BIJVOET
(DN/T IN IXTTEREN,
.WEERBERICHT
„Vi
WALES
D i iNSDAG 19 JANUARI 1937
H A A R L E M'S DAGBLAD
2
MUZIEK
Christelijk Gemengd Koor
„Haarlem".
„Opgebouwd op de ruïnen van een vroegere
koorvereeniging": zóó kenschetste de voorzit
ter van het Chr. Gent. Koor „Haarlem" in de
herdenkingsrede, die hij op het Maandagavond
in de Kloppersingelkerk gegeven concert hield,
het ontstaan van dit koor.
Het zou mij te ver voeren, indien ik zelfs
maar een beknopt- overzicht van den rijken
Inhoud dezer diepzinnige en met welsprekend
heid voorgedragen rede wilde trachten te ge
ven. Liever wil ik bespreken wat het koor
onder leiding van den dirigent E. van Zoest op
dezen voor velen gedenkwaardigen avond ver
richt heeft en wat de solisten tot den luister
van dit concert hebben bijgedragen.
Op het programma nam de naam van J. S.
Bach een groote plaats in. Dit bewijst reeds
den ernst en de hoogheid van het streven
dezer koorvereeniging; de omlijsting van den
naam des grooten cantors door de namen van
Sweelinek, Lemlin, Lasso, Bortniansky, Löwe,
Tschaikowsky en Handel bekrachtigde dat be
wijs. Voorwaar, daar was geen zucht tot ge
makkelijk te behalen succes in het spel! De
werken van genoemde toondichters stellen aan
de uitvoerenden hooge eischen en we konden
met vreugde waarnemen dat het koor zich in
verschillende nummers tegen die eischen ten
volle opgewassen toonde. Met name was dat
het- geval in Psalm 75 var. Sweelinek, „Geloofs-
roem" (Jesu meine Freude") en „Komm Süsser
Tod" van Bach, „Der Kuckuck" van Laur,
Lemlin 116de eeuw), „Das Echo" van Lasso,
„De nederige Geboorte", „In der Marienkirche
van Löwe en „Legende" van Tschaikowsky. De
zuiverheid der intonaties was in deze werken
over geheel zeer goed en meermalen werden
we getroffen door den mooi en beschaafden en
evenwichtigen koorklank. In 't bijzonder was
dit het geval bij sommige regels van Bach's
„Komm süsser Tod", waar de sopranen een
trots de hooge ligging hoogst welluidend piano
zongen en daar, waar een prachtig klinkend c
kl. t.-accoord de strofe besloot. Ook de uitvoe
ring van Sweelinck's moeilijke Psalm 75 dient
met lof gememoreerd te worden, al zou een
weinig meer soepelheid daarvan den indruk
nog verhoogd hebben; eveneens de aardige en
zuivere vertolking van „Der Kuckuck" en van
„Das Echo", waar een afzonderlijk opgesteld
solokwartet het eoho-effect treffend ver
klankte.
Niet zoo goed slaagden „Aanbidding" en
,3rich entzwei" van Bach. Bij het eerste
stoorde wel eens een minder mooie of onzekere
inzet, bij het tweede werd soms eenigszins on
zuiver gezongen, misschien doordat de man
nenstemmen te weinig fundament gaven. In
,,Nu zijt wellekome" zakte het koor telkens
wat, in' „Russisoher Vespergesang" van Bort
niansky wisselden goed uitgevoerde gedeelten
af met andere, waar toonvorming en uitspraak
te wensehen overlieten. In het Hallelujakoor
van Handel, dat met klavierbegeleiding gezon
gen werd klonken de tenoren wat geknepen.
Ik heb gemeend goed te doen door behalve
het zeer vele goede ook enkele tekortkomingen
te memoreeren. Daarom kan ik ook niet ver
zwijgen dat het mij voorkwam, dat de leiding
van den heer van Zoest met minder drukke
en ondoelmatige gebaren dan hij aanwendde
even goed tot het gestelde doel zou kunnen
voeren, en hij bij de verdeel'ing der nuances
rationeeler te werk -zou kunnen gaan dan hij
soms deed. Zoo liet hij b.v. in het „Wilhelmus'
de woorden „Mijn schilt ende betrouwen"
forte, „De tyranny verdrijven" piano zingen,
terwijl het tegenovergestelde logischer zou
hebben geschenen. De totaalindruk van de
koorprestaties was echter zeer gunstig.
