E@n overla
den filter.
Een kunsttandenmaker.
PASCHEN
3
H.D.'V ertellimi
DINSDAG 23 MAART 1937
HAARLEM'S DAGBLAD
5
KANTONRECHTER.
Hij trok tanden
en kiezen.
Zonder daartoe bevoegd
te zijn.
Voor den Haarlemsche n kantonrechter had
.zich gisteren een 27-jarige ©andtechnicus uit
Santpoort, wien ten laste was gelegd, dat hij
in de gemeente Velsen zonder noodzaak en
zonder daartoe bevoegd te zijn, het beroep van
tandheelkundige had~ uitgeoefend tegen beta
ling in geld.
De verdachte voerde hier tegen in, dat hij
werkte onder toezicht van een geneesheer, die
dus wel tot dit werk bevoegd was. Deze onder
zocht de menschen, stelde het tarief vast en
ontving het geld. Verd. zelf was bij dien ge
neesheer in dienst tegen een vast salaris van
f 40 per week.
Kantonrechter: „Maar dat was toch maar een
wassen neus!"
Ben 57-jarige timmerman was in Juni 1936
bij de tandheelkundige kliniek in behandeling
gekomen. De dokter had zijn mond onderzocht
en ook den prijs van de behandeling vastge
steld. Vervolgens had verd. drie tanden ge-
trokken.
Verdediger: „Heeft de dokter <de tanden die
getrokken moesten worden, aangegeven?"
Get.: „Ik had er nog maar drie."
Kantonrechter: „Waarom ging u eigenlijk
naar de kliniek van verdachte. Zijn er dan in
Vel,sen geen tandartsen?"
Get.: „Het was daar goedkooper en ik heb
een uitstekende behandeling gehad."
Ook een 44-jarige dienstbode uit Beverwijk
was door verd. behandeld. Daarbij was de
dokter evenwel niet aanwezig geweest.
Verdediger.' „Was u erg nerveus?"
Get.: „Dat ben je immers altijd als je naar
een tandarts moet!"
Kantonrechter: „Als je aangebeld hebt, voel
je neiging om hard weg te loopen!"
Verdediger: „Kan het niet zoo zijn, dat de
dokter wel in de kamer was, doch dat u hem.
doordat u zoo nerveus was, niet hebt opge
merkt?"
Get.: „Ik heb niemand gezien!"
De volgende getuige, een 35-jarige dame uit
Velsen, had zich in de kliniek van verd. een
kies laten trekken. Dit had verd. zelf gedaan,
doch de dokter zat er bij. Ook deze get. was
zeer zenuwachtig geweest, terwijl zij bovendien
veel pijn had, zoodat zij zich niet kon he-rin-
neren, of de dokter haar mond onderzocht
had. Voor deze behandeling had get. f 1,50 be
taald, waarvoor zij geen kwitantie had ont
vangen.
De ambtenaar wenschte vervolgens den po
litiebeambte, die het onderzoek had ingesteld,
en die aan het begin van de behandeling reeds
was gehoord, nog een vraag te stellen. De ver
dediger van verd. m-r. Kokosky, meende hier
tegen te moeten protesteeren. Hij zag hierin
een poging, om de verklaring van de laatste
getuige te beïnvloeden.
De kantonrechter achtte geen bezwaar aan
wezig tegen een nieuwe ondervraging van den
politieagent, doch deze verklaarde, de dame
zelf niet verhoord te hebben. De ambtenaar
vroeg vervolgens voorlezing van het proces
verbaal, waaruit bleek dat de get. aanvanke
lijk verklaard had, dat. de dokter haar niet
onderzocht had. Get. bleef er thans echter bij,
dat zij zich dit niet precies meer kon her
inneren.
Requisitoir.
De ambtenaar van het openbaar ministerie
wee-s er in zijn requisitoir op, dat verd. reeds
herhaaldelijk veroordeeld is. Deze veroordee
lingen hebben evenwel blijkbaar weinig indruk
op hem gemaakt. Verd. is tandteehniker, dus
„kunsttandenmaker", en bezit geen enkele be
voegdheid tot het uitoefenen van de tand
heelkunde.
Verd. doet dit toch, en zegt nu, dat hij on-
dertoezicht van een dokter werlct, die dus wel
bevoegdheid bezit. Doch spr. is van meening.
dat er alleen sprake kan zijn van werken on
der toezicht, wanneer de verschillende hande
lingen op aanwijzing van den medicus geschie
den. Daar was hier geen sprake van.
