"AKKERTJES" Kunst in Harlem en daarbuiten. LITTERAIRE KANTTEEKENINCEN r> IN S D A C 5 JANUARI 1937 HAARLEM'S DAGBLAD 7 Overal bij Apothekers en Drogisten 12 stuks in koker 52 cent, 3 stuks in zakdoosje 20 cent. Nederlandsch Fabrikaat De koorts daalt onmiddellijk. De besmetting wordt gestuit. De ziekte-duur wordt ingekort. Steeds goede resultaten met: (AKKER-CACHETS) Recept van Apotheker Dumont SCHILDERKUNST De Kersttentionstelling in Boymans laat van drie buitenanders reeksen werk bewon deren en van eikele andere vertoont ze een enkel specimen.Seurat en Signac zijn van de Fransche divisimisten met series doeken vertegenwoordig! en zoo is het met Van Rijsselberghe vtor de Belgische schilders. Van hen kent <e kunstliefhebber allicht uit reproductie het een en ander. Juist daarom is het aardig lierbij een prentje te geven van één der milder bekende, tot de vroegere divisionisten beioord hebbende schilders, van Charles Aigrand, van wien als ik mij niet bedrieg gear tweede schilderij in ons land aanwezig ii Angrand behorde met Seurat tot de op richters van dei Salon der Onafhankelijken en reeds op onze reproductie is de divisionis- tische techniek /an de heeren nieuwlichters duidelijk te ondirkennen. Wij kunnen nu in het midden lattn of het gevolgde procédé inderdaad „een maximum van lichtsterkte, kleur en harmenie waarborgde, zooals die tevoren nimmer bereikt was" zooals Sig nac, de apostel Ier divisionisten, schreef zeker is het dat reeds van onze kleine reproductie een harmonieuse lichtwerking en een zekere iigetogen kracht vallen af te lezen Wij zoudei van dezen Angrand gaarne eens wat meer jezien willen hebben, maar hoewel hij tot 1)14 toe aan de exposities der onafhankelijken deelnam kan ik mij niets anders van hen herinneren. Het moet een fijn artist van iet tweede plan geweest zijn die dit söhilderj maakte, dat in compositie en naar den g*est met Claude Monet ver want is. Door Coauiot's lijst der exposanten op de Indepencants weten wij dat hij in 1854 in het dejartement van de Seine ge boren is en ve-der dat hij tien jaar gele den (1926) oveileed. Hij is één dier petits- maïtres die iecere belangrijke 'beweging in de kunst vergezellen en er kleur en variatie aan geven. Het is een groote verdienste van de Kröller-verzaneling. dat daarin juist van die spoedig veigeten figuren stalen worden aangetroffen, vin meesters die door de één of andere omsiandigheid minder op den voorgrond tradm en niettemin in het kader van hun tijd vin belang waren. Zoo vindt men hier in Rotterdam uit die zelfde verzamelng een groot en interessant doek van Geoiges Lemmen, die naast Van Rijsselberghe in de Belgische groep der di visionisten. wa; populariteit aangaat, ver bleekt. maar- net deze .Fabriek aan het water" toch ever bewijst, welk een fijnzinnig kunstenaar de® Brusselaar die er van 1865 tot 1916 leefde geweest is. Voor mijn gevoel is hij interessanter figuur dan de Franschman Maximilien Luce, die in de Kröller collectes rijker vertegenwoordigd is. Keeren wij nog even naar de drie impo santste figuren dezer tentoonstelling terug, dan vinden wj bij Seurat het sterkst de eigenschappen aanwezig, die voor het divi- sionistisch procédé zich het gemakkelijkst leenden: een uitgebreide schilderkundige ontwikkeling, een bezonnen enthousiasme en een volmaakt beheerschten hartstocht. Seurat is in zijn werk in ieder opzicht wat men „voornaam" pleegt te noemen. Ik weet op het oogemblik weinig moderne artisten, bij wie die qualiteiten reeds in hun wit-en- zwart, hun teekeningen, zoo op den voor grond