De violist Jo Juda heeft de bekende Ciac-
conna van Vitali met prachtigen toon en
volmaakte zuiverheid voorgedragen, daarbij
aan den vleugel uitnemend gesecondeerd door
zijn broeder Arnold. Eveneens was zijn vertol
king van het Preludium der eerste Solosonate
voor viool van Bach zeer mooi, rustig en goed
in stijl; in die der daaropvolgende Fuga be
reikte zijn spel niet overal denzelfden hoogen
graad van perfectie, hoewel er toch ook zeer
mooi uitgevoerde fragmenten in te beluisteren
vielen en de bezonkenheid der opvatting aan
genaam trof.
Dit kerkconcert, waarvan het feestelijke ka
rakter door weelderige bloemen aangeduid
werd, is door een talrijk gehoor bijgewoond.
K. DE JONG
In mijn verslag over de Fritz Hirsch Operet
te staat „doctors"; dit moet natuurlijk zijn;
„decors".
K. d. J.
BLOEMENDAAL
wascht met kristal helder water, geeft Uw
goed een mooie, heldere en frissche kleur,
wascht Uw wollen en zijden goed op een bij
zondere wijze. Vraagt U de prijscourant eens
aan.
(Adv. Ingez. Med.)
AGENDA
Heden:
DINSDAG 19 JANUARI
Gemeentelijk Concertgebouw: Ledenconcert
H. O. V., o. 1. v. Frits Schuurman. Soliste Ma
ria Neusz.
Koningstraat 39: Bak- en kook-demonstra-
tle firma K. Hoesbergen, 2.30 uur.
Palace Filmac: 115 uur: Doorloopend 50
minuten wereldnieuws.
Luxor Sound Theater: „Als het circus
komt". 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals Theater: „Amsterdam bij
nacht" geprolongeerd. 2.30. 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „Met verzegelde orders".
7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: „Hofkonzert". 2.30,
7 en 9 15 uur.
Teyler's Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 113 uur, behalve 's Maan
dags. Toegang vrij.
Heemstede: Tentoonstelling in ,,'t Pa
let", Bronsteeweg 31. 1012 en 1417 uur.
WOENSDAG 20 JANUARI
Stadsschouwburg. Wilsonsplein: Hubert
Cuypers „Minnestreelen".
Gebouw „De Nijverheid", Jansstraat 85:
Evangelische samenkomst. 8 uur.
Palace Filmac: 11—5 uur: Doorloopend 50
minuten wereldnieuws.
Bioscoopvoorstellingen, 's middags en des
avonds
Heemstede: Tentoonstelling in „'t Pa
let", Bronsteeweg 31, 10—12 en 14—17 uur.
HET TOONEEL.
CENTRAAL TOONEEL.
MET ST. JUTTEMIS.
Laat ik het maar bekennen, maar na zoo'n
blijspel als „Met St. Juttemis" krijg ik toch wel
eens even weer verlangen naar ouderwetsch
tooneel, naar een stuk met scènes a faire,
waarin gespeeld wordt met een temperament
en een vuur, zóó dat de vonken er afspatten.
In het programma werd „Met St. Juttemis"
vergeleken met „Afkloppen", „De OuweTuitjes
Thuis" en „Een Lentedag" en er is werkelijk
overeenkomst, in zoo ver, dat ook het blijspel
van Rodney Ackland voornamelijk milieu
schildering geeft en het meer novellistisch dan
dramatisch is. Van handeling kan men nau
welijks spreken. Wij zien de familie Monkhams,
moeder en 3 kinderen, die eeuwige optimisten
blijven ondanks de meest nijpende geldzorgen.
Een bohemien-familie. voor wie het vooruit
zicht, dat een tooneelstuk van den zoon zal
worden opgevoerd, al voldoende reden is om
zich gouden bergen te droomen en heel de we
reld goed te doen. Wanneer het stuk dan valt
als een baksteen, raakt de familie één oogen-
blik in de put, maar ook slechts heel even,
want onmiddellijk fantaseeren de Monkhams
ziöh weer luchtkasteelen en maken zij zich
illusies over een betere toekomst.
Van eenige intrige is dus feitelijk geen spra
ke. De waarde van zoo'n blijspel ligt hem
geheel in de milieu-schildering en die is wer
kelijk uitstekend en ook wel amusant. De
Engelsche moderne schrijvers hebben er slag
van zoo'n milieu met lichte toetsen en aardige
details weer te geven. Zoo'n familie Monkhams
(lééft voor ons en wordt ons ondanks haar
'oppervlakkigheid zelfs sympathiek. Ze zijn
allen feitelijk levensdilettanten, 'n beetje ar
tistiek, doch niet genoeg om werkelijk iets
van belang te produceeren. Maar ze zijn ten
minste geen menschen met verstarde, burger
lijke begrippen, zij zijn met hun bohemien-
opvattingen gelukkig ondanks alle financieele
misère. Zij zouden heel de wereld willen hel
pen en zij beginnen hun gaven uit te deelen,
zoodra er maar 'n sprankje hoop voor een
betere toekomst is. En wanneer hun lucht
kasteelen ineenstorten, dan bouwen ze die da
delijk weer op en deelen van hun illusies ook
aan anderen mee, al zijn het dan ook beloften,
diemet St. Juttemis zullen worden- ver
vuld.
