dill Pickles, Harry Roy;
Goombay drums, idem; Wild man blues, Louis
Armstrong; George. Bodo, idem. Orgel: 50
years of song, Reg. Dixon. Gold diggers of 1935,
idem; Through Southern Climes, idem; Sweet
Adeline, idem; Walz Memories, idem. 8.00—
12.00 Diversen.
lllllllllllllilHI
Ullllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllll
Kolossaal, wat een stijl had alles in dit huis.
Het was bijna geen stijl meer, maar een droom.
„Hoe is het mogelijk, en hoe moet men zich
voelen als men hier leeft", dacht Erik vol eer
bied en bleef verlegen op den stoel midden
in het vertrek, als op een onbewoond eiland,
zitten. Hij probeerde zich tevergeefs mevrouw
de Valmond voor te stellen. Op zijn armoedig
kamertje was hem dit nog mogelijk geweest,
maar hier, in zulk een huis, hoe moest de
dame er wel uitzien? Eén paarlcollier was
vast niet genoeg. In ieder geval moest ze sta
tig zijn, lang, zwijgend en vreesdijk uit de
hoogte.
De deur vloog open en mevrouw de Valmond
kwam binnen. Zij was in het geheel niet sta
tig, niet lang en niet zwijgend, maar bewege
lijk en lachend, klem, zeer elegant, met een
massa mooi kastanjebruin haar.
„Echt", constateerde Erik snel.
Mevrouw de Valmond liet zich de hand
kussen en babbelde vlug met een alleraardigst
accent. De jonge beelhouwer zat verlegen op
zijn stoel. Het was beslist onmogelijk dat dit
kleine, vlugge, roodharige persoontje al groot
moeder was, zooals Wü had beweerd. Maar
grootmoeder of niet, hij zat hier en kreeg zijn
opdracht.
Mevrouw de Valmond stelde haar auto ter
beschikking want hij moest een paar dingen
uit zijn atelier halen. Toen hij in de auto. zat,
viel het hem pas op hoe grappig de opdracht
eigenlijk was. Hij moest haar voeten model-
leeren, enkel haar voetenMaar wat ging
hem dit tenslotte aan? Hij werd goed be
taald en hij had een mooie opdracht van een
toonaangevende dame.
Erik haastte zich terug. „Nu. zeide mevrouw
de Valmond tot haar man, „dat noem ik nog
eens actief, ik heb er niet eens aan gedacht
dat ik wachtte, daar is hij alweer met zijn
klei."
Toen Erik zijn afdruk had genomen ver
dween mevrouw en kwamen sigaretten en
koffie in haar plaats de kamer binnen, in ge
zelschap van een stijven bediende. Een half
uur later bracht de glanzend gelakte limousine
van mijnheer de Valmond, Erik weer naar
zijn bescheiden woning.
Nauwelijks in zijn atelier gekomen gooide
Erik zijn jas uit en begon koortsachtig te
werken. Een meesterstuk moest het worden.
Hij werkte een poosje en stond toen plotseling
verslagen te staren. Dat waren de leelijkste
voeten die hij ooit in zijn leven had gezien.
Dat dit hem bij zijn bezoek niet was opgeval
len?....
ARROND. RECHTBANK
Overtreding vleeschkeurings-
wet.
Een inwoner van Zandvoort was in appèl ge
gaan van een vonnis, waarbij hij door den
Kantonrechter was veroordeeld wegens het in
voorraad hebben van versch, aan keuring on
derworpen vleesch, zonder dat het voorzien
was van het vereischte goedkeuringsmerk.
De ambtenaar, die de overtreding had ge
constateerd, verklaarde, dat hij den indruk
had gekregen, dat er stempels op geweest wa
ren. doch weggesneden, waarmee men de be
doeling kon hebben de plaats van herkomst
geheim te houden.
Verdachte verklaarde, dat het vleech van
het slachthuis te Haarlem kwam, doch kon
geen aannemelijke verklaring geven van het
verdwijnen der stempels.
De ambtenaar gaf als zijn meening te ken
nen, dat iedere slager verplicht is te zorgen,
dat het vleesch. dat hij ontvangt, van behoor
lijke stempels is voorzien en iedere slager laa,t
zoo lang mogelijk de stempels zichtbaar.