Verd. is zelfs niet eens een gediplomeerd
tandtechnicus. Hij heeft bij zijn vader wat
ervaring opgedaan in het maken van kunst
tanden, doch wil nu hoogerop en gaat tand
heelkundige practijk uitoefenen, waarbij hij de
wet tracht te ontduiken, door een medicus aan
zijn kliniek te verbinden.
Spr. kwam dan ook tot de conclusie, dat de
drie ten laste gelegde feiten bewezen waren,
en vroeg voor elk feit een geldboete van f75,
subs. 30 dagen hechtenis.
Gaat de Lente begroeten in Spa
(België)
temidden van een geweldig wandelpark.
Bad-inriehting, Casino (speelzaal)
De Hotels zijn geopend
PAASCHFEESTEN.
Bn het Casino: theater, dancing,
bioscoop.
Speciale kuur-condities.
Voor alle inl.: Syndicat d'Initiative, Spa.
Tafelwater en diëetwater: Spa Monopole.
(Adv. Ingez. Nied.)
Het Breviarum Grimani.
Nog te bezichtigen tot en met Tweeden
Paaschdag.
Wij hebben reeds gemeld, dat een exemplaar
van het Breviarum Grimani, het beroemde
Middeleeuwsche Gebedenboek, in de jaren
19081910 in driekleurendruk photogxa-
fisch gereproduceerd door A. W. Sijt-
hoff te Leiden en Seheltema en Hol-
lcema te Amsterdam (het is wel belangwek
kend, dat deze eerste complete reproductie
uitgaven in Nederland bezorgd werd) door de
Erven Stoop ter beschikking is gesteld van de
Stichting „Florcat Lyceum" te Bloemendaal.
Honderd van de mooiste platen uit het
genoemde prachtwerk zijn nu al ongeveer 14
dagen tentoongesteld in de bovenzaal van het
Kennemer Lyceum, Adriaan Stoopplein te
Overveen en de belangstelling is zoo groot ge
weest. dat besloten is, de tentoonstelling nog
des middags van 25 uur tot en met 2en
Paaschdag geopend te houden. Wij brengen
dit feit gaarne onder de aandacht onizer
lezers, want wat hier te zien is. is een bezoek
overwaard. De werken van de Vlaamsche
kustenaars (het Breviarum werd omstreeks
1500 te Mechelen gemaakt) Jan Gossart,
Simon Bening en Gerard Horebaut vooral
van den eersten is één rijkdom van kleuren
en motieven en zóó fijn van teekening als
men zelden zal hebben gezien.
De tentoonstelling omvat een kalenderge
deelte (voor elke maand 2 platen), voorts 15
platen van het Oude en 20 van het Nieuwe
Testament en vele Heiligen afbeeldingen.
De voorstellingen hebben bijna alle als
achtergrond de verre verschieten van Vlaan-
derenland, zooals dat bij do Vlaamsche schil
ders zoo vaak voorkomt, of vaak slechts
evenen aangegeven, maar ook dikwijls duider-
lijker sprekend de zoo bekende geestelijke en
wereldlijke gebouwen van het oude Vlaande
ren, met hun rijkdom van architectuur.
Het hier tentoongstelde biedt zooveel as
pecten, dat ieder er wat van zijn gading zal
vinden. Men kan er uren doorbrengen en
telkens weer iets moois, iets fijns of een tref
fend detail ontdekken.
De reproducties zijn eerst te zien geweest
in de Lycea te Amsterdam en te Baarn; na
het Kennemer Lyceum komt nu het- Neder-
landsch Lyceum in Den Haag aan de beurt en
slotte het Lorentz Lyceum, te Eindhoven. Dat
zijn dan de neutrale lycea. Daarna gaat deze
„reizende tentoonstelling" naar andere lyceum
groepen.
Wie een middag op deze expositie gaat door
brengen zal zich den er aan besteden tijd niet
beklagen.
Ledenvergadering Ned. Ver.
van Huisvrouwen.
Gistermiddag hield de afdeeling Haarlem
van de Ned. Vereeniging van Huisvrouwen
een ledenvergadering in het gebouw „Zang
en Vriendschap".
In deze, vergadering werden voornamelijk
de voorstellingen, praeadviezen en amende
menten voor de algemeene vergadering be
handeld.