komen. Naast Seurat wordt Signac al veel uitbundiger, kleuriger, toeschietelijker voor den leek. Signac herhaalt zich veel meer en heef! die gemakkelijke productivi teit van wie nu eenmaal zijn draai gevonden heeft en daar zelf een onbeperkt behagen in blijft scheppen. Toen de tegenstand tegen het nieuwe overwonnen was, kon juist Signac de man zijn om voor den export naar DuLtschland vooral te zorgen. Seurat werd in de eerste plaats niet oud, slechts 32 jaar, en produceerde bovendien niet met Signac's gemakkelijkheid. In Van Rijsselberghe vindt het divisionis- me een prachtschïlder van het ras der Ru- bens'en en Van Dijck's, die groote doeken aandurft met grootsch opgezette figuurcom posities, gezelschappen in tuinen. levens- groote portretten en naakten enz. Een vlotte en brillante hand van teekenen en een echt schilders temperament komen bij Van Rijs selberghe in dienst te staan van de door hem met een zeker^ luchtigheid aanvaarde theorie. Zoo men bij Seurat van een deftige zwaarmoedigheid, bij Signac van een gema tigde uitbundigheid soms kon spreken. Van Rijsselberghe verovert zijn publiek met zijn Vlaamsche levensblijheid, die bij hem niet zonder distinctie is. Hij was. geloof ik, ook de eerste die in Noord-Nederland gewaar deerd werd: ik herinner mij althans reeds kort na 1900 in den Rotterdamschen Kunst kring een uitgebreide tentoonstelling van zijn werk gezien te hebben. Een consequent doorgevoerd divisionisme stelde wel als eerste vereischte een schilder kunstige discipline, die niet iedereen onder de overigens belangrijke artisten even goed afging. Men ziet dat hier aan schilderijen van Vincent van Gogh en De Toulouse Lautrec, die op zich zelf prachtige qualitei ten hebben, welke echter in een gansch an dere sfeer thuis behooren dan die welke het werk van een Seurat tot iets aparts in de moderne kunstproductie stempelden. Noch Vincent, noch Lautrec waren er artisten naar om zich over een procédé anders dan als bijkomstigheid te bekommeren, zij heb ben er eenvoudig hun aandacht aan ge schonken zonder er zich door te laten bin den Zij hadden nog wel iets anders ook te vertellen. Er is gezegd dat deze Kersttentoonstelling het divisionisme niet volledig vertoonde en ook niet de beweging in haar hoogtepunten Albert Helman. Aansluiting ge mist. Rotterdam. Nijgh en van Ditmar. Behalve het voordeel der acualiteit heeft de ze nieuwe roman van Helman dit voor mij nog belangrijkere, dat hij als product van schrijf kunst mij gaver en zuiverder afgerond voor komt dan sommige zijner voorgangers. Het is inderdaad een vloeiend geschreven, doorloo pend boeiend verhaal, dat Helman ons voor legt, waarin al het gebeuren zich op logische wijze ontwikkelt, allerlei inzicht slechts uit een zuiveren dialoog, zonder rhetorica gevoerd, zich doet kennen. En waarin alleen door de aanwending van die zuiver artistieke midde len de schrijver de sfeer schept, die hij wenscht: die eener hopelooze verwarring in een samenleving van niet bij elkaar behoo rende elementen, slechts door vergissingen in 's wereld's bestel tot elkaar gebracht. Elemen ten. die de aansluiting gemist hebben en leven zonder vooruitzicht, alsnog in de samenleving te worden opgenomen. Plaats van handeling is Barcelona, waarheen tallooze Duitsche en andere vluchtelingen voor een regiem, dat ze van hun grond ontwortelde, de wijk genomen hebben Duitsche joden meest, en uit de intel- lectueele kringen die, vaderlandsloos gemaakt, hier zonder pas en met geringe middelen zijn komen aanzwerven in de hoop veiligheid te te zien gaf. Dat