Vlammende Schoonheid
Spelmoment uit den voetbalwedstrijd Feyenoord Hermes D.V.S. te Rotter
dam gespeeld, waarin Feyenoord de overwinning en daarmede het atdeelings-
kampioenschap der Westelijke eerste klasse van den K.N.V.B. behaalde
De jamboree //eek in Amsterdam is Zaterdag besloten met een taptoe en défilé op den
Dam, waarbij generaal Behrens (met hoogen hoed) de deelnemende padvinders inspec
teerde
De heer G Bolkestein, inspecteur van het gymnasiaal en
middelbaar onderwijs, heett Zaterdag tijdens een receptie
in het Kolom?*1 Instituut te Amsterdam als zoodanig af
scheid genomen. Minister Slotemaker de Bruïne in gesprek
met den heer Bolkestein
Een der pot-walvisschen, die bij Terneuzen is aangespoeld, is Zaterdag door een sleepboot naar Overschie getransporteerd.
Het gevaarte aanvaardt zijn laatste reis
TeKeulen bereikte
de stand van den
Rijn zulkeen hoog
te, dat het water
gelijk kwam te
staan metdekaden
Mevr. Anna Overduin, oprichtster en
voorzitster van den Ned. Mensendieck-
bond en presidente van de Internatio
nale Mensendieckliga, is op 49-jarigen
leeftijd te Amsterdam overleden
Het kranige Feyenoord-elftal, dat Zondag te Rotterdam
door een overwinning op Hermes D.V.S. het afdeelings-
kampioenschap van de Westelijke eerste klasse van den
K.N.V.B. wist te behalen
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
TEMPLE BAILY.
(Nadruk Verboden.)
19)
Michael hield zich kalm.
Je neemt het verkeerd op, Farquhar. Ik
wilde je helpen. De eenige fout lijkt mij, dat
je het verkeerd hebt aangepakt.
Ik heb niemand noodig om mij op mijn
fouten attent te maken. Ik weet waarachtig
wel. dat ik ze heb. Het boek is in sommige ge
deelten zwak, dat weet ik.
Maar u verwerpt het heelemaalEn zoo
slecht is het niet. En u hoeft zich waarachtig
niet bezorgd te maken over wat ik doe. Ik sta
bij u in de schuld, dat is waar, maar als u mij
maar tijd geeft, zal ik u alles terugbetalen. Het
is een afschuwelijke gedachte voor mij, dat u
recht op mij meent te hebben, omdat ik u geld
schuldig ben. Er zijn nog wel andere uitgevers.
Het was een kinderachtige uitval, die voort
kwam uit zijn zenuwachtigheid en zijn gekwet
ste eigenliefde. Michael wachtte even voor hij
zeide:
Je bedoelt, dat een andere uitgever het
anders zou beoordeelen? Breng het dan naar
een ander en denk alsjeblieft niet, dat ik je
aan mij wil verplichten. Ik krijgt later nog
wel eens een ander verhaal, of misschien her
zie je over een tijdje je meening nog wel. Want
belofte houdt je werk zeker in, Farquhar.
Maar Rickey's verontwaardiging was niet
meer te stuiten. In de oogenblikken die daarop
volgden, wierp hij Michael onvergeeflijke din
gen naar het hoofd, maar Michael vergaf ze
hem. Hij zag in, dat hij den boel hopeloos in de
war had geschept. Als hij maar geweten had.
hoe abnormaal hooge gedachte Richkey van
zich zelf had, dan zou hij het wel anders aan
gepakt hebben. Maar nu was het kwaad al ge
daan! Hij hoopte, dat Virginia gauw zou
komen, maar hij zag er tegenop haar te
zien
Virginia had, toen zij hen verliet, geen
oogenblik meer aan de mogelijkheid van mis
lukking gedacht. Zij had alle vertrouwen in
Michael's t&ct om Rickey aan te pakken, en
haar hart was zoo licht, dat zij zachtjes zong
toen zij de trap opging. Zij glimlachte tegen
den bronzen ridder op zijn voetstuk.