De officier vroeg bevestiging van het gewe
zen vonnis van 25 boete en openbaarmaking
van het vonnis.
Overtreding Tramweg
reglement.
In hooger beroep diende een zaak tegen een
trambestuurder van de N. Z. H. T. M. aan
wiens schuld zou zijn te wijten dat ter hoogte
van de Amsterdamsche poort een aanrijding
zou zijn ontstaan tusschen de tram en een van
de Oostvest komende auto. De Kantonrechter
had hem veroordeeld tot 8 boete.
De bestuurder verklaarde, dat hij over de
brug komende, in de meening verkeerde, dat
de auto op de tram zou wachten, omdat het
voertuig bijna tot stilstand was gekomen.
De bestuurder van de auto, een tienwielige
wagen met tractor van de papierfabriek, zei,
dat hij, van de Oostvest komende, voorrang
aan twee auto's moest verleenen en daarom
moest inhouden, doch hij was toen reeds op
de tramrails en doorrijdende was hij bijna
van de trambaan, toen de tram over de brug
kwam. De trambestuurder liet den zand-
strooier werken, doch had te veel vaart om
een aanrijding te kunnen voorkomen.
De trambestuurder hield vol, dat toen de
tram op de brug kwam, de auto nog niet op
de rails was en dus had kunnen stoppen.
De conducteur, die op de tram dienst had ge
daan, verklaarde, dat hij door hevig remmen
en fluitsignalen opmerkzaam werd gemaakt,
dat er iets niet in den haak was. Het tramrij
tuig was juist over de brug en de tractor van
de groote auto was juist op de trambaan.
Wegens niet verschijnen van getuigen werd
de verdere behandeling der zaak geschorst tot
28 Januari.
Overtreding vuurwapenwet.
Een inwoner van Haarlem had voor den
Kantonrechter terecht gestaan wegens het
voorhanden hebben van vuurwapens, doch was
vrijgesproken.
Het openbaar ministerie was in appèl gegaan
en nu diende de zaak voor de rechtbank. Als
getuigen kwamen twee jongens, die thans in
het rijksopvoedingsgesticht verblijven en die
verklaarden, dat zij bij verdachte hadden in
gebroken, omdat diens zoon geld in zijn bezit
moest hebben, dat van diefstal afkomstig was
en door getuigen was gestolen, Het huis door
zoekende vonden zij ook twee revolvers, een
in een kast, een ander in een jas; ook vonden
zij twee dolkmesjes en een ploertendooder. Ze
namen dat alles mee en later trof de politie
het bij hen aan.
Verdachte erkende, dat de messen van hem
waren, doch de revolvers behoorden hem niet
toe, naar hij beweerde. Hij meende, dat de
jongens het maar zeiden om hem te beschul
digen en last te veroorzaken, uit een soort
wraak.
Een der jongens verklaarde nog, dat de zoon
van verdachte hem reeds eerder de revolvers
had getoond, zeggende, dat de eene aan zijn
ouders, de ander aan hem toebehoorde.
De officier achtte het ten laste gelegde wel
bewezen en vorderde 20 boete.
De rechtbank zal op 14 Januari uitspraak
doen.
DONDERDAG GEEN VERSCH BROOD.
Men neme Woensdag "brood voor
twee dagen.
De Haarlemsche bakkerijen zullen Donder
dag a.s. niet bakken.
Het publiek wordt dus verzocht, Woensdag
as. brood voor twee dagen te nemen.
Hij haalde zijn vriend Wil erbij. „Als je
deze voeten aflevert, zal dat wel je eerste
en je laatste opdracht zijn geweest," orakelde
deze.
„Dat dacht ik ook," zeide Erik. „Er moet
iets gedaan worden, maar wat?"
„Ik heb een idee," zeide Wil, stond op en
verliet het atelier. Hij was echter spoedig
terug en bracht zijn verloofde mede. Gloria
was danseres en bezat de allermooiste voeten.
„Nou, wat zeg je ervan, mevrouw de Valmond
zal juichen als je haar deze voeten levert."
Erik dook opnieuw onder in z$n werk en
toen hij de model voeten van Gloria afleverde
kwam omgaand een brief vol overdreven lof
voor zijn kunst, gevolgd door een chèque waar
aan Erik (om het cijfer) bijna niet kon ge-
looven.