is natuurlijk voor een ge deelte juist, maar lag noch in de bedoeling, noch in de macht der inrichters. Maar waar zeer veel van het belangrijkste werk van Seurat (o.a. Le Chahut), van Van Rijssel berghe en van Toorop en Prikker is bijeen gebracht loont voor "den kunstvriend een reisje naar de Maasstad nog altijd de moeite. Men heeft er nog drie weken den tijd toe. J. H. DE BOIS. Schoenmakers bespreken den toestand van hun bedrijf. Stabilisatie der herstelprijzen gewenscht. In gebouw ,-De Nijverheid" heeft de Fe deratie van Schoenmakerspatroonsvereeni- gingen een openbare vergadering geibouden. In deze vergadering werd 'het woord gevoerd door de heeren J. Bergers, secr. van den Ned. R.-K. Schoenmakerspatroonsbond en W. Donker, voorz. van den Néd. Bond van Schoenmakerspatroons- en -Winkelierssver- eenigingen. De beer W. Donker was de eerste spreker. Alleen de kracht van de organisatie vermag iets te bereiken in het belang van de Ne- derlandsche schoenmakerij, zoo ving hij zijn rede aan, Dit hebben wij vooral in de laat ste twee jaren sterk gevoeld. De alleenstaan de enkelingen, de knoeiers hebben de groote centrale te gronde gericht, aldus spr. Na de liquidatie van deze centrale is een contact commissie ontstaan, waarin de verschillende branches van de schoen- en lederindustrie vertegenwoordigd zijn. Deze commissie dient den minister van advies. De schoenmakers hebben dadelijk via deze commissie een re geling van de prijzen voor sc'hoenherstelwerk gevraagd. Vele moeilijkheden zijn hieraan verbonden. In de eerste plaats moet het pu bliek weten, dat schoenreparatie niet- het werk van iedereen is, maar wel degelijk vak kennis vereischt. De contactcommissie helpt de schoenma kers in den strijd tegen de hand over hand toenemende oneerlijke concurrentie. Hoe men tot de verlangde maatregelen kan ko men. zette spr. vervolgens uiteen. Daarom wordt er thans onder de schoenmakers een enquête gehouden over de vraag of een sta bilisatie der prijzen al dan niet gewenscht is. Het Rijksproefstation voor het schoen- bedrijf te Waalwijk zal dan inmiddels den stand der prijzen onderzoeken Van den uit slag van deze beide onderzoekingen zal het besluit van den minister afhangen. Spr. hoopte verder, dat de nieuwe vestigingswet ook voor schoenherstellers vakbekwaamheid zal eischen. Dan zal, na een stabilisatie der prijzen, de toekomst beter worden. Het moet onmogelijk gemaakt worden, dat absurd lage prijzen geannonceerd worden. Dat is het eerste doel van de actie. Tenslotte wekte spr. alle aanwezigen op, de te houden enquite te steunen, daarbij zich vóór stabilisatie der prijzen te verklaren en zich niet door valsche schaamte te laten weerhouden om te doen uitkomen, dat hun zaak (zoo dat waar is) achteruit is gegaan. Na de pauze sprak de heer J. Bergers. Wij staan voor een grootsch en moeilijk werk. Hieraan moeten wij ons geven met al onze kracht, aldus spr. Ook de ongeorganiseerden moeten meewerken. Met de meeste klem wékte spr. allen tot krachtdadige medewer king op. Na dit propagandistisch woord van den heer Berger werd een werkcommissie samen gesteld Vorstelijke gasten naar Aalsmeer. Tevens bezoek aan Schiphol. Morgen zullen de gasten, die ter gelegen heid van het huwelijk van Prinses Juliana en Prins Bernhard in Den Haag vertoeven, een bezoek brengen aan de bloemententoon stelling te Aalsmeer, welke in den namiddag van dien dag zal worden geopend. Daaraan voorafgaande zal Schiphol wor den bezocht. Te ongeveer 11 uur z'al het ge zelschap aldaar aankomen, terwijl de lunch zal worden gebruikt in