Vlammende Schoonheid
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
TEMPLE BAILY.
(Nadruk Verboden.)
4)
Zeg- Rickey, stel je voor, de Bleeckers
hebben mij te lunchen gevraagd!
Hij draaide zich snel heelemaal om en zag
haar stralende oogen.
Wat moeten ze van je hebben?
Virginia maakte een kleine buiging.
Mijn gezelschap!
Toen zag ze den rimpel in zijn voor hoef d
en voegde eraan toe:
Ze willen graag de geschiedenis weten
van de dingen, die ze gekocht hebben, zie je.
daar is het om begonnen. Vind je het erg?
Het is nogal vervelend voor mij om er
buiten te korden gelaten.
Maar Rickey
Nou, schiet maar op
Hij wendde zich weer naar het venster.
Zeg. wie is dat meisje, dat erbij is?
Marty van Duyne.
Wat is zij mooi!
Ik vind haar niet aardig.
Waarom niet?
Och ik weet het niet, het is natuurlijk
maar onzin, want ik ken haar niet eens. Maar
zij doet mij denken aan de ijskoningin uit
het sprookje.
Ik ben van plan haar later in een boek
te laten optreden.
Daar hoort ze ook thuis, niet in het echte
leven, glimlachte Jinny.
Zeg Rickey, zie ik er niet vreeselijk armoe
dig uit naast die anderen?
Hij keek naar de groene jumper en de oude
bruine schoenen.
Nou, chic is het ensemble niet, maar het
is het beste wat je hebt.
Zij trok een klein, groen goedje over haar
haar.
Later, Rickey, als we rijk zijn, dan zul je
eens zien, hoe ik me kan kleeden.
Zijn gezicht klaarde op.
Ja, later, dan zullen we dien menschen
daar wel eens laten zien, wat we zijn.
Je bedoelt, als jij je boek geschreven
hebt?
Ja. Er zal een tijd komen, dat iedereen
ons zal willen zien en kennen.
Dat iedereen jou zou willen kennen,
Rickey. Ik ben dan alleen maar de zuster van
de beroemdheid.
Hij aanvaardde dat als vanzelfsprekend.
Jinny zei altijd zulke dingen en hij groeide
erin.
Toen ze de trap afging hing hij over de
balustrade:
Jinny, meen je het heusch, wat je daar
straks zei van die kandelaars?
Ja.
Weet je wel, dat je niet wijs bent?
O. Rickey, begin er alsjeblieft niet over
te kibbelen!
Ik kibbel niet.
Nou dan
Zij voltooide den zin niet maar liep terneer-,
geslagen door. Het scheen Rickey niets te kos
ten het oude leven voorwei te zeggen. Maar
hij was jong. Hij had een toekomst. Het ver
leden had hem aan banden gelegd, nu was hij
vrij. Rickey zou zijn kans hebben en zij was
trotsch, dat ze hem zou kunnen helpen.
in.
De zilveren tooverfee.
Met een somber gezicht staarde Rickey
naar het groepje beneden. Hij voelde zich te
kort. gedaan. Virginia had zich bij de anderen
gevoegd en nu liepen ze allemaal samen naar
het hek toe. Maar Rickey zag alleen Marty
van Duyne. Hij was een dichter en een droo-
mer en hij droomde van roem en eer. Hij was
'niet van plan om het te doen zooals vader ge
daan had, sentimenteele nonsens te schrijven,
waarom niemand vroeg. Neen, eerst een
boek. Dan met het geld daarvoor in zijn zak
zou hij zich rustig kunnen wijden aan al de
verzen, die er in zijn hoofd zongen. En daar
na zou de roem komen!
Wat dat prachtige zilvergrijze meisje be
treft, hij zou dadelijk een sonnet op haar
schrijven. Het was vervelend, dat hij niet
met Jinny mee kon gaan. Niet om de lunch,
hoewel het toch wel hard was, zich nu tevre
den te moeten stellen met een paar droge bo
terhammen en een fleschje melk. Maar naast
Marty van Duyne te mogen zitten, dat zou
heerlijk zijn geweest.
Grogan zette den verko.op voort en het meis
je in den Schotschen mantel riep nog steeds
haai- bedragen met haar prettige stem, die een
zacht, Zuidelijk accent had. Rickey bekeek
haar met het oog van een artiest en vond, dat
zij wel iets aantrekkelijks had. Maar wat een
kleeren. De volgende oogenblikken begon hij
te fantaseeren hoe zij ei-uit zou zien als hij
haar 'costuums kon on werpen. Hij zou haar in
't zwart kleeden, een zwart getailleerd mantel
met een witte blouse en hooggehakte zwarte
pumps, haar voeten waren goed gevormd.
Het voorwerp van zijn belangstelling keek
opeens naar boven en toen zij Rickey zag,
wenkte zij hem. Toen hij aarzelde, maakte zij
een trompet van haar handen en riep:
Kom naar beneden.
Rickey verwenschte haar, want iedereen
keek nu natuurlijk naar hem. Hij wachtte
nog even en ging toen langzaam de trap af.
In de hal kwam het meisje hem tegemoet.
Hoe is het nu met die kandelaars? vroeg
zij.
Die zijn niet meer te koop, antwoordde
hij stijfjes.
ja, dat heeft de venduhouder mij al ver
teld. Maar waarom?