Het werd een avondfeestje in het atelier en
Erik maakte plannen voor een kunstreis naar
het oude Rome.
Plotseling echter, zonder dat iemand hem
had hooren komen, stond er een vreemde heer
in het atelier.
„Kan ik den beeldhouwer spreken die de voe
ten van mevrouw de Valmond heeft gemodel
leerd?" vroeg hij.
Erik sprong op en bood den bezoeker beleefd
een stoel. Hij zag een nieuwe opdracht in het
verschiet. Maar de bezoeker bleef staan en
zeide kort, op ijzigen toon, middenin Erik's
verbluft gezicht. „Mijnheer, u is een prul, u is
een niets, een eenvoudige schoenmaker ver
staat zijn vak beter dan u het uwe. Drie num
mers te klein zijn de schoenen die mevrouw ide
Valmond op uw model liet maken."
De vreemde heer, die intusschen mijnheer
de Valmond bleek te zijn, had zonder verhef
fing van stem gesproken, maar de ijzige toon
deed Erik tot in zijn hart verstijven Mijnheer
de Valmond legde een pakje op de tafel en
verliet het vertrek.
Erik zat verwezen met het pakje in zijn
hand. mechanisch wikkelde hij er het papier
vanaf. Een paar schoentjes van zacht groen
leder kwamen tevoorschijn. En nu pas drong
het tot hem door dat de door hem gemodel
leerde voeten als model voor den schoenmaker
hadden moeten dienen.
„Jij. ezelsveulen!" brulde hij zijn vriend
Wil toe.
Deze lachte vroolijk en Gloria, die de
U-.hoentjes had aangetrokken, zeide kalm:
„Zeg Erik, ik ben graag tot je dienst als je nog
eens zulk een opdracht krijgt".
ELSA KAISER.
Een goed geheugen.
Een goed geheugen is een pleizierig iets en
de man of de vrouw met het goede geheugen
is meestal een aangenaam mensch in den
dagelijkschen omgang; vol vertrouwen geven
wij hem of haar onze brieven mee in de rus
tige overtuiging, dat onze poststukken met
bekwamen spoed behoorlijk in de brievenbus
gedeponeerd zullen worden en niet zullen
achterblijven in een der vele zakken van een
overjas, die toevallig nadien niet meer ge
dragen wordt gedurende langen tijd, of in
een handtaschje. dat slechts bij feestelijke
gelegenheden te voorschijn komt.
De man met het goede geheugen zal niet
vergeten wijn en sigaren te bestellen als er
gasten komen, hij zal zijn trouwdag en den
verjaardag van zijn vrouw gedenken en het
hart van zijn schoonmoeder winnen door
zich tijdens haar jaarlijksch bezoek te her
inneren, dat zij zoo bijzonder van een bepaald
soort koekjes houdt.
En de vrouw met het goede geheugen zal
met nimmer falende zekerheid de lievelings
kostjes van haar betere helft ter tafel bren
gen wetend, welk het laatst, het voorlaatst
en daarvóór aan de beurt geweest is.
Zij zal de maat van zijn boorden, hand
schoenen en laarzen uit het hoofd kunnen
opnoemen en zij zal altijd alles wat zoek is
onmiddellijk weten op te sporen. Zij zal nim
mer een der verjaardagen van haar schoon
familie vergeten en zij zal uit het hoofd
steeds dadelijk de verschillende bedragen van
eventueele nog openstaande rekeningen kun
nen opnoemen (gespecificeerd natuurlijk).
Dat alles is zeer verheugend en plezant,
maarer is alweer een maar bij. Een
goed geheugen is een machtig hulpmiddel.
Het kan dat tenminste zijn. maar het kan
ook een leelijk struikelblok zijn.
Het goede geheugen des mans heeft ook
een scbaudwzijde.
Immers: die man met 't goede geheugen zal
evenmin onze kleine tekortkomingen en heb
belijkheden vergeten en altijd diadelijk we
ten, dat wij toen-en-toen, dat-en-dat gezegd
en gedaan hebben en dat het treurig resul
taat toen zus-en-zoo was.
