IJshoclceywedstrijd Nederland-Polen.
Vlammende Schoonheid
De overstrooming nabij Rouen.
Een luchtfoto van de situatie
nabij de stad. Men onder
scheidt de spoorbrug van de
lijn Havre Parijs
Dr. H. Zanstra, hoofdassistent aan het
Natuurkundig Laboratorium der Am-
sterdamsche Universiteit, die gedurende
drie jaar onderzoekingen zal doen aan
de Universiteits-sterrewacht te Oxford
en de Radcliffe-sterrewacht te Pretoria
Hnns Karei van Zweden in gesprek
met zijn dochter, Prinses Margaretha
van Denemarken aan het diner tijdens
het artisten-liefdadigheidsfeest te Stock
holm
Dr. P J. L de Bloeme, geneesheer directeur van het sanatorium
.Hoog Laren", vierde Dinsdag zijn 25 jarig ambtsjubileum.
Dr. De Bloeme bij het aansnijden van de jubileumtaart
Verkoop te Suez. Merkwaardig is de wijze, waarop de Ooste-sche koop
lieden zeer gemakkelijk en rustig zaken doen op hun wankele standplaats
met de toeristen aanboord van de Nederlandsche mailbooten op weg naar
Oost Indië
De Engelsche spoorwegen organiseeren lessen
voor de schooljeugd omtrent wezen en werking
van den spoorwegdienst. De Lord Mayor van
Wood Green opent, staande op de .Golden Aegle"
de eerste les
Op bovenstaande wijze tracht men het landingsterrein van
Schiphol, dat door het stijgen en dalen van vele vliegtuigen
vol groeven geraakt, weer gelijk te maken
Speimoment voor het Hollandsche doel uit den ijshockey-
wedstrijd Nederland - Polen, welke Dinsdagavond op de
Amsterdamsche kunstijsbaan gespeeld werd
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
TEMPLE BAILY.
(Nadruk Verboden./
21)
Ik zal je hier in de lente brengen, zei
Michael. Dan is het hier een paradijs.
Ik zal je hier in de lente brengen.
Het klonk Virginia te heerlijk om waar te
kunnen worden.
En toch sprak hij nooit een woord van
liefde. Hij had van vriendschap gesproken en
ervaarde hoe hun smaken harmonieerden en
hoe heerlijk hij haai' gezelschap vond. Maar zij
wist, dat hij haar liefhad. Zij wist het op dat
oogenblik in het Spaansche Museum, toen zij
voor een schilderij van Sorolla stonden, de
Valencia-groep met zijn diepe oranjes, de saf
fieren lucht, het roode tuig van de melkwitte
paarden.
Het was in Spanje, dat al zijn luchtkas-
teelen instortten, had Michael gezegd.
Waarom stortten zij in?
Ik heb mijn huwelijksreis naai- Spanje
gemaakt. En toen al drong het tot mij door.
dat de vrouw, die ik getrouwd had, niets be
greep van de liefde, zooals ik mij die gedroomd
had. Ik weet niet, waarom ik jou dit vertel
Ik heb het nog nooit aan iemand verteld.
Ik ben blij. dat je het mij verteld hebt.
Hij had peinzend met zijn vuist op de leu
ning van de bank geslagen, waarop zij zaten.
Ik denk wel dat ik je eens alles zal ver
tellen.
Den avond na dat bezoek aan het Spaansche
museum lag Virginia lang wakker Sinds het
begin van haar vriendschap met Michael had
zij de gedachte aan Derekdale heel ver terug
geschoven. Maar nu was het al bijna Kerstmis
en zij had Rickey beloofd te gaan als het haar
tot niets zou binden. Maar zij wist, dat het
gaan er naar toe haar onontkoombaar bond.
Want Tony verwachtte iets van haar en
Rickey ook. Zij toonden het, allebei op hun
eigen manier, Het was heel moeilijk, om Tony
buiten haai' omgang met Michael te houden.