Na. het openingswoord van de presidente
van de afdeeling Haarlem, mevrouw J. L.
VisserBrutel de la Rivière werden de notulen
door de secretaresse, mevrouw M. A. de
Bruin.van Scherpenburg voorgelezen en
goedgekeurd.
Van de H. O. V. was een sc lm ij ven ontvan
gen waarin werd medegedeeld dat voor 75
leden der vereeniging gelegenheid bestaat
om voor f 2.50 een abonnement op de H. O.
V.-concerten van Vrijdagavond te verkrij
gen.
Hierna werden de reeds bovenvermelde
voorstellen, praeadviezen en amendementen
voor de algemeene vergadering behandeld.
In de meeste gevallen werd aan de afge
vaardigden mevr. J. L. VisserBrutel de la
Rivière en mevr. M. A. de BruinVan Scher
penburg vrij mandaat verleend.
Bij de rondvraag' ontspon zich nog een
geanimeerde discussie over de al of niet wen-
schelijkheid van een verplichten tweejaariijk-
schen werk- en leertijd voor meisjes. Het be
stuur en de overgroote meerderheid der ver
gadering waren hier echter tegen. Na de
rondvraag sloot mevr. J. L. VisserBrutel de
la Rivière de vergadering.
D. H. ROODHUYZEN 8. Co. n.v.
MAKELAARS
SUIKER - RUBBER - KOFFIE - cacao
per contract Amsterdamsche Liquidatiekas N.V.
DAM 2a Telefoon No. 30012-31012 AMSTERDAM-C.
Beurs Nis 2, Telel 30012 - Telegramadres; CARLOS-AMSTERDAM
-jA
(Adv. ingez. Med.)
De Emmabloem-collecte te
Haarlem.
Dit jaar op Woensdag 21 April.
De bekende j aarlij ksche Emma-bloemdag
zal behoudens goedkeuring van B. en W. dit
jaar gehouden worden op Woensdag 21 April.
Dit is de officieele. datum voor den bloemen
dag, de datum waarop wijlen H.M. Koningin
Emma. de beschermvrouwe der tuberculose
bestrijding, haar intocht deed in Amsterdam
Zij, die hun medewerking willen verleenen
aan de Emmabloem-collecte, kunnen zich,
mits zij den leeftijd van 14 jaar hebben be
reikt, thans reeds opgeven aan 't Consulta
tie-bureau, Ged. Oude Gracht 41
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIOCENTRALE OP WOENSDAG 24
MAART 1937.
Programma I: Hilversum II.
Programma II: Hilversum I.
Programma III: 8.00 Keiüen. 9.50 Deutsch-
landsender. 10.20 Pauze. 11.05 London Regio
nal. 11.20 Danmarks Radio. 12.20 Vlaamsch
Brussel, 2.20 Keulen. 2.50 Parijs Radio.. 4.20
Londen Regional. 5.05 Parijs Radio.' 5.20
Keulen. 6.05 Parijs Radio. 6.20 Keulen. 7.05
Parijs Radio. 7.30 Beromünster. 7.55 Diver
sen. 8.20 Rome.
Programma IV: 8.00 Vlaamsch Brussel.
9 20 Pauze. 10.35 Droitwich. 12.05 London
Regional 3.10 Droitwich. 6.40 Franseh Brus
sel. 7.20 Vlaamsch Brussel. 7.50 London Re-
2'ional. 8.20 Droitwich.
EXCURSIE VAN „OOST EN WEST"
Zaterdag hield de afd. Haarlem van de Kon.
Ver. „Oost en West" een excursie naar het Ko
loniaal Instituut te Amsterdam, welke'excur
sie als zeer geslaagd kan worden beschouwd.
De rondleiding door het volkenkundig museum
van het Koloniaal Instituut had plaats onder
leiding van den heer J. C. Lamster, waarne
mend directeur van het museum. Na den rond
gang, die ongeveer anderhalf uur duurde, be
gaven de deelnemers zich per autobus naar
het „home" van de afdeeling Amsterdam, in
het Victoria Hotel, waar zij door het bestuur
van de ontvangende afdeeling hartelijk wer
den verwelkomd. Tijdens het thee-uurtje, dat
hier aan alle deelnemers werd aangeboden,
voegden zich nog een aantal Amsterdamsche
leden bij het gezelschap.