het restaurant op het vliegveld, dat dien dag voor de vorste lijke gasten gereserveerd zal zijn. vinden en kans voor het opnieuw beginnen van een leven, dat ze elders onmogelijk ge maakt is. Maar zij hebben zich vergist; er is in dit; land voor hen geen plaats: met al hun povere bagage brachten zij ook al hun ideeën en vooroordeelen uit het oude vaderland mee, de Spaansche ziel blijft hun vreemd en zij zijn voor zoover ze daartoe nog in staat zijn slechts onwillekeurige destructieve krach ten in een samenleving, waarin ze hoopten op genomen te kunnen worden. Professor Baruch en doktor Hornemann, in Berlijn eci#jds ge leerden van reputatie, leven in Barcelona als verschoppeling en klaplooper. De eerste aan den rand der stad tusschen de armsten der armen, de tweede als opgejaagd wild bij een landgenoot. Schlauch, onder dak genomen. Deze Schlauch. revolutionnair propagandist en tegelijk grondspeculant. haalt met Horne mann niets dan misère in huis. Want tusschen dezen en Schlauch's vrouw Hertha ontstaat een verhouding, die een eind neemt als Hor nemann. door verklikkers verraden, het land moet verlaten en Schlauch zeif op geheimzin nige wijze den dood vindt. En rondom deze tragische liefdeshistorie vindt men dan nog de scherp geteekende figuren van andere in- tellectueele verjaagden als Hahn en Brau- miïller, van stille verklikkers als Funck en Kiesewetter, van de familie Oskar Bernstein en daarin de triestig-mooie figuur van de dochter Sabine, als wel zeer typeerend pro duct van den voor de jeugd beangstigenden overgangstijd waarin wij leven. Helman ziet dien tijd en het milieu, waarheen hij zijn le zer verplaatst, met helderen blik en al moge Feesten te Bloemendaal. Uitgebreid programma. Het officieele feestprogramma voor festivi teiten in de gemeente Bloemendaal ter ge legenheid van het huwelijk van Prinses Ju liana is verschenen. Het is een keurig ver zorgd boekje, dat op den omslag het portret van het verloofde paar draagt. De feesten beginnen reeds heden. In den Haarlemschen Stadsschouwburg wordt in sa menwerking met de Oranjecomité's van Haar lem en Heemstede door het Hofstad-tooneel ..Uit het leven der Oranje's" opgevoerd, des middags voor leerlingen van middelbare scho len, 's avonds een gala-voorstelling. In het Jeugdhuis aan de Donkere laan en in Domi aan het Zandvoorterpad te Overveen wordt heden een feestavond gehouden. In het eerste gebouw wordt medewerking verleend door Bloemendaalsch Gemengd Koor o.l.v. P. Halsema, Jo Vincent, sopraan, en Prof. R. Casimir, die spreekt over „Ons volk beleeft zijn eenheid". In Domi wordt hetzelf de programma uitgevoerd. Alleen het koor is een ander, nl. Overveensch Dameskoor, o. 1. v. Cor Igesz. Woensdag 6 Januari organiseert de afdee- ling Bloemendaal van de Ned. Ver. voor den Volkszang en nationalen hulde-avond in het Jeugdhuis. In het Krelagehuis is 's middags feest voor de kinderen uit Aerdenhout-Bentveld. Des avonds is er in hetzelfde gebouw een bijeen komst voor de volwassenen. Hieraan werken mee: Mevrouw Tilly Sylon en haar ballet, het Aerdenhoutsch Dameskoor, o.l.v. den heer Fe lix de Nobel en de Haarl. Tooneelver. „Jacob van Lennep". De feestelijkheden op Donderdag 7 Januari zijn de volgende: Te AerdenhoutBentveld: Des avonds rondwan-deling van muziekgezelschap en ont steking v-an een vreugdevuur. Te Bloemendaal: Des morgens te 9.15 aubade door de schoolkinderen in het plant soen Ter HoffsteedewegKweekduin, Burge meester Jhr. mr. C. J. A. den Tex zal een toe spraak houden. De voorzitter van de afdeeling Bloemendaal der Kon. Ned. Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde, Mr. J. D. van der Plaats, zal voorts een herinneringsboom aanbieden, die door eenigie meisjes geplant zal worden. Om 2.30 uur wordt een gecostumeerde voet balwedstrijd gespeeld op het terrein van „Bloemendaal". Te Overveen worden zoo mogelijk ijswed- strijden op het Brouwerskolkje gehouden. In Stoop's Bad is een zwemfeest om 3.30 uur. In Bloemendaal is 's avonds in Hotel Vree burg. Hotel Van Ouds het Raadhuis en Hotel Roozendaal feest. Op het versierde, verlichte en verwarmde dorpsplein is Oranje-bal-cham- pêtre. Een blijvend bezit van hooge waarde „DE GESCHIEDENIS VAN HET HUIS VAN ORANJE-NASSAU", door Dr. N. Japikse. Tien eeuwen Oranje in woord en beeld (Adv. Ingez. Med.) Ch. Angrand: Aan de Seine. misschien hier en daar zijn beelding eer naar het romantische neigen dan aan de werke lijkheid geheel voldoen, daarin heeft men slechts zijn goed recht als prozadichter te er- kenen. De hoofdzaak is dat zijn schildering van tijd en milieu de karakteristiek ervan bloot legt, èn dat doet Helman hier voortref felijk. En er is misschien niets zóó goed om eenig idee van de huidige Spaansche furie te verkrijgen als dit wei-gecomponeerde verhaal, waarvan de fictie reëel kan zijn en de realiteit alle fictie overtreft. Ivea Bossers. Echtpaar z. k. Am sterdam. W. L. Salm en Co. Na het dramatisch spel van Helman komt Kea Bossers met haar echtpaar zonder kin deren en vertoont een ouderwetsch genoege- lijk blijspelletje, waar we ons een paar uur tjes rustigmee amuseeren en zonder span ning naar het eind lezen, omdat we al be grepen hebben dat als het gordijn valt. alles pour le mieux dans le meilleur des mondes zal zijn of anders gezegd: alles reg' sal kom. Kea Bossers vertelt, naar ik veronderstel zon der litteraire pretenties, maar gemakkelijk en voor 't vaderland weg. Al mag de oorsprong van het verhaal alweer aan triestigheid ont leend zijn, loop en afloop zijn vol lieve kod digheid en wat wil men meer van een aar dig blijspel. De jonge meester in de rechten Frank Robberts, die een prachtige administra tieve baan in de industrie en een schattig vrouwtje uit de eerste standen der residentie de zijne mag noemen, krijgt, in zijn tweede huwelijksjaar, gedaan wegens de malaise en vindt natuurlijk geen nieuwe betrekking. Als (Adv. Ingez. Med.) De N. Z. H. wil bus- en tram lijnen in één hand. Adres aan den Gemeenteraad. In verband met het voorstel van B. en W. om de concessie voor de Brockway-Bus-Mij te verlengen heeft de Noord-Zuid-Holland- sche Tramweg Maatschappij een adres aan den Raad gericht, waarin o.a. wordt gezegd dat de thans bestaande toestand, waarbij 2 maatschappijen buslijnen in de gemeente Haarlem en in haar directe omgeving ex- ploiteeren niet meer als juist erkend zal worden. B. en W. hebben dan ook in een schrijven aan de N. Z. Hollandsche Tramweg Maat schappij te kennen gegeven, dat zij den be- staanden toestand weinig bevredigend ach ten, daar toch diverse routes door autobus sen van beide exploitanten worden bereden, soms naast een tramlijn, terwijl nog wijken van behoorlijk autobusverkeer zijn verstoken. In deze brief werd een afgerond voorstel, dat aan de genoemde bezwaren tegemoet zou komen, gevraagd. De N. Z. Hollandsche Tramweg Maatschappij heeft op 4 Juli 1936 aan dit verzoek voldaan, waarbij er op werd gewezen, dat slechts d i e eenheid der vervoer middelen juist kon worden geacht, die ook de tramlijn bevatte. Zij heeft een plan overgelegd, hoe tra-m en buslijnen elkander zouden kunnen aan vullen met