Hij kwam altijd op de allerongelegenste mo
menten binnenvallen en wilde dan, dat zij met
hem uitging. En als ze dan zei, dat ze niet kon,
vroeg hij achterdochtig:
Waarom niet? Je schijnt in den laatsten
tijd erg veel dringende bezigheden te hebben.
Maar zij had niets positiefs willen zeggen.
Er is heelemaal geen reden om je belee-
digd te voelen, Tony, alleen omdat ik geen tijd
voor je heb. Je bent heusch een verschrikkelijk
veeleischend iemand.
Wat jij veeleischend noemt, had hij ge
mopperd. Ik heb je al in geen eeuw meer al
leen gesproken.
Vanmiddag toch wel.
Omdat Rickey toevallig uit is. Altijd is
Rickey er of Mary Lee, of dat jongetje van
boven, ik kan fluiten naai- een gelegenheid
om met je te spreken, zonder dat andere
ooren luisteren.
Je behoorde niet over dingen te willen
spreken, die andere ooren niet mogen hooren.
Je weet heel goed, waar ik over wil
praten en je mocht me wel eens de gelegen
heid geven.
Zij wist het, ja. Toen ze nu klaar wakker
op haar divan tusschen de kamerschermen
lag, verweet zij het zichzelf, dat zij Tony er
mee door had laten gaan. Zij zou immers
nooit van hem kunnen houden. Zij moest
het hem nu maar definitief zeggen en niet
naar Derekdale gaan. Het was niet eerlijk
tegenover haarzelf en tegenover Michael, en
allerminst tegenover Tony. Maar Rickey zou
woedend zijn als ze niet ging. Hij praatte
al over niets anders meer dan Derekdale
Derekdale en nog eens Derekdale.
Zij stond op en deed haar peignoir' om.
Het was al laat. maar zij hoorde toch nog het
getik van Ricke's typemachine. Zij zou hem
nu maar ineens vertellen, dat zij niet naar
het bal van de Bleeckers kon gaan, dat het
haar in een scheeve positie zou brengen.
Want Tony zou denken dat haar weigering
niet gemeend was, dat hij haar nog wel
ertoe zou kunnen overhalen om met hem te
trouwen en dat was niet zoo.
Zij deed de deur van het kleine kamertje
zachtjes open. Rickey zat met den rug er
naar toe en werkte als een razende, zoodat hij
haar niet hoorde. Toen zij hem riep, draaide
hij zich met een ruk om en vroeg verschrikt:
Wat is er aan de hand, Jinny?
Zijn haar was verward en hij zag er vreese-
lijk moe uit: er lagen zwarte kringen onder
zijn oogen. Zij aarzelde. Ikkon niet sla
pen
Hij kwam op haar toe en sloeg zijn armen
om haar heen. Is er iets dat je hindert?
Er was zoovéél dat haar hinderde, maar
zij kon het hem nu niet zeggen. Zij kon een
voudig nietniet tegen deze zachte, teedere
Rickey, die zelf zoo moe was. Daarom zeide zij:
Kom binnen zitten en praat wat met me.
Ik kan toch niet slapen.
Zij gingen samen naar de huiskamer en hij
gooide nog wat kolen op het vuur. De kleine
hond en het gele poesje nestelden zich op het
haardkleedje aan de voeten van hun geliefd
meesteresje, en Rickey, ook op het haard
kleedje. praatte van de dingen, die hij van
plan was te doen.
Je zult zien. dat ik op Derekdale nieuwe
inspiratie opdoe zei hij. Ik ben er zeker van.
Het zal als een stimulans voor mij zijn. zoo'n
omgeving, en menschen te ontmoeten. Jinny.
Ik ben nu eenmaal van het soort dat opwin
ding noodig heeft. Ik verdroos gewoonweg als
de dingen zoo hun saaie, alledaagsche gange
tje gaan.
OpwindingVirginia dacht aan den los-
bandigen Richard Farquhar van de gouden
lepels. Zij was bang. Rickey mocht niet ruste
loos worden. Het zou verkeerd zijn hem nu
teleur te stellen. Wat er dan ook van komen
mocht, zij mocht Rickey niet teleurstellen in
zijn Derekdale-illusi
Een zeer hooge berg.