Na tien jaren herinnert hij zich nog het
rouwkoopje, dat ons gebrek aan warenken
nis hem op de hals haalde en met de zilveren
bruiloft haalt hij de herinnering op aan de
onvriendelijke bejegening, die wij in onzen
engagementstijd zijn jeugdvriendinnetje ten
deel liet vallen.
En wat de vrouw met het goede geheugen
betreft:wat die zich te pas en te onpas
weet te herinneren,dat is met geen pen
te beschrijven!!
Een goed geheugen is een belangrijk iets,
maar nog belangrijker is in een gelukkig sa
menleven de kunst van vergeten d.w.z.: dat
gene vergeten waaraan anderen niet gaarne
herinnerd willen worden, want dat staat ge
lijk met tact en tact is de beste smeer-olie
voor den huwelijksmotor!
AMY GROSKAMP-TEN HAVE.
VOORDEN-
LZ
-POLITIERECHTER
De stok achter de deur.
Het gebeurde vroeger in Amsterdam dat
de baas van een tapperij, waarvan de bezoe
kers niet altijd in vredelievende stemming
verkeerden, achter de toonbank een ijzeren
staaf had staan, welke moest dienen om op
gewonden klanten tot rede te brengen.
Het is moeilijk aan te nemen, dat de juf
frouw, die in de Sillemstraat woonde, met
dezelfde bedoelingen een ijzeren staaf achter
de deur had geplaatst, want uit niets bleek,
dat haar buren of bezoekers van hetzelfde
gehalte waren als die van de tapperij in de
Jordaan. Wanneer dus haar buurvrouw be
weerde, dat de ijzeren stok achter de deur
stond om haar daarmee de hersens in te
slaan, terwijl de twee buurvrouwen niet eens
op voet van oorlog leefden, al was er niet
bepaald een vriendschapsband, dan lijkt dat
niet waarschijnlijk.
Wat de andere buurvrouw echter beweerde,
namelijk, dat de vierkante ijzeren staaf ter
dikte van een paar centimeter en 30 c.M. lang
het liniaaltje van haar 6-jarig zoontje was,
dat met een blokkendoos achter de straat
deur verzeild was, zal wellicht ook niet door
iedereen als onaantastbare waarheid worden
beschouwd. De politierechter liet de twee
mededeelingen maar voor wat ze waren en
hield zich alleen bezig met de vi^aag of de
ijzeren stok achter de deur gediend had om
er de juffrouw-getuige mee op het gezicht te
slaan, waardoor zij een gescheurde lip had
gekregen
En dit nu stond vrij vast, want de juffrouw,
wier zoontje zulk een gewichtige liniaal .had,
verklaarde, dat zij er de andere juffrouw
mee geslagen had en deze zei, dat ze er haar
gescheurde lip aan te danken had. Echter zou
verdachte de liniaal hebben gehanteerd, om
dat de andere juffrouw haar had aangevallen
en gedreigd had de hersens in te slaan.
Mr. All Cohen, de verdediger, zag dan ook
noodweer in het geval, waarbij overschrij
ding van rechtmatige verdediging aan over
spanning ware toe te schrijven.
De officier vond echter het slaan met een
liniaal, waarmee men iemand gemakkelijk
kon doodslaan, erg genoeg om f 15 boete te
eischen.
De politierechter wees noodweer af, maar
bepaalde de boete op f 5.
Als vervolg op het voorgaande diende de
zaak tegen den man van de geslagen juf
frouw, die toen hij zijn wederhelft bloedend
had aangetroffen, zoodanig in drift was ont
stoken. dat hij naar de buurvrouw was ge
togen en er de deur had ingeteapt.Hij vertelde,
dat hij de juffrouw te spreken had gevraagd'
maar dat zij hem de deur voor den neus had
dichtgeslagen en dat hij daarop het paneel
had ingetrapt.
Hij erkende, dat het niet te pas kwam en
dat hij de kosten van herstel bezig was in ge
deelten te vergoeden.
De officier eischte f 10 boete maar de rechter
overwoog de heele voorgeschiedenis, de be
reidheid om de schade te betalen en de om
standigheid, dat de eene buurvrouw verhuisd
was, waarom hij de boete bepaalde op f 2.50
HET SPREEKUUR VAN WETHOUDER BOES.
De heer A. G. Boes, wethouder van onder
wijs, zal deze week zijn gewone spreekuur ten
Stadhuize met houden.