De excursie werd besloten door een gemeen
schappelijken Chineeschen maaltijd in een be
kend Chineesch restaurant, waarna om onge
veer negen uur 's avonds de autobus weer
voorkwam, om de deelnemers naar Haarlem
terug te brengen. Met de afdeeling Amsterdam
werden plannen besproken aangaande een
blijvende samenwerking met de Haarlemsche
afdeeling. De leider der excursie, Dr. C. A.
Mees, mag met voldoening op de belangrijke
resultaten, die werden bereikt, terugzien.
VOOR DEN-
-POLITIERECHTER
Help manhelp vrouw.
We willen beginnen met twee beroemde
mannen te citeeren."
Vondel: „Eén vrouw is duizend mannen te
erg.
Schiller: Die Weiber werden zu Hyanen (De
vrouwen worden hyena's)
Deze twee citaten zullen het verschoonlijk
en -begrijpelijk maken dat het jonge, tengere
vrouwtje, dat naast haar man in de be
klaagdenbank zat, den strijd had aangebon
den met den forschen Zandvoortschen briga
dier en boven op hem zittend, hem bij de ha
ren had getrokken. Men begrijpt, dat iets het
vrouwelijk gemoed in hevige beroering had
gebracht en wat kon dit anders zijn dan het
werkelijk of vermeend gevaar, waarin een
harer dierbaren verkeerde? Zien we niet hoe
een schaap haar lammeren verdedigt? 't Was
nu wel geen lam, dat te verdedigen viel, maar
't was de echtgenoot, die met den brigadier
over de straat rolde en waarbij de gummi
wapenstok een woord meesprak.
De haren van den brigadier moesten er aan
gelooven en aangezien ook de sterkste briga
dier daar niet ongevoelig voor is, liet hij af
van den echtgenoot, maar de gummistok be
roerde de vrouwelijke wang, welke door deze
streeling rood en dik werd, maar de opwin
ding deed zakken.
Waarom dit alles? it Was toch zoo vredig,
haast idyllisch begonnen. Oome Willem, een
oude zeerob, die zijn laatste jaren in een oude-
mannehuis doorbrengt, was, ter aangename
afwisseling in zijn gestichts-bestaan door het
echtpaar op de koffie genood, maar toen hij
binnenboord was, meende hij, dat koffie toch
eigenlijk een flauw drinken is, waarmee de
echtelieden in stemden en hij liet een paar
maatjes jenever halen, voor f 1.30. Onder ge-
zelligen kout verdween de jenever in de res
pectieve keelgaten waarbij oome Willem
wellicht iets meer dan het derde deel had ge
noten. Anders is het niet te verklaren, hoe
oome Willem, die wel iets kan verdragen, het
eenigszins in de beenen kreeg. Waren het nor
male beenen geweest, dan was er niets ge
beurd, maar de voeten van oome Willem zou
den, zoo zei althans de mannelijke beklaagde,
klauwvormig zijn, zoodat de eigenaar er een
slecht steunsel aan heeft en geen schoenen
kan dragen.
"Tengevolge daarvan zou, 't is alweer de be
klaagde, die spreekt, oome Willem, toen hij
na de feestelijkheid door het echtpaar naar
huis werd gebracht, opeens door zijn knieën
zijn gezakt en het echtpaar zette zich schrap,
om oome Willem weer op zijn ondeugdelijke
voeten te hijschen. Dat zou wellicht terecht
zijn gekomen en oome Willem, die enkele
meters verder woonde, ware de haven binnen
geloodst, als niet een jeugdig politieman in
burgerkleeding ter plaatse ware verschenen
die meende te constateéren, dat Oome Willem
aan openbare dronkenschap leed en hem niet
alleen wilde ophijsehen, doch ook naar het
Zoo kunnen wij
de nieren be
schouwen die.
lederen dag, de enor
me hoeveelheid van
130 liter bloed moeten
filtreeren.
Urodonal is bijzonder
geschikt om behulp
zaam te zijn bij het
verwijderen van alle
afvalstoffen uit het or
ganisme.
Het verjaagt het uri
nezuur en voorkomt rheumafiek, ischias, jicht,
lendenpijnen.
Goedgekeurd door Pro feasor POUCHET, Lid
_c/e Académie de Médecme te Parijs.
(Adv. ingez. Med.t
Het pleidooi.