Kerstmis viel dat jaar op een Zaterdag. Het
groote bal zou worden gehouden op Vrijdag en
Virginia en haar broer zouden door Tony met
de auto naar Derekdale worden gebracht.
Michael zou pas voor het diner komen.
Want Michael ging ook naar Derekdale. Mrs.
Bleecker had hem geïnviteerd op aandringen
van Marty van Duyne. Hij had de uitnoodi-
ging aangenomen, niet om Marty, maar om
Virginia.
Het zal ons drie heele dagen samen geven,
had hij gezegd.
Drie dagen! Met een jubelend hart werkte
Virginia aan de voorbereidselen. Zij pakte
haar nieuwe kleeren en die van Rickey in de
keurige koffers, die zij zich hadden aange
schaft en verbande alle nare gedachten aan de
groote uitgaven, die zij hadden gemaakt.
Donderdagsmorgens kwam Mary Lee Logan
aanzetten en vond Virginia alleen thuis.
Waar is Rickey9 was haar eerste vraag.
Uit om nog een paar boodschappen te
doen. Hij zou op tijd voor de lunch thuis zijn.
Mag ik blijven? Ik wou hem goedendag
neggen.
Natuurlijk.
Mary Lee zat moedeloos bij den haard en
keek naar Virginia.
Ik heb eeh voorgevoel, dat na Kerstmis
alles anders zal zijn. Virginia
Kom, we zijn Donderdag immers al weer
thuis, troostte Virginia haar. een paar lichte
zijden kousen in een zakje van haar reistasch
stoppend.
Maar dan zal het niet meer zijn zooals
het nu Ls. hield Mary Lee vol. Het is die zilve
ren Tooverfee. waar ik zoo bang voor ben.
Jinny.
Virginia stond op uit haar gebukte houdine
en keek haar aan.
ZÜ is niet half *no aardig als jij beni
Mary Lee. en Rickey is verstandig genoeg om
dat te weten.
Rickey is niet verstandig. En ik weet dat
hij verdriet zal krijgen.
Mary Lee was den laatsten tijd heel erg ver
anderd. Zij was niet meer het dikke, vroolijke
meisje, dat zij op de veiling was geweest. Zij
was magerder geworden en stiller, vrouwelij
ker. Zij had nu inderdaad wel iets van het
tragische Chineesche meisje uit het liedje.
Het effect werd nog verhoogd, doordat zU
heele maal in het zwart was een smaakvol
zwart mantelpak met een witte bloem in haar
knoopsgat, een klein zwart hoedje en een
zilvervos.
Toen Rickey binnenkwam en haar zag. gaf
hij aan zijn bewondering lucht door een lang-
gerekten fluittoon.
Je ziet er prachtig uit, Mary Lee.
Zij draaide rond op haar zwarte, hooggehak
te pumps.
Als je eens wist, hoeveel het me heeft ge
kost om er geen zilveren gespen op te nemen.
Maar ik wist. dat ze je zoo beter zouden be
vallen.
Zij lunchten met hun drietjes en toen het
haar tijd werd om te gaan, zei Mary Lee tegen
Rickey
Je moet niet verliefd worden op Marty
van Duyne.
Hij werd rood.
Wat 'n nonsensl
Het is geen nonsens. Maar ik had het je
misschien niet moeten zeggen.
Het is net als wanneer je aan kleine kinde
ren zegt. dat ze geen boonen in hun neus mo
gen stoppen. Je brengt ze zelf op het idee, om
het eens te probeeren.
Marty van Duyne zal mij niet eens op
merken.
Dat is juist de reden waarom jij verliefd
op haar zult worden. Zij ls de verre ster,, waar
jullie dichters naar reiken. Ik ben maar de
rijpe vrucht, die aan je voeten neervalt.
Zij lachte alsof het maar een gekheldje was,
maar Virginia wist. dat haar lach haai pijn
moest verbergen. Het deed haar leed voor
Mary Lee, die ze in die maanden had liefge-
kregen.
(Wordt vervolgd.)