Toen zij eindelijk de bovenste verdieping be
reikte en aanklopte aan een deur op het einde
van de gang, werd deze haastig geopend door
een jonge, bleeke vrouw.
O, zei ze verheugd, gelukkig dat u er bent.
Roger heeft zoo naar u verlangd.
Wij hadden een gast. Ik heb een kippen-
soepje voor Roger meegebracht, mrs. Barlow.
Het is naar een oud recept gemaakt er zit
rijst in. en 'n beetje selderij en peterselie, en
'n heel, heel klein snippertje ui.
Zij stond al in de kamer en koos haar woor
den met opzet voor de ooren van het kleine
joggie op het bed.
En ik heb een paar heerlijke gehaktballe
tjes gemaakt, die er vroolijk in rond gespron
gen hebben, toen het soepje kookte.
U weet wel, hoe u hem aan het eten moet
krijgen, zei zijn moeder, terwijl zij haar oude,
zwarte hoedje opzette, Hij zega altijd dat u net
als in een sprookje praat.
Het leven is toch een beetje een sprook
je, niet?
Maar toen Virginia de tranen zag, die in de
oogen van de vrouw schoten, dempte zij haar
vreugde.
Ja. ik weet wel dat de goede feeën soms
eerder kwade geesten lijken. Maar op het ein
de wordt alles toch weer goed voor ons.
Gelooft u dat, juffrouw Virginia?
Ik probeer het tenminste te gelooven.
Virginia goot de soep op een diep bordje.
Als je alles mooi opeet, krijg je twee van
mijn viooltjes, Roger Ze zijn heel kostl >ar.
want hun geur is die van de vriendschap.
Zij lachte tegen hem en ging toen met zijn
moeder naar de deur.
Haast u maar niet, mrs. Barlow. Als u
laat bent, neem ik Roger wel mee naar bene
den.
Toen zij bij zijn bedje terugkwam, vroeg
Roger
Wat bedoelt u met den geur van de
vriendschap?
O, als je erg veel van iemand houdt en je
weet, dat hij, je vriend is. dan is je gedachte
aan die vriendschap als de geur van deze
viooltjes.
Ik houd veel van u, zei kleine Roger een
voudig.
Virginia boog zich over hem heen en kuste
hem.
En ik van jou.
Maar zij wist. dat het niet aan Roger was,
dat zij gedacht had. toen ze dat zei.
Wij hebben nóg een vriend, hè?
Wie dan?
De bronzen ridder op de trap.
O ja, natuurlijk. Hij lachte tegen mij,
toen ik daarnet langs hem kwam.
Zij hadden dikwijls over den bronzen ridder
gepraat, als Roger beneden op de trap zat om
op zijn moeder te wachten en Virginia hem ge
zelschap kwam houden. Zij had een verhaal
verzonnen van de avonturen van den bronzen
ridder en voegde er telkens een stukje aan toe.
Vertel me weer wat van hem, comman
deerde Roger, terwijl hij haar het leege bordje
gaf en in de kussens terugzonk.
Nu, de bronzen ridder had beloofd, dat hij
nooit zou liegen en dat hij nooit, bang zou zijn.
En iederen morgen als hij wakker werd. in de
velden die fonkelden van den dauw, dan bad
hij dat hij dien dag goed zou mogen zijn voor
de menschen. En als hij 's nachts weer ging
slapen en de sterren boven hem schitterden,
vroeg hij vergiffenis voor alles wat hij ver
keerd had gedaan en alles wat hij ongedaan
had gelaten.
Nu heeft de bronzen ridder zijn zwerftocht
beëindigd, maar tóch wil hij nog iets goeds
doen. Daarom staat hij hier op de trap met zijn
toorts en licht alle menschen bij, opdat zij niet
zullen vallen. En hij hoopt, dat het licht ook in
hun harten zal schijnen en hen goed en geluk
kig zal maken.
Roger's oogen werden zwaar.
Ik zal een liedje voor je zingen, zei Vir
ginia, dan moet jij probeeren te slapen.