kans. dat de exploitatie dezer lij nen niet die verliezen zal behoeven op te le veren als thans door de en blijkens de rap porten van den bewindvoerder der Haarlem- sche Brockway Bus Maatschappij ook door deze maatschappij worden geleden. De Raad moet zoo luidt het adres bij de beoordeeling van hetgeen gewenscht en nagestreefd moet worden, toch vooral niet uit het oog verliezen, dat een verandering van den bestaanden toestand absoluut noodza kelijk is, daar van particuliere ondernemin gen niet verwacht mag worden, dat zij zich ten bate der gemeenschap verliezen zullen blijven getroosten. Het plan van de N. Z. H. tracht zoowel de mogelijkheid van een niet verliesgevende ex ploitatie als de voorziening in de voornaam ste vervoersbehoeften zooveel mogelijk te be naderen en daardoor ook de mogelijkheid tot bestendiging van een exploitatie der vervoer middelen door een particuliere onderneming en dus buiten bezwaar der gemeentelijke kas, te bevorderen. Uit een mondelinge mededeeling van den Wethouder van Openbare Werken heeft de N. Z. H. den indruk gekregen, dat omtrent het ingezonden plan wel overeenstemming zou worden bereikt, indien de Haarlemsche Brockway Bus Maatschappij slechts in de N. Z. Hollandsche Tramweg Maatschappij overging. Het verwondert haar daarom eenigszins thans van B. en W. te hooren, dat dit plan een aanzienlijk slechteren toestand schept. Naar de meening van adres sante wordt de vervoersgelegenheid voor het zich nog steeds uitbreidende Haarlem-Noord zoolang de noodza kelijke doortrekking der tramlijn niet verwezenlijkt is beter gediend door een op iedere tram rijdende autobus naar het Soendaplein en daarnaast een buslijn van het Sterrenkwartier (mogelijk van een Noordelijker be ginpunt) naar het Centrum en de Am- sterdamsche Buurt, dan door 3 ver schillende buslijnen met uiteraard geringe frequentie. Afgezien van de aanvaardbaarheid van het ingediende plan is het de N. Z. H. niet dui delijk, wat B. en W. meenen te kunnen be reiken ter verbetering van een hun niet be vredigenden toestand met het bestendigen van dien toestand tot 1 Juli 1945. B. en W. motïveeren de noodzaak dier be stendiging, met het niet tot overeenstem ming komen der beide vervoersondernemin gen. De N. Z. H. heeft echter getracht tot die overeenstemming te geraken. Ofschoon tot dusverre geen overeenstem ming werd bereikt, blijft de N. Z. H. bereid tot het verkrijgen van een bevredigende op lossing haar volle medewerking te verleenen hij op het punt staat onherstelbaar kan keraar te worden krijgt Lies een idee. Ze zul len een advertentie plaatsen, waarin zich een echtpaar z. k. aanbiedt: de man als chauf feur of huisknecht, de vrouw voor de keuken en de huishouding. Ik behoef den lezer nu wel niet verder voor te lichten, men ziet hei geval al aankomen. Twee jaar lang spelen Frank en Lies voor chauffeur en keukendame op een groot buiten bij een ouden baron in de buurt van het Gooi. Twee jaar zijn ze uit het gezicht hunner vrienden en kennissen en a 1 s ze die per malheur in het vizier krijgen moe ten ze de gekste dingen doen om uit de rich ting te blijven. Lies moet zich de allures en de spraak en de vriendschap van het overige per soneel aanmeten, maar alles gaat boven ver wachting goed en na die paar jaar zijn ze haast met geen stok meer uit dien nieuwen werkkring te verwijderen! Maar door allerlei bijkomstigheden wordt hun vermomming ge openbaard en het spel eindigt niet dan met de stralende zon der toekomst, waarin voor Mr. Frank een carrière op een oud gerenommeerd advocatenkantoor