De verdediger, mr. Kokosky, achtte de door
het O M. gebezigde uitdrukking „kunstanden-
maker" beleedigend voor verd. Er zijn thans in
Nederland zeer veel tandartsen, maar toch
zien wij steeds weer dat het publiek zich tot
de tandtechnici wendt, die immers goedkoo
per zijn, en waarin het blijkbaar evenveel ver
trouwen stelt. Dit vertrouwen kan slechts ge
baseerd zijn op een goede behandeling die de
cliënten ondergaan.
In het onderhavige geval, was bij die behan
deling een medicus aanwezig-, die verd. con
troleerde en zich wel degelijk met de practijk
en de patiënten bezig hield, wat uit de verkla
ringen van de getuigen is komen vast te staan
Spr. Vroeg zich vervolgens af, hoe ver het
toezicht van den medicus gaan moet. De get.
hebben, uitgezonderd de Beverwijksche dienst
bode, verklaard dat de dokter voortdurend
aanwezig was en aanwijzingen gaf. Dit toe
zicht achtte pl. meer dan voldoende. De stu
dent, die onder toezicht van zijn docent een
operatie verricht, is daartoe allermist bevoegd,
terwijl het toezicht slechts hierin bestaat, dat
de docent toeziet, dat er geen grove fouten ge
maakt worden. Zoo was ook in de kliniek waar
verdachte werkzaam was de verhouding, en
pl. meende, dat dit toezicht ruim voldoende is.
Wanneer de medicus er maar voldoende van
vertuigd is. dat zijn ondergeschikte volkomen
in staat is, de noodige handelingen te verrich
ten, dan is het voldoende dat hij er verder bij
zit om, zoo noodig, te kunnen ingrijpen.
Pl. bestreed vervolgens de juridische juist
heid van de dagvaarding, die zoodanig was op
gesteld, dat naar zijn meening vrijspraak,
subs, ontslag van rechtsvervolging moest
volgen.
Na re- en dupliek stelde de kantonrechter
vast, dat op 5 April schriftelijk vonnis zal
wordeü gewezen.
MGR. BOS OVERLEDEN.
PONTIANAK. 22 Maart. (Aneta-A.N.P l.
Alhier is op Zondag overleden Mgr. J. Bos.
oud-apostolisch vicaris.
Mgr. Bos was de pionier van de missie op
Borneo.
De gelukkige afloop.
door J. P. BAL Jé
Een beetje kleintjes zat ze daar, als verlaten
in het ruime vertrek, en ze kon het onbe
haaglijke gevoel niet van zich afzetten, dat
haar bekropen had op het moment, dat ze dit
huis was binnengetreden. Hooge boekenkasten
stonden langs den wand, een streepje zon
speelde op de ruggen der boeken, die het
dichtst bij het. raam stonden, maar het was
dan ook het eenige speelsche in die sombere
kamer. Somber, ook al omdat hooge boomen
met hun dicht gebladerte in den stillen tuin
maar nauwelijks toelieten, dat de zon zich
een weg naar deze kamer baande. Hier woonde
dus de beroemde schrijver.
Een lichte huivering beving Tilda. Een paar
minuten zat ze nog maar te wachten en het
leek een eeuwigheid. Straks zou Ernest Mul
ders, de schrijver van vele boeken en feuille
tons komen, en zou ze haar vraag moeten stel
len, waarvan zou afhangen, of ze nog verder
zou moeten gaan en een verzoek tot hem rich
ten.
Ze schrok op. zoo plotseling stond hij voor
haar. Ze had niet gemerkt dat de deur was
opengegaan, en ze had evenmin zijn voetstap
pen gehoord. Zijn scherp gezicht, waarin een
paar donkere oogen diep in hun kassen weg
gezakt. haar onderzoekend aankeken, maakte
het haar nog moeilijker
Hij boog licht, maar zei geen woord, dat
haar iets meer op haar gemak had kunnen
stellen. Zijn oogen vroegen, en eindelijk be
sloot ze maar direct van wal te steken.
„Meneer Mulders', begon ze, en liet irriteer
de haar. dat ze haar stem niet beter in be
dwang had, en ze de trilling ervan niet kon
verhinderen, „meneer Mulders, ik lees uw
feuilleton in „De Nieuwsbode". Ik heb bijna al
uw boeken en al uw feuilletons gelezen, en ik
houd er van. Maar nu, ik voel. dat het ver
haal bijna uit is. nu vrees ik. ik ben bang
dat wéér
Ze stamelde en zocht naar woorden -Hor
meest ze dat steenen beeld voor zich tot spre
ken orengen? Hoe hem eventueel vermur
wen?