Nazaten van Micawber zijn deze Monkhams,
mevrouw Monkhams, de oud-actrice, die altijd
nog in het verleden van haar tooneelroem
leeft en onder alle omstandigheden van haar
onverwoestbaar optimisme blijk geeft, Clive,
de zoon, die met zijn groot hart heel de wereld
zou willen helpen en alle menschen om zich
heen gelukkig zal maken, zoodra hij maar wat
succes met zijn tooneelstukken heeft, Lou, de
dochter, die met een onbenulligen Fransch-
man is getrouwd en haar goed humeur zelfs
niet verliest, wanneer zij naar Frankrijk terug
moet zonder haar man, om te Parijs weer een
hard en moeilijk bestaan te beginnen en Joan,
die haar affectie heeft geplaatst op een onge
lukkig getrouwden ouderen man. Zij verheer
lijken en verafgoden elkaar, zij zien nooit de
realiteit, maar leven aldoor in den zevenden
hemel en zij worden ons sympathiek, omdat
zij allen zonder uitzondering menschen met
bloedwarme harten zijn.
Qua milieuschildering is dit blijspel van
Rodney Ackland heel knap. Het is levendig en
bewogen en het is den schrijver ook gelukt zijn
personen tot karakters te maken. Zoo'n me
vrouw Monkhams met haar door niets te'
schokken optimisme, lééft, evenals Clive en de
andere kinderen. Maar wij draaien met deze
familie toch wel wat in eenzelfde kringetje
rond.
Wij kennen ze reeds na het eerste bedrijf
en wij blijven met deze familie aldoor in de
zelfde sfeer. Het is wat te veel „Kleinmalerei"
en het verlangen wordt levendig in ons naar
wat sterker effecten, steviger handeling, for-
scher dramatiek en krachtiger spel. O zeker,
er zijn alleraardigste momenten in dit blijspel,
jeestig ook van teekening, zooals de nerveuse
drukte, wanneer de familie met de gasten
tot het in kunstzij gestoken dienstmeisje toe
zich opmaken naar de première van Clive's
stuk te gaan en later de ontgoocheling, na de
voorstelling, als de slechte kritieken binnen
komen maar op den duur steekt er toch in
zulke tooneelspelen zonder handeling een ge
vaar. Wanneer wij die menschen met hun
bloedwarme harten kennen, willen wij ze ook
graag in actie zien en wij wachten heel den
avond op iets, dat maar niet komt. Dat wij
desondanks toch aldoor ln een opgewekte
stemming blijven, komt, omdat Rodney Ack
land iets van het optimisme van zijn men
schen op ons, toeschouwers, over weet te
brengen. Een schrijver als Heyermans zou ons
enkel de grauwe misère van de geldzorgen
hebben gegeven. Bij dezen Engelschman mer
ken wij daar nauwelijks iets van. Wanneer de
familie Monkhams haar zorgen weglacht,
waarom zouden wij het dan niet met haar
doen? Dit is een van de redenen, waarom het
stuk door het abonnementspublïek zoo gun
stig werd ontvangen. En dan was er het voor
treffelijke samenspel van Het Centraal Too
neel, dat dit blijspel geheel tot zijn recht deed
komen. Dit spel was zoo levendig en zoo vol
maakt op elkaar afgestemd, dat wij het
moeilijk beter hadden kunnen verlangen.
Wanneer „Met St. Juttemis" dat ook den
titel „De Optimisten" had kunnen hebben
door een ander gezelschap gegeven was, en
niet zoo superieur gespeeld ware geworden,
zou het ons zeker niet een heelen avond vol
doende hebben geboeid.
In dit .soort werk toont Cees Laseur zich
telkens weer een buitengewoon knap en ar
tistiek regisseur. Zoo'n familie leeft ook voor
ons op de planken, het spel is van een ons
veroverende levendige natuurlijkheid, het
bohemien-milieu is prachtig getroffen en
blijft aldoor van een prettige distinctie. Geen
van de spelers valt er uit, ieder geeft aan zijn
of haar rol het noodige relief en het wordt
een geheel van zoo volmaakte eenheid als wij
tegenwoordig met de steeds grooter wordende
versnippering van ons tooneel nog maar zel
den op de planken te zien krijgen.