en voor hen beiden een eerste kindje is weggelegd. Maar die' twee jaar zijn nu niet zoo maar in eens om. Van wat daarin van alles moest doorgemaakt worden, vertelt Kea Bossers frisch en fleurig, alsof fantasie geen geld kost en de lezer amuseert, zich heusch we! met haar verhaal, waarin veel liefs en aardigs.... als in een ouderwetsch. knus blijspeiletje Het is nog zoo gek niet om van tijd tot tijd eens te genfeten van wat niet direct litteraire kunst, maar gezellig gebabbel is. Ik kan het u aanbevelen, als zoodanig. Galareceptie in het Paviljoen. Ter gelegenheid van het Prinselijk huwelijk. Maandagavond heeft de Commissa ris van de Koningin in onze provincie, Jhr. mr. dr. A. Röcll, ter viering van het huwelijk van Prinses Juliana en Prins Bernhard, een galareceptie ge houden in de zalen van het Paviljoen in den Hout. Onder de talrijke aanwezigen merk ten wij o.a. op: de burgemeesters van Amsterdam en Haar lem, leden van Ged. en Prov. Staten, wethou ders en gemeentesecretarissen van Amsterdam en Haarlem; de heer G. H. Crone, voorzitter van de Kamer van Koophandel te Amsterdam; Jhr. Dr. J. C Mollerus. secretaris van de Ka mer van Koophandel alhier; ds. P. W. Foeken, president van den Kerkeraad der Ned. Herv. Gemeente te Haarlem; Ds. F. Ch. Krafft, pre dikant der Waalsche Kerk alhier; de Deken van Haarlem, rector Sondaal; de heer Ver- steegh, hoofdcommissaris van Politie te Am sterdam; prof. A. F. Holleman; jhr. B. W. F. van Riemsdijk, oud-directeur van het Rijks museum; mr. G. Vissering, oud-president van de Ned. Bank; dr. J .D. Bierens de Haan; mr. S. H. Vening Menisz, oud-griffier der Prov. Staten van Noord-Holland; ir. W. G. C. Ge- linck, inspecteur-generaal van den Rijks waterstaat, prof. de Groot, secretaris van den Senaat der Amsterdamsche Universiteit en voorts vertegenwoordigers van Amsterdam sche studentenvereenigingen en vele officieren van land- en zeemacht. Jhr. Röell opende de receptie met de vol gende woorden „Het. ligt niet in mijn voornemen, Dames en Heeren. zeer gewaardeerde gasten, u te vermoeien met een lange toespraak; andere genoegens vragen uwe aandacht. Maar ik moet u toch in de eerste plaats de groeten en heilwenschen overbrengen van mijn Vrouw, die, hoewel herstellende van een griep-aanval toch aan huis is gebonden, en daardoor zeer tot haar spijt, de gasten op dezen feestavond niet heeft kunnen ontvangen. Zij heeft er op gestaan, dat deze receptie niettemin zou door gaan, omdat de bruidsdagen van onze geliefde Prinses daaraan een karakter gaven, waar mede uitstel niet te vereenigen was. Het komt mij in de tweede plaats voor. dat gij allen er prijs op zult stellen u met mij te vereenigen in een dronk op het gelukkige Bruidspaar. Vooraf wil ik u allen echter har telijk danken, dat gij in zoo grooten getale luister zijt komen bijzetten aan dit feestelijk samenzijn en daarmede hebt willen toonen, hoezeer ook Noord-Holland deelt in de blijd schap van de Koninklijke familie, welk een geestdrift, de aanstaande echtverbintenis van Prinses Juliana ook in de harten van de inge zetenen onzer provincie heeft gewekt. Op den 8sten September, toen de blijde ma re weerklonk van hare verloving met den man. harer keuze, heeft zich een vreugde baan ge broken, die alle Oranjelievende harten heeft vervuld en aan het leven een kleur en een glans gegeven welke daaraan iii de laatste jaren hadden ontbroken, maar die thans de oogen met blakende opgewektheid en toene mend vertrouwen op de toekomst doen rich ten. Die vreugde heeft zich sterker ontwikkeld, naarmate de toekomstige