Zij zong met haar lippen en ook met haar
hart. Want Michael zat beneden bij Rickey
en straks zou zij hem weer zien. Hij zou zeker
wachten, als zij niet te lang wegbleef.
Je moeder is nog niet terug, daarom zal
ik je mee naar beneden nemen naar het poesje
en Weenie, den hond.
Zij wikkelde hem in een deken en droeg
hem naar beneden. Hij was angstwekkend
licht voor zijn zes jaren. Toen zij den bronzen
ridder passeerden, raakte Roger hem aan met
zijn vingertje.
Uw licht schijnt in onze harten, zei hij.
Toen Virginia de deur van de groote kamer
opende, vond zij Michael alleen. Zij zag aan
zijn gezicht, dat er iets gebeurd was.
Waar is Rickey? vroeg zij buiten adem.
Een taxi gaan halen.
Zij legde het kind op den divan, pakte het
poesje op en legde het naast hem en ging weer
haastig naar Michael terug.
Wat is er gebeurd? vroeg zij angstig.
Ik vrees, dat ik alles nog erger in de war
heb gebracht. Ik heb getracht zoo voorzichtig
mogelijk te zijn, maar uw broer wilde het niet
goed opnemen.
Haar oogen werden dof.
Was u het met mij eens, wat het verhaal
betreft?
Absoluut. Maar zoodra ik begon te criti-
seeren, geraakte hij buiten zichzelf.
Ik ken dat. Ik had gehoopt, dat het met
u niet het geval zou zijn.
Hij gaf me te verstaan, dat hij zich tot een
anderen uitgever zou wenden. Eén, die hem
beter kon waardeeren
Het spijt mij zoo verschrikkelijk voor u
Bekommer u ni3t om mij. U moet dit
alleen niet.tusschen ons.tusschen onze
vriendschayp laten komen
Haar hart bonsde.
Niets kan ooit tusschen ons komen..
Hij kwam een stap dichter naar haar toe.
Virginiameen je dat?
Zij had geen tijd om hem te antwoorden,
want Rickey kwam binnen.
De jongen zei geen woord, vóór dat Michael
de deur uit was. Toen barstte hij los:
1-Iij is een ellendeling, Jinny!
Rickey! Waarom?
O, hij heeft mij in bedekte termen te ver
staan gegeven, dat mijn verhaal snert was.
Hij is geen cent beter dan alle andere uit
gevers, die ons, jongeren geen kans gunnen.
Zij dooden het talent in iemand! En hij hoeft
zich niet te verbeelden, dat ik naar zijn zooge- I
naamden raad zal luisteren! Er zijn nog wel
andere uitgevers op de wereld dan Michael
McMillan!
Zij legde haar hand op zijn schouder.
Stil. Rickey, kleine Roger zal je hooren.
Dan had je hem maar niet hier moeten
brengen, zei hij geïrriteerd. Toen, met een
plotselinge ommekeer van stemming: O. ik ben
een bruut, om zoo tegen je te praten. Jinny,
jij die altijd zoo goed bent
Zij durfde hem niet in de oogen te zien. Het
liefst had ze hem willen toeroepen: Het is niet
de schuld van Michael, maar van mijMaar ze
wist, dat ze dat niet doen moest. Rickey zou
zich van haar afwenden, zooals hij zich van
Michael had afgewend en wie was er dan om
hem te helpen?
Den volgenden morgen belde zij Mary Lee op.
Rickey is wanhopig, zei ze. ik weet niet
wat ik doen moet. Zij vertelde haar in 't kort
wat er gebeurd was.
Een uur geleden is hij uitgegaan en hij
had zijn koffertje bij zich. Ik maak mij zoo on
gerusthij doet zoo vreemd.
Ik zal hem wel opsnorren, zei Mary Lee
vol vertrouwen. Ik weet wel waar hij gewoon
lijk zit met z'n artistenvrienden. Daar zal hij
wel sympathie vinden, want die zijn het er
allemaal roerend over eens. dat het talent op
deze wereld miskend wordt.
(Wordt vervolgd.)