Tilly Lus was mevrouw Monkhams en zij
verraste ons door de lichtheid van haar spel.
Zii was de oppervlakkige oud-actrice en tege
lijk de warm-voelende vrouw. Een zeldzaam
gave creatie, waarmee Tilly Lus weer bewees,
welk 'n groote actrice zij is.Joan Remmelts gaf
al zijn warme menschel ij kheid aan Clive. den
zoon, die een ieder goed wil doen, Mary Dres-
selhuys speelde met entrain, levendig en De-
tillant Lou, het jonge vrouwtje, dat met den
onbenulligen Franschman was getrouwd en
zij maakte van het afscheid van haar Armand
een zeer goede rol van Gysbert Tersteeg
iets heel teers en liefs. Mela Soesman was de
tweede dochter, Joan, en zij was het met tem
perament, Ook de kleinere rollen waren uit
stekend bezet. Toussie Keezer, heel grappig
als het dienstmeisje, dat zoo van de film
houdt, Rie Gilhuys, languissant als Frances
Dent, die het geluk nergens kan vinden, Jan
van Ees, bescheiden als de Indischman, die
naar wat genegenheid van Frances sollici
teert, Peronne Hosang kostelijk 'n tikje
carlcaturaal nu en dan als de dilettant-
tooneelspeelster, Cor Hermus, hoekig in de
weinig sympathieke rol van Alec, en Gerard
Schild voortreffelijk als Olivier Nashwick, een
kunstenaar-parasiet, die als een schim door
dit stuk gaat.
Zoo kregen wij toch boeiend spel in een stuk,
dat feitelijk zonder handeling en sterke ac
tie is en dat was de voornaamste reden,
waarom het stuk bij het zeer talrijk publiek
zoo veel succes had.
J. B. SCHUIL
Arbeiders-Tooneelvereeniging
„De dienstknecht in het huis"
Het Is op 14 November 1936 30 jaar geleden
geweest, dat de Arbeiders Tooneelvereeniglng
„Vooruitgang" te Haarlem werd opgericht en
wat in 3u jaar door harden en toegewijden ar
beid onder goede leiding kon bereikt worden,
dat toonde wel de voorstelling, die „Vooruit
gang" Maandagavond in het gebouw St. Bavo
in de Smedestraat gaf.
In deze toch waarlijk niet voor zulk een
stuk als „De dienstknecht in het huis" ge-
eigende omgeving is „Vooruitgang" er in ge
slaagd, dit stuk op te voeren op een wijze, die
van begin tot eind de aanwezigen boeide.
Deze voorstelling, wij aarzelen niet het te
zeggen, stond op hoog peil. Met welk een lief
de. met totale wegcijfering van eigen persoon
lijkheid, is hier bij de voorbereiding gestu
deerd en gewerkt, met welk een waardigheid
en toewijding werden hier de verschillende fi
guren op het tooneel uitgebeeld
„De dienstknecht in het huis" behoorde ja
ren geleden tot de stukken, die het beroeps-
tooneel speelde: conventie, eerzucht, materia
lisme worden er uiteindelijk in overwonnen
door broederschap en liefde. En dit alles-door
het optreden van den „dienstknecht", een zeer
eigenaardige, maar beteekenisvolle figuur, die
door een verkeerde, of zelfs een minder goede,
uitbeelding gemakkelijk tot het belachelijke
overslaat. Hiervoor bestond gisteravond geen
gevaar, zóó waardig en gedragen en imponee
rend speelde het lid van den werkenden kring
van „Vooruitgang", die deze rol op zich geno
men had.
En onmiddellijk na hem willen wij noemen
Robert, den rioolwerker. Welk een sterk spel
gaf deze te genieten, hoe leefde deze figuur
en hoe uitstekend werd zij tot het einde toe
volgehouden! Waarlijk, men had' voor deze
beide hoofdrollen moeilijk een betere bezet
ting kunnen vinden.
Dan was daar Mary, het dochtertje van den
riool-werker, opgevoed ten huize van Roberts
broeder William, den begaafden predikant en
diens vrouw en zij was vol kinderlijke onbe
vangenheid, eenvoud en onschuld. Ook een cre
atie, die in alle opzichten „af" was en hulde
en lof verdient.
Eenigszins jammer was het dat men voor de
rollen van Martha de conventioneele predi
kantsvrouw en voor James, Bisschop van Lan
cashire, geen vertolkers had kunnen vinden,
die sterker spel konden geven dan zij. aan wie
deze rollen nu waren toebedeeld, vermochten
te geven. Beiden waren, althans vóór de pauze,
maar al te vaak totaal onverstaanbaar en
zonder dat zij nu bepaald detoneerden ging
er toch te weinig van hen uit en miste vooral
het spel van Martha schakeeringen. Het was
alles te vlak en nu en dan eenigszins onzeker.