Bruidegom zich de sympathie wist te veroveren van allen waarmee hij in aanraking kwam. Daardoor won de overtuiging veld, dat zich voor het in de laat ste jaren zoo zwaar getroffen Oranjehuis een nieuw en hoopvol verschiet opende. Van alle zijden zijn de gelukwenschen toegestroomd, die voor Hare Majesteit de Ko ningin en voor het jonge paar werden gevoeld, en al die wenschen, vuriger gekoesterd en lui der klinkend naar gelang de groote dag van 7 Januari naderde, zijn ten slotte aangezwol len tot het machtige koor van zegenbeden, dat thans eenstemmig, bruisend en jubelend, alom in den lande voor het Vorstelijk Bruids paar opgaat. Ook wij willen onze stemmen in dat koor doen hooren. Noord-Holland. Amsterdam en Haarlem, de steden, de dorpen en de eilanden, willen bij den Haag niet achterblijven. Wij willen het krachtige geluid doen klin ken van liefde voor het Vorstenhuis, van ver knochtheid aan Oranje, van saamhoorigheid en gemeenschapszin. Wat het nieuwe jaar. met zijn groote span ning op het wereldtooneel, ook in zijn schoot moge verborgen houden, wij willen ons la ten leiden door de lichtende toorts, die met het huwelijk van de Prinses van haar ge boorte af de oogappel der natie, voor Neder land en Oranje is ontstoken. In het schijnsel van die fakkel willen wij de kracht zoeken, om ieder op zijn gebied, getrouw ook in het kleine, nauwgezet in onze plichten en opge wekt- in onze vreugden, in 1937 de levenstaak wederom te vervullen, die ons is toever trouwd. God geve dat het nieuwe licht, dat in het Koninklijk Huis is ontstoken, onuitbluschbaar moge schijnen in het jonge Vorstelijke gezin en dat de glans van dat licht moge afstralen op het gansche Nederlandsche Volk, dat het op de handen zal blijven dragen. Met dezen wensch noodig ik u uit met mij te drinken op het bestendige welzijn van het jonge Bruidspaar en van zijne Koninklijke Moeder. Leve de Koningin! Leve Prinses Juliana! Leve Prins Bernhard!" Een driewerf hoera van de gasten op het vorstelijk bruidspaar volgde op deze woorden. Hierna begon het bal onder leiding van gebrs. Martin. Jeanne Oterdahl. Late Zomer. Vcrt. door N. Basenau-Goemans, Amster dam. J. M. Meulenlioff, In de keurige reeks Garamond-drukken van dezen uitgever verscheen deze fijne novelle in briefvorm van de ook in Holland zoo gewaar deerde schrijfster. De hoofdzaak is in die klei ne verhalen niet zoozeer de intrige, die een voudig en spoedig doorzien is, dan wel de fijne sfeer-schildering die de gebeurtenissen om zweeft. De auteurs uit het hooge Noorden zijn daar van huis uit knap in en men vindt die natuurlijke begaafdheid bij Jeanna Oterdahl in sterke mate aanwezig. Dat sferische is door de vertaalster op gelukkige wijze behouden en in een Nederlandsch overgebracht, waartegen geenerlei bezwaar gemaakt kan worden. De lectuur van zulk een novelle wordt daardoor een artistiek genot en dat te meer waar. on danks de simpelheid van den gang van zaken, alle psychische nuances der besproken per sonen fijntjes zijn aangeduid. Een eenvoudig doch tevens precieus boekje. Nieuwe uitgaven: Anatole France. De Goden dorsten (Les dieux ont soif) vert, door A. Koresco, met il- lustr. door Nico Bulder. A'dam Wereldbib!. J. van IWelle. Bart Nelde Opstandeling. Afrik. Roman 277 pag. Zelfde uitgevers. Jo van Ammers Kiillcr. De Sans-Culotten. 'Heeren. Knechten en Vrouwen II) 466 pag. A'dam. J. M. Meulenhoff. H. H. J. Maas. Een hoekje Stad. Roman. 220 pag. Laren. A. G. Schoonderbeek. J. H. DE BOIS

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1937 | | pagina 11