Mijn zuster wil er geen afstand van doen.
Waar is uw zuster?
Zij is gaan lunchen.
Ozoudt u haar niet van gedachtei
kunnen doen veranderen?
1 Ik vrees van niet.
Maar u zult er een «normen prijs voor
maken.
Dat zei Grogan ook!
Hoewel zijn toon nog kortaf was, had het
meisje Rickey's sympathie toch al gewonnen.
Haar oogen waren even blauw als haar hoed
je, haar blik open en eerlijk. Haar heele uiter
lijk getuigde van een bruisenden ontembaren
levenslust.
Maar van wie zijn die kandelaas eigen
lijk?
Net zoo goed van mij als van Ginny.
O, waarom laat u ze dan niet op de vei
ling brengen en zegt u het haar dan later
Rickey streek nerveus door zijn krullenbos.
Ginny moet gewoonlijk haar zin hebben
in zoo'n geval.
Dat geloof ik niet.
Rickey keek haar verbaasd aan.
Waarom niet?
Omdat u niet den indruk maakt van een
zwakkeling.
Geraffineerd was haar vleierij zeker niet,
maar Rickey was nog erg jong, en geloofde
haar daarom.
O, als het te erg wordt, zeg ik haar wel
dat ik de baas ben.
Zij lachten allebei.
Hebt u al geluncht? vroeg het meisje
plotseling.
Neen.
Wilt u mijn twaalf-uurtje deelen? Ik heb
mijn lunch-koffertje bij me.
Het is heel vriendelijk van ustamelde
Rickey onthutst.
Zij keek hem aan met schitterende, spotten
de oogen.
U bent toch niet van plan om neen te
zeggen?
Rickey voelde een plotselingen zin voor
avontuur.
Heel graag dan.
Prachtig.
Hij volgde haar den tuin door, waar mr.
Grogan hem staande hield.
Ik ga naar huis om te eten, mr. Farquhar.
j Voordat ik terug kom, moet u nog maar eens
trachten uw zuster over te halen, wat die kan
delaars betreft. Iedereen vraagt er naar.
Rickey luisterde maar met een half oor.
ja, ik zal strakt met Ginny praten.
Het meisje in den Schotschen mantel ging
hem voor naar een glanzenden grijzen two-
seater, even slank als het nikkelen haze win dj»
op de punt.
We zullen naar de zee rijden, sprak ze.
U weet niet, hoe blij ik ben, dat u mij gezel-
schap wilt houden. Het is niet prettig om zoo
alleen te zijn tusschen al die menschen.
Terwijl zij door de stad reden, vertelde zij
hem dat zij Mary Lee Logan heette en in
Memphis woonde. Zij kwam met het doel an
tiquiteiten te koopen voor het oude huls,
waarin de Lee Logans al sinds geslachten en
geslachten woonden. Haar familie was tot ar
moede' gebracht door den Vrijheidsoorlog,
maar door den Wereldoorlog er weer bovenop
gekomen.
Het is nu eenmaal moeder's illusie om
het oude huis weer net zoo in te richten als
het vroeger was. Daar heb ik natuurlijk niets
op tegen, als ze daarbij ook maar niet ver
langde, dat wij ons gedroegen als meisjes uit
de vorige eeuw. Zij is een schat, maar ontzet
tend ouderwetsch. Al mijn zusters zijn precies
zooals moeder, en willen niets liever dan
de dingen doen, die zij in haar jeugd deed.
Maar ik ben niet zoo, ik behoor tot dezen tijd.
Moeder neemt het nogal verstandig op en
laat mij mijn gang gaan. Zij is er van over
tuigd, dat ik er den een of anderen dag toch
genoeg van krijg, zal trouwen en me aan het
huishouden wijden. Maar ik ben heelemaal
niet van plan om te trouwen. Ik heb stem en
ik studeer muziek in New York. Ik wil een
groote artieste worden.
Rickey keek haar plotseling vol belangstel
ling aan.
ik ben ook van plan om een groot artiest
te worden.
Heusch?
Ja, maar ik schrijf.
(Wordt vervolgd.);
Het wassende water in Noord-Brabant. Een kijkje in het overstroomde gebied
bij Ulvenhout in de omgeving van Breda
De bouwvallige Vechtbrug te Muiden is thans ook voor de Gooische
tram gesloten. Tramreizigers moeten aan de eene zijde der brug
uitstappen, om aan de overzijde in een andere tram hun rit voort te
zetten
„Sloepenrol", de generale repetitie in het oefenen met de redding
booten aan boord van de .Dempo", die Woensdagavond uit Rotterdam
vertrok voor een reis na ar Ned. Indië
Met het m.s. .Dempo" vertrok Woensdagavond uit Rotterdam een detachement
aanvullingstroepen van de Koloniale Reserve naar Ned. Indië. Een veelzeggend
snapshot aan boord
Z. Exc. A. J. P. baron de Adlercreutz, die van zijn post van Zweedsch
gezant te den Haag afscheid nam, heeft deze week de residentie
verlaten. Het afscheid op het station
Eenzaam in het water. Een veel
zeggend detail van de overstrooming
in Noord-Brabant
Het Gellerth Hotel te Budapest, waar H. K. H. Prinses Juliana en
Z. K. H. Prins Bernhard hun intrek hebben genomen