Wat beter was weer William, de predikant,
die weliswaar in zijn spel niet de hoogte wist
te bereiken van den dienstknecht of van Ro
bert maar er toch met succes naar streefde,
al had hij dan zijn stem en zijn uitspraak voor
deze rol niet mee.
„Vooruitgang" heeft met deze opvoering van
dit ernstig, niet gemakkelijk speelbaar stuk,
wéér' getoond dat in deze vereeniging met
ernst, liefde en toewijding de tooneelspeelkunst
wordt beoefend; wij hébben er respect en be
wondering voor en het is tevens verheugend,
dat dilettanten uit arbeiderskringen zulk een
gave, uitmuntende prestatie hebben kunnen
leveren.
De regie, die zich in deze „ruimte" en om
geving natuurlijk niet voldoende kon ont
plooien, was van Cor Zwart.
Zij nog vermeld, dat in het begin van den
avond, de voorzitter, de heer C. Zwart, her
innerde aan het 30-jarig bestaan van „Voor
uitgang". in November van het vorig jaar, dat
stilzwijgend is voorbijgegaan omdat de mid
delen voor een feestviering ontbraken.
De heer van Dokkum, vroeger regisseur,
thans eere-voorzitter van „Vooruitgang", sprak
een herdenkingswoord. Spr. had op dezen
avond meer belangstelling uit de Haarlemsche
vakbeweging verwacht en hij herinnerde ver
der aan de uitmuntende wijze, waarop mevr.
Liesbeth SandersHerzberg eenige jaren de
regie heeft gevoerd. De heer van Dokkum ein
digde met op te wekekn tot krachtige propa
ganda voor het arbeiderstooneel, zoodat „Voor
uitgang" de volgende voorstelling in den
Stadsschouwburg zal kunnen geven.
Wij zouden hieraan willen toevoegen, dat de
allerbeste propaganda voor het arbeiderstoo
neel is: een voorstelling, zooals die van Maan
dagavond in het gebouw St. Bavo!
De heer van Meerom bood namens „Voor
uitgang" de oudste donatrice, mevr. Blok, bloe
men aan. Dit was bedoeld als een bewijs van
erkentlijkheid aan allen, die in den loop der
jaren „Vooruitgang" in haar streven hebben
gesteund.
E.
VOETBAL.
ZEEMEEUWEN—DE METEOOR (3—1).
De eerste aanval is voor de Meteoor; zij
brengt het tot een corner. Deze wordt even
wel zeer slecht genomen. Dan trekt Zeemeeu
wen ten aanval. W. Keur is de eerste, die den
keeper met een goed geplaatst hard schot het
nakijken geeft (10). Lang behoudt Zee
meeuwen echter de leiding niet. Uit een cor
ner maakt de rechtsbinnen Gelhof met een
mooien kopbal gelijk (1—1). Langzamerhand
komen de gasten meer en meer opzetten. Zij
dringen zelfs de Meeuwen geheel voor eigen
doel terug.
In de tweede helft zijn de Zeemeeuwen vrij
sterk in de meerderheid; alleen aan het uit
stekende werk van den keeper der gasten is
het te danken, dat de stand voorloopig gelijk
blijft. Na 20 minuten krijgt W. Terol den bal
keurig aangegeven van W. Keur; met een goed
schot geeft hij aan Zeemeeuwen de leiding
'2—1). Wel probeeren de gasten eenige malen
den achterstand in te halen, doch het schie
ten is te onzuiver.
Kort voor het. einde plaatst C. Drayer den
bal mooi voor den doelmond en Jac. Fransen
kopt onhoudbaar in (3—1).
T. I. W.—ZAND VOORT (2—3).
Voordat de Zandvoorters op het modderige
terrein waren ingespeeld, zag de middenvoor
van T. I. W. reeds kans zijn club de leiding te
geven (1—0). Bij een der aanvallen van Zand-
voort ontstaat een scrimmage voor het doel:
J. de Muinck loopt den bal in het net (1—1).
Zandvoort zoekt dan zijn heil in verrassend
open spel. Bij een aanval van links wordt de
bal overgezet naar rechts: de rechtsbuiten H.
Lulting schiet den bal zuiver in '1—2).
Ook na de rust toont Zandvoort zich sterker
in het veld. De middenlinie en vooral de
rechtshalf Th. de Muinck doen uitstekend
werk. Bij een der aanvallen zet de linksbinnen
den bal handig over naar den rechtsbinnen.
PIJNEN TENGEVOLGE
VAN GALSTEEN?