„Ik vrees, dat het eind weer niet gelukkig
bureau zou transporteeren. De juffrouw en.
haar man teekenden daar protest tegen aan
en wilden weten, wie die burger was, die hun
Dome Willem wou ontfutselen, want zij ken
den den politieman niet. Deze zei, dat hij
tot de politie behoorde, maar kon dit niet la
ten zien omdat hij zijn twee handen noodig
had voor oome Willem, die als lijdelijk voor
werp met zich liet sollen. De gastheer van
oome Willem wou ontfutselen, want zij ken-
matie, tot welken eisch wellicht de gebruikte
jenever hem ook drong en hij begon
aan oome Wililem te trekken. Een brigadier in
uniform, die het spectakel zag, kwam erbij en
behoefde zich natuurlijk niet te legitimeeren,
maar de zenuwen waren nu eenmaal aan 't
werk en 't gevolg was, zooals we in den aanhef
vermeldden. rDe jeugdige politieman had in
middels oome Willem meegenomen.
Nu verschenen allen voor den politierechter
behalve Oome Willem, want die .had geen
actief aandeel aan den strijd genomen, doch
was te vergelijken met het been, waarom twee
honden vochten.
De mannelijke beklaagde zei, dat hij niet
had geweten met politie te doen te hebben
en geen opzettelijke wederspannigheid had
gepleegd, maar de officier van justitie meende
van wel. De oorzaak school, volgens den offi
cier, alweer in de jenever en het was geen
excuus, dat de politieman geen penning of
zooiets had getoond, dat was niet noodig. En
het was ook erg dat de juffrouw den brigadier
aan de haren had getrokken. Geëischt werd
daarom 14 dagen gevangenisstraf tegen ieder
der beklaagden.
Mr. de Jong, de verdediger, was van oor
deel, dat de jeugdige politieman niet tactvol
was opgetreden, want Oome Willem was vlak
bij huis en bovendien meende hij dat de be
klaagden geen opzet hadden gehad. Bij de juf
frouw was, meende de verdediger, sprake van
zenuwoverspanning en als gevolg daarvan
een exces bij de verdediging van haar echt
genoot. Mr. de Jong vroeg daarom vrij
spraak.
Gedeeltelijk ging de politierechter er in
mee door te oordeelen, dat de man geen opzet
had gehad om weerspannig te zijn, waarom hij
werd vrijgesproken, maar de haren van den
brigadier moesten betaald worden met een
week gevangenisstraf voorwaardelijk.
Nog meer genever.
In Bloemendaal was op een Zondag in De
cember een voetbalwedstrijd geweest. In
hoeverre de uitslag van dien wedstrijd schul
dig is aan hetgeen volgt, wagen we niet te
beslissen, maar we weten alleen, dat verschil
lende toeschouwers na afloop in een café be
landden, waar ze iets gingen gebruiken. Een
der bezoekers had beter gedaan zich tot
koffie te bepalen, want dan had hij zich
zeer waarschijnlijk tegenover andere bezoe
kers niet uitgelaten zooals hij nu deed. We
zeggen dit op gezag van getuigen, die ver
klaarden. dat bedoelde Bloemendaler overi
gens een zeer respectabel mensch is, maar
zich op dén bewusten dag erg had misdragen;
de persoon in kwestie deed er het zwijgen
toe, want hij was zoo dronken geweest, zei
hij, dat hij zich niets meer herinnerde, waar
mee hij zichzelf geen compliment maakte.
Een feit is dus, dat hij dronken in het café
was en dat er een paar heeren van het voet
balveld binnenkwamen. Terstond keerde hij
zich tot een hunner en zei hem leelijke din
gen, terwijl hij bewegingen maakte alsof hij
den ander wilde aanpakken. Maar toen deze
antwoordde, dat hij hem in de vier hoeken
van het café zou smijten, was de dronken
man toch nuchter genoeg om af te zwaaien.
Hij klampte een anderen heer aan, die aan
een tafeltje zat, zei ook van alles tegen hem,
j deed of hij hem in de oogen wou steken, maar
gaf hem toen onverwachts zoo'n duw, dat de
I heer met stoel en al omviel en met het hoofd
tegen den hoek van een automaat bonsde,
waardoor hij een bloedende wonde opliep,
i We hebben eenig vermoeden, dat de aanval-
i ler toen veel kans maakte toch de vier hoe-
ken van het café te gaan bekijken, doch ge
lukkig bemoeiden anderen er zich mee.
Nu stond de heer, die in de oogen wou ste
ken, gegooid en leelijke dingen gezegd had,
terecht en er werd een boekje opengedaan,
waaruit bleek, dat de jenever al eerder een
rol in zijn leven had gespeeld. De verdachte
had veel berouw en beloofde beterschap, wou
een blauwe knoop gaan dragen en geen café
meer aankijken, als hij maar niet in 't ge
vang moest.
De officier was onverbiddelijk en vroeg 14
dagen gevangenisstraf, maar de politierech
ter hield er rekening mee, dat verdachte geen
slecht mensch is en den drank wil laten
staan. Daarom kreeg hij 14 dagen voorwaar
delijk en mag in 3 jaar niet in een café ko
men.
zal zijn", bracht ze er uit met een hoogroode
kleur, „zegt u mij, meneer Mulders zegt u mij,
dat ik ongelijk heb. Dat ditmaal de hoofdper
sonen wèl gelukkig zullen worden
Haar blauwe oogen keken hem recht aan, en
even scheen er iets in zijn donkere oogen te
vonken, even scheen een licht trekje om zijn
mond zijn geamuseerdheid te zullen uitdruk
ken. Maar direct was dat weer verdwenen. Zijn
stem klank dor en droog, toen hij antwoord
gaf.
„Ik ben niet gewoon de afloop van mijn
feuilletons van te voren bekend te maken. In
mijn contract staat.
Hartstochtelijk viel ze hem in de rede.
„Wat doet het er toe, meneer Mulders, wat
er in uw contract staat. Zegt u mij, dat u
haar niet ongelukkig zult maken. Zorgt u er
voor, dat Wim en Elly elkaar terugvinden. Het
is immers een misverstand tusschen hen, u
kunt niet toestaan, dat het blijft voortduren".
„Onmogelijk!" zei hij kort, en draaide zich
half om. „Onmogelijk" Ze zag hoe zijn ka
ken maalden. Hij wond zich op.
„Meneer Mulders", smeekte ze en haar stem
die zooeven luid en overredend had geklonken,
was nu zacht en deemoedig, „ik smeek u.
Er.er.hangt zooveel van af. Een ken
nisje van mij, iemand, waar ik heel veel van
houd, beschouwt dit verhaal van u als op haar
toepasselijk. Ook tusschen haar en en
haar man.is een vergissing. Zij hoopt, dat
alles goed wordt, en ze zou uw verhaal als een
vingerwijzing beschouwen
„Onzin", weerde hij af. „onzin U begrijpt
toch wel, dat het werk van een kunstenaar
niet afhankelijk kan zijn van dergelijke non
sens. Bovendien, wat wilt u eigenlijk met uw
goede afloop? In de wereld is nu eenmaal
nooit een goede afloop, alles gaat immers
scheef, er is haat en nijd tusschen de men
schen, jalousie, afgunst tusschen de volke
ren, oorlog over de heele wereld, revoluties in
alle landen- Spanje, Mexico.... De heele we
reld is een heksenketel. Een gelukkig einde is
het verzinsel van dwazen, waarmede ze kin
deren zoet willen houden, een concessie aan
den publieken wansmaak even dwaas en even
onecht als een rose vernisje op een suikeren
popje. Ik doe er niet aan mee!"
Ze keek op in zijn onwillig gezicht-, en ze had
medelijden met hem Die man moest veel ge-
■eden hebben, om zoo hard. zoo fel te worden
Ze stond op en haar hand beroerde zijn schon
der.
„Kom, meneer Mulders", yleide ze, „weest u
eens lief. Niet alles in de wereld is even leelijk
als u denkt.
Hij keek in haar blauwe oogen, die zoo smee-
kend in het leuke, ronde 'gezichtje stonden.
Haar meisjeslippen, friseh en rood, waren
o-vormig getuit als bij een heel klein kindje,
dat een verzoek doet. Zoo, precies zoo, had
Elly gestaan, jaren geleden, zoo had ze hem
verzocht, haar te vergeten, en hij had het niet
gekund! Toen was ze weggegaan, ontmoedigd,
en het laatste had hij haar smallen, gebogen
rug gezien, toen ze de kamer verliet. Een paar
maanden later was ze al getrouwd met een
ander en dat had hern tot hypochonder ge
maakt. Misschien, als hij destijds anders had
gehandeldach wat, geen gezeur nu, na
zooveel jaren!
