Maartsche sneeuwbuien.
Vlammende Schoonheid
Het regiment Wielrijders uit den Bosch houdt tot 13 Maart in Midden- en West-Brabant belangrijke manoeuvres. Een Op het .Kopje" te Bloemendaal werd Dinsdagavond na den dichten sneeuwval druk gesleed en ski-geloopen.
snapshot van den .strijd aan het Wilhelminakanaal bij Oosterhout Een snapshot, dat meer aan Zwitserland dan aan de lage landen bij de zee doet denken
Het beeld aanqeboden door leden en ongeil van den tinbaggermolen .Kantoeng"
donateurs van Feijenoord dat in de Bij het ernstig auto-ongeluk onder de gemeente Schardam (N.-H.) kwamen Dinsdag cfrie personen, inwoners uit Volendam, om hel vestigt de aandacht op de zeer bijzondere moeilijk
bal van het nieuwe Feijenoord stadion leven. De plaats waar de autw te water reed. Inzet: de drie slachtoffers. Links: de heer C. Tol; rechts: de broeders De Boer heden, die zich met zulk een sleep kunnen voordoen,
te Rotterdam onthuld is waarvan hierboven een interessante opname
Generaal Franco (links) in gesprek met den Duitschen gezant -Menschen" kijken U aan! - Een typische stand op de Jaar-
Faupel, die te Salamanca zijn geloofsbrieven kwam over- beurs, die Dinsdag te Utrecht geopend is
handigen
Te Schaick bij Oss is een kapitale
boerderij door brand geheel verwoest.
Vijf koeien, een paard en kleinvee
kwamen in de vlammen om. Daar de
brandweer niet over voldoende water
kon beschikken, kon niets gered worden
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
TEMPLE BAILY.
(Nadruk Verboden.)
27)
Ik ben niet wreed, maar ik wilde je laten
denken. Waarom wil je een man met geld
trouwen? Je hebt genoeg van jezelf en ik kan
meer voor je zijn dan Tony Bleecker. Hij kan
alleen een paar millioenen aan jouw millioenen
toevoegen. Ik kan je onsterfelijk maken in een
boek!
Zij probeerde hem uit te lachen.
Wat ben je daar zeker van!
Waarom zou ik e\ niet zeker van zijn?
Niemand weet wat hij kan voordat hij het eerst
bewezen heeft.
Hij wierp zijn hoofd in zijn nek, zijn oogen
schitterden.
Met jou als mijn inspiratie.
Haar stem trilde.
O. Rickey, Rickey
Zij stond erop om naar beneden te gaan,
daarna.
Als ik nog langer blijf, zal ik dmgen
zeggen, die ik niet meen, zei ze.
Eens zul je ze meenen, had hij met zeker
heid gezegd. Je bent voor altijd de mijne.
Marty, maar je beseft het zelf nog niet
XIV.
„Ik ben mijn eigen baas".
Na de bekentenis van Rickey te hebben ge
hoord, was Virginia naar haai- kamer gev ,c.ht
en had zich op het bed' geworpen. Niets kon
meer zijn zooals het geweest was. Het gevoel
yan schaamte oyer de wijze waarop Rickey
Michael behandeld had, overweldigde haar. Zij
voelde zich zelf er door besmeurd en verlaagd.
Tenslotte had zij Rickey laten roepen.
Wat bedoelde je, toen je zei dat je Michael
McMillan duizend dollar schuldig was? vroeg
zij, toen hij bij haar in de kamer was.
Wie heeft je dat verteld? vroeg hij scherp.
Ik hoorde je met Mc Millan praten. Ik
zat achter het scehrm in de bibliotheek.
Luistervink te spelen?
Je weet heel goed, dat het dat niet was.
Vertel mij alles, Rickey.
Je hoeft niet zoo'n toon aan te slaan:
maar hij vertelde haar toch van het spel met
Lute Carney en zijn vrienden, de ontmoeting
bij de rivier en het aanbod, dat Michael hem
had gedaan.
En jij beloofde hem je manuscript?
Ja-
En nu ben je niet meer van plan het
hem te geven?
Hij wil het immers niet eens meer.
Zelfs al wilde hij het niet meer dan had
jij hem nog niet de dingen mogen zeggen, die
jë gezegd hebt, Rickey.
Waarom zou ik niet mogen zeggen, wat
ik denk? Ik ben toch zijn lakei niet, ik hoef
zijn schoenen toch niet te likken
Rickey stond tegen den voet van het bed ge
leund, verhit en opgewonden, lichtelijk aange
schoten en het leek Virginia, alsof zij hem nu
voor het eerst zag zooals hij werkelijk was:
een zelfzuchtige zwakkeling, bezeten door het
abnormale gevoel van zijn eigen belangrijk
heid.
Ik vind dat je mr. McMillan een excuus
schuldig bent. zei ze langzaam.
Zoo, vind je dat? viel hij uit. Waar houd
ie me voor?
Voor een gentleman, Rickey.
Iets in Rickey's gezicht, nadat zij dat ge
zegd had, maakte haar bang. Zij schoof een
stoel tusschen hem en haar in.
Ik ben een gentleman, riep hij razend
uit. en ik daag ieder uit. die het tegendeel
durft beweren. Maai wat Michae; McMillan
betreft hij maakt een gebaar met hem
heb ik afgedaan. En jij hoeft niet te denken
dat je de baas over me kunt spelen, Jinny. Ik
ben mijn eigen heer en meester en ik zal pre
cies doen wat mij belieft. En één van de din
gen, waar ik mee zal beginnen, is de invita
tie van Marty van Duyne aannemen om met
haar vader's jacht naar Florida te gaan. Zij
neemt een stel vrienden mee. En ik zal er een
boek over schrijven.
Zij staarde hem niet-begrijpend aan, en zei
toen:
Je bent jezelf niet, Rickey.
Je bedoelt dat ik gedronken heb? Wat
zou dat? Mijn hoofd is heel helder.
Dus dus je bent van plan om mij al
leen achter te laten?
Waarom niet? Het is mijn groote kans,
Jinny. En jou hebben ze niet gevraagd.
Neenzei ze langzaam. Mij hebben ze
niet gevraagd.
Ik kan het onmogelijk voorbij laten gaan.
En ik ben dat ook heelemaal niet van plan.
Ik zou Marty van Duyne tot het eind van de
wereld willen volgen
Rickeyben je verliefd op haar?
Hij hief fier zijn hoofd op.
Ik zou het zoo niet willen zeggen. Zij is
een ster voor mij
V'rginia wist, dat het hopeloos was om er
op door te gaan. Als Rickey één van zijn ge-
exalteerde buien had, was hij voor geen reden
vatbaar.
Hoelang blijf je weg?
Zes weken.
Maar hoe kun je het betalen?
Dat moet maar. Het zal in zekeren zin
later tot kapitaal worden, ik zal het terugver
dienen door erover te schrijven.
Een lange stilte. Toen:
Wanneer ga je?
Den dag na Nieuwjaar.
En wat moet ik doen?
Je kunt immers gewoon op onze kamers
blijven? Vraag Mary Lee of ze bij je komt. dat
zal ze met plezier doen.
Zijn onverschilligheid over haar welzijn
deed haar pijn. Zij had altijd gedacht dat hü
van haar hield.-...
Ik zal het haar niet vragen en ik ga hier
morgen vroeg weg, Rickey.
Weg? Waarom?
Ik wil hier niet langer blijven, na dit
alles
Na wat alles? Niemand weet er toch iets
van, behalve McMillan. En Tony zal woe
dend zijn
Laat hem. Ik ben niet van plan met hem
te trouwen. Hij weet het. en ik zeg het jou nu
ook, voor het laatst, Rickey.
Je hoeft niet zoo theatraal te doen. Het
zou heel goed voor je zijn.
Het zou niet goed voor me zijn. Haar
zelfbedwang liet haar opeens in den steek. Ik
kan geen man trouwen om zijn geld, en ik
ben het ook niet van plan en daarmee uit. Jij
doet je eigen zin door met Marty naar Florida
te gaan, nu, ik doe hierin mijn eigen zin. Ik
ben óók mijn eigen baas, Rickey, net zoo goed
als jij.
Haar heftigheid maakte indruk op hem.
Je hoeft het zóó toch niet op te nemen?
Hoe kan ik het anders opnemen?
Plotseling begin zij te snikken en Rickey
boog zich over haar heen en smeekte-
Niet doen, Jinny.
Ik ben een bruut, zei hij even later, ik
weet het wel. Jinny, maar ik kan niet anders,
ik moet gaan
Toen hij weg was, deed Virginia haar
avondjurk uit en sloeg een eenvoudig, blauw
peignoirtje om. dat zij zelf gemaakt had. Zij
wist wat haar te doen stond. Uit het secre-
taire-tje in den hoek nam zij pen en papier
prachtig dik geschept papier, met het Bleecker
wapen in den hoek. Haar briefje aan Michael
schreef zij zonder aarzelen, verzegelde het
daarna en legde het opzij. Morgenochtend zou
zii het hem laten brengen.
In bed dacht zij nog eens over alles na. Het
kon niet anders. Michael kon niet langer
voor haar zijn. Zij had haar besluit genomen,
haar trots had haar daartoe gedreven. Haar
keuze was tusschen Rickey en Michael, want
hen beiden vereenigen ging niet langer. En
zij kon Rickey niet in den steek laten, hij had
haar noodig, en zeker als hij uit Florida terug
kwam. Want dat de heele geschiedenis met
Marty op veel verdriet voor hem zou uit
draaien, daar was Virginia zeker van.
Tenslotte viel zij in slaap en toen zij wakker
werd. aanschouwde zij een grauwen Kerstmor
gen. Zij kleedde zich haastig aan, schreef het
briefje aan Tony en vroeg toen den weg naar
de naaste kerk.
Veel kalmer en zeker van den weg, dien zij
gaan moest, was zij op Derekdale teruggeko
men. Zij vroeg of zij mrs. Bleecker kon spre
ken en haar gastvrouw had haar op bed ont
vangen.
Jane zag er jonger dan ooit uit in een roze
ochtendjasje en de haren in een breede, rose
bandeau. Zij had thee en toast voor ontbijt.
Het liefste zou zij met chocolade en versche
broodjes ontbeten hebben, maar zij moest om
haar figuur denken.
Maar lieve kind. hoe kom je zoo vroeg
op? riep zij uit, toen Virginia binnentrad.
Ik ben naar de kerk geweest.
Heusch?
Ja. en ik kom u goedendag zeggen, want
ik ga vanmorgen weg, mrs. Bleecker.
Er was een lichtje in Jane's oogen gekomen.
Waarom ga je weg?
Er hebben zich onverwachte omstandig
heden voorgedaan, die mij noodzaken het to
doen.
Gaat je broer met je mee?
Neen.
Wat zegt Tony ervan?
Ik heb het hem niet verteld.
Het bleek duidelijk, dat Jane voor een raad
sel stond. j
Dus je loopt van hem weg? vroeg zij koel.
O neen. ik heb hem een briefje geschre
ven.
Toen had Jane een plotseling besluit geno-
men.
Ga zitten, zei ze. en laat ons eerlijk over
de dingen spreken. Ik weet, dat Tony met je
wil trouwen en ik zou graag willen weten, hoe
jij erover denkt.
(Wordt vervolgd.)