TEMOELAWAH-KRUIDEN „JAVA".
TEMOELAWAH-PILLEN. Prijs 0.75
REGELT DE GALAFSCHEIDING.
Gratis brochure Indische kruiden.
KRUIDEN-LABORATORIUM „J A V A",
Garenkokerskade 82, Haarlem, Telef. 12305.
(Adv. Ingez. Med.)
De Bilt voorspelt
Matigen tot zwakken, later wellicht toe-
nemenden Zuidwestelijken tot Zuidelij
ken of Zuidoostelijken wind, gedeeltelijk
bewolkt, weinig of geen neerslag, aan
vankelijk kouder.
BAROMETERSTAND
Hoogste 779.4 m.M. te Helsingfors.
Laagste 727.3 m.M. te Isafjord.
STORMWAARSCHUWINGS DIENST
De Stormwaarschuwingsdienst seinde 19
Januari aan de posten van Hoek van
Holland tot de Belgische grens: „Storm-
sein neer", en aan de posten van Delfzijl
tot Hoek van Holland: „Stormsein neer
halen, blijft op uw hoede."
In weerwil van de cycloonachtige secun
daire depressie, die in den nacht met Zuid
wester storm over de Noordzee trok, is de hooge
drukking in het Noordwesten nog toegenomen,
zoodat over Denemarken zeer groote lucht-
drukverschillen ontstonden met zwaren Zuid
ooster sneeuwstorm.
Een daalgebied trekt nog over Frankrijk,
overigens nadert ver in het Zuidwesten een
nieuwe daling, de depressie bij IJsland neemt
in beteekenis af. In geheel Noord- en Oost-
Duitschland is de vorst streng geworden en
aan de grens tusschen dit vorstgebied en de
warmte in het Zuidwesten valt sneeuw.
Ook in het hooggebergte valt sneeuw bij ma
tige vorst. In Frankrijk valt van het Kanaal
tot de Alpen overal regen en is de tempera
tuur vooral in het Zuidwesten ver boven nor
maal. Op de Britsche eilanden werd de wind
zwak tipt- matig en klaart het tijdelijk op. Scan
dinavië heel't Zuidooster storm in het Zuiden
en krachtigen Zuidelijken wind in het Noor
den, de vorst bleef er matig, maar heeft zich
over geheel Zuid-Scandinavië uitgebreid.
Indien de nieuwe daling, die in het Zuid
westen zichtbaar wordt, zich naar de golf van
Biscaye verplaatst, zal de wind weer naar
Zuidoost loopen en kan de vorst de grens van
ons land overschrijden.
BAROMETERSTAND
Vorige stand 747 m.M.
Stand van heden 751 m.M.
Neiging: Vooruit.
Opgave van:
Fa. A. FEDERMANN, Opticien
Gr. Houtstraat 37 Tel. 11059
HOOG WATER TE ZANDVOORT
Woensdag v.m. 8.06 uur; n.m. 20.42 uur.
Strand berijdbaar van 13.0018.45 uur.
DE IDEM. BRANDSTOF
15J20 f,1.95 22135 en 30|50 I 2.45
(Adv. Ingez. Med.)
Deze geeft door naar den rechtsbuiten en
zonder aarzelen schiet H. Luiting keihard in
(1—3). Als de spil Huyer even later een ver
schot van T. I. W. wil wegkoppen, glijdt de
modderige bal langs zijn hoofd en komt bui
ten het bereik van den keeper in eigen doel
terecht '2—3). T. I. W. krijgt door dit mee
vallertje nieuwen moed en onderneemt eeni
ge goede aanvallen op het Zandvoort-doel
Evenwel zonder succes.
Een halve eeuw geleden
Uit Haarlem's Dagblad van 1887
LAWNTENNIS
PERRY VERLIEST VOOR DE TWEEDE
MAAL VAN VINES.
Perry heeft te Detroit voor de tweede maal
van Vines verloren. Laatstgenoemde schijnt
dus zijn griepaanval wel goed te boven te
zijn gekomen. Vines won met 1412, 62.
61. Aan de N.R.Ct. ontleenen we hierover het
volgende: Het zwaartepunt van den strijd
bleek te liggen in de eerste set, waarin de
spelers om beurten leidden en wel drie keer
eikaars services wonnen, zonder echter een
voorsprong van twee games te kunnen be
halen dan na de vier-en-twintigste game.
Toen won Vines de service van Perry op 15 en
zijn eigen service op love! Na het verlies van
de set scheen Perry zijn werkelijke belangstel
ling in het spel verloren te hebben. Wellicht
droeg de overweging dat de serie spannender
Ln beloop wordt, wanneer hij een minder groo
ten voorsprong heeft, daartoe wel bij. Er is nu
eenmaal bij een serie als deze, van veertij
partijen, niet aan te ontkomen dat een achter
eenvolgende reeks overwinningen van b.v. tien
of twaalf tot een financieele mislukking zou
leiden! Intusschen heeft Vines in de vorige en
in deze overwinning toch wel bewezen dat zijn
spel op hooger peil stond, dan in de eerste
wedstrijden, welke hij alle drie verloor.
19 Januari:
UIT DEN GEMEENTERAAD.
In deze zitting zou de voordracht van
B. en W. aan de orde komen, strekkende
o.a. om de plaats aan te wijzen, waar de
nieuwe kostelooze school letter C geves
tigd zou worden. De heer Krol, die be
zwaar tegen de voordracht maakte, voor
zoover zij inhield de bepaling dat het
hoofd dier school 500.- vergoeding zou
genieten wegens gèmis van vrije woning,
terwijl het plan is om bij de school een
woning te bouwen voor den volgens ge
noemd lid geheel overbodigen concierge,
opperde het denkbeeld om geen concierge
aan te stellen en een onderwijzerswo-
ning aan de school te doen optrekken,
hetgeen een jaarlijksche besparing van
900- zou opleveren. De opmerking
werd gemaakt dat het wenschelijk is
deze voordracht aan te houden totdat
beslist zal zijn omtrent de oude school
aan de Jansstraat waar het rechtsge-
bouw zou komen. Heden komt de 'begroo-
tinjj in de Eerste Kamer in behandeling,
en daarna zal men de bestemming van
dit gebouw kennen. De Raad besloot al-
zoo dez§ voordracht tot de volgende ver
gadering aan te houden.
Op voorstel van B. en W. besliste de
Raad dat de gemeente zal toetreden als
lid van de „Zuiderzee-vereeniging".
DE HEER K. TER LAAN ONDERSCHEIDEN,
Bij Koninklijk besluit is aan K. ter Laan,
op zijn verzoek, met ingang van 8 Februari
1937, eervol ontslag verleend als burgemees
ter der gemeente Zaandam, met dankbetui
ging voor de langdurige en belangrijk dien
sten. door hem als burgemeester bewezen,
met'benoeming tevens tot ridder in de Orde
van den Nederlandschen Leeuw.
CRICKET.
LEICESTERSHIRE IN NOOD.
Het bestuur van de Leicestershire C.C. heeft
aan de leden een circulaire gericht met de
mededeeling dat de County club ontbonden
zal moeten worden als niet voor 1 April ten
minste 5000 pond zal bijeengebracht zijn om de
onkosten van het a.s. seizoen te dekken. De
club heeft 2000 pond verloren en staat voor 4000
bij de bank in het krijt en ofschoon deze vor
deringen door de persoonlijke handteekening
van de directie gedekt zijn, is het bestuur niet
van plan. zichzelf verder in schulden te steken.
Dergelijke noodkreten worden in het voor
jaar meer gehoord; Glamorgan en Nor than ts
alsmede Worcestershire hebben zich ook reeds
eenige malen tot het publiek in hun counties
moeten wenden om de dreigende ontbinding
te voorkomen. Tot nu toe is dat steeds gelukt;
wij gelooven, zoo schrijft de N. R. Ct., dat in
Leicester ook nog wel eenige heeren gevonden
zullen worden die het voortbestaan der Coun
ty, die sinds 1894 aan de competities deel
neemt, althans voor dit jaar zullen willen
waarborgen. En misschien dat de M.C.C. die
een geweldig salido in Australië maakt ook
nog te hulp zal komen om te verhoeden dat j
spelers als Geary, Astill, Armstrong, Berry en
de minder bekenden voor County Cricket ver
loren zouden gaan. 1
CREMATIE J. H. A. EVERS.
HAARLEM Maandag.
Hedenmiddag vond onder groote belangstel
ling op Westerveld de crematie plaats van het
stoffelijk overschot van den heer J. H. A.
Evers, oud-inspecteur der registratie en do-,
meinen te Haarlem.
Wij merkten onder degenen, die den over
ledene naar zijn laatste rustplaats voerden op
den heer mr. W. G. del Baere. oud-kantonrech
ter te Haarlem, ir. W. J. Burgersdijk, directeur
en mr. E. A. Immink, secretaris der directie
der Noord Zuid-Hollandsche Tramwegmaat
schappij, Notaris N. J. Hoeflake, mr. W. P.
Paardekooper Overman, substituut-officier van
justitie, R. W. P. Peereboocn, G. D. Gratama,
directeur van het Frans Halsmuseum, B. F.
Enschedé. E. H. Krelage, oud-voorzitter van de
Kamer van Koophandel, ir. J. H. Telders, direc
teur van de N.V. tot Uitvoering van Haven
werken, voorheen M. J. van Hattum te Bever
wijk, ir. J. A. A. Ochtman, directeur van de
Gasfabriek, J. de Breuk, H. H. J. Verhoeff, no
taris te Avenhorn. namens de Kamer van Toe
zicht op de Notarissen, mr. P. Fuhri Snethlage,
prof. mr. R. P. Cleveringa uit Leiden, O. Mend-
lik, mr. J. B. Ebbinge, belastingconsulent, A.
J. H. Reynders, C. Zaalberg, H. F. R. Dubois,
A. J. Torley Duwel, A. F. Boersema, inspecteur
der registratie en domeinen, A. P. Versluys, oud
ontvanger van de registratie en domeinen te
Haarlem, G. W. Martens, oud-inspecteur van
de belastingen te Haarlem. J. A. Scholl en W.
Ned'ericoorn, beiden commies bij de registratie
en domeinen te Haarlem.
In de aula is allereerst gesproken door den
heer Mijnlieff, directeur der registratie en
domeinen, die er op wees dat hij den over
ledene reeds veertig jaar kende. De laatste
jaren waren spreker en de heer Evers elkaar
zeer dicht genaderd. „Gij deedt uw werk met
toewijding, opgewektheid en trouw". Gaarne
had spreker gezien, dat de overledene zijn
werk nog lang had voort kunnen zetten p*n
dat was ook zijn eigen wensch. Gij waart
echter dankbaar", aldus spreker, ..dat gij na
40 dienstjaren nog zoo goed in staat waart
uw taak aldus te vervullen. Later trof het
spreker, dat de overledene zich in den gang
van zaken zoo uitstekend heeft kunnen
schikken.
Destijds nam spreker afscheid van den
overledene in diens ambtelijke functie. Nu
nam hij afscheid voor altijd, maar met nog
meer waardeering dan bij het afscheid van
het werk, want nu komen weer naar voren
de gesprekken en vertrouwelijke oogenblik-
ken van vroeger. Het was voor spreker, die
in den overledene een goed vriend verloor,
een troost te weten, dat deze een gelukkig
leven heeft geleid.
Nadat de heer Mijnlieff gesproken had,
heeft mr. W. G. del Baere, oud-kantonrechter
te Haarlem, gesproken namens de Kamer van
toezicht op de notarissen en candidaat-nota-
rissen alhier. Mr. Del Baere zei te spreken
wegens verhindering van den voorzitter mr.
G. Sluis, die gaarne aanwezig zou geweest zijn.
„Met diepen weemoed staan we "hier bij de
baar van den man, die lang in ons midden
was", zei spreker. „De Kamer van Toezicht
heeft veel aan hem te danken. Hij had een
groote kennis van zaken en zijn adviezen wer
den zeer gewaardeerd. Hij was in zijn oordeel
strikt onpartijdig en, hoewel hij eigen meening
niet gemakkelijk prijs gaf, was hij toeganke
lijk voor de meening van anderen".
Spreker dankte ook voor de vriendschap.
„Door zijn beminnelijke omgangsvormen, zijn
trouw' en zijn karakter wist hij aller sympa
thie te winnen. Wij zijn dankbaar voor het
vele, dat hij ons gaf".
De heer R. W. P. Peereboom zei namens de
vrienden van de Haarlemsche Rotarycluib den
overledene dank te willen zeggen voor alles,
wat hij voor hen was geweest. Ook het stand
punt van jongeren begreep hij en in de
vriendschap die de leden verbindt was hij
sinds vele jaren een der belangrijkste scha
kels. Wij zullen zijn goede, trouwe, vriendelijke
persoonlijkheid zeer missen.
Een schoonzoon, ir. W. J. Berdenis van
Berlekom te Groningen sprak namens de
familie een woord van dank voor de groote
zorg en toewijding van den overledene voor
de kinderen.
De heer J. B. Coops, oud-ontvanger, sprak
een woord van afscheid als vriend. Spr. zei
den overledene 14 jaar geleden te hebben
leeren kennen: er was een band van vriend
schap ontstaan. Na het verlaten van den
dienst der belastingen was die band nog
sterker, geworden en toen de heer Evers ge
opereerd was, kon spr. hem dagelijks in het
ziekenhuis spreken. Er is echter geen herstel
evolgd en thans is hij uit het lijden wegge
nomen. De herinnering blijft aan hem van een
trouw en goed kameraad.
Een broeder van den overledene dankte voor
de belangstelling.