„U aarzelt", hoorde hij een stemmetje vol
hoop naast zich, en hij zag het aardige ge
zichtje heelemaal opklaren. „U doet het, niet,
meneer Mulders, u d oet het?"
„Eh, dat wil zeggen
Toen volgde een juichkreet. „Oh!" En hij
voelde twee armen om zijn hals, en een zacht
mondje op zijn wang. „U bent een schat! U
redt twee menschenlevens!"
Een beetje verdwaasd, een beetje verwon
derd, en een beetje geërgerd over zichzelf,
stond hij te kijken, toen ze al lang verdwenen
was, een licht wolkje parfum achterlatend.
Werktuigelijk stond hij zich over den wang te
strijken, waar zooeven haar lippen gerust
hadden, en peinzend tuurde hij in den tuin.
den stillen, rustigen tuin, waar twee bijtjes om
elkaar heen zoemden.
Het was feest in de telefooncentrale van de
groote instelling. Luidruchtige meisjesstem
men praatten door elkaar en Tilda hield ten
slotte de handen tegen de ooren. Toen ze zich
eindelijk verstaanbaar kon maken, zei ze:
„Vier doozen prachtige bonbons, achten
veertig zakdoekjes, negen plakken Zwitser-
sehe chocolade, een zilveren cigarettenkoker
en een poederdoosje. Alles gewonnen met mijn
weddenschappen. Jullie smullen mee".
„Onbegrijpelijk", zei Cilly, haar collega, „hoe
durfde je? Altijd, al tij d eindigen zijn boeken
en feuilletons somber. Dood, verderf en ellen
de dat is altijd het slot. En nueen ge
lukkige afloop, 't Is raadselachtig".
„En van wie zijn die bloedroode rozen?"
'roeg Doortje.
Tiida's wangen werden bijna nog rooder dan
de rozen. „O die", zei ze onverschillig, maar
niemand tippelde er in, „die zijn van een
jongen, waar ik ook mee gewed had".
HEI TREURSPEL DER SPAANSCHE
DEMOCRATIE.
Lezing van Dr. J. Brouwer.
De bekende hispanoloog dr. J. Brouwer,
die ook gedurenden den burgerkrijg' g'erui-
men tijd in Spanje vertoefde, zal andermaal
de gebeurtenissen in Spanje, welke nog
steeds in het middelpunt van de belangstel
ling staan, in onze stad komen behandelen,
thans onder auspiciën van de studie-club
„Haarlem".
De lezing zal plaats vinden in gebouw St.
Bavo, op Donderdag 25 Maart, des avonds
om 8.15 uur.
WEDEROPTREDEN VAN ELSE MAUHS.
De booneelgroep „Het Masker" (dir. Ko
Arnoldi) zal op Donderdag 1 April a,s. in den
Haarlemsehen Stadsschouwburg een opvoe-
.ring geyen van „Elizabeth, de vrouw zonder
man" naar het Franseh van André J-osse-t,
in welk stuk Else Mau-hs voor het eerst na
haar herstel wederom in Haarlem zal op
treden.
Haarl. Brandverzekering Mij.
Toegetreden tot het „Holland-Concern".
Door de N.V. Zaanlandsche Assurantie
Compagnie voor brand en binnenlandsche
vaart Ao.1845. te Zaandam, is besloten, toe te
treden tot het z.g. „Holland-Concern", de
zeer belangrijke groep van Neder landsche
Verzekeringsinstellingen,, waartoe o.m, de hier
ter stede gevestigde N.V. Haarlemsche
Brandverzekering Mij van 1846 behoort. Als
gevolg van deze samenwerking zal aan de
algemeen vergadering van aandeelhouders
worden voorgesteld den directeur der Zaanl.
Ass. Cie, den heer M. van Orden Wzn. te
benoemen tot mededirecteur der Haarl.
Brandverz Mij., terwijl het evenzoo in de
bedoeling ligt dat de directeuren dezer laat
ste, de heeren K. Lotsij, Jhr. F. W. van Sty-
rum en K. J. J. Lotsy als mededirecteuren der
Zaanl. Ass. Cie zullen